Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f
pnn by verlies nc
ToUxcJIO
De oorlog op den Balkan.
VERBAZEND
RONA Cacao
Gratis Ongevallenverzekering
Van Houten's
35ste Jaargang;.
Dinsdag 5 November 1912
iNo, 10465.
zoo voordeelig
Boiteni&ndsch Nieuws.
FEUILLETON.
DE COTILLON.
id
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
overeenïoistig op de polis vermelde voorwaarden,
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën
1 6 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
beiekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
bü
levenslange
gelieele
invaliditeit
De verzekering wordt gewaarborgd door
bij verlies
van
bü
verlies van
een hand,
voet of oog(J U I U LP een duim
de Holiandsche Algemeene Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
bü
verlies van
eiken ande
ren vinger.
De nederlaag der Turken.
Ontzettende verliezen.
Vlootbewegingen.
De groote mogendheden.
De slag bij Loole Bo-ergas is een verschrikkelijke
nederlaag voor de Turken geweest.
De Turken verdedigden zich dapper, maar na
dat zij ontzaglijke verliezen hadden geleden, die
op 90.000 man 40,000 dooden en gewonden zou
dien bedragen, moesten zijl terugtrekken.
'De verliezen van de Bulgaren moeten ook giroot
zijn.
De «Press Zentrale" meldt uit SofiaDe Bul
garen hebben in de gevechten van de laatste
dagen alleen twintig duizend gewonden gehad,
waarvan tieuduizend reeds naar Sofia gezonden
zijn en verpleegd worden.
Bij Kirk Kilisse alleen zijn zeven duizend Bul
garen gewond, waarvan een derde zwaar gewond
was. Het ministerie is bezig een doodenlijst op te
maken, die tot nog toe vier duizend namen bevat.
Het nauwkeurige cijfer van de Bulgaarsche
verliezen is nog niet te bepalen.
Van twee regimenten uit Sofia, die met 7200
man in het veld rukten, zijn slechts 700 over.
Door deze verliezen worden vooral de intellectu-
eele kringen van Sofia getroffen.
De -oorlogscorrespondent van de Weensteh-
„Reichspost" meldde uit het Bulgaarsche hoofd
kwartier dd. 2 November:
De in den strijd bij Loele Boergias v trslagen
Turksche troepen zetten hun terugtocht in twee
hoofdgroepen op de beide ljjinen over Tsjorloe en
Saraj voort. De noordelijke kolomne tracht de lijn
Sanaj-Istrandzja, de zuidelijke de lijin op Tsjaitai-
özja te bereiken om in de stellingen daar nog
maals weerstand le bieden. De onmiddellijk na den
strijd in volkomen verwarring vluchtende troepen
zijn, doordat ze ten westen van Istrandzja en hij
Tsjerkeskeui van twee Turksche divisies steun
kregen, weer begonnen zich te verzamelen, maar
het is nog twijfelachtig of het een gedeelte van de
westelijke kolonne gelukken zal ,acht-er de- l'ijn van
Tsjataldzja te komen. De Bulgaren trachten, zoo-
als- men weet, door hun operaties- over Saraj naar
Istrandzja en over Tsjerkeskeui de Turken den
terugweg af te snijden-. Het oprukken van de
Bulgaren werd echter vertraagd door gevechten-
in het boscfagebied ten zuidoosten van Wi-za, maar
wordt thans, -nadat de Turksche troepen daar
teruggeworpen zijn, met groote kracht voortgezet.
In den strijd hij Loe-le B-oerg'as werd een Turk
sche divisie van de hoofdmacht naar het Zuiden
toe afgesneden en uit elkaar gedreven.
De geestelijke nam zijn neef van het hoofd
tot de voeten op en knikte met een tevreden
lachje, ten blijk dat hij voldaan was Daarop
zuchtte hij diep en zeide„Je moet je niet
verbeelden dat de overwinning zoo gemakkelijk
te behalen zal zijn Daar is nog Albrecht Henn
kirch, de zoon van den dokter..."
„Wat doet die daar?"
„Die komt reeds sedert zijn prilste jeugd op
den papiermolende beide vaders zijn oude
vrienden..."
„Verduiveld 1"
„Daar heb je 't nu al weer 1 Nog eens, voor
het laatst, pas op! Louis. Van je ouders hebt
Se niets te wachten, je weet, vóór alles heeft
Dien geld noodig, alleen niet om schulden te
Draken.
„En ik ben bang, dat je die hebt... zelfs veel.
Waarom zijl ge anders op het denkbeeld geko-
iDen om bij je oom te gaan logeeren, dien ge
gewoonlijk links laat liggen, en tegenover wien
Se je zeer oneerbiedig gedraagt door woorden
*e gebruiken, die hij vooreerst niet hooren
'D-c spoorweglijn over Tsjodoe naar Tsjataldzja
is -op verscheidene plaatsen afgesneden.
De Turken plegen op hun terugtocht ontzettende
wreedheden. Alle dorpen zijn verbrand en chris
tenen gemarteld. Men ziet dozijnen vrouwenlijien
met. opengbs-noden buik op het veld liggen. Vooral
d-e Klcin-Aziatische redifs houden huis als wilde-
dieren.
Naast mij slapen drie gevangen Turksche offi
cieren. Een' kapitein-, die Duitsch spreekt, vertelde
mijWij waren nog niet klaar, toen de oorlogs
verklaring p-laats vond. Wij hadden ged-acht, dat.
d-e Bulgaren den hoofdaanval o-p Adriano-pel zou
den richten en- waren overtuigd dat de Bulgaateche
troepen daar do-od zouden bloeden en dat wij
intusschen onzen optmarseh konden voltooien.
Een later telegram meldt:
De schitterende samenwerking van de Bulgaar
sche -aanvoerders,gepaard met den heldenmoed
van de troepen, brengen den Bulgaren iederen
dag nieuw succes. De poging van de Turken, om
ten Noordten van Saraj en bij Tsjorloe posities
in te -nemen om hun terugtocht te dekken, is
volkomen mislukt. Eveneens is ten Oosten van
Wiza de aanval mislukt van Turksche troepen die
van Miaia en over Sultan Bagiet opgerukt waren.
De vervolging werd van Buljg-aarsche zijde met
glroote kracht uitgevoerd ,om als einddoel van de
operatie van Loele Boergias tot Saraj, de afschei
ding van een zoo groot mogelijk deel van de v-er-
sla-gten Turksche troepen op -den terugtocht naar
Tsjataldzja. te verkrijgen. De geweldige inspanning
en de groote offers, die de sla-gen hij Kirtc KilisSe
en L-o-ele Bocrgas geëischt hebben, hebben natuur
lijk hun behoefte aan rust doen opleven. Dat zal
echter niet een lange stilstand va-n de operaties
tengevolge hebben. Do opmarsoh tegen Tsjataldzja
zal waarschijnlijk nog in den loop van deze Week
beginnen.
Thans worden pogingen gedaan om den val
van Adrianopel te bespoedigen, vooral' opdat de
Bulgaarsche belegeri ngisar til Ier ie vo-or e-e-n mogelijk
g-ebruik bij d-e ïsjataldzjapositie vrij komt. Het
wo'Msitandsvermogen van de vesting Adrianopel
neemt iederen dag zichtbaar af. Het hevige vuur
van de Bulgaarsche artillerie wordt slechts zwak
n onregelmatig beantwoord. De Turksche vestin
gen va-n het Noord-Westelijk' front hebben sterk
geleden en sedert den grooten uitval tegen Marasj
schijnt -ook do activiteit van de bezetting sterk
verslapt te zijn. Het gebrek ^an levensmiddelen
in de belegerde stad moet -nijpend geiworden zijn.
Het „Berliner Tagteblatt" verneemt van een oog
getuige van den sla;g bij Kirk Kilisse:
Ir. den nacht van 22 op 23 October rukten wij
over Raklica naar Petra (ten N.W. van Kirk
Kilisse), 70,000 man sterk en daaronder 5 regi
menten veld-arlillerie. Toen kwam het bericht, dat
de Bulgaren bij het blokhuis De.r'kdzj de grenzen
overschreden en de v-oorhoede van hat 3de Turk-
ch-e infantcrie-ïegiment bereikt hadden.
Bij het aanbreken van- den morgen werd het
artillerievuur van de Noordelijke hoogten geopwnd.
Tegelijkertijd rukte de Bulgaarsche infanterie voor
waarts. Er ontston-d een verbitterde sfrij'd in Petra
tn in het verloop daarvan werd het 3de regi
ment der onzen op 50 man na in de pan gehakt
de vluchtelingen brachten verwarring in de tiruil-
leurlinie van de hoofdmacht. Wij wierpen ons neer
en schoten op 1000 meter afstand op de tirailleurs
ten Oosten van Petra.
De artillerie der Bulgaren, die op den Ooste-
lij'ken heuvel opgesteld was, lichtte nu een ver
nielend. vuuf op mijn regiment. Onze veldartillerie,
die thans aankwam, ba-acht ons eenige verlichting,
doch wij leden zeer onder het artillerie-Vuurmin
(ter van de infanterie, die slecht schoot. O-ok de
machine-geweren brachten ons groote verliezen
toe. Wij konden het niet houden en onze officieren
verloren de eerste stelling.
Wij zagen op den terugtocht de artilleriestelling,
die door paarden en manschappen verlaten was,
ofschoon men niet kon merken, dat de zware
verliezen hadden geleden. Ik' vernam toen, dat
twee batterijen en een eskadron zich zonder strijd
1 adden laten gevangen nemen. De terugtocht
kwam des avonds bij Kirk Kilisse tot staan De
Bulgaren herstelden het verband in onze stellingen
en vervolgden o-ns niet verder. Wij groeven loop
graven en wachtten met het geweer in den arm,
zonder water en voedingsmiddelen, tot oen vol
genden morgen.
Des morgens begon de strijd opnieuw. S'eclits
oen zwalk artillerie-Vuur ondersteunde ons. Toen
deze haar munitie verschoten nad, was onze
tegenstand gebroken; 15,000 vrijwilligers weken
het eerste, voorop de officieren. Er verspreidde
zich een paniek in het heele leger en de terug
tocht werd een vlucht. Door Kirk Kilisse ging het
verder in wilde jacht. Wapens en uitrustings
stukken werden weggeworpen. Een gedeelte be
stormde den trein naar Baba Eski. Ik bereikte met
andere vluchtenden Wisa.
S koet ar i.
- -De wali van Skoetari heeft de bewoners toege
staan, -om te vertrekken.
moet, ten tweede niet hooren mag, ten derde
niet hooren wil.
„Ik wijs je den weg, ik zeg je, dat daar eene
rijke erfgename woont; ga, tracht hare liefde
te winnen en als het de wil van den Almach
tige is, dan wordt zij de uwe. Maar nog eëns,
laten die leelijke woorden niet weer over je
lippen komen. Door op zulk eene wijze te spre
ken, zult ge nooit de gunst van de grootmoeder
winnen."
„Grootmoeder?" vroeg de student op spot-
achtigen toon.
„Als ge in hare oogen genade vindt," hernam
de geestelijke, „dan zal ook de kleindochter je
genegen zijn. Zij is de moeder van den eigenaar
der fabriek en woont in het mooie huisje, waar
van ge het, leien dak daar ginds tusschen de
boomen ziet. De zoon liet het voor haar bou
wen; men zegt dat het huis met het meuble
ment meer dan 30,000 thaler gekost heeft. Weet
wel, dat alles wat de grootmoeder wenscht,
gebeurt.
„Met oude tangen omgaan was nooit mijn
fort."
„Louis, Louis I Zij is zoo voornaam en zoo
ongenaakbaar als eene koningin."
„Ik zal wel met haar kunnen opschieten en
met dien man hoe heet hij ook weer?"
„Hennkirch, Albrecht Hennkirch, candidaat
in de medicijnen."
„Dus student...? Kan hij goed met de sabel
terecht?"
in het gebruik is.
Ge maakt er meer koppen cacao van dan van
dezelfde hoeveelheid van welke andere soort ook.
Daarbij is de smaak zoo heerlijk.
„Louis!"
„Als hij mij niet in den weg staat, laat ik
hem met rust. Dwarsboomt hij mij
De student zweeg, maar zwaaide zijn dunnen
wandelstok eenige malen zwiepend door de
lucht, en deed den houw, die hem onder de
studenten beroemd en gevreesd gemaakt had.
„Nu keer ik wezenlijk om," zeide de supe
rintendent, maar het was reeds te laat. De heer
van Horn had hen reeds door het hek zien ko
men en opende zelf de groote ijzeren poort.
„De zoon van mijne zuster, Louis Kertweil,
student in de rechten," zeide de superintendent
zijn neef voorstellende. „Ik heb hem zoo veel
verteld van de wonderen en heerlijkheden van
den papiermolen, dat het verlangen bij hem
is opgekomen die met eigen oogen eens te
zien..."
"U is welkom," sprak de heer Van Horn
•vriendelijk en drukte den jongen man de hand.
„Ik hoop, dat onze vriend en raadsman der
familie niet te veel verteld heeftik vrees dat
u dan teleurgesteld zult worden Een goed on
derhouden tuin, een klein park voi oude boo
men en, als gij er belang in stelt, een papier
fabriek, die... ik mag het zonder overdrijving
zeggen met de voornaamste en grootste fabrie
ken van Europa op ééne lijn kan worden
gesteld."
"Op uw werk rust blijkbaar zegen," zeide de
geestelijke en ook den armen wordt daarvan
op recht vaderlijke wijze gegeven."
„Op moederlijke wijze," verbeterde de heer
van Horn. „De armenzorg is het terrein van
mijne moeder. Ik zorg voor het harde koude
goud; zij echter geeft het hare liefde op zijn
verderen weg; die ontneemt het zijne kille
hardheid.
„Mijne moeder wacht zelfs reeds sedert een
paar dageu op uw bezoek, om u raad te vragen
omtrent eenige armen."
„Men moet nooit talmen als het geldt, iets
goeds te doen. Ik ga onmiddellijk naar mevrouw
van Hom. Ook ik heb, zooals gewoonlijk, ver
schillende vragen en verzoeken aan haar te
doen."
Op den weg naar het met wingerd begroeide
huis, waarin de oude mevrouw van Horn woon
de, voerden de heer van Horn en de student
een gesprek, waarin niets belangrijks verteld
werd, maar dat alleen aan de eischen der be
leefdheid voldeed, ten einde op die manier ken
nis met elkaar te maken. De student, die tot
groote verbazing van den superintendent zich
uistekend wist voortedoen, scheen in den
smaak te vallen van den heer van Horn.
Met vreugde bemerkte de geestelijke, dat zijn
neet zich wist te bedwingen.
Hij kan zich zei ven beheerschen I Wat is
eigenlijk zyn karakterDie ruwe studenten
manieren of die beleefde vormen, die hij tegen
over den superintendent aanneemt
Wordt vervolgd.)
J
(82)
