Dagblad mor Schiedam en Omstreken. f en rr fi/j Nog éénmaal Zoaaven. De Oorlog. 40ste Jaargaag. Donder fag 16 Augustus 1917. No. 11913 Gratis Ongevallen verzekering Feuilleton. Buitenlandscit Nieuws. Een bemiddelingsvoorstel van den Paus. Korean; Boterstraat SO. Telel. 89, na kantoortijd no, 148. Postbus] 90. SbonnemsntBn por S maanden f1.50, per week 10 cent, franco p. JWst f2,p. kwartaal. Afzonderlijke nummer» 2 cent. Incassokosten worden berekend. AdvertentiOn: 16 regels 02 ct.elke regei uaarouven 2U ut. J maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Incassokosten worden berekend. levenslange 4^00 *wli®« vftn geheele I 1111 een band, invaliditeitI U voet q| oog De verzekering wordt gewaarborgd door de Holl&ndsche Algemeene Verzekeringsbank hl] verlies van een duim te Schiedam. 8 U [J wijsvinger^ f (j to)j verlies van eiken ande ren vinger H of krachtens wetten of verordeningen voorgeschreven en andere officieele af- en aankondigingen en kennis- ^_gevingen van het Gemeentebestuur. hed^er a.'8emeene kennis wordt gebracht dat op Ha en vas,gesle'd de Lijsten van Patroons en Co etlarbeiders, die kiesgerechtigd zijn voor de bet/"1?*88.'6 van advies voor den Has-euarbeid, als ^^oeld in art. 19 der Stu wadoorswet. t,r^Urgemeester en Wethouders van Schiedam ge QBen ter kennis van de gasverbruikers, dat vol gast ^aPP°rt van c'en Directeur der Genaeente- 6ash •^-over de eerste helft van Augustus de is Dezuiniging in deze Gemeente onvoldoende Wordt in de tweede helft dezer zuli niet aanmerkel\jk meer bezuinigd, dan blijy^j St'berpei maatregelen niet kunnen uit- bev^1 't0'Jen 'n de booikist wordt met kracht aan- tro» n inlichtingen hieromtrent zijn te verkrii- 8fi* °P de Gasfabnek. bfa °^r ver'ichting zorge men voor een goeden "der, een goed kousje en een helder glas. Schiedam, 16 Augustus 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. L. HONNERLAGE GRLTE. De Secretaris, v. LUIK. L.S. Sche ^'euwe Haven, vanaf Willenskade tol aan de V°or°h raat za' van tot en met Augustus alote verkeer met rij- en voertuigen zijn ge- Ewiva il 1 apii Re Leve de Paus Koning Scl 6rwy' bet vierde oorlogsjaar met alle ver- 'kkingen vap helsch kanongebulder en bloe it a:iavalsstooten werd ingezet en de aarde ,e r, dan ooit bloed dronk'en hoDger spuwde, °Pni"' oor'°8s8od de krankzinnige wereld doo(jeUW ompaotserde tot den strijd op leven en hQor' terwijl de jammer over de landen gilde, ï>au daar klinkt het majestueus geluid van den tejg8. herhalend de woorden zijns Mees- Et vob's' Vrede zij u w ln terra pax hominibus bonae voluntatis. 1„H' katholieken, wij zonen van Benedictus, deg6^ Vï<n 8°eden wil zijn. Wij scharen ons om vre(j Vader in dit supreme uur van soorlog of digg85* ®n bou en trou in hem belovend, verde- ïÜöe a'S ^ns zouaven "J" vrederijk en V»ape Vre(^escbatten, hanteerepd geen moordende Vn»; DeD' maar ons éénig wapen des vredes: het gebed. de |°cutai causa finita. Rome heeft gesproken, 8®en 8 '.S heslist. Voor ons, Katholieken, bestaat ööParrHiek °P Zi,'ne vredesvoorstelleD> de boogst- doelin Sprak in oen boogst-onpartijdige Le- rechf8' Z^D voorste"en ademen geen bevoor- - van bevriende landen, noch diplomatie Naar het Duitsch. 63 baar moeder was ziek en verlangde °P den rK' a^e overige bedenkingen traden nu |.e.Pakt jF tergrond. Vlug werd het noodige in- 'deeairi be8eleid door juffrouw Germer, keerde Vqi hB-i-eru® naar het ouderlijke huis. Pel. Le ®Ulgen ernst overschreed ze den drem- rUkt elkreUrige toestand harer moeder onder- KeerbourioVreug<^egevoe'' ze kon de tranen niet vaar »pr aPe de weinige oude bedienden ^koozinJ76^Ikomden. Ze weerde zwijgend de ?reeka na D van ^en ^oodze liep recht- tLeb Warp.rf1 ziekenkamerhare eerste woor- ^ederzien ^?or moeder. Diep ontroerd was het gêehoud rQPbal had zich met juisten takt mijn zoo lang ontbeerd kind," erlangftn?Uw von Dorthal, terwijl ze de armen ,.naar Hildegard uitstak. ï0ikte hp't raama 1 Kunt gij mij vergeven?" h6getl n ^.meisie- Dikwijls en zwaar heb ik °oit meer ddr8V«n' zai zo° iets n00't' neen noch bijbedoelingen, zijne voorstellen kunnen slechts getuigen van liefde voor ons, liefde voor de menscbheid, brengend den vrede, schat aller schatten. Het uur is gekomen waarop de Kerk haar waarachtige éénheid moet toooen, haar getuigenis van goedea wil, waai in de vrede besloten ligt volgens den gang van Bethlehems velden, het uur is gekomen waarin de Paus steunt op zijne hon derd millioen katholieke kinderen van Duitsch- [and en Oostenrijk, maar ook op zijn honderd millioen van de Geallieerde Natiën, zij zullen pal staan voor zijn woord, pal staan voor den vrede en naast God's hulp zal met der kinderen hulp de H. Vader den Roomschen Vrede brengen over allen, over al die menschen, ook buiten de kerk, over allen, waarvoor Christus immers gestorven is. Nog éénmaal Zouaven In het Schiedamsche hart trilt de kreet van '70 nog naLeve de Paus Koning I Het zouavenbloed stioomt en tintele in deze zouavenstad nog eenmaal voor een heerlyker, een grooter, een heiliger zaakEt in terra pax hominibus. En op aarde, Vrede aan de menschen. In elk onderhoud, in vergadering en in de pers zal de Katholiek den H. Vader steunen met een' geestdrift van Mentana en Castel-Fidardo en mogen dan alle volkeren de Porta Pia binnen treden om in den schoot van het eeuwige en troostende Roma uit te weenen over al dat name loos leed. Patis est. Het is genoeg. God's gram schap heeft uitgewoed. Mr. BOMANS. Italiaanschiei Maden berichten, dat Z. H. de Paus aan de regeöringen van alle oorlogvoerende ■landen en neutrale mogendheden in Europa en Amerika een vredesoproep heeft gericht. Diq „Messagiero" voegt erbij', dat de oproep', wielke bepaalde voorstellen bevat, ook aan die Italiaanschei regeering werd overhandigd door be middeling van den Spaanschea gezant. Tot dusver heeft de „Osservatoirei Romano" dén tekst van deu vredesoproep nog1 niet medege deeld. Reuter seint uit Rome: In leen nieuwen vredesoproep!, aan alle oorlog voerende mogendheden gericht, wijst Z. H. de Paus op de verklaringen, onlangs afgelegd door dé leiders der oorlogvoerende regeeringen, wélké z. i. toön en, dat hun meerlingen niet zoozeer uiteenloopen, als men' meent. De Paus stelt voor: geen annexaties, geen schadevergoedingen, be halve in de bijzondere gevallen van België en bovendien zekere Franse he en Servische ste ken, (die zeer ernstig geteisterd zijn. Verdér „Spreek daar niet van, lieveling. Ge deed uit heftigheid, uit kinderlijke lichtzinnigheid, denkt ge dat ik mij vrij van schuld gevoel Alles is al lang vergeten en vergeven, ook ik heb lee- ren inzien, dat kommer en lijden goed voor ons zijn. Och, Hildegard, ik heb zoo naar je ver langd. Zoolang we samen leefden, vermoedde ik niet, hoe dierbaar ge mfj waart. Beloof mij, mij nooit, nooit meer te verlaten." Smeekend strekte ze hare handen uit, welke Hildegard overlaadde met kussen. „Uit eigen wil zal ik u zeker niet meer ver laten, mamadoch waarom nu aan de toekomst denken in plaats van ons in het wederzien te verheugen Mevrouw von Dornthal lachtte pijnlijk. „Over de toekomst ben ik niet bezorgd. Ik geloof, nat onze hereeniging hier op aarde niet lang duren zalik gevoel me zoo zwak. Och, Hildegard, hoe innig ik Arthur ook lief heb, zoo moet ik toch bekennen, dat mijn tweede huweljjk een fout is geweest. Ook daardoor was ik schuld van uw ongeluk, daardoor heb ik je uit uw ouderhus verdreven. Hoe zal ik dat eens verantwoorden tegenover uw vader „Plaag u toch niet met zulke gedachten, lief moedertje. Ook ik heb gedurende onze scheiding veel ernstig overwogen Ik ben hoofdzakelijk de schuldige, omdat ik vroeger mijne heftig heid niet heb bedwongen. Ik zal voortaan eene betere dochter voor u zijn. Juffrouw Germer zal u met mij verplegen, wij hopen er in te slagen, sfetlt Hij voor oplossing van de quaestiën 'betref fende Elzas-Lotharingem, Trentino en 'Mëst, vol gens de wenscheni van de bevolking, voor zoo ver die vereenigbaar zijn met den algemeenetn toé- stand; herstel van België eni de Fransche depar tementen, door Duitschland bezet, in ruil voor .teruggave van de Duitsche koloniën. Die Paus 'bepleit verder vrijheid der zeeën, ontwapening ien vorming van een opperste hof van arbitrage voor dé oplossing van toekomstige conflicten tusschen •lid natiën. Hjeit Vaticaan is zeer optimistisch gestemd len aanzien der gevolgen van het nieuwe Pauselijke initiatief en meent, dat het einde van den oorlog niet ver meer is. Mm mag aannemen, dat Z. H. de Paus, al vorens de nota. t e verzenden, zich vergewist beeft, dat geen regeering haar met een botte weigering om haar te bespreken zou ontvangen. Man. hoopt in het Vaticaan, dat het voorstel van den Paus op het psychologische oogenblik is gedaan. Duitsche persstemmen. Volgens de ïKölnische Zeitungr zegt de «Corriere della Sera,« dat de gevolmachtigde minister van Engeland by het Vaticaan de opdracht aanvaardde om de nota aan de regeeringen van Italië en Frankrijk over te brengen. Het blad komt op grond daarvan tot de gevolgtrekking, dat het Vaticaan blijkbaar verwittigd is, dat zijn voorstel en zoowel bij de regeeringen der middelrijken als der entente in beginsel niet van de hand ge wezen. Volgens een telegram uit Berlyn aan de »Köln. Ztg.« werd de Pauselijke vredesnota ook de Duit sche regeering ter hand gesteld. De Duitsche bladen schorten hun oordeel over de vredesvoorstellen van een Paus nog op totdat zij over den authenlirken tekst daarvan kunnen beschikken. Slechts de »Lokal Anzeigern treedt in een na dere beschouwing en zegt, dat deze nota zich van de meeste z.g. vredesbetoogingen uit het vijande lijke kamp nauwelijks zal onderscheiden. Slechts ten opzichte van het teruggeven van de Duitsche kolomen houdt zij tekening met onze levenseischen. Het blad beveelt vooreerst koele terughouding tegenover de nieuwste bemiddeling aan en zegt In Engeland en in Frankrijk beeft men juist in de laatste dagen zich weer vastbesloten getoond om slechts met het zwaard in de hand vredesbe- toogen toe te laten. Daarby is de wankelende, gebroken stemming in de vyandelijke landen steeds minder twijfelachtig geworden. Met veel grooter recht kunnen de centrale mogendheden op de overwinning van hun zwaard rekenen. Engelsche persstemmen. Dia „Daily Express" zegt: „Indien de Paus een vrede tot stand kan bren gen, waardoor de geallieerden hun doel kunnen bereiken, ml. vrijheid van do wereld, dan heeft hij zich zeer verdienstelijk jegens de wereld ge maakt." Die, „Daily Mail" schrijft u met Gods hulp weer te genezen. Wat zou mij het leven zijn zonder u?" „Lief, goed kind 1 We zullen probeeren, ons aan den wil Gods te onderwerpen: Hij weet, wat goed voor ons is. Er drukt nog eene zorg op mij. Hilda, die gij van mij kunt afnemen!" „Spreek, mama, ge weet, ik zal alles doen, j wat mij mogelijk is." „Hilda, mijn man, uw stiefvader, blijft hul peloos en onbemiddeld achter, als ik sterfen hij was toch goed voor mijKunt ge groot- moedig alles vergeven, wat er gebeurd is kunt j ge hem geen kleine rente geven, zoolang hij leeft. Doe dat, ter liefde van mij, Hildegard sprak de moeder weenend. De zieke keek onderzoekend naar het gezicht harer dochter; ze zag, welk een geweldigen strijd deze streed. Zuchtend vouwde mevrouw von Dornthal hare handen, twee roode vlekken vertoonden zich op hare wangen, een traan biggelde er langs. Dit zag Hildegardmet groote zelfbeheer- sching sprak ze„Wat u verlangt, zal gebeuren „Belooft ge mij dat?" „Ik beloof het u!" „De zegen Gods en die uwer moeder zullen op je rusten, Hilda Uitgeput zonk de zieke in het kussen terug, de hand van haar kind omklemde ze teeder. Lange, bange dagen kropen nu voorbij, men leefde tusschen hoop en vrees, toen liep het vlug ten einde. Die vredesvoorstellen van dOn Paus zijn een onmogelijk schema,; in werkelijkheid is dit Oen Duitsch-Oostenrijksch plan. ■Dia „Times" houdt zich een definitief oordeel iOvier de vredesvoorstellen van den Paus, voor, totdat deze geheel gepubliceerd zijn, doch vindt, diait de geallieerden onmogelijk kunnen ingaan op do genoemde voorwaarden, die blijkbaar geba seerd zijn op hef Duitsche geroep: geen annexa tie, geen schadeloosstelling, vrijheid ter zee, of schoon lear een uitzondering toegestaan wordt voor België en eenige streken1 van Servië en Frankrijk. Doch, 'naar het schijnt is de uitzondering niet van kracht voor het oude "Koninkrijk Polen. Hot is onnoodig meer te zeggen over dit buitengewone document, maar, zegt de „Tinnes", wij kunnen onze verbazing niet verbergen, dat het Vaticaan op ©en gunstige ontvangst kan hopen; dat toch verraadt een volslagen onbekendheid met de mee ning in die geallieerde landen en Amerika. De „Daily Chronicle" zegt: Nu we den tekst zien van de Pauselijke me- dedeeling, moeten we voorzichtig zijn met het Vaticaan te beschuldigen met partijikiezen. Zijn oud© vertrouwelijkheid met Oostenrijk, als lei dende Roomsch-Katholieike mogendheid, is na tuurlijk ©en welbekende internationale factor en dat schijnt da meest voor de hand liggende ver-, klaring van zijn "houding bij niet weinig gelegen- beden vroeger in den oorlog. Het Oostenrijksche hof heeft geen geheim gemaakt van zijn be geerte om vrede te maken thans, een vrédé, wélks algemeen karakter alleen zou kunnen zijn zoo als wordt omschreven. En het feit, dat het voor stel van den Paus komt, onmiddellijk na het ver drijven van de Russen uit Galicië en de Boeko wina, nu Oostenrijk feitelijk al zijn in het Oosten verloren terrein heeft herwonnen, zal niemand ontgaan, dia gewoon is, alle omstandigheden in aanmerking te nemen. Wij mogen aannamen, dat d© Paus heeft gehandeld op Oostenrijk's aan stichting, maar daarom zal hij nog wal 'niet on natuurlijk hebben gehandeld. In elk geval zullen de geallieerden moeten weigerén. Eén vrédé op dit oogenblik gesloten, zou onvermijdelijk een te genslag zijn van de tegenwoordige omstandighe den, die ten gevolge van Rusland's tijdelijke eclips meer gunstig Zijn voor de centrale rijken, dan het geval was dertien maanden geleden, en gunstiger dan de vijand ooit kan hopen, dat op nieuw het geval zal zijn. De meest gunstige voor waarden, die we dus zouden kunnen krijgen, wat territoir betreft, zouden dus, in het alge meen gezegd, zijn het herstel van den status quo. Maar dit formeele herstel zou vier groo te resultaten, die Duitschland in den oorlog voor- loopig heeft behaald, onaangetast laten, nl. zijn Verovering van Oostenrijk-Hongarije, zijn oplos sing van da Foolsche kwestie in den zin, die er op berekend is om de geheele Poolsché na tie in zijn machtsbereik te brengen, de vernie tiging van Rusland's positie als groote mogend heid en het bewijs van de Duitsche suprematie in Qentraal Europa en den Barkan, zoo dat de Het hevige verlangen naar hare dochter was bij mevrouw von Dornthal de laatste opflikke ring der levensvlam geweest. Een laatste kort onderhoud, zonder getuigen had mevrouw von Dornthal nog met haar echt genoot. De verharde wereldman verliet met betraande oogen de ziekenkamer. Hij ging be droefd heen van de vrouw, die hij zoo weinig had begrepen, zacht en kalm stierf deze. Toen de dokter verklaarde, dat het nog maar een paar uren met de zieke duren kon, liet de opzichter Raven den notaris van den overleden majoor von Wolfshagen roepen, om tegenover den stiefvader de belangen der weeze te behar tigen. Door het kordaat optreden van dezen man werd aan von Dornthal zeer duidelijk ge maakt, dat hy na den dood van Ludmilla op hield gebieder op het slotje te zijn. Tijdens de laatste onvermijdelijke ontmoe tingen was Hildegard zeer beleefd, doch terug getrokken jegens hem geweekt. Elk onderhoud, dat haar stiefvader haar liet vragen, liet ze door haar rentmeester afwijzen. Daarom verklaarde Dornthal, dat hij daags na de begrafenis zijner vrouw het slotje zou verlaten. De treurige plechtigheid was voorbij Hilde gard had zich teruggetrokken in de kamers van haar overleden vader. {Wordt vervolgd.) t}..

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1