Dagblad voor Schiedam en Omstreken, Gratis Ongevallen verzekering ^uuusMOAfiflo:?; f cn fifi De Oorlog. 40ste Jaargang. Maandag 20 Augustus 1917. No. 11916 Feuilleton Bustenlandsch Nieuws. bemiddelingsvoorstel van den Paus. Bureau: Boterstr&at fiQ. Telef. 89» na kantoortijd no, 148. Postbus: 89, Abonnementen per 3 maanden f 1.50, per week 12 cent, tranco p. P©6t f 2.p, kwartaal. Afzonderlijke nummere 2 cent. Incassokosten worden berekend. Advertentiën: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 2U cl. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Incassokosten worden berekend. bij levenslange De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam 1 (J U wijsvinger; bij verlies van eiken ande ren vinger verklaringen der Parijsche pars valt op te "en dat de Fransche bladen met eenigen spijt s ...nis genomen hebben van den inhoud der pau- lJke vredesvoorstellen. De »H»manité'' gaat s zoover den pauselijke oproep tot de oooor- D(*e menschheid een zwakheid te noemen. Ook 6 houding der katholieke bladen is weinig te- hstQ°ellt0n,enCl' toe3Pe''n8en °P de nationa- ij, 1&che aspiraties inzake Elzas-LothariDgen en '®niico worden onbevredigend geacht, -nerkwaardig is de verklaring van de conser- k®Üeve »KreuzzeituDg" te Berlijn. Het blad »an'1 °a' de verk'ar'n8 der »Kö1d. Volkszg.'' dat de Paus thans niet als opper- ^°°fd der Katholieke Kerk, doch als de st neutrale monarch optreedt en merkt op schr' naeen'nK 'n c'e inleiding Van het Pauselijk (je lJven geen steun vindt. Ais de Paus hier zich Vader van allen noemt en zich beroept op de ÜilT ^°°r ^krisius overgedragen hoogste geeste- Re|6 Waarciigheid, dan moeten de leden der evan- ^sche kerk hiertegen protesteeren. jj 6 »^orwarts" hoopt over Rome den weg ai Stockholm te vinden Philipp Scheidemann rj, Benedict us KV baanbreker worden, en zegt ahs ia voor ons geen aarzelen mogelijk. «Be6 ^w*tsersch© bladen als „Der Bund 'en het de rn' »^aSeblatt" vinden het zwakste punt in gj^age over de teruggave van het bezette ,ied en over het lot van Elzas-Lotharingen, en de Trentino. Het is niet onwaar- Zei- dat voor heC afzenden van de nota in Poli^6 mate voelinS genomen is tu-schen de pra leke kringen van Italië., misschien zelfs van hj j met den Paus. De volksstemming Üeiltaiië vooral onder de arbeiders in het noor- yred m°6t als een SunatiSe bodem voor ae dat es^0g'n8 worden beschouwd. Men weet hier, p0li orilaDgs bewegingen van binnenlandschen 8etQlelCen aard, Cadorna belet hebben aan het do0reenSChaPPe^ offensief der geallieerden een nieuwen Isonzoslag deel te nemen 2ateranUtiUS te Weenen Valfr® di Bonzo heeft KarJ gnamiddag de vredesnota aan Keizer Verkc;. 0verhandigd.Volgens de „Reichspost" (kath) sten aaide de keizer zich bereid de vredesvoor- eh welwillend te overwegen. joodsche „N. Fr. Press©" schrift: j,Carrière d'Italia", di© nauw© befrekkin- •hoe 0r'derb°udt met kar tinaal Gasparri, is van P>aus juist dergelijke vtraagstuk- dhr '^Plossinig wenscht tè brengen we-ke voo'rt- k*®®1'511 van nieuwe conflicten in zouden den en' '0* 'n d© toekomst zouden kunnen wor- ^dien diaartntediei ook' de bezitskwestie vaif Naar het Duitschi 66 Vertl0®de, dat ik de doode benijde. Maar hiet si 200 ga-uw na Vera's dood kan ik nog Fla- Uwe worden." teres 3 Daderde, hij was in de verte zijn mees- tebgelo ^gd. Hij leidde twee paarden bij de slotje t 60 Z6b dat het ^d was, om naar het SeQfl Jerog te keeren, wijl de lucht zeer drei- dog r'cd bood zy'ne bruid den arm. „Ik moet u den baarSCu00ning vragenB< zpi hij, „dat ik zoo Pkard gespeeld op het slotje ik liet het reden 3 Vaders zadelen en ben hierheen ge- «W™ denkende, dat ge hier waart. Oom eehd hlvi0u miJ vandaag graag zijn paard ge- ebben, dat weet ik zeer zeker." KgepLde herfst aanbrak, kwamen de twee Weer by den woudreus. v°lgenri drie dagen waren zij gehuwd en den J°hge ven dag wilde baron von Rudroff zijne naar°KW wegvoeren naar het slot aan de r het trotsche Hoogelinden. In het slotje Triest zoude gemeend zijn, schrijft het blad kan niet vroeg en beslist genoeg worden verklaard, dat over dit vraagstuk bij ons gem bespreking mag worden toegelaten. Wijl hebben, het bezit van Triest in 10 Isonzosiagen niet roemvol ver dedigd, om1 het pns ta laten afnemen door on derhandelingen. Wij kunnen van Tnëst niet af stand doen omdat wijl het niet mogen doen, om!- dat ons geheel© gevoel zich hiertegen verzet en ook omdat onze levensvoorwaarden het niet toe laten. Wij zullen ons nimmer van dei Adriati-, sche Zoo laten verdringen, want indien wij Öilj toeliten, zouden wij de stemming in de mo narchie volkomen miskennen. Triest is en blijft vbór ons onaantastbaar. De officieuze „Wiener Al gem. Zeitung" ver klaart met betreikking tot d© nota van dein Paus, dat de monarchie geien voet breed land aan Italië zal afstaan. Van de Russische bladen is alleen d'e „N.owoje Wremja" welwillend gezind. Intusschen de reg©eringen hebben nog niet of ficieel gesproken. De „Associated Press" v©rneemt uit Was hington: Lansing verklaarde, dat het antwoord aan den Paus zal gezonden worden onafhanke lijk van de antwoorden der andere oorlogvoe renden. Echter wordt aangenomen, dat Wilson d© opvattingen der ander© bondgenooten zal toet, sen bij het opstellen van zijn antwoord. Een telegram uit Londen dd. 18 Aug. luidt j Lord Robert Cecil, ondervraagd naar het antwoord der geallieerden op de Pauselijke nota, zeide, dat alleen na raadpleging met de overige bondgenooten een beslissing geno men kan worden. Als zijn persoonlijke mee ning gaf hij te kennen, dat hij verbaasd is geweest over het voorstel van den Paus, dat geen oordeel uitspreekt, over de begane euveldaden. Onpartijdigheid bet,eekent nieit, dat men zeggen moet, dat beide partijen in gelijke mate t© laken zijn. Indien u© Paus denkt, dat dé geallieerden zich hebben schul dig gemaakt aan euveldaden, moet hij dat ver- oordeelen. De Paus beeft niets gezegd over euvel daden, die zonder voorbeeld in de wereldge schiedenis zijln als dei torpedeeringen en de be handeling van het Belgische en het Armenische volk. 's Pausen motieven zijn zeer edel, doch voorbarige pogingen om te bemiddelen zijn ge woonlijk van geen nut. Indien d© Paus Duitsch- land er toe kon brengen, zijn oorlogsdoeleinden vast omlijnd mede te d©elen, zou hij vermoedelijk goed werk hebb©n verricht. Op de vraag van een andere zijde, of Engeland Wilson het antwoord op de nota aan dm Paus zou laten foimuleieren, daar Amerika om inter nationale redenen aan den oorlog heeft deelge nomen, wenschte hij geen antwoord te geven. AAN HET WESTELIJK FRONT. OFFENSIEF IN VLAANDEREN EN ARTOIS. De mededeeling van de „Westminster Gazette" dat het dorp Langemarck na verbitterden strijd in het Nonnenwoud, tein slott© in handen der En- gelescben is gebleven, wordt aoor het Duitsche stafbericht bevestigd. Overigens is het brandpunt den den - strijd naar Noord-Frankrijk verplaatst. De Duitsche stafbericht&n der twee laatste da gen luiden: Aan beide zijden van den spoorweg Boe- siughe—Staden voerde de vijand in den na middag een kraehtigen, verrassenden aan val uit, waarbij Langemarck, na verbitterden strijd verloren ging. Wij liggen in oen flauw©n bocht oml het dorp. In Artois maakten Engelsche aanvalstroepen zich, onder bescherming van sterke artilleriebe schieting, gereed. Ons vernietigingsvuur liet den aanval niet tot ontwikkeling komen. In den nacht kwamen zwakke aanvallen van den vijand voor, di© echter werden afgeslagen. In Vlaanderen was de g©vechtsbedrij;vigheid aan de kust en van den Ys©r tot de Lei© vooral in de avonduren levendiger. In den sector van Bixschootei-Hoog© steeg de artilleriestrijd hed©n-morgen vroeg tot trommel vuur. Ten Zuiden van Langemarck ging de vij and tot een aanval over, waarbij in kunstgatigen nevel gehuld© pantserauto's een weg voor ae infanterie moesten banen. Na aanvankelijk in on ze linies te, zijn doorgedrongen, werd de vijand overal teruggeworpen. In "Artois bereikte d© wederzijdsche artillerie- fcedrijvigheid aan het kanaal van La Bassé© en j op den Zuidelijken o©ver van de Scarpe van tijd tot tijd groote hevigheid. Bij Havrincourt en ten Westen van Ij© Cate- let, ten Zuidwesten en ten Zuiden van Kamerjk, vielen dei Engelschen na een krachtig© artillerie- voorbereiding met st©i'ke verkenningsafdeelingen aan. Zij werden iu e©n gevecht van man tegen man teruggeslagen. St. Qu©ntin was opnieuw aan het vuur der Franschetn blootgesteld. De legergroep van den kroonprins. Aan den Chemin des Dames drongen onze stormtroepen ten Oosten van het gehucht Royers in de vijan delijke loopgraven door ©n maakten de slechts uit zwarten bestaande bezetting af. Aan den Brimont. verliep <e©n onderneming van ons met succes. Er werden verscheidene g©vangen©n ge maakt. In West-Champagne kwam het tijdelijk, tot levendigs iartill©riegevechten. De artilleriestrijd bij Verdun duurt voort. Ook des nachts verminderd© het hevige vernietigings vuur tusschen het woud van Avocourt tn Orn©s slechts weinig. Een aanval van Fransch© vlie gers op onze kabelballons had geen succes. Storm- afdeelingèn uit Bad©n brachten den T'ranschen door een stoutmoedig© raid in het woud van Cou rier os opnieuw verliezen toe en keerden met talrijke gevangenen terug. Gisteren zijn negentien vijandelijk© vliegtui gen en iel©n kabelballon in luchtgevechten neer geschoten. Het iang©n tijd door ritmeester, Freihetrr von Richthofeln gevoerde jachteskader was tante Thérèse bezig met juffrouw Germer alles voor de reis in te pakken. Hilda had nog afscheid van den woudreis willen nemen, van die geliefde plek, waar zij zooveel smartelijks had ondervonden, en waar ook weer alle wonden waren geheeld. Zwijgend verdiept in hunne herinneringen, zaten beiden daarze hielden hunne handen gevouwen. Boven hun hoofden ruischten vol majesteit de eikenbladeren, en de slanke beuken en berken in de rondte nfjgden zacht met hunne kruinen. Vrrheugde de woud reus zich over het geluk zijner meesteres, die zoo menig uur in droefheid had doorgebracht onder zijne schaduw? Jaren zijn voorbijgegaan. Nog staat het kas teel Hoogelinden trotsch en statig op den groenen heuvel niet ver van de zeenog ligt het visschersdorp ginds aan het strand. Onder het dak van het kasteel bloeit een jong ge slacht. Was de vloek, afgeroepen op het hoofd des ouden barons, nu weggenomen De eenig overgebleven tak van het oude geslacht groeide en bloeide en bracht nieuwe, krachtige twijgen voort. Warm stroomt de lucht door de open deuren binnen in de groote hal, rood en blauw licht valt door de vensters op de marmeren beelden. Op het pad voor de stoep ligt een groote geel harige herdershond, dicht naast hem ligt een blozend knaapje, dat moe van het spelen is ingeslapen. De blanke arm van het kind is om den hals van den hond gestrengeld, zijn blonde lokken vereenigen zich met het dikke haar van den hond. De verstandige oogen van het dier rusten op den jongen, hij kent zijn plicht, hij weet, dat hij het kind moet bewaken en be hoeden. Doch de trouwe hond is niet de eenige bewaker van den sluimerenden kleine; dicht daarbij op een bank zit een oud man met zil verwitte haren: ook hij wendt, evenmin als de hond, zijne oogen af van het kind. Daar kómt iemand het huis uit; de hond spitst de ooren en kwispelt vroolijk met zijn staart, als hij ziet, dat een heer en een dame de stoep afkomen. De oude dienaar staat op en neemt de pet af „Blijf zitten, Kerner, roept de heer hem toe, en de dame zegt vriendelijk„Wat doet het mij plezier, Kerner, dat ge er weer zooveel beter uitziet." U is wel goed, mevrouw!" antwoordt de oude huismeester„kon ik toch iets doen, om u mijne dankbaarheid te betuigen doch sedert den dood van den ouden baron, vind ik, dat ik ook maar moest optrekken naar een ander leven 1" „Schaam je wat, Kerner," zegt de heer, „wacht met op te trekken, tot wij vinden, dat gii te veel zoudt zijn. Zulk een oude en trouwe die naar als gij heeft op alle mogeliike goede be handeling de volste aanspraak. Wat zoekt ge, Hildegard „Ik zie de kinderen niet,, Ulrich, waar zijn ze, Kerner No. 11 heeft gisteren na een werkzaamheid vaif zeven maanden d©n 200en vijand lot dalen ge bracht; 121 vliegtuigen cn 196 machinegeweren zijn veroverd. Maarschalk Haig rapporteert: Wij ondernamen miet goed gevolg oen plaat selijke operatie ten Zuidoosten van Epehy, waartij wij de Duitsche loopgraven bij U© boer derij Giilemont veroverden en eenige krijgsge vangenen maakten. In den af ge loop en nacht drongen onze ver kenners de vijandelijke stellingen linnen ten Westen van Havrincourt, brachten den vijand ernstige verliezen toe en keerden met éénigé gevangenen t©rug. In den nacht van 16 op 17 Aug. bombardeer den Duitsche vliegers distributie-centra, waar door 10 gewonde Duitsche gevangenen gedood werden en negen gewond. Het is trouwens va ker gebeurd, dat Duitsche gevangenen door Duit sche bommen gletwond werden. Er hadden gisteren succesvolle mijnoperaties plaats in de buurt van den weg Yperen Poel- cappele. Wij brachten onze linie over een front van een mijl 500 yards vooruit. Ons geheele doel, met inbegrip van een reeks krachtig ver sterkte hoeven, werd onder zeer geringe verliezen volkomen bereikt. De verliezen van den vijand zijn aanzienlijk. Er is thans vastgesteld, dat het aantal gevan genen, den 16en Aug. door onze boDdgenooten teD Oosten van Yperen gemaakt, 2114 bedraagt, onder wie 55 officieren. In luchtgevechten werden drie Duitsche vlieg tuigen neergeschoten en vier buiten ons hereik tot dalen gedwongen. Acht van onze machines wor den vermist. De strijd bij Lens. Reuter's correspondent in het lioofdk ivar- tier in Frankrijk seint over den toestand bij Lens Wij beheierschen de Oostelijke toegangswe gen tot de stad. Onze kanonnen kunnen de verblindingen dermate bemoeilijken, dat zij nagenoeg onmogeuijk worden. De Duitschors zijn thans in een zoo kleinen hoek gedrongen, dat er voor hen geen sprake van is er artil lerie te conc©ntreeren. De linie Oppy-Mari- court, het eerst© regelmatige verdedigings stelsel achter Lens. is gemakkelijk voor onze artillerie te bereiken en door de gemakkelijke observatie van uit onzei nieuwe stelling komt zelfs de linie Drocourt-Qu©ant, die een sector van de Hindenburg-linie, vormt, onder het be reik van. ons zwaar geschut De strijkl om Langemarck is uitgeüoopen op een groote verbetering van onze stelling langs het hooger gieil©gen terrein, dat den sleutel vormt van heit geheele verdedigings- stelsel in Noord-B,elgië. D© Duitschers voeren inderhaast massa's troepen ©n kanonnen aan en trachten onzen opmarsch te stuiten. Gevangenen verklaren, dat er voortdurend nieuwe batterijen aankomen, maar zij geven „Jonker Ulrich sliep, mevrouw en freule Vera wilde graag naar hare grootmoederdaarom ging de juffrouw met hen naar binnen, ik heb haar beloofd intusschen op jonker Ottomar te passendoch de kleine jonker vond het gezel schap van mof prettiger dan het mijne!" Zwijgend duidde de oude man op het groepje, waar Hildegard naar toe ging. De hond kijkt zijne meesteres vriendelijk aan, als wilde hfj zich verontschuldigen, dat hij, nu hfi als oorkussen voor het kind diende, niet opstond om haar tegemoet te loopen. Hilda streelde zacht zijn breeden kop. „Kijk toch eens hier, Ulrich, naar onzen klei nen Ottomar, wat een schattig kind „Arme, kleine jongen, zei haar man, op den slaper neerziende; „ik zal hem naar binnen brengen, daar is hij beter dan hier Hij neemt het kind op den arm en draagt het naar de kinderkamer, zonder dat het wakker wordt. Nu gaat Ulrich von Rudroff met zijne vrouw Hildegard den weg op naar het visschersdorp. Met lachend gezicht ziet Kerner beiden na, zeggende „Kon mijn oude heer slechts een uurtje hier bij ons zyn wat zou hem dat gelukkig maken niettegenstaande zijn trotschheid had hij toch een goed hart, de menschen mogen zeggen war, zij willen." Met dit heldere mooie zomerweer, de kslme zee en het zachte briesje zijn reeds in ae vroegte vele schippers uitgevaren.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1