Dagblad voor Schiedam en Omstreken
35ste Jaargang.
Maandag 15 Januari 1912.
No. 10218.
Officieel# berichten.
Bekendmaking.
Buitenlandsch Nieuws.
Be oorlog tusschen Italië
en Turkije.
1 LjlT u IN.
Het Spookkasteel
6 r°overs van liet kasteel d'Herneuse.
handen. zf M met hethoofd in de
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
ormemcriten worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en by alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50,
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 16 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijkadverteeren worden uiterst bil-
1 ij k e overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid-
Holland,
Gelet op art. 102, alinea 2, der Wet van den
/den September 1896 Staatsblad no. 154)
„oodl8en de inwoners der Provincie Zuid-Hol-
rifn'». d6rS in 's R,Jks dnecte belastingen
Maart 7Q7Söagen' Ul't' 0rr' daarvan vóór den 15en
Maart 1912 aan hun College te doen blijken
door overleging van het aanslagbiljet of van een
uittreksel uit de kohieren der Rijks directe be
lastingen, opdat daarop kunne worden gelet bii
GES°LAGFNVier L1fVAN ^HOOGSTAAN-
X v .verkiesbaar tot Afgevaardigden
ter Eerste Kamer der Staten-Generaal.
De aanslagbiljetten of uittreksels uit de kohieren
^T^bètreffen 6 gl'0ndbelastln8 aangaat, den dienst
P,e bedoelde stukken behooren door belang-
:l teueVe worden ingezouden aan het gebouw
van het Provinciaal Bestuur van Zuid-Holland,
met opgave van
lo. den naam, de voornamen en de woonplaats
van den aangeslagene
deL gemeente en de dagteekening zijner
geboorte en J
3o. bijaldien hij buitenslands is geboren, of en
zoo ja, waarom hij als Nedei lander is te
beschouwen, met vermelding van de dag
teekening zijner naturalisatie, indien Tieze
j uiocht hebban plaats gehad.
s-Gravenhage, den Ssten Januari 1912.
De Gedeputeerde Staten voornoemd
SWEERTS, Voorzitter.
F. TAVENRAAT, Griffier.
In de te Napels verschonende „Mattino" wordt
het volgende geschreven over d'e positie, waarin
de Italianen zich thans bevinden:
"^e zending van kolonel Giardini naar Rome
is door een volkomen succes bekroond gewor
den. De regeering heeft toegestemd dat de stira-
ebisohie aanval (dat wil zeggen de snelle op
oe t m groote massa's tegen den vijand om
6m hereiken en te vernietigen) gevaarlijk
en van twijfejachtigen uitslag geweest zou zijn,
en eeft toegestaan om zooals het commando
braadde - den tactischen aanval te be
zigen (d. w. z. de langzame voorwaartsche ver-
Piaatsm-g van de operatie-bases, totdat men met
aen vijand in voeling komt). Wat dus in slak-
gain® 2clI vooruittrekken, zijn niet- colonnes
in an ene en artillerie, -meer of minder steirk,
maar c e geheel© linie der verdediging', die zich
met onmerkbaar tempo vooruit zal bewegen tot
p een kanionschotafstand van de vijandelijke p.o-
°P don hizjebel. Onze troepen zullen g©-
ijhen tred houden met den spoorweg die ach-
m un rug zal worden aangelegd en die zal
'om de verbinding met d© magazijnen der
intendance te behouden.
Tl 0F
Naar het Franach
van Noël Gaulois.
42)
was en'vreèsde^dirh'- a®* 'Q den val Selokt
werd, zette het' od een meerderen bedi'e'8d
zijn hut. P loopen in de richting van
gerust k toe'n hjfzijnvrouwT T 6n WaS eerst
baar huishoudelijk werk de^d m°e'te
de reustSterwiff 'hff^T f Ti? V''eeS a^°°rdde
meuten op denarend wtop Z°nder COmpli"
nonit verbergt 'ets voor mij man Ik heb ie
Wat heb8??'611' zoo,onrufig' s°mber en kwaad,
dien ie a vannacht gedaan? Wie is die man
ben je zoo bang*?08611 mishandelt? Waarvoor
Je zult het later wel hooren
werd nov winlUW'vreeds bleek door de koorts.
Vast, die on ee k .ff nam de polsen van Ferré
Welk© de bijzonderheden dier actie zijn, wefcem
we niet; en misschien zijn ze nog niet vast
gesteld. Het vraagstuk dat zich voordoet in het
groot beschouwend, worden de moeilijkheden en
de omvang van de onderneming geenszins dier
mate verminderd dat men het eene systeem ho
ven het andere zou verkiezen. Volgens de denk
beelden van generaal Caneva zal men de strate
gische verdedigingslinie van den vijand langza
mer maar tevens zekerder bereiken dan op g,a-
ribaldiaanis'c'he wijze voort te hollen, zooafö men
dat in Rome had gewild, en, zal men deni lijd heb
ben om op de Arabo-Berberscihe stammen ee.n
sterkeren politieken invloed te kunnen uitoefe
nen; maar het te bereiken einddoel blijft steeds
hetzelfde: den vijand verjagen uit een hoogvlak
te, die vrijwel onbestijghaar is voor de artil
lerie met het groote geschut, en die zich in
een halven. cirkel, met vestingwerken veiTsteirkt,
over een lengte van 200 kilometer uitstrekt, ter
wijl zij voldoende vruchtbaar is om den vijand
v|an levensmiddelen te voorzien en voldoende
bevolkt om hem strijders te bezorgen. Dit pla
teau is verhonden met de bergketen van Tunis
aan de eene zijde en aan de andera loopt l.at
uit in de Sahara, waar men van uit de streek
Fezzan en van uit de Islamietisc'he rijken in
de kom van het Tsaad-'meer den vijand voort
durend© verstokingen van manschappen, wape
nen en munitie kan bezorgen.
Laten we ons dus niet de illusie maken, aan
het einde van onze moeiten te zijn. We zijn in
het begin vain oen groeten veldtocht, die tweie
a drie jaar zal duren, die bijna al onze militaire
hulpmiddelen in beslag zal nemen, die vele, heel
vele honderden van milli.otanon zal kosten en die
moeilijk met een beslist succes zal eindigen, om
dat de wegen voor den terugtocht van den vij
and naar het westen en naar hot zuiden wel
haast onmogelijk af te snijden zijn.
Toen de regieerinig liet zeggen in haar offieieele
en officieuze mededeelingen dat Italië glaen haast
heeft, vermoedde het wel zeker niet een zoo
treurige waarheid te verkondigen.
We© haar, indien ze haast had! Wee haar,
als ze moede begon tie worden van oen onder
neming waarvan de Omvang, die zich thans nau
welijks in zijn werkelijke afmatingen begint te
toornen, gelijk zal zijn aan, zoo niet overtreffen
zal den Engelschen veldtocht in Transvaal!
Zoo-als we gisteren hebban uitgelegd, kan on
ze langzame optocht, of omze taktische aanval
al.s u dat beter bevalt niet op een enkele
lijn zich afwikkelen; deze zou een front van
ongeveer 200 kilometer moeiten hebben I Daar
het doel is, den -vijand uit de keten van den
Dzjebel te verjagen, zal men goed doen om,
terwijl men hem in het Centrum bedreigt, hi-em
den terugtocht in het westen af tie snijden en
hem in hot oosten te omsingelen. Een enkele
gelijktijdige actie zou belachelijk zijn, want het
zou materieel onmogelijk zijn het verband te
behouden op zóo gjroote afstanden en op een
onbekend terrein, waar de namen van plaatsen
Je zult toch niets verkeerds gedaan hebben
Zweer het, zweer het bij de H. Maagd
Ik zweer het, vrouw.
En op een toon van droef verwijt, zeide hij
O I Hoe kon je nu denken
Vergeef me man! Vergeef mij! Maar wat
is er dan toch Want je verbergt iets voor mij.
Wat zal ik je zeggen vrouw. Ik weet zelf
niets anders, dan dat 'n groot gevaar ons bedreigt,
ons en den heer d'Herneuse....
Mijnheer d'Herneuse
Ja, hem vooral. Maar je hebt gelijk, het
lijkt wel of ik 't verstand verloren heb, ik weet
niet wat ik doen moet, en alles moet zoo gauw
mogelijk opgehelderd worden.
Ik moest naar het kasteel gaan, maar ik durf
je niet alleen laten, want zoo gauw ik je ver
laten zou hebben, zou je in gevaar zijn Zonder
nog te rekenen den gevangene, die ik mee zou
moeten dragen, zou ik waarschijnlijk aangevallen
kunnen worden en onder de overmacht bezwijken
Dat zou zoo erg niet zijn, maar dan zou er nie
mand zijn om den graaf te waarschuwen....
Ik zou naar 't kasteel kunnen gaan, stelde
de vrouw voor.
Neen I Maar het is niet bepaald noodig, dat
ik ga. Ga gauw naar vader Maheu en zeg hem,
dat hij mij zijn kleinen Piet zendt. Het kind
kan spoedig genoeg bij den graaf zijn om hem te
waarschuwen.
Ik ga al man.,..
Nog wankelend ging de vrouw heen.
en bnoinnen bij eiken heirichtgweir' verschillen.
Men moet dus drie colonnes vormen, onafhanke
lijk van elkander handelend, ieder met) haar eigen
operatiebasis, met eigen middelen en met eigen
doel. De eerste moet de grenslijn van Tunis vol
gen, dein voet van de Nefoesisohe bergen berei
ken en de Turken naar bet Oosten drijven. Het
c eat rum moet de lijn van zijn loopgraven van
Aïn-Zara stukje voor stukje verplaatsen tot aan
do bergen van Garian. De derde; die Homs als
operatiebasis zal hebben, moet optrekken naar
de hoogvlakte van Tarfhoena, die bezetten en
door de diepe vallei, die deize van het overige
der keten scheidt, den vijand in het Zuiden om
trekken.
De omtrekking van de vlakten van Tarhoena
is ',een klassieke operatie in de Lybische oorlo
gen. De Romeinen deden het, de Arabieren de
den het en de Turken hebben hiet gedaan. Al
leen vochten al dezie onze voorgangers in de
verovering tegen de inlandsche bevolking; die
hun huizen en hun olijfgaarden verdedigden en
die niet. konden vluchten; terwijl wij met een
bewegelijken vijand te doen hebben, dien wij;
met het oiog op de militaire en politieke oog
merken van den oorlog, niet tusschen de vin
gers mogen laten doorglippen en dien we dus
gedwongen zijn oen net van grooten omvang
voor te houden.
Aldus begint het oiok den meest onwetenden
duidelijk te worden, hoe dom de illusies van
een nabijizijnden vrede waren. De Turken moes
ten' wel geheel en al hun verstand hebben ver
leren, om vrede te sluiten, waar ze zul'k een
geweldig sterke stelling innemen. Zonder één man
weg te zenden van hun effectief in Europa en
Azië, kunnen zij voor onbepiaalden tijd de beste
van onze militaire krachten vasthouden en ons
dwingen om honderd millioen maandelijks uit te
geven en ons heel© leven te verlammen. Waarom
zouden ze vrede moeten sluiten? Ze hebben te
veel redenen om te hopen, dat met een- beetje
geduld en met de klein© subsidies, hun verleend
door het Ottomaansche nationalisme en door de
Islamitische geestdrift, ze Italië er toe brengen
zullen dien vrede te vragen.
Wal de vrees voor Balkanverwikkeling'en aan
gaat, die op de Ottomaanscihe ziel als een nacht
merrie zouden weaken, dat is een andere van
de vele Italiaansche drommen. Welken invloed
kan een Afrikaansche oorlog, di-e aam Turkije noch
één man. noch éé'ne lire kost, op den toestand
op den Balkan hebben? En van den anderen
kamt verkondigen wij niet el'ken dag .aan de
wereld, dat wij ten bolste van alles en met alle
middelen elke beweging op den Balkan zullen
verhinderen? Nu hebben de Turken goede noren
en daar ze niets meer van ons te vreezen heb
ben voor hun kusten in Europa en Azië, kun
nen ze tusschen twee kussens gaan slapen en
zich geheel overgeven aan hun partij-kibbelarij
en, denkende: Voor den Balkan zorgt Italië well
Dat gpede Italië is hun beste vriend! Gedwon
gen om hun den meest bizarreïi, den meest fan-
Twee minuten later verbrak een verschrikke
lijke kreet de ochtendstilte en Ferré sprong op,
een somber voorgevoelen kwam in hem op.
Hij rende naar buiten in de richting vanwaar
de stem was gekomen.
Hij zag niets.
Hij riep, maar hoorde totaal geen antwoord.
Hij wilde naar vader Maheu loopen om zeker
heid te hebben, dat zijn vrouw er zonder ongeval
aangekomen was, toen hij aan La Ribotte dacht.
Hij v11de hem medenemen, opdat hij hem niet
zou ontsnappen.
Toen hij bij de deur was, kwam een scherpe
rook hem tegemoet. Hij opende de half open
staande deur geheel en aan alle kanten spatten
de vonken op en deelden het vuur mede aan het
dak.
Geheel zijn houtvoorraad was op het vuur ge
worpen en al zijn armzalige meubelen waren een
prooi der vlammen geworden.
De gevangene had blijkbaar kans gezien zich
bij zijn gezellen te voegen.
De reus huilde van woede. Hij ging zijn bran
dende hut binnen en haalde uit een hoek een
reusachtige bijl, dien een krachtigen man nau
welijks zou opheffen en dien hij behandelde als
een rietje.
Buiten zich zeiven van woede en met verbran
de haren en baard liep hij naar de woning van
Maheu.
Toen hij daar aankwam werd hy in den schou
der door een pyl getroffen.
tastisohen toiorlog aan te doen dien men ooit
heeft beleefd, bedenkt bet alle middelen .rn hun
geen enkel kwaad aan te doen, om hen niet te
verzwakken, om hen niet neer te halen in de
Islamitische wereld, om hen voor elk gevaar
en voor elk nadeel te behoeden. Onze invoer in
Turkije, die 120 millioen per jaar bedraagt, ge
troffen door een invoerrecht van 100 pet., is
vernietigd; en bet langzame bouwwerk van een
eeuw zal vernietigd worden, als deze toestand
nog langer duurt. De Turkscfae invoer in Italië
echter, heliast met een. „oinmenschelijk" recht van
drie of vier procent, gaat door, als voorheen.
Zóó voeren wij oorlog, en dien zoo voerende,
hopen we den vyand er toe te brengen gratie
te vragen. Arme, ouwe sokken, die we zijn!"
De Turksche gezant te Parijs deelt het volgende
telegram mede, dat hij van den Turkschen minis
ter van oorlog heeft ontvangen
ïDen 6ien Januari werd een regiment Italiaan"
sche infanterie, dat trachtte een uitval uit Homs
te doen, door onze troepen en vrijwilligers aan
gevallen, een kilometer buiten de stad.
Het moest zich echter naar Homs terugtrekken,
met achterlating van 50 dooden en een groote
hoeveelheid ammunitie.
Van de achterhoede werden 150 man in de
pan gehakt.
De Turksche verliezen bedroegen 18 dooden en
37 gewonden.
Met betrekking tot het uit Ronslantinopeï ver
spreide bericht, dat de Italiaansche troepen bij
Homs den 6den Januari zouden zijn teruggewor
pen, verklaart de „Tribun.a", dat men hier te
doen heeft met een verkeerd voorgesteld feit.
Er is sprake van een gevecht op den 6deu Ja
nuari, waarbij de Turken en Arabieren .-.rustige
verliezen hebben geleden, terwijl de Italianen 7
dooden en 21 gewonden hadden.
DÜITSCHLAN
De „Nordd. Allg. Ztg." is zeer .ontstemd over
bet verloop der verkiezingen. Zij schrijft:
„De sociaal-democraten hebben bij eerste stem
ming 64 zetels veroverd, de gezamenlijke burger
lijke partijen slechts 114, waarvan het Centrum
alleen 83, de partijen ter rechterzijde van het
Centrum 36, de burgerlijk-liberalen slechts 4.
„In 120 kiesdistricten komt de sociaal-demo
cratie in herstemming; niet door eigen kracht
kan ze daarbij overwinnen. Eiken zetel, dien
ze nog verwerft, zal ze aan de Duitscihe burger
lijken danken.
„Tot de eerste taak van den nieuwen Rijks
dag behoort de verzekering onzer landsverde
diging. Een partij echter, welke zich zelf inter
nationaal noemt, die in geval van mobilisatie de
gedachte aan een massa-staking zou durven op
peren, is uit haar wezen niet tot de vervulling
dezer gewichtig© taak in staat.
„Geen overwegingen van partijbelang door over
eenkomsten met de sociaal-democratie moeten zich
bij de herstemming doen gelden.
„Niet op vroegere oneenigheden, maar op de
toekomst der natie zij de blik gericht."
Ferré keerde zich om en zag La Ribotte die
hem spottend en trotsch aankeek.
Hoe was La Ribotte bevrijd
Men weet, dat Valrocca aan Le Truand had
opgedragen zijn makker te vinden.
Le Truand was vindingrijk. Hij nam Wilhelm
met diens Duitschers en de mannen van La Ri
botte mede, en gaf hun het bevel zich bij hem
te voegen op een afgesproken teeken. De rich
ting, die zij te volgen hadden, zou voldoende
aangegeven worden door eenige fluitsignalen.
Toen hij deze voorzorgen genomen had ging
Le Truand van deur tot deur, daar hij wel dacht
bij de bewoners een of andere aanwijzing te zul
len vinden.
Hij werd in zijn berekening niet bedrogen en
de vijfde woning, die hij bereikte was die van
Ferré.
De bovenmenschelijke kracht van dien boer
bracht Le Truand tot nadenken. Hij kon den
strijd met dien kolos niet aanbinden en te be
proeven hem bij verrassing te kunnen vermoor
den was evenmin zeker.
Hij gebruikte dus een list en stelde zich te
vreden met te weten, waar zijn makker was,
terwijl hij diens bevrijding tot latèr uitstelde.
0Vordt vervolgd]