Dagblad voor Schiedam Omstreken.
f nn^f nn -
De Oorlog.
Gratis Ongevallenverzekering flfjnfj levenslange 000
Minnebrieven.
37ste Jaarsrati
Dinsdag 13 October 1014
No. 11052
m
oTereeitoistig od ie polis Termelie Foorwaarflen. 1 j U U li inSïdSti (J (J
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., tranco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën
16 regels 92 et.; elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
hii fMflfi fM n n by verlies
voet of oog1 I U U I IUU 66,1 duim
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
bijj verlies
van een
wysvinger;
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Hoewel de officieele Fransche communiqué's
gedurende de laatste dagen meestal de belang
wekkende meedeeling deden, dat er weinig
»nieuws« was, toch was er zonder twijfel veran
dering in de posities van de in het veld staande
leger merkbaar. Aan het Westelijk front zien
we een opdringen der Duitschers naar de Noordzee.
Door hunne beweging ten Zuidwesten van Ant
werpen is een deel van de gecombineerde En-
gelsch-Belgische strijdmacht afgesneden, die in
Nederland zijn geinterneerd.
Algemeen verwacht men. dat de Duitschers
zullen optrekken naar de kust, met als einddoel
Ostende. Een dergelijke beweging is ook merk
baar in Noord-Frankrijk.
Een officieel Dnitsch bericht maakt hiervan ook
melding. Er wordt o. a. ook gezegd, dat deze
operatiën reeds eenig succes hadden ten Westen
van Lille.
Maar 't schijnt hebben we hier te doen met
een poging van de Duitschers van het slagfront
in Frankrijk uitjte breiden, om het vijandelijk leger
in zijn verbindingen aan te vallen. Deze meening
wordt eenigszins bevestigd door het feit, dat de
Duitsche strijdmacht krachtige aanvallen doet op
de Maashoogten.
Wie eigenlijk offensief optreedt is een open
vraag, Het ligt evenwei op de hand dat dit de
Duitschers doen en dat de vijand een offensieve
houding heeft aangenomen.
De tegenstrijdigheid is nog niet geheel uit de
berichten geweken, terwijl van Duitsche zijde op
gemerkt wordt, dat de toestand in de omgeving
van Rijssel en Atrecht gunstig is, zegt de, Daily
Mail" dat de gevechten daar eindigden met een
besliste Duitsche nederlaag.
In het Oosten hebben de Oostenrijkers Przemysl
weten te ontzetten. De Russen zijn teruggetrok
ken. Het blijkt dus, dat de Oostenrijkers niet
alleen hun vlucht gestaakt hebben, maar ook dat
zij het offensief hervat hebben.
Op vele plaatsen in Vlaanderen wordt verwoed
gevochten.
Gisteren is bij Quatrecht en Melle een gevecht ge
leverd tusschen Duitsche en Engelsche troepen. De
Engelschen trokken door Gent terug op Zeebrugge.
Nadat Gent geheel door Franschen en Engelschen
was ontruimd had de bezetting door de Duitschers
zonder strijd plaats.
BELGIë.
Verwoesting van Blauwput.
Voor zoover ik weet, schrijft de correspondent
van »I)e Tijd", is in Nederland nog niet bekend
het vreeselijk lot, dat het dorp Blauwput bij Leu
ven getroffen heeft. »Man hat geschossen" daar,
volgens het zeggen tenminste van de Duitschers.
De Directeur van het klooster Notre Dame de
Malines, was ook aangewezen als »geschossen" te
hebben, maar daar juist een Duitsch officier eenige
uren in zijn nabijheid vertoefd had, kwam zijn
onschuld aan het licht. Omdat de onschuld van
Vrij naar het Fransch.
2)
Gekheid jongen, zei de luitenant toen, die
is je al lang vergeten als je terugkomt.
Neen luitenant, antwoordde ik, van dat slag
is Rose niet. Wij hebben elkaar trouw beloofd,
en zij is voor God en voor de menschen mijn
aanstaande vrouw.
Als het zoo is, moet je haar sphrijven.
jongen, en dikwijls ook, ried de luitenant mij
toen aan. Daar had ik nog nooit aan gedacht
maar het voorstel beviel mij opperbest, en zoo
krijg je nu hier mijn eersten brief Rose, al is er
dan ook nog niets bijzonders gebeurd ik be
doel dat wij nog m het geheel niet met die Ma
rokkanen slaags geweest zijn. Maar wat is het
hier heet, Rose I De zon schijnt van den morgen
tot den avond voortdurend maar even fel, en dat
maakt iemand ook al niet opgewekter.
Ik heb niets vergeten van hetgeen we samen
anderen niet bewezen kon worden, werden alle
mannen uit het dorp op een rij gesteld en iedere
vijfde eruit gehaald en neergeschoten. Toen de
mannen alle op rij gesteld werden, wisten ze nog
niet wat de beteekenis ervan was, en de officier
die den directeur van het klooster reeds eenmaal
gered, had deed dit nog een ander maal, door hem
als derde te herplaatsen, toen hij reeds als vijfde
gesteld was. Had de directeur er de beteekenis
van gekend, zoo verzekerde hij mij, dan had hij ze
ker niet in de verwisseling toegestemd. Toen
men aan het tellen ging, viel; de tiende flauw
van angst en toen werd eenvoudig de elfde ge
nomen dat was een pater Capucijn, de eerw.
heer Van pimen. Hij is gefusilleerd. Driehonderd
huizen zijn in dit dorp verbrand.
J.l. Zaterdag had ook weer een incident plaats
in het dorp Pellenberg bij Leuven. De pastoor
werd beschuldigd lichtseinen te hebben gegeven
uit den kerktoren. Hij werd gevangen genomen
en de kerktoren werd met een paar kanonschoten
verbrijzeld. Nu vraag ik me toch af, aan wien
die pastoor uii zijn klein dorpskerkje lichtseinen
geven moest. De Duitsch-vijandelijke troepen
liggen op zoo'n afstand, dat zij geen sein hadden kun
nen waarnemen, zelfs al zou dat torentje een
Eifleltoren geweest zijn.
De laatste worsteling van het
Belgische leger.
Een der oorlogcorrespondenten van het Pers
bureau Van Dias seint uit Axel
Hedennacht ben ik van de grens bij. Koe
wacht teruggekomen na een dag vol wederwaar
digheden. Langs de geheele Nederlandsche grens
en hier en daar zeer dicht daarbij werd gisteren
hevig gevochten, vooral in de buurt van Moer-
beeke, Wachtebeeke, Exearde en de geheele grens
tusschen St. Nicolaas en Gent woedt heden het
gevecht. De Duitsche voorposten zijn gisteren
eenigszins teruggedreven bij Moerbeeke *en Sel-
zaetemaar in het algemeen dringen de Duit
schers vooruit in de richting naar Gent en Os
tende en terwijl ik hier zit te schrijven hoort men
het kanongebulder en snelvuur onophoudelijk.
Het schijnt, dat de rest van het Belgische leger
nog een wanhopige poging doet om bij Exearde,
Lisseweghe, Roeselaere, Saffelaere en Desteldonck
den vijand te trachten terug tejhouden. Ditikost
hun hevige verliezen vooral aan de cavalerie. Men
ziet aan alle kanten Belgische cavalerie-paarden
zonder berijders de Nederlandsche grenslanderijen
©verhollen. Het wemelt hier langs de grens van
Belgische cavaleriepaarden, die wild in het rond
loopen ze zijn zoo mager als kapstokken.
Voor ik het vergeet wil ik nog melden hoe ik
gisterenavond te Sluis aankomend te midden van
een chaotischen toestand nog gelegenheid heh ge
vonden vanaf den toren een blik in het rond te
slaan teneinde nog iets te zien van het Belgische
gevechterrein, hetwelk ik gistermiddag, verliet
Het was reeds diep in den nacht. Van drie ver
schillende plaatsen sloegen de vlammen op en
mijn geleider zeide mij in de richting Maldegem,
maar juiste berichten hieromtrent waren niet te
verkrijgen. In Sluis krioelde het nog steeds van vluch
telingen uit Antwerpen, maar ik moet daarbij
vermelden, dat veel soldaten in burgerkleeren
afgesproken hebben, Rose. Ik bid iederen avond
een Onze Vader en Wees Gegroet, zooals je me
hebt laten beloven, en je medaille zit in mijn
kleeren genaaid.
Over een paar weken denk ik dat het er op
los zal gaan. Dat heb ik je van te voren willen
schrijven, fe begrijpt wel waarom he. Maar
wees vooral niet ongerust, hoor, ik ben volstrekt
niet van plan mij te laten doodschietèn. Als thuis
zoo'n aardig meisje wacht als jij, dan pas je wel
op, zeg....
Dag Rose. Ik kus je frissche roode wangen,
hoor. Groet de heele familie van me, en denk
iederen dag aan
je Michel".
Freule de la Garde hield op. Rose had al dien
tijd met de handen gevouwen gezeten, stom van
verbazine en bewondering over zoo'n mooien brief
O juffrouw, riep ze, leest u toch verder
of is het al uit
Er volgt niets meer dan de onderteekening
Je Michel, maar de brief is waard om nog
eens voorgelezen te worden. Wat een aardige,
brave jongen is je verloofde, Rose
De brief werd dus nog eens gelezen en ampel
besproken. Er moest natuurlijk op geantwoord
worden, en Roxane schreef voor Rose deels wat
deze haar opgaf, maar voor een ander deel er
weer terugtrekken naar België. Zij zijn gekomen
van Antwerpen en trachten langs de kustplaatsen
zich weer bij het Fransche leger te voegen.
Vooral de minder gegoede vluchtelingen gaan ook door
naar de kustplaatsen, naar Blankenberge, Knocke,
Heyst. In Ostende moeten bijvoorbeeld 40.000
arme uitgewekenen zijn, die wachten op overtocht
naar Engeland.
Van de toestand in Sluis wil ik nog even het
volgende vertellen. Ten eerste dat men in die
kleine plaatsjes er wonderwel in geslaagd is de
vluchtelingen op afdoende wijze te helpen.
Iedere nacht slapen 300 in het stadhuis. De
scholen en de boerderijen en de schuren allen
liggen vol.
Met levensmiddelen gaat het uitstekend^ Er is
geen gebrek. Wel wordt er dag en nacht gebakken.
Men heeft slechts gebrek aan dekens. Maar
de menschen slapen op stroo en onder zeilen en
dit is toch iets.
Het schijnt, dat in Ostende zich voorbereid op
de spoedige aankomst der Duitschers. Althans de
gegoede families uit Ostende zenden hun bagage
reeds vooruit Dat de vooruitrukkende beweging
der Duitschers naar Gent en Ostende een vol
dongen feit is en met succes plaats heeft, ver
nam ik hedenmorgen voor ik hier aankwam
uit den mond van Duitsche officieren zelve. Dit
was een eigenaardig moment. Wel de moeite
waard te vermelden. Plotseling vertoonde zich
aan de HollandschBelgische grens, waar geen
enkel Belgisch uniform in velden of wegen te be
kennen was, een vijftigtal Duitsche cavaleristen
waarbij zich nog een aantal Duitsche wielrijders
hadden gevoegd. Zij gingen tot pal bij de Hol
landsche grensgreppel aan de andere zijden ston
den de Hollandsche officieren met hun manschap
pen in afwachting van de dingen die komen zou
den. Genaderd tot den rand van den greppel
salueerden de Duitsche officieren hun Hollandsche
collega's en staken hun over de greppel de hand
toe. Weldra ontwikkelde zich een amikaal
gesprek.
De Duitsche officieren verklaarden van harte
blijde te zijn, hun Hollandsche vrienden te ont
moeten. Zij deelden nog mede dat Antwerpen
reeds vier dagen in het bezit der Duitschers was
en dat zij nu doortrokken naar Gent en naar
Ostende.
Dit zou dan het laatste zijn hetwelk zij op
Belgisch grondgebied te doen hadden.
Van de gevechten van gisteren bij Stekene ver
namen wij nog, dat daar verscheidene dooden en
gewonden gebleven zijn. Vooral aan de Belgische
kant, en dat bij het gevecht te Exaerde bij Lo
keren ook een burger is doodgeschoten. Het
grootste deel der bevolking der dorpen waar gis
teren gevochten is, was op de komst der Duit
schers in razenden angst gevlucht. De Duitschers,
die gisteren dan ook zelf helpen moesten, zijn dan
ook onmiddellijk aan de voorraden meel, welke
zij vonden aan het bakken gegaan en ze hebben
het vee bij groote hoeveelheden geslacht. Vooral
in de plaatsjes St. Nicolaas, St. Paul en Daeknan
en Zeveneecken. In Stekene is de groote steenfa
briek een prooi der vlammen geworden. Zij was
in brand geschoten.
Van een ooggetuige vernamen wij nog, dat in
zelf wat bij bedenkend en haar eigen gedachten
er in leggend.
Beste Michel, luidde het antwoord, wat lief
van je om aan je Rose te schrijven Je hebt er
mij een overgroot genoegen mee gedaan. En wat
weet je de dingen mooi te schrijven, Michel I
Wat ben ik gelukkig dat je steeds naar die in
wendige stem luistert die je zegt Rose heeft mij
zoo lief. Het gaat mij evenzoo, Miehel. Ook ik
zou de heele wereld wel willen toeroepen Michel
heeft me zoo lief en toch, je begrijpt het,
durf ik het aan niemand zeggen. Soms fluister
ik het heel stil ons katje toe, maar den eersten
keer dat ik het deed, heeft het mij gekrabbeld, de
deugniet.
Wat ben ik geschrikt van al die Bedouinen
van wie je spreekt in je brief. Denk aan je Rose
die sterven zou vau verdriet als ze jou niet meer
had. Wat ben ik blij dat je luitenant het zoo
goed met je vóór heeft. Weest Onzen Lieven Heer
maar dankkaar dat hij je zulk een goeden meester,
gegeven hee t. Ik zal voor hem ook bidden, even
goed als voor jou.
Nu zou ik je nog wel veel kunnen schrijven
over al het nieuws uit het dorp, maar dat zijn
toch allemaal maar kleinigheden. Groote dingen
gebeuren hier niet. Ik zend je dus een hartelijken
kus en ik bid iederen avond vóór ik naar bed ga
Brugge twee dageB geleden ruim 60.000 vluchte
lingen bijeen waren. Het vervoer tusschen Gent
en Terneuzen is weer hersteld. Te Gent bevinden
zich nog steeds een groot aantal Engelsche sol
daten.
Hier, te Axel, krioelt het van de duizenden
vluchtelingen en de stroom houdt maar niet op.
De menschen weten, dat zij naar Antwerpen terug
mogen gaan, maar zij weigeren. De schrik voor
de Duitschers zit er bij deze menschen te diep in
In een onderhoud, hetwelk wij hedenmorgen met
een lid van het steuncomité te Axel hadden, ver
telde deze ons van een tweetal dames van het
Belgische Roode Kruis, welke na tot het laatste
oogenblik in Antwerpen te zijn gebleven, tenslotte
radeloos den vlucht hadden genomen en voor dood
aan den weg waren gevonden. DaDk zij de mild
dadigheid van een groot koopnrf&n uit Rotterdam,
welke veel zaken op België doet, zullen duizenden
,vluchtelingen in booten naar Rotterdam worden
vervoerd om van daar uit naar hun keuze naar
de kampen ip Holland of naar Engeland te wor
den gebracht. Van het gerucht in Engelsche
bladen, dat er onder de vluchtelingen thyphus
zou zijn uitgebroken is niets bekend. Slechts is
een klein kindje door diphterithus aangetait. Het
patientje wordt echter volstrekt afgezonderd in de
loods van den Waterstaat verpleegd.
Hedennacht zijn een groot aantal krankzinnigen
uit België naar Hulst overgebracht.
Uit Gent (via Londen) seint de plaatselijke cor
respondent van het Persbureau Vaz Dias nog
Zondag worden de schermutselingen voortgezet,
doch meer zuidelijk en westelijk van de plaatsen
waar Zaterdag en Vrijdag gevochten werd. Bij
zonderheden ontbreken nog. Een zeppelin ver
toonde zich Zondagmorgen bij Oudenaerde. Het
schip dreef weg in de richting van Deynze en
vervolgens naar Brussel. Negen uhlanen hebben
te Renaix het station geinspecteerd. Zij vertrokken
later in de richting van Kortrijk. Vijfhonderd
Duitschers kampeerden te Sotteghem. Twee spoor
wegbruggen, die tusschen Oudenhove, Sainte Marie
en Lierde, Sainte Marie en te Hemelveerdigem
bij Gramont werden door de Duitschers verwoest.
Te Moorbeke staat thans een Duitsche wacht van
15 man. De menschen uit Gent beginnen reeds
in de richting van Zeeuwsch-vlaanderen te vluch
ten. Wij kunnen nog komen naar Sas van Gent,
doch het is onmogelijk van uit Loochristy naar
Sas van Gent te komen.
Antwerpen.
De straten, die het meest geleden hebben, zijn
Plantaanlaan, Jordaanstraat, Boulevard Leopold,
Hertoginnestraat, Mechelsche Steenweg. De van
Breestraat staat voor een deel in brand, de Lange
Leemstraat tot aan den Mechelschen Steenweg
staat in volle vlam en is niet te blusschen, daar
er geen water is.
Er wordt gespoten met water uit de Schelde.
Dit water is zout en vernielt de stoommachines.
De Volkstraat, Kronenburgerstraat, Zuiderlei,
Frieschestraat, Verbondstraat, Kloosterstraat, Beg-
gijnenstraat, Justitiestraat, Kammerstraat tot aan
de R. K. kerk zijn gespaard gebleven.
Ook zijn afgebrand de bureaux vau het dagblad
O Lieve Moeder, bescherm hem toch naar lichaam
en ziel
Dag beste Michel. Schrijf me vooral heel dik
wijls en denk er aan dat mijn hart anstig klopt
als tegen den tijd dat er een brief van je komen
kan, de brievenbesteller aankomt.
Je Rose.
P.S. Vandaag heb ik freule Roxane gesproken
ik heb haar van onze verloving verteld. Ze heeft
me een kns gegeven en mij gelukgewenscht dat.
ik zoo'n dapperen soldaat tot verloofde had
Zelfs heeft ze beloofd op onze bruiloft te komen I
Zoo werden er een tiental brieven tusschen de
beide verloofden gewisseld, zonder dat Rose er
toe besluiten kon te bekennen dat zij niet schrijven
en evenmin geschreven schrift lezen kon. Eigen
lijk was de bekentenis trouwens vrijwel over
bodig, want Roxane stelde buitengewoon vee! be
lang in de gebeurtenissen in Marokko, en als zij het
onwankelbare vertrouwen aanschouwde, waarmede
Rose gedurende den langen tijd van Michel's af-
afwezigheid en in de onzekerheid van hun beider
lot toch maar geduldig bleef wachten, dan zei ze
bij zichzelfHee heerlijk is toch een liefde, die
zooveel geloof en vertrouwen doet ontstaan I
(Slot volgt).
f60
