Dagblad voor Schiedam
35ste Jaargang.
Woensdag 29 xWei 1912.
No. 10331.
Officieele berichten.
Kennisgeving.
Buitenlaadsch Nieuws.
FEUILLETON.
Verspreide berichten.
Binnenland.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 16 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiferst b i 1-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
Waarschuwing tegen het lokken van
Nederiaudsehe Werklieden naar Duitschland.
De Burgemeester der Gemeente Schiedam,
waarschuwt tegen de berichten in de Nieuwsbla
den of daartoe uitgezonden agenten, die soms
met verstrekking van reisgeld voor de heenreis,
ten behoeve van industriëele ondernemingen Ne
deriaudsehe Werklieden naar Duitschland lok
ken.
Bij hunne aankomst te dier plaatse toch is
herhaaldelijk gebleken, dat zij daar niet ge
bruikt kunnen worden.
Het is daarom geraden, dat die werklieden,
alvorens werk aan te nemen in Duitschland, zich
tot de Arbeidsbeurs in de plaats hunner inwo
ning of', bij gebreke van dien, rechtstreeks tot de
Nederiaudsehe Arbeidsbeurs te Oberhausen
(Duitschland) Arndstrasse 56, om inlichtingen
wenden, omtrent de vooruitzichten, in het beko
men van werk, de loonen en de huurprijzen
der woningen aldaar.
Wie dit nalaat, stelt zich bloot aan groote
teleurstelling en schade.
Schiedam, den 29sten Mei 1912.
De Burgemeester voornoemd,
LAGERWEIJ, W.B.
DE OORLOG TUSSCHEN ITALIË EN,TURK1JE
Be Konstantinopiefeohe correspondent van de
„Frankfurter Zeitung" verneemt uit zeer betrouw
bare bron, dat van Fransche zijde pogingen ge
daan worden om Turkije voor het denkbeeld van
een conferentie te winnen.
De D ar d a mai l en.
Be Weensche correspondent van bei: „Berliuerj
Tageblatt" seint: Naar ik verneem, is aan alle
Europeesche kabinetten medegedeeld, dat de Turk
sche regeering de Dardaneilen onmiddellijk weer
fluiten zal als de Italianen een van: de Noorde
lijke eilanden in de Aegaeïsche zee zoutten be
zetten
In Brindisi en Napels komen voortdurend uit
TurJje gezette Italianen aan, en jn Aucona en
Venetië verwacht men ook schepen met Turk
sche Italianen aan boord. De lieden kwamen van
alles beroofd aan, voor hun vertrek waren ze
door de Turken kaalgeplukt. Hun laatste spaar
duitjes hyadden sommigen aan de Turksche be
ambten moeten geven, die hen met gevang; nis
dreigden. De Turksche regeering, zoo zeiden ze,
moest een jaar vooruit belasting van. hen heb
ben. Die Italiaansc'he regeering steunt ae banne
lingen zooveel zij kan. Van alle kanten'stroomen
de gaven toe. Openbare inrichtingen bieden h,un
werk aan. D.e Italiaansc'he bevolking, die het ont
schepen van de gevangenen bijwoonoe l'egne diep
medelijden aan den dag, en is door het gezicht
van de ellende van hun landgenooten verbitterd.
De bladen staan vol verhalen over de slechte
behandeling van de uitgezette Italianen door de
Turken. Die „Corriere d'Italia" vertelt, dat in
HET LOT.
Uit het Duitsch vertaald).
12)
«Als mijn man zich maar niet met den hout
handel had afgegeven", zeide vrouw Rosine op
zekeren dag tegen den ouden Melcher, die bijna
dagelijks op den molen kwam. „Het is niet goed,
hif^TWi™ vjm den meester niet overal
by is. Ik doe. wat ik kan; maar in den molen
kan ik niet al.es naloopen. Als Peter maar thuis
wasDat is een flinke jongen, die heeft ooren
van voren en van achteren, maar met Jocob is
t niets gedaan. Dan eens is hij veel te gemeen
zaam met de knechten, dan weer commandeert
hij ze op hoogen toon, zonder doorzicht. Dat
geeft natuurlijk tegenspraak en onwil."
Jong bloed werkt niet goed", trooste Melcher.
»Als hij eerst zijn horens maar eens gestooten
heeft, zal het wel beter worden. Maar het kroeg-
loopen met de knechten deugt in geen geval;
dat moest de molenaar hem verbieden. Maar
wat schrijft Peter
maakt goed. 't Heen- en terugmar-
naWo61!»!3*61! vei'velend> schrijft hij Ons laatste
P«kje met de wollen sokken en rookworsten
Phi'ippopel drie Italiaansche arbeid eis zijn ver
moord en hun moordenaars niet zijn gevangen
genomen. Voorts beweert het blad, dat Turkije
door de uitzetting inbreuk maakt op ae capi
tulaties, volgens welke alle in Turkije wonend»
vreemdelingen onder hetzelfde rec.it staan, pm
legt er den nadruk op, dat alle staten het groot
ste belang hebben bij het in stand liou..rn van
de capitulaties. 1
De „Tribuna" spoort de regeering aan, met
weer kracht tegten de Turken op Ie treden. Tot
nog toe heeft Italië rekening gehouden met ae
bijzondere positie van Turkije en die zooveel'
mogelijk ontzien. Maar, doordat Turkije de lank
moedigheid van Italië voor zwakte aanziet, wordt
deze politiek steeds moeilijker.
DUITSCHLAND.
Prof. Dielbrück, de redacteur van de „Preus-
sische Jahrbücher", antwoordt door middel van
de „Daily Mail" op het stuk van Balfour.
Hij had in den laatstein tijd den toestand be
moedigend ingezien, maar nu hem uit Balfour's
stuk was gebleken, hoezeer en in welke kringen
Duitschland gewantrouwd wordt, vindt bij1 da krans
op een oorlog tusschen Engeland en Duitsn'iland
weer grooter geworden.
Volgens Balfour is de Duitsche vloot een be
dreiging voor Enigeland, maar Engeland heeft
Duitschland gedwongen die vloot te bcuwen. Se
dert 1871 zijn reusachtige en zeer winstgeven die
dec-lén der wereld gevoegd bij Engeland, Frank-
iijk. Rusland, Amerika en Japan En het gaat
maar door, Frankrijk in Marokko, Rusland en
Engeland in Perzië, Japan en Ruslana in Mants-
joerije en Mongolië. Dat is een natuurlijk proces,
waartegen Duitschland zich niet zal verzetten,
maar het wil zijn aapdeel hebben, en liet krijgt
riots zonder vlo-ot.
Weliswaar heeft Bismarck door z.jn bekwaam
heid, .ook zonder vloot, eenige koloniën voor
Duitschland verkregen, maar die warén betrek
kelijk van weinig waarde, en zijn zoon, Herbert,
moest er haast als een smeekeling voor Glad
stone om verschijnen. Dat was op oen duur
onduldbaar. En zelfs Bismarck kon niet onge
daan maken, dat Engeland Helgoland behield,
een eiland vlak op de Duitse he kust, dat
ako Duitsche havens blokkeerde, dan tegen af
stand van koloniaal bezit.
Engeland en andere mogendheden laten Duitsch
land nog niet als in de wereldpoli pek ten volle
gerechtigden staat toe, zooals laatstelijk met Ma
rokko is gebleken. Daarom moest Duitschland zijn
leger en vloot versterken.
Bal four zegt, dat Duitschland nil van Enge
land mag vergen, dat het zijn verlangen naar
gebiedsuitbreiding goedkeurt. Dus moet D.uiisch-
lard het door eigen wapeningen verkrijgen Maar
hef is Duitschland alleen om koloniale gebieds
uitbreiding te doen; in Europa heeft het zulke
plannen niet. Wat Balfour met die strategische
sporen bedoelt, weet prof. Delbrück niet. Er zijn
wel politieke dwazen in Duitschlana, die bet
gebied van het Heilige Roomsdhe Rijk willen
herstellen, maar welken grond heeft Balfour om
te raeenen, dat de Engelsche regeering met der
gelijke plannen omgaat? Het tegienueel is be
wijsbaar. Balfour herinnert aan Napoleon. Welke
verstandige Duitsche staatsman zou zijn land,
dat naar verhouding tot dei andere staten minder
sterk is dan Frankrijk het indertijd was. de rol
van het eerste Fransche keizerrijk willen laren
vervullen! Ieder begrijpt toch, dat het Dui'scbe
Rijk evenals het Napoleontische in elkaar zou
vellen!
Het is een dwaas Wantrouwen, waaraan Bal
four uiting geeft, maar uit zulk wantrouwen kan
nen oorlogen voortkomen.
heeft hij erg laat gekregen. Het is driemaal
nagestuurd."
„Tegenwoordig is toch alles veel beter inge
richt. Hoe hadden wij in 1813 een pakje van
thuis moeten krijgen of maar een brief. Ja dat,
was een heel andere tijd."
In den avond kwam de molenaar ontstemd
thuis. Hij was erg stil en onplezierig voor zijn
huisgenooten. Vandaag nog erger dan anders.
De kinderen, die wat gekheid maakten onder het
avondeten, bracht hij barsch tot stilteniette
genstaande vrouw Rosine hem vriendelijk toe
sprak. Nog voor de tafel opgeruimd was, ver
liet hij het vertrek. In zijn schrijfbureau zat hij,
te schrijven en te rekenen Hij stond op en
staarde met gefronsd voorhoofd in den donkeren
nacht. In huis en op straat werd het steeds stil
ler. Slechts het ruischen der golven drong door
het geopende venster en de molen klapte ruistig
voort, onbezorgd over de droeve gedachten van
zijn heer.
Door de half geopende deur drongen de stem
men der kinderen die hun avondgebed op
zeiden
«Voor ik mij ter ruste begeef
Wil ik mijn hart tot God verheffen."
T?11 Onze Vader.
„En leid ons niet in de bekoring, maar verlos
ons van den kwade. Amen."
De molenaar hoorde niet, wat zijn kinderen
baden.
„En leid ons niet in bekoring 1"
TURKIJë.
Uit Uskub seint men, dat te Junik in de nabij
heid van Ipek, een congres gehouden wordt van
de leiders der Albaneezen. De vertrouwensman
nen van bijna alle Albaneesche stammen zijn daar
versehenen. In Albaneesche kringen gelooft men,
dat er op dit congres een besluit genomen zal
worden om autonomie voor Albanië te eischen.
In Turksche regeeringskringen gelooft men ech
ter, de crisis te kunnen bezweren, door enkele
urgente vorderingen der Albaneezen in te willigen.
Verder wordt geseind, dat op het oogenblik in
Albanië de rust is hersteld. De verkeerswegen
zijn weer voor het publiek opengesteld, dus niet
alleen maar voor de militairen. De toestand is
evenwel nog steeds verward. In Turksche regee
ringskringen is men echter optimistisch gestemd,
daar het Albaneesche volk in het algemeen het
doel van den opstand niet begrijpt. Van andere
zijde gelooft men, dat er eerst dan klaarheid in
de algemeene situatie geschapen kan worden,
wanneer de besluiten bekend zijn van deteJuvik
vergaderde leiders der Arnauten.
Uit Saloniki wordt echter gemeld, dat gisteren
de tiendaagsche wapenstilstand tusschen de Tur
ken en de opstandelingen geëindigd is, zonder dat
een bevredigend resultaat verkregen werd. De
vijandelijkheden zijn nu opnieuw begonnen. Negen
tot nu toe rustig gebleven stammen van Miriditen
hebben zich thans bij den opstand aangesloten.
Uit Monastir seint men, dat groote benden Alba
neezen het dorp Zserbale op Servisch grondgebied
hebben geplunderd.
Volgens een bericht uit Rome, is gister de
Albaneesche kroonpretendent, prins Castrioni, van
Brindisi naar Albanië vei trokken.
MAROKKO.
Officieel wordt gemeld, dat een vijandige har ka
brieven van de stammen in de omstreken van
Fez ontving, waarin de Rifbewoners worden aan
gemaand, den strijd tegen de Spanjaarden vol te
houden, daar hiet gansche rijk tegen de Chris
tenen in opstand is.
Naar uit Kohurg wordt gemeld heeft in de
Zaterdag gehouden slotvergadering van den Land-
Geheel zijn leven lang had hij het rechte pad
bewandeld en geen vinger breed daarvan afge
weken. Hij was een rechtschapen man en hij
was er trotsch op, dat te zijn. Niemand was
meer als hij er op bedacht, ieder het zijne te
geven en te laten. Maar sinds dagen en weken
kwame voorstellingen en verlangens bij hem op,
die zijn geest in verwarring brachten en zijn
oordeel vertroebelden en hij zette ze niet van
zich af Rusteloos als het molenrad, dat aan zijn
voeten draaide en het witte schuim tot aan het
venster deed opspatten, woelden in zijn hoofd
de gedachten.
Waarom was het geld aan dien andere te
beurt gevallen, die er geen gebruik van wist te
maken, wien het slechts last en zorgen bracht,
terwijl hij, de werkzame, verstandige man, het
zou kunnen verdubbelen en verdrievoudigen.
„Heb je onaangenaamheden gehad?" onderbrak
de stem van vrouw Rosine het zwijgen in het
vertrek. Zij had zoo juist beneden ontdekt,
dat Jacob alweer een paar uur afwezig was,
en meende hierin de oorzaak van de misnoegd
heid van haar man te moeten vinden.
„Onaangenaamheden Neen, neen, dat niet.
Het eene komt bij het andere. Bij de hout
leverantie in Stuttgart zal ik een hoop geld
verliezen en de molenaar van het dal. je neef,
is failliet. Je weet zelf wel hoeveel daarbij op
liet spel staat. En op 1 October moet ik een
groote rekening betalen. En ik weet niet hoe
aan geld te komen.
d&g van Saksen-Koburg, Arnold, de voorzitter,
in een lange 7redevoering over de stichting van
Nicderfüllbach van koning Leopold van België
betoogd, dat het kapitaal der stichting op 70
mülioen geschat wordt en dat. dit. bedrag in Ko
hurg. als zetel der stichting, belastbaar is. België
wiöS verplicht, zoo zeide Arnold, het kapitaal der
stichting zonder rechterlijk vonnis terug te ge
ven Hot gedrag van België had inbreuk gemaakt
op de souvereini teitsrechten van den Duitschen
bondsstaat Koburg. i
Reuter seint uit Washington:
Senator Smith heeft den Senaat in kennis ge
steld niet den uitslag van het Titanic-onderzoek
van de commissie. Hij laakte het Engelscne mi
nisterie van handel, dat door zijn laksneid gxoo-
teodeels verantwoordelijk was voor .te ramp. Hiji
Beschuldigde Kapitein Smith van zorgeloosheid
en verwaaid oozing van de waarschuwingen voor
do nabijheid van ijs. Hij veroordeelde het gebroa
aan tucht aan boord na de botsing met den
ijsberg en de onvoldoende uitrusting der bouten.
Hij verklaarde da,t bijna 500 menschea zonder
noodzaak waren opgeofferd door het ontbreken
van de goede tucht bij het laden der booten.
Hij constateerde met leedwezen dat en-ele jonge
officieren de eerste gelegenheid om het schip
zelf te verlaten hadden benut. Voorts verklaarde
hij dat een zware verantwoordelijkheid, waar
aan hij moeilijk zou kunnen ontkomen, op den
kapitein van de „Californian" rustte; hij was van
mecriing dat, als deze even waakzaam wias ge
weest ten opzichte van de beweging van het
schip, als hij bedrijvig was in het werken met
zijn eigen seinlicht, allen waarschijnlijk handen
kunnen worden gered. Hij beval een cuiJehjkei
omschrijving aan van de wetten op het ver
keer steviger constructie en betere uitrusiug van
de reddingsmiddelen, krachtige zoeklichten, waar
van alle sc'heipen voorzien zouden moeten zijn
orn in geval van een ongeluk het terrem te kun
nen overzien, het verheffen van den stand der
matrozen, internationale bepalingen voor de dra-
delooze telegrafie, verhooging van het loon van
de scheepstelegrafisten en een onafgebroken te
legraafdienst aan boord van de mailbooten.
Naar men aan de „N. Ct." ui' Parijs seint,
bespreken Frankrijk, België en Luxemburg mid
delen om het telefoonverkeer goedkooper te m i-
ken.
De Koningin en de Prins naar Parijs.
Men seint uit Parijs
De Fransche Kamer heeft 200,000 francs toege
staan tot dekking van de onkosten voor de ont
vangst van Koningin Wilhelmina.
In een toelichting zegt de regeering, dat zij de
opening van dit crediet vraagt, om aan de Ko
ningin een ontvangst te verzekeren, die in over
eenstemming zal zijn met de wetten van de
Fransche gastvrijheid.
Bericht wordt dat H. M. een krans zal neer-
„Dat komt van den oorlog", waagde vrouw
Rosine in te brengen.
„De oorlog, ja! Maar de lui willen toch geld
van me hebben. Ze meenen, dat er nog wel
wat te halen is en ze dwingen me van alle kan
ten. En ik durf niemand openbaren, hoe ik
er in werkelijkheid voor sta. Ik weet geen
raad."
De molenaar was naar zijn schrijftafel gegaan
om zijn boeken en papieren weg te sluiten.
Mechanisch opende hij een van de laadjes waarin
niets anders lag dan een groot, donkerblauw
pakket, met dunne touwtjes omwonden. Op
een wit etiket stond met 's molenaars eigen
hand geschreven Eigendom van Melcher Brenner.
Hij nam het pakket er uit en nam het in zijn
handen.
„Is Melcher vandaag hier geweest vroeg hij.
„Ja, hij heelt koffie bij ons gedronken. Ik
vind, dat hij de laatste dagen erg afvalt."
„Vind je? O, maar hij is taai. hij, wordt hon
derd jaar oud, dat zul je zien Ik zal morgen
naar hem toe gaan. Hij kan me helpen als
hij wil."
„Bedoel je die twee duizend gulden, die hij
op „De Ooievaar" sraan heeft, Die kan hij toch
maar niet zoo in eens opvergen."
„Bekommer je daar niet om. Ik zeg. hij kan
me helpen, en hij zal me ook helpen, als ik
maar klaren wijn schenk.
l Wordt vervOtyd.j
tnpcr^ rz0^ver Uitenshuis iS- Men weet> hoe het