Dagblad mor Schiedam en Omstreken. Gratis Ongevallenverzekering hjïu. f ofin finn wi r nn «r- fIS De Oorlog. Ada Rohan. 40ste Jaargang. Dinsdag 21 Augustus 1917. No. 11917» bas», i ZUUvoT.?^; i IUUdooai IIUU- Buitenlandse!* Murws. bemiddelingsvoorstel van den Paus. BureauKoemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus88. Abonnementen per 8 maanden 1.60, per week 12 cent, franco p. P10®1 f$.~ p, kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Incassokosten worden berekend. Advertenties: 16 regels 82 ct. elke regel daarboven 20 ct. 8 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Incassokosten wordeq berekend. De verzekering wordt gewaarborgd door de HoHandsche Algemaene Verzekeringsbank te Schiedam. blij verliet van een wijsvinger} bfj verlies van eiken ande ren vinger, Uit Oo s t e n r Wk-Hongat!ije. P te*11 nader telegram uit Weenen meldt nog: Apostolische nuntius Vaifro di Bonzo heeft een vertegenwoordiger van (le „Reichspost" ?'1Jn tergukeor uit Richenau, waar hij een aéntie van ruim een uur bij keizer Karei had, ^■©gedeeld, dat de keizer met oprechte vreug- den vredesgroet en de zegawenschen van 11 Haus aanvaart. Ieder wioord van den jon- keizer toonde de bereidwilligheid, alles voor v°ikeren te doen, en zijn onderdanen vrede dit Per&, gerechtigheid te schenken. Zoo ooit eetn vorst 'Vïas» dan is wel keizer Karei de aangewezen hiJfK°°n 01111 beginselen van christelijke bil- g_ welke 'uit de woorden van den Paus 2 011 tot heil zijner volken in daden om te ^en. Dlg) nuntius werd na de audiëntie ook r (le keizerin ontvangen, en bracht vervol- ns een bezoek aan den hertog van Parma op .slot Schwarzau, zoodat wegens de late aan- ®t van den nuntius te Wieenen de overhandi- 3 ,Vlai1 bet afschrift van het eigenhandig schrij- van den Paus aan dan minister van baiiton- tJl dsche zaken, V. Czcnün, tot gister-morgen worden uitgesteld. 16 „Reichspost" ziet in d©n stap een inoreele sterking van dö positie der cenlralen, daar ^^„bet algemeen het kader van het Pauselijk rÜv©n hetzelfde is:, als hetwelk de leiders v r buitenlandschet "politiek hij dè centralen en aral do 'heidiet keizers zoo herhaaldelijk hebben ^gelicht. sri?VeT atgemeene beginselen, die de Paus op- letetp. einde ,aan den oorlog te maken, geen verschil van meening bestaan. - aar ook wat de concrete voorstellen van den "Kr gaat,1 gelooft het blad, dat m|en, zon- j. anticipieren op de houding van. Duitsch- d© belang in het oog te vatten de zaak sta Duitscbe staatslieden is, van Oostenrijfksch Punt er op wijzen kan, dat die) tniddelmo- e^c'|n zich in het geheel nooit hebben ge- &t©j l°V°'r aanspraken tot herstel, zoodat het voor gen Van '^n Baus te1 dezen opzichte alleen te- w 0,011 these en vredesvoiorwaarde van de ©n- is gericht. Dat er niettemin rechtmatige! der i^Ta"cen tot herstel kunnen zijn, in het bizon- fcirL ee|P staat een anderen staat met kirèn- lOverwogen. Dié Paus noemt onder ander© ais voor beeld van territoriale kwesties, ook die tusschem Oostenrijk en Italië. Het blad wendt zich vervol gens tegen de oorlogsdoeleinden van Italië, zoo wol in als aan de overzijde van de Adriatisch© Zee. De "betrekkelijke passage uit de Pauselijke nota, zegt 'Vet blad, kan onmogelijk bedoelen, dat de monarchie det roov©rsinstincten van Ita- ti met geschenken beloont. Het blad is van meening, dat d© centrale mo gendheden alles zullen doen, om de vrodesbe- moeiïngein van den Paus tegemoetkomend te steu nen. De Arbeitcr-Zeitung'verklaart, dat de so ciaal-democraten het voorstel van den Paus wel- ontwaardiging over den oorlog nrtemt toe, die dorst naar Vrede wordt door det arbeiders van alle naties steeds meer gevoeld. Onder ueze omstan digheden is er niets verwonderlijks in zoo een regeering tracht het vredesvraagstuk op te los sen vóór de volken dat doen in demokratischen zin. De demdkratieën van alle landen moeten van de nota van den Paus gebruik maken om de regepringen t© dwingen hun bedoelingen dui delijk te maken en den strijd voort te zetten voor ©en demokratischen1 vrede. De aarzeling onder de imperialisten moet het internationale proleta riaat aansporen zijin pogingen voor djej conferen tie te Stockholm tel verdubbelen. Be „Wolja Naroda," het orgaan van do i©vo- licht met de meest oprechte instemming kunnen lutionnaire socialisten, schrijft: begroeten, want wat hij als noodzakelijken grond- i D© moiecl© onzijdigheid van don Paus heeft slag voor een itechtvaardigien, duurzamen vrede 1 het wantrouwen van de entente-mogendheden verkondigt, is het ie©rst door hen geuit. De Russische pers. De „Retsj" schrijft, dat do poging van d©n jegens de vredespogingen van het Vatikaan opge wekt. De Fransch© regeering verbood zelfs het door den Paus in 1915 voor den vrede aanbevo- Paus, die de ©enige disponibele bemiddelaar is ien gebeid. De huidige voorstellen van het Vati- getleven, al even weinig levensvatbaar is als kaan zijn direct tegön Rusland, Servië en Roeme- alle andera hemiddielingsplannen. Het blad wijst nië. er op, dat de Paus, waar hij in het begin van zijn De socialistische partijen zullen gaarne de pau- program ontwapening en. arilbtragei voorstelt, ver- seiijke voorstellen onderschrijven ten opzichte van geet, dat dit doteiï slechts bereikt kan worden: beperking van bewapening ©n arbitrage. Wat het na, de vrediessluiting. 'Maar een vnede, die aan teruggeven van gebied betreft, herstelling van de centrale rijken hun oude kracht laat, zal een den vroeger©n toestand strookt volstrekt niet met nieuw tijdperk van intens© bewapening tot voor- het verlangen d©r Armeniërs,, noch met de he<- koming van de aanslagen van Oostenrijk ©n langen en den vooruitgang d©r menschheid. Duitschiand brengen. Het voorstel van den Paus1 zal gevoegd kunnen worden Lij het archief van vredesvoorstellen, die alleen voor omz© vijanden gunstig zijn. De „Birsjewia Wjedomosti" critis©ert de Pau selijke opvatting betreffende de samenwerking der belli geneinten, te;n ©inde de bezette landen schade loos te steilten, evenals het voorstel tot weder1- zijdsche teruggave! der 'bezette landstreken, dus de terugkeOr tot den status quo ante, een hij uit stek Buitsche stelling. Wat Elzas-Lotharingen aan gaat, Istelt de Pauselijk© nota niet alleen Scheide- mann, maai' zelfs Erzberger ©n Michaëlis te vreden. De socialistische hladidn blijven mede hun aan dacht schenken aan da nota van den Paus. De „Izvestia", het officieel orgaan van de No viet, merkt op, dat dei Paus zijn nota niet gepu bliceerd zou hiebb©n zoo hij niet overtuigd was, dat de omstandigheden thans gunstig zijn, nadat hij het terrein bij d© voornaamste oorlogvoeren den verkend Had. Het is dan ook mogelijk het beroep van bef Vatikaan t© beschouwen als een nieuw verschijnsel van d©n keer, die er in don wereldoorlog gekomen is, als een nieuw bewijs van de overwinning van dei vredeszaak. Na- Scl Van de plechtig© verdragen van bondgenoot- tuurlijk zidlen de oondoenlijke uitingen van den 'P heeft mnoir-iroiien omm/lier •«enioift snbiiftctie- Paus ©nmachticziin het hart van het imoeria- V(i - heeft overvallen, zonder eenige subjectie w °f objeC|i,eve noodzaak, deze mogelijkheid laat lisme te verzachten. De hand van den beul der jj, he nota van den Paus open, waar zij ver- volken heeft geleefd voor de steeds duidelijker ^rart' hat in gevallen, dat er bizond©re gr on- onmogelijkheid om dei conflicten door wapenge- n Zijn, niet v,an oorlogsschattingen af te zien, weid te beslissen. Ondergang en hongersnood P'onden. rechtvaardigiijk moeten worden Ben Amerikaansche Roman. I L v ARTHUR SUTHERLAND. Zit wijd geopende venster zijner kamer si6aar ur Sutherland en rookt behaaglijk zijn ^bbaVterw«1 hij neer blikt op eene onover- beer menschenschaar, die rusteloos op en getoJv. Juist onder zijn raam staat een or- Kotnf ler en speelt zijne vroolijke deuntjes t VoortK ther voor, alsof die menschen daar zich de Br0eweSen op de maat der muziek, alsof ze het date hnad rille des levens doordansen. Is en ook iets anders, dat onophoudelijk heen en api®1 gedraai, dat buigen en wenken, dat voor- aP(hro rwaarts dat we eiken dag dansenWat hi't «118 he melodie in ons eigen hart soms Met611 tri°mfzang, soms een treurmuziek I he Ma^een gezicht zoo opgewekt en zonnig als heer a 8 haar buiten, ziet Arthus Sutherland H© P hat bonte gewemel. Waarom ook niet ^eerdnge> Schoone, rijke man is pas terugge- tuiga *an zijne reis door Europa en is over- dat het toch nergens zoo gezellig, zoo boredigen d© landen der oorlogvoerenden, de ver- TJit Turkije, Hieronder volgen ©enige Turksche persstem men In haar besprieking van heit Pauselijk vredes voorstel schrijft de ,.S.abah." Het oogenfclik is zie©r gunstig. Onze vijanden, die dien vred© uitstellen, verk'eeren in een nog niet voorgekomen toestand van onmacht en Wan hoop. Thans hebben wij op de slagvelden het heft in handen. Het door ijdeie hoop bijeengei- houden weerstandsvettnogen van den vijand be gint te vermolmen. Dit beteefeent tevens, uat de laatste pijler van de. stemming, die op voort zetting van den o.orlog aandringt, ineenstort, en de poorten dete vredes zich openen, .al dringt de Engelsche p:-rs nog zoozeer op voortzetting van den oorlog aan, en .al brengen onze vijanden hemel ien .aard© in beweging om het vredesvoor stel te dotem mislukken. Dit voorstel zal niettemin ©en strijperk ople veren voor dei aanhangers van den oorlog en die van den vrted©, en zal dus in de landen Van de viervoudige Entente de grootste twee spalt veroorzaken, waaruit ongetwijfeld voor den vrede gunstige revultaten zullen >ntstaan. De „Tasvir-i-Efkiar" schrijft: Hoe ook hiet re- Uit Italië. Uit Milaan werd Zondag aan de „Times" ge seind: De Katholieke! p©rs: steunt met kracht de voor stellen van den Paus ©n beschuldigt de liberale pers, dat zij een onverzoenlijk program1 voorstaat. Daarin hebben de Katholieken slechts de so cialisten en de Giolittianen aan hun zijde. De meerdetrheid van het land is voor een zegevieren den oorlog. Twee dingen worden echter ten gunste van de pauselijke nota aangdhaaidt©n eerste, dat de paus opkomt voor het herstel van België, hetgeen groeten invloed zal hebben op de Spaansche Katholieken, die in meerderheid daze oplossing geheel buitensloten. Ten tweede is het, naar de „Tribune" op merkt, de eerste keer, sedert de eenhéid van Italië is verkregen, dat d© Heilig© Stoel van den koning van Italië als zoodanig spreekt. En voor het ©erst is d© ltaliaanse.be staat genoemd, niet om d ien te beschuldigen van overweldiging, maar om in vriendschappelijke bewoordingen een re geling in zijn belang voor te stellen. De „Tri- buna" vindt dit juridisch een voltedig© erken ning van Italië's positie in het volkenrecht. Uit Ruslan d. Ook de Russische pel's bespreekt het vredes voorstel van den Paus. Het „Nowöje Wretnja" m©Pkt op, dat de. Paus, waar hij er op "wijst, dat de vrede gegrondvest moet zijn op het recht ©n niet op liet geweld, niet dnders doei dan de eischen herhalen, die de door Duitschiand aangevallen volk©n gesteld hebben. Als bet Vatikaan arbitrage verlangt, dan herhaalt het slechts d© wenschen van de En tente-mogendheden, die alles gedaan hebben om Duitschiand vóór den oorlog tot arbitrage te no pen. Ten slotte verlangt het Vatikaan, dat de oor logvoerend© partijen doordrongen mogen worden van een vrqctehevenden geest. De Entente-mo gendheden handelen echter voortdurend aldus, zonder den vrede nader te komen. De Heilige Stoel, ontbloot van politieke macht, behield 2ijn moreelen invloed, en daardoor had de Paus een onmetelijksn dienst aan de menschheid kunnen bewijzen, als hij de schuldigen aan de wereldramp gebrandmerkt had. a De houding der mogendheden. Naar het officieus© „FremdenMatt" verneemt weid de Pauselijke nota door de bevoegde zij de met sympathie opgenomen. Hetzelfde stand punt neemt, naar verluidt, ook ae Buitsche Rede ring tegenover haar in. Nadat de Oostenrijk-Hongaarsche Regeering het met de Duitsche over het antwoord eens gewor den is, zal dit aan den Paus women gezonden en) sultaat Van bet pauselijk vredesvoorstel moge j wel ze©r spoedig. behaagelijk is, als in het 'ouderlijke huis. Daar wordt aan de deur geklopt. „Bionen 1" roept Arther zonder om te zien haastige schre den naderden, een hand legt zich op Sutherland's schouder deze roept nu uit „Roderik. beste kerel, ben jij daar?" Hem hartelijk de hand schuddend zegt Arthur: „Waar komt gij zoo ineens vandaan „Waar ik vandaan kom? Me dunkt ik kon dat beter aan jou vragen, dat is me al een heele week in New-York en zoekt niet eens zijn vrienden op." „Hoe kon ik weten, dat hier vrienden waren Maar wat doet gij in New-York? Hebt gij hier soms praktijk." „Was dat maar waar! Al mijne kennissen zijn kerngezond en menschen, die me niet ken nen, laten mij niet roepen, zoodat ik niets te doen heb." „Maar, waarom vestig jij je niet in St Mary open daar een praktijk. In New-York wemelt het van beroemde jonge en oude dokters, ter wijl St. Mary hard naar een dokter verlangt. Daar kent men je daar heeft men je zien op groeien." „Een juist daarom zal niemand daar mij ZD© vertrouwen schenken. Denkt ge soms, dat de menschen, die den kleinen Rody Sutherland gekend hebben in zijn rokje, nu dokter Suther land zouden laten roepen om hun buikpijn of rheumatiek te laten genezen 0 hemelneen! Arther Sutherland lachte, zijn, onze leuze moet blijven: om den vrede te verkrijgen, is het noodig, d©n oorlog voort te zetten. i De twee jonge mannen waren zeer verre ver wanten en droegen denzelfden voornamen oud- Engelschen naam. Dit wa8 dan ook alle over- eenkost. Arthur Sutherland was rijk, Roderik Suther land arm. Arthur had een ouderlijk huis, eene moeder, eene zuster. Roderik sfond alleen in de wereldhij had slechts dezen verren bloedver want. Voor een half jaar ongeveer had hij zich als dokter gevestigdhet geluk echter diende hem niet. „Roderik jongen, wat je doen moet, probeer een rijke erfgename te huwen 1" „Makkelijker gezegd dan gedaan. Denkt ge, dat ik mij lang zou bezinnen er eene ter huwe lijk te vragen Ik zou het doen al was ze zoo leelijk als een Hottentot. Tot heden heb ik er geene enkele ontmoet, en zou ik er een ont moeten, dan geloof ik zeker, dat ze voor mij den neus zou optrekken en me voorbij loopen, om zich in de armen te werpen van iemand, die evenveel of meer geld heeft dan zij zelf. Eene erfgename huwen I Ik wou, ik kwam er 6611 „Komaan, verlies den moed niet, vent Je ziet er lang niet kwaad uit, en wie weet, wat er nog voor jou is weggelegd!" „Ik zal maar beginen met praktijk te zoeken ik heb er al over gedacht naar Mexico of naar Havanna te gaan. Als het warm weer is, is het daar zoo aardig ongezond, me dunkt een dokter moet daar vooruitkomen 1 Daar ik toevallig van Reuter s©int uit Londen: King heeft in h©t Lagerhuis geviraagd of de Nota van den Paus, waarin de Oorlogvoerenden worden aangemaand ov©r de vredesvoorwaarden. Havanna spreek, weet je, dat uw moeder en uw zuster de twee eerst maanden van dit jaar daar doorbrachten." „Zeker, mijne moeder was vol geestdrift in hare beschrijving ever Eden Hall en over de schoonheid der jonge meesteres. Ik was toen juist in Zwitserland, en het maakte een vreemde indruk daar midden in de gletschers de lamen taties te lezen over de drukkende hitte daar in Havanna." „Uwe moeder was daar zeer graag, uwe zus ster echter niet. Ge zult haar eens hooren los breken over dat land, de menschen, de hitte, de muskieten." „Arm ding! Maar wat zijn dat voor menschen daar op de Eden Hall, waar leerde mijne moe der ze kennen „Voor zoover ik weet in Montreal. Uwe moeder zond Carola daar in het pensionaat Sacré Coeur, ter voltooiing harer opvoeding. Onder de pen- sionnaires was ook een mooie Creoolsche: Ada Rohan, ze is fabuleus schoon en fabuleus rijk. Uwe moeder was betooverd toen ze haar zag, en de neiging scheen wederkeerig. daar de jonge dame en haar grootvader haar allerdringendst uitnoodigden den winter op Cuba door te bren gen- „De uitnoodiging werd aangenomen onder de uitdrukkelijke voorwaarde, dat mr. Rohan en zijne kleindochter den zomer zouden doorbrengen op Maplewood." Wordt venmlgd.) «\Iö .'-y int

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1