voor Schiedam
mmEmMmmrm
SI
Maandag 23 December 1918.
12323
FEUILLETO
Jouge Harten.
Bureau: Koemarkt 4. Telel. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89.
Abonnementen-per 3 maanden ƒ1.50, p er week !2 cent, franco p.
post f 2p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Incassokosten worden berekend.
Ad ver tentiën: 1—5 regels 11.30; elke regel daarboven 25 ct. 3 msM
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden m eaedeelingen 50 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden. Op alle advertentiën 20 o/o oarlogs toeslag.
Incassokcstse worden berekend.
bfj
jg 11 levenslange
I geheele
f invaliditeit
tre fey
verlies van
Ij een hand,
s'*pVoet of oog;
bij verhes
II
een duim;
JDe verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeens Verzekeringsbank te Schiedam.
by verlies
van een l
wijsvinger; 8
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger;
Bij of krachtens wetten of verordeningen
voorgeschreven en andere officieel* al
en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur,
KENNISGEVING.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
Gezien de Verordening tot beperking van den
nachtarbeid in bakkerijen enz.
B e s 1 u i t e n
ontheffing te verleenen van de bepalingen
dier verordening, in dien zin, dat de arbeid
in de bakker ij voor hedennacht
mag aanvangen te 10 uur nam. en het be
zorgen van brood op morgen, te 7 Uur
voormiddag.
Schiedam, 23 December 1918.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Buitenlandsch Nieuws,
DE VREDESCONFERENTIE.
Volgens de „Daily News" gelooft men in
politieke kringen, dat de Engelsche regeering,
wanneer zij in haar macht bevestigd is, ver
scheidene vertegenwoordigers der arbeiderspartij
zal uitnoodigen, om eenige zittingen der vre
desconferentie bij te wonen. Clynes, Henderson
en Thomas worden genoemd.
De Servische afvaardiging naar de vredes
conferentie zal bestaan uit Nicola Pasjits, als
voorzitter, en dr. Trumbic en dr. Iwan Zolger
als leden, alsmede uit andere door de grootc
mogendheden erkende persoonlijkheden.
In den Amieiikaanschc Senaat verklaarde
Lodge over 'het vtojojmemen tot stichting van
oen volkerenbond, dat nog geen enkel plan ge
opperd was, hetwelk geen geschillen tin het
leven zou Poepen. De vrijheid der zee was een
tweede moeilijk' op te tossen kwestie. Ate be
wijs hiorvoor herinnerde hij aan de „vreemde
houding" van vice-admiraaf badger, den voor
zitter v;an het uitvoerend comité van het ma
rine-departement der' Yereenigde Staten, die
Verlangde1, dat de Ameriksaafische vloot in 1925
gelijkwaardig ziou zijn aan elke andere vloot.
Lodge geloofde niet, dat Badger's program
noodzakelijk was. Indien aldus voegde hij1
hieraan to)e vrijheid der1 zee: beteek'ent af
stand doen van het recht van blokkade, zullen
de Yereenigde Staten aarzelen e®n wapen uit
de hand De .geven, dat voor hun eigen veilig
heid noodzakelijk is. Hij' kon zich ook niet
voorstellen, dat Engeland afstand zou doen
van beft recht van blokkade.
Spreker wees verder op' de waardeloosheid
van Duitsche beloften en verklaarde, dat waar-
Novelle, ihiar 't Iloogd. van E. MERK.
19 i i
„Hoe kunt gij njiij' verwijlen doen? Roe kunt
gij van huichelarij' en valschheid sproken? Gijl
O, ik heb 't 'immers zelf gezien. Voor mijn
oogen hebt- gij' dat 'meisje gekust I"
Ilij zag haaf verbaasd, half waanzinnig aan.
„Welk meisjeIk? En voor uw ooigen?"
„0, wat ik u bidden 'mag, loochen het niet.
't Dient toch nergens toe. 'tWas daar ginds op't
bouwterrein, waai gijlieden den f eestwagen hebt
versierd, en 't (meisje was, een der „muzen," sprak
Martha met 'een verachteiijken trek om Iden mond
terwijl1 zij' tevens haar schreden versnelde.
„Suze!" riep' hij. „0 ja, nu herinner ik het
mij. Ik wilde haar voordoen, hpe zij de l'ier
moest vasthouden en zij' maakte flauwe grappen
als altijd, en viel mij' om den hals. Zij was
zoo buitengewoon 'aardig voor mij dien namid
dag. Misschien zou ik' ze wel v&,n mij' afgeschud
hebben; maar zrj zou in staat geweest zijn ons
haar medewerking te ontzöggWb als wij' haar
borgen gegeven moesten worden vopr een goje.
de nakoming der vredesvoorwaarden, terwijl
ook' de VietrOenigde Staten hun aandeel' van de
schadeloosstelling aioeten hebben.
De Duitscho kolonies mochten volgens Lodge
in geen gevjal teruggegeven worden.
PRESIDENT WILSON.
President Wilson zal in den ochtend van
26 December te Dover aankomen, waar hij
door den hertog van Connaught en den Ame-
rikaanschen gezant zal worden ontvangen. De
president zal 's middags in Londen zijn, opge
wacht aan het Charing Crossstation door den
Koning en de Koningin. De stoet zal zich
daarna naar het Buckinghampaleis begeven.
Den volgenden dag zal Wilson met de Brit-
sche ministers overleggen.
Den 28sten wordt hij officieel door de city
vcrwelkomd, den 30sten krijgt hij het cereburger-
schap van Manchester en den 31sten verlaat
hij Engeland.
BELGIë.
De nieuwe soc.-dem. minister voor de le-
vensmiddelenvoorziening, Wauters, lieeft in een
interview met Havas den toestand der ravi
tailleering in België als hoogst ernstig geschetst.
Hier en daar liggen wel flinke voorraden aard
appelen, maar er zijn geen voldoende trans
portmiddelen.
Op de vraag, waarom er geen vee uit het
buitenland kwam, antwoordde de minister
„Nederland wil ons wel vee sturen, maar
eischt als compensatie steenkool, die wij voor
het oogenhlik zeiven niet hebben. Er kan niet
komen, omdat er in dat land ook schaarsckte
aan brandstoffen heerscht. Zelfs komt er geen
Engelsche steenkool voor onze fabrieken meer
aan.
Aanvoer van Amerikaansch vleesch is on
mogelijk, zoolang wij geen koelinrichtingen
hebben, noodig voor het vervoer.
DUITSCHLAND.
De Parijsche „Journal" verneemt uit Zurich,
dat Hindenburg een telegram aan zijn regee
ring heeft gericht, waarin hij het plan te ken
nen geeft een nieuw front te vormen, tien K.
M. achter de neutrale zóne. De regeering heeft
hem naderen uitleg gevraagd, doch Hindenburg
heeft tot nog toe niet geantwoord.
Volgens den correspondent moeten de Entente-
regeeringen de vorming verhinderen van zulk
een front, dat door keurtroepen bezet zal wor
den. Gemeld wordt, dat binnenkort twee regi
menten te Frankfort zullen aankomen. De re
geering is onmachtig dit plan van Hindenburg
te weerstaan.
In een door de „Kasseier Allgemeine Zei-
tung" gepubliceerden oproep, gegeven in het
groote hoofdkwartier te Wilhelmshöhe, Kerst
mis 1918, geeft generaal-veldmaarschalk von
Hindenburg een terugblik op de geweldige
krijgsverrichtingen van liet tot weerbaarheid
groot-gebrachte Duitsche volk, dat voor geen
wereld van vijanden is ineengestort. Iiet is
beleedigd hadden. En dat, dat h&bt gij1 gezien.
Martha.? O, 'tis afschuwelijk, verKeielijkl"
't Uiterlijk van 't meisje naast hem was nu
zeer trot'sdh' geworden, jaj'sof zij! zeggen wilde:
denkt gij', dat ik dat geloof?
De mond bleef gesloten; de oogen stonden
ernstig, maar verontwaardigd. Haar geheeie hou
ding, zooa'te zij', zender hem aan te kijken, nu
haastig de straat naar 't stadje insloeg, scheen
'e zeggen: „Och, mijnheer, ijaiat mij toch met
rust. Ik wil verder niets liooïen."
Hij merkte die afwerende houding wel.
„Gjj moet mij nog leven in. uw nabijheid dul
den, juffrouw Martha! ik ga niet van u heen,
e'eir ik mij gerechtvaardigd heb!" zeide hij
'hartstochtelijk ;en trachtte haar daarbij' in de
oogen te 'kijken.
fin toen zij nu weer naar zijn opgewonden, eens
zoo geliefd gelaat opk'eelc, .toen gevoelde zij' o'p:
nieuw de bittere teleurstelling, die. zij' ter wille
vSn hem ondervonden had en bevend, moeite
doende haar ontroering, en de tranen, die óp''t
punt waren haar ooglen te vullen, te verbergen,
zeide zij, terwijl' zij hem m'et een vasten blik
aankeek
„Ja, rechtvaardig u, ate gij' kimt! Als ik nog
niet iets veel ergers van u moest gelboven:
dat gij misbruik' gemaakt hebt van myn vertrlou-
hiertoe in staat gesteld door het heilige vuur
van vaderlandsliefde, den wil tot overwinnen
en den geest der trouw. Het Duitsche leger,
sedert ontbonden, ïs tot op het laatst ge
vreesd en geacht door de vijanden. Den offi
cieren, hoog en laag, komt als opvoeders en
leiders van het volksleger ontegenzeggelijk een
groot aandeel van den roem toe en het is een
kleingeestige wraak hun rangsteekenen en wa
pens te ontzeggen en hen onbekwaam tot re-
geeren te verklaren. Het is de vernietiging
van de nationale kracht van het Duitsche
volk tot op den grond, wat die ontkennende
en verwoestende geesten beoogen, die om de
nieuwe inrichting van het rijk op gezondere,
politieke en economische grondslagen, te ver
hinderen.
Ondanks velerlei ziekelijke verschijnselen en
op zich zelf staande gevallen van zelfzuchtig
heid, ijdelheid en onwaarachtigheid keert het
Duitsche officierskorps gezond en sterk uit
den oorlog. Het Duitsche officierskorps is kern
gezond zijn levenstaak is liet welzijn van de
samenleving en de eer van den Duitschen
naam. Daarom heeft bet zich ook in dienst
der nieuwe regeering gesteld, om de ineenstor
ting van ons nationaal en economisch bestaan
te voorkomen. Het moet dan schter verbitte
ren, wanneer kleingeestige wraakzucht het ge
zag in het leger gaat ondermijnen. Al diege
nen echter, die zich onwaardig hebben betoond
deel uit te maken van het Duitsche officiers
korps, zouden en moesten worden uitgestooten.
De oproep eindigtWanneer ik aan het
eind van mijn loopbaan als opperbevelhebber
van het Duitsche veldleger mijn stem verhef
trouwsten steun in den strijd en de moeilijk
heden, dan moge men zich daarin ook een
heilige nalatenschap uit het verleden zien voor
den nieuwen tijd, voor een gelukkige toe
komst van ons volk, voor de eenheid van den
Duitschen staat met de oude vermaning „Wat
gij van uw vaderen lieht geëerfd, vecht er
voor om het te bezitten."
POLEN.
Reuter verneemt dat Padarewsky, de gede
legeerde van het Poolsclie nationale comité in
de Vereenigde Staten, plotseling Londen heeft
verlaten met bestemming naar Polen. Hij zal in
Danzig landen.
Men gelooft dat hij opdracht heeft om met
de regeering te Warschau in verbinding te tre
den, ten einde een overeenstemming tot stand
te brengen, welke tot de vorming van een re
geering zou leiden, die alle schakeeringen der
Poolsche meening vertegenwoordigt.
FINLAND.
De eerste transporten Duitsche troepen uit
Finland zijn aan de Duitsche kust aangekomen.
RUSLAND.
De „Tel. Union" verneemt dat volgens be
richten uit Riga de Bolsjewistische troepen te
Pleskau 400 personen gearresteerd hebben, die
voor de revolutionaire rechtbank gevoerd en ter
dood veroordeeld zijn. De veroordeelden moesten,
wen, daf gij gepocht hebt op mijn gunst, dat
gij onder uw kante raden om mij gelachen hebt."
Hij' k'éek h,aar verwonderd aan.
„Martha! Ik! Om u gelachlen zeide hij
zachtjes1., j
Zijn toon, zijn blik droegen zoodanig het stem
pel der waarheid, dat reeds bij1 deze eerste
woorden elke twijfel' Bij haar op de vlucht sloeg.
„Ik heb voor g'een mensch uw naam' genoemd,
omdat hij' m'ij te heilig was, om hc'm ook maar
ovier mijn lippen te brengen. Zoo zeker heb ik
mijn geheim bewaard, dat ik1 het ztel'fs voor mijn
Vader verzweeg. Martha! Hoe kond et gij; zoo
slecht van 'mij denken! Liever zou ik mij in
stukken hebben laten scheuren dan uw vertrou
wen te misbruiken. En dan ik zweer 't u
ik wajs u ti'ouw; van ganseher harte. Trouw
met leffké gedachte, met iederen ademtocht. Maar
een kus van die Suze, die zoo Vrijgevig is met
haar klissen, diten ontvangt men als "den hand
druk van iemand, die ons heefemaal' onverschil
lig is. Men denkt er het volgende oogenhlik niet
meer aan. Ik zou mij1 geen oogenhlik he'd acht
hebben om aan mijn verlóófde, aan mijn vTouw
te bekennen, dat die roode heks mij voor de
oogen van dj He menschen om den h als geval
len was. Maar ik' begrijp toch, Martha, dat gij
kwaad van mjj denken, mjj vervloeken moest.
in groepen verdeeld, zelf hun graf delven, en
werden vervolgens neergeschoten. Elke volgen
de groep moest de voorgaande begraven.
Ook uiL Ostrof komen berichten omtrent ont
zettende Bolsjewistische gruweldaden. Vele be
kende personen werden daar doodgeschoten.
ZWITSERLAND.
Naar de „Lokal Anzeiger" van betrouwbare
zijde verneemt, heeft de Zwitsersche bonds-
overheid principieel geweigerd, met de Duitsche
soldatenraden in officieele aanraking te komen.
Een afvaardiging uit Zuid-Baden, welke over
aansluiting bij Zwitserland wilde spreken, werd
teruggezonden.
SPANJE.
Romanones heeft te Parijs tegen iemand
van het Havasbureau gezegdSpanje kon
zich op dit oogenhlik niet achteraf houden. In
de eerste plaats heeft het de allerbeste ver
houding met de geallieerden te onderhouden.
Een andere politiek kan het niet voeren.
Ik zal dit in de Kamer verkondigen. Ik denk
wel, dat mijn bezoek aan Parijs, voor Spanje
vruchten zal afwerpen.
In Spanje is het op het oogenhlik niet vol
komen rustig, wegens de Catalaansche bewe
ging, die ik bevredigend hoop te kunnen af
wikkelen!
Wij lezen in de Parijsche Temps"
Men slaat den bal wel niet mis, als men
beweert, dat Wilhelm II in October 1914 in
een door hem zelf geschreven brief Spanje
heeft beloofd, dat het zegevierende Duitsch-
land het Gibraltar, Portugal en Marokko in
zijn geheel zou geven, mits Spanje tot aan
en met Duitschland handelsverdragen sloot.
Romanones heeft zich daardoor echter niet
laten beetnemen de geallieerden zijn Spanje
zeer dankbaar voor hetgeen het daarna voor
hun zaak heeft kunnen doen.
ZUID-AFRIKA.
Minister de Wet heeft ten congresse der dia-
mantdelvers gezegd de regeering staat op het
standpunt, dat Duitsch Zuid-West Afrika aan
de Unie-regeering moet worden afgedragen,
welke eveneens omtrent de beschikking over
Duitsch Oost-Afriha gehoord moet worden.
ALLERLEI NIEUWS.
In den Belgischen ministerraad werd beslo"
ten, maatregelen te nemen teneinde door de
Duitschers weggehaalde machines weder in het
land terug te brengen. Reeds zijn er industri-
eelen naar Duitschland gezonden, om daar het
uit hunne fabrieken weggehaalde materiaal te
zoeken.
Uit Woenen wordt bericht: De Nationale Ver
gadering hoeft een commissie ingesteld, welk®
troepenaanvoerders, die in 't bijzonder hij de mili
taire débadle' in 't najaar op grove wijk© in
gebreke zijn gebleven, strafrechtelijk kan doen
vervolgen. i
Een groep Amerikaansche, Engelsche en
Fransche financieele belangen moeten, volgens
Gij hebt te weinig kennis van die kringen. Gij
kondet toch niet weten, hoe weinig die Suze zelf
bij dien kus gedacht heeft, en hoe wemig ik
daarbij gevoelde. 'tWas een ongelukkig toeval,
djait u £>p dat oogenhlik in do nabijheid bracht!"
„Een van die toevallen, die over ons levens
lot beslissen," mompelde zij, alsof zij hardop
dacht. Ilij bfeef staan, als werd hij door een
p'lbtselingen schrik' aan den grond vastgenageld.
„Dat was het! En daarom? Daarom hebt gij
u weggegeven aan een ander?"
Ilij had Tiaar hand gegrepen en drukte die
met hartstochtelijke, woeste onstuimigheid. „O,
Martha! Wat hebt gij' gedaan?"
Hun oogen staarden weder in elkander. De
scheidende nevel' was weg', 't heldere ïioht sloóg
van den een naai' den ander over.
„Iets onherroepelijks!" stiet zij in groeten angst
uit. „Laat ons afscheid nemen. Ga heen! ,0 ik'
smeek u, wij mogen niet verder met elkander*
spreken, 'tIs ongepast. Ga! O, wees niet wreed!"
,,'t Noodlot is wreied, Martha, dat zoo iets
gebeuren liet! Ik' wil' heengaan, daar ginds de
hergen in. Ik z;al! uw wegen niet meer ruisen!
Vaarwel 1 Vaarwiel'!
(Wonff Vtnjolgd),
hün Ofiarl nr.lvl- .ifAnrlon .-.Ct TT -1 - Al 1 i
W«L/X 1 *1
"TV «ll/liaiu inn bliiveil