Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
35ste Jaarlaag.
Woensdag 22 Mei 1-912.'
No. 10326.
QTfideeie berichten.
Kennisgeving.
Buitenlandse)! Nieuws.
FEUILLETON.
Verspreide berichten.
Staten-Generaal.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit Wad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland 2 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 1—6 regels 0.92eike régel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend,
ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteer en worden uiterst b i 1-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
Het hoofd van het Gemeentebestuur van
Schiedam.
brengt ter algemeene kennis, dat ter voldoe
ning aan art. 28 der Woningwet, op heden ter
Gemeente-Seretarie Afdeeling A ten Raad-
huize, is nedergelegd, ten einde aldaar voor een
ieder ter inzage te liggen
het ontwerp van een plan van uitbreiding voor
het Oostelijk deel dezer Gemeente, met uitvoerige
kaarten en grondteekeningen.
Schiedam, den 22sten Mei 1912.
Het hoofd van het Gemeentebestuur voornoemd
LAGERWEIJ, W.B.
DE OORLOG TÜSSCHEN ITALIË EN TURKIJE
Het getal der in Turkije wonende Italianen,
die nu met weinig uitzonderingen binneh 14 da
gen het land uitmoeten, bedraagt ongeveer 70,000
Daarvan wonen er 12,000 in Konstantinopel eh
Salon aki, meest als kooplieden. Het mearsndeel
der Tufkschie Italianen is daar geboren en heeft
Italië nooit aanschouwd.
Uit Konstantinopel wordt geseind:
De ministerraad, die gister gehouden is, hoeft
besloten, alle- Italianen in het gfeheele Ottoma.an-
sthe rijk uit te zetten, met uitzondering van ar
beiders, weduwen en invaliden. De Italianen krij
gen een respijt van 14 dagen.
Tevoren had de „Agente Ottoman©1* reeds be
kend gemaakt, dat de regeering fast gegeven had
om 97 Italianen, die te Konstantinopel gevestigd
zijn, uit het land te zetten. De regeer ing had het
Duitsdhe gezantschap reeds met dit besluit in
kennis gesteld en met den Duitschen consul-ge
neraal onderhandeld over het uitstel, dat zij kre
gen. Deze lieden zijn bijna grootendeeh zeer ge
goed en bekende leden van de Italianriso.he ko
lonie te Konstantinopel. Er zijn bankiers, archi
tecten, groote kooplieden en- geneeskundigen on
der. j
Het avondblad „Terdzjoeman" noemt deze Ita
lianen de eerste portie".
Uit Weenen wordt aan de „Vossisehe Zei-
tung" gemald:
Van goed ingelichte Russische zijde deelt men
mede, dat de Russische regeering den politiek en
toestand op den Balkan als bijzonder ernstig he
schouwt. Rusland zal binnenkort een nieuw voor
stel aan de mogendheden doen. De Russische
regeering wil een Europeesch congres bijeenroe
pen, om op deze wijze de [kwestie van den vrede
en tegelijkertijd een nieuw© regelinjg1 van de Dar-
danelfen-kwestie en van de Turksch-Perzische
grenskwestie tot stand te brengen.
Rusland wil blijkbaar den Italiaansch-Turkschen
oorlog voor zijn eigen doeleinden gebruiken. Het
ziel er echter naar uit, of het cij ae groote
Europeescihe mogendheden geen steun zal vin
den.
HET LOT.
Uit het Duitsch vertaald).
8)
„Ze is een beetje te hard gegroeid" troostte
Melcher. „Geduld maar! Aanstonds zal ze wel
wee opbloeien als een roos."
De buurvrouwen verweten de molenaarin, dat
zij haar Anna verwend had.
„De molenaarsvrouw maakt een prinses van
haai dochter heette het. „Het is toch maar
waar, dat vlijtige .moeders dikwijls luie dochters
hebben. Kijk dat juffeis-gezichtje maar eens en
die fyne handjes."
Niemand behalve de moeder geloofde aan
Anna's zwakke gezondheid, daar de roode rozen
op hare wangen bloeiden en haar hooge gestalte
wel slank, maar toch niet mager wa3.
Van de overzijde kwam Peter, de oudste zoon
van den molenaar. Hij had de hooge, krachtige
nguur van zijn vader en de donkere, heldere
oogen van zijn moeder. Zijn roode lippen onder
een klein snorretje lachten vroolijk de kinderen
snelden6 116111 met bloemruikertjes tegemoet
ket goed. Allen tijd om bloemen
Pmkken en mooeie leidjes te zingen I" zei-
Admiraal Viale seint dradeloos uiat het linie
schip „Napoli" de overgave van ae burgerlijke
en militaire autoriteiten op Kos heeft bewerk
stelligd.
De koning van Italië heeft Giolitfi 100,000 lire
doen toekomen voor de Italianen die uil Turkije
zijn ge-zet.
DUITSCHLAND,
Voor den Rijksdag was het gister een uag' van
belangrijke besluiten. De militair© wetsontwerpen
betreffende leger ©n vloot werden en bloc aan
genomen, tegen de stemmen van de socialisten,
Elzassers ©n Polen. De socialisten protesteerden
met gesis, doch dit ging verloren in het gejuich
der burgerlijke partijen. De besluiten van ae ad
kingscommissie, die het compromis tusschea een
trum en nationaal-liberalen betreffen, wevften met
groote meerderheid, waartoe ook de conservatie
ven behoorden, aangenomen, waarmea© het be
ginsel van directe belastingen een schoen© over
winning behaald heeft. Dit besluit is neg te be
langrijker, doordat de staatssecretaris van finan
ciën verklaard had, dat de regeering er gevolg
aan zou geven. De nieuwe toestand in de machts
verhoudingen kwam toen nog: zeer prin-Jpieel
aan den dag, doordat de Rijksdag met 184 tegen
169 stemmen- het beginsel der befaamc.e uitbrei
ding üer erfiasten aannam. Ook de anti-semieten
stemden er voor. Er is nu aangetoond, aat het
voorwendsel, dat de rijkskanselier gebruikte, om
de erfiasten niet in te dienen, ongegrond is. Er is
een besliste meerderheid voor deze belasting en
hij hoeft voor verwerping niet ie vreezen. Al's
hef op een krachtmeting aankomt, is c.e linker
zijde nog telkens gelukkig geweest in den nieu
wen Rijksdag.
ENGELAND.
De regeering: van Nieuw-Zeeland heeft den kni-
ser, dien Nieuw-Zeeland tijdens de vlootpaniek
van 1909 aan het moederland had toegezegd en
waarvan de bouw thans gereed is, aan ae Eagel-
sche admiraliteit onvoorwaardelijk ter beschikking
gesteld. Oorspronkelijk zou de kruiser naar het
C'bineesche maritieme station gaan, doch daar
het Engelscbe eskader daar kort geleden is ver
sterkt, zal -het Nieuw-Zeelandsche oorlogsschip in
de Engelsdhe wateren gestationeerd worden.
In liet Eng-elsche Lagerhuis heeft bij de
beraadslaging over do begrooting voor de pos
terijen. Samuel, de hoofddirecteur der posterijen,
medegedeeld, dat men doende was om de [e}-j
fonische neirbinaing met Nederland, Zwitserland
en Duitscbland tot stand te brengen. Hij hoopte
dat men binnen niet te langen tijd duidelijk met
Berlijn zou kunnen spreken. Verder zeide Sa
muel nog, dat er ,een nieuwe telegraafkabel ras
se hen Engeland en .Duitschland zou worden ge
legd, om het t©legrafeeren met het vasteland te
verbeteren. j
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
De minister-president heeft in het Hongaarsche
de hij opgeruimd, kneep Martha, die hem bij
zijn arm pakte, in de wangen en begroette Mel
cher
„Zoo, Peter, kom je ook 's naar de tuinderij
kijken
„Ik zoek vader. Ik heb hem toch zoo straks
met u over het erf zien gaan, grootvader".
Je vader zal wel in 't kantoor zitten. Hij is
even voor mij aan 't schrijven. - Maar hoe
bevalt het je thuis Kun je 't nog al uithou-
buiten je soldatenpak?"
"Uitstekend, grootvader. Ik ben 't liefste thuis.
Nergens ter wereld is 't zoo goed.
„Ja, ja, nu moet hij thuis blijven en vader
flink helpen", nam de molenaarsvrouw het woord.
„Wij hebben hem nu hard noodig nu de mole
naar den houthandel op zich heeft genomen en
zoo dikwijls van huis is. Drie jaar onder dienst
is een heele tijd. Volgend jaar komt Jacob aarr
de beurt. Theodoor echter moet maar één jaar
dienen Het zal wol erg veel geld kosten maai
de molenaar meent, dat de uitgewonnen twee
jaar hem meer waard zijn;
„Van jullie nieuwe zaken begrijp ik niet veel,"
antwoordde de oude. Dat is de nieuw Pruisi
sche gechiedenis sinds zes en zestig. Vroeger
nee t men alle Fransche modes nagevolgd, nu is
t zoo met de Pruisische. - Enfin, het zal zoo
wel moeten. En ik moet zeggen, dat ze een
flinken jongen van je gemaakt hebben. Peter",
en de oude knikte vriendelijk. „Wacht eens
Peter, we gaan samen", riep hij den zich ver-
Huis van Afgevaardigden zijn leedwezen uitge
drukt over het ontslag van Navay, den voorzitter
van het Huis. D© leden van de Justh-partg maak
ten daarop een ontzettend kabaal. Nadat zij bij
herhaling tevergeefs tot de orde geroepen waren,
werd de zitting opgeheven.
MAROKKO.
De correspondent van de „Times" te Tanger
wijst op de intrekking van het edict van generaal
Moynier. Dit edict legde aan de stad Fez, we
gens de muiterij van 17 en 18 April, een boete
op van 1 millioen francs. De correspondent zegt
uit goede bron te weten, dat geen boete hoege
naamd zal worden opgelegd.
Men seint uit Tanger 'aan de „Times" dat het
aantal oproerige benden onder de stammen tem
oosten van Fez voortdurend toeneemt. Tnsschen
Fez en de Algerijhsche grens staan ai da inwo
ners onder de wapens. Men gelooft te Fez aat zij
zullen trachten de hoofdstad te overrompelen.
De woeling neemt toe in het binnenland en de
toestand wordt kritiek.
Gister staakten te Londen 10,000 lichter-
schipjpers en stuwadoors. De transportarbeiders
dreigen zich te zullen aansluiten. Daardoor zou
het aantal stakers meer dan 100,000 worden. Ver
scheiden spoorwegmaatschappijen hebben er ken
nis van gegeven, dat zij niet voor de tijdige afle
vering van goederen, die met lichters moeten wor
den vervoerd, kunnen instaan.
Dr. Sol'f, de Duitsch© staatssecretaris van,
koloniën, zal de;n 25sten Mei Berlijn verlaten,
om over Antwerpen naar Duitsch. Zuid-West-Afrika
te reizen. Zijn reis is op ongeveer vier maanden
berekend en zal misschien ook naar Duilsch Oost-
Afi'ika uitgestrekt worden.
Naar de New-Yorkscbe correspondent van
tel „Berliner Tageblatt" meldt, is de negerop-
stand op Cuba blijkbaar lang geheim gehouden.
Twaalf gewapende benden trekken door het eiland.
De regeering zal de grondwet moeten opheffen.
Ze zendt zoo snel mogelijk troepen naar de be
dreigde plaatsen.
Uit Boekarest wordt geseind: Volgens de
bladen hebben Russische anarchisten in Braila
de handelsbedienden Angyel, Okreanu en Zajruk
gehuurd, om koning Karol met een hom te doio-
dem. Terwijl het den Russischem anarchisten gé-
lukte tijdig te vluchten, werden de Handelsbe
dienden aangehouden. Een huiszoeking in hun,
woning bracht zeer compromitteerende brieven
aan het licht.
In Galatz is een man aangehouden, die bij
het conflict betrokken is. De politie geiooft, d.a;t
de aangehoudene de anarchist Staub is.
De kamers van arbeid in 't Noorden van
Italië bereiden een© algemeene staking' van de
werklieden der rijstvelden voor. De meesten wei
geren op de huidige voorwaarden contracten te
sluiten. De eigenaars der rijstvelden van hunnen
karnt weigeren die voorwaarden te veranderen.
wijderende toe en verliet met hem den tuin.
Onder de molendeur stond de molenaar. „Waar
is Jacob 1" vroeg hij Peter.
„Hij is zoo even met den knecht naar Albin-
gen gereden."
„Dat had je niet moeten toestaan, Peter. Ik
zie 't niet graag, dat de jongen altijd met de
knechten omgaat, en als hij kan, het werken
tracht te ontspringen.
Peter trad den molen binnen. De molenaar
ging met Melcher over de werf. Toen zij buiten
gehoor waren, begon hij
„Ik heb naar Stuttgart geschreven. Zoodra ik
bevestigend antwoord heb, zal ik er heen gaan
en voor alles zorg dragen."
„Ja, ja Maar zorg dat geen mensch 't merkt 1
t Moet volstrekt geheim blijven. Ik zou het
gepraat van de menschen niet kunnen ver
dragen."
Eemge dagen later zat Melcher wederom naast
den molenaar, ditmaal echter in een groot,
aim vertrek van de bovenverdieping. Voor den
grijsaard lagen .merkwaardige papieren met wa
pens en alerlei versieringen en figuren, zoodat
ze voor den oude als prenten leken. Dat waren
effecten, zeide de molenaar. Aan den voorkant
stond de waarde groot gedrukt En er waren
ook rentebewijzen bij, kleine strookjes papier,
couponnetjes, die men slechts op bepaalde tij
den had af te knippen en dan kreeg men er
geld voor, de rente die er op geschreven stond.
De molenaar rekende den oude voor, hoeveel
Zoo de staking uitbarst zulten er 45,000 werk
lieden in betrokken zijn,
TWEEDE K A MBIR
Zitting van Dinsdag 21 Mei.
De algemeene beraadslagingen worden geopend
over de wetsontwerpen tot regeling der arbei
ders-ziekteverzekering.
Na een korte discussie over de volgorde van
behandeling opent de heer Treub de rij der
eigenlijke sprekers met een aanval op den rechts
grond van het ontwerp van minister Talma. Vol
gens den minister moeten de arbeidsvoorwaarden
zoodanig geregeld zijn, dat daarbij rekening wordt
gehouden met eveutueele ziekte. Het vrije initia
tief heelt niet voldoende kunnen helpen om de
misstanden weg te nemen De verplichte verze
kering is volgens 's ministers verzekering ontsproten
aan de saamhoorigheid en feitelijke solidariteit
der arbeiders. Doch deze bestaan ook bij andere
groepen dan die arbeiders. De bedrijfsvoordeelen
dezer groepen zijn niet grooter dan het buiten
kansje, dat ook de arbeider wel eens heeft De
opvatting van den minister, dat de verplichte ver
zekering niet anders is dan beperking van do vrij
heid van de loonregeling, omdat de rendabele
besteding van de arbeidskracht van den arbeider
niet komt aan dien arbeider, doch aan den werk
gever, is een zuiver sociaal-democratische leer, die
der meerwaarde. De minister heeft in den laat-
sten tijd de Marxistische beginselen onderschreven.
Volgens spr. bestaat de verplichting tot verze
kering hierin, dat men dwang oplegt om een deel
van zijn inkomen te besteden op de wijze als de
slaat dit wenscht. Dit is niets nieuws. Ue conse
quentie van 's ministers standpunt zou zijn, dat
men den staat niet financieel in de verzekering
betrekt, aangezien de minister deze een onderdeel
van het arbeidscontract acht. Toch worden bij de
ziekteverzekering de administratiekosten ten laste
van den staat gebracht en bij de invaliditeitsver
zekering stelt de staat 7.2 millioen beschikbaar
voor het overgangstijdperk.
Spr. weet nog niet hoe hij en zijn vrienden ten
slotte over de wet zullen stemmen.
Den rechtvaardigheidsgrond, waarom arbeiders,
werkgevers en staat moeten bijdragen, ziet spr.
hierin, dat er maatschappelijke factoren zijn, die
medewerken tot een toestand, dat de arbeiders
bij ziekte enz. niet uit eigen kracht voor zich-zel-
ven kunnen zorgen. De staat draagt voor die
maatschappelijke oorzaken de verantwoordelijk
heid. Beschouwingen over het evenwient tusschen
bijdrage en uitkeering falen in de practijk alle
berekeningen over langen tijd hebben minder
waarde, omdat men niet weet hoe over 2ü jaar
de levensduur zal zijn. De minister rekent er bij
de invaliditeitsverzekering op, dat de liefdadigheid
zal bijspringen voor de premiebetaling der aller
laagste loonen spr. wil deze ten laste van den
staat brengen. De min. wil echter een deel der
kosten halen uit het tarief, waarmede hij een
dubbelen last op de arbeiders legt.
Verder betreurt spr. het dat in de ziektewet
alleen de uitkeering, niet de ziektebehandeling is
opgenomen. Voor de kleine ongevallen blijft de
ziektebehandeling bij de Rijksverzekeringbank en
komt de uitkeering bij de organen der ziektever
zekering. Dat geeft dubbele administratie en dub
bele kosten. Minder scherpe controle en wrijving
zijn er het gevolg van.
De heer Treub komt dan tot de algemeene or
ganisatie De poging met de Raden van Arbeid
heeft zijn sympathiede uitwerking niet. Ver
schillende toepassing van dezelfde wet in verschil
de papieren gekost hadden en hoeveel rente zij
gaven De oude knikte slechts „het zal wel in
orde zijn". Met een eigenaardig wantrouwen
bekeek hij de papieren,, die hij ternauwernood
dorst aan te raken.
„Peter, pak 'top! Dat niemand 't merkt."
„Ja, ja, wij zijn klaar. Hier staat alles."
Op het groote vel papier, dat de molenaar
den grijsaard overreikte, waren alle papieren
met hun nummers opgeschreven. Met eigen
hand had de molenaar daarop verklaard, dat
deze papieren Melcher Brenners eigendom waren
en aan zijn Peter Helbings - zorg waren
toevertrouwd.
„Bewaar nu het bewijs goed in je schrijfta
fel", ging de molenaar voort „Hier zijn de
duizend mark los geld, die je bestemd'hebt
voor de reparatie aan je huisje .Wil je ze
meenemen, of zal ik ze nog voor je bewaren
„Neen, ik neem ze mee. Ik geloof wel niet,
dat ik nu al iets aan 't huisje zal laten doen,
maar geef maar hierl"
Langzaam liet hij de bankbiljetten door zijn
vingers glijden, toen stak hij ze met het bewijs
stuk van den mo enaar in een enveloppe en
verborg die zorgvuldig in zijn borstzak.
Wor it ver olqd.
