Dagblad voor Schiedam en Omstreken 35ste Jaargang. Maandag 15 Januari 1912. No. 10218. Officieel# berichten. Bekendmaking. Buitenlandsch Nieuws. Be oorlog tusschen Italië en Turkije. 1 LjlT u IN. Het Spookkasteel 6 r°overs van liet kasteel d'Herneuse. handen. zf M met hethoofd in de ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. ormemcriten worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter- straat 50 en by alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. Bureau: BOTERSTRAAT 50, PRIJS DER ADVERTENTIëN: Familieberichten 20 cent per regel. Handelsadvertentiën van 16 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel. Voor herhaaldelijkadverteeren worden uiterst bil- 1 ij k e overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 39. De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid- Holland, Gelet op art. 102, alinea 2, der Wet van den /den September 1896 Staatsblad no. 154) „oodl8en de inwoners der Provincie Zuid-Hol- rifn'». d6rS in 's R,Jks dnecte belastingen Maart 7Q7Söagen' Ul't' 0rr' daarvan vóór den 15en Maart 1912 aan hun College te doen blijken door overleging van het aanslagbiljet of van een uittreksel uit de kohieren der Rijks directe be lastingen, opdat daarop kunne worden gelet bii GES°LAGFNVier L1fVAN ^HOOGSTAAN- X v .verkiesbaar tot Afgevaardigden ter Eerste Kamer der Staten-Generaal. De aanslagbiljetten of uittreksels uit de kohieren ^T^bètreffen 6 gl'0ndbelastln8 aangaat, den dienst P,e bedoelde stukken behooren door belang- :l teueVe worden ingezouden aan het gebouw van het Provinciaal Bestuur van Zuid-Holland, met opgave van lo. den naam, de voornamen en de woonplaats van den aangeslagene deL gemeente en de dagteekening zijner geboorte en J 3o. bijaldien hij buitenslands is geboren, of en zoo ja, waarom hij als Nedei lander is te beschouwen, met vermelding van de dag teekening zijner naturalisatie, indien Tieze j uiocht hebban plaats gehad. s-Gravenhage, den Ssten Januari 1912. De Gedeputeerde Staten voornoemd SWEERTS, Voorzitter. F. TAVENRAAT, Griffier. In de te Napels verschonende „Mattino" wordt het volgende geschreven over d'e positie, waarin de Italianen zich thans bevinden: "^e zending van kolonel Giardini naar Rome is door een volkomen succes bekroond gewor den. De regeering heeft toegestemd dat de stira- ebisohie aanval (dat wil zeggen de snelle op oe t m groote massa's tegen den vijand om 6m hereiken en te vernietigen) gevaarlijk en van twijfejachtigen uitslag geweest zou zijn, en eeft toegestaan om zooals het commando braadde - den tactischen aanval te be zigen (d. w. z. de langzame voorwaartsche ver- Piaatsm-g van de operatie-bases, totdat men met aen vijand in voeling komt). Wat dus in slak- gain® 2clI vooruittrekken, zijn niet- colonnes in an ene en artillerie, -meer of minder steirk, maar c e geheel© linie der verdediging', die zich met onmerkbaar tempo vooruit zal bewegen tot p een kanionschotafstand van de vijandelijke p.o- °P don hizjebel. Onze troepen zullen g©- ijhen tred houden met den spoorweg die ach- m un rug zal worden aangelegd en die zal 'om de verbinding met d© magazijnen der intendance te behouden. Tl 0F Naar het Franach van Noël Gaulois. 42) was en'vreèsde^dirh'- a®* 'Q den val Selokt werd, zette het' od een meerderen bedi'e'8d zijn hut. P loopen in de richting van gerust k toe'n hjfzijnvrouwT T 6n WaS eerst baar huishoudelijk werk de^d m°e'te de reustSterwiff 'hff^T f Ti? V''eeS a^°°rdde meuten op denarend wtop Z°nder COmpli" nonit verbergt 'ets voor mij man Ik heb ie Wat heb8??'611' zoo,onrufig' s°mber en kwaad, dien ie a vannacht gedaan? Wie is die man ben je zoo bang*?08611 mishandelt? Waarvoor Je zult het later wel hooren werd nov winlUW'vreeds bleek door de koorts. Vast, die on ee k .ff nam de polsen van Ferré Welk© de bijzonderheden dier actie zijn, wefcem we niet; en misschien zijn ze nog niet vast gesteld. Het vraagstuk dat zich voordoet in het groot beschouwend, worden de moeilijkheden en de omvang van de onderneming geenszins dier mate verminderd dat men het eene systeem ho ven het andere zou verkiezen. Volgens de denk beelden van generaal Caneva zal men de strate gische verdedigingslinie van den vijand langza mer maar tevens zekerder bereiken dan op g,a- ribaldiaanis'c'he wijze voort te hollen, zooafö men dat in Rome had gewild, en, zal men deni lijd heb ben om op de Arabo-Berberscihe stammen ee.n sterkeren politieken invloed te kunnen uitoefe nen; maar het te bereiken einddoel blijft steeds hetzelfde: den vijand verjagen uit een hoogvlak te, die vrijwel onbestijghaar is voor de artil lerie met het groote geschut, en die zich in een halven. cirkel, met vestingwerken veiTsteirkt, over een lengte van 200 kilometer uitstrekt, ter wijl zij voldoende vruchtbaar is om den vijand v|an levensmiddelen te voorzien en voldoende bevolkt om hem strijders te bezorgen. Dit pla teau is verhonden met de bergketen van Tunis aan de eene zijde en aan de andera loopt l.at uit in de Sahara, waar men van uit de streek Fezzan en van uit de Islamietisc'he rijken in de kom van het Tsaad-'meer den vijand voort durend© verstokingen van manschappen, wape nen en munitie kan bezorgen. Laten we ons dus niet de illusie maken, aan het einde van onze moeiten te zijn. We zijn in het begin vain oen groeten veldtocht, die tweie a drie jaar zal duren, die bijna al onze militaire hulpmiddelen in beslag zal nemen, die vele, heel vele honderden van milli.otanon zal kosten en die moeilijk met een beslist succes zal eindigen, om dat de wegen voor den terugtocht van den vij and naar het westen en naar hot zuiden wel haast onmogelijk af te snijden zijn. Toen de regieerinig liet zeggen in haar offieieele en officieuze mededeelingen dat Italië glaen haast heeft, vermoedde het wel zeker niet een zoo treurige waarheid te verkondigen. We© haar, indien ze haast had! Wee haar, als ze moede begon tie worden van oen onder neming waarvan de Omvang, die zich thans nau welijks in zijn werkelijke afmatingen begint te toornen, gelijk zal zijn aan, zoo niet overtreffen zal den Engelschen veldtocht in Transvaal! Zoo-als we gisteren hebban uitgelegd, kan on ze langzame optocht, of omze taktische aanval al.s u dat beter bevalt niet op een enkele lijn zich afwikkelen; deze zou een front van ongeveer 200 kilometer moeiten hebben I Daar het doel is, den -vijand uit de keten van den Dzjebel te verjagen, zal men goed doen om, terwijl men hem in het Centrum bedreigt, hi-em den terugtocht in het westen af tie snijden en hem in hot oosten te omsingelen. Een enkele gelijktijdige actie zou belachelijk zijn, want het zou materieel onmogelijk zijn het verband te behouden op zóo gjroote afstanden en op een onbekend terrein, waar de namen van plaatsen Je zult toch niets verkeerds gedaan hebben Zweer het, zweer het bij de H. Maagd Ik zweer het, vrouw. En op een toon van droef verwijt, zeide hij O I Hoe kon je nu denken Vergeef me man! Vergeef mij! Maar wat is er dan toch Want je verbergt iets voor mij. Wat zal ik je zeggen vrouw. Ik weet zelf niets anders, dan dat 'n groot gevaar ons bedreigt, ons en den heer d'Herneuse.... Mijnheer d'Herneuse Ja, hem vooral. Maar je hebt gelijk, het lijkt wel of ik 't verstand verloren heb, ik weet niet wat ik doen moet, en alles moet zoo gauw mogelijk opgehelderd worden. Ik moest naar het kasteel gaan, maar ik durf je niet alleen laten, want zoo gauw ik je ver laten zou hebben, zou je in gevaar zijn Zonder nog te rekenen den gevangene, die ik mee zou moeten dragen, zou ik waarschijnlijk aangevallen kunnen worden en onder de overmacht bezwijken Dat zou zoo erg niet zijn, maar dan zou er nie mand zijn om den graaf te waarschuwen.... Ik zou naar 't kasteel kunnen gaan, stelde de vrouw voor. Neen I Maar het is niet bepaald noodig, dat ik ga. Ga gauw naar vader Maheu en zeg hem, dat hij mij zijn kleinen Piet zendt. Het kind kan spoedig genoeg bij den graaf zijn om hem te waarschuwen. Ik ga al man.,.. Nog wankelend ging de vrouw heen. en bnoinnen bij eiken heirichtgweir' verschillen. Men moet dus drie colonnes vormen, onafhanke lijk van elkander handelend, ieder met) haar eigen operatiebasis, met eigen middelen en met eigen doel. De eerste moet de grenslijn van Tunis vol gen, dein voet van de Nefoesisohe bergen berei ken en de Turken naar bet Oosten drijven. Het c eat rum moet de lijn van zijn loopgraven van Aïn-Zara stukje voor stukje verplaatsen tot aan do bergen van Garian. De derde; die Homs als operatiebasis zal hebben, moet optrekken naar de hoogvlakte van Tarfhoena, die bezetten en door de diepe vallei, die deize van het overige der keten scheidt, den vijand in het Zuiden om trekken. De omtrekking van de vlakten van Tarhoena is ',een klassieke operatie in de Lybische oorlo gen. De Romeinen deden het, de Arabieren de den het en de Turken hebben hiet gedaan. Al leen vochten al dezie onze voorgangers in de verovering tegen de inlandsche bevolking; die hun huizen en hun olijfgaarden verdedigden en die niet. konden vluchten; terwijl wij met een bewegelijken vijand te doen hebben, dien wij; met het oiog op de militaire en politieke oog merken van den oorlog, niet tusschen de vin gers mogen laten doorglippen en dien we dus gedwongen zijn oen net van grooten omvang voor te houden. Aldus begint het oiok den meest onwetenden duidelijk te worden, hoe dom de illusies van een nabijizijnden vrede waren. De Turken moes ten' wel geheel en al hun verstand hebben ver leren, om vrede te sluiten, waar ze zul'k een geweldig sterke stelling innemen. Zonder één man weg te zenden van hun effectief in Europa en Azië, kunnen zij voor onbepiaalden tijd de beste van onze militaire krachten vasthouden en ons dwingen om honderd millioen maandelijks uit te geven en ons heel© leven te verlammen. Waarom zouden ze vrede moeten sluiten? Ze hebben te veel redenen om te hopen, dat met een- beetje geduld en met de klein© subsidies, hun verleend door het Ottomaansche nationalisme en door de Islamitische geestdrift, ze Italië er toe brengen zullen dien vrede te vragen. Wal de vrees voor Balkanverwikkeling'en aan gaat, die op de Ottomaanscihe ziel als een nacht merrie zouden weaken, dat is een andere van de vele Italiaansche drommen. Welken invloed kan een Afrikaansche oorlog, di-e aam Turkije noch één man. noch éé'ne lire kost, op den toestand op den Balkan hebben? En van den anderen kamt verkondigen wij niet el'ken dag .aan de wereld, dat wij ten bolste van alles en met alle middelen elke beweging op den Balkan zullen verhinderen? Nu hebben de Turken goede noren en daar ze niets meer van ons te vreezen heb ben voor hun kusten in Europa en Azië, kun nen ze tusschen twee kussens gaan slapen en zich geheel overgeven aan hun partij-kibbelarij en, denkende: Voor den Balkan zorgt Italië well Dat gpede Italië is hun beste vriend! Gedwon gen om hun den meest bizarreïi, den meest fan- Twee minuten later verbrak een verschrikke lijke kreet de ochtendstilte en Ferré sprong op, een somber voorgevoelen kwam in hem op. Hij rende naar buiten in de richting vanwaar de stem was gekomen. Hij zag niets. Hij riep, maar hoorde totaal geen antwoord. Hij wilde naar vader Maheu loopen om zeker heid te hebben, dat zijn vrouw er zonder ongeval aangekomen was, toen hij aan La Ribotte dacht. Hij v11de hem medenemen, opdat hij hem niet zou ontsnappen. Toen hij bij de deur was, kwam een scherpe rook hem tegemoet. Hij opende de half open staande deur geheel en aan alle kanten spatten de vonken op en deelden het vuur mede aan het dak. Geheel zijn houtvoorraad was op het vuur ge worpen en al zijn armzalige meubelen waren een prooi der vlammen geworden. De gevangene had blijkbaar kans gezien zich bij zijn gezellen te voegen. De reus huilde van woede. Hij ging zijn bran dende hut binnen en haalde uit een hoek een reusachtige bijl, dien een krachtigen man nau welijks zou opheffen en dien hij behandelde als een rietje. Buiten zich zeiven van woede en met verbran de haren en baard liep hij naar de woning van Maheu. Toen hij daar aankwam werd hy in den schou der door een pyl getroffen. tastisohen toiorlog aan te doen dien men ooit heeft beleefd, bedenkt bet alle middelen .rn hun geen enkel kwaad aan te doen, om hen niet te verzwakken, om hen niet neer te halen in de Islamitische wereld, om hen voor elk gevaar en voor elk nadeel te behoeden. Onze invoer in Turkije, die 120 millioen per jaar bedraagt, ge troffen door een invoerrecht van 100 pet., is vernietigd; en bet langzame bouwwerk van een eeuw zal vernietigd worden, als deze toestand nog langer duurt. De Turkscfae invoer in Italië echter, heliast met een. „oinmenschelijk" recht van drie of vier procent, gaat door, als voorheen. Zóó voeren wij oorlog, en dien zoo voerende, hopen we den vyand er toe te brengen gratie te vragen. Arme, ouwe sokken, die we zijn!" De Turksche gezant te Parijs deelt het volgende telegram mede, dat hij van den Turkschen minis ter van oorlog heeft ontvangen ïDen 6ien Januari werd een regiment Italiaan" sche infanterie, dat trachtte een uitval uit Homs te doen, door onze troepen en vrijwilligers aan gevallen, een kilometer buiten de stad. Het moest zich echter naar Homs terugtrekken, met achterlating van 50 dooden en een groote hoeveelheid ammunitie. Van de achterhoede werden 150 man in de pan gehakt. De Turksche verliezen bedroegen 18 dooden en 37 gewonden. Met betrekking tot het uit Ronslantinopeï ver spreide bericht, dat de Italiaansche troepen bij Homs den 6den Januari zouden zijn teruggewor pen, verklaart de „Tribun.a", dat men hier te doen heeft met een verkeerd voorgesteld feit. Er is sprake van een gevecht op den 6deu Ja nuari, waarbij de Turken en Arabieren .-.rustige verliezen hebben geleden, terwijl de Italianen 7 dooden en 21 gewonden hadden. DÜITSCHLAN De „Nordd. Allg. Ztg." is zeer .ontstemd over bet verloop der verkiezingen. Zij schrijft: „De sociaal-democraten hebben bij eerste stem ming 64 zetels veroverd, de gezamenlijke burger lijke partijen slechts 114, waarvan het Centrum alleen 83, de partijen ter rechterzijde van het Centrum 36, de burgerlijk-liberalen slechts 4. „In 120 kiesdistricten komt de sociaal-demo cratie in herstemming; niet door eigen kracht kan ze daarbij overwinnen. Eiken zetel, dien ze nog verwerft, zal ze aan de Duitscihe burger lijken danken. „Tot de eerste taak van den nieuwen Rijks dag behoort de verzekering onzer landsverde diging. Een partij echter, welke zich zelf inter nationaal noemt, die in geval van mobilisatie de gedachte aan een massa-staking zou durven op peren, is uit haar wezen niet tot de vervulling dezer gewichtig© taak in staat. „Geen overwegingen van partijbelang door over eenkomsten met de sociaal-democratie moeten zich bij de herstemming doen gelden. „Niet op vroegere oneenigheden, maar op de toekomst der natie zij de blik gericht." Ferré keerde zich om en zag La Ribotte die hem spottend en trotsch aankeek. Hoe was La Ribotte bevrijd Men weet, dat Valrocca aan Le Truand had opgedragen zijn makker te vinden. Le Truand was vindingrijk. Hij nam Wilhelm met diens Duitschers en de mannen van La Ri botte mede, en gaf hun het bevel zich bij hem te voegen op een afgesproken teeken. De rich ting, die zij te volgen hadden, zou voldoende aangegeven worden door eenige fluitsignalen. Toen hij deze voorzorgen genomen had ging Le Truand van deur tot deur, daar hij wel dacht bij de bewoners een of andere aanwijzing te zul len vinden. Hij werd in zijn berekening niet bedrogen en de vijfde woning, die hij bereikte was die van Ferré. De bovenmenschelijke kracht van dien boer bracht Le Truand tot nadenken. Hij kon den strijd met dien kolos niet aanbinden en te be proeven hem bij verrassing te kunnen vermoor den was evenmin zeker. Hij gebruikte dus een list en stelde zich te vreden met te weten, waar zijn makker was, terwijl hij diens bevrijding tot latèr uitstelde. 0Vordt vervolgd]

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 1