Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tl
ELIANE.
40ste Jaargang.
Zaterdag 12 Mei 1917.
No. 11835.
Gratis Ongevallenverzekering 4Ifjfj
Uit de Tweede Kamer.
«Tereeüomitü op fle poli» Termelae Toorwairdei. S U U
FEUILLETON
Gemeenteraad.
f?8n zei kalm:
Bureau: Boteratr&at 50. Telei. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.60. per week 12 cent, per maand
ct., fr&noo p. poet ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent
Advertentiön: 1b regels 92 on. elke regel daarooven 20 oi. 3 waal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel.
Speciale conditiön voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
levenslange 4 Qf)|} verlies van
geheele eea hand,
invaliditeit; 1 t,UU voet of oog;
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank
veriies
ran
een duim;
te Schiedam.
bij verlies
van een
wijsvinger;
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Een motie en een interpellatie.
motie van Leeuwen is een product van den
st des tijds. Maar de vorm moet door een
^nschenhand gegeven worden. Nu begrijpen wjj
ezen nieuwen Tijdsgeest maBr de knutselarij was
°ül0nbeKrÜpelijk.
tegenstaan de reeds sinds onheugelijke tijden
®otie van Leeuwen in voorwereldlijk kleed ter
a 'ffie gedeponeerd lag was de eerste daad des
rstellers een omwerking, zoodat de motie beter
Juridisch" begrijpelijk en aannemelijk was. En
n derde uitgave verscheen, waarover ten slotte
8 eQid is, een blaasbal-uitgave, die zeker geen
dat ^8D ^°eD 6D waarvan bet eigenaardig is
he ru'DQ 30 kampioenen pogingen deden om
wicht, product van twee dagen debat, wreed-
rdig te doen sneven.
De motie drukte ten slotte in de motieveering
oordeel uit dat regelmatig overleg wordt ge-
P eegd tu&schen de Regeering en de Staten-
eueraal over de zaken van buitenlandsch beleid.
En beval als middel aaneen vaste Commissie.
De tegenstandera groepeerden zich om het door-
'oefde vaandel dat Grondwet heet en door de prak
tik, de gewoonte, de constante toepassing en cus-
oosiere interpretatie aan flsrden geschoten is.
en heldhaftige aanblik, mits dat vaandel een
8°ede zaak vertegenwoordige. Ten slotte klampte
ook Mgr. Nolens zich aan dat vaandel
stond
sïjn
aan dat vaandel vast en
pal ofschoon hijzelf in twijfel verkeerde of
geliefde banier wel aangevallen werd (door
6 motie). Een ongrondwettige toepassing ver
onderstellen, waar nog een grondwettige mogelgk
18dit wilde er bg mij niet in.
En wanneer de voorstemmers van de gedachte
Uitgingen: dat bg uitvoering van deze motie de
4&den zouden blgven «binnen de grenzen door de
p' W. gesteld", dan vind ik die gedachte zóó
logisch dat ik mg volgaarne aan hun zijde zou
8chnren. Of zij van deze grondideé uitgingen is
onbekend, want na Mgr. Nolens ving de stem
ming aan, doch ik ging er wel van uit.
Eigenaardig is dat in de debatten, toch breed
genoeg, geheel niet is uitgekomen het geweldige
schil van het begrip «oorlog" in 1815 en in
Waar toch de huidige oorlog oneindig veel
meer volkszaak is geworden ligt daarin de onaan
inure reden waarom het volk zijn zaak mede
n handen wil hebben, thèns, en niet zich vast
unjpt »an het zinnetje van de Grondwet 1815
8 Koning verklaart oorlog". Dit is geheel niet
Ongeroerd.
Overigens kwam glashelder uit dat er een
Waasheid begaan is zulke zaken bg een G.-W -
,^r2iening onaangeroerd te laten. Hierover schreef
in de «Maasbode" een week geleden. En art.
O. W, js njet jjet eenjg0doch de herzie-
8 van Cort van der Linden blgkt meer en meer
n Concentratie-herziening onder het geklap van
880 roode zweep.
De ii
interpellatie
Mar chant
was feitelijk een
Naar het Fransch.
Denk
creatie van minister Bosboom zelf, die den wil
der Kamer naast zich neerlegde en zijn gang ging,
d.i. tóch de Landstof inlichting 1908 opriep, ter-
wgl toch volgens de motie Marchant militielich
ting 1918 zou voorgaan. Als ik sla, sla ik niet
in de lucht, dacht Marchant en de klap kwam
in den avond van 10 Mei op het brooze hoofd
van Excellentie Bosboom neer. Heen moet hij 1
zoo riepen wij de vorige week uit, na het échec
van de motie—Scheurer. En ook beter.Bosboom
gaat nu.
Hg ontsnapt nu nog juist aan een nieuwe Hem-
brugkwestie. Nog ietsmerkwaardig is het ge
draai en gewurm van vele Kamerleden om «toch
desniettemin en evenwel nochtans* Bosboom te
redden. De socialisten hebben zieh Donderdag
avond merkwaardig in de kaart laten kijken
Schaper's speechje was de ministerieele reddings'
plank. «Niet weg doen, niet wegjagen, wat deed
hg voor kwaad? En daarentegen Verloren van
Themaatik stem voor de motie, de minister vor
dert te veel mannen, het begint mij te walgen dat bij
eenzamelen van menschenmateriaal zonder hulp
middelen. Oh, volk van Nederland moeten dan
van Idsinga en Verloren v. Themaat voor u
opkomen? De een voor het «schellinkje*, de an
der voor de soldaten-turfstekerij, en beide tegen...
Schaper, S.D.A.P.
Doch, waar het den fractieleider der Katho
lieken eenige malen lukte den krijgsminister te red
den, daar kon Schaper zoo'n rol niet spelen, want
het woord kon met gevolgd door een daadde
soci's moesten wel vóór de motie Marchant stem
men te weer waar deze hen op de worn den ving
en vinnig zeideStem dan tegen, anders speel je
comedie!
Een nacht van Staal is dus nu gevolgd door
een onschuldige nacht van Bosboom. Met 4 tegen
26 steramen heeft de Iweede Kamer inderdaad
den Minister van Oorlog-te verstaan gegeven dat
ZÜ Reea P1"^ stelt op verdeie medewerking met
hem.
Haarlem' Mr. BOMANS.
(Slot).
Art. 34 wordt goedgekeurd.
De heet Dinkelaar trekt zijn amendement
op art. 85 in. Spr. heeft alleen de aandacht
willen vestigen op het feit, dat de Voorhaven
dikwijls zoo vol ligt.
De artt. 36 tot en met 41 worden goedge
keurd
B. en W. stellen voor om aan dit artikel toe
te voegen art. 41b betreffende het ontgassen
van tankschepen.
De heer Kavelaars stelt voor deze bepa
ling toe te voegen aan art. 45.
De artt. 42, 43 en 44
Art. 45.
Geen herstellingen aan schepen mogen ge
schieden anders dan aau scheepstimmerwerven.
Dit verbod geldt niet
le. indien die herstellingen met elkander
met meer dan vijf achtereenvolgende werkda
gen veieischen en daarvan vooraf door den
schipper of eigenaar aangifte gedaan is aan den
Havenmeester
worden goedgekeurd.
Ui
haar G?dl<zeide zy. terwijl zij heftig langs
dat 't at wree*' »dat ia nu weer een keer,
•- de maanden niet kan tellen, die verloo-
sijn sedert mijn Bianca
g ®mdigde niet en bedekte haar gelaat. Dat
Schri l "'k ?em*3 van haar geheugen, een ver
die dat veel voorkomt na een ziekte als
te 't w~arvan zy opgekomen was, was zooveel
Van nder hij haar, omdat haar herinnering
lijk 8 aDdere dingen integendeel zeer duide-
Zelf 8n 'uauwkeurig was- Dit was iets wat haar
schrik aanjoeg en anderen bezorgd maakte
zitt» 00Benblik later ging Eliane naast haar
Het meer dan zes maanden geleden, Ersilia.
ernot1-8 n*et te verwonderen, dat je na zulk een
van llf8 ziekte nog moeite hebt om den duur
denlr den tijd te berekenen, Maar zou je niet
Profw odat Je nu Je stern Zoudt kunnen be-
t\ _ven? Als je moe wordt, kun je ophouden
2e indien de schipper of eigenaar van het
schip van Burgemeester en Wethouders verlol
heeft gevraagd en bekomen.
De heer Dinkelaar heeft een amendement
ingediend om het woord „achtereenvolgende*
uit dit artikel te schrappen. Spr. zegt, dat hij
bezwaar heeft tegen de bepaling zooals hij nu
is voorgesteld. Een schip met stukgoederen
wordt altijd hersteld in de haven. In de prak
tijk zal dit dan ook wel door de vingers gezien
worden. Spr. zegt, dat als de platen gerepareerd
moeten worden, deze worden meegenomen
naar de fabriek Er is dan eerst bijv. 2 dagen
aan boord gewerkt, maar dan is aan boord niets
meer te doen voor de platen van de fabriek
terugkomen. Spr. gelooft dan ook niet dat er
bezwaar tegen zijn amendement zal zijn. le
meer nu een groot bezwaar door de Stuwadoors
wet is weggenomen. Volgens de stuwadoorswet
mag niet aan een schip geklopt worden zoolang
het schip gelost wordt.
De Voorzitter zegt, dat als men „achter
eenvolgende" weglaat, geen contröle meer mo
gelijk is.
Het amendement-Dinkelaar wordt met II
tegen 5 stemmen verworpen.
Vóór stemden de heeren Dinkelaar, Korpel,
v. Pelt. Scheffers en Scbreuder.
Aan dit artikel wordt toegevoegd de volgende
bepaling
Het is verboden herstellingen aan een tank
schip te doen uitvoeren, zonder schriftelijke
toestemming van den havemeestei, aan wien
te voren moet zijn aangetoond, dat de tanks,
cofferdammen en pijpleidingen geheel olievrij
zijn en door middel van stoom behoorlijk ont
bast zijn".
De heer Kavelaars stelt voor om in den
aanhef van deze bepaling te lezen in plaats van
te doen uitvoeren „uit te voeren".
Het amendement-Kavelaars wordt door B. en
W. overgenomen en het aldus aangevulde art.
45 wordt goedgekeurd-
Art. 46
Het is verboden een haven voor publiek ge
bruik aan te leggen of een haven voor het pu
bliek open te stellen.
Elke hatfen wordt geacht voor publiek gebruik
bestemd te zijn, tenzij zij uitsluitend dient ten
behoeve van een aan de haven gelegen ïndus-
trieele onderneming.
Wethouder G o s 1 i n g a zegt dat door dL
artikel een oud twistpunt wordt beslist. Het
aanleggen van particuliere havens wordt geheel
vrijgelaten. Spr. acht beter het aanleggen van
havens te verbieden of aan een vergunning te
verbinden. Door het toelaten van particuliere
havens kunnen wij gesteld worden voor toe
standen, die wel eens onder de oogen. mogen
worden gezien. Als er op Schiedam's grondge
bied een haven wordt aangelegd, dan is de ge
meente Schiedam verplicht om maatregelen te
nemen tot Handhaving van de openbare orde
en zedelijkheid Ook al wordt die haven slechts
gebezigd vor eigen industrie. Nu kan men- wel
zeggen, dat het ten slotte openbare belangen
zijn die wij daar moeten beschermen, doch dat
neemt niet weg dat die openbare belangen ons
worden opgedrongen door een particuliere firma
die een haven exploiteert om er winst mee te
behalen. Als er in een particuliere haven veel
vreemde schepen binnenloopen zal de gemeende
moeten zorgen voor sanitair toezicht ;.er ontstaan
vechtpartijen tusschen de beman pingen van
schepen van verschillende nationaliteit, dan zal
de gemeente voor de handhaving van de orde
moeten zorgen. We zullen daarvoor misschien
een rivierpolitiedienst moeten instellen.
keinsf ee-ns hoe 8elukkig je man bij zijn terug-
inst zijn ml, wanneer hij haar even schoon
zal kunnen hooren als vroeger?"
Eliane had niets beters kunnen kiezen om
haar te overreden. Zij hiel glimlachend haar
hoofd op.
„Je hebt gelijk", zeide zij levendig, -het zal
hem genoegen en ook mij goed doen. Mijn
krachten zi,jn daar nu voldoende voor terugge
komen. Wy zullen eens zien of ik nog stem heb".
lerwyl zg sprak, nam zij voor de piano de
plaats van Eliane in, terwijl deze tegenover
haar tegen de piano bleef leunen.
Het is overbodig om de ontroering te be-
schiijven, die Eliane's ziel doortrilde, terwijl zij
naar de jonge Italiaansche luisterde*; maar zij
onderging bovendien den invloed, dien de mu
ziek bezit om herinneringen op te wekken
Gewiegd door de klanken, waarnaar zij, luister-
- do,em ulles weer voor haar geest op, wat
zy had weten te verbannen en het verledene
verscheen voor haar oog met een plotselinge
en pijnigende levendigheid Al luisterend daar
naar en met gezicht op de boomen, den helde
ren hemel, de opkomende maan, nam haar ge
laat, helder verlicnt door het wegstervend dag
licht, een uitdrukking aan, die haar gezellin
trof en haar verbazing opwekte.
De jonge zangeres was echter op dit oogen-
blik als bedwelmd door den wonderbaren klank
van haar eigen stem, en onder den invloed van
haar gezang voelde zij ook de vreugde en de
smart van haar leven weer verlevendigd wor
den en de geestdrift van Eliane leek haar slechts
Het ontgaat spr. ten eenenmale welk verschil
er in l&eataat of die schepen komen voor de
wert van Wilton, of dat die schepen voor een
ander tloel binnenkomen. De schepen komen
en daarmee alleen moeten we rekening houden.
Spr. acht het niet gewenscht om zonder be
spreking een beslissing in deze te nemen. bpr.
stelt derhalve voor dit artikel aan te houden
tot do volgende vergadering. Spr. dient tevens
het voegende amendement in
„Het is verboden een haven aan te leggen
zonder vergunning van den Gemeenteraad.
Dé Gemeenteraad kan aan het verleenen
der vergunning voorwaarden verbinden en in
dien de ondervinding de noodzakelijkheid
daarvan mocht aantoonen aan den concessie
naris nieuwe voorwaarden opleggen."
Spr., zegt nog dat een industrie de kosten die
zij veroorzaakt eenvoudig aan de gemeente
endosseert. In het voorloopig verslag van de
Tweede Kamer over het wetsvoorstel voor de
concessie voor de zoutmijnen hebben eenige
leden, er hun verwondering over uitgesproken
dat de regeeriDg geen enkele maatregel voor
stelde om de kosten waartoe de plattelandsge
meenten door de toename der bevolking zullen
worden gedwongen, op den concessionaris te
verhalen.
Spr. zegt, dat het hier precies dezelfde kwestie
betreft. Wij worden genoodzaakt tot maatre
gelen in het openbaar belang, maar die firma
noodzaakt ons die maatregelen te nemen.
Ona ons daarvoor te vrijwaren moet de Raad
aan een vergunning voorwaarden kunnen ver
binden. Men zou er een bepaling aan kunnen
toevoegen waarin hooger beroep werd toegestaan.
Art. 135 der Gemeentewet geeft niet het recht
om de kosten op particulieren te verhalen.
De particulieren maken de winst en de ge
meente moet de kosien dragen voor politie
toezicht en sanitaire maatregelen. We staan aan
den vooravond van een groote ontwikkeling,
van den Maasoever. Het is daarom noodig dat
we in dit artikel een veil gheidsklep hebben.
Die Voorzitter neemt het voorstel over
om dit artikel aan te houden.
De motte Goslinga kan dan eerst in de
commissies worden behandeld.
Aldus wordt besloten.
Art. 47. De Gemeente rekent zich niet ver
plicht bii gesloten water het ijs te breken.
De Kamer van Koophandel heelt geadviseerd
ona dit artikel te doen vervallen. B. en W zeg
gen dat de bedoeling van dit artikel is om het
misverstand af te snjjden, dat het ijsbreken van
de Gemeente zou kunnen worden geeischt. Na
tuurlijk zal de Gemeente ook in dit opzicht in
hek 'algemeen belang doen. wat redelijkerwijze
van baar kan verwacht worden.
De heer v. d Zee zegt, dat het in het be
lang van de gemeente zelf. is om het water
opien te houden.
De Voorzitter zegt, dat de gemeente
na-tuurlijk het water zal open houden als dit in
haar belang is Door dit artikel wordt echter
voorkomen, dat een enkele fabrikant van de
gemeente zou kunnen eischen het ijs te breken.
De artt 47 tot en met 59 worden z. h. st.
aangenomen.
Alsmede worden aangenomen de wijzigingen
van de verordening regelende het gebruik en de
bescherming van Openbaren Gemeentegrond en
G emeente-eigendommen van de verordening op
de openbare reinheid en gezondheid en van de
verordening houdende bepalingen ter voorkoming
een zichtbaar teeken van deze overeenstemming,
die voor kunstenaars zulk een machtige prikkel
is. Haar eenigszins bedekte stem werd hoe lan
ger hoe zuiverder en trilde hoe langer hoe meer,
en haar tot nu toe wankelend geheugen was
nu zoo zeker, dat, zonder een boek te openen
of een blad papier in te zien, zij zich zonder
moeite alles herinnerde wat zij vroeger gekend
of gehoord had.
Zoo van het een op het ander overgaand,
herinnerde zij zich het lied, waarin Raynald
haar zoo ruw fiad doen ophouden te Rome, op
dien gedenkwaardigen avond van hun eerste
ontmoeting en dat zij sedert dien tijd nooit
meer gezongen had, Nauwelijks echter was zjj
begonnen, nauwelijks had zij de woorden geuit
Ah I non credea mirarti,
of Eliane sidderde. De jonge Italiaansche zag
haar eerst rood en toen bleek worden en de
woorden „O 1 Zing dat niet, als je blieft 1" ont
snapten haar lippen, terwijl zij. met een onwil
lekeurige beweging en zonder er verder bij te
denken, haar hand op die van Ersilia legde om
haar te beletten voort te gaan.
Ersilia hield stil en keek haar een oogenblik
stilzwijgend en verbaasd aan: „Zij ook!" mom
pelde zij.
Daarop sprak zij ontroerd
Eliane. zeg mij, waarom je dit lied met wilt
hooien?"
Ontroerd en verlegen dacht Eliane er nog
slechts aan om een verontschuldiging te vin
don:
„Vergeef mij, Ersilia, en denk vooral met, dat
dit lied mij mishaagt, maarmaar
Terwijl zij zoo stotterde, herhaalde Ersilia
„Zeg mij dan, wadrom je het niet wilt hooren."
„O Alleen maar, omdat dit liedik had
bet maar eens in mijn leven gehoord dat
ia reeds lang geledenenhet herinnert
mij aan
„Aan iemand die je bemind hebt en die je
verloren hebt, niet waar" zei Ersilia langzaam,
terwijl zij haar groote zwarte oogen op Eliane
vestigde en een maar al te getrouwe herinne
ring haar die woorden deed herhalen als een
echo.
Eliane was te verbaasd en te verslagen om
iets te antwoorden. Daar echter niets haar de
gebeurtenis kon doen vermoeden, die in de ge
dachte van Ersilia opkwam, vermoedde zij dat
het toeval alleen haar zoo juist had doen spre
ken N en zij had nu geen andere zorg dan om
van gesprek te veranderen. Maar, daar Ersilia
bleef aandringen en haar vraag herhaalde, zeide
zy
„Ja, het is zooals je zegt, en ik betreur het,
dat ik my zelf een oogenblik lang vergeten heb.
Laat ons er nu niet meer aan dennen, Ersilia,
ik smeek het je. Zing alles voor mij wat je
wilt, dat lied zoo vel als de andere Ik zal het
nooit moede worden naar je te luisteren."
Wordt vervolgd.
Ill SCI
bij
by
