Dagblad mor Sokiedam «nl Omstreken,
bJL.. fQf]n Tonn rinn
Gratis Ongevallenverzekering 1jj
4281© Jaargang.
Maandag 17 Februari 1919
No. 12367
FEUILLKTO ïh
AVONTUREN
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 8B, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, franco p.
post f 2p„ kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Incassokosten worden berekend,
Advertentlëni 15 regels 21.30elke regel daarboven 20 ct, 3 maai
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meaedeelingeu 00 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adVerteeren. Tarieven worden cp aanvrage
toegezonden. Op alle advertenliëa 20 Qjo oorlogstoeslag.
Iacasaofco®fc#s w®rd«a barakwL
geheele 81|| een hand, 1 /Uil dood' I lllll
invaliditeitfe voet ol oogfe U tUr I IJ' een duimI
wordt gewaarborgd door de Kollaadsche Algemeens Verzekeringsbank te Schiedam.
bij verlies
van een
wijsvinger;
bjj
verlies van
eiken ande
ren vinger;
T erJi'eerde voorlichting
Er zijn nog altijd menschen, die de gpe-giemeein-
te de overtuiging trachten bijt te brengen, dal er
een algemeen® opinie was, dat iedere partijl zich.
bij1, een. Raadsverkiezing als die van a.s. Woens
dag onthouden, zou daaraan deel' te nemen en
de zetel van den beer Maas aan de vrijUinnigten,
te laten i
Dat die opinie algemeen bijf links bestaat,
is best mogelijk, maar bij rechts' zeker niet.
Tot de miens'chen, d;i© de linksche meerderheid
in den Raad onverzwakt willen bestendigen be
hoort de redactie van het „Schied. Volksblad."
Men staat inderdaad perplex over do buitenge
woon arrogant© wijlze waarop in dit blad wordt
aangetoond, hoe verkeerd de Roiomöchem gehan
deld hebben door miet oen candidaat uit te ka
men en zich niet bij1 de laisser aller-politiek
van de A. R. hebben neergelegd.
Het kan z'n nut (hebben een biloiemlezing uit
bet geschrijf aan onze lezers voor te zetten.'
als de R.K's donken dat wij ons laten
voorschrijven wat wij te doen hebben, dan
zyo ze aan een verkeerd adres.
ieder antirev., die zijin, zelfrespect on
geschonden bewaard wil zien, blijft Ihuis.
......Wiji willen wel zoggen, dat het bi. èn
voor den Ijeer Matthijissen persoonlijk en uit
©on oogpunt van algemeen© politiek te wen-
schen is, dat de heer Matthijissen dit k|eer
de reis niet haalt." 'i
M rijft uw OiOgen eens uit, lezers. Dit' fraais
staat in eon A. R. orgaan!
Men krijgt zoo ongeveer den indruk, dat de
'sterkste politieke partiji, in casu die R.K. (die
bij de jongste Kamerverkiezing in-' Schiedam n.b.
2145 stemmen uitbracht, tegenover de A. R.
877)> genoodzaakt zou zijn de Tiat-ma ar-waaien
Politiek der A. R. te volgen.
Als overleg onder de oude Qoaliliegenooten
thans door de A. R. zoo noodzakelijk wordt
geacht, waaróm zijh zij dan niet eens bij' R. K.
gekomen, waar zij altijd welwillend werden pint-
vangen en over wier steun en medewerking in-
bet verleden zij waarlijk niet <|e klagen hebben?
Neen, de houding van het „Schied. Vofksbl."
ons zeer lOnsympathiek. f
Zij 'drijft de kiezers in een gldd verkeerde! wbh-
Rng.
2ij weet nietajlleen dal zij door het advies„ont
houdt u bij, deze stembus" mee helpt links te
s eunen, maar bovendien verheugt zij! er zich
leeds bij voorbaat over als de katholieke candi
daat een echec zou lijden.
Ziet, vooral dit laatste is iets wat bijl chrisite-
'1 c* Politici achterwege behoorde te blijven.,
Het ideaal van den R.K. zoowel 'als van den
Nov. en Chr. Hist, ismet alle krachten te
©vorderen, dat rechts weer de leiding krijgt ©n
linksche raadsnteerderheid worde verzwakt.-,
Dat is gezonde politiek. f
Het doet er weinig toe of het Raadslid dat
thans gekozen wordt, slechts voor een korten
spanne tijds zal' zitting hebben.
Jn dit korte tijdsbestek kunnen' npg uiterst bé-
langrijke beslissingen vallen. Waar het in onzen
Gemeenteraad bij' tal van stemmingen vaak op 't
kantje af gaat, is het ons om den dood niet om-
verschillig jof de linksche Raadsleden al dan
niet even sterk blijven.
Wie derhalve met ons van coideol is, dat in
onze genteonte de linksche Raadsmejerdexheid'
dient verzwakt te worden, zoomede dat het de
taak van den chris tetójken kiezer niet kan noch
mag zijin om implicit© moer te werken lot de
verkiezing van een anti-cJericaal, in casu oen,
liberalen candidaat, stemme Woensdag:
II. G. Matthijssen,
voorzitter van de ;afd. Schiedam' van den Ned.
R. K. Metaalbewerkersbond. i
Buitenlandse]] Nieuws,
van
ETIENNE GEHARD,
Rrigade-Commandant van Napoleon I.
door
A. CONAN DOÏLE.
16
,.Nog een raad' voor gij vertrekt, mijnheer Gé-
raid, zeide deze: „gij: komt nu in troebel war
ei, en. zoudt wel een minderen loods kunnen vin-
en dan ik ben Wij hebben ni.et het geringste
esef van 's Keizers bedoelingen, maar v,oor ons,
le nweten waken voor liet welzijn dies lands,
van vee' gewicht, dat wij' op d© hoiogte
ijven van alles, wat er omgaat. Gij1 begrijpt
Inil zeker wel, niet waar, mijnheer Gérard1?"
bad niet het minste begrip waar hij heen
w'lde, maar ik boog en trachtte een gezicht te
z©tten, alsof mijl alles even duidelijk was.
„Neem dus de grootste voorzichtigheid in acht
©o houd alles zorgvuldig voor u", zeide Talley-
ran(l- „Kolonel de Lasalle en ik zullen ons niet
U ^.n 'le^ PubÜek vertonnen, maar wij zul-
_n 11 Nier wachten en u onze meaning zeggen,
armeer gij ons verteld hebt wat er tusschen
DE VOLKERENBOND.
Wilson heeft lij' de indiening van het pkn vpior
den Volkerenbond 'een redevoering gebonden, daar
bij verschillende punten nader toelichtend.
Aan het sli'ot van zijn red© zeide Wilson:
Mijlne heeren, er is pon greater stap voor
waarts gedaan dan deze. Rij! een terugblik op-
de wereldgeschiedenis, zult gij zien, hoe hul
peloos do volkeren zijin geweest, die een prooi
waren van. gewetenliooae mogendheden. Het fat
een van de meest bedroevende on thutLiingepj
uit de laatste jaren geweest, dat de groote mo
gendheid, die gelukkig pas verslagen is, een
ondragelijken last van onrechtvaardigheid lég
de op de hulpelopz© volken van stemmig© der
koloniën, die het geannexeerd had, dat het
meer m ha,ar belang was zie uit te roeien, dan
ze te ontwikkelen, dat zij hun land wenschtea
te bezetten voor Europe,esche doeleinden ten,'
niet om hun vertijoiuwen te genieten, opdat zij'
'1 zouden k,nnnen worden opgevoed tot een hoo-
ger peil.
S Thans legt de wereld haar geweten nJeer in,
'een wet en zegt: „daar m,oet een einde aan
komen. Ons geweten is gemoeid met dezen
staat van zaken." En onder deze-, voogdij zu!
'ten de hulpelo-oze volkeren der wereld in het
Jicht ©ener nieuwe hoop te staan komten.
Deze oorlog heeft vele vreesleljk© dingeof
voortgebracht) maar mijne heeren, bij, heeft lOiok beginsel,
eenige schoon© dingen voortgebracht. Het
kwapd üsf' Verslagen, maar :1e rest van de wl©-
reld is er meer dan ooit bewust van geworden,
dat gen zich bevond tegenover de majesteit!
•van het recht. De volken, die elkaar niet ach
terdocht beschouwden, kunnen nu ai's vrienden
en ka'mcraden in één gezin samenleven en zijl
wenschen dit ook te doen. Het moeras van
wantrouwen en intrige is opgeruimd. Dei man-
u en den Keizer is voorgevallen. Maar nu is!
het tijd om te gaan, denk er aan, dat de Keizer
zeer op stiptheid gesteld is."
Te voet begaf ik mij naar het pafeis, dat niet
verder dan een honderdtal piassen van mijn kwar
tier gelegen was. Ik werd in de antichambre
gelaten, waar Duroc in zijn nieuwe uniform met
rooide en gouden uitmonstering, druk been en
weder liep onder de menigte, die daar wachtte-
Tegen mijnheer de Cauliucourt hoorde ik hem
fluisteren, dat het vopr de helft Duitscbe herto
gen waren, die op een koningskroon hoopten, en
voor de andere helft Duitscbe hertogen, die den
bedelstaf reeds in 't verschiet zagen. Toen Duron
mijn naam hoprde, diende hij! mij dadelijk aan,
en ik bevond mij! "in tegenwoordigheid des Kei
zers.
In het kamp had ik hem natuurlijk wel hon
derdmaal gezien, inaar nog nimmer had ik zoo
van aangezicht tot aangezicht voor hem gestaajn.
Wanneer gijl hem ontmoet liadt, zonder in 't
minst te weten wie liiji, was, zoudt ge ongetwij
feld eenvoudig gezegd hebben, dat het een man
was met een blteek gezicht en een gced gevormd
voorhoofd. Zijh been en kwamen bij1 de nauw
sluitende kazimieren kuitbroek en de witte kou
sen, die hij droeg, vooideeüg uit. Maai' zelfs
iemand, die hem zag, zonder te weten dat hij' den
Keizer vaar zich bad zou getroffen zij» door den
nen zien elkaar recht in de> dagen en zeggen:
„Wij' zijn broeders en wijl hebben oen gemeein-
schap'peüjk doel." Wij hebben dit vroeger niet
ingezien, maar nu zien wij het in en dit j.si
,onze qonvenlie van vrienden."
Lord Robert Cecil, die Wilson als spreker op
volgde, zeide
Het schijnt mij een goed voorteeken toe. voon
het groote plan, waarmee wij! ons bezighouden,
dat het voor zijn algeheel© afwerking gepubli
ceerd is en aan al die volkeren der wereld is»
voorgelegd, ten einde hun advies en critiek tei
hoerenWij! hebben den wereldvrede trachte|n
te waarborgen door zekere beginselen vast te
leggen Het eerste, en voornajaimste vam die be
ginselen. is, dat geen enkele natie aan eien a,n-'
dere den oorlog zal verklaren, vpoirdat alle mid
delen om het conflict 'bij te leggen; zijn be
proefd. Tèn tweede hebben wij bepaald, dat
gejen enkele natie onder gejem oimstandighedpih
mag trachten een territorialb regeling, die ©einl
gevolg zal zijn van deze vredesconferentie, te
verstoren pf zich te mlenigien in de politieke ge
schillen tusscben onverschillig! Welke naties.
Dit zijn de twee groote beginselen, die wij
trachten vast te léggen voor de regeling va:n
de internationale betrekkngen en wij hebben:
ingezien, dat, indien volgens 'deze beginselen»
zal worden gehandeld, wij een slap verder moe
ten gaan en bepalen, dat geigin enkele natie een;
bewapening mag behoud'cn, die uiEsïuitend tat
agressieve dioeleindeia dient.
Ten slotte hébben wij geineend.dat het niet
genoeg is den oorlog te verbieden'. Wij moeten
nog meer doen clan dat; wijl moeten trachten
den naijvertusscben de naties door beginselen'
van internationale samenwerking te vervangen.
Aan bet slot van dit document zult gijl een
aantal Clausules vinden, waarin wordt aange
geven op welke wijze de wereld beter baiar
verplichtingen kan nakomen door samenwer
king tuss'chen alle naties en voor doeleinden,
die de geheele wereld ten goedei kouten-
- Ramos zeide: Als ©en van de, vertegenwoor
digers van de arbeiders van Groioi-Rriiannië,
wenschte ik even eenige opmerkingen te makfanl
Mijns inziens zijn ér- in dit doeumlent dne
Keginselén, die vooral op dén voorgrond tre
den. Het eerste is de vervanging van imperia
lisme en geweld bijl het regelen van interna
tionale laangelegenheden door een altruïstisch
De naties, die offers hebben mloiej-
ten brengen bij' het verkrijgen van grondge
bied, hebben zich bereid verklaard zich aan
de controle van den volkerenbond te onder
werpen. Zij zijn het verder omtrent het begin
sel ©ens g:ew,orden, dat het welzijn ,ein de toe
Ten tweede 2ijm dfo (naffes het ©eins gewor
den omtrent de beperking dier bewapening. Dit
zal een der essentieel© waarborgen zijh tot ver
zekering van den wereldvrede. Indien er bo
venmatig veel kanonnen zijn, bestaat er altijd
de kans, dat zij' zullen worden afgevuurd. Bo
vendien zullen de naties in de loekjopist niet in-
staiat zijn den last der bewapening te dragen,
die de geschiedenis der laatste dertig jaren heieft
gekend.
Het 3erde beginsel, waarop ik de aandacht
met betrekking tet de onder te eke naa.rs van dit
document wenscb te vestigen, is, dat deze het
nadeel, verbonden aan het profijt, dat parti
culieren hebben bij de vervaardiging van wa
pens, hebben ingezien, ofschoon ik een meer,
krachtige verklaring had gewenscht, die de ver
vaardiging van wapens door particulieren zou
hebben verboden. ïk geloof, dat deze stap
noodzakelijk zal blijken en de sympathie zal
hebben van de arbeiders.
Laten wij trachten ons den geest eigen té
maken van het gewichtige document, dat Wilson
heden -aan-ons en daar pms aan de geheel© uit
geputte wereld heeft voorgelegd.
Orlando steunde van ganscher harte het be
ginsel, hetwelk beden tot tastbare werkelijkheid!
is geworden, en omschreef den Volkerenbond als
een Charter des Levens, geboren in smarten en/
uli den stervensnood van ontelbare doioden.
Makine wees in naam van de Japansehe dele
gatie op het gewicht van het ontwerp.
Clémenceau verklaarde op een vraag van Hug
hes, dat het rapport door Wilson ter bespreking
was ingediend zoo, spoedig als de arbeid vol
doende was gevorderd.
Bourgeoiis zeide, dat bet noodzakelijk was,
dat iedere staat een strijdmacht op d|e; been hield'
welke, wanneer die legers eenmaal vereenigd wa/
ren, de besluiten van den volkerenbond zouden,
doen eerbiedigen. Hij! hoopte, dat het ontwerp
spoedig tot Wet der Naties zou worden verheven.
Churcihll, die per vliegmachine uit Londen te
Parijs was aangekomen even vicor het sluiten der
voltallige zitting der conferentie, gaf in over
weging, het Russische vraagstuk tot onderwerp
eener bespreking te maken. i
DE BELGISCHE EISCHEN.
Een communiqué van het Belgische minis
terie van Buitenlandsche Zaken resumeert als
volgt de verklaring van den minister van Bui
tenlandsche Zaken van 11 Februari, in naam
van de Belgische delegatie voor de vertegen
woordigers van de vijf groote mogendheden af
gelegd
Minister Hymans wees op de noodzakelijkheid
Stemming 'der volkeren de Vijke vain bestuur van herziening van de tractaten van 19Aprii 1839,
zulfen. bepalen. Mijns inziens is dit. ©en groote
stap voorwaarts bijl de toepassing van het be
ginsel van moreel© idealisme.
zonderlingen blik zijner oogen, die eiene uitdruk
king konden aannemen, waarvan een grenadier
zelfs bang zou worden. Men zegt dat Auguer.aau,
die anders niet wist wat vrees was, sidderde
voor den blik van Napoleon, en dat totp- een tijd
toen de Keizer nog maar gewoon militair was.
Mij' keek hij goedig genoeg aan en hiji wenkte
mij:> dat ik bij de deur zou blijven staan. De Me-
neval zat te schrijven, elk Oiogenblik met zijn
kruiperige oogen opziende naar den Keizer, die
hem dicteerde I
„Tot zoover! Gij kunt gaan," zeide de Keizer
kortaf: fel toen de secretaris de kamer verlaten
Nad, liep de Keizer met de handen pp> den rug
heen en weder, mij', zonder een woord te zeggen,
van top 'tot teen opnemende- Hoewel hij1 zelf
niet grioot was, hield hij er van flinke kereife
om zich heen te hebben, en ik geloof dus wel,
dat hij met mij ingenomen geweest zal' zijn. Met
inijln eëne hand salueerende, hield ik mét
de andere het gevest rap. mijne sabel vast, tere
vijl ik recht voor mij: uit keek, zocals' dat ©en!
militair betaamt.
„Wel, mijnheer Gérard, zoo begon hij eindelijk
met zijn wijsvinger high gouden borstterrsisem aan
rakende, „ik heb gehoord, dat gij.een zeer ver
dienstelijk officier zijt Uw kulune. 1 heeft een uit
stekend rapport over u uitgebracht."
Ik spitste mij om een schitterend antwoord te
waarin de internationale positie van België werd
geregeld. De grondslag van deze positie was
de permanente en gegarandeerde neutraliteit.
geven, maar er wilde mij' niets anders voor den.
geest komen dan Lasalle's gezegde, dat ik ©en en|
al sporen en knevels was. Het resultaat was dus,
dat ik niets zeide. De Keizer moet ongetwijfeld
den strijd bemerkt hebben, di© zien op mijn gc
iaat afteekende, en toen mijn antwoord uitbleef,
scheen hem dat niet ©ens te mishagen.
„Ik geloof, dat gij de man zijl, dien ik nas*,
dig heb," hernam' hij. „Van dappere en kundige
menschen ben ik aan alle kanten omringd, maar
©en dapper man, die Hij bracht den zin niet
ten einde, en bet was mij' ook niet recht duiden
lijk waar hij1 op zinspeelde. Ik bepaalde mij toll
de verzekering, dat ik hem trouw zou zijin tot
den dood.
„ZaoaJs ik jjehoord heb, weet gij goed met uw
wapen om te gaan," zeide hii.
„Jamelijk, Sire", was mijn antwoord.
„Uw regiment heeft u uitgekozen om te duel-
leeren met den kampioen der huzaren van Cham-
bar ant?"
Hel: deed mij genoegen .te hooren, dat hij zoo
van mijne heldendaden op de hoogte was,
en ik antwoordde:
„Mijn© kameraden hebben mij di© eer aange
daan Sire."
(Worii vervölfrfh