Oorlogskroniek. Zaterdag 27 Febr. 1915 TWEEDE BLAD. No. 11166. herhalen var den oorlog. Gemengd Nieuws. «Ueber Verhaal van schild kruiser, Een ield. Land ud Meer« leest men het een gereden matroos Maxim Hau- genaamd, van een (gezonken Duitschen Tegen elf uur, zoo vertelde hij, trof ons bij lich- 6n nevel in de buurt van de bakboordmachine 6en Vreeselijke stoot en onmiddellijk daarop, voor e n°g precies wisten wat gebeurd was, trof ons °eg een tweede stoot, die het geheele schip deed j eren. Een groote meni/te kameraden, bijna geheele bemanning, stmd rustig aan de uit ingen te wachten. Kor en duidelijk klonken 8 1)6 velen van de officeren. Geen spoor van vrees bespeurde men, er ag een kalme ernst over de Daar led men, er ag een gebruinde gezichten Niemand drong zich voren om het eerste bij den uitgang te zijn. er wachte kalm zit) beurt af. En desniette- wisten allen, dat het slechts een quaestie van ja van seconden was voor net schip in zou wegzinken. ttin minuten, ^6 golven De verteller en zjjn kameraad namen een paar in gmatten en sprongen in het water. Rondom zee vvemelde het reeds van zwemmenden. 9 stieten af en weg ging het met uiterste in- pantnng om zoo ver mogelijk uit de gevaarlijke a tjbeid van het zinkende schip te komen, dat °ns 11166 naar beneden zou trekken, als we niet buiten het bereik van de kolk waren. we wegzwommen uit de nabijheid van D geweldigen romp van het zinkende schip °k een nieuw gevaar op. De draden van de aotenne voor de draadlooze telegrafie versperden °ds den weg en trokken menigen kameraad als 'D etn vischnet mee in de diepte. De beide zwemmers kwamen los en keken om ®aar ^et schip. Daar stonden nog twee honderd op de stalen romp en allen stonden verza- e om een man, die hun iets scheen mee te deelen. tevoren Terwijl een verdraagbaren autaar. Die autaars hebben zij ontvangen van Z Em. Kardinaal Amette, aartsbisschop van Parijs. De achtbare prelaat heeft aan de 3de legerafdeeling 20 verdraagbare altaren geschonken elk van een waarde van 250 frank, om hulde te brengen aan de dapperheid, die generaal Leman en de soldaten zijner divisie betoond hebben in de verdediging van Luik; en ook om een blijk te geven van erkentelijkheid aan het Belgische leger, dat door zijn helden moed aan Frankrijk een onschatbaren dienst bewezen heeft. In de steenbakkerij werd de autaar zoo schoon mogelijk opgericht, op dezelfde plaats waar, eenige weken te voren, een groot getal karne raden als helden gestieuveld waren. Een stuk linnen, dat de soldaten van uit het dorp van Ramscapelle medegebracht hadden, diende als altaarkleed en een piano werd uit Nieuwpoort aangebracht. Aan den ingang der steenbakkerij stond een soldaat, die bij middel van een hamer en een stuk ijzer den klokkenklank trachtte na te bootsen, ten einde zijn kameraden tot de mis uit te noodigen. Omtrent 400 soldaten waren in de mis tegen woordig en terwijl het kanongebulder in de verte weerklonk, weergalmde de steenbakkerij vair de schoonste lofzangen Gode en O. L. Vrouw ter eere. Vlamingen en Walen vereenigden hun stem om God te loven. Gedurende de mis deed de aalmoezenier een korte aanspraak inde twee talen. Hij wakkerde de soldaten aan immer hun plicht te doen, alle kwaad te vermijden, steeds bereid te zijn tot den dood en een groote Godsvrucht te hebben voor O. L. Vrouw. De mis in de steenbakkerij heeft op de solda? ten den besten indruk teweeg gebrachtdaar» eens te meer, hebben wij kunnen vaststellen, dat, sedert den oorlog, de christelijke gevoelens der soldaten sterker en levendiger zijn dan vroeger. afrollende, en deze met den vinger in de klei drukkende, naar ons punt van uitgang terug, ter wijl ik langs de versperring naar da tevoren ont dekte doorgang kroop. Nu ik wist, waar de plek te vinden was, was ik er gauw. Ook hier stak ik een paal in den grond, de kabel werd daaraan vast gemaakt, en daarna ging ik terug. Kruipend o;er den grond, en het draad in de klei drukkend, aanvaardde ik den terugweg. Den volgenden morgen waren wij in het bezit van de loopgraaf en van vierhonderd gevangenen. Wat beduidt dat? 0Da een dieper Wie is deze man Weder- sissend geluid. De stalen kolos zinkt nog weg, kantelt haast. God zjj de armen genadig, die nog op het schip stonden. Maar wat dat l)e Sla|en massa ziQitt met verder weg. matrozen klimmen als mieren naar het hoogste ge eelte van het wrak. Hier en daar glijdt er en naar beneden in het water terug om onmid- yk daarop door behulpzame handen weer om- °°8 getrokken te worden. Te midden van het gezwerm staat doodkalm een feusachtige kerel en werpt keer op keer een koord lü' Z6e' dieplood. Tot op het laatste oogen- dv is deze man op zijn post gebleven en zoo leeft hij honderden kameraden het leven gered, oordat hij zonder aan eigen redding te denken, 88rst zyo plicht deed, de diepte peilen en naar 1 hoorde, constateerde, dat de zee daar slechts Veertien meter diep was, redde hjj een groot deel Jan bemanning. Want tengevolge van de De nkelijk gerlDge diepte kon het schip, hoe het ook dwü g'Dg liggen, nooit geheel in het water ver- tjnen, maar moest het, hoe het ook ging, eëmge beters boven water uitsteken. Dit stelde hij vast °P het oogenblik van het giootste gevaar, verza- 8 6 ^6 mannen,die nog niet in het water gespron gen waren om zich heen en steeds langs den yz.eren wand van het wrak naar de hoogste plek ^mmende kon zich zoo het grooiste gedeelte van e bemanning redden, die anders ongetwijfeld oor de verraderlijke draden van de antennen in 8/"ePte getrokken zouden zijn. et lange slagen zwommen wij nu, nadat wij 8d toestand hadden overzien naar het schip terug) t Wi-j (lra<len die hier en daar nog door en bout boven water werden gehouden, voor- 'c tig vermeden. Talloozen handen werden uit stoken om ons op het wrak te trekken. De ^«hneraden, die nog de kracht hiertoe, haddem Ptongen nogmaals in het water, om de uitgeputte Jammers dp te visschen. Bij de tweehonderd ^enschenlevens werden zoo langzamerhand gered, h klonk op commando uit meer dan nriehonderd en met korte tusschenpoozen het gelijkmatig earoeP Help I Na lang wachten kwam eindelijk torpedoboot door den dikken mist en spoedig fop was draadloos een hospitaalschip ontboden a °ds hulp en kleeding bracht. Den Zondagmis in een steenbakkerij. Ahv ^rorit aan den IJzer langs den kant der een er talrbKe kerken vernietigdde e 18 afgebrand, de andere door de Duitsche ussen in puinhoopen veranderd. Zoo is het Ni 6^eU met Prachtige en aloude kerken van euwpoort, Dixmuiden en Ieperen en de schoone kei']Steillï>ek van Ramscapelle, Pervyse, Caes- Onri 6'Stuy venskerke, Lampenisse, Nieuwcapelle, ^ecapelle, St. Jacobuscapelle enz. aan'd te ■'iunnen *ezen 200 dicht mogelijk sch '1° 3trddDjn, moet de aalmoezenier dus eene miaUl zoeken. Daarom wordt er nu eens kam ge<^aan in een hofstede, en dan eens in een Dtatp? °f in ^en helder van een huis. Zondag leger f, ,Werd er voor een groep soldaten der 5e die t eelin£ mis gedaan in een steenbakkerij is asachen Nieuwpoort en Ramscapelle gelegen Daar werd er *aar opgericht aalrnoezeniera door eenige soldaten een al van steenen want slechts de der 3de legerafdeeling bezitten Dwars door de draadversperringen. In de »Liller KriegszeituDg« vindt men het volgende verhaal Dicht naast elkaar kropen wij door het prikkel draad. Voorzichtig zetten wij onze schaar op het metaal, een nauwelijks hoorbare tik en dan het geluid van het terugverende afgesneden draad. Nadat wjj alle draden hadden door gesneden, namen wij tevreden een oogenblik rust. Onze hoofden lagen op de gekruiste armen, we voelen een zware vermoeidheid, liet was zoo veileideiyh. hier voor het oog van den vijand een slaapje te doen. Dwaze gedachte! dat gaat toch niet? Mijn kameraad stoot mij aan. Ach, daar komen ze, twee of drie man moeten het zijn. Ze naderen volkomen zorgeloos, pratend. Nu moeten ze heel dichtbij zijn. Juist, daar ziet men reeds hun schim Bun eigen hindernis beschermt ons. Des niettemin klopt ons hart, maar een overmoedig gevoel van jullie vindt ons toch niet, behoudt de overhand. Daar blijven de kerels staan, vier pas van ons af. Zorgeloos praten ze. Onze vingers jeuken om ze neer te schieten. Maar wij hebben een andere taak, we moeten ze laten loopen. De paar minuten, dat ze voor ons staan, schij nen ons eindeloos toe. Maar ten slotte gaan ze verder. Het gevaar is voorbij. Nadat ze verdwenen zijn, volgen we in dezelfde richting, steeds dicht langs het draad blijvende en er op lettend, of deze met bij het ophouden, ons den weg wjjst, dien wij zoeken. Maar het bljjft maar het eene draad na het andere. Eindelijk houdt het toch op. God zij dank. Hier moet ergens de vijandelijke loopgraaf zijo, waarvan wij weten, dat hjj trapvormig aangelegd is, en een breede vrije plek heeft. We gingen eenige meters weer terug om niet aan vijandelijke patrouilles, die deze passage ge bruiken, in den arm te loopen. Nu begon het ook nog te regenen. Maar dat was voor ons slechts een voordeel. Het onvermijdelijk geluid van onze bewegingen ging nu verloren in het regelmatig suizen van den regen. Op goed geluk gingen we nu in de richting van de loopgraaf, langzaam voetje voor voetje. Onze overspannen zintuigen speelden ons menige poets. We hoorden gelui den, zagen gedaanten zinsbedrog. Heel vaag za gen we aan beide kanten de schaduwen van boomen en huizen. Dat moest de hoeve zjjn in de buurt waarvan wij de open plek tusschen de loopgraven zochten. Met de spade maakten wij nu een walletje, waarachter wij onzichtbaar voor den vijand kran ten vastmaakten, die wjj hadden meegebracht, Een paar takken verhinderden, dat zij wegwaai den. Dit maakte tegelijkertijd den indruk alsof deze takjes het rond waaiend papier hadden vast gehouden. Nu en dan keken wij om, om te zien, hoe ver onze primitieve vuurtoren zijn stralen wierp. Waar hjj uit het gezicht dreigde te ver- dwjjnen, bouwden wij een nieuwe van dezelfde soort. Toen de derde klaar was, bereikten wij de draadversperring weer. We werkten er ons door heen. Met onze schaar knipten wjj draad na draad af en maakten op deze wijze een breede baan vrjj. Toen dit klaar was, sloegen wij een paal diep in den grond en maakten daar bet eind van een meegebrachten kabel aan vast. Na ons nogmaals nauwkeurig georiënteerd te hebben naar ons kompas, ging mjjn kameraad, den kabel De krantenlezer De journalist, die da gelijks zwoegt om den lezer van den oorlog op de hoogte te houden en zich verbeeld niet de waardeering voor zijn werk te krijgen waarop hij aanspraak maakt, vinde troost in het volgende vers van v. O. in de Haagsche Post: Geef mij een plaatselijk nieuwtje, Een twist, of een inbraak, of brand Want ik ben o, zoo beu van den oorlog, En ik wordt o, zoo beu van de krant 1 Vertel mij wie heden begraven, Of wien haast een pan viel op het hoofd, En spaar mjj uw Wolff en uw Reuter; 't Is een uil, wie die twee nog gelooft. Laat hooien wiens hond overreden En wiens kip er verdronk in de goot. Wat Joffre doet kan mij niet schelen, En ik maal om de Engelsche vloot Bericht mij de namen der helden Benoemd tot kommies, klasse vier, Of de Keizer vandaag weer aan 't front is Dat interresseert me geen zier Laat mjj lezen wie of er beboet is En waar klauwzeer weer teistert een koe.,. Laat de Duitscher de Biitten blokkeeren, Zij worden 't vanzelf wel weer moê 1 «Een handkar geraakte te water «Vermoedelijk gestolen een fiets". Dat is nieuws. Doch 't gedoe van de Russen Daarom geef ik heelemaal niets Vermeld wat de Raad heeft bedisseld, Waar een hulploods zal worden gebouwd... Hoe de Times redeneert is mij 'n zorg, Wat de Kölnische zegt laat me koud Uit mijn buurt, en mijn stad, en mijn land! Want ik ben o, zoo beu van den oorlog, En ik word o, zoo beu van de krant Duikboot en vliegtuig. Een Duitsche duikboot was Zaterdag bij Dover gezien. Een Eogelsche vlieger begaf zich dadelijk in de lucht en ontdekte, toen hjj op een hoogte van 3U0 5(JU M. boven de waterspiegel vloog, de duikboot Maar ook de duikboot had, gelijk uit verschillen de veranderingen in zijn koers bleek, den vlieger in de gaten gekregende boot kon echter niet gauw genoeg een heenkomen zoeken. De bom men, die de vlieger neerwierp, misten het kleine beweeglijke doel, dat de duikboot bood. De vlieger daalde toen, om beter te kunnen mikken, een heelen alstand. Maar nu ging plotseling het luik vau den commando-toren van de duikboot open en openden twee matrozen een levendig vuur op het vliegtuig, met het gevolg dat de draagvlakken door wel 20 kogels doorboord werd. De vlieger beproefde dadelyk op grooter hoogte te komen, dit had voor hem het nadeel, dat ook de vijfde bom, die hij wierp zjjn doel miste. De Duitsche duikboot verdween daarop weer onder den wa- terspiege 1 en ontkwam, zonder verderen overlast te ondervinden. 26 November. De Engelsche kruiser „Bulwark" in de lucht gevlogen tengevolge van een ontplof fing in het kruitmagazijn. "87 November. De Engelsche koopvaardijsche pen „Malachito" en „Primo" worden in het Ka naal door een Duitschen onderzeeër in den grond geboord. De Duitschers moeten terugtrekken tusschen de Weichsel en de Warta. De Russen maken opnieuw vorderingen in Ga- licië en nemen Bochnia. 28 November. De Duits oh ers kunnen zich hand haven in hun stellingen bij1 Lodz. 29 November. De Oostenrijkers behalen eeni ge voordeelen op de Serviërs. 30 November. Op het Westelijk oorlogsterrein is de toestand niet veel veranderd. De Russen winnen terrein in de Karpathen. 1 December. De aanvallen der Duitschers ten N. van Atxecht worden teruggeslagen. De Russen dringen de Turken aan den Boven- Eufraat terug. 2 December. In de Argonnen nemen de Duit schers Neder-Anspaeh een steunpunt der Fran- schen in, Belgrado wordt door de Oostenrijkers geno men. 3 December. De Wet wordt met 50 volgelingen gevangen genomen. 4 December. De aanvallen op de stellingen der Duitschers in Vlaanderen worden afgeslagen. 6 December. De Duitschers bezetten Lodz. 7 December, Een poging' der Russen om van Ncwo Radomsk naar het Noorden op te rukken wordt verijdeld. De Franse lie n hernemen Verme.,és, tusschen Atrecht en La Bassee. 8 December. De Duitsche kruisers „Gneisenau," „Scharnhorst" en „Leipzig" worden bij de Falk- landeilanden in den grond geboord. Hetzelfde lot ondergaat de „Nfirnberg". 9 December. De Engelsehen bezet Dn Koeinah en Mesopotamie. De Serviërs behalen een overwinning en betr- overen Valjewo en Oesjitse. 10 December. Landing der Russen bij Paioem. 11 December. De Turksche vloot beschiet iBa- tcem ia trecemner. tie Uuitschers worden uit hun laatste stellingen aan den. Westelijken Yseroever verdreven. i 13 December. De Serviërs slaan de Oostenrij kers tot de Bosnische grens terug. De Oostenrijkers behalen een overwinning op de Russen bij Limanowa. 14 December. De Serviërs hernemen Belgrade. Het Turksche schip „Messoedieh" wordt door een Engelsche duikboot in den grond geboord. Hoe een 17-j arig offcier s n e;u velde. Den 30en November - aldus de «Vossische Ztg.« was de 8e compagnie van het Pruisische gre nadiersregiment Kronprinz No. 1, waartoe luite nant von Goosler behoorde, in een hevig gevecht gewikkeld met een veel sterkere Russische troe penmacht. De compagnie leed zware verliezen. De soldaten, die een machinegeweer bedienden werden neergeschoten. Luitenant von Pelchrzin, die alleen dit geweer bediende, valt. Luitenant von Goosler springt op, loopt over een afstand van 300 M., blootgesteld aan een hevig vuur, naar een andere machine geweerafdeeling, en weet vandaar de noodige manschappen mede te voeren naar het onbediende machinegeweer. Voor dit moedig optreden zou den luitenant, die nog slechts 17 jaar oud was, het IJzeren Kruis verleend wor den, doch reeds den 2en December sneuvelde hjj. De compagnie had over dag in de loopgraven ge legen. Tegen den avond had men terrein gewon nen en een aantal Russen gevangengenomen Luitenant von Goosler ontving bevel, om met zijn mannen een dorp af te zoeken, of zich hier of daar nog Russen verscholen hadden. Nauwelijks was hij met de uitvoering van het bevel begon nen, toen het dorp door het vjjandelijke geschut onder vuur genomen werd. De luitenant en eenige manaohappen werden door de granaten ge troffen en onmiddeljjk gedood. rijk De Duitschers dringen in Polen noor tot óe Bzuia 15 December. De Duitschers worden m de richting van Mlawa tot de grens terug gedreven. De Oostenrijkers drijven de Russen verder, terug. 16 December. De Duitschers behalen een over winning op de Russen in Polen en ten Zuiden van de Weichsel. De Russen trekken terug doch bieden weerstand in de westelijke Karpathen. De Oostenrijkers nemen Piotrkof. Beschieting van Hartlepool, Scarborough en Whitby aan de Oostkust, van Engeland door Duit sche oorlogsschepen. 17 December. De Duitschers zetten de achter volging der terugtrekkende Russen voort. De Oostenrijkers nemen Przedbör. Egypte wordt t.ot Engelseh protectoraat ver klaard. 18 December. De Bondgtenooten blijven in Frank en België offensief optreden. 19 December. D© RusSen houden stand langs de Bzura, Rawka, Nida en Dunajec. >20 December. De Russen hernemen het offen sief en de Karpathen. 21 December. Een Duitsche vlieger werpt bom men op Dover. Een Engelsche vlieger boven Straatsburg'. i 22 December. De Fransche duikboot „Curie" ir. de Adriatische Zee in den gtonl geboord. 25 December. Een Duitsche vlieger vliegt over SheernesS. Aanval van Engelsche vliegers op Cux- taven De Italianen bezetten Walona. 26 December. Een Duitsche Zeppelin Werpt veertien bommen op Nancy. 27 December, De Russen zetten hun offensief in de Karpathen voort. 29 December. De Bondgenooten bezetten St. Jcrfs bij Lombaertzijde. 30 December. De Oostenrijkers women in d".! Westelijke Karpathen terug gedrongen. 31 December. Zeven Duitsche vliegers werpén 1 ommen op Duinkerken. 1 Januari. Het Engelsche slagschip „Formida ble" wordt in het Kanaal door een Duitschen Onderzeeër in den gjroind geboord. Be Turken bezetten Ardakan. 2 Januari. De Franschen treden krachtig: of- j f en sief op in den Opper Elzas, De Russen Lc4- n. QOof roij wool' houooUlyko mcuxrtjoo,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 5