Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Gratis Ongevallenverzekering finfJO levenslange
De Oorlog.
t o Uzz-, 11
iaar^aiiü.
Vrijdag: 9 October 1014
No. 11049
fPfl bïTCT,iffl fir
oTeree&tomstig op ie polis vermelde voorwaarden, j (JUU inSÏSt
Officieel® berichten.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Buitenlandsch Nieuws.
&u
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden 1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post f2 p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
verzekering wordt gewaarborgd door
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertenliëa
1 6 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk ad verteeren.
De
de
bij
verlies van
een hand,
voet of oog
Hoilandsche Algemeene
by verlies
van
V erzekeringsbank,
De Burgemeester van Schiedam
overwegende dat, blijkens mededeeling van den
Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel,
de hier te lande aanwezige voorraad tarwebloem
niet groot genoeg is om in even ruime mate als
tot nu toe voort te gaan met het gebruik van
Wittebrood, en de Minister daarom heeft bepaald
dat de door de Regeering gekochte tarwe uitslui
tend tot tarwemeel (niet tarwebloem) mag worden
vermalen,
heeft, na overleg met de besturen der Schie-
damsche bakkerspatroons-vereeniging en der
Coöperatieve Vereenigingen, het volgende bepaald
Te beginnen met Maandag 12 October 1911
zal, tot wederopzeggens, door alle bakkerijen alhier
uitsluitend tarwebrood (bruin rood) worden
gebakken. Daarin mag ten hoogste 25 pet. tarwe
bloem worden vet werkt. Het brood zal een ge
wicht van 1 kilogram moeten hebben, met een
speling van 5 pet., terwijl ook het gebruik van
melk is toegelaten.
Uitzondering wordt toegestaan voor zoogenaamd
kleinbrood tot een gewicht van hoogstens 0.6 ons,
hetwelk uitsluitend van tarwebloem kan worden
vervaardigd.
De prijzen zijn vastgesteld als volgt
voor brood met water gebakken 16 ct. per kilo,
y> melk 19 ct.
(gemerkt M.)
kleinbrood van 0.6 ons 21/g ct. stuk.
Mogelijke verkoop van wittebrood, van buiten
de Gemeente aangevoerd, zal niet worden toege
laten.
Schiedam, den 8sten October 1914.
De Burgemeester van Schiedam,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
Inrichtingen welke gevaar, schade ol
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gezien het verzoek van de N. V. Distilleer
derij van J. J. Melohers Wzn., om vergunning
tot het plaatsen van een smeit-oventje met
olieverbranding, tot het nemen van smeltproeven
in het pand staande Noordvestsingel no. 79, ka
daster Sectie H no. 233,
Overwegende dat het deskundig onderzoek met
betrekking tot die aanvraag nog niet geëindigd is;
Gelet op art. 8, 2e alinea der Hiaderwet
Beslui ten:
de beslissing over genoemde aanvraag te verdagen.
Schiedam, 8 October 1914.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
geven kennis, dat bij de op 8 October jl. plaats
gehad hebbende
UITLOTING
van aandeelen, ieder groot f 1000.van de eerste
serie ad f 1.500.000.der 3 °/0 geldleening, Anno
1895, ten laste dier gemeente, groot f 3.000.000,
ter aflossing zijn aangewezen, de aandeelen
48, 80, 265, 573, 657, 791, 841, 905, 989,
1138, 1252, 1323, welke allen 31 December a.s.
aflosbaar, betaalbaar zijn gesteld ten kantore van
den GEMEENTE-ONTVANGER, alsmede bij de
KASVEREENIGING te Amsterdam en bij de
heeren OPPENHEIM VAN TILL te 's-Gra-
venhage.
Schiedam, 9 October 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris
V. SICKENGA.
Het bombardement van Antwerpen.
Een corresp. van de »N. R. Ct." schrjjft uit
Roosendaal
Trrwijl ik dit schrijf, dreunt voortdurend de
donder van het geschut, met vaak wel 10 slagen
in de minuut. Aan den hemel een laaie gloed van
Antwerpen, dat steeds verder in brand wordt
geschoten. Daarin ziet ge duidelijk het lichten
van de kanonnen. En eindeloos duurt die hel nog
maar voort, die gruwzame exodus, die op onze
landsgrenzen aan blijtt trekken langs de donkere
wegen, opgestuwd en onafgebroken.
Ik sprak menschen, die waren in Putten ge
weest aan de grens, waar ze, van den Huzaren-
berg af, de brandende olietanks hadden zien
vlammen. Daar was het artillerie duel om den
prijs van die groote, bloeiende stad duidelijk te
vernemen geweest in de zware slagen van de
Duitsche kanonnen met telkens het antwoord uit
de lichtere Engelsche stukken. Maar veel treffen
der nog was er geweest die vloedgolf van vluch
telingen, die te voet en op alles wat redden kon,
uitwijken. Wagens overladen vol. Wagens met
kinderen, bij gebrek aan paarden, door nonnen
getrokken. En weer de goedhartige hulp van onze
soldaten. Wanneer een voerman te hooge prijzen
vroeg, namen zij de teugels over en brachten hen
om niet naar Bergen op Zoom, waar aan het
station dezelfde tooneelen zich voordoen als hier.
Het stationsplein ook als een kamp, door militai
ren afgezet, en alle huizen meer dan vol.
Ik verneem, dat de Belgische troepen over de
Schelde zijn getrokken om er hun verdedigende
positie in te nemen, terwijl de Engelschen den
voornaamsten Oostkant, de sleutel van de stad,
voor hun rekening hebben, waarop de aanval der
Duitschers immers gericht is. Uit deze opstelling
leidt men ook af, dat het Belgische leger, wan
neer het tot wijken wordt gedwongen, dit niet
zal doen in de richting van ods land, maar naar
Ostende. Zoodoende zal het voeling kunnen blijven
houden met de legers der bondgenooten. Een op
zet, die o.m. hieruit zou blijken, dat de jongste
Belgische lichtingen in Engeland worden afgericht.
Inmiddels bleven de gevolgen onbeschrijfelijk
aangrijpend, die wij hier van de executie hooren
en zien. En tot vervelens toe spreek ik u van de
treinen met vluchtelingen. Zooeven gingen aldaar
de deuren van vijf donkere bagagewagens open,
waar wij, bij het licht van een draaglantaarn, 250
weezen ontwaarden. Zeker een 100 kindertjes
beneden de 5.jaar schuw en naast elkaar gekro
pen op de vloeren, slaperig, hongerig, dorstig
vooral. De uitgeleidende zusters vertelden, dat zij
met haar armzalige kuddekens twee dagen onder
weg waren geweest en sedert vanmorgen vroeg
hadden zij niets te eten of te drinken gehad.
Maar nauwelijks hadden ze het gezegd, of daar
kwamen ze van alle kanten aandragen met dikke
boterhammen en glazen water, en het was aan
doenlijk zooals de wurmen daar gretig in beten
en het opslokten, terwijl de soldaten hen al weer
wegdroegen in hun armen. En de ouderen, ge
hoorzaam, kwamen in rijen van twee aan twee
door het gedrang, ieder met een dekentje over
den arm.
Een heer kwam zeggen, dat er in 's Hertogen
bosch nog ruimte was voor 2000 vluchtelingen en
dat voor ieder een warm maal eten wachtte.
Inderhaast werd een extra trein daarheen ge
vormd. Inmiddels werden zieken doorgedragen op
brancards, en het bezinksel van zoo'n groote stad
scheen nu wel mede gekomen, zoo gruwzaam
haveloos waren die stoeten in lompen.
Ze schreeuwden nog telkens weer de herinne
ring uit aan de visioenen bij hun vlucht uit de
stad, Daar was geen waar meer van verbeelding
te schiften, en ik herhaal u enkel wat ik op-
teekende, telkens hetzelfde weer uit verschillende
monden.
nVliegtuigen wierpen hun bommeD, een Zeppe
lin goot een naar naptha riekend brandend vocht
uit, De granaten floten door de lucht en staken
de overgoten gebouwen ontploffend in lichter
laaie.
»Het waren alle granaten van een sterk brand
stichtend vermogen, want, waar ze vielen, laaiden
aanstonds de vlammen uit. Dooden en gewonden
lagen in de straten. Bertghem stond geheel in
brand, het zuiden der stad is één vuurzee. De
schipbrug over de Schelde is kapot geschoten. En
om 12 uur vanmiddag ging de politie huis aan
huis om de laatste menschen de stad uit te drijven
in een onbeschrijfelijke paniek."
Een der oorlogscorrespondenten, van hgt Pers
bureau Vaz Dias seint.:
Zotoals ik reeds hedenmorgen mededeelde is
Koning Albert te Selzaete Langs een omweg
wist ik de grens fe passeeren Het is namelijk
varaf hedenmorgen verboden de grens over te
gaan Van hetgeen ik zag mag ik alleen ineue-
deokn, dat de Koning; bijna plotseling voor mij
een duim
gevestigd te Schiedam.
verlies van
eiken ande
ren vinger.
stond Koning Albert was in Generaals-uniform
gekieed en liep in gesprek met een Engelsch
officier langs, de troepen. Zijii gedachten schenen
echter afgedwaald want hij liep niet gebogen
hoe fel en leek zeer mistroostig- Onwillekeurig
groette hij het volk, dat hen toejuichte Uitbun
dig was de begroeting van het volk echter niet
Driemaal is de Koning; hedenmiddag hier ge
weest Z, M. nam intrek bij ten notabel van
oelzaete Cesar de Klerk Ik vernam dat Ant
werpen tót de laatste steen door de Franschen
en Engelschen verdedigd zal worden. Van de'
se1 os ten, welke ik .ontmoette, zagen er sommigen
zwart en smoezelig uit. Anderen waren in nog
ongerepte uniformen gestoken. Toen ik de
Koning ten derde male ontmoette scheen hij zeer
■j]-gewekt en rookte levendig met eenige offi
cieren pratende een sigaar. Een gansehen da;g
is het kanongebulder uit de richting Schouder
den, Wetteren duidelijk hoorbaar geweest. Elk
o. genblik werd een schot gelost, Tegen den avond
hield liet schieten op. Na half vijf werd er geen
kanongebulder meer vernomen. Er zijn massa's
vluchtelingen te Selzaete.
Vóór Antwerp© n.
De belegeraar van Antwer'pen is generaal vton
Beseier, een uiterst bekwaam krijgskundige, die
reeds 64 jaar oud is. Hij werd in 1.850 geboren,
bracht zijn jeugd te Berlijn door en trad op
18-iarig'en leeftijd in het leger. Hij maakte twee
jaar later den veldtocht van 1870 mode en ont
ving toen het IJzeren Kruis. Hij1 nam deel aan
het beleg van IVIetz en Parijs.
Na den oorlog werd hij leer.a ar aan de mili
taire academie en later zag hij zich in den gene
rale staf opgenomen. Hij is ook in 1893 afdeeiings-
chef geworden in het ministerie van oorlog. In
September 1904 werd hij benoemd tot chef van
het ingenieurs- en pioniers korps en tot geueraal-
inspecteur der vestingen. Vooral op het gebied
van vestingbouw is hij een deskundige, en van
daar waarschijnlijk, dat hem hét. beleg van
Antwerpen is (oevertrouwd.
In 1907 werd hij tot géneraal benoemd en in
1909 was hij opperscheidsrechter bij de groote
manoeuvres. In 1912 werd hij op non-activiteit
gesteld. Maar, evenals von Hindenburg, bood
hij bij het uitbreken van den krijg zijne diensten
weer aan het vaderland aan, en evenals v-on
Hindenburg zal deze -oude krijger, nieuwe krijgs-
winst geven a,an het jonge Duitschtand.
Wiilde treinen.
Men heeft in de bladen kunnen lezen, dat de
Delgen „wilde treinen" zander bestuurders langs
de baanvlakte lieten rijden. Zij hebben dit blijk
baar gedaan met het oogmerk om de Duitsche
treinen die al het materieel aanvoerden voor de
opstelling der 42 c.M. kanonnen, te vernielen.
Piooi' middel van hun vliegers waren zij op de
hoogte gekomen van den aanvoer dezer kanon
nen. P© Duitschers waren echter op hun hoede
en plaatsten enkele kilometers verder allerlei
hindernissen ,op den wegL Ce „wilde treinen"
liepen hierop dood en vormden één groole ruïne,
die spoedig: was weggeruimd.
FRANKRIJK.
Het officieel© Fransche communiqué luidt:
Op onzen linkervleugel heeft de vijanu ner
gens vorderingen gemaakt, doch is op enkele
punten teruggeweken, met name ten noorden van
Aire*, ht, waar de krijgsverrichtingen zich onder
voor ons gunstige voorwaarden ontwikkelen
Ee ruiterij-korpsen_van beide partijen hebben
hun operaties thans tot bij Mernod uitgesttrekt
Tusschen Somme en Oise, in de streek van.
Roye, biedt de vijiand nog steeds krachtig weer
stand, maar toch hebben wij het grootste deel
der stellingen, die wij hadden moeten ontrui
men, hernomen
Ten noorden van de Aisne schijnen de Duit
sche troepen minder talrijk le zijn geworden
Cn de Maasheuvels, tusschen Verdun en St
Mihiel is de vijand ten noorden van Hatt.onchatel
teruggeweken, hij houdt echter nog: steeds St
Mihiel en enkele stellingen ten noorden daar
van op den rechteroever der Maas bezt
In Wioevre zijn hevige aanvallen der Duitschers
ten westen van Apremont afgëslagén
ln het m o e r a s.
De Fransche generaal Cherfils geeft in «e
„Echo de Paris" een relaas van Je reeds
vroeger in ons blad vermelde nederlaag van
do Pruisische garde in de moerassen van St.
Goud De Duitschers verloren daarin bijna al
hun kanonnen, die er nog, in de modder zitten.
Het moeras van St. Gond, welks water wordt
afgevoerd door den Petit Morin is zoowat 10
K.M. lang, bij 2 a 3 K.M. breed. De oppervlakte-
laag wordt gevormd door veen, bezet met riet ter
manshoogte. In het droge jaargetijde ia de grond
volkomen vast. Zoo was het ook tóen de Prui-
risrhe garde er den 9en September in G-ok. Haar
regimenten hielden er halt, en brachten er den
nacht door', met de kanonnen tusschen het riet
verborgen. Het was het plan, in den ochtend
een verrassing' uit te voeren. Dien nacht begon
het echter te stortregenen, en het moeras hernam
nu. zijn drassig karakter. Thans waren het de Duit
schers, die verrast werden. Bij iet. aanbreken
van den dag waren de wagens en de kanonnen
der Duitschers tot de assen in de modder weg
gezakt; de kanonniers stonden tot hun middel
in het moeras. Nu veroorzaakten de Fransche
kanonnen een ware slachting, De garae liet in
het moeras van St. Gond van 8.000 tot 10000
dooden achter en bijna al haar geschut, paarden
en wagens.
Een moedige vrouw.
De bekende Fransche schilderes madame ÜIade
lt ine Lemaire heeft door haar koelbloedigheid,
baar kasteel van plundering en verwoesting ge-
re
Op den vooravond van den veldslag aan de
Marne steeg een gïoep officieren van den Puit-
schen generalen staf aan haar a as teel af. Zij
traden de woning binnen en vroegen de „chale-
leine" te spreken. Weldra daalde Madame Lemaiie
de treden van boven af en trad op de officieren
toe. „Messieurs, zcide zij, met kalme waardig
heid ik ben hier alteen met mijne dochter, een
femme de cha.mbre en een jonge dienstbode van
15 jaar Ik kan u dus den toegang tot. mijn
huis niét beletten Wat wensebt gij nog meer?"
Pe officieren konden niet nalaten aan zulk
eer. dappere vrouw een ©eresaluut te brengen
Een der officieren vroeg haar, welk lint zij op
baar borst droeg „Het Legioen van Eer", ant
woordde Madame Lemaire
De Duitschers schenen geïmponeerd door tie
kalme vastberadenheid dezer Fransche vrouw
Een der andere officieren zeiie: „het is de
wet van den oorlog' Wij trekken hier langs
omdat wij Parijs moeten veroveren Wij zullen
dit huis niet schenden Wij zijn geen barbaren".
Wat een valsche en onjuiste berichten staan
er in uwe couranten gedrukt Zeker, gij yijt een
beschaafd en kunstvol volk, maar zwak
Zoo wij, om Parijs te nemen, de Notre Dame
de Sainte Chapelle en het Louvie moesten bom-
baideeren, geloof mij, dat ons dat sterk teger. de
borst zou stuiten
Maajr 't is de wet van den oorlog, dat de sterke
den zWakke vernietigt en men heeft niet altijd de
keus over zijn middelen
Zoo redde Madame Lemaire haar kasteel van
de verwoesting; door haar vastberaden optreden
en terwijl de geheel© omgeving verwoest werd,
Meef haar eigendom ongedeerd
„Een oorlog van mieren".
Een gewende Fransche officier, die pas te
Parijs terugkeerde, vertelde, naar aan .fe
„Times" gemeld wordt, het volgende:
„Gij moet u niet over den langen duur van
den veldslag aan de Aisne verbazen. Bewonder
liever de volharding onzer soldaten, die zich
vrijmoedig opofferen voor de verovering van
enkele meters grond en sneuvelen zonder de
roemrijke vergoeding het bereikte resultaat
te zien.
.Het is oen oorlog van mieren, oen reusach
tige strijd, die enkel het génie van den gene
ralissimus in zijn geheel waaideeren kan.
„Wanneer gij in het officieel communiqué
leest woorden als: „Wij, maakten een kleine
vordering", wees dan zeker, dat zij duizenden
ongeziene heldendaden in zich stuiten.
„Er zijn echter oogenblikken, dat de strijd
van karakter Verandert, als onze artillerie de
