Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
TWEEDE BLAD.
ibUzcJIö
Onschuldig veroordeeld.
Gratis Ongevallen verzekering
Feuilleton
37ste Jaargang.
Zaterdag 23 Mei 1914
No. 10933
j? n n veriies r
oyereentomstif op de polis yermelde voorwaarden.
Binnenland.
Bureau: Beterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden /'1.50, per week 12 cent, per maand
ct., franco p. post f 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: 1 amilieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën
1 G regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
De verzekering wordt
by
levenslange
geheele
invaliditeit
gewaarborgd door
de
b\j
verlies van
een hand,
voet of oog;
Hollandsehe Algemeene
dood
V erzekeringsbank.
by verlies
van
een duim
gevestigd te Schiedam.
by
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Onderscheidingen.
Naar wij vernemen, hééft II. M. dè Koningin
in eirband met het Deèïisch bezoek ondèrschei-
tingen verleend én benoemd tot grootkruis oer
orde van den Nederlandschén Lèéiuv Z.E. vnn
St.ivenius. minister van buitenlandschen zaken;
in de ,orde van Oranje Oasisau tot grootkruis
eten heer ven Rothe, hofmaarschalk; tot groot-
officier kolonel von Kauffmann, chef van het
Militaire huis; kapitein tietr zeé 3-rwe, ópper-
eomiriandant van bet Diannebirogi; lot comman-
"uu kapitein ter zeé Cold, adjudant; dén kapi
tein der infanterie Amesén-Kall, adjudant, allén
uhoorendö tot het gevolg) van Z. M den Koning.
éo<rts zijn jn de orde van Oranje Nassau be
noemd: tot comlmandeur kapitein Ier zéé A. W.
Scheel, commandant Dannehrog, kapitein ter zee
ibeiro da Cunha Sotto Maior, commandant Heim-
tal, welke beide schepèn fè Amsterdam zijn;
ven heer Kruse, gezantschapssecretaris lc kl„
"amet jonker, toegevoegd aan den heer Scavênius,
""(•gaard, consul-generaal van Denémarkèn té
'Otterdam, tot officier dei orde luitenants tér
w'c Rn and de Creve-Coeur, le officier Dannè-
bro-g, H. Ewald, le officier Heimdaü, schepen
liggende te Amsterdam.
Do Koning van Deneanaiken hóeft een aantal
decoiatiën in de Dan neb rogte orde vêrleènd aan
- o< eilanders, waarvan tot dusver de volgende
bekend zijn
het, grootkruis aan de ministers Ramboanet én
r. Lely, en aan jhr. van de Poll, opperschenker
JJ bet huis van H. M., toegevoegd aan dè Ko
ningin van Denemarken
commandeurskruis le klasse (groot-officier)
ij''1 ,J 'r' n'r' Koëll, hurgleimeester van Amster
dam u,"'' ^'"irrM'rrr|an, burgemeester van Rottèr-
Jlr- nu. van Kameheek, burgemeester van
a\ n age, aan mr. Van Leeuwen, com'mis-
gailS der koningin in Noo'id-Hollann en baron
w eerts' de Landas, commissaris in Zuid-Iiolland
aan schout bij nacht Naudin ten Cafc en aan
jo one 1 Hahhema, commandant der gtrenadiér.bri.
gade, beiden déél uitmakende van den éèrediênst
0iITing Christiaan alsmede hiei kruis va a
dier der Dannrhrogsorde aan den lén luitenant
r[ avaleriei baron van Heekeren van Molèeatén,
1 rooiende tot den éeredienst.
don ']'1 m'n's'er van buitenlanusche znkèn,
j. leu boud,on, wien rèeds vroeger het giroot-
de 'k, ('-U "anne'J,rogS"rde was veilèènd, hééft
schonken ^!r'"aIl^ein Kij '(Kt oriietèèk'én ge-
ningtin Wilhelmina den Duitschcn keizer een
groot aantal tuingewassen, rhododendrons, bego
nia's enz., gekweekt te Boskoop! én Aalsmeer
ln het voorjaar werden zij door Nedérlandsché
tuiniers in een groot park voor het Néuè Palais
te Potsaam geplant. Op het oogtenblik staar, aé
heesters en struikgewassen in bloei, wat dén
Duitseben keizer aanleiding gaf dén Nèderlanu-
schen gezant te Berlijn, baron Géve'rs, mét diens
cchtgenoote uit te noodigén hét gésché'nk van
Koningin Wilhelmina in ^ogenschouw tej komen
nemen. Na afloop aaarvan vindt in hat Neue
Palais te Potsdam een dejeuner plaats, waaraan
baron e-n barones Gevers zullen dèëlnémen.
Pestbestryiling in Indië.
Naar wij veirnemtelri, hebben zich tot dusver
veertig, verpleegsters hij het Néderlandsche Roodè
Kruis aangemeld voor uitzending naar Indië voor
die pestbestrijding.
Drievoudige moord.
Onze correspondent te Batavia meldt ons:
Het „Nieuwsblad voor het Gouvernement
A'tjeh" meldt, dat de le luitenant aër infanterie
W. van Kregten, belast met het civiel bestuur
van Tjalang, een korporaal en e'en mindere in
Bentang Lam N;gloi zijn vermoord. (Tel.)
Centraal testainentenregister.
Naar de „Tijd" uit goede bron verneemt, kan
zeer spoedig de indiening worden tegemoet ge
zien van een wetsontwerp tot instelling van een
centraal testamentenregister, een zaak,, waarop
bij die, begnpotinglsdieibatten reeds herhaaldelijk dé
aandacht is gevestigd.
Ken geschenk van de Koningin aan
keizer Wilhelm.
bi leun! «Ww™8 Vfln hct 25"jari- begeéringfeju-
h keizers schonk, gelijk men wéét, Ko-
Verzekering tegen werkloosheid.
Verschenen is het rapport betreffende den stand
en de ontwikkeling der werkloosheidsverzekering
en óver een van rijkswege te treden regeling,
uitgebracht door een commissie, ingesteld door
het bestuur van het Nederlandsch Verbond van
Vakvereenigingen.
De commissie, welke in April 1913 werd ge
constitueerd, besloot hare werkzaamheden zooveel
mogelijk te verdeelen over een drietal sub-com
missies. Aan de eerste sub-commissie, bestaande
uit de heeren P. M. Verdorst, voorzitter, W. F.
Dekkers, P. Hiemstra en J. Spek, secretaris, werd
in het bijzonder opgedragen het onderzoek naar
omvang en ontwikkeling der werkloosheidsverze
kering in ons land, zoowel binnen als buiten den
kring van het N. V. V., naar de regiementen der
gemeentelijke werkloosheidsfondsen en de belem
meringen voor aansluiting van afdeelingen van
bonden met bondswerkloosheidskassen bij deze
fondsen en ten slotte naar de oplossing van de
daaruit voortgekomen moeilijkheden, door enkele
bonden verkregen. De tweede sub-commissie,
bestaande uit de heeren E. Kuipers, voorzitter, J.
W. v. Achterbergh, H. Oldenbroek en I. G. Kee-
sing, secretaris, werd belast met het samenstellen
van een overzicht van de wijze waarop en in
GROOTE BOEIENDE ROMAN,
Naar het Framch.
13)
Antonia dood!., r>Q
cheur kon zulke dwkasheH ,TV\°!1W B,a"
oude was immers in staal h V6[ i
seeren. Zonder twijfel zon °n-,'aar.te Pas"
het eraf draven 'equeur zien naar
het graf dragen. Men J ,-
hebben dat de brandewiin ,r ar® f?ezworen
nieuw bloed door de aderen deed1 <uIJ ,^a
-7- Een zonderling bestaan dit'/oaonaen
t°niazij was altijd een braaf m«V^n Va°
d®n eens rijk, dan een in de dienst8 geweeat>
gedompeld. Levend op Gods genade
*°°r den dag van morgen, koortsig 'beminnend
ja waanzinnig van lietde. Zij had pen r
jeugd doorgebracht, alle hulpmiddelen waren6 in*
geroepen om door het leven te geraken. Immers
bloot 1JS St6lt men Zidl aaD a!lerlei gevaren
H;if^ta|ladrreued.s viJf of zes voor°oi'deelingen voor
geen veluk tf aciU!r de rUg' Antouia ^d
g en ^eiuk in hare ondernemingen. Eerst krpeo
zij eene veroordeeling voor tien jaar en zij was
onschuldig. Haar vaardige minnaar wilde niet
achterblijven en deed zich te Poissy opsluiten.
Na hunne in vrijheidstelling waren zij getrouwd.
De opsluiting had hun geen geluk gebracht. Eene
waschonderneming viel in 't water Antonia had
een winkel met toiletartikels overgenomen, doch
de handel marcheerde niet; de politie hield een
oog in 't zeil. Intusschen had bij, Piéqueur,
duizend en een voorwerpen uitgevonden, het de
wereld ingezonden,doch alles mislukte De gemaakte
nieuwigheden gingen op de boulevards niet van
de hand en ondertusschen was men genoodzaakt
te leven: Doch welk leven Men wachtte op een
gelegenheid om de lortuin binnen te roepen, doch
zij kwam niet.
Trap voor trap de maatschappelijke ladder af
dalend, waren zij er toe gekomen sedert drie
jaar met de voddenrapers, in den vroegen morgen
hun brood voor den dag, in de vuilhoopen te
gaan zoeken.
Nochtans werd men van dag tot dag ouder;
daarbij kwam de drank. Antonia begon verslaafd
te worden aan den brandewijn. Hij, Piéqueur
volgde haar voorbeeld, ook altijd was er geen
geld beschikbaar om drank te koopen.
Nooit had de oude de schuilplaats van het
kind willen bekend maken. Neen, zij bleef wei
geren onder de doodsbedreigingen, onder de slagen
Eens in dronken toestand den honger voelende
knagen aan hare verbrande maag, leverde zij het
geheim. Hij Piéqueur was de Bacheur gaan op
sporen en twee dagen later wist hij wat er van
welke mate in het buitenland van regeeringswege
steun aan de werkloosheidsverzekering der vak
vereenigingen wordt verleend. De derde sub-
commissie, waarin zitting namen de heeren J.
Oudegeest, voorzitter, A. W. Heijkoop, G. J. A.
Smit en J. van den Tempel, secretaris, kreeg tot
taak de behandeling van het vraagstuk in al zijn
onderdeelen in de vergaderingen der commissie
voor te bereiden en daartoe het noodige materiaal
te verzamelen.
Het rapport bestaat uit drie gedeelten. Het
eerste, algemeene gedeelte van de hand van den
heer J. van den Tempel geeft de opvattingen der
commissie weer omtrent het vraagstuk, zooals zich
dat in ons land afteekent, en brengt het resultaat
van de gezette overwegingen der commissie om
trent den koers, welke thans moet worden geno
men. Het tweede gedeelte wordt gevormd door
het rapport der eerste sub commissie en is be
werkt door den heer J. Spek. Het derde gedeelte,
samengesteld door den secretaris der tweede sub
commissie I. G. Keesing, geeft een uitvoerig over
zicht van de belangrijkste der bestaande rijksre
gelingen in het buitenland.
Rijp voor oplossing wordt het vraagstuk dei-
verplichte verzekering tegen werkloosheid in elk
geval in ons land niet genoemd.
Uitbreiding der bestaande vrijwillige verzekering
door krachtigen steun van rijkswege zal, volgens
het rapport, het beste middel blijken om op dit
gebied in ons land in niet te verre toekomst tot
meer afdoende voorziening te komen.
»De uitbreiding der vrijwillige verzekering moet
noodzakelijk geschieden in aansluiting op de ont
wikkeling der nationale vakorganisaties, der vak
bonden. Op localen grondslag kan deze verzekering
niet gedijen. Vóór alles moeten de kunstmatige
belemmeringen voor een gezonde ontwikkeling,
welke uit de reglementen van vele gemeentelijke
werkloosheidsfondsen voortvloeien, worden wegge
ruimd. Daarbij kan en mag niet worden vertrouwd
op het resultaat van verbeterd inzicht van de
gemeente- en fondsbesturen."
»De regeering moet een staatswerkloosheidsfonds
stichten. Dit fonds moet rechtstreeks in betrekking
treden tot de kassen der vakbonden. Deze kassen
moeten worden gevoed door bijdragen van de
verzekerden en van den staat, die zoo noodig een
deel zijner uitgaven kan verhalen op de gemeen
ten. De steun van het rijksfonds moet het moge
lijk maken, dat ook in vakken met groote werk
loosheidsfrequentie, zoowel in tijd van goede als
slechte conjunctuur, aan de leden gedurende een
ruimen termijn een redelijke ondersteuning kan
worden verstrekt, zonder exorbitant hooge contri
buties te heffen.
»De werkloosheidskassen moeten blijven zuiver
instellingen der vakbonden, waarvan het bestuur
en beheer uitsluitend door deze wordt gevoerd.
De staat kan waarborgen treden dat de gelden
dezer kassen uitsluitend worden besteed voor het
doel, waarvoor zij zijn opgebracht, terwijl hij zich
een uitgebreid recht van controle op de werking
der kassen kan verzekeren.
»Aan de rijksregeling moet het beginsel van
zelfbestuur door de verzekerden ten grondslag
worden gelegd. Het staatsfonds moet beheerd
worden door een rijkswerkloosheidscommissie,
waarvan de leden gekozen worden door de alge
meene vergadering van afgevaardigden der bij het
staatsfonds aangesloten kassen. Aan het hoofd
dezer commissie moet komen te staan een door
de regeering te benoemen voorzitter den re-
geeringsvertegenwoordiger m engeren zin - die
met bijzondere bevoegdheden kan worden toege
rust."
Het rapport raamt, dat de bijdrage uit de open
bare kas per verzekerde allicht tot het drievoud
van het tegenwoordige bedrag zal stijgen. Bij
35.000 verzekerden zal dus op een bijdrage van
pl.m. f150.000 moeten worden gerekend.
ïDe rekening wordt nu verder eenvoudig. Wan
neer na korten tijd is bereikt dat 140.000 verze
kerden bij het fonds zijn aangesloten, zal de by-
drage uit de openbare kas vermoedelijk f 600.000
bedragen. En wanneer het na enkele jaren mag
gelukken 280.000 a 300.000 arbeiders in de ver
zekering te betrekken, zal dat bedrag misschien
stijgen tot f 1.200.000. Aannemende dat een derde
der bijdragen op de gemeenten wordt verhaald,
zal eerst na eenige jaren de staat voor een bij
drage van f800.000 per jaar komen te staan."
Weeshuiskwestie te Enkhuizen.
Jn de gemeentèraadszittinvan Enkhuizèn is
gisteravond! de bekende Wéèshuiskwestie opnieuw
aan dié orde gekomen.
Zooals bekend is, hadden Gedeputeerde Staten
het besluit van dien gemeenteraad om het Gerë-
foimeerite Weeshuis nié't langer -tè houden onder
het gemeentebestuur, maar terug té brengen on
der het beheer der Néd. Hervormde gemeente,
niet goedgldoeurd.
Naar aanleiding van deze: beslissing -varen in
ae vorige raadszitting drie voorstellen ingediend.
De heer G. P. de Vos (chr. hist.) stelde voor,
d'e regenten en regentessen fe doen benoemen
door den kerkeraad. De burgemeester had het
voorstel, deze benoemingen te doen plaats heb
ben door gemeentebestuur en kerkeraad samen,
terwijl wethouder Quanjer (lib.) alle zeggingschap
in dezen aan dein gemeenteraad wensebtè op fe
de dochter van Antonia en Lebordier geworden
was hij wist dat zij gehuwd was, rijk en gelukig,
rijk vooral.
Toen heeft men bij de buren het noodige ge
leend om in deftigen toestand te Chateau aan te
komen, hij Piéqueur en Antonia, om den toestand
der ouders aan de kleine Anna bloot te leggen,
die voorzeker niet zou nalaten hen ter hulp te
komen.
En wat hij daar vertelde, waren geene
leugens, 0 neen, hij zou immers niet willen liegen
vooral aan zijne dochter. dan het was immers
in zijn voordeel dat hij waarheid sprak; hij was
daarom gekomen.
f lij twijfelde niet of de kleine Anna zou de ouders
uit de armoede helpen waar zij tot over den hals
in vergingen.
Neen, verre van hem te willen dreigen, deze
kleine geheimen aan de inwonere van Chateau-
le-Chatel mede te deelen. Dit lag niet in zijn
inborst. Doch indien Anna weigerde, zoa hij zich
wel genoedzaakt zien... ondanks hen tot daar
over te gaan. Ieder immers moet zijne belangen
kennen; hij hoopte echter tot dit middel zijn
toevlucht niet te moeten nemen, dat Anna wel
zou verstaan... En dit was alles wat hij te zeggen
had. Neen, hij had toch iets vergeten en wel
het bijzonderste
Ingeval Anna weigerde gehoor te geven aan
zijne gezegdens, had hij als voorzichtig man, haar
geboorteakte medegebracht, waarin geschreven
stond, dat zij de dochter was van Antonia en
Doordat toen over het voobsfel Dè Vos de
stemmen staakten, kwam de kwestie van het
benioemmgteiieeht heden opnieuw aan de orde.
Genoemd voorstel werd thans met 7 tee en 6
stemmen ver worpen.
Bij die behandeling van 't reglement werd na
langdurige bespreking een amendement van dén
beer Stro ik (A.-R.) Overgenomen, om de wee-
zen naar die kerk en school te zienden, die ouders
of voogden hadden gewenscht.
Tevens werd in 't reglement vastgelegd, dat
de regienten lid moeten zijn dér Herv. Gemeente
Ten slotte werd genoemd ieglement, waarin
nog bepaald was, dat de benoeming dér regenten
en regentessen aan aen gemeenteraad zou wor-
Lebordier. Ook bracht hij 't bewijs van overlijden
haars vaders mede en om alles in regel te hebben
om allen twijfel weg te trekken, om te toonen
dat Bacheur wetens en willens gelogen had
wanneer hij Antonia voor dood deed doorgaan,
bracht hij het huwelijksboekje mede van hen
Piéqueur met Antonia. Niets dus ontbreekt er,
men moet immers tegen alle voorvallen gewapend
zijn niet waar
Piéqueur zweeg: uit zijn binnenzak had hij
eenige vetaehtige papieren getrokken en stak zè
met bevende hand naar Anna uit.
Ziehier het bewijs, ging hij voort, met een
grijns. Daar, lees: het is immers dat wel! Wij
zijn getrouwd, dien dag zal mij immer in
het geheugen blijven pas vijf jaar geleden om
er een einde aan te maken. Nu indien gij uwe
moeder wilt zien, de oude wacht u te Chateau.
Anna had nog kracht genoeg om de stukken
tot het einde te lezen, nochtans vloeiden tranen
uit hare opgezwollen oogen en het rood dei-
schaamte kleurde hare wangen.
Wanneer de lezing afgeloopen was, vroeg zij
aan Piéqueur
En nu wat verlangt gij van mij
Piéqueur stond op, legde wandelstok en hoed
op de scboorsteenplaat cn de handen in de zakken
stekend, antwoordde hij
Wordt vervolgd).
r
