dacht op de vaak voorkomende epidemiën van
aardappelvergiftigingen, die in den regel aan de
besmetting der aardappelen moeten toegeschre
ven worden, wanneer zij behandeld zijn door per
sonen met ziektekiemen besmet, zoo o. a. op
de gevallen in kazernes waargenomen door het
snijden van aardappelen in schijven voor aard
appelensalade door bacillendragers.
Het raadt daarom aan de aardappelen niet met
de hand, maar machinaal te behandelen, namelijk
op machinale wijze te schillen, ze geschild in zui
ver water te laten vallen en den volgenden mor
gen te koken, snel af te koelen en dan machinaal
te snijden en machinaal tot salade te bewer
ken. (T. v. S. II.)
Kunstmatige edelgesteenten. Onder
bovenstanden titel vertelt dr. A. J. C. Snijders
in „De Natuur" het een en ander over de kunst
matige bereiding van edelgesteenten.
De grondstof zelf, waaruit de meeste edelge
steenten bestaat, is aldus de schrijver als
zoodanig, volkomen waardeloos. Van diamant
weet men, dat hij eenvoudig uit het zuivere ele
ment koolstof bestaat en dus feitelijk volkomen
hetzelfde is als onze gewone houtskool. Het eeni-
ge verschil tusschen houdskool en diamant is
gelegen de kleur en verder daarin, dat de kool
stofatomen in de houtskool holder-de-bolder door
elkaar liggen, terwjjl die atomen bij den diamant
in zeer bepaalde richtingen gerangschikt zijn,
waardoor de koolstof hier een regelmatigen kris
talvorm vertoont.
Bij de kunstmatige bereiding van diamant is
dus de groote vraag: hoe zal men verward door
elkaar liggende atomen van de houtskool dwin
gen, om de regelmatige rangschikking der kool
stofatomen in den diamant aan te nemen?
De oplossing van deze vraag is niet zoo een
voudig, aangezien de koolstof, zelfs bij de hoog
ste temperaturen, niet smelt, en een gewoon op
lossingsmiddel voor de koolstof niet bestaat.
Eerst in 1893 is het den Franschen chemicus
Henry Moissan gelukt een geschikte methode te
vinnen. Voor hij! zijn proeven begon, had Moissan
een nauwkeurig onderzoek ingesteld, en bevonden,
dat de diament in de natuur altijd begeleid wordt
door kwarts, een kiezelverbinding, waarvan al
gemeen wordt aangenomen, dat zij in den oertijd,
onder uiterst hooge drukking, moet ontstaan zijn.
Daaruit maakte Moissan de gevolgtrekking, dat
deze omstandigheid ook bij het ontstaan der dia
manten in de natuur een groote rol moet ge
speeld hebben. Verder vond hij, bij de verbran
ding van diamant, dat de overblijvende asch steeds
een weinig ijzer bevat en daar de koolstof in
gesmolten ijzer oplost, besloot hij daaruit, dat in
die ijzerproducten van de natuur, wier vorming
onder zeer hooge drukking had plaats gehad, ook
diamanten bevat moesten zijn.
Dergelijke producten zijn bv. de meteoorstee-
nen, in sommige waarvan werkelijk uiterst klei
ne diamantjes aangetroffen worden. Blijkbaar was
hier een ontzettend sterke drukking ontstaan, door
dat de gloeiend vloeibare steenen in de koude
wereldruimte snel afkoelen en zij zich dienten
gevolge met een uiterst harde korst bedekken,
terwijl het gesmolten ijzer zich, bij het afkoelen
en het overgaan in den vasten toestand, zeer
sterk uitzet. Doch deze uitzetting wordt door
de vaste korst belet en daardoor ontstaat de
geweldige drukking, ten gevolge waarvan de
koolstof, die in het gesmolten ijzer opgelost was,
zich, bij het afkoelen en stollen, in den vorm
van diamant afscheid.
Op deze beginselen nu berustte'Moissan's met
hode.
Tot het voortbrengen van de ontzaglijk hoo
ge temperatuur vervaardigde hij een „electrischen
oven," waarin gebruik gemaakt wordt van den
electrischen lichtboog, die bijna 4000 gr. C. be
draagt. Nadat hierin een mengsel van ijzer-
draaisel en zeer fijn houtskoolpoeder gesmolten
is, wordt het afgekoeld en opgelost in een zuur.
In het opgeloste overschot vindt men dan zeer
kleine diamantjes, die echter als handelsproduct
nog niet in aanmerking komen, ook omdat de
prijs der kristallen vijfmaal zoo hoog komt, als
die van de natuurlijke steenen.
Wat de kunstmatige bereiding van robijn en
saffier betreft, het heeft langen tijd geduurd, voor
dat hiervoor een geschikte methode was gevon
den. Wel kwamen reeds in het jaar 1885 groote
sobijnen in den handel, die in Genève vervaar
digd zouden zijn en die tegen veel lagere prijzen
verkocht werden dan de natuurlijke, hoewel zij
daarmede volkomen overeenstemden, maar erva
ren kenners konden er kleine afwijkingen in ont
dekken eii zij verklaarden de steenen voor kunst:
producten.
Eerst in het jaar 1891 maakte de Fransche
geleerde Frémy een proces bekend, dat hij, met
medewerking van zijn assistent Verneuil, gevon
den had en dat eindelijk inderdaad tot het ver
langde doel voerde. In den jongsten tijd heeft
Verneuil deze methode nader uitgewerkt en een
toestel voor de practische vervaardiging in de
fabrieken uitgevonden.
Volgens Verneuil's methode wordt het uiterst
fijne poeder der gemalen aluinaards (de grond
stof van robijn en saffier) door middel van een
knalglas-blaastoestel in een klein smeltkroesje ge
blazen, waar de gesmolten droppel aan een stift
blijft hangen, steeds aangroeit, en er eindelijk,
door zijn eigen gewicht, afvalt, nadat hij tot een
heldere glasachtige parel gestold is.
In Frankrijk heeft men reeds vele fabrieken,
die het proces van Verneuil practisch in toepas
sing brengen en ook door de Duitsche edelge
steenten-maatschappij te Idar in Oldenburg wor
den, aldus vervaardigdo, kunstmatige robijnen in
den handel gebracht. De steenen zijn zelfs van
de beste echte robijnen onmogelijk te onderschei
den. En dit kan ook niet anders, want het pro
ces is een getrouwe nabootsing van dat in de
natuur, zoodat men eigenlijk ook niet van „kunst
matige" robijnen kan spreken en zij in de we
tenschap den naam dragen van „synthetische"
ysteenen.
In de kunstmatige bereiding van den blau
wen saffier slaagde voor het eerst Louis Pa
ris (eind 1908). Maar zijn steenen vertoonden
in samenstelling en hardheid nog verschillende
afwijkingen van de natuurlijke.
Later is het echter aan Verneuil gelukt om
blauwe saffieren te vervaardigen, die in geen
enkel opzicht van de natuurlijke afwijken. Dit ge
schiedt door aan de gesmolten aluinaarde gerin
ge hoeveelheden titaanzuur en ijzerverbindingen
toe te voegen. Hoewel aan de practische uitvoe
ring van dit denkbeeld nog eenige technische
moeilijkheden in den weg schijnen te staan, zoo
kan men toch ook het vraagstuk der synthese
van den saffier als opgelost beschouwen.
Hetzelfde geldt voor den opaal, die uit water
houdend kiezelzuur bestaat. Vóór eenigen tijd
verkregen Fouquet en Lévy uitstekende opaal
kogeltjes, van dezelfde eigenschappen als de na
tuurlijke, door fluoorwaterstofgas en waterdamp
over kiezelzuur te voeren, dat tot roodgloeien ver
hit werd.
Met smaragd is men nog zoover niet, hoe
jvel sylhetische steenen, die tot 70 pCt. van
de smaragdstof bevatten, reeds sinds jaren in
den handel komen. Het is echter bekend, dat
tal van edelgesteenten, door den invloed van ra
dium, hun kleur wijzigen, en geleerden als Bor-
das (Parijs) en Mietho (Berlijn) hebben met be
hulp van radium verschillende proeven genomen.
Het is dus eindigt dr. Snijders zijn betoog
volstrekt niet onmogelijk, dat de oplossing van
dit vraagstuk ten slotte in deze richting ge
zocht zal moeten worden.
Tl'las dat niet splintert. In Frankrijk
heeft men volgens „Vragen van den Dag"
een glasbewerking uitgevonden, die voor het ver-
keerswezen van veel beteekenis kan worden,
vooral in trams en spoorwegwagonsMen bewerkt
er namelijk glas, dat wel breekbaar is, maar
niet in scherpe splinters uit elkander springt.
Eigenlijk bestaat dit glas uit gewone glasplaten,
die gevormd worden door twee platen op. elkan
der te leggen, met een gelati nebedekking en elen
uiterst dunne celioïdplaat er tusschen,waarna
zij hydraulisch op elkander worden geperst: Op
die wijze ontstaan de nieuwe glasplaten, welke
op het oog niet van de gewone zijn te onder
scheiden, doch die het voordeel hebben, als zij
breken, niet te splinteren. Er ontstaan enkel bar
sten in alle richtingen, zonder dat er scherpe
kanten afspringen.
De luchtzakken der vogels. Men weet,
dat vele vogels, behalve de beide longen, lucht
zakken bezitten, gewoonlijk negen in aantal, dia
gelegen zijn aan beide zijden van het lichaam;
van de eene zijde staan zij in verbinding met
de luchtpijpen, en van de andero zijda met een
groot aantal cellen, die zeer onregelmatig onder
de huid zijn gelegen, tusschen de spieren en
•zelfs in de cellen der holle beenderen. Waartoe
dienen deze zakken? Vroeger meende men, dat
zij als luchtreservoir voor de longen dienst de
den, Volgens de meening der laatste jaren zou
den zij het vliegen vergemakkelijken, doordat zij
het soortelijk gewicht van het dier doen ver
minderen. De onderzoekingen van Victorow ga
ven een derde verklaring, die de meest aanne
melijke schijnt. Victorow heeft geconstateerd, dat
de duif bijv., welks inwendige temperatuur 40y<j
gr. beuraagt, in zijn luchtzakken 50 kub. c.M.
lucht met zich draagt. In een atmosfeer van
15 gr. zou dit lucht-reservoir 5 m.M. lichter
worden, wat een onbelangrijke gewichtsvermin-
üering beteekent. Wanneer men daarentegen lan
gen lijd de spieren van een vogel met zulke
luchtzakken prikkelt, dan stijgt de temperatuur
niet, terwijl nten de warmtegraad van het li
chaam langzaam ziet stijgen, wanneer diezelfde
spieren, na vernietiging der luchtzakken, gewre
ven worden. Men moet daaruit besluiten, dat de
luchtzakken der vogels dienst doen als warmte-
regelaars en de ontbrekende huid-ademhaling ver
vangen (de vogels hebben geen zvveetkliereu).
Men meent tegenwoordig, dat de krachtige be
weging der vleugels'de temperatuur van het bloed
in het hart niet verhoogt, omdat dit beschermd
en geïsoleerd wordt door de omringende lucht
zakken.
Verkeerde praktijken. Aan de nota
rissen en caodidaat-notarissen in het arrondisse
ment Amsterdam is door de Kamer van Toezicht
de volgende circulaire gezonden
De verkeerde practyken met betrekking tot het
oprichten van z.g.n sNaamlooze Vènnootschappen
van Koophandel", die slechts ontduiking van regi
stratierecht en vermijding van verdere kosten bij
overdracht van onroerend goed en mobilisatie van
onroerend goed, doch geenerlei handelsonderne
ming ten doel hebben, trekken meer en meer de
aandacht en nemen steeds bedenkelijkelijker af
metingen aan, doordien meer en meer notarissen
hun tusschenkomst voor die practijken leenen.
De Kamer van Toezicht heeft met instemming
kennis genomen van het op 8 Februari 1813 door
het boofbestuur der Broederschap van Candidaat-
Notarissen en zijne Koloniën genomen besluit om
tot alle hypotheekbanken en levensverzekering
maatschappijen eene cirulaire te richten, waarbij
gewezen zal worden op de gevaren, welke ver
bonden zijn aan geldleeningen onder hypothecair
verband van onroerende goederen, die ten name
staan van naamlooze vennootschappen, welke ex
ploitatie van onroerend goed ten doel hebben.
Die gevaren zijn inderdaad ver van denkbeeldig.
Tot haar leedwezen moet de Kamer constatee-
ren, dat er in haar ressort naast de nauwgezette
notarissen, wien ook in dit opzicht het openbaar
belang en de eer en waardigheid van hun ambt
ter harte gaan, andere worden gevonden, die zich
niet ontzien, hunne tusschenkomst te verleenen
tot Let opmaken van acten, waarbij het oprichten
van z.g.n. naamlooze vennootschappen tot exploi
tatie van onroerende goederen wordt voorgewend
door den eenigen eigenaar van eene enkele onroe
rende bezitting met een paar stroomannen, waar
toe dikwijls het kantoorpersoneel van den notaris
wordt gebruikt en waartoe somwijlen zelfs candi-
daat-notarissen zich leenen, zulks hoewel bedoelde
notarissen beter nog dan de comparanten weten,
dat zoodanige gefingeerde handeling slechts tot
beweegredenen heeft ontduiking van belasting
en ontduiking van de wet door den toeleg om in
strijd daarmede onroerend goed verhandelbaar te
maken alsof het roerend ware.
Bovendien is aan bedoelde notarissen geenszins
onbekend, welke rechtsonzekerheid zij in het leven
helpen roepen en aan welke gevaren zij hen, die
met zulk een z.g.n. naamlooze vennootschap han
delen, blootstellen.
Men is zelfs nog verder gegaan en heeft met
volslagen minachting voor de innerlijke waarheid
der authentieke acte, acten verleden, waarbij zulk
een denkbeeldige naamlooze vennootschap werd
opgericht door enkel stroomannen, zonder dat
men nog wist, door wien of met betrekking tot
welk onroerend goed zij gebruikt zou worden zonder,
dat iets werd ingebracht of gestort en zonder dat
de aandeelen, zoo die al bestonden, gezegeld wor
den, zulks nadat schaamteloos de Koninklijke be
williging was aangevraagd op hetgeen ook bij het
passeeren der acte niet anders zou ziji^ dan eene
met de waarheid van het notarisambt te eenen-
male strijdige comedie-vertooning, die slechts ten
doel had het maken van winst door bij tyd en
wijle een dergelijke gefingeerde maatschappij over
te doen aan een gegadigde, die onroerend goed
koopende, dit in zijn belang dadelijk wilde doen
stellen op naam van een naamlooze vennootschap;
welke treurige manipulatie het gemak opleverde,
dat men, eenmaal de Koninklijke bewilliging ver
kregen hebbende op de statuten van dergelijke in
voorraad vervaardigde en gefingeerde vennoot
schappen, niet behoefde te wachten op die be
williging, wanneer men haar voor een cliënt
mocht noodig hebben.
Het behoeft geen betoog, dat bij deze en der
gelijke handelingen de notaris, die er zieh mede
afgeeft, groot gevaar loopt, vroeg of laat wegens
valschheid in authentieke acten, te worden ver
volgd en dat dus reeds de meest elementaire voor
zichtigheid den hier bedoelden notarissen gebieden
moet, niet op den hier aangewezen verkeerden
weg voor te gaan.
In het belang van het notariaat, zooals dit ge
lukkig nog door het meerendeel der notarissen
wordt begrepen, acht de Kamer zich echter ver
plicht, aan heeren notarissen in haar ressort mede
te deelen, dat het haar voornemen is, zoo gestreng
mogelijk tegen de hiervoren bedoelde verkeerde
praktijken op te treden.
Zij waarschuwt tevens de candidaat-notarissen
tegen elke deelneming daaraan en doet een be
roep op alle rechtschapen notarissen tot steun bij
haren strijd tegen die handelingen welke het no
tariaat tot schande strekken.
Het ijsgevaar in den Atlantischen
Oceaan. Als gevolg van de verleden maand te
Brussel gehouden conferentie der Noord-Atlanti
sche scheepvaartlijnen is thans besloten, dat te
beginnen met 15 April den verjaardag der
»Titanic"-ramp alle passagierstoomschepen een
zuidelijker route zullen volgen. Wij herinneren
er aan, dat de nieuwe zomerroute, die sinds den
15den Januari 1.1. gevolgd werd, den 47sten me
ridiaan W. L. één graad zuidelijker sneed dan
het vorige jaar. Voortaan zal dit snijpunt nog
zuidelijker liggen. Vroeger werd de zomerroute
altijd gevolgd tot in Augustus, thans echter zal
in geval van abnormale omstandigheden hierin
verandering gebracht worden.
Bij New-Foundland wordt een Amerikaansch
wachtschip, de ïSeneca", gestationneerd, dat drie
maal daags per draadlooze telegrafie zal laten
weten hoe de ijsverhoudingen in de nabyheid der
transatlantische routes zijn. De sSeneca" zal later
door de nMiami" afgelost worden zoo noodig
zullen beide schepen de Oceaanstoomers omtrent
de nabyheid van het ijs inlichten.
De stakingsonlusten te Buffallo-
Dinsdag en Woensdag hebben, zooals eenige tele
grammen reeds melden, te Buffallo, in den staat
New-York, in verband met de staking van het
tramwegpersoneel, ernstige onlusten plaats gehad.
De stakers, gewapend met geweren, revolvers,
stokken en steenen, vielen tal van tramwagens
aan, waarvan er verscheidene totaal vernield en
'n brand gestoken werden.
De politie trad energiek op, om de stakers uit
een te jagen, wat geen gemakkelijke taak was,
daar zjj met een hagel van steenen ontvangen
werden. Tal van personen moesten zich naar de
ziekenhuizen begeven, om daar hun kwetsuren te
laten verbinden.
Woensdag werd zelfs door de stakers van bom
men gebruik gemaakt, waarmede gepoogd werd,
de tramremises in de lucht te laten vliegen. Be
reden troepen patrouilleeren thans den geheelen
dag door de stad, terwijl uit New-York eenige
sterke afdeelingen militairen naar het tooneel van
de onlusten gezonden zijn.
De actie in hetsigarenmakersvak.
In de gisternamiddag gehouden vergadering van
het Verbond van Vereenigingen van Sigarenfa
brikanten in Nederland heeft de looncommissie
o.m. verslag uitgebracht over haar besprekingen
met de arbeidersorganisaties. Blijkens het verslag
zijn de partijen het nog niet eens geworden de
looncommissie wacht thans het antwoord van de
werkliedenorganisaties op nieuwe voorstellen, welke
zij dezen gedaan heeft.
De firma Lubwel Tiele alhier heeft de orga
nisaties bericht gezonden, dat zij bereid is met
hen te onderhandelen op dezelfde voorwaarden
als de firma Hagen te Utrecht.
De Stichtsche Ct. meldt, dat de firma te Rot
terdam gistermiddag met de afgevaardigden van
de werklieden heeft geconfereerd.
Ambervangst. De walvischvaarder „Nor-
wegia" had verleden jaar Kerstmis het geluk een
walvisch te vangen bij1 Nieuw-Zeeland, welke Am
ber in zich had, hetwelk gebruikt wordt in par
fumerie-fabrieken.
De hoeveelheid amber bedroeg ongeveer 450
K.G., hetgeen buitengewoon veel is. Nooit (.rong
wel een harpoen in een visch met zooveel
waarde in zich. De vangst werd namelijk te
Londen verkocht voor 23000.of citca
f 276.000.Ofschoon het bijna ongelooflijk iijkt,
dat één walvisch zulk een reusachtig hedrag
aan Amber byt zich heeft wordt het geval als
besliste waarheid medegedeeld.
Dat de vangst van dezen „pott-whale" in afle
opzichten een buitenkansje beteekent voor de
bemanning, moge nog hieruit blijken, dat na
een dergelijke buit, bet schip aanstonds huis
waarts keert, daar het geheele jaar is goedge
maakt!
Kees. Wijden de heer L. C. Dudok de Wit
te Breukelen, heeft, aldus meldt het „U. D."
f8500 geschonken voor de stichting van een
L. C. Dudok de (Wit's fonds met het doel om
van de renten aan de schoolgaande kinderen te
Breukelen-Nijenroke op 3 October, zijn geboorte
dag, een feestdag te bereiden.
Duitsche torpedoboot gestrand. Tij
dens een sneeuwstorm is de torpedoboot „V. 3"
van het opleidingseskader bij Misdroy gestrand.
Hel opleidingsschip „Würtemberg" is in de ha
ven van Swinemünde aan den grond geraakt.
Het bergingsstoomschip „Herkules" en de krui
ser „Köln" zijn tot hulpverleening vertrokken.
De bemanning van de „,V. 3" is te Misdroy ge
land.
Ansjovisvangst. Uit Lemmer schrijft men
aan de „Msb.":
Deze week is alhier de eerste geep aange
voerd en daar deze visch in den regel de voor-
1 ooper is van de ansjovis, kan deze hier dus
eiken dag worden verwacht. De visschers zijn
zeer verlangend met de ansjovisvangst te be
ginnen, te meer nu de haringvangst dit voor
jaar over het geheel niet gunstig was.
E e n h o n d e r d j a r i g e. Men meldt uit 's-Gra-
venhage, d.d. 11 April: Aan mej. de wed. De
Ruyter, geboren De Mare, wonende ten huize
van haren schoonzoon, Loosduinsche kade 11,
valt. het voorrecht te beurt, in het jubeljaar van
Neerland's honderdjarige Onafhankelijkheid, haar
honderdsten verjaardag te vieren; zijl werd ge
baren 12 April 1813 te Amsterdam, dus enkele
maanden vóórdat het bekende driemanschap in
Den Haag het sein gaf tot het afwerpen van het
Fransche juk.
Oplichterstrucs. Ter waarschuwing van
reizigers en speciaal van hen wier familieleden
in ver afgelegen landen wonen, deelt een lezer
het volgende aan het „Hbl." mede:
Een heer uit Java, wiens familie tijdelijk in
Zwitserland verblijf houdt, ontving uit Pontre-
sina een telegram, z.g. van zijn vrouw, hem ver
zoekende haar, aangezien zjj haar geld verloren
had, telegrafisch f500 te doen toekomen, hetgeen
f'Ü onmiddellijk deed. Uit haar brieven bleek
hem echter later, dat zij nooit in Pon tresi na(
verblijf had gehouden, dus ook het telegram niet
verzonden had.
Nader onderzoek bracht aan het licht, dat een
oplichtster het telegram met den naam zijner
vrouw, die zij in een der Zwitserse he plaatsen
haa leeren kennen, onderteekend en verzonden
had, om op deze manier aan geld te komen.
Zooals hierboven vermeld, gelukte haar dit vol
komen.
('i -DjuHU'S.
