Dagblad voor Schiedam en Omstreken, 1.J2U. f iirjfi «jg». fooji lij n b\^u" inïS'aSit; I £UU™"«"di; ZÜii d°°d; I IÜU- De Oorlog. In het dal van Glenveigh. 41ste Jaargang. Vrijdag 4 Januari 1918. No. 12030 Gratis Ongevallenverzekering BuiteiUantisclt iDïtws. FEÜILLBTO BureauKoemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 18. SbonnenioBittS p«r 3 tOAaadtn f 1.50, p«r mtèk 12 oftni, ÉcaacKt p. post f 8.j» kwartaal. AfeonffccrlJSke nummers 3 cent. Incassokosten worden berekend. Advertenties: 1—5 regels f 1.30 elke rega! daarboven 25 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeeliugen 50 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk advecteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Op alle advertentiëo in het Zaterdagavondnutnmer 10 oorlogsteeslag. Incassokosten worden berekend. De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollaadsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam bij verlies van een wij «vinger bij verlies vam eiken ande re* vinger. DE VREDESONDERHANDELINGEN. De onderhandelingen afgehrok e~n. Trotsky heeft in een rede voor de hoofdcom missie van Sovjets sarcastisch ontmaskerd, wat hij beschrijft als de huichelachtige vredesvoor- voorwaarden van Duitschland. Hij verklaarde dat zijn regeering en de arbeiders nooit in zulke voorwaarden kunnen toestemmen, als welke Duitschland wenscht te stellen. Indien de Gentralen mogendheden niet open lijk willens zijn het zelfbepalingsrecht van de Poolsche en Lettische naties te erkennen, dan zal het dringend noodzakelijk zijn de Russische omwenteling moedig te verdedigen. Deze redevoering van Trotzky is het eerste officieele bericht, dat de vredes-onderhande- lingen tot een breuk hebben geleid. Zelfs nu nog zijn de voorwaarden, waartegen Trotzky bezwaar heeft gemaakt, niet bekend, maar blikbaar is het waar, dat Duitschland zich op hei standpunt heeft geplaatst, dat Polen, Koer land, Lithauen en Esthland reeds den wensch te kennen hebben gegeven bij Duitschland te worden ingelijfd en dat Duitschland daarom deze gebieden moet blijven bezetten. Een later telegram uit Petrograd meldt Na Trotzky's redevoerigen namen de Sovjets een motie aan, waarin verklaard werd, dat de weigering van Duitschland's vertegenwoordi gers, om het vrije recht der verdrukte naties en koloniën tot bepaling van hun eigen lot te erken nen, inhoudt, dat de Duitsche autoi'iteiten weer terugkeeren tot hun oude annexionistische po litiek. Oostenrijk en Duitschland weigeren, onmid dellijk waarborgen te geven voor de onherroe pelijke verwijdering van hun troepen uit Po len, Lithauen, Koerland, deelen van Lijfland en Esthland. Een vrije uiting van den wil der bevolking in deze bezette streken is onmogelijk voor den terugkeer der bevolking. De bewering de Duitsche gedelegeerden, dat de wil der bevolking in die landen reeds tot uiting is gekomen, is ongegrond, omdat de bevolking in de bezette landen haar wil niet tot uiting kan brengen, zoolang de staat van beleg en de militaire censuur niet zijn opgeheven. „Wij verdedigen," aldus deze motie, „bet recht van Polen, Lithauen en Koerland, om waarlijk vrij over hun lot te beschikken. Wij zeggen tot de volkeren van Ootemïjk Duitschland, Bulgarije en Turkije Herinner u, dat het sluiten van een onmiddellijken demoera tischen vrede vooral van u afhangt. Alle vol keren van Europa zien naar u, uitgeput en ver bloed door een oorlog zonder weerga. Gij zult niet gedoogen, dat de Oostenrijksche en Duitsche imperialisten oorlog voeren tegen het revolutionnaire Rusland tot onderwerping van Polen, Lithauen, Koerland en Armenie. Vervolgens werden de vertegenwoordigers aan alle fronten telegrafisch naar Petrograd ge roepen. Zij gaven toe, dat de toestand aan het front zorgwekkend is, maar verklaarden, dat het leger de Russische revolutie zou verdedigen. Zij vroegen echter brood en schoenen. De meeningsverschillen Het opzienbarende telegram van den St. Pe- tersburgschen correspondent der „Daily News" (over het afbreken der vredesonderhandelingen is nog niet uitdrukkelijk bevestigd, maar de „Times" en de „Daily,Cronicle" geven daarovei nu ook berichten. De correspondent van de „Daily Cronicle" seint dd. Dinsdag De moeilijkbeden voor de Duitschers worden toegelicht door een verklaring van Pavlowitsj, lid van de Russische delegatie, die zelf geen bolzjewik, maar een socialistisch kenner van in ternationale aangelegenheden is. Hij beschouwt de Duitsche voorwaarden als ten eenenmale onaannemelijk. De Duitschers en Oostenrijkers zoo zegt hij, hebben voor de conferentie van Brest hun schitterendste deskundigen op econo misch en diplomatiek gebied gemobiliseerd. Hun taktiek was merjwaardig plooibaar, tot de Oekrainer afvaardiging aankwam. Zij gingen zeer ver in het toestemmen in het beginsel geen inlijvingen en geen schadeloosstellingen, maar nadat de Oekrainers waren aangekomen, verklaarde Hoffmann zeer uitdrukkelijk, dat de Duitschers het bezette gebied niet zouden ont ruimen, omdat, ofschoon met de bolzjewiki een vrede gesloten zou kunnen worden, andere ge deelten van het Russische leger den oorlog zouden kunnen voortzetten met de hulp van Eng land en Frankrijk en Brest en andere belang rijke strategische punten zouden kunnen be zetten. De Duitschers hebben volstrekt gewei gerd het bezette gebied te ontruimen voor een algemeene vrede gesloten is. Zij bekreunden zich in het geheel niet om den regeeringsvorm in Rusland. Hun eenige zorg was, of de vrede een volledige onzijdigheid van het geheele Rus sische leger zou waarborgen. Duitschland, zoo zeide Pavlowitsj, was bereid om Belgie en het bezette gebied van Frankrijk te ontruimen, maar blijkbaar alleen op voorwaarde van een ontruiming van Mesopotamie en Arabie. An ders zou Duitschland's prestige in de Moham- medaansche wéreld in haar geheel een doode- lijken slag krijgen. Pavlowitsj ziet persoonlijk de vredeskansen zeer doiïker in en acht de Duit sche voorwaarden voor Rusland in het bijzonder onaannemelijk. Het „Prhger Tagblatf' verneemt uit Stock holm, dat het orgaan van Branting een opzien barend artikel bevat. Volgens dit artikel zal de Entente haar oorlogsdoel herzien en de voor stellen van Czernin aannemen. De berichtgever van het „Prager Tagblatt" voegt er aan toe, dat men in Stockholm algemeen het artikel door Engeland -ingegeven acht. De Oekraïne. Uit de mededeelingen van de uit Kief terug gekeerden afvaardiging, die ten doel had bemid delend op te treden in het conflict tusschen de Sovjet en de Rada, blijkt de mogelijkheid dit conflict op vriendschappelijke wijze optelossen. De centrale Rada is voornemens het ultimatum der volkscommissarissen in te willigen, op voor waarde, dat de Oekraine van geldmiddelen zal worden voorzien en bij officieel decreet als republiek zal worden erkend. De Oekraine zal den uitvoer van koren naar Groot-Rusland niet stopzotten. De regeeringen van h6t Viervoudig Verbond hebben op het verzoek van het Oekrainsche sec retariaat-generaal, om de Oekrainsche democra tische republiek tot de vredesonderhandelingen toe te laten geantwoord, dat zij bereed zijn ver tegenwoordigers der Oekrainsche republiek als deelnemers aan de onderhandelingen te Brest- Litofsk te begroeten. Dit antwoord werd gegeven in overeenstem, mmg met de Russische afvaardiging, die de Oekrainsche afgevaardigden als deel uitmakend van de Russische afvaardiging beschouwt. Du itche persstem. De „Germania" brengt heden een mededee- ling over een eventueele samenwerking van parlement en regeering in Duitschland bij de Duitsch-Russische onderhandelingen. Bij de re. laties welke dit centrumsorgaan heeft, kan men aannemen, dat de inhoud dezer mededeelingen de meening intoonaangeveuderegeeringskringen weergeeft. De „Germania' begint met er op te wijzen, dat het onjuist zou zijn, om, uit het feit, dat een officieus bericht over de eergisteren gehouden samenkomst van von Külmann met parlementsleden ontbreekt, een conclusie te trek ken over de bereikte eenstemmigheid Het is veel eer vanzelf sprekend dat «lechts d&arom geen bericht is gegeven, omdat men niet een stan d punt wenscht in te nemen, voordat d#ho ofd- commissie van den Rijksdag zich heeft kunnen uitspreken. Welk standpunt de hoofdcommissie in zal nemen, kan moeilijk twijfelachtig zijn. De hoofdcommissie zal op zijn minst met zeer sterke meerderheid de rijksregeering steunen, 38 De dood van Robert Fhurgood maakte een grooten indruk in het geheele land. De groote meerderheid van het Iersche volk keurde de misdaad af, maar een groote onrust onder het en alle Engelsche gronfbezitters vreesden voor hun leven. Tevergeefs stelde Miss Nancy alle: in het werk ten gunste van haar beschermeling De rechters begrepen wel, dat de ware schul dige niet voor hen stond. In den toon, waarop de jonkman zich verdedigde, lag zooveel waar heid en vrijmoedigheid, dat men van zijne on schuld overtuigd was, maar de revolver met zijne naamletters was een zeer bezwarend bewijs tegen dem. Gij kent den moordenaar, noem hem dan" zei de rechter. „Geef ons eene verklaring van het feit, dat de revolver in zijn bezit is gekomen, zooals ge beweert." „Dat weet ik niet. Ik kan geen verklaring daarvan geven, en een landgenoot te verraden, dat zou een lafheid zijn, waartoe ik niet in staat ben", zei hij op beslisten toon. Hij bleef onverzettelijk, em alle pogingen, hem tot andere gedachten te brengen, leden •chipbreuk. In de oogen van eem Ier is het een van de meest eerlooze daden die men kan .bedrij ven, een landgenoot aan een Engelsche recht bank over te leveren. „Wanneer gij blijft weigeren, den moorde naar aan te geven" zei de rechter op strengen toon, „dan neemt gij daardoor de verantwoor delijkheid voor de misdaad op u, en wordt gij zijn medeplichtige." „Ik veroordeel de misdaad, maar ik weiger den schuldige te noemen",: antwoordde Randal op beslisten toon. „Bovendien bevindt degene, die Mr. Fhurgood heeft gedood, zich hier onder het publiek. Hij kan zichzelven aangeven als wil. Maar als hij wil blijven zwijgen, behoeft hij niet te vreezen, dat ik hem zal verraden." Terwijl Randal dit zeide, vermeed hij het zorgvuldig, zich om te keeren tot het publiek, dat in de gerechtszaal aanwezig was, uit vrees dat hij door zijn blikken iemand' zou kunnen verraden. Een doodelijk stilte heerschte onder het publiek. Miss Nancy richtte op allen, die in de zaal aanewzig waren, een doordringenden bijna smeekenden blik, maar niemand verroerde zich of gaf zich aan. Nu was het de taak der gezworenen, om volgens eer en geweten uit spraak te doen. Allen verklaarden eenstemmig, dat Randal Mac Sorley medeplichtig was aan den moord op Robert Fhurgood, bedreven maar bevalen hem aan in de toegevendheid van het Gerecht. „Voor de laatste maal, Randal Mac Sorley, vragen wij wilt gij den moordenaar noemen vroeg de voorzitter van de Rechtbank. Neen, antwoordde de jonkman. Toen werd het vonnis uitgesproken, temidden van de algemeend ontroering Randal werd tot tien jaar dwangarbeid verooerdeeld. Een doordringende kreet weerklonk door de zaal. Het was Miss Nancy, die in zwijm was gevallen. welke in haar vredesprogramma vólkernen de richtlijnen voJgf, die door de Rijksdagmeerder- beict zijn verkondigd. Italië. De Italiaansche Staatscourant publiceert ae* decreet, waarbij bepaald wordt, dat een oor logscomité is opgericht, dat zal beraadslagen over de kwesties, die de competentie van het civiele bestuur raken en waarbij ook het opper bevel van leger en vloot betrokken is. Het comité is samengesteld uit den minister van Buitenlandsche Zaken, den minister van Financien, den minister van Oorlog, den minister van bewapening en munitie. De premier be kleedt het voorzitterschap, terwijl de chefs van de generale staven van Oorlog en Marine in het comité zitting hebben met een advisee- rende stem. SPANJE. Het Koninklijk Paleis te La Granje, het bui- tebverblijf der Spaansche Koningin, is geheel afgebrand. Ook een aantal omliggende huizen werd door den brand vernield. Daar de water leidingbuizen bevroren waren viel aan blusschen niet te denkejn. De schade is buitengewoon slechts enkele schilderijen en kunstvoorwerpen konden worden gered. De Matin" verneemt uit Madrid, dat eoowal republikeinen als socialisten groote ontevre denheid aan den dag leggen. De regeering treft maatregelen tot bestrijding der agitatie, welke in sommige provincies dreigt uit te loopen op een revolutionnaire beweging. Volgens de „Temps" zou de minister-president hebben ver klaard, dat het ontbindingsbesluit tegen Januari zal worden uitgevaardigd. ARGENTINIË. De „Daily Mail" meldt uit Beunos Aires, dat een botsing heeft plaats gehad tusschen politie en stakers, waarhij een groot aantal personen werden gewond. Honderdemarrestaties hadden plaats. FINLAND. De Raad van arbeiders en soldaten heeft ge volg gegeven aan het verzoek der F'insche regee ring en Finland als een onafhankelijke repu bliek erkend. Naar de „Messagero" uit Petrograd ver neemt, beginnen de Russische garnizoenen Fin land te ontruimen. De Finsche senaat heeft het voornemen in alle oorlogvoerende landen ge zantschappen te vestigen.. &LLERX.M NIEUWS. Gemeld wordt, dat de Japansche regeering in vollen omvang de Russische regeering zal erkennen. Het Japansche gezantschap zal bin nenkort een desbetreffende verklaring bekend maken. Twee jaren waren sedert deze gebeurtenissen verloopen. Het kasteel van Garrel was nog altijd eenzaam en verlaten, want noch Nuala noch haar vader waren daar teruggekeerd. De oude edelman stierf te Nizza aan de ziekte, die zijen dochter al sedert lang had verontrust. Het was Nuala onmogelijk, zich naar hem te begeven, om hem in zijn laatste oögenblikken, bij te staan. Evenmin kon ze miss Nancy naar Dublin bege leiden, waar Randal zich voor het gerecht we gens den moord op Robert Fhurgood moest verantwoorden. Denzelfden avond waarop Fhur good voor haar oogen den laatsten adem had uitgeblazen, werd ze door hevige zenuwkoortsen aangetast, en gedurende vele weken was haar leven in gevaar. In hare ijlende koortsen zag 'ze gedurig in hare verbeelding den gruwelijken moord en fluisterde n hare lippen onophoude lijk de namen Fhurgood, Duncan Cameron, en Fergus Lynch. Eindelijk hadden de krach ten van hare jeugd en/de lefderijke zorgen can Miss Nancy de ziekte overwonnen. Gedurende den hongersnood, die den daar- opvolgenden winter heerschte, was Nuala hare tante behulpzaam, om onvermoeid overal wel daden uit te deelen. Nu alle aardsch geluk haar was ontzegd, begreep zij, dat in trouwe plichts vervulling een groote troost is te vinden, en dat niemand, wien de gelegenheid is gegeven, het goede te doen, het leven als een last mag be schouwen. Wanneer zij in gezelschap van hare tante de hutten der armen bezocht, om daar ondersteuning en troost te brengen, dan ont blootten de voorbijgangers vol eerbied het hoofd. Randal Mac Sorley behoefde de straf, waartoe hij veroordeeld was, maar gedeeltelijk uit te boeten. Zooals algemeen was vermoed, was de de moordenaar van Robert Fhurgood niemand anders dan Barnay Clancy, de woeste boer uit het dal van Glenveigh. Door een geheime samenzwering, waarvan hij al sedert lang deel uitmaakte, was hij aangewe zen om den „tiran van Glenmore" te dooden, en hij had aan dat afschuwelijk bevel gehoor zaamd. Toen hij zag, dat Randal niet ter dood dood veroordeeld, bleef hij zwijgen, maar toen toen hij, kort daarna, naar aanleiding van een een andere missdaad in hechtenis werd geno men, betuigde hij Randals onschuld. Hij ver klaarde dat hij den revolver, waarnee de moord was bedreven, had gestolen, en gedurende vel schillende dagen, Robert Fhurgood als een schaduw had achtervolgd, om met een "dive- sche volharding het juist en meest geschi e oogenblik te kiezen, waarop hij de afschuw© lijke daad zou kunnen bedrijven. Toen Randal uit de gevangenis terugkeerde, geleek het op een triomftocht. De bewoneis van Donnelstown wilden hem schitteren eei betoon bereiden, maar hij sloeg dat.aanbo a „Toen ik fhurgood doodelijk getroffen daat zag liggen,"zoo verklaarde hij aan miss „heb ik ingezien, dat mijn heftige ag,J\ artikelen eenvoudige menschen op w a,:l w^\ kondeh voeren. Dedagbladpers is eme gr macht, en zij die dat uit het oog verhezen, doen verkeerd. Daarom heb ;k mij laten \eroor- deeMa°ar hoewel hij elk openbaar eerebetooo wei- gerde, bleef hij de lieveling van het volk en k daarna werd hij met groote meerderheid van stemmen in het Parlement gemzen. EINDE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1918 | | pagina 1