Dagblad voor Schiedam Omstreken.
f
f nnfifj
DERDE BLAD.
Gevaarlijke vrienden.
Gratis Ongevallenverzekering
38ste Jaar^an^,
Zaterdag 3 April 1915
No. 11196.
f4 n n ver,tes
peüil.l
overeenlomstii ou de polis yermelöe voorwaarden,
Officieels berichten.
kennisgeving.
Kennisgeving.
Aau besteding.
ETC N.
."Er
Kostelooze Inentinsr.
SCHOUW.
Gemengd Nieuws.
Bureau: Boierstraat 50- Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën
16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
De
1)8
levenslange
geheele
invaliditeit
verzekering wordt gewaarborgd door
by
verlies van
een hand,
voet of oog
Hollandsche Algemeene
I UU een duim
Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
1 (JU wysvingerj I |U
MJ
verlies van
eiken ande»
ren vinger.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen
Dat het kohier van de Personeele Belasting
no. 1 dezer gemeente, over het belastingjaar
1915, door den heer directeur der directe be
lastingen te Rotterdam op den 1 sten April 1915
executoir verklaard, op hedenaan den ontvanger
der directe belastingen alhier, ter invordering is
overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder
verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet
bepaalden voet te voldoen, alsmede dat heden de
termijn van drie maanden ingaat, binnen welke be
zwaarschriften tegen eenen aanslag, opgenoemde
kohieren voorkomende, behooren te worden inge
diend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 3den April 1915.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GREÏE.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
Gelet op art. 10, 4e iid van het Koninklijk Be
sluit van 4 Mei 1896 Staatsblad no. 76)
Doen te weten, dat door het overlijden van den
eer TH. G. VAN DER BURG, eene verkiezing
v°or een lid van de Kamer van Koophandel en
rabnekeu zal plaats hebben op Vrijdag den
14den Mei a.s. ten Raadhuize 'aldaar, en
dat de inlevering der stembiljetten zal aanvangen
l'«s namiddags ten half twee ure en voortduren
tot des voormiddags ten half vier ure, na welk
aatstgemeld tijdstip onrmddelijk tot de openiDg
ter biljetten zal worden overgegaan.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 3den April 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
ftjb voornemens op Donderdag 15 April a.s.,
snamiddags 2 uur, ten Raadhuize aldaar in het
Penbaar aan te besteden
Het Grondwerk voor het onder profiel brengen
van een deel der Warande.
„.J 'nschrijvingsbiijetten moeten in een gesloten
inopW°"'3e' tv.a?r0P een aanduiding, dat zij een
leverd9vingsbiljet bevat, vrachtvrij worden ïnge-
v. !n o® ten Raadhuize aanwezige gesloten
aanbesteding? °amiddags 1 uur den da£ van
me* teekening verkrijgbaar aan het
f030 Vaö Gemeeutewerken tegen betaling van
a!ie .werkdagen van 9—12 uur in
keet m de St. Liduinastraat.
Naar het Fransch.
30)
vrienriiJn'hZeLSylvia' ik denk 't wel. Mijn
n zooveel van spelen.
familhren Zal TVa?.r. zpn rieP de ander op
het sDplen Aix keken we altijd naar
en ik 'r T=. Van mevrouw Wolsky, mijn man
met hanv zo° ^reemd, daar hebben we nooit
haar veel gesP1'oken en nu is het net of we
samen in L n ^an in al de weken dat
ook 1,x, w:llenMaar toen hadden we
een dlep een V1'iend bij ons,
hielden Wien we heel veel
Weef i78hfi?' Z8i éylvia deelnemend.
haar snelfan -wQ+mevr?UW Wa^ner keek
UsT vrieSTveS-o1
-eeseU k^
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
brengen ter openbare kennis
le. dat op Yrydag 9 April a.s. des namiddags
te 1 j uren de gelegenheid zal zijn opengesteld tot
kostelooze Inenting en Herinenfing van de in
gezetenen, die zich daartoe in den Doele, bij den
gemeente-geneesheer N. F. Elzevierdom aan
melden
2e. dat de Commissie voor vaccinatie, aan
te vangen op 9 April a.s. iederen Vrijdagmiddag
van 1£ 2| uur in den Doele, voor stads- en
ziekenfonds-patiënten, gelegenheid zal geven tot
kostelooze inenting en lierinentiog
(op 9 en 16 April a.s. alleen voor personen
boven 4 jaar).
Voor een juiste vermelding in de vaccinebewij-
zen van de namen en geboortedatums der kin
deren is het gewenscht dat bij aanmelding wor
den medegebracht trouwboekjes der ouders of
geboortebewijzen der kinderen.
Sch iedam, 3 April 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
over de wateringen en heinslooten in het
Oud- en Nieuw-West-Frankeland.
WAARSCHUWING.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gezien art. 8 der verordening op het reinigen
en op de gevorderde breedte en diepte houden
van de wateringen en heinsloten in het Oud
en Nieuw West-Frankeland binnen genoemde
gemeente. (Gemeentebladen no. 6 van 1881, no.
11 van 1908 en no. 21 van 1910).
Brengen ter kennis van de eigenaars van de
landerijen, huizen en erven in genoemd Fran-
keland, dat op Woensdag den Sisten April 1915
des voormiddags ten negen ure, eene SCHOUW
zal gedreven worden over bovenbedoelde wa
teringen en heinslooten.
Wordende bij deze ieder, dien zulks mocht
aangaan, gewaarschuwd, te zorgen, dat aan het
bij de bovenaangehaalde verordening voorge-
schrevene alsdan behoorlijk voldaan zij.
En opdat niemand hiervan onwetendheid
zoude kunnen voorwenden, zal deze worden
afgekondigd waar het behoort.
Schiedam, 3den April 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V SICKENGA.
Het avontuur van een Amerikaan.
De Amerikaansche artist L. Sterne Stevens,
die pas in de Belgische duinen een portret
van kaning Albert teekende, en, als iedereen,
bijzonder door diens innemende persoonlijk
heid werd getroffen, doet in de „Evening
News" een omstandig verhaal van zijh ervarin
gen in België. Hij! was door een Duitsohen krijgs
raad ter dood veroordeeld en ontsprong dien
Het uur in de n tuin ging spoedig voorbij
en het speet Sylvia een beetje, toen 't tijd werd
naar het Casino te gaan.
Luister eensriep mevrouw Wachner
plotseling uit. - Waarom zouden Vriend Fritz
en mevrouw Wolsky niet samen naar het Ca
sino gaan,, terwijl wij met ons beiden een prettig
ritje gaan maken Ik heb genoeg van dat oude
Casino - en u zult er ook gauw genoeg van
krijgen, zei zij terzijde tot Sylvia.
Sylvia keek Anna vragend aan.
Ja, Sylvialief, ga jij maar een ritje maken.
Je hebt allen tijd, want .ik ben van plan den
heelen middag en avond in het Casino door te
brengen, zei Anna snel in antwoord op Sylvia's
blik. Als je maar hier bent na de thee. Mijn
vriendin kan het onmogelijk zonder haar mid
dagthee stellen, voegde zij er bij zich tot me
vrouw Wachner wendend.
Ik ook niet! riep mevrouw Wachnervroo-
lijk uit Ik kan mijn kopje thee 's middags
niet missen. Dus dat is afgesproken U en ik
gaan samen een toertje maken, daarna drinken
we een kopje thee en gaan dan naar het Ca
sino.
Sylvia ging met haar vriendin mee naar haar
kamer, terwijl Anna haar hoed opzette en geld
voor den dag haalde.
Met dit warme weer zal het heerlijk zijn
een ritje te maken, zelfs met dat dwaze oude
■schepsel, zei Anna, Sylvia een blik van gene
genheid toewerpend. OndertU3schen zal ik er
gevaarlijken dans op het laatste nippertje.
Stevens had gedurende enkele jaren te Brus
sel gewoond en toefde er nog, toen de Duit-
schers de Belgische hoofdstad binnentrokken.
Op een dag vroeg een Franschman, die voor
Amerikaansche bladen werkte, Stevens hem te
vergezellen, tot het verzamelen van nieuws.
Een Belgisch fotograaf ging met hen mee in
een auto, die door een kleurling werd bestuurd.
Even buiten Brussel kwamen zijl een bakkerij-
afdeeling van het Duitsche leger tegen. Voor
bij Waterloo moesten zij1 wegens gebrek aan
benzine terugkeeren. Zij passeerden andermaal
de bakkerijlafdeeling, waarvan de Franschman
een foto wilde nemens. Stevens stelde voor,
eerst de toestemming van den Duitsöhen com
mandant te vragen.
Plotseling werden zij staande gehouden en
vertoonden hun papieren. Die van Stevens wer
den in orde bevonden. De Franschman, die
beweerde ook Amerikaan te zijn, kon evenwel
geen papieren toonen. Evenmin de Belgische
fotograaf en de chaffeur. De laatste wer
den gearresteerd en weggebracht. Stevens, die
een eind dcor was gewandeld, werd terugge
roepen en ook gearresteerd, onder verdenking
een spion te zijn. Zelfs laadde de officier een
der geweren en richtte de loop op Stevens'
borst.
In een dorp, waar Stevens in een vuil ver
trek werd opgesloten, veroordeelde een. krijgs
raad hem ter dood. Hem werd aangezegd, dat
hij den volgenden morgén zes uur zou worden
doodgeschoten. Stevens verbrak toen zijln stil
zwegen en noemde dat vonnis een schande,
een misdaad. De officier trok hem bij! den arm
naar de open deur en vertoonde hem een pelo
ton soldatenzijn executorsStevens voer te
gen deze onmenschelijkebehandeling uit, waar
op de officier hem met een vuistslag tegen den
grond sloeg.
Met de handen op den rug gebonden, werd
Stevens op een stoel geplaatst, een schild
wacht naast hem, een tweede bij de deur. Ste
vens viel ten slotte in slaap, met zijn hoofd op
de tafel rustend. Hij werd gewekt door het
binnenkomen van drie soldaten, die eigens
een flesch brandewijn hadden gevonden. De
bewakers van Stevens, die met zijn lot begaan
bleken, vroegen hun makkers hem een slokje
te geven. Hij dronk een paar kopjes, zonder
dat de drank hem scheen te bedweimen. Hij
dacht aan ontvluchten, werkte een zijner han
den los en een schoen uit, maar vond zijne be
waking' te s'ecnur. Tegen vijf uur des ochtenns
kwamen twee soldaten het vertrek binnen, de
een voorzien van een spade, de ander van een
lantaarn. Zij, gingen weer naar buiten, lieten
de deur openstaan en begonnen buiten bij den
muur een gat te delvenhot voor Stevens be
stemde graf. Hijl zag dat delven aan, kon er
zijn blik niet van afwenden.
Om helf zes werd reveille geblazen. Een
voor zorgen dat je een bewijs van lidmaatschap
krijgt. Als je graag wilt mag je dus vanavond
een beetje dobbelen. Maar toch zou ik niet graag
willen dat mijn lief Engelsch vriendinnetje even
verslaafd raakte aan het spel als ik er kwam
even een weemoedige trilling in haar stem. -
Maar ik geloof niet, dat ik daar heel bang voor
hoef te zijn.
Toen de twee vriendinnen weer binnenkwamen
zagen zij het echtpaar Wachner dicht bij elkaar
staan en zacht met elkaar spreken. Toen zij
vlak bij hen was, merkte Sylvia op dat zij zoo
in hun gesprek verdiept waren, dat zij haar
niet zagen aankomen, en hoorde zij den man
op zachten, ongeduldigen toon in het Fransch
tot de vrouw zeggen
Hier is niets voor ons te doen, Sophie,
het, is dwaas van ons zoo onzen tijd te ver
spillen... Waarop zijn vrouw snel antwoordde:
Je bent altijd zoo zwaartillend, zoo pessi
mistisch. Ik zeg je, dat hier wel wat voor ons
te doen is. Laat het maar aan mij over.
Toen plotseling ziende dat Sylvia naast haar
stond vervolgde de oude vrouwMijn man zegt
altijd dat hier niets voor hem te doen isZiet
u, zijn laatste systeem bevalt hem niet en hij
heeft nog geen ander uitgevonden. Maar ik
heb hem voorspeld, dat hij vandaag winnen zal
Misschien zal mevrouw Wolsky hem wel geluk
aanbrengen... Zij had een hooge kleur en zag er
ontdaan uit.
Ik heb hem gezegd, dat hij om een open
poosje later kwamen de acht soldaten, die de
officier .den vorigen avond Stevens aanwees,
het vertrek binnen. Zij! laadden hun geweren,
welke de sergeant onderzocht en Stevens werd
gelast in het gelid te treden. Zij wandelden op
den kuil bij den muur toe en waren er bijna
genaderd, toen een auto kwam aansnellen. Dat
klinkt een beetje romantisch. Maar de Ameri
kaansche artist verklaart het aldus:
Uit den auto sprong een officier, die den on
derofficier van het exeoutie-'peleton beval halt
te honden. Stevens werd met vijf soldaten in'
den auto geduwd. Hij! werd gebracht naar een
dorp, dat gedeeltelijk in brand stond en waar
nog werd gevochten. Lijken lagen in 't rond,
ook doodgeschoten vee. In een kasteel werd
het Duitsche hoofdkwartier gevonden, waar
Stevens den Franschman, den Belgischen foto
graaf en den chauffeur terugzag. Stevens werd
ondervraagd door een generaal, wien hij zijn
verhaal deed en verklaarde, een Amerikaan te
zijn. „Gij, persmenschen. moet begrijpen, dat
dit geen Mexicaansche oorlog is," verklaarde
de generaal. Later werd Stevens nogmaals
voor een krijgsraad gebracht. Daarop moest
hij naar Aken vertrekken, waar hij1 onder toe
zicht van geheime politie een poos toefde. Tot
dat hij een pas voor Brussel machtig werd en
ten slotte naar Engeland wist te komen.
Een vro u we lijk e K p e n i c k. Geheel Pe-
tersbu.u spreekt over de vermetele han
delwijze van een jong meisje van 16 jaar, die
zich Yelina Romanoff noemt.
Gekleed in verpleegsterscostmim kwam het
meisje, dat een treffende gelijkenis vertoont met
een van de dochters van den Tsaar, aan het
spoorwegstation te Tsarkoje Selo aan in een ge
wone coupé. Zijl werd voorafgegaan door twee
vriendinnen, die den conducteur hadden gevraagd
de stations-autoriteiten mede te deelen, dat de
dochter van den Tsaar spoedig zou arriveeren.
De stationschef, zegt de Petersburgsche cor
respondent van The Central News, zag' het meisje
bescheiden zitten op1 een bank op het perron,
wachtende op den trein, naar Gatchina. Hijl groet
te en bood aan, een bijzonderen trein voor te
laten komen. De 'zoogenaamde groothertogin
dankte voor het aanbod, zeggende dat zij! liever
als een gewone passagierster wilde reizen.
Toen de trein het station binnenstoomde, koos
de chef een coupé uit, waarin een luitenant-genei
raai reisde. De officier bood aan 'het comparti
ment te verlaten, maar het meisje had er geen
bezwaar tegen in zijln gezelschap te reizen.
De stationschef telegrapheerde naar Gatchina,
dat de dochter van den Tsaar spoedig daar aan
zou komen. Het meisje werd aan het station door
officieele personen begroet, die het gebruik van
de 'Keizerlijke wachtkamer en het hofrijtuig aan
boden. Zij wilde echter liever in een gewone
drosky 'rijden en verzocht den generaal, haar
rijtuig moest telephoneeren, vervolgde zij toen
opgewekter. Het zal over een paar minuten vóór
zijn. Zullen we u beiden eerst naar het Casino
rijden Deze laatste vraag was gericht tot haai
man en Anna WolskY.
Neen, zei de heer Wachner stug, zeker
nietIk loop in elk geval.
En ik loop ook. zei Anna. Waarom zoudt
u voor ons een omweg maken Ik zou mij
liever dadelijk naar buiten laten rijden, Syl
via.
Het gezelschap vertrok. Anna Wolsky ging
te voet met haar langen, schralen, zwartgalligen
metgezel, terwijl Sylvia en mevrouw Wachner
in tegenovergestelde richting wegreden.
De omstreken in de onmiddelijke omgeving
van Lacville zijn niet mooi, het open rijtuigje
kraakte en ratelde' en het paard was oud en
vermoeid, en toch vond Sylvia het ritje aller
aangenaamst.
De vulgair, uitziende mevrouw Wachner die
zich zoo dwaas kon toetakelen, bezat een zeld
zame gave: er gingen levenslust en levenskracht
van haar uit. Soms drukte zij zich uit in het
Fransch, soms in het Engelsch, en met het
grootste gemak ging zij van de eene taal in de
andere over.
(Wordi vervolgd)
nn
1
