Dagblad voor Schiedam en
f
Afimi"~
fcn rr fifi
De Oorlog.
Onschuldig veroordeeld.
Gratis Ongevallen verzekering
Vrijdag 28 Augustus 1914,
i\o. 11013
$7Ja&rg;aii
oTereeatoinstig op de polis Temelde voorwaarden.
fb n n n
Officieele berichten.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Stadswaterijker.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
-4'-.
BureauBoterstraat 50, Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 et., franco p. post 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën
16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
De
levenslange A S 111 8 verlies van
geheele 111 8 een hand,
invaliditeitI U U voet of oog
verzekering wordt gewaarborgd door de Uollandsche Algemeene
p-/::r;r -\\'y vT;-*,-.V'-;.-0 --V-;TY'Y 'V-i
8 I U U een duim
Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
I U U wijsvinger 8 U
by
verlies van
eiken ande
ren YÏnger.
Inrichtingen welke gevaar, schade oi
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Brengen ter algemeene kennis, dat op heden
aan J. J. Heilker en zijne rechtverkrijgenden
vergunning is verleend voor het oprichten van een
inrichting tot het drogen van beschadigde 'goede
ren door een electromotor van 15 P.K., in het
pand staande Vijgensteeg 4, kadaster Sectie A,
no. 1260.
Schiedam, 27 Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris,
V, SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
gelet op art. 203 der Gemeentewet,
doen te weten, dat de Begrooting van de in
komsten en uitgaven dier gemeente voor het
dienstjaar 1914, op den 28sten Augustus j.l, den
Raad is aangeboden, op de secretarie der ge
meente voor een ieder ter lezing nedergelegd en,
tegen betaling der kosten, in afschrift aldaar
verkrijgbaar gesteld is.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 28sten Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
roepen op Sollicitanten naar de betrekking
van Stadswaterijker en Roeier.
Sollicitanten in het bezit van diploma wegens
afgelegd examen van weger der dranken genieten
de voorkeur.
Gegadigden gelieven zich schriftelijk aan te
melden vóór 6 September a.s. bij den Burge
meester.
De belangrijkste gebeurtenissen der laatste da
gen zijn het bezetten van Longwy en Namen door
de Duitschers en het hernemen van Mechelen.
Dit wijst op een goede organisatie van het Duit-
sche leger over het geheele front.
Uit Engelsche bron wordt geseind, dat de
Duitschers voortrukken zonder acht te geven op
hun linie. Ook moet de communicatie van het
GROOTE* BOEIENDE ROMAN.
Naar het Fransch,
90)
Oefzeide hij, wij zijn er I
Inderdaod, nu konden zij ruimer ademenhet
gevaar was geweken, doch enkel voor eenige
uren. En deze uren kalmte moesten zij benutten
om een plan te vormen en het in uitvoering te
brengen.
Katrien was eten voor hen gaan halen, en
terwijl zij krachten putten, beraadslaagden zij.
Na een langdurig gesprek waaraan het jonge
meisje deelnam, die zoo ontsteld niet meer was
kwam men overeen dat hunne eerste zorg hiertn
moest bestaan van kleederen te veranderen.
Vóór alles, was dit noodig.
Katrien, aan wie Jeroom geld had gegeven,
zou zich gelasten met den aankoop van kielen of
van frakken. Daar zij gedurende den veldtocht
hunnen baard hadden laten groeien, kon niets
doen vermoeden dat er zich onder deze kleeding
twee fransche krijgsgevangenen verborgen.
Het voornaamste van alles was echter Mayence
leger zeer vaag zijn, zoodat sommige groepen ge
heel ingesloten zijn.
Uit dezelfde bron kwam ook het bericht aan
de «Telegraaf" dat de Driebond uiteen was ge
spat en dat Italië zich voorbereidde voor een
oorlog met Oostenrijk.
Onmogelijk is het niet, dat Italië zich los zal
scheuren van Oostenrijk en Duitschland en de
wapens zal opnemen tegen zijn vroegere bondge-
nooten. Het bericht zal echter nog wel wat voor
barig zijn. Het is dan ook nog niet bevestigd.
De Engelsche oorlogscorrespon-
t e n, die wel weten wat hun lezers het liefste
hebben vertellen allerlei wonderlijke dingen en
altijd in het nadeel der Duitschers.
Onder titel «Hoe een Duitsche legermacht in
wanorde op de vlucht werd' geslagen", vertelt
deze correspondent
Eenige Parijsche soldaten, die gewond van het
front terugkeerde hadden zwarte vlekken in het
gezicht.
Zij hadden namelijk gehoord, dat de Duitschers
erg bang waren voor de zwarte troepen, uit de
Fransche colonies in Afrika. Zij maakten daarom
voor den aanval hun gezichten zwart met schoen
smeer en stormden op den vijand in onder het
uitstooten van woest gehuil. Dit was te veel voor
de Duitschers. Nauwelijks hadden zij deze
woeste bende gezien of zij namen hals over kop
in wanorde de vlucht.
Zou die correspondent aandeelen hebben in een
schoensmeerfabriek
Nog een paar staaljes
Uit Petersburg worden aan de «Daily Tele
graph" geseind
Een Donsche kozak versloeg 23 Augustus, tij
den een schermutseling 11 Duitsche huzaren, die
op patrouille waren. De kozak kreeg 16 wonden,
maar is reeds aan de beterende hand.
Een ander verhaaltje klinkt nog bespottelijker.
Bij VlozlafT riepen eenige Duitsche verkenners
een boer aan, die op zijn akker aan 't werk was
en schreeuwden hem toe: «Kom hier! We zijn je
gevangenen 1" De boer vluchtte, maar de Duit
sche ruiters achterhaalden hemen zeiden: «Neem
ons gevangen boer, en breng ons gauw ergens,
waar we kunnen eten, drinken en slapen 1
Het Duitsche veldtjöch.tpl a n.
In de „Daily Chronicle" vindt de „N. R. Ut."
een erkenning' van de misrekening) der bond:ge-
ncoten ten aanzien van het Duitsche vekltocht-
plan tegen. Frankrijk. Uitgaande van oen offici-
euse mededeelingj in de Temps", dat het groot
ste deel van het Fransche leger oorspronkelijk'
na,ar de grenzen van Elzas-'Lotharingen was ge
zonden, omdat vandaar de groot© aanval ver
wacht werd, stelt de bizondere correspondent, der
„Daily Chronicle" te Parijs, G. H. Ferris, de vraag,
hoe het mogelijk is, dat Frankrijk zijn noordergrens
betrekkelijk zoo weinig beschermd kon aten, en
hoe,ook na den inval van de Duitschers in
te verlaten waar voorzeker bevelen hen betreffende
in al de wachten werden gegeven.
Katrien kende een hovenier die in een naburig
dorp woonde. Deze goede man, dien men Peter
Sandsteiu noemde, was haar, zeide Katrien, zeer
verkleefd.
Hij was iets of wat verwand aan den drogist,
patroon van het jong meisje, en het vorig jaar,
was deze naar het dorp gegaan en had er een
dochterken vanSandstein verzorgden vaneen zekeren
dood gered. Dit kind leed aan pokziekte.
Sedert dien tijd was hij haar zeer toegeregen.
Zij dacht dus op hem te mogen te rekenen en
juist moest de hovenier 's morgens te Mayence
aankomen, met zijn rijtuig.
Katrien zou hem zien, hem spreken, zich ver
zekeren van zijne gemoedsgesteltenis. Zij zou zich
echter wel wachten de schuilplaats der twee sol
daten te doen kennen dan na stellige belofte
van eene ernstige ondersteuning.
Eens buiten Mayence, zouden zij alles zoodanig
regelen dat zijLuxemburg zouden bereiken de groote
steden ontwijkend. Zij zouden den dag in de
bosschen doorbrengen en slechts bij nachte hunne
reis voortzetten, om gevaarlijke outmoetingen te
vermijden.
Jozef Muller die Duitsch sprak zou groorten
dienst kunnen bewijzen iederen keer dat zij eenige
inlichtingen zouden moeten vragen of levensmid
delen koopen.
's Morgens ging Katrien uit, begaf zich naar
de markt waar zy verzekerd was Peter Sand-
BcJgië, noch te Landen, noch ie Parijs een Duit
sche opma.rsch naar Frankrijk werd verwacht,
zóó als thans wordt volbracht.
De schrijver wijst er dan ap dat de door 't
Duitsche leger gekozen weg van Keulen over
Aken en Brussel door de Dender-vallei blijkbaar
ai lang tevoren was bepaald en dat dit veldtocht
plan in alle bizonderheden moet zijn uitgewerkt
geweest toen er nog niemand aan 'een oorlog'
dat bt. De oorlog is plotseling gekomen en met
eon schijnbaar onbeduidend voorwendsel hegjom-
nen. Iedereen stond er verbluft van. Toch had-
Jen de Fransehen als goede militairen vooruit
moeien zien en, zoo zal men nu achteraf zeg
gen, moeten voorbereid zijn op hetgeen thans
gebeurt. Diat zij dit niet zijn, is slechts hieraan
toe te schrijven dat zij en met hen de En-
gclichen nooit hadden kunnen denken dat
Luiidchland er toe zou overgaan om België te
vernietigen ter wille van zijn veldtochtplan tegen
F: ank rijk. Men had ten hoogste op het schenden
van de uiterste oostelijke grenzen van België
gerekend, maar niemand kon verwacht hebben
dat Duitschland door de Westelijke vlakte van
Beigië heen zou trekken.
Antwerpen in 't donker.
Onder dit opschrift schrijft de «Nieuwe Gazet":
Wie heeft er ooit Antwerpen gezien, als dezen
nacht
Om halfnegen, wanneer de regen nog neer-
druilde in den roeten duisternis, was 't de rechte
nacht, voor den aanvang van 't Wonderjaar.
De krijgsgouverneur had op het laatste oogen-
blik bevel uitgevaardigd, dat alle neringdoende
huizen om acht uur reeds gesloten moesten wor
den, dat alle licht op den openbaren weg moest
worden uitgedoofd, en dat alle tramverkeer moest
ophouden.
Dat was nu wel eens de ware staat van beleg.
Als een vuurtje zoo verspreidde zich het nieuws,
al was het nog nergens aangezegd, en de politie
moest dan ook bijna nergens meer de menschen
tot sluiten aanmanen.
Dat is ook weer wat, dat we gewoon moesten
worden.
Een massa menschen, die verrast waren op weg
naar huis, hadden nu door de nooit geziene
duisternis naar huis te sukkelen. Voor buiten-
menschen is dat zoo erg niet, die hebben kat-
tenoogen. Maar die moeten de SiDjoren nog
krijgen.
Intusschen namen ze de zaak alweer koeltjes op.
Ze struikelden van het voetpad, botsten elkaar op
't lijf, hielden Peer voor Pauw en Pauw voor
Kobe., liepen ook wel eens een straat abuis,..
Maar het goed humeur verloor er waarachtig nog
niets van zijn rechten bij.
Op de Meir zaten de menschen op de drempels
onder de neergelaten zonnetenten van de koffie
huizen en wisselden hun indrukken over deze
nieuwigheid.
stein aan te treffen hij was er inderdaad. Zij
trok hem op zijde en onderhield zich langen tijd
met hem.
Zij was zoodanig behendig en smeekend, dat
de hovenier beloofde de twee soldaten in zijn
rijtuig op te nemen, Overigens, Katrien had de
beslissende beweegreden doen gelden dat de goede
man rijkelijk zou worden beloond.
Men zou bijeenkomen den avond zelf. Men
moest om des te veiliger te wezen, vertrekken
als het donker was. Peter Sandstein zou de sol
daten afwachten achter de St. Ignatiuskerk, nabij
de kaai, en het rijtuig zou verdwijnen langs de
Nieuwe Poort-
Wanneer men in dit ahes tot akkoord was,
ging het goede meisje bij een oud-kleerkooper
alles halen wat noodig was om de twee soldaten
onkennelijk te maken daar de winter zeer streng
was, koos zij kleederen uit van eene dikke, warme
stof.
Dan kwam zij terug.
Zij wist haar gaan en keeren met veel slimheid
uit te leggen om de vermoedens der buurt niet
op te wekken, en hare afwezigheid kon niet
slecht worden uitgelegd door den drogist die wist
dat zijne meid naar de balie was gegaan.
Wanneer zij was weergekeerd en dat zij de
deur in het dubbel slot had gedraaid, maakte zij
Jozef en Jeroom bekend met al de geruchten
welke in de stad werden verspreid.
Men sprak er van niets anders dan van twee
dragonders, «vermoord zeide men door Fransche
Het eerste half uur was het ergste.
Hier en daar had men toch nog een lantaarn
laten branden, alvast de rood-witte gaslampen,
die de nabijheid van een brandsein aanduiden.
Daarmee stelden de late wandelaars het weer
al En dan waren er in den vooravond ook toch
nog vele bovenvensters verlicht.
In ieder geval... om tien uren was iedereen
goed en wel thuis, en bleven op de straat alleen
maar achtereen patroelje gendarmen.,, een paar
agenten hier en daar... leden van de burger
pol itie... af en toe een militaire- of Roode Kruis-
auto, die met een waaier van licht in de duisternis
boorde... en hier en daar een beklagenswaar
dige journalist, die met zijn blad ,van de cen
suur kwam...
Het was niet plezierig... Maar 't belette zeker
niemand het slapen.
De emotie over den bommenregen van dezen
nacht is weeral over.
«Waarom zou er nu juist op mijnen kop een
bom vallen? zeide filosofisch de Sinjoren, en...
kropen, even filosofisch, hunnen emmer in.
Het gedrag der Antwerpsche bevolking mag
aan heel de wereld ten voorbeeld worden gesteld.
De franc-tireurs.
De oorlogscorr. van de «Berl. Z. am Mittag"
schrijft over den strijd tegen de franc-tireurs. De
frane-tireursooriog in België is de schepping van
een weldoordachte organisatie van overheidswege,
jk zelf heb gezien hoe men den burgemeester van
het verwoeste Clermont naar een plaats bracht,
waar vrouwen, als wilde dieren, 's nachts de sla
pende gewonden aanvielen en deze op niet te
beschrijven wijze martelden tot de dood hen ver
loste. De Belgen deelden mij mede, dat deze
burgemeester, in weerwil van het meest dringende
afraden van den plaatselijken pastoor, de bevolking
aanspoorde tot een overval op Duitsche soldaten
en hij haar van munitie voorzag. Het is aan geen
twijfel onderhevig, dat de verdeeling van wapenen
en munitie onder de burgerlijke bevolking op
stelselmatige wijze plaats heeft. De moed der bur
gers en de woede tegen Duitschland wordt door
allerlei leugenachtige berichten gaande gehouden
bv. dat de Russen reeds voorbij Breslau zijn
doorgedrongen en op Berlijn in aantocht zijndat
de Engelschen het grootste deel der Duitsche
vloot vernield hebben en aan de Oostzeekust zijn
geland; dat in den Boven-Elzas deFranschen met
geestdriftigen bijstand der Elzassers een groote
overwinning hebben behaald. Soortgelijke van
overheidswege verspreide geruchten moeten het
licht tot opwinding overslaande Belgische volk
ophitsen. Ia weinige dagen, beweert men, zullen
met behulp der Franschen de Duitschers uit Bel
gië worden geworpen. Ten einde aan deze over
vallen der bevolking een einde te maken, was er
slechts een middelnl. om met ongeëvenaarde
gestrengheid op te treden en door het stellen van
voorbeelden, die schrik verspreiden, het land te
krijgsgevangenen". Het signalement van deze
laatsten was gekend. Vermits zij afwezig waren
geweest op het appel, waren onmiddellijk de ver
moedens op hen gevallen en de inlichtingen welke
van alle kanten toekwamen, aangebracht door
dengenen die Jeroom en Jozef misschien een
oogenb.Uk hadden zien vluchten, bevestigden deze
vermoedens.
Een strenge waakzaamheid werd uitgeoefend.
Er was geen minuut te verliezen, indien zij niet
wilden ontdekt worden.
En Katrien verschrikt voegde er bij
Mij dunkt dat ik twee of drie geheime
agenten heb zien rondzwerven in den omtrek van
het huis, in de straat. Men weet dat Jozef les
gaf aan de zonen van Kilian Steup. En misschien
verdenkt men mij uwe vlucht te beganstigen. Er
moeten dus groote voorzorgen worden genomen
ik moet by den drogist mijn werk verrichten
maar ik zal in den dag een voorwendsel zoeken
om mijn afwezigheid van dezen avond te ver
rechtvaardigen, want ik reken er op u een eind
wegs te vergezellen. Ik ben overtuigd dat Peter
Sandstein u niet zal verraden, doch ik zal slechts
volkomen gerustgesteld zijn wanneer ik zal weten
dat gij ver van hier zijt, Dan zal de goede God
u beschermen.
Jozef Muller aanhoorde de meid uit den Elzas
en poogde niet de ontroering te verbergen welke
zich van hem meester maakte.
L (Wordt verKolgil.
1 '7' '>yT
4 'v'y
1 v
V' ,'v
•>*V
ff .."•'■■TC- "-V"
'J'FA -1Vi
