Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Wraak.
De Oorlog.
I DU WU^;T 10
Gratis Ongevallenverzekering |i fl fi fl
39ste Jaariramr.
Donderdag 25 Mei 1916.
No. 11543.
'iTerEsatoinirtg op t polls Yermelae Yoorwaarflen. J U U U
Offlcieele berichten.
UILLE TON.
Buitenlaudsch Nieuws.
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
60 .k^nQeHienten p«r 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
anco p. post 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiön 1—6 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
bij verlies
van
arbeidsbeurs.
*?et a,t' der verordening op de
de Commi t hetwelk bepaalt, dat de leden van
den Gem..SS!e Van Toezicht op die Beurs door
van raad worden benoemd op aanbeve-
Wordt j,: Patroons- en werkliedenorganisaties,
''edenorc«ni »C te' ^enn's S5e*>racht van de werk-
doen van ,es' die van de bevoegdheid tot het
drt zïi tot h611 a?abeve''flJ? gebruik willen makeD,
zii tot H gebruik willen makeD,
lija 'voor dCD ^un' a,s> 'n de gelegenheid
lid-werkmo^e weKeus het ontslag nemen ah
?taande M„„!w denbeer A. A. Marrevee ont
te zend a aanbevelingen aan ons college
^erktnan vneDaV°0r de ,5enoeai*n1 van een lid -
Arbeidsbeurs11 alh' ^omm'ss'e van Toezicht op de
Bui*!' edam' 25 Me> 1916.
Die GIi van Schiedam,
V. SlCKPwr a' De burgemeester,
A. M. L'. HONNERLAGE GREIE
"■""ken ?eSER RN Wethouders van Schiedam
?Ja0nen
t dat, de zweminrichtingen voor
^aandae oq v.rouwen zu"en worden geopend op
De inrieh,; a's" des voormiddags 6 uur.
?agen waar„ngenJ.Iullen' behoudens sluiting op
«•ouders bii r.°°ri. door Burgemeester en Wet-
.Paald, oU6, f.e kennisgevicg mocht worden
'bjddaog g pend zijn iederen werkdag van voor-
^'ddagg o,Uur tot nainiddags 1 uur en van na-
UUr vóór "r tot de Suiting des avonds, d.i.
Taa voormiddl'!80odelgaBK waarvan kosteloos
e sluiting do tot en van uur n.m. tot
Er wordt avonds-
Uren voor kn herinnerd, dat behalve op de
?an8 tot de a 8ebruik aangewezen, de toe-
"etaling a»n j10110"1'11? wordt verkregen tegen
^°k ziin «k^6 zwemplaats van 10 cent per keer.
aötvanger v °la°?Daentskaarten bij den Gemeente-
Eï* d'«n verin^baar tegec f2'50 Per stuk,
den van een C' da* wanneer door één der
s .^taald v gezin een abonnement van f2.50
f iZj^ beneden°rri 'C!?or der over'ge ledea van dat
1.25 bedraap» r Jaar' de abonnementsprijs
!praak maken L fden van een gezin, die aan-
f bepa|in p Behandeling volgens deze gun-
„f mede to k16Ven de abonnementskaart van
Jyanger te v»n rengen en aan den Gemeente-
Ook 2- vertoonen.
SotVaöger0verkrHDrffieilten biJ den Gemeente-
^foaand tpuo ar' geldende voor een kalen-
Nog zii' c®fen oen prijs van f 1.
seho°nh°U(, e egedeeld, dat voor het bewaren,
alcoistuUnig 1a drogen van zwembroeken of
om?'8"1 is van f0dnekeD 660 vergoedin8 ver"
goi angen Van ?wo per seizoen en voor het
f®,eRenheid erricht zoover daartoe
v!ZOen- Deze f 8 r eveneens van f0 50 per
dfi1 deö GemeehTo606 g6n worden ten kantore
gèr 6en abonnem anger be,aald' waartoe zij
leven mede to nanaen de abonnementskaart
Bur "fengen.
Secreuj1^66^61" °n Wetbouders viaoraoemd,
^CKENGA aa De Burgemeester,
M- L. HONNERIjAGE grete
0Pïw?£ gemeentelijke
zweminrichtingen.
251)
^Gon^^^ge61trohsetBPaa?MaC den ka3telein,
DcSoray sProng on ge,zadeld naar buiten,
-geer F unS op het paard en zeide tegen
Lgg^ede reis.m morgen terugbrengen,,
gasten bets,^11 g^agkamer terug.
Het hen bediendvertering aan de
Een Werd tyd voor hpt a,?n flngen been.
eR gast vrooJ n det av°ndeten.
?a« dat lolan-^en kastelein:
- ja. de bruid, die daar voorbijging
T Èn de\nHre bruiloft-
aToÏÏ 7e een echo
- IereeE friSCh gezicht vroeg
^eid^ antwoordd'fiWat u enkt gij er van
Nlet veel goeds. P knomgen toon
levenslange f 0 0 J verlies van
geheele I I j een hand,
invaliditeit; 1 LUU voet of oog; I |UU I (J U een duiml
^^^^^ekermgwordtgewaar^rg^door d^HoIlandsche Algemeene Verzekeringsbank te Sehiedam.
NAAR DEN VREDE?
In het Eogelsebe Lagerhuis hebben de pacifisten
Ponsouby en Ramsay Macdonald de aandacht ge
vestigd op de persgesprekken van Grey en Von
Beihman Hol!weg met Amerikaanscbe journalisten.
Zij betoogden dat niets in de woorden van den
Duitschen rijkskanselier in strijd is met Grey's
verklaringen en dat er derhalve geen onoverko
melijk beletsel is voor vredeshandelingen.
Grey verklaarde het volgende
Indien ik geloofde dat de Duitsche regeering,
de openbare meening in Duitschland en de oorlog
in een stadium waren gekomen, de regeeringen
der geallieerden een vrede, die vereenigbaar is
met hun oogmerken, konden bevorderen door het
houden van redevoeringen over vrede, zou ik do
zijnen zulke redevoeringen houden. Die tijd is
echter nog niet gekomen. Alle geallieerden zijn
gehouden, geen vredesvoorwaarden kenbaar te
maken, tenzjj gezamenlijk en wij kunnen geen
mededeeling doea^omtrent voor ons zelf en onze
boDdgenooten aannemelijke vredesvoorwaarden,
dan na raadpleging met onze bondgenooten.
Ponsonby heeft er op aangedrongen .dat de
Duitsche rijkskanselier en ik ons niet zullen ver
liezen in wederzijdsche beschuldigingen over
de oorzaken van den oorlog, maar ik herhaal wat
ik reeds zoo vaak heb gezegd deze oorlog had
voorkomen kunnen worden als Duitschland de
voorgestelde conferentie had aanvaard.
Waarom is zij met aanvaard Omdat de goede
wil ontbrak. Slechts kort te voren was de con
ferentie over de Balkan-kwestie gehouden en ik
wilde dat de Duitsche en O.H. regeeringen de
aan haar uitgebrachte rapporten over de rol, die
wij bij die conferentie hebben gespeeld, publiceer
den. Ik heb ze nooit gezien, maar ik ben er
zeker van dat ieder die de conferentie heeft bijge
woond, bereid zou zyn te verklaren, dat houding
van de Engelsche regeering voortdurend van vol
komen goede trouw heeft getuigd.
Grey legde er den nadrük op dat zijn persge-
sprek geen nieuwe verklaring inhield.
Grev zeide vervolgens, niet moe te zullen
worden te herhalen, dat de oorlog voorkomen
had kunnen worden, als Diuitschland aan de voor
gestelde conferentie had deelgenomen. De hou
ding der Eogelsebe Regeering ,op de Balkan-
conferentie werd voortdurend bepaald door de
goede ti'oinw, en de houding door Eingeiand op
de Baikan-CionfePentie aangenomen, gaf dit land
om zoo te zeggen aanspraak er op, dat een
conferentie, zooals onmiddellijk voor het uit
breken van den .oorlog werd voorgesteld, met
vertrouwen en goeden wil zou poruen aan
vaard.
Grey zeide het niet met Pensonhy eens te
zijn, dat het intetvïeiw' van den Rijkskanselier
Legner knikte toestemmend met het hoofd
en zeide
- Bij St Mélaine, mijn patroon, het is best
mogelijk dat gij gelijk hebt. Over een uur dus
zal de jonge dame trouwen, zooals Gouray zegt,
die er meer van weet dan wij.
Gouray draafde, op den vos van Legner geze
ten, door het veld.
Aan den zoom van het bosch gekomen,
hoorde hij het schreeuwen van een nachtuil en
hield zijn paard in.
Van ondei de boomen kwam een man te
voorschijn, een houthakker ef kolenbrander die
hem naderde.
- Zijt gij gereed vroeg Gouray hem.
- Ja.
- Goed.
Hij reed weer voort.
De vos liep met groote snelheid en deed met
zijn hoeven het vuur uit de steenen van den
weg springen.
Het rijtuig van den dokter stond voor het
raadhuis van Lamballe, toen Gouray thuis kwam.
Hij bracht zijn paard naar den stal van de her
berg op dezelfde plaats waar hij eenmaal Gag-
nard veiboigen had, toen de arme kerel gewond
was door een kogel, dien dokter Bachelin hem
had uitgesneden.
Vervolgens begaf hy zich naar zijn kamer,
waar hij zyn daagsche kleeren verwisselde voor
zijn Zondags pak en daarop ging hij naar het
jP-' P fl bij verlies T
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
S>£ diens, ledevoering in den Rijksdag, die ge
neigdheid tot'vrede bet nonen, die Ponsonby eirin.
mee tc vinden; e;n vroeg zich at, waarom Duitsch-
I&nd dan niet. zegt, bereid te zijn de voorwaarden,
te aanvaarden, die Ponsonby opnoemde, als dit
inderdaad het geval is. Grey vindt in liet inter
view van den Rijkskanselier niets nieuws, be
halve de verklaring dat Enge land's houding hij
de onderhandelingen over Bosnië oorlogzuchtig
zou zijn geweest, welke verklaring de minister
oen leugen van die ernstigste soort noemde.
Met het Duitsche volk kan men niet spreken-
zoolang zijn Regeering het leugens op de mouw
spelt en het van de waarheid niets afweet.
Het laatste interview van den Rijkskanselier
zegt, dat zij die Daitschjand's voorwaarden niet
willen aanvaarden verantwoordelijk zijn voor het
voortzetten van den oorlog1 en dat men die
voorwaarden moet-opmaken uit de kaart die
de militaire situatie aangteeft zooals hij thans
is, maar dat zijn voorwaarden waarhij Diuitseh-
lamd zegeviert en Duitschland's belangen wor
den gewaarborgd zonder dat met die van an
dere volken rekening wordt gehouden. Indien
zulke voorwaarden worden aangenomen, zouden
de andere volken in Europa aan DuitSCklands
genade zijin .overgeleverd wannéér het opnieuw
een aanvallende politiek mocht willen volgen.
Het is' 'kinderachtig1 te zieggen dat Diuitschlands
tegenstanders verant woordelijk worden voor het
voortzetten van den oorlog, indien zij niet wen
scheen Dujtschlands voorwaard ent te aanvaarden,
zonder aan hun eigen belangen te aenken.
(Zie vervolg onder Telegrammen).
AAN HET WESTELIJK FRONT.
El' wioedt'eon moorddadige strijd in de streek
van Haudromont en Douaumont, op den rechter
oever van de Maas. D!e Duitschers deden tal
rijke aanvallen, die elk voorafgegaan werden
door een gteweldigé artillerie-voorbereiding'. On
danks al hun inspanning bleven de Firanschen
in het bezit van alle stellingen, welke zij ver
overden, met name van Douaumont.
Die „Times" ontving van uit Parijs een beschrij
ving van den Fransehen aanval op Douaumont.
Niettegenstaande de ontzettende lievigheid van
het voorbereidend bombardement door de Frau-
sche artillerie, bleef de Duitsche verdediging
buitengewoon sterk en pas om half zes slaag
den de eerste Fransdien er in, het fort te' be
reiken van de Zuidelijke en Westelijke hellin
gen af. Wat 'bij den aanval het meest in het
■oog sprong, was de opmerkelijke snelheid, waar
mee hij werd uitgevoerd.
Voor het fort zelf hadden de Duitschers
twee eigen loopgraven aangelegd, ter verdedi
ging en die met alle mogelijke hulpmiddelen
waren ingericht.
De DjUdtsffiheïs, die deze loopgraven bezet
hielden, wierden aan de bajonet geregen of
gevangengenomen, in -ongeveer een haif uur.
De tegenstand,, die in de tweede linie geboden
weid, was ernstiger. Twee keer werden de aan-
raadhuis.
De barones de Frévent en Rose de Trémazan
waren reeds in de groote zaal.
Bij haar bevonden zich dokter Bachelin en de
notaris Sénécan.
Een dertigtal toeschouwers namen de ruimte
in die voor het publiek was vrijgehouden en
wachtte met ongeduld.
De bruidegom bleef lang weg.
Op de estrade, die versierd was met twee
gipsbeelden, waarvan het eene de Republiek
voorstelde, een forsche vrouwenfiguur, het hoofd
gedekt met de phrygische muts en het andere
Hymne, de godin van den echt, zat de ambte
naar van den burgerlijken stand, een oud man,
met zijn secretaris naast zich, gereed om het
huwelyk te sluiten.
Er was niets plechtigs of indrukwekkends
aan. Op straat stonden nog eenige nieuwsgie
rigen, die er zich over verbaasden dat dokter
Nollan zoo lang wegbleef.
Eindelijk kwam hij met snelle schreden.
Hy maakte zyn verontschuldiging tegenover
de bruid, dat hy haar had lat6n wachten. Thuis
had hy oponthoud gehad.
Thérèse had hem ondervraagd over een en
ander, hem gezegd dat Hubert met zijn huwe-
Ulk zijn ongeluk tegemoet ging en hem gewaar
schuwd, doch hij was over haar bezwaren luch
tig heengegaan, stelde haar gerust en was toen
vlug naar het Raadhuis vertrokken.
Nicole vond Thérése een uur later, neerge-
vallpvs teruggeslagen;' daarna, nadat Fran-
stbe versterkingen waren aangekomen, storm
den zij ,op de Duitsche linie af, met een élan,
dat niet te stuiten was en rukten in ie rich
ting van het fort op, waar de bewonderens
waardige operatie van uit het Westen, het
Zuiden en het Oosten converzeerde. Op een
gegeven oogenhlik scheen het alsof de ge
heel© pjositie ingesloten was, zoo snel waren
de Fransdhen van uit het Zuiden en het Wes
ten opgterukt; maar het garnizoen van het fort
verdedigde zich in eiken hoek, in eiken kelder.
Met de bajonet en door middel van handgra
naten dreven de Franschen den vijand terug
naar den Noord - O os tel ijken hoek, waar de
Duitschers met succes stand hielden. Toen het
eerste moment van verrassing voorbij was, de
den de Dujtschers hevige tegenaanvallen, zon
der daarmede echter het minste resultaat te
bereiken. Het fort is nog niet geheel in han
den van de Franschen, maar dat kan niet lang
meer duren.
Op den Westelijken oever van de Maas ver
liep de dag geheel in het voordeel van de
Franschenzij maakten vorderingen ten Zui-
den van heuvel 287 en herwonnen "benig ter
rein, da,t ten Westen van den Mort-Htfmme
verloren Was. Gedurende den nacht werden de
gevechten met groote hevigheid voortgezet. De
Duitschers deden wanhopige tegenaanvallen
p de Fransidhe stellingten, ten Oosten en ten
Westen van heuvel 304, maar niettegenstaan
de een overvloedig gebruik van brandende
vloeistoffen en hoewel men volkomen van de
offerte, die gebracht werden en die van ot'fi-
cioele zijde als enorm worden gekwalificeerd,
wegcijferde, slaagde de vijand er niet in:, zich
een doortocht te banen. Men krijgt meer en
meer de overtuiging, dat onder den rook van
de slagvelden aan de Maas de langverwachte
beslissing op handen is. Die schaal is nog' niet
naar den een of den anderen kant doorgesla
gen, maar de resultaten, die het Fransche
léger gisteren bereikt heett, schijnt een recht
vaardiging te zijn voor de woorden van Briand,
dat op het oiogenhfik Frankrijk het recht heeft,
om den allerbesten uitslag te verwachten.
De „Petit Parisietn" schrijft:
De gevechten van gisteren aan de Maas, wa
ren ongekend hevig en verbitterd. De Duitschers
wierpen sterke strijdkrachten in het vuur, ge
steund door veel artillerie, maar de artillerie
der Fransdhen stond niet achter bij de vijande
lijke.
Hel resultaat van den dag is dat de Fran
schen zjoOwél ten oosten als ten westen van de
Maas zich goed hebben geweerd en dal de
algemeene toestand dezelfde is gebleven als
Maandag. In bet vak van den Mort. Romme duurt
de strijd nog voort.
Uit de „Echo de Paris":
Ofschoon de vijand tonnen ontplofbare stof
fen op de nieuwe Frainsche stellingen tusschen
het Caillette-b|Osch en het fort Douaumont heb-
zonken in den grooten armstoel van haar vader»
half bewusteloos.
Zij riep] den knecht Benoit en door hem ge
holpen, droeg zij haar naar haar kamer, waar
zy haar te bed legde.
Toen Thérèse op haar kamer was, nadat Ni
cole en Benoit waren heengegaan, had zy een
oogenblik van kalmte.
Zij had nu genoeg gezegd om het onheil te
verhinderen.
Met een waarschuwing, die zy haar broeder
op het laatste oogenblik nog had gegeven, was
zij de uiterste grens genaderd, die zij niet
kon overschrijden, zonder het geheim te verra
den van Jean de Trémazan, dien zij hopeloos
aanbad met alle kracht van haar hart, dat
gebroken was door een onheelbaar verdriet.
Zy stond van haar bed op en ging aan h«t
venster staan.
Toen zij het rijtuig hoorde, dat onder haar
venster doorrolde, verborg zij zich achter 't gor
dijn om niet gezien te worden.
Zij onderscheidde niets aan het rijtuig, dat
snel weid voortgetrokken door twee wilde
paarden.
Een oogenblik later kwam Gouray thuis.
Vei volgens werd het volmaakt stil om haar
heen.
He.t gerucht liep door de stad. dat zy door
een kwynende ziekte was aangetast.
Wordt vervolgd.)
yon •uoc» ïuoricvcc om*
23,1 11 hn
