Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
35ste Jaargang.
Dinsdag J8 Juni J912.
No. 10348.
feuilleton.
Bröft&kuubek Nieuws.
het lot.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.— per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50,
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 1—6 regels f 0.92eïke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel/
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uijerst bil
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85, Postbus no. 39.
DE OORLOG TUSSCHEN ITALIË EN TURKIJE
De gevechten bij Homs.
Over de gevechten om de hoogten van Eebda
hij Homs op 12 Juni, welke van Italiaansche
zijde als een verpletterende nederlaag van de
Turken en Arabieren is voorgesteld, maant het
ministerie van oorlog te Kjonstantinopei ae vol
gende bijzonderheden openhaar
De Turken en Arabieren vielen met twee ko-
lonnes twee groote Italiaansche verde_igingswer-
ken aan, slaagdien erin om na een gevecht van
zeven uur de verdedigers te dooden en namen
een vaandel en een groote hoeveelheid wapens
en schietvoorraad. Zij vernielden twee kanonnen.
Een andere kolohjne rukte op tot aan de kust,
viel een Italiaansöh kamp in een paprvboschaan
cn doodde een groot aantal vijanden. Do overige
soldaten vluchtten naar de forten.
De Italiaansche troepen uit Homs en Markat
voerden een tegenaanval uit, maar werden zeven
maal teruggeslagen.
Daar de plaatsen Homs, Sidi Bark en Markat
door de vloot en een batterij sterk' verdedigd wer
den, konden de Turken en Arabieren hun stel
lingen niet behouden en trókken terug na de op
slagplaatsen van levensmiddelen en schietvoorraad
Verbrand te hebben. j
De verliezen van de Italianen bedroegen 17
officieren en meer dan duizend soldaten aan
dooden.
De Turken en Arabieren verloren honaerJ doo
den, onder wie een luitenant, en ongeveei 200
gekwetsten. j
Volgens een rapport van generaal Cameruia
hebben de Turken en Arabieren de Italianen aan
gevallen, toen dezen een landing uitvoerden bij
Kaap Farroeg. Na een langdurig gevecht wierpen
die Italianen de aanvallers terug. De Turken en
Arabieren hadden 50 dooden, de Italianen hadden
twee dooden en 9 gewonden.
EergisteroChtend hebben de Italianen bij Garin-
ues bedoeïenen op de vlucht gedreven. De bedoeïe
nen hadden verscheiden dooden ein eewonderj.
Italiaansche vlootactie gestaakt.
Een opzienbarend bericht wordt nog verspreid
Met betrekking tot de actie der Italiaansche vloot
in de Turksche wateren.
In een te Bologna verschijnend blad, de »Resto
del Carlino' bevestigt de vroegere minister Marini
bet bericht, dat Italië zijn vlootactie in de Aegeï
sche Zee heeft gestaakt, naar aanleiding van ge
dachten wisselingen met zjjn bondgenooten Duitsch-
land en Oostenrijk-Hongarije.
Marini zegt, dat Italië evenwel niet voorgoed
van een verdere actie in de Aegeïsche Zee heeft
afgezien, doch alleen er in heeft toegestemd ze
°P te te schorten.
De vroegei e minister voegt er aan toe, dat het
verdrag tusschen de mogendheden van 't drie
voudig verbond 'n speciaal artikel bevat betref
fende t Balkan-schiereiland en de eilanden in de
Aegeïsche Zee met betrekking tot hetwelk Italië
zekere waarborgen heeft gegeven, waarop de twee
bondgenooten zijn aandacht gevestigd hebben.
Marini merkt op, dat het bekend worden van
het bestaan van dit artikel in het verdrag der
Triple Alleance niet zal nalaten verbazing te
wekken, doch dat hij voor de juistheid zijner
verklaringen.kan instaan.
Het heet, dat Engeland een voortzetting van
die Italiaansche 'krijgsverrichtingen in de Aegeïsche
Zee niet zou gedoogen en gezind zou zijn, om
Turkije te steunen, door het de middelen te ver
schaffen voor de verdere oorlogvoering, indien de
Porte ertoe wil besluiten, afdoende hervormin
gen in te voeren in den vorm van de instelling
van plaatselijke1 autonomie in alle provinciën van
Europeesch Turkije en een verbetering van het
lot. der Christenen.
Vice-admiraal Roeisoem pasja is tot vóórloop ig
opperbevelhebber der Turtksche vloot benoemd.
RUSLAND.
Naar thans wordt bekend gemaakt zullen de
Duitsche Keizer en de Tsaar elkander in de eer
ste dagen van Juli in de Finsc'he Scheren ont
moeten. In gezelschap1 van den Keizer bevindt
zich de rijkskanselier.
Uit het Duitsch vertaald).
26)
allen verkS?JreUgde had ik het liefst aan
hebben o? hegt 'hmaaur ik moest eerst zekerheid
bracht Melcher rrefnnhtwWaar was" Intusschen
te houden. Het was vJil gedachte het geheim
wisten. Wat zou het nret de M het niet
het stadje geven Maar Ja001' -een gepraat in
moeten zeggen; Vhat
mark - die konden toch niet inUh fUlzend
zonder dat je het merktet. ik rem t
weten, hoe scherpe oogen jeli™."in, n |n~
?eekomtn°aa''SVr0a" "S" h"e n W
„Je hebt vijftig-duizend mark gewonnen en
Je zegt mij er geen syllabe van, je laat me
met deelnemen aan je vreugde en brengt me
door je geheimzinnigheid tot de slechtste ge
dachten. Als je niet wildet, dat men in de
stad het wist, dan had ik immers gezwegen.
dat ik zwijgen kan en dat ik je ver
zaak o u wel waard ben- Maar de hoofd-
dat mijn at ik me gelukkig vergist heb,
alles mi in on8egrend geweest is en dat
nu m oide is. Vergeef mij mijn slechte ge-
FR ANKRIJK.
De behandeling van het wetsontwerp en de
verschillende voorstellen in zake de organieke
wetten op dé verkiezing der afgevaardigden voor
de Kamer, heeft in de zitting op gisteren een
aanvang genomen.
De minister-president Poncairié herinnerde er
aan, hoe hij de republikeinsche groepen weer tot
elkaar trachtte te brengen. Men vroeg ons een
wetsontwerp, wij hebben het ingediend. De re
geering zal slechts onverzettelijk zijn op die pun
ten, die de wezenlijke beginselen van het ontwerp
raken. De andere kwesties, zooals de vaststelling
van de lijst der districten en de indeeling in groe
pen, zijn slechts van ondergeschikt belang. In
dien wij de meerderheid der republikeinsche partij
niet vóór ons krijgen, zullen we toch onze ver
plichtingen nakomen. Wij kunnen het tegen
ontwerp van Augagneur niet aanvaarden. He
den voortzetting.
PARIJSCHE KRONIEK.
Van onzen Parijschen corresponded.)
{Vervolg.)
Het was in dien tijd dat de kapitein bij het
inlichtingen en spionnage-bureau van het Fran-
sche leger, Alfred Dreyfus, van verraad beschul
digd en veroordeeld werd. Zijne eerloos-verklaring
en ontwapening voor het »Ecole Militaire", alvo
rens naar het Duivelseilaud te vertrekken, waar
naar hij voor levenslang verbannen was, had een
grooten en pijnlijken indruk gemaakt; doch men
kon toen niet vermoeden deze treurigen en voor
Frankrijk zoo noodlottige geschiedenis eenige
jareD daarna, nog zulke geweldige gevolgen zoude
krijgen. »Ik behoef hierover niet in verdere bi-
zonderheden te treden, daar l Affaire, zooals men
deze reeks van processen is gaan noemen, nog
te versch in 't geheugen ligt. Zij hing boven en
benauwde hier gedurende vele jaren als een
besmette dampkring de Fransche politiek, het
leger en de geheele samenleving en trok zelfs
over de grenzen. De loge en jodenpers, hier
en elders, heeft nooit, voor welken onschuldig ver
oordeelde zooveel lawaai in de geheele wereld
gemaakt als voor dezen tweemaal door zijns ge
lijken veroordeelden Israëliet en de eenige jaren
later tegen de Katholieken gemaakte onrechtvaar
dige wetten, beroovingen en vervolgingen zijn uit
dezen opgeschroefden strijd voor een zoogenaamd
onschuldig verbannene, voortgekomen. Emile
Zola had er zich met zijn insolent artikel»J' ac
cuse," in de sAurore" een reclame van gemaakt,
wat hem in menig ander land duur te staan had
kunnen komen doch wat hem hier, na zijn door
erstikking veroorzaakte dood, een plaatst in 't
Panthéon te midden der beroemde mannen be
zorgde, in welks gevel de woorden, »Aux grands
hommes la Patrie reconnaissante," geschreven staan.
De Alliance FrancoRusse, welke aan Frank
rijk in Europa een nieuw aanzien schonk, dateert
ook uit die jaren en ik zie nog voor mijn geest
de onvergetelijke triomfantelijke intochten der
Russische zeelieden en van den jeugdigen Tsaar en de
Tsarin in 't schitterend getooide Parijs vol enthou
siasme en opgetogen, en eenige tijd daarna de sym-
patieke ontvangst van Felix Faure bij zijn terug
komst van zijn tegenbezoek aan 't Petersburg-
sche hof, toen geheel de hoofdstad hem toejuichte.
Zijn populariteit was echter al aan 't dalen, toen
men eensklaps in 1899 zijn altijd zeer geheim
zinnig gebleven dood vernam en hij door Emile
Loubet, die president van den Senaat was, als
president der Republiek werd opgevolgd. Deze
begon zijn regeering onder opgewekte omstandig
heden en de opening der grootste wereldtentoon
stelling van 1900, met hare twee nieuwe paleizen,
welke gebleven zijn, hare uitgestrektheid van de
»Champs Elysées" tot het nChamps de Mars" en
't Trocadero, de schilderachtige gebouwen van alle
natiën en de groote serres aan de Seine-boorden,
en niet te vergeten de rollende trottoir, maakte
haar tot het grootste en imposantste wat tot
hiertoe in dit genre bereikt was. Zij werd
door honderdduizenden menschen bezocht en be
wonderd, doch liet helaas een niet onbelangrijk
nadeelig saldo achter, zoodat zij, na elf jaren, wat
sedert 1856 de gewone termijn was om gedurig
herhaald te worden, niet meer door een andere
gevolgd is, en waar voor zelfs thans ook nog geen
plannen gemaakt zijn, waaruit men gerust beslui
ten kan, dat de Parijzenaars van die tentoonstel-
lmgsindigestie nog niet geheel bekomen zijn.
In de staatkunde der derde Fransche repu
bliek werden steeds onafgebroken de behou
dende beginselen, zonder welke een staat in
zijn grondvesten ondermijnd wordt, door de
radicalen socialisten en revolutionairen be
streden en, aan de anarchistische vereenigingen
dachten, waarvan je eigenlijk zelf de schuld bent
door geheimzinnigheid."
Toen sloeg zij haar armen om zijn hals en
wierp zich aan zijn borst.
„O God, ik ben zoo biy I Ik ben zoo blij 1"
Tranen van vreugde sprongen haar in de oogen.
„Ik ben zoo blü God zij dank I"
In dien nacht kwam geen slaap in 's mole
naars oogen. Hij had niet alleen de vermaning
tot bekeering in den wind geslagen, maar hij
hij ook door den leugen een nieuwen slagboom
gesteld zich en den rechten weg.
De molenaarsvrouw scheen met de nieuwe
lente een nieuw leven in te gaan. Vroolijk en
onvermoed werkte zij in huis en in den tuin
en men hoorde weder hare stem, die de dienst
boden naar het werk riep.
Op den vooravond van Palmzondag kwam
Theo met vacantie naar huis. Reeds het eerste
uur van zijn aankomst legde zjjn zuster Martha
beslag op hem.
„Ach, Theo, ga eens mee in den tuin en help
me eens mooie palmtakken zoeken. Ik weet
mooie steekpalmen te staan." En zij trok haar
broeder met zich mee. Op het smalle bruggetje
kwam de molenaar hen tegen, die juist van de
zaagmachine kwam. Martha huppelde een oogen-
tpi-nr.aan zijn arm teruS i toen vloog zij weer
n anaar haar broer in den tuin.
kW™Lde huisdeur stond Frans Brenner, de
Qchfi nat r? u®n ouden Melcher. Het Zondag-
re!re van w<f+ J droeg' de nauwkeurig met be-
hu p van water gescheiden en platgekamde haren
en een diepe ernst op zijn smal gezicht toonden
duidelijk, dat hij voor een of andere gewichtige
aangelegenheid kwam. Toen de molenaar hem
bemerkte, zeide hij vriendelijk
„Je wilt zeker Theo hebben. Hij is met Martha
in den tuin gegaan."
„Ik wou met u graag spreken, oom."
„Zoo, laat dan eens hooren 1 Je komt met
Paschen van school school, hè." Zij traden in het
kantoor van den molenaar. „Heb je er al eens
over nagedacht wat je worden wilt."
„Schoolmeester wil ik worden."
„Zoo? Schoolmeester 1 En wat zegt je moeder
kaarvan Dat kost geld."
„Grootvader heeft ook gezegd dat ikstudeeren
moest. En ik heb er erg veel plezier in."
„Zoo, heb je er plezier in Maar de kosten
dan Hoe lang duurt die studie wel
Vijf jaar. Maar meester Hauser heeft er ook al
eens over gesproken. Hij wil mij in de kweek
school voorbereiden, omdat hij toch nog drie
aspiranten heeft, die van buiten komen. In de
kweekschool kan men met weinig toekomen
en misschien krijg ik ook wel een beurs." Frans
stond dapper voor hem, vast besloten zijn zaak
krachtig te verdedigen.
„En wat ben je dan na vijf jaar Zoo'n hon
gerlijder, die ternauwernood van zijn inkomsten
leven kan! Je moeder kan op zoo n manier land
wachten, voor ze wat steun aan je heeft,."
„Moeder vindt het heel goed, dat ik school
meester wordt. U moet het echter goedvinden,
zegt zij, omdat u mijn voogd bent."
met hare samenzweringen en aanvallen tegen
personen en eigendom den vrijen teugel gelaten.
De bommen van een Ravacholle, een Henry en
zooveel andere volgelingen waren de eerste uit
barstingen welke hier groote ontsteltenis verwek
ten, en hoewel deze revolutionnaire verschijnselen
voor eenigen tijd onderdrukt werden, kwamen
nieuwe moorden de veiligheid en zekerheid der
maatschappij gestadig beroeren en zag men de
orde in alles langzaam aan verminderen. De ad
vocaat-minister Waldeck Rousseau, die in zijn
zoogenaamd ministerie van den republikeieschen
bond, later onder Clemeneeau het bloc geheeten,
den eersten socialist had opgenomen, opende van
dat oogenblik af aan, met den strijdlustigen, doch
zeker bekwamen Millerand, de bres, waardoor
zich de Briands, de Viviani's en zoovele socialisten
in s Lands regeering binnendrongen. Met die
steeds meer naar links draaiende staatkunde was
het den koelen en statigen Waldeck-Rousseau niet
moeilijk zijn Kamermeerderheid te vormen. Hij
gebruikte niet zeer loyale middelen en kunstgre
pen om tot zijn doel te geraken en de socialisten
dier dagen op zijn hand te krijgen. Het plan om
de congregatiën te gaan knevelen en bestelen werd
eerst vaag voorgedragen, doch 't duurde niet
lang of hij sprak van het beruchte milliard wat
op deze wijze aan de congregatiën en kloosters
kon ontfutseld worden teneinde het werklieden
pensioenfonds te moeten steunen. Men weet wat
daarvan gekomen is.
Dit minder proper werk liet hij echter liever
aan zijn opvolger le petit Père, Combes, over, die
als een bestrijder vol haat tegen de katholieke
Kerk en hare geJoovigen, begon met de reeds
eenige jaren in de lucht hangende scheiding van
Kerk en Staat in behandeling te doen nemen
en spoedig aan 't katholieke Frankrijk op te drin
gen en, hiermede klaar, de onzalige kerkelijke
wetten door den rapporteur Briand verdedigd,
geamendeerd en door de ultras' der Kamer nog ver
scherpt, in strijd met al rechtsgevoel, deed aan
nemen en uitvoeren. De schandelijke verjagingen
van kloosterlingen en liefdezusters, het geweldige
verdrijven uit hunne eigendommen en het beslag-
leggen op de kerkelijke bezittingen, fondsen en
voorwerpen tot den eeredienst behoorende, in die
dagen bijgewoond, zullen wij nooit vergeten. In
de Saint Vincent de Paul, onze parochiekerk,
zagen wij den maire, die den afgevaardigde voor
het opnemen der kerkelijke goederen vergezelde,
door de geloovigen, vrouwen en mannen, dit beletten
en de kerk uitzetten. Is 't droevig en pijnlijk
die dagen van laaghartige vervolging en grievende
beleedigingen der Katholieken in wat hun altijd
dierbaar en heilig was aangedaan, te herdenken,
de moed, de gehoorzaamheid en het geduld daarbij
door de vervolgden en beroofden getoond, zullen
echter goede vruchten voor de. toekomst opleveren
en den wrevel welke deze ongerechtigheden in de
harten zoo wreed deden geboren worden, doen
bedaren, vooral indien het reeds zoo lang ge-
wenschte apaisement voor de Kerk in Frankrijk
eindelijk mocht gaan aanbreken. (Slot volgt.)
„Een behoorlijk handwerk zou veel beter zijn.
Als je eens molenaar werdt?Hierin den molen
kun je iederen dag als leerjongen komen. En
als je flink en vlijtig bent, help ik je ook later
veidei. Zet dan dat schoolmeester-worden uit
je hoofd."
Frans sprongen de tranen in de oogen. Zoo
zag hij niet, dat in de openstaande deur zijn
.ante verscheen en den molenaar in de naast
gelegen kamer wenkte.
„Waarom mag de jongen geen schoolmeester
worden, als toch zyn hart er naar verlangt en
hij talent heeft," zeide zij en legde hare handen
op de schouders van den molenaar. Het is een
mooi, christelijk beroep en ik meen, dat je je
daar niet tegen moogt verzetten. Als zijne móeder
de kosten niet opbrengen kan, dan moet je
haar helpen. Wat nut ons het vele geld, als we
er ook niet wat goeds mee stichten En wees
verzekerd, Onze Lieve Heer zal het aan je eigen
kinderen vergelden, wat je voor die vaderlooze
weezen doet."
Bij die laatste woorden ging er een rilling
door de gestalte van den molenaar Nu voor
mijn part kan het gebeuren. Praat jij maarmet
den jongen," zei hij kort en verwilderde zich.
Eenige minuten later vloog Frans Brenner
door de Molestiaat naar huis, naar zijn moeder
met een. korf vol spek, eieren en'brood aan
zijn arm en een blijde, vreugdevolle boodschap
op zijne lippen. Wat was die tante Rosine
toch goed
{Wordt vervolgd)
