Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f
finn °%:r f on rr fiij
De oorlog op den Balkan.
Gratis Ongevallenverzekering
36ste Jaargang.
Dinsdag 7 Januari 1913
W 10515
oyerefinMstig op de polis vermelde voorwaarden.
Officieele berichten.
Kennisgeving.
Stads-Ziekenhuis.
BattndaiM Nieuws.
FEUILLETON.
Een geheimzinnige geschiedenis
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., iranco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën
1—6 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
De verzekering wordt
by
levenslange
geheele
invaliditeit
gewaarborgd door
de
N
verlies van
een hand,
voet of oog;
Hollandsche Algemeene
1>Ü
dood
een duim
Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Inrichtingen welke gevaar, schade oi
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der hinderwet,
Brengen ter algemeene kennis, dat van de Ge
deputeerde Staten het bericht is ontvangen, dat
door de N.V. Eerste Rotterdainsche Stoom- en
Electrische Wasch- Strgkinrichting het door
haar ingestelde beroep tegen de dezerzijds geno
men beschikking betreffende de stoomververij en
chemische wasscherij aan de Warande 38, is
ingetrokken.
Schiedam, 6 Januari 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Degenen die alsnog gelden te vorderen hebben
van de Commissie van Administratie voor het
Stad-Ziekenhuis wegens leverantiën gedurende
het boekjaar 1912 geschied, worden dringend
verzocht hunne rekeningen aan de adjunct-direc
trice in te zenden vóór 15 Januari 1913.
Namens de Commissie van Administratie
voor het Stads-Ziekenhuis
M. L. HONNERLAGE GRETE,
Voorzitter,
Mr. M. M. VAN VELZEN,
Secr.Penn.
De vredesonderhandelingen mislukt.
Gister is te Londen de vredesconferentie bijeen
gekomen.
'Volgens een Reu ter-telegram uit London was
het verloop der zitting aldus
Resjid pasja deed namens Turfqjb de volgende
voorstellen
lo. Turkije is bereid nog ©enige concessies te
doen ten opzichte van de Noordgrens van het
wilajet Adrianopel, staat echter de stad Adfianope]
niet af;
2o. Turkije doet afstand van zijn rechten op
Kreta, op voorwaarde, dat geen ander eiland
wordt gevraagd.
De- Ott-omansch© gedelegeerden verlieten daarop
de zaal, waar de gedelegeerden van de Balkan-
staten hun voorstellen bloven bespreken. Zij' kwa
men lot de volgende conclusie:
Aangezien de voorstellen van de Ottomansche
gedelegeerden geen antwoord zijin op de vragen,
door de bondgenooten in de vorige zitting gefor
muleerd en onderhandelingen op den t'hans voor-
gestelden grondslag niet van dien aard zijn, dat
een overeenkomst mogelijk zou zijn, zien de ge-
5)
III. Vrqemde ontmoeting.
Vrouw Rusk wrokte tegen de onderwijzeres,
die beschuldigd werd wijn en ouden klaren te
stelen onder voorwendsel van maagziekte.
En Mary kon haar ook niet uitstaan. Bij het
uitkleeden vertelde zij mij 's avonds op een
toornigen toon, waarin ik veel pret had
Van waar komt dat on-mensch La Rou-
gière Is zij werkelijk wel uit Geneve afkom
stig? Men zou het niet zeggen te oordeelen
naai haar Duitschen tongval. Welke zijn haar
laatste betrekkingen Niemand weet er iets
van... uitgenomen Mijnheer, die zal toch wel
zijn inlichtingen genomen hebben. Juffrouw, ik
zou mij van dat schepsel toch niet laten bekij
ven Zij maakt u nog ziek.
Inderdaad ik was reeds onpasselijk. Ik geloof
dat dit Mevrouw La Rougière weinig schelen
Kon. Ik droomde van haar 's nachts dat zij op
royn kamer kwam en dan vloog ik overeind op
«4jn bed. Zij begeleidde mij met een fakkel
«aar de bibliotheek tot de kast, die mijn vader
delegeerden der bondgenooten zich genoodzaakt,
■ie conferentie te schorsen.
Toen de Turken ter zitting waren teruggekeerd,
las Nriwakowits, die voorzat, het antwoord van
dc bondgenooten voor en verklaarde de zitting
voor gesloten. De-Turken protesteerden, zeggende,
dat de voorzitter het recjht niet had, de zitting
te sluiten en zij vroegen, wat dat Le beteefcanen
bad„de conferentie schorsen". Er volgde toen
aigemeene -gesprekken. Men legde den Turken uit,
Jat de bondgenoot-en de onderhandelingen niet
wilden afbreken, maar aangezien ze geen bevre
digend antwoord op hun voorstellen van Vrijdag
hadden ontvangen, schorsten zij hun werkzaam
heid, totda.t zij wel een bevredigend antwoord
zouden hebben ontvangen.
In. den loop van dat algemeene gesprek zei
Resjid pasja nog, dat hij van plan was geweest
ever de approviandeering van Adrianopel te spre-
ken, maar dat men hem daar nu de gelegenheid
toe ontnomen had.
Men antwoordde hem, dat die zaak al m de
vorige zitting besproken was, toen men had ver
klaard dat de conferentie niets te maken had
met de bepalingen van do wapenstilstand.
Dc Turken verlieten daarop, in niet geringe
opgewondenheid, het St. Ja mespaleis.
Naar luid van een nader telegram uit Londen,
zou Danef, de Bulgaarsche gedelegeerde, verklaard
hebben: »Wij hebben de voorstellen van Turkije
verworpen en beschouwen de onderhandelingen
als afgebroken."
Een Grieksch gedelegeerde heeft bij een uiteen
zetting van den toestand gezegd:
De onderhandelingen zijn niet afgebroken en
de gedelegeerden zijn niet van plan ze zoo maar
af te breken. Wij veronderstellen, dat de mo
gendheden ondertusschen kennis zullen nemen
van wat is voorgevallen en indien zij besluiten
tot een actie over te gaan, zullen we daar spoe
dig meer van hooren.
Het eerste wat Turkije zal hebben te doen, is
om nieuwe zitting te vragen, als het iets mede
te deelen heeft. In dien tusschentijd kunnen de
mogendheden tot het nemen van maatregelen
besluiten of kan Adrianopel vallen Indien Turkije
met redelijke voorstellen voor den dag komt, zijn
wij bereid ze met hen te bespreken, maar op het
oogenblik zijn hun voorstellen zoo ver van het
standpunt der bondgenooten af, dat ze er niet
mee te vereenigen zijn.
In Turksche kringen is nog niets bekend, wat
er nu zal gebeuren. Men houdt het ervoor, dat
de bondgenooten opzettelijk de verdaging van de
conferentie hebben te weeg gebracht, in de hoop
dat Adrianopel middelerwijl zal vallen, en deze
manier van doen beschouwt men met veront
waardiging.
De gezanten conferentie.
Tc Londen hebben gistermiddag de gezanten
op' het ministerie van buite-nlandsche zaken we
derom een bijeenkomst gehoudtein, onder voorzit
terschap van Sir Ed'waxd Grey. Voor de samen-
mij had toevertrouwd. Ik deed ze open en op
eens trad mijn vader muur wit voor me.
„Ik sterf", kermde hij.
De toorts doofde uit en ik werd wakker,
gansch ontstemd.
Dit is echt gebeurd.
Op zekeren dag, wandelde ik met Mevrouw
langs heen de veengronden, die Knowl van
Scarsdale scheiden.
In een korfje droeg ik onze broodjes, die wij
na wat gekuierd te hebben, smakelijk zouden
op eten.
Het was reeds laat en ik verzocht Mevrouw
een beetje spoed te maken. Doch zij jammerde
en klaagde van jeukende pijn in' de beenen.
Alle oogenblikken moest zij rusten. Veel on
nuttig tijdverlies.
Op eens zag zij van verre een golvende rook
pluim omhoog gaan-
Wat is dat? vroeg zij.
Dat is het dorp Scarsdale en het Spoor
wegstation.
Hierover was zij verwonderd en speelde ver
der de rol van den stommen koning.
Wij waren aan het einddoel van onze wan
deling gekomeneen mooie vlakte met de
puinhopen van een vervallen abdii.
Geen vogeltjes orgelden of vinkten er, geen
dieren graasden er nieer in de weiden. Eenzaam
en verlaten was dit oord.
Laat ons eens naar het kerkhof gaan, zei
Mevrouw.
komst bracht de Tuiiksche gezant aan Grey pen
bezoek.
S koet ar i.
Vit Aless-io wordt geseind:
Daar de bevelhebber van Sk-oetari voortgaat,
de helegeringstroepen aan te vallen, niettegen
staande den wapenstilstand, hebben ae beleg©-
ringstroepen onderhandelaars gestuurd, ,Le in hun
-ontmoeting met de onderhandelaars der Turken
vroegen, of de bevelhebber van de vesting ken
nis droeg van den wapenstilstand, en, zoo ja,
waarom hij ca' geen rekening mee hield. Die eerste*
Turksche onderhandelaar antwoordde, dat de be.
veihebher van -Skoelari geen kennis v-an den
wapenstilstand droeg, aangezien de Porte hem
er niets over had medegedeeld. Hij verzocht den
Servischcn onderhandelaar terstond te vertrekken.
Roemenië.
Aan de National-Zeitun:g" wordt uit Boekarest
gemeld
In goed ingelichte kringen verluidt, dat de zen
ding van Take Jouescu, de mi nis ter van binnen-
landscbe zaken, te Londen tot geen resultaat
geleid hoeft. Hij beeft Danef niet meer gesprokén.
Daar de Roemieensche regieering erop staat, haar
eischen te Sofia zoo spoedig mogelijk ingewilligd
te zien, is d-e stemming zeer pessimistisch. Allo
toebereidselen voor een algeheel© mohilisatié wor-
den getroffen. In de arsenalen en fabrieken wordt
koortsachtig gewerkt. Onder de bevolking 'heerscht
t<-n sterke ontstemming over de draalpotitiek van
Bulgarije, dat de beslissing over de compensaties
tot na den vredle met Turidjo zou willen uitstel-
Ten.
Een belangrijk interview over de
Roemeensche politiek.
Een vertegenwoordiger van de »Matin d'Anvers"
had een interview met den consul-generaal van
Roemenië, die van Boekarest terugkeerde, waarin
deze verklaarde, dat de terugslag van de crisis,
die door geheel Europa gevoeld werd, ook in
Roemenië merkbaar was, maar daar toen niet zoo
ernstig was als elders De tinancieele diensten
nemen hun regelmatig verloop. Roemenië bleef
neutraal, maar kon evenwel rustig de komende
gebeurtenissen afwachten, terwijl het leger vol
komen gereed is. Sprekend over een onderhoud
met den koning, verklaarde de consul, dat de
souverein zijn verwondering uitdrukte, dat een
zoo ernstige crisis zich kon voordoen, terwijl
Roemenië, in de lente van verleden jaar 800
millioen aan deposito's op verschillende banken
had. Wat de politieke kwestie betreft, Verklaarde
Z. M., dat hij volkomen vredelievende bedoelingen
koesterde en dat hij niet wilde mobiliseeren,
niettegenstaande een gedeelte dr-r openbare mee
ning aanvankelijk interventie in het Balkancon
flict wenschte. Roemenië heeft het recht op com
pensaties, maar de koning zeide, dat deze zeer
bescheiden zullen zijn, daar hij een daad van
goede nabuurschap jegens Bulgarije wil stellen.
Toen de president der Sebranja, Danef, zich op
zijn doorreis te Boekarest bevond, sprak deze met
den consul in den volgenden geestHet was ko-
Dit kerkhof ligt aan den anderen kant van
de rivier, die de vlakte kronkelend doorsnijdt.
Neen, Mevrouw, ik heb |er geen lust toe.
Ik ben afgemat. Ga alleen antwoordde ik.
Onder de poort van de abdij zat op een blau
wen steen een jonge flinke kerel met een ietwat
verwaarloosde kleeding. Hij rookte zijn pijpje
en blies de blauwe rookkrullen hoog boven zijn
hoofd uit. Eenige woorden, die ik niet verstaan
kon, wisselde zij met dezen jongen man, die
onmiddelijk op mij toekwam en mij scherp-
aandachtig bekeek. Dit beviel me niet erg en
mijn oogen zochten Mevrouw, die de puinhoo-
pen aanschouwde.
Zonder u te vleien noch te kwetsen, juf
frouw, u zijt een schoonheid. Inderdaad
Met een deugnietachtig glimlachje ging hij
verder, als ik uit al mijn krachten schreeuwde
„Madame, Madame I"
Zonder een been sneller vooruit te zetten
kwam ze aangeslenterd, zei dat ik me onnoozel
aanstelde om mij bang te maken voor zoo een
mensch, verorberde het eene broodje achter het
ander en sprak dan over geheel iets anders.
Komt niet eerdaags een uwer bloedver
wanten naar Knowl vroeg ze heel verstrooid.
Ja, wij verwachten morgen mijn nicht,
juffer Knollys.
Leuk, er leuk, 't Moet zoo een nette dame
zijn. Ik ben blij haar kennis te maken.
Den volgenden dag, nochtans, bleef Madame
te bedi zij klaagde van rhumatiek, kon geen
ning Carol, die Turkije voordat het conflict uit
brak, aanraadde Kreta aan 'Griekenland af te
staan. De koning was gelukkiger na de Tripoli
expeditie door zijn tmschenkomst sloot Turkije
vrede met Italië. De autonomie van Albanië is
wegens de aanwezigheid van vele Koutzo-Walachen
reeds lang door een wet erkend, indien de Koutzo-
Walachen in Macedonië niet tevreden zijn met de
nieuwe heerschappij der Baikanstaten, dan zullen
zij kunnen uitwijken naar Albanië en daar een
kolonie vormen, die Roemenië vriendschappelijk
gezind is.
Bovendien heeft koning Carol den consul nog
verklaard, dat keizer Frans Jozef zijn meeningen
deelt. De keizer van Oostenrijk raadde Turkije
aan te Londen vrede te sluiten. Indien de vijan
delijkheden wederom beginnen, dan zal de koning
al het mogelijke doen om de weldaden van den
vrede voor Roemenië te behouden. Prins Ferdi
nand, de inspecteur-generaal van het leger, ver
zekerde, dat het leger gereed is, maar dat men
hoopte wat Roemenië betreft, den vrede te kun
nen behouden.
O o s t e n r ij k
De Wcensche correspondent van de „Vossische
Zeitung" seint:
Iri goed ingelichte niet Oostenrijksche kringen
wordt bevestigd, dat Rusland op onofficieele wijze
Oostenrijk een demobilisatie voorgesteld heeft. Van
Oostemijksche zijde heeft men hiervan niets wil
len weten. Men geeft hiervan in de kringen van
de Drievoudig© Entente de volgende verklaring:
Om het tot stand komen van het Barkan-verhond
mogelijk te maken, heeft Rusland een geheime
overeenkomst met Servië en Bulgarije gesloten,
waarbij het zich verbindt ervoor te zorgen, dat
de operaties van het Balkan-verbond tegen Tur
kije niet do-or de tuscshenkoaast van andere mo
gendheden gestoord -en geïnfluenceerd zouden wor
den. Ten gevolge van deze overeenkomst mobili
seerde Rusland op denzelfden dag, waarop dc
Ba.lkan-staten aan Turkije den oorlog verklaarden,
en bracht het zijn legerkorpsen naar de Oos-
temijksch-Hongaarsche en Roemeensche grenzen.
Dit feit staat in merkwaardige tegenspraak met
het deelnemen van ae Russische regeering aan
Je stappen eter mogendheden die zij voor het
uitbreken van -den oorlog te Sofia, Belgrado en
Weenen gedaan hebben om de Balkan-staten tot
een vredelievende houding te krijgen. Thans zou
Rusland wegens de kostbaarheid van de mobi
lisatie dit geheime verdrag gaarne opgeven, oat
bovendien slechts voor den oorlog gesloten is.
Rusland hoopt, dat de kansen van Servië en
Bulgarije bij de onderhandelingen met Oostenrijk.
Hongarije en Roemenië, die niet direct met den
oorlog in vc-rhand staan, kunnen verbeteren, als
Oostenrijk-Hongaïije te bewegen is zijn mobilisatie
op te geven.
DUITSCHLANB.
De officieele benoeming van Van Jagow, den
Duitschen gezant bij Ihet Quirinaal, als opvolger
vin verroeren en had geweldige hoofdpijn.
'tls spijtig, zuchtte zij, ik zal Juffrouw
Knollys niet kunnen zien. Geef mij laudanum.
O wee, mijn oor!....
En zij stopte haar lijdenden kop in een wol
len doek.
IV. Argwaan van myn nicht.
Juffrouw Knollys was een betrekkelijke oude
dame, groot van gestalte met net verzilverd
haar, twee mooie helder-blauwe oogen, en rozige
lippen, die aan geheel haar gelaat een uitdruk
king van bevalligheid en wilskracht gaven.
Mijn lieve Mathilderiep zij uit toen zij
me omhelsde. Kent gij uw nicht Monica niet
't Is waar ook, 't is al heel lang geleden dat wij
ons nog gezien hebben. Gij waart nog zoo klein.
Maar wat geluk van u weder te zienKom
hier dichter bij de lamp, dat ik u nog eens
beter aankijk. Op wien gelijkt zij nu? Och mijn
GodJuist haar moeder. O die mooie oogen
'tls juist haar arme moeder! Geen trek van u
heeft zij, Augustijn.
Zooveel te beter! lachtte hartelijk mijn
vader.
Ik kan 'tniet gebeteren Gij weet Augus
tijn dat gij nooit erg schoon geweest zijt. Zie
de kleine wordt boos. O; gij moet uw nicht
Monica niet ten kwade duiden als zij den spij
ker op den kop slaat. Uw vader was en zal
leelijk blijven. Is het niet waar, Augustijn?
Wordt vervolgd
I I U U een duimI (JU wysvingerj; I (J
bü verlies
by
