Dagblad voor Schiedam en Omstreken. i f cn brr fifi De Oorlog. Eli an k Gratis Ongevallenverzekering 4*1 (1(16 40ste Jaargang. Maandag 16 April 1917 No. 11812. IEüïLLETON. c?sreeiïoffi*tl£ od fle polls lermelae Toomirdei f j |J y y bij- p nnn bü Officieel© berichten. Buitenlandsch Nieuws. Vredesaanbod van Oostenrijk. eindïn°' kaD het' mean: Boteratraat 50. Telei. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39. Abonnementen per 8 maanden ƒ1.60, per week 12 cent, per maand ct« fr&nco p. post f2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummer?, 2 cent. A d v e r t e n t i n 1—6 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. fevensl&nge 1- 11 jjj 11 verlies van geheele i ®®n Hand, - w w w invaliditeitf L U U voet of oog De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Scbiedaim bij verlies van een duim; 1 U U wijsvinger j (J verlies van eiken ande« ren vinger. urgemeester en Wethouders van Schiektam ^rengen ter algemeene kennis, dat die Ooievaiars- eeg voor het verkeer met rij- en voertuigen van 21 April a.s zal zijn afgesloten. 17 toa h^' RorresPOIldez"Bureaa te Weenen is ge- De1'^ 16 Pub'lceereu Het volgende Ko regeoriog der Oosteni ïjksch-Hongaaische Ketn^k^'6 van de °P April openbaar Van r 16 verk'arm8 der voorloopige regeering be us'and kennis genomen. Zy heelt daaruit anderBD' ^uslaud n'et Het doel nastreeft, van l»8 V°"ten le everbeerschep, hen te berooven Reb |UD na"0,iaa'erfgoed en gewelddadig vreemd du»6 19 ^ezetlen' maar dat het veeleer een v0lk— vrede> op grond van het recht der HrengeU' ^UD '0t HePaleD> lot eland wil hieruit^°Stenr^'tSCköongaarsche regeering heelt „e Bezien, dat de voorloopige Russische re. otet'1^ ee° wenscHt te bereiken, strookend Hone at^ene' Hetwelk door den Oostenrijksch- 'H a'SC 6n buister van Buitenlandeche Zaken oot-lr, Maart toegestaan interview als 't cl; er ®03leurViksch-Hongaa{sche monar- 6 w«d gekenmerkt. de ^BteDgevol8e kan worden geconstateerd, dat Voorin SteBI^scH"Bongaarsche iegeering en de haar Russische regeering ep gelyke wijze ven een V°01 beide PartÜeB eervollen vrede stre- hnu' ,.^en „Vlede, die, zooals het in het vredesaan bod d'd' 12 Becembi 4*nrPustenr9k"Hongarye en zgn bondgenooten ea de u 6r luidt, het bestaan, de eer 8tau.,UIltVV''i'le''nSsmo£enjkheid der oorlogvoerende verzekert. bonde <iesl^ds 16 kennen gegeven overtuiging der aa®s dat Hunne rechten en gegronde teRena *D Z'°'1 met dl° der andere nalies zonder hog 'aa bunnen laten vereenigen, bestaat thans Vrm.'i "CU m meerdere mate, na de verklaring der Daar1"88 Russische regeeiiDg. ör bet Hierdoor aan de geheele wereld en 'acd dü ^zon<ier aan de volkeren van Rus- Büsl aitlelyH voor oogen schynt gesteld, dat dedjoi" ület raeer gedwongen is, voor zijn ver- Blag en voor de vrijheid zijner volkeren te eihden "oi' Hij deze gelijkheid der doel- •yan j Vac de regeeringen der bondgenooten en 'hoeil k V00r'00P1Be Russische regeering, niet des Z^D' ^6D Weg tot een vergeli)k »e vinden, in o 6 Damder daar z. M. de keizer van Oostenrijk l®ona|eiheDSten,m'D^ tüet de met 'Jem verH°nden een 'C den wensch koestert, voortaan met ln zijn binnenlandscbe en buitenlaadsche levensvoorwaarden bevestigd en tevredeD Russisch volk in vrede en vriendschap te leven. De Oostenrgksche pers bevat uitvoerige beschou wingen over het Ocsteorijksch Hongaarsche vre* desaanbod. Zij wijzen er op, dat de Oostenrijkich-Hoisgaar- sche regeering in deze officieele publicatie vaststelt, dht de doeleinden der voorloopige Russische regeering met haar eigen doeleinden strookec, en geven de overtuiging te kennen, dat het Russische volk, hetwelk zijn eigen lot met steeds vaster hand gaat besturen, de boodschap der centrale mogendheden in haar gansehe beteekenis zal weten te waardeeren, Het «Freuadenblatu doet uitkomen, dat de oorlog, dien de monarchie gedwongen was, tegen Rusland te voeren, ontsproot aan de niet verheelde veroveringslust der toenmalige bewindvoerders te Petrograd, en dat de leidende Russische staats lieden van dien tijd erkenden, dat hunne doelein den de vernietiging van Oostenrijk-Hongarije, de tenonderbrenging van Duitschiand en de verovering van Constaritinopel wareD, terwijl de Oostenrijkers van den aanvang nimmer eenigen twijtel lieten bestaan aangaande het feit, dat zij niet hnn bloed vergieten om eerzuchtige plannen te verwezenlij ken of andere staten in hun bestaan te bedreigen, maar dat de zuent tot zelftiehoud hen noodzaakte, de grootste en zwaarste offers te brengen. De «Nonideutsche Adgemeine Zeitung" schrijft in haar Zondagnummer De voorloopige regeering te Petrograd heeft dato 10 April een manifest uitgevaardigd, flat, wat haar werkelijke punte betreft, overeenkomt met de meermalen herhaalde verklaringen van Duitschiand en zijn bondgenooten. Volgens deze streven beide 'partijen naar hiets anders dan de verzekering des bestaans, de eer en de ontwikke lingsviijheid harer volken. Het is noch de wensch en ligt evenmin in de belangenssfeer der Centrale toogendheden, dat het Russische volk vernederd of in zijn levensvoorwaarden, geschokt uit den stryd te voorschijn treedt. Zij verlangen met de eer of de vrijheid van het Russische volk aan te randen en koesteren geen anderen wensch daD met een tevreden nabuur m eendracht en vriend schap te leven. Daarbij komt, dat het hoegenaamd ni-t in d- bedoeling van Duitschiand ligt, zich te bemoeien met de reorganisatie van den Russischen binneo- landscheo toestand of Rusland opnieuw te bedrei gen in het uur, dat zijn vrijheid geboren werd. Het Russische legerbencht van 11 Apiil faalt, wanneer het een militaire actie der Duiüctie troepen, die locaal van aard en een tactische noodzakelijkheid was, als een gtoote oorlogsdsad van algemeene beteekenis opvat. Wanneer het Russische voik nog langer bloedt en lijdt, in plaats van zich rustig en ongestoord te wyden aan de innerlijke ontwikkeling, van zijn vrijheid, dan is dat niet de schuld van Duitschiand. De schuld ligt daar, waar belangen bestaan bij de voortzetting van den oorlog. Waar vindt de in de verklaring vaD 10 April uitgesproken vredeswil Naar het Fransch. 92 vao6 de""6 aan verwachtingen toekomt ezin deD bodem insloeg voor de he itt van Haar zoon, had haar het verlede dat "wat™ ander licht ioen zien- maar niet in betreurd,. en zou kunnen onderstellen. Wat tig beri-hr u nu eigenliik, toen zij het noodlot- ^at zii w g van het Huwelijk van Raynald en WfittTeerstan<1 Broden had aan de redelijke Hem JIge wenschen van haar zoon Dat zij fraar <sdrggB?tUurd had? Neen, zij betreurde 2ich had g' en dat was dat ZÜ Eliane bij Hen van ®eüomen. Zij herinnerde zich de woor- ataari ha„ ,üa,nci»A-ls u hem niet wilde toe- toelaten d r u te Hebben, had u nooit moeten zich af H Haar zag", en in plaats van Waar zii vragen of er dan geen plicht was, zich dien ln ,t,ekort geschoten was, verweet zij Henroevi!,' Welken ZÖ vervuld had. Hoe hard de toe cehi 8u?° Was' Het had haar er nog niet 0n8elyk had °m zichzelf te ^bekennen, dat zij Toch waB zij te edel van karakter, om vol van het Russisch» volk den hevigsten tegenstand Bij Zijn eigen bondgenooten. Engeland, Frankrjjk, Italië en hun verbondenen hebben het by de weigering van 't vredesaanbod der Centralen open lijk verklaard, dat zij slechts vrede willen slditen op voorwaarden, die Duitschiand van de het rechtmatig toekomende landstreken berooft, Oos tenrijk—Hongrrye versplintert, waarbij Turkije uit Europa verdrongen en in Klein-Azië over een uitgestrekt gebied »opgedeeld« zal worden. Het Russische volk zal, niemand verwacht het anders, z^jn verplichtingen jegens zijn bondge nooten trouw blyven, maar het zal weten, dat zyn zonen nog strijden en sterven moeten omdat zijn bondgenooten 't zoo willen om hun eigen veroverings- en annexatieplannen door te zetten. Dat is de reden, waarom Rusland honger en anderszins lijden moet, in plaats van zich te ver heugen in de pas verworven vrijheid en zich te wijden 'in vreedzaam verkeer met zijn naburen aan de werken van den vooruitgang en de idealen der menschkeid. AAN HET WESTELIJK FRONT. Be Engelsche staf meluae Zaterdag.avond: Vanochtend hebben wij de stad Liévin geno men en veel oorlogstuig buit gemaakt. Cité St .Pierre toerd 's middags vermeesterd. De: Brit ten rukten tot tweederden van een mijl beoosten dien rug van Vimy voorwaarts. Öen heel en dag is er verbitterd gevochten. Bezuiden de Scarpe hebben wij onze stellin- rgen behouden. De Britten drongen met de wa penen in de vuist tot binnen een paar honderd meter van St. Quentin door en namen Griourt in een bajonetaanval. Het Engelsch stafbericht van Zorvdag-avon, luidt Ten N.W van St. Quentin hebben wij"1 ten N. van Gricourt terrein gewonnen en gevangenen i maakt. De Engelsche troepen rukten verder in diet >nabijheid' van het bosch van Harricourt en ten O. van Liévin, waar zij: de buitenwijken van Lens naderden. De verliezen van den vijand bij zijn van mor gen ondernomen aanval aan weerskanten van den weg BapaumeKamerijk zijn nog zwaarder dan eerst gemeld Werd. De aanval werd met groo. te vastberadenheid uitgevoerd onder hevig vuur van onze Infanterie en artillerie. Afgezien van de 300 Duitschers, welke gevangen werden gé), nomen, verloor die vijand 1500 man aan dooden die voor onze stellingen werden achtergelaten. De correspondent van „Lloyds Weekly News" deelt mede, dat BiritsCh© patrouilles ,Lens zijin bin. nengedrongen. De correspondent van de „Times" in het En gelsche hoofdkwartier seinde Zaterdag, dat de Engelschen, na Liévin te hebben veroverd, tot voor Lens doordrongen. In Lens zelve en in de mijndorpen werdejn den geheelen morgen ontploffingen maaigfes komen met zichzelf tevreden te kunnen zijn haar gemoedsstemming werd grillig en somber, en tegen het jonge meisje dat in haar oogen de oorzaak was van al dit verdriet^ werd zij boos. De maanden Juli eü Augustus gingen lang zaam voorbij Malseigne was in Bourgondië en de arme Eliane gevoelde de afwezigheid van haar zwijgenden trooster. Juffrouw Sylvestre was ook minder hartelijk voor haar dan vroe ger. Zij was'nog boos op haar over de verzachtende omstandigheden, die Eliane nog altijd aanbracht ten gunste van „die avonturierster, die beweer de de vrouw van Raynald te zijn", ëooals zij zei. telkens als zij dit onderwerp aanroerde. Om zich niet te verraden, had de markiezin haar kennissen zooals gewoonlijk ontvangen. Zij be greep het wel, dat zij in de verte geen stilte kon gebieden zooals om haar heen en zij wist dat het stadje C en alle omringende kasteelen weerklonken hadden van het onderwerp, dat zo<? schoone stof tot babbelen gaf. Maar de markie zin deed alsof zij niets hoorde of zag dan wat zij zelf wiide en maakte zich zonder veel moeite wijs. dat de anderen dat ook deden. Mevrouw de l'Hèris, mevrouw Des Fougères en haar dochters, mijnheer Edgard des Haies en de anderen kwamen dus achtereenvolgens een bezoek brengen en werden uitgenoodigd op het kasteel, waar zij evenals vroeger ontvangen werden, niet in de groote zaal, waar het por- nomen, vooral in 'de Noordwestelijke streek, waar de Duitschers nog stand houden. „Tusschen 11 en en 1 juur moet ik er een do zijn hebben gezien, hoofdzakelijk in de> Wies- telijke industriesteden, als St. Theodore, St Elisabeth en St. Emilé Iedere ontploffing joeg een reusachtige dikke, geelgrijze) rook kolom op, doormengeld met steenrood, daar waar de gebouwen van roode baksteen in de lucht vlogen. Er hadden ook eenige ontploffingen plaats voorbij de stad, in het Zuid-Oosten, waar schijnlijk in de voorste wijken van Cité St. Antoine en Cité du Nord. Het was echter zeer moeilijk om de plek nauwkeurig 1e bepalen, want Lens wordt aan alle kanten omringd door deze mijhdistricten en de daar bijl be hoor© nde fabrieken. Het is onmogelijk te zeg gen, in hoeverre deze ontploffingen dé mij nen vernielen, of welke branaen er nog zul len volgen op diengene, die dians woedt, maar wij geven den Duitscher zeer weinig tijd voor zijn wreed werk. Aan onze rechterhand, -terwijl ik naar dei rookkolommen keek, die in de buurt van het dorp Vimy opwarrelden, barstten er voortdu rend Duitsche kartetsen en brisantgranatem boven den Vimy-heuvelrug. De vijand gaf ook versperringsvuur af, dichter Lij den zoom van Lievin Zijn granaatvuur was daar echter niet veel bijzonders, evenmin trouwens als ergens anders gedurende dezen slag. Het schouwspel echter ^an dit geheele pa norama was zeer indrukwekkend, beha 1 vb wanneer men den blik op den grond in de on middellijke omgeving wierp, waarop- ruim 21/2 jaar gestreden is, door de Duitschers, de Fran- schen en onszelven. Wat een landelijk tafereel van groote schoonheid zou zijn geweest, is thans boven alle beschrijving troosteloos. De wouden zyn' versplinterd en de velden bezaaid met loop* graven. Iedere el gronds is door granaten omploegd, ep alles ziet er nog droeviger uit', door de plekken nattesneeuw, dieook de gra- naatkuilen vult, en tegen de borstweringen is geplet- l Afgezien van de verovering der stad, die, als zij een feit is geworden, onder de gebeurtenis sen van het uiterste gewicht moet worden gef rangschikt, is de uitwerking van onzen huiöi- gen opmarseh, dat de vijiand wordt terugge worpen op ©en linie, ongeveer evenwijdig met die beneden Atrecht. Dat wil zeggen: de vijand tracht stand to houden in zijn stellingen ten Noorden van Lens, en terug te gaan, terwijl hij Lens als draaipunt bezigt, zooals hij meer lager deed met Atrecht. Maar hij heeft hier geen Bin- denburg-lini© om op terug te vallen, en hjj vertrekt met zooveel haast, dat hij vergeet zijn kanonnen en nog een en ander mede te nemen, tret van Raynald hing, en die nu altyd op slót was, maar "in de leeszaal, waar de markiezin gewoonlijk zat. Iedereen had een wenk gekre gen om niet te zinspelen op „die ongelukkige geschiedenis." De afwezigheid van den joijgen markies de Liminges ging voor tijdelijk door en mocht slechts aan eenvoudige oorzaken toe geschreven worden. Alles gebeurde inderdaad zoo. De markiezin scheen tevreden en was bijna overtuigd, dat zij er in geslaagd was de gedachten zoowel als de tongen van hadr buren te beheerschen. Eliane, die ook haar rol gespeeld had in deze langdu rige komedie, was het moede geworden, en die moeheid verergerde nog door het verdriet, dat haar krachten begon te ondermijnen en weel de verschijnselen van haar vorige ziekte deed ontstaan. Zij spande al haar krachten in om zich te verzetten tegen die zenuwachtige onbehagelijk heid, die zich van haar meester maakte, maar zij streed niet weinig goed gevolg, tot haar pogingen gesteund werden door een gebeurte nis, die, haar zedelijke kracht teruggaf die zy op hét punt vwas te verliezen. Eens, zonder dat er iets nieuws of bijzonders gebeurd waS, stortte de geheele bedriegelijke stellage, door den wil en den trots van de markiezin opgericht, ineen. Dien dag was zij opgewekter geweest dan anders. Want het was de dag. waarop zooals alle jarep de dorpskinderen deel kwamen nemen aan een grooten maaltijd, die voor hen was gereed gemaakt in een zijgebouw van het kas teel, en waarbij hun ouders, de pastoor en de overige notabelen van het dorp tegenwoordig waren. De markiezin en de overige huisgenooten namen altijd deel aan dat feest, waar Blanche met haar broeder dikwijls het hoofd van ge weest waren. De markiezin gaf bij die gelegen heid altijd blijk van haar groote edtelmoedigheid. Eliane hield veel van kinderen en was veel bij hen; men aanbad haar en juffrouw Sylvestre, die hen allen had zien geboren worden, was zeer goed bij hen bekend en dat nog meer door de gaven, die zij naar ieder huisgezin bracht, alnaarmate de behoeften waren, die zij aan haar meesteres had bekend gemaakt. Eliane was vroolijker dan zij in lang geweest was. Als er dan ook één genoegen is, dat aan stekelijk werkt, dan is het dat van kinderen. Terwijl het jonge meisje hier koekjes en daar liefkoozingen uitdeelde, voelde zij zich weer vroolijk worden en verscheen er weer een glim lach op haar gelaat en hoorde men zelfs weer den gullen lacu, die vroeger zoo gemakkelijk en zoo snel de van nature ernstige uitdrukking van haar gelaat verving. Wordt vervoigd.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1