Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Gratis Ongevallenverzekering I
In het dal van filenveigh.
De Oorlog.
40ste Jaargang.
Woensdag 14 November 1917.
No. 11989
P E UILLET O N,
Buitenlaiidsck ftlieaws.
de
van
een
de
iame
ir schof'
mee*
de»'
,n
j e&K
dn1
„K»»1
(re"
svl^'
ad^
an>°
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89.
bon nemen tea pei 8 maanden 1.50, per week 12 cent, franco p.
Post 8.kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Incassokosten worden berekend.
Ad ve r t e n tién 1-5 regels fl.30 elke regel daarooveu 25 et. 3 maai
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 50 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden. Op alle advertentiën in het Zaterdagavondnummer 10 oorlogstoeslag.
Incassokosten worden berekend.
i - jflfl A bij
levenslange 111 i ver^es van
geheele I i een hand,
invaliditeitI Jfc, U U voet of oog
De verzekering wordt gewaarborgd door de Holland sche
bij verlies
van
een
Algemeene Verzekeringsbank te
duim;
Schiedam.
bij verlies
van een
wijsvinger
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Bij of krachtens wetten of verordeningen
voorgeschreven en andere officieele af-
en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
De kohieren van het te heffen schoolgeld voor
e Hoogere Burgerschool en van het Gymnasium,
U'enst 1917/18 zijn heden aan den Ontvanger der
Gemeente ter invordering uitgereikt.
Tivee belangrijke
onderwerpen.
Memorie van Antwoord op het verslag van
bet onderzoek der Gemeenitebiegrooting 1918 in
B® afdeelingen van den Gemeenteraad, dezer
^agen in druk verschenen, bevat uitvoerige m0-
dedeelingén van B,. en W. oviejr een tweetal be-
Jangrijkie onderwierpen, die Mj de discussies in
de afdieelingén iOp den voorgrond zijn getreden:
lo. Be salarieering van het gemeenteperso-
he©l;
Het Schiedamscho politiekorps.
Wat het eerste piunt betreft hebben B. ©n
thans een standpunt ingenomen, dat over het
geheel genomen, den gemeente-ambtenaren-bé-
amhten en werklieden wel -zal voldoen.
B. en W, van oordeel' dat e©n algemeene
e g e 1 i n g in idle salariskwCVlie dient te wor-
den getroffen, stéllen den Raad voor een bijslag
Van fO o/0 te geven nip alle salarissen van het
^■heele persortgek onverschillig of h©t in vol-
dienst der gemeente is of niet, mits d© to
naal hel coning in gemeentedienst f 200 of meer
bedraagt.
®etl uitzomdering wordt echter gemaakt voor:
t°. De inspecteurs, 'klerk, hoofdagenten en
ponten van politie.;
Aan het politiepeiraanéiel alleen willen Bi. e»
&en salaris ver hiotog.i.n.g toé' staan, dus
uitsluiting van olie andere ambtenaren en
^ambten.
2o. Be in de Gemeentewet met nam© genoemdfe
aiulitenaren, wier bezoldiging door hoogtere macht
^i'dt geregeld.
Hiermede zijn bedoeld: burgemeester, sècre-
1sj commissaris van politie en gomeente-ont-
aQgér
^a. D© onderwijzers bij' het L. O.
Heze laatste categorie valt er huilen, omdat
0 ttijksduurtetoeslag voor ben van toepassing is. I
Behalve de 10 o/o bijslag op het loon van het
?emeentepeirsoneiel is door B. en VV. nog ©én
Gzigirrg voorgesteld in den bijslag voor kin-
reri. - I 1 i
^.Ongetwijfeld zijn de voorstellen van B.. en
de wa-t billijker dan men op grond van j
besprekingen in de SgCti©s had verwacht,
e bevoorrechting van één groep gemeente-
blijft nu feitelijk alleen heperkt tot de
a a!'isverhooging der politie, ini verhand met) j
W
do omstandigheid, dat aan het overig personeel
sléchts een bijslag op salaris wordt gegeven.
Do bed,ragen van bijslag en loon ontloopen
elkaar nu well zooveel niet, maar dei vraag blijft
of bet billijk is dat aan één groep gemeenteperso-
neel het meerdere liaan: als salaris wordt uitge
keerd, terwijl de andere het in den vorm van
bijslag bekomt.
In de Memorie van Antw. vindt men de be
doelde uitzondering alleen gemotiveerd door der
ze mededOelingmlet het oog op zijn „bizon d^r©
positie" wenscheini wij voor het politiepersoneel
een onderscheid te zien gemaakt
Den Raad zulten zeker tij de behandeling
van de Begrooting nog wel nadere mededeehn-
gen worden' gedaan tér verklaring van wat on
der „bizondera positie" moet worden verstaan
Van -deze nmdedeidiugen zal het dan stellig
afhangen of deze voorgestelde uitzondering te
genover het overig gemeentepersoneël gegrond
is, want met de twee aangehaalde woorden is dit
allerminst afdoende door E en aangetoond.
Intusschen verdienen nog ©einig© punten van
het voorstel van. B,. en W. eenige aandacht.
Het betreft hier allereerst de ander 2 ge
noemde uitzondering van hen, die 10 o/0 tij-
slag zullen bekomen.
Het is mogelijk, dat een enkel der vi0r daar
onder genoemden den bijslag niet wenscht, doch
is het billijk, dat zij, die zich wèl op gelijken
voet behandeld willen zien ais cte overig© ambt©-
naren daartoe door dit voorstel ten eenen ma
le zich den weg zien afgesneden?
De positie van den gemeente-ontvanger b.v.
dient toch ook wel onder het oog te worden
gezien:.
De mogelijkheid dat voor deze categorie ambte
naren aan „de hoogere macht" een voorstel
kan worden gedaan om ook in den 10 °/o bij
slag té deelén, kan bezwaarlijk in het te ne
men Raadsbesluit ontbreken.
Dan rest nog de vraag of de billijkheid niet
meebrengt, dat ten opzichte van den kinderbij
slag de omschrijving van het gemeentepersonoel
in categorie B. vallend, niet precies e©nder be
hoort te luiden als die onder categorie A. ge
rubriceerd.
Nu lijkt Ibfet er veel .op alsof mén opzettelijk
eenige ambtenaren, die onder II zouden val
len, wil uitsluiten.
Men geeft nu 10 o/o bijslag aan allen.
Waarom dan bij dien kinderbijslag beknibbeld?
In de Begroeting van 1918 was voorgesteld
het aantal politieagenten in deze gemeente met
2 te vermeerderen
Thans wordt aan dén Raad voorgesteld dit ge
tal te brengen op zes.
Wij hebben in een vorig artikel betoogt dat
het in: boogie mate ongewenscht is incidentieel
over reorganisatie en. uitbreiding van d© ger
meentepolitie te beslissen.
De zaak' is te belangrijk en gecompliceerd
i
Va©1 d ilet behagelijk ingerichte studeervertrek
t'W6p advocaat Fergus Lynch sloeg het juist
Nove Uu r' Terwijl daarbuiten in den den dichten
®n (j enievel alles een eentonig aanzien had,
Verha6 Scllaarsche voorbijgangers hunne schreden
hnu astten' en zich dicht in hunne mantels
He© n' k°0(* Bit vertek een aangenaam verblijf
biet y3,1111 vuur brandde in den haard, groote
clie©t r bekleede stoelen stonden voor de
ï©aapfn 8ereed en de advocaat Fergus Lynch
tige e Ben indruk van iemand bij wien krach-
be^,u ^ez°udheiB gepaard gaat met het vaste
Als n van z«n eigen gewichtigheid,
hete Zoon van een advocaat, wiens bekwaam-
^as ln Ben geheelen omtrek spreekwoordelijk
eenvnf®Worden, had hij, in de oogen van de
achtin e ^ewoners van Noord-Ierland de hoog-
biernlL geërfd, die zijn vader daar genoot, en
t©et jf Burfde hem te nadereD, zonder hem
o©o-ev en meesten eerbied te groeten Hij was
ataiie!er Vljf en veertig jaar oud, had een groote,
een gestalte, verstandige oogen, fijne lippen
Sevulden bakkebaard. Zijn blikken waren
soms eenigszins schuw, maar daarvan bemerk
ten de meeste menschen niets, terwijl de groote
vriendelijkheid van zijne woorden spoedigleder-
een voor hem innam. Hij was welgemaakt van
uiterlijk en hoewel zijn hoofd al eenigszins kdal
begon te worden, werd hij door alle moeders
van huwbare dochters als een zeer begeerlijk
pretendent beschouwd. Algemeen werd hij voor
rijk aangezien, terwijl hij van dames geenszins
afkeerig was. Toch was het nog iemand mogen
gelukken, dezen hardnekkigen vrijgezel in hare
netten te vangen.
Met den rug tegeh den schoorsteenmantel
leunend, terwijl hij een pak papieren in de hand
hield, scheen Fergus Lynch in gedachten ver
zonken. Hij beschouwde den met stof bedekten
omslag der papieren en een zonderlinge lach,
werd op zijn gelaatstrekken zichtbaar, terwijl in
zijne oogen een zekere glans kwam, die weer
dadelijk verdween, toen hij den zwaren klopper
op de huisdeur hoorde. Hij schoof de papieren
weer in de een van de talrijke hokjes, die den
wand bedekten. Op den bundel stond het op
schrift Oorkonden en documenten betreffende
de bezittingen van Garret O'Donnell Esquire.
Op hetzelfde oogenblik uitte zijn eerste schrij
ver, een Schot, Ferry Drake gènaamd, die aan
het andere einde van het vertrek zat te arbei
den, een kreet van verbazing Door de geopende
deur had hij een blik in den gang geworpen.
„Miss O'üonnell! Miss O'Donnell in eigen
persoon!" riep hü uit.
om tijdens de licgrootingsdebatten in behande
ling te worden genomen.
Dé Raad heeft w©l-is-waaf zoo héél ve^l niet
in politiéaangetegenbeden te zeggen, maar' hij
heeft zich toch wel de Vraag te stéllen1 'of door
het voiteerén dor gevraagde credietön een af
doende verbetering in de toestanden in h©t po
litiekorps zal worden' verkregen.
Het politiekorps, zal1, indien het aan den Raad
gedaan voorstel wordt aangenomen, hiestaan uit
2 inspecteurs, 1 klerk, 4 hoofdagenten en 43
agenten le en 2© klas.
Nu wiordt in hét slechts sober toegelichte voor
stel, alleen gesproken van uitbreiding van het
korps. Van een reorganisatie vindt men in het
geheel geen gewag gemaakt.
Het kan juist zijn, dat de aangegeven sterkt©
van het korps voldoende is, (de vorig© commis
saris v an politie vroeg 46 agenten, de tegenwoor
dige 53), maar heeft men nu d© zekerheid dat,
ook een grondige reorganisatie zal plaats heb
ben? O.i. volstrekt niet.
Er is allerminst aangetoond waarom het ge
tal agenten 43 ©n niet 46 of 53 moet zijn.
In ©en' dor plaatselijke Maden (Schi©d. Volks
blad) is onlangs gewezen op e©n wantoestand
betreffende ©ten onderdeel van den internen
dienst. Deze aangelegenheid is ook in de sec
ties besproken ©n m©n kan daarop een ant
woord vinden in de Mem. van Antw.
Na lezing van dit antW'Oord rijst ex echter
nog ©en serie vragen.
Dit was maar één spéciaal punt, doch zoo
is er nog ontzettend ve©l meer waaraan eens
'de aandacht moet worden geschonken.
Hoe het ook zij, één ding staat naar onze mee-
ining vast, dat een grondige reorganisatie gepaard
moet gaan met de versterking van het politie
korps.
Uitbreiding en reorganisatie zijn onafscheide
lijk aan elkaar verbonden.
Mocht de Raad het voorstel bij de behandeling
der Begrooting toch aanvaarden, dan dient tevens
een besluit te worden genomen om op het Hoofd
zoo spoedig mogelijk ©en grooter© afzonderlijke
politiepost te vestigen, waar ©en inspecteur aan
bet hoofd komt te staan.
De tegenwoordige politiepost is, naar B'. en
W aan den Raad mededeelen, toch voor afbraak
bestemd..
De uitbreiding der stad in het westelijk ge
deelte eischt beslist Beter politietoezicht.
Van het politiebureau aan de Markt uit kan
alles niet meer 'behoorlijk overzi©n worden.
Uitbreiding der recherche ©n ©en permanen
te rijwielbrigade vnoy de buitenwijken zijn even-
©eins zaken, die dringend noodig zijn, ook m©t het
■oog op den toekomstigen uithouw der stad.
Een vast plan van uitbreiding en reorganisatie
moet derhalve worden ontworpen.
In het aan den Raad aangeboden voorstel zijn
vaste lijnen ver té zoeken.
Dat aan de politieagenten meer rusttijd ©n
een behoorlijk loon moéten worden gegeven,
spreekt vanzelf, maar dit zijn zaken, di© bij
een reorganisatieplan sléchts een secundaire
plaats innemen.
DE OMWENTELING IN RUSL VN»
i E e n bloedbad t e;
i St. Petersburg.
In de laatste dagen zijn, naar van Oostenrijk-
sche zijde gemeld wordt, in dé straten t© St.
Petersburg bloedige gevechten geleverd tusschen
aanhangers van Kerenski en Korniloff on de
nieuwe revolutionairen, de Bolsjewiki en So
viets.
De 'Oproep van Trotski aan de tegers spreekt
van een roemrijken slag, die in den afg©.loop©n
nacht nabij de hoofdstad tegen Kerenski gele
verd is. De belemmeringen, di© nog bestaan, zijn
d© opofferingen waard. Aan bet Russische front
worden steeds mèer ietoogingen voor de So
viets gehouden
Kerenki en Kornii'of.f
verslagen.
Een Russisch communiqué, draadloos overge
bracht, en opgenomen door de Britsche Admira
liteit meldt, dat de troepen van Kerenski en
Kornilof na ©en verwoeden strijd geheel' versla
gen zijn hij Tsarskoje Selo.
Reuter seint dd. gisteren uit Londen
Hier volgt de volledige beschrijving van Ke
renski's nederlaag, zooals déze draadloos uit Rus
land is verspreid.
„Gisteren heeft het revolutionnaire legéri na
©en verwoeden strijd bij Tsarkoj© S©io de con-
tra-revonitionnaire troepen onder Kerenski ©n
Kornilof volkomen verslagen.
Namens de nevolutionnaire regeering gelast
ik verzet tegen allé vijanden van de revolution
naire democratie ©n het nemen van all^ maat-
1 regelen, welk© noodig zijn om Kerenski gevan
gen te nemen.
Ik verbied tevéns soortgelijke avonturen, die
het succes der revolutie e-n den triumf van h^t
revolutionnaire legér in gevaar brengen.
(w.g. MOERAVIEF,
Opperbevelhebber der troepen, die tegèn
Kerenski optreden.
De geschiedenis zal den nacht van 12 Novem
ber in 't bijzonder vermelden. K©renki's po
ging om de contra-revolutionnaire troepen te
gen de, hoofdstad der revolutie' té doen opruk
ken, is op afdoende wijz© beantwoord.
Kerenski trekt terug en wij gaan tot liet
I offensief over.
Soldaten, matrozen en arbeiders van P0tro
grad weten', hoe zij, met d© wapens in de vuist,
hun wil en de macht der democratie kenbaar
maken en zullen maken
Hoewel Lynch advocaat was, beefde hij toch
even bijN het hooren van dien naam maar hij
was een te behendig man van de wereld, om
zijn innerlijke gemoedsbeweging op zijn gelaat
te doen blijken. In onberispelijke houding ging
hij zijne bezoekster tegemoet.
Nuala O'Donnell scheen nauwelijks twintig
jaar oud te zijn. Een grove bruine stroohoed
overschaduwde haar gelaat, en haar eenvoudig
kleed was tamelijk versleten. Ze droeg zwarte
katoenen handschoenen, terwijl een verschoten
mantel hare schouders bedekte, Maar niettegen
staande hare armoedige kleeding lag er zooveel
natuurlijke waardigheid in hare houding, dat
ze onwillekeurig achting inboezemde. In dit
teedere jonge meisje, met hare groote. donker
blauwe oogen, herkende men dadelijk de af
stommelingen van een adelijk geslacht.
„Mr. Lynch" zoo begon ?e aarzelend, „ik
meende dat het beter was om inplaats van op
uw brief te antwoorden zelve öy u te komen,
om over de zaak te spreken."
„Ik tacht my overgelukkig miss O'Donnell,
dat dit mij de eer, van uw bezoek verschaft."
De stem van den advocaat had weer haar
gewonen, weliuidenden klank. Onafgewend
rustten zijne oogen op het jonge meisje, terwijl
hij zich beijverde haar een stoel bij den haard
aan te bieden.
Nuala fronsde even de wenkbrauwen. Voor
haar was Fergus Lynch niets meer dan de ad
vocaat.. de zaakwaarnemer yarj V>a|'°. tern'Up.
Ze richtte het woord tot Ferry Drake, en
sprak hem aan op dien vertrouwelijken toon,
dien de leden van den adel in Ierland gewoon
lijk aannemen tegenover hun ondergeschikten.
„Goeden dag. Ferry" zoo begon ze, „Hoe hebt
ge het gisterenavond gemaakt op het gladde
ijs
„Ik bedank u voor uwe belangstelling miss
O Dennell zei Drake met een diepe buiging.
„Een oude rot als ik is aan alles gewoon."
„Dat is gelukkig", antwoordde het jonge
meisje met dien vroolijken lach die aan het
levendig uiterlijk der Iersche vrouwen zooveel
bekoorlijkheid verleent. Maar evenals een vluch
tige zonnestraal op een bewolkten dag, maakte
die lach weer spoedig plaats voor een uitdruk
king van bezorgdheid, die een zonderlinge
tegenstelling vormde met Nuala's jeugd en be
koorlijkheid.
„Mr. Lynch, ik zou u gaarne alleen willen
spreken", zei ze op ernstigen toon tot den ad
vocaat. Op een wenk van zijn patroon verliet
Ferry het vertrek. Nuala bewaarde eenige oogen-
blikken het stilzwijgen. Het kostte haar moeite
eon inleiding te vinden voor het pijnlijk ge
sprek, dat moest beginnen.
Met den elleboog leunend op den schoorsteen
mantel beschouwde de adrocaat met blijkbare
bewondering de teedere gestalte van het jonge
meisje. Eindelijk vroeg hij
„Wat kan ik voor u doen, miss O'Donrell?"
irede*
flU'
Wr.vflf V"V)-0lr'd s