Dagblad voor Schiedam Omstreken.
f
f jn rr fifj
HOUTEN 5
ONA Cacao
m
5
De beste drank voor kinderen.
Gratis Ongevallenverzekering
36ste Jaargang.
Dinsdag 11 November 1913,
Va 10773
Op den Balkan.
Donkere oogenblikken.
overeeniomstis op ie polis yemelie Yoorwaarien.
Meows.
FEUILLETON.
BureauBoterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel; HandelsadvertentiëD
16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
bg
levenslange
geheele
invaliditeit
De verzekering wordt gewaarborgd door de
verlies van
een hand,
voet of oog
Hollandsche Algemeene
bij verlies
van
een duim
Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
B U U wijsvingerI (J
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Albanië.
Jn politieke kringen wordt verklaard, dat de
Driebond ten koste van alles verhinderen zal,
dat de beslissingen der Londensche conferentie
betreffende de grenzen van Albanië, op een nieu
we bijeenkomst der conferentie, waarover op het
©ogenblik sprake is, gewijzigd worden.
Naar uit Riome wordt gemeld, is de F.ngelsche
regeering voornemens, de groot© mogendheden
vci'oir te stellen, om aan Griekenland eenige streken
Waarover thans verschil van meening heerscht
toe te wijzen, onder voorwaarde echter, dat de
Grieksche pegeering zich verplicht vóór 30 No
vember a.s. del Grieksche troepen uit Albanië
terug te trekken.
De Italiaansche Pegeering moet dit voorstel, gum
■dig gezind zijn.
Min is ter Asqui th a,an het woord.
Gedurende den feestmaaltijd in Guildhall wees
minister Asquith in een redevoering met voldoe
ning op de localiseering van het Balkan-conflict.
Wel hadden dei ministeries van Buitenlandsche
Zaken nog een zeer zwaren arbeid voor zich,
in verband met Albanië en de Balkan-Staten.
Hot zou te vieiel gezegd zijn te verklaren, dat de
Balkan-Staten voldaan waren ovlep de> oplossing,
maar zij hadden er zich aan onderworpen, Het
was echter een zeer bevredigend feit, dat Azia
tisch Turkije niet in het conflict werd betrok
ken en het was het verlangen van do Engelsche
regeering, om de integriteit er van te hand
haven. De beste waarborg voor de handhaving
van deze integriteit was de binnenlandsch© her
vorming en deze hervorming' kon niet geschie
den zonder hulp: der gPootei mogendheden. Wij
zouden blijde zijin aldus de' minister de
hulp te verieienen door Turkije gevraagd, zon
der met de belangen van andere mogendheden
in strijd te handelen.
Tine uitgebracht: Het volgend jaar zullen wij
beschikken over een troepenmacht van 150.000
man matrozen en marina-soldaten, wat als een
recordcijfer moet beschouwd worden. Wijl zijn
thans bijeengekomen onder geheel andePe omstan
digheden dan vroeger, daar er nu niet het minste
gevaar den Europioeschen vrede dreigtmaar daar
om mag onze houding nog niet verslappen. De
begrooting voor 1914 toont een aanmerkelijke
vermeerdering' aan. Churchill verklaarde ten slotte,
dal zelfs ,op luchtvaartgebied de Engelsche ma
rine geen vergelijking met ©enig ander land be
hoeft te vreezen.
DUITSCHLANB
De „Norddeutschiei Allgemeine Zeitung" schrijft
Onder voorzitterschap van staats-secretaris Del-
hrück zal binnenkort op aansporing van den
Rijksdag, een commissie) bijeenkomen, die een
onderzoek zal instellen naar de leveranties, ten
behoeve van het defensiewezen. Een aantal afge
vaardigden, geleerden en vertegenwoordigers der
handels- en industrieiwereld zullen in de commis
sie zitting nemen. De commissie, die den 14en
haar besprekingien begint, zal zich bezighouden
©rel de levering aan legter en vloot, terwijl ook
*1© toestanden in het buitenland, vergeleken met
•Be van Duitschland, besproken zullen worden.
ENGELAND.
'Sprekende op' het banket in Guildhall, dat gis
teravond plaats had, zeidie minister Churchill in
antwoord op een toast op hiet leger en de ma-
zien, dat Beilis door de jury vrijgesproken zou
worden.
14)
Dien avond kwam de heer König tegen een
hur of negen in de huiskamer, waar de thee
gereed stond. Bij uitzondering waren er geen
gastendaarentegen zag zijn vrouw er bitser
©n somberder uit dan gewoonlijk zelfs de slappe
gevoellooze trekken van den jongen luitenant
Verrieden een ongewone opgewondenheid, ter
wijl Martha bij 't binnentreden haar vaders
teoeite deed om haar tranen te verbergen.
De bankier trad op haar toe, terwijl hij zoon
©n vrouw een toornigen bliktoewierp. „Waarom
^eent ge Martha, wa t is er gaande
„Zoo is het goed," zeide mevrouw König met
bitterheid„altijd vertroeteld, altijd tegen ons
te bescherming genomen, dat eigenwijs meisje,
dat met den raad varn haar moeder en broer
den spot drijft."
„Wat hebt ge Martha dan aangeraden vroeg
den bankier kalm.
„Graaf Hallenburg maakt nog al werk van
°hze dochter," antwoordde mevrouw, „en hij
Wacht slechts op een bemoedigend woord van
baren kant» maa,r..."
RUSLAND.
Beilis, de beklaagd© in het ritueele moordpro-
ces te Kief, is vrijgesproken. Aan de jury waren
twee vragen gesteld: le. Is dei moord in de Saizef-
fnbriek bewezen? 2e. Is het bewezendat Beilis
uit geloofsfanatismei dejzen moord bedreven heeft?
'Op de eerste vraag antwoordde de jury Le
vestigend. 'Op de' twieede ontkennend, zoodat Beilis
onvoorwaardelijk vrijgesproken is.
Het ritueel© moordproces te Kief, dat met de
vrijspraak van den beklaagde' Beilis eindigde, was
den Ssten October begonnen en heeft dus bijna
vijf weken geduurd. Gelijk bekend, werd Beilis
beschuldigd den acht-jarig'en Justscihinsky den
12en Maart 1911 op de binnenplaats van de
fabriek Saizef vermoord te hebben, met het doel
zijn slachtoffer bloed af te tappen voor ritueele
doeleinden Ofschoon de geheele beschaafde we
reld tegen deze beschuldiging protesteerde, zette
de Russische justitie haar onderzoek toch in die
richting voort en hield zij Beilis twee-en-een half
jaar lang in voorarrest. Gedurende dien tijd wer
den van verschillend© kanten, ook van particuliere
zijde, nasporingen gedaan, die er op wezen, dat
niet Beilis dei schuldige was, maar waarschijnlijk
een zekere Wera Tscheberjak,, een buurvrouw van
de Justschinsky's, die miet tal van beruchte indi
viduen in betrekking stond en reeds meerma
len met dei justitie in aanraking geweest was.
Zij zou Justschinsky, die van haar misdadig
leven op del hoogte was, om het leven gebracht
hebben, omdat zij' vreesde, door hem verraden
te zullen worden. Haar zoontje', Schenja, ©en
speelkameraadje van Justschinsky, dat bijl den
moord op dezen tegenwoordig zou zijn geweest,
stierf in den loop van het onderzoek tenge
volge van vergiftiging. De feiten, tijdens het
proces aan het licht gebracht, toonden duide
lijk de onschuld van Beilis aan, terwijl zij
uaarenteg'en voor Wieria Tscheberjak zoo be
zwarend waren, dat doof een der verdedigers
aan de rechtbank gevraagd werd, waarom zij
niet gearresteerd werd; een vraag, waarop
geen antwoord gc-geven werd, daar, volgens
den president van bet gerechtshof, de verde
digers geen necht hadden critiek uit te oefenen
over het optreden der justitie. Het was dan
ook in den aanvang van het prooels wel te voor-
AMERIKA-
President Wilson zette in duidelijke bewh«r-
ding'en uiteen, dat hij voor het ©ogenblik niet
van plan was een special© boodschap aan het
congres te zenden, daar de toestand in Mexico
hem niet van dien aard toescheen, dat hij een
nieuwe verklaring af te leggen had. Hij zeide,
dat geen tijd bepaald was voor Huerta's ant
woord op de Amerikaanschei voorstellen, ter
wijl hij zijn ondervragers mededeelde, dat hij
er niet ,op voorbereid was te spreken over een
erkenning der Mexicaansche constitutionalis-
ten. Zijn tegenstand om het verbod van wa-
penuitvoer uit de Vereenigde Staten naar de
Mexicaansche opstandelingen Op te heffen,
bleef daarom onveranderd.
MEXICO.
Alle telegrammen van correspondenten te Wash
ington aan de Engielschej bladen melden, dat de
Amc-rikaanstehe gegleering officieele berichten uit
Mexico (stad) heeft ontvangen, naar luid' waarvan
Huerta aan de buitenlandsche diplomatie (oen
Amerikaans'chen vertegenwoordiger uitgezonderd)
heeft meegedeeld, dat hij als president aanblijft,
totdat nieuwe verkiezingen voor het president
schap kunnen worden gehouden.
De correspondent te Washington van de „Daily
Telégraph" meldt, dat de tijdingen uit Mexico
©resident Wilson er toei hebben gebracht zijn
tegen Huierta gerichte maatregelen te verhaasten.
Wilson zou nu aan het Congres voorstellen het
besluit van 1911 in te trekken, waarbij de uit
voer van wapenen, bestemd voor de opstande
lingen, uit de Unic-i naar Mexico verboden was.
Tegelijkertijd zal de Unie dan de Mexicaansche
opstandelingen als oorlogvoerende' partij erkennen
en hen steunen.
De correspondent te Washington va,n de „Times"
meldt, dat de Amerikaansche regeering verstoord
is over de berichten uit Mexico (die luidden, dat
lord Gowdray uit naam van Bfitsche financiers
geld heeft verstrekt aan Huerta om h©t een maand
te kunnen bolwerken.
Hij blijft er: bij, dat Huerta, moet worden ge
dwongen, het presidentschap' neer te leggen, al
geeft Wilson niet aan, welke de dwangmiddelen
zijn uie hij denkt te bezigen.
Vele politici in del Vereenigde Staten bepleiten
opheffing van het verbod van wapen uitvoer naar
Mexico; anderen daarentegen bestrijden dit plan
met oen meiesten ernst. Zij wijzen er op, dat de
wapening van de opstandelingen in Mexico ern
stige gevolgen zou kunnen hebben, wanneer de
vele bandieten die thans poseeren als opstan
delingen allerlei geweldenarijen en moordpar
tijen op groote schaal zullen plegen, die de wereld
ten zeerste zullen schokken.
Een buitengewone medewerker van de „Times",
d;e een reis van vier, weken in Mexico gemaakt,
heeft, bevestigt die opvatting. Hij wijst er op dat
vele opstandielingien-leiders ernstige, fatsoenlijke
mannen zijn. Zij1 zijd echter niet in staat hun
mm
„Martha," viel de bankier zijn vader in de
rede, zoudt ge verlangen uw naam in gravin
Hallenburg te veranderen
„Nooit, vader, nooit antwoordde zij met
vuur.
„Zoo, dan heb ik heelemaal overeenkomstig
uw verlangen gehandeld toen graaf Hallenburg
van middag om uwe hand kwam vragen, heb
ik hem beslist afgewezen en door enkele kleine
mededeelingen voor altijd uit mijn huis ge
bannen."
De luitenant werd rood van kwaadheid en
mevrouw sprong op.
„Wat afgewezen, beleedigd, een man uit
den allerhoogsten stand Foei, schande
o, had barones Laura Marquard maar nooit
de hand gereikt aan een plompen bour
geois
„Dan had ik nooit zoo'n pennelikker tot va
der gehad," beaamde Otto.
De bankier bleef volkomen, kalm, maar een
traan glinsterde in zijn oog.
„Laura, Otto," zeide hij, „gij zijt onrecht
vaardig die plompe bourgeois, die heeft voor
u gewerkt en gezwoegd tot in den laten nacht,
terwijl de een in de hoogste kringen zich hul
digen liet als de vrouw van den millionnair en
de andere in woeste drinkpartijen het geld zijns
vaders wegwierp. En nu zijt gij kwaad, omdat
hij zijn kind niet wil opofferen aan een man,
die niets bezit dan zijn adellijken titel, een
speler, een verkwister"...
MiW
(69)
„Papa, geen woord meer 1" siste Otto. „Graaf
Hallenburg is mijn vriend."
„Uw vriend, het zij zoo, niet de mijne," ant
woordde de bankier „weet dan dat ik een
wissel in handen heb, dien zekere jood op hem
heeft getrokken en die betaalbaar is daags na
zijn huwelijk met Martha König. Hier is het
bewijs."
De officier zweeg, toen zijn vader hem de
hanteekening van graaf Hallenburg liet zien,
maar Laura gaf de partij nog zoo spoedig
niet op.
„Wat zou dat vroeg zij schouderophalend.
„Waarom zijn wij dan rijk
„Gij hecht te veel waarde aan een jongens
streek."
„Een jongensstreek," herhaalde de ban
kier, „zoo noemt gij de handelwijze van
dien vlegel, die met mijn dochter handel
drijft."
Mevrouw lachte spottend„Mij dunkt, het
gaat Godfried König slecht af, als hij tegenover
anderen den zedemeester speelt. Zie eens in uw
eigen verleden terug hebt gij u geen enkele
daad te berouwen kunnen al uwe handelingen
het daglicht wel verdragen
„Laura 1 De bankier zag er uit als een lijk.
„Gij veroordeelt een jongmensch om zulk een
kleinigheid. Wat zult gij dan wel zeggen van
iemand, die een armen man besteelt om den
val van zijn huis te voorkomen nu die arme
ziek ligt naar lichaam en geest, terwijl de an
dere in overvloed zwelgt
Als een razende sprong de bankier op. „Vrouw
vrouw geen woord meer, of wee ons
beiden
Maar weldra was die hevige aanval van
woede voorbij en krachteloos zonk de heer
König in zijn zetel. Gedurende eenige oogen
blikken werd er geen woord meer gesproken,
totdat Godfried König zelf de stilte verbrak.
Langzaam stond hij op zijn gang was als
van een dronken man - hij ging naar de deur
der zijkamer wierp ze wijd open als wilde hij
zich overtuigen, dat zij niet beluisterd konden
wórden. Toen sloot hij ze weder en ging dicht
bij zijn vrouw zitten, die voor de uitdruk
king van zijn gelaat verschrikt achteruit
week.
„Hoor eens, Laura." zeide hij, en zijn stem
klonk dof en hol, omdat gij het gewaagd hebt
den sluier op te lichten, dien ik over een
betreurenswaardige daad heb geworpen, wier
gewicht ik alleen heb gedragen omdat
gij zonder medelijden de wonde mijns har
ten hebt geopend welnu - dan, draag met
mij dien vreeselijken last. Gij, en gij alleen
hebt mij tot die misdaad overgehaald.
(Wordt vervolgd
b\j
