Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Gratis Ongevallenverzekering I In het dal van filenveigh. De Oorlog. 40ste Jaargang. Woensdag 14 November 1917. No. 11989 P E UILLET O N, Buitenlaiidsck ftlieaws. de van een de iame ir schof' mee* de»' ,n j e&K dn1 „K»»1 (re" svl^' ad^ an>° Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89. bon nemen tea pei 8 maanden 1.50, per week 12 cent, franco p. Post 8.kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Incassokosten worden berekend. Ad ve r t e n tién 1-5 regels fl.30 elke regel daarooveu 25 et. 3 maai plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 50 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Op alle advertentiën in het Zaterdagavondnummer 10 oorlogstoeslag. Incassokosten worden berekend. i - jflfl A bij levenslange 111 i ver^es van geheele I i een hand, invaliditeitI Jfc, U U voet of oog De verzekering wordt gewaarborgd door de Holland sche bij verlies van een Algemeene Verzekeringsbank te duim; Schiedam. bij verlies van een wijsvinger bij verlies van eiken ande ren vinger. Bij of krachtens wetten of verordeningen voorgeschreven en andere officieele af- en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeentebestuur. De kohieren van het te heffen schoolgeld voor e Hoogere Burgerschool en van het Gymnasium, U'enst 1917/18 zijn heden aan den Ontvanger der Gemeente ter invordering uitgereikt. Tivee belangrijke onderwerpen. Memorie van Antwoord op het verslag van bet onderzoek der Gemeenitebiegrooting 1918 in B® afdeelingen van den Gemeenteraad, dezer ^agen in druk verschenen, bevat uitvoerige m0- dedeelingén van B,. en W. oviejr een tweetal be- Jangrijkie onderwierpen, die Mj de discussies in de afdieelingén iOp den voorgrond zijn getreden: lo. Be salarieering van het gemeenteperso- he©l; Het Schiedamscho politiekorps. Wat het eerste piunt betreft hebben B. ©n thans een standpunt ingenomen, dat over het geheel genomen, den gemeente-ambtenaren-bé- amhten en werklieden wel -zal voldoen. B. en W, van oordeel' dat e©n algemeene e g e 1 i n g in idle salariskwCVlie dient te wor- den getroffen, stéllen den Raad voor een bijslag Van fO o/0 te geven nip alle salarissen van het ^■heele persortgek onverschillig of h©t in vol- dienst der gemeente is of niet, mits d© to naal hel coning in gemeentedienst f 200 of meer bedraagt. ®etl uitzomdering wordt echter gemaakt voor: t°. De inspecteurs, 'klerk, hoofdagenten en ponten van politie.; Aan het politiepeiraanéiel alleen willen Bi. e» &en salaris ver hiotog.i.n.g toé' staan, dus uitsluiting van olie andere ambtenaren en ^ambten. 2o. Be in de Gemeentewet met nam© genoemdfe aiulitenaren, wier bezoldiging door hoogtere macht ^i'dt geregeld. Hiermede zijn bedoeld: burgemeester, sècre- 1sj commissaris van politie en gomeente-ont- aQgér ^a. D© onderwijzers bij' het L. O. Heze laatste categorie valt er huilen, omdat 0 ttijksduurtetoeslag voor ben van toepassing is. I Behalve de 10 o/o bijslag op het loon van het ?emeentepeirsoneiel is door B. en VV. nog ©én Gzigirrg voorgesteld in den bijslag voor kin- reri. - I 1 i ^.Ongetwijfeld zijn de voorstellen van B.. en de wa-t billijker dan men op grond van j besprekingen in de SgCti©s had verwacht, e bevoorrechting van één groep gemeente- blijft nu feitelijk alleen heperkt tot de a a!'isverhooging der politie, ini verhand met) j W do omstandigheid, dat aan het overig personeel sléchts een bijslag op salaris wordt gegeven. Do bed,ragen van bijslag en loon ontloopen elkaar nu well zooveel niet, maar dei vraag blijft of bet billijk is dat aan één groep gemeenteperso- neel het meerdere liaan: als salaris wordt uitge keerd, terwijl de andere het in den vorm van bijslag bekomt. In de Memorie van Antw. vindt men de be doelde uitzondering alleen gemotiveerd door der ze mededOelingmlet het oog op zijn „bizon d^r© positie" wenscheini wij voor het politiepersoneel een onderscheid te zien gemaakt Den Raad zulten zeker tij de behandeling van de Begrooting nog wel nadere mededeehn- gen worden' gedaan tér verklaring van wat on der „bizondera positie" moet worden verstaan Van -deze nmdedeidiugen zal het dan stellig afhangen of deze voorgestelde uitzondering te genover het overig gemeentepersoneël gegrond is, want met de twee aangehaalde woorden is dit allerminst afdoende door E en aangetoond. Intusschen verdienen nog ©einig© punten van het voorstel van. B,. en W. eenige aandacht. Het betreft hier allereerst de ander 2 ge noemde uitzondering van hen, die 10 o/0 tij- slag zullen bekomen. Het is mogelijk, dat een enkel der vi0r daar onder genoemden den bijslag niet wenscht, doch is het billijk, dat zij, die zich wèl op gelijken voet behandeld willen zien ais cte overig© ambt©- naren daartoe door dit voorstel ten eenen ma le zich den weg zien afgesneden? De positie van den gemeente-ontvanger b.v. dient toch ook wel onder het oog te worden gezien:. De mogelijkheid dat voor deze categorie ambte naren aan „de hoogere macht" een voorstel kan worden gedaan om ook in den 10 °/o bij slag té deelén, kan bezwaarlijk in het te ne men Raadsbesluit ontbreken. Dan rest nog de vraag of de billijkheid niet meebrengt, dat ten opzichte van den kinderbij slag de omschrijving van het gemeentepersonoel in categorie B. vallend, niet precies e©nder be hoort te luiden als die onder categorie A. ge rubriceerd. Nu lijkt Ibfet er veel .op alsof mén opzettelijk eenige ambtenaren, die onder II zouden val len, wil uitsluiten. Men geeft nu 10 o/o bijslag aan allen. Waarom dan bij dien kinderbijslag beknibbeld? In de Begroeting van 1918 was voorgesteld het aantal politieagenten in deze gemeente met 2 te vermeerderen Thans wordt aan dén Raad voorgesteld dit ge tal te brengen op zes. Wij hebben in een vorig artikel betoogt dat het in: boogie mate ongewenscht is incidentieel over reorganisatie en. uitbreiding van d© ger meentepolitie te beslissen. De zaak' is te belangrijk en gecompliceerd i Va©1 d ilet behagelijk ingerichte studeervertrek t'W6p advocaat Fergus Lynch sloeg het juist Nove Uu r' Terwijl daarbuiten in den den dichten ®n (j enievel alles een eentonig aanzien had, Verha6 Scllaarsche voorbijgangers hunne schreden hnu astten' en zich dicht in hunne mantels He© n' k°0(* Bit vertek een aangenaam verblijf biet y3,1111 vuur brandde in den haard, groote clie©t r bekleede stoelen stonden voor de ï©aapfn 8ereed en de advocaat Fergus Lynch tige e Ben indruk van iemand bij wien krach- be^,u ^ez°udheiB gepaard gaat met het vaste Als n van z«n eigen gewichtigheid, hete Zoon van een advocaat, wiens bekwaam- ^as ln Ben geheelen omtrek spreekwoordelijk eenvnf®Worden, had hij, in de oogen van de achtin e ^ewoners van Noord-Ierland de hoog- biernlL geërfd, die zijn vader daar genoot, en t©et jf Burfde hem te nadereD, zonder hem o©o-ev en meesten eerbied te groeten Hij was ataiie!er Vljf en veertig jaar oud, had een groote, een gestalte, verstandige oogen, fijne lippen Sevulden bakkebaard. Zijn blikken waren soms eenigszins schuw, maar daarvan bemerk ten de meeste menschen niets, terwijl de groote vriendelijkheid van zijne woorden spoedigleder- een voor hem innam. Hij was welgemaakt van uiterlijk en hoewel zijn hoofd al eenigszins kdal begon te worden, werd hij door alle moeders van huwbare dochters als een zeer begeerlijk pretendent beschouwd. Algemeen werd hij voor rijk aangezien, terwijl hij van dames geenszins afkeerig was. Toch was het nog iemand mogen gelukken, dezen hardnekkigen vrijgezel in hare netten te vangen. Met den rug tegeh den schoorsteenmantel leunend, terwijl hij een pak papieren in de hand hield, scheen Fergus Lynch in gedachten ver zonken. Hij beschouwde den met stof bedekten omslag der papieren en een zonderlinge lach, werd op zijn gelaatstrekken zichtbaar, terwijl in zijne oogen een zekere glans kwam, die weer dadelijk verdween, toen hij den zwaren klopper op de huisdeur hoorde. Hij schoof de papieren weer in de een van de talrijke hokjes, die den wand bedekten. Op den bundel stond het op schrift Oorkonden en documenten betreffende de bezittingen van Garret O'Donnell Esquire. Op hetzelfde oogenblik uitte zijn eerste schrij ver, een Schot, Ferry Drake gènaamd, die aan het andere einde van het vertrek zat te arbei den, een kreet van verbazing Door de geopende deur had hij een blik in den gang geworpen. „Miss O'üonnell! Miss O'Donnell in eigen persoon!" riep hü uit. om tijdens de licgrootingsdebatten in behande ling te worden genomen. Dé Raad heeft w©l-is-waaf zoo héél ve^l niet in politiéaangetegenbeden te zeggen, maar' hij heeft zich toch wel de Vraag te stéllen1 'of door het voiteerén dor gevraagde credietön een af doende verbetering in de toestanden in h©t po litiekorps zal worden' verkregen. Het politiekorps, zal1, indien het aan den Raad gedaan voorstel wordt aangenomen, hiestaan uit 2 inspecteurs, 1 klerk, 4 hoofdagenten en 43 agenten le en 2© klas. Nu wiordt in hét slechts sober toegelichte voor stel, alleen gesproken van uitbreiding van het korps. Van een reorganisatie vindt men in het geheel geen gewag gemaakt. Het kan juist zijn, dat de aangegeven sterkt© van het korps voldoende is, (de vorig© commis saris v an politie vroeg 46 agenten, de tegenwoor dige 53), maar heeft men nu d© zekerheid dat, ook een grondige reorganisatie zal plaats heb ben? O.i. volstrekt niet. Er is allerminst aangetoond waarom het ge tal agenten 43 ©n niet 46 of 53 moet zijn. In ©en' dor plaatselijke Maden (Schi©d. Volks blad) is onlangs gewezen op e©n wantoestand betreffende ©ten onderdeel van den internen dienst. Deze aangelegenheid is ook in de sec ties besproken ©n m©n kan daarop een ant woord vinden in de Mem. van Antw. Na lezing van dit antW'Oord rijst ex echter nog ©en serie vragen. Dit was maar één spéciaal punt, doch zoo is er nog ontzettend ve©l meer waaraan eens 'de aandacht moet worden geschonken. Hoe het ook zij, één ding staat naar onze mee- ining vast, dat een grondige reorganisatie gepaard moet gaan met de versterking van het politie korps. Uitbreiding en reorganisatie zijn onafscheide lijk aan elkaar verbonden. Mocht de Raad het voorstel bij de behandeling der Begrooting toch aanvaarden, dan dient tevens een besluit te worden genomen om op het Hoofd zoo spoedig mogelijk ©en grooter© afzonderlijke politiepost te vestigen, waar ©en inspecteur aan bet hoofd komt te staan. De tegenwoordige politiepost is, naar B'. en W aan den Raad mededeelen, toch voor afbraak bestemd.. De uitbreiding der stad in het westelijk ge deelte eischt beslist Beter politietoezicht. Van het politiebureau aan de Markt uit kan alles niet meer 'behoorlijk overzi©n worden. Uitbreiding der recherche ©n ©en permanen te rijwielbrigade vnoy de buitenwijken zijn even- ©eins zaken, die dringend noodig zijn, ook m©t het ■oog op den toekomstigen uithouw der stad. Een vast plan van uitbreiding en reorganisatie moet derhalve worden ontworpen. In het aan den Raad aangeboden voorstel zijn vaste lijnen ver té zoeken. Dat aan de politieagenten meer rusttijd ©n een behoorlijk loon moéten worden gegeven, spreekt vanzelf, maar dit zijn zaken, di© bij een reorganisatieplan sléchts een secundaire plaats innemen. DE OMWENTELING IN RUSL VN» i E e n bloedbad t e; i St. Petersburg. In de laatste dagen zijn, naar van Oostenrijk- sche zijde gemeld wordt, in dé straten t© St. Petersburg bloedige gevechten geleverd tusschen aanhangers van Kerenski en Korniloff on de nieuwe revolutionairen, de Bolsjewiki en So viets. De 'Oproep van Trotski aan de tegers spreekt van een roemrijken slag, die in den afg©.loop©n nacht nabij de hoofdstad tegen Kerenski gele verd is. De belemmeringen, di© nog bestaan, zijn d© opofferingen waard. Aan bet Russische front worden steeds mèer ietoogingen voor de So viets gehouden Kerenki en Kornii'of.f verslagen. Een Russisch communiqué, draadloos overge bracht, en opgenomen door de Britsche Admira liteit meldt, dat de troepen van Kerenski en Kornilof na ©en verwoeden strijd geheel' versla gen zijn hij Tsarskoje Selo. Reuter seint dd. gisteren uit Londen Hier volgt de volledige beschrijving van Ke renski's nederlaag, zooals déze draadloos uit Rus land is verspreid. „Gisteren heeft het revolutionnaire legéri na ©en verwoeden strijd bij Tsarkoj© S©io de con- tra-revonitionnaire troepen onder Kerenski ©n Kornilof volkomen verslagen. Namens de nevolutionnaire regeering gelast ik verzet tegen allé vijanden van de revolution naire democratie ©n het nemen van all^ maat- 1 regelen, welk© noodig zijn om Kerenski gevan gen te nemen. Ik verbied tevéns soortgelijke avonturen, die het succes der revolutie e-n den triumf van h^t revolutionnaire legér in gevaar brengen. (w.g. MOERAVIEF, Opperbevelhebber der troepen, die tegèn Kerenski optreden. De geschiedenis zal den nacht van 12 Novem ber in 't bijzonder vermelden. K©renki's po ging om de contra-revolutionnaire troepen te gen de, hoofdstad der revolutie' té doen opruk ken, is op afdoende wijz© beantwoord. Kerenski trekt terug en wij gaan tot liet I offensief over. Soldaten, matrozen en arbeiders van P0tro grad weten', hoe zij, met d© wapens in de vuist, hun wil en de macht der democratie kenbaar maken en zullen maken Hoewel Lynch advocaat was, beefde hij toch even bijN het hooren van dien naam maar hij was een te behendig man van de wereld, om zijn innerlijke gemoedsbeweging op zijn gelaat te doen blijken. In onberispelijke houding ging hij zijne bezoekster tegemoet. Nuala O'Donnell scheen nauwelijks twintig jaar oud te zijn. Een grove bruine stroohoed overschaduwde haar gelaat, en haar eenvoudig kleed was tamelijk versleten. Ze droeg zwarte katoenen handschoenen, terwijl een verschoten mantel hare schouders bedekte, Maar niettegen staande hare armoedige kleeding lag er zooveel natuurlijke waardigheid in hare houding, dat ze onwillekeurig achting inboezemde. In dit teedere jonge meisje, met hare groote. donker blauwe oogen, herkende men dadelijk de af stommelingen van een adelijk geslacht. „Mr. Lynch" zoo begon ?e aarzelend, „ik meende dat het beter was om inplaats van op uw brief te antwoorden zelve öy u te komen, om over de zaak te spreken." „Ik tacht my overgelukkig miss O'Donnell, dat dit mij de eer, van uw bezoek verschaft." De stem van den advocaat had weer haar gewonen, weliuidenden klank. Onafgewend rustten zijne oogen op het jonge meisje, terwijl hij zich beijverde haar een stoel bij den haard aan te bieden. Nuala fronsde even de wenkbrauwen. Voor haar was Fergus Lynch niets meer dan de ad vocaat.. de zaakwaarnemer yarj V>a|'°. tern'Up. Ze richtte het woord tot Ferry Drake, en sprak hem aan op dien vertrouwelijken toon, dien de leden van den adel in Ierland gewoon lijk aannemen tegenover hun ondergeschikten. „Goeden dag. Ferry" zoo begon ze, „Hoe hebt ge het gisterenavond gemaakt op het gladde ijs „Ik bedank u voor uwe belangstelling miss O Dennell zei Drake met een diepe buiging. „Een oude rot als ik is aan alles gewoon." „Dat is gelukkig", antwoordde het jonge meisje met dien vroolijken lach die aan het levendig uiterlijk der Iersche vrouwen zooveel bekoorlijkheid verleent. Maar evenals een vluch tige zonnestraal op een bewolkten dag, maakte die lach weer spoedig plaats voor een uitdruk king van bezorgdheid, die een zonderlinge tegenstelling vormde met Nuala's jeugd en be koorlijkheid. „Mr. Lynch, ik zou u gaarne alleen willen spreken", zei ze op ernstigen toon tot den ad vocaat. Op een wenk van zijn patroon verliet Ferry het vertrek. Nuala bewaarde eenige oogen- blikken het stilzwijgen. Het kostte haar moeite eon inleiding te vinden voor het pijnlijk ge sprek, dat moest beginnen. Met den elleboog leunend op den schoorsteen mantel beschouwde de adrocaat met blijkbare bewondering de teedere gestalte van het jonge meisje. Eindelijk vroeg hij „Wat kan ik voor u doen, miss O'Donrell?" irede* flU' Wr.vflf V"V)-0lr'd s

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1