Dagblad mor Sokiedam «nl Omstreken, bJL.. fQf]n Tonn rinn Gratis Ongevallenverzekering 1jj 4281© Jaargang. Maandag 17 Februari 1919 No. 12367 FEUILLKTO ïh AVONTUREN Bureau: Koemarkt 4. Telef. 8B, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39. Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, franco p. post f 2p„ kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Incassokosten worden berekend, Advertentlëni 15 regels 21.30elke regel daarboven 20 ct, 3 maai plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meaedeelingeu 00 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adVerteeren. Tarieven worden cp aanvrage toegezonden. Op alle advertenliëa 20 Qjo oorlogstoeslag. Iacasaofco®fc#s w®rd«a barakwL geheele 81|| een hand, 1 /Uil dood' I lllll invaliditeitfe voet ol oogfe U tUr I IJ' een duimI wordt gewaarborgd door de Kollaadsche Algemeens Verzekeringsbank te Schiedam. bij verlies van een wijsvinger; bjj verlies van eiken ande ren vinger; T erJi'eerde voorlichting Er zijn nog altijd menschen, die de gpe-giemeein- te de overtuiging trachten bijt te brengen, dal er een algemeen® opinie was, dat iedere partijl zich. bij1, een. Raadsverkiezing als die van a.s. Woens dag onthouden, zou daaraan deel' te nemen en de zetel van den beer Maas aan de vrijUinnigten, te laten i Dat die opinie algemeen bijf links bestaat, is best mogelijk, maar bij rechts' zeker niet. Tot de miens'chen, d;i© de linksche meerderheid in den Raad onverzwakt willen bestendigen be hoort de redactie van het „Schied. Volksblad." Men staat inderdaad perplex over do buitenge woon arrogant© wijlze waarop in dit blad wordt aangetoond, hoe verkeerd de Roiomöchem gehan deld hebben door miet oen candidaat uit te ka men en zich niet bij1 de laisser aller-politiek van de A. R. hebben neergelegd. Het kan z'n nut (hebben een biloiemlezing uit bet geschrijf aan onze lezers voor te zetten.' als de R.K's donken dat wij ons laten voorschrijven wat wij te doen hebben, dan zyo ze aan een verkeerd adres. ieder antirev., die zijin, zelfrespect on geschonden bewaard wil zien, blijft Ihuis. ......Wiji willen wel zoggen, dat het bi. èn voor den Ijeer Matthijissen persoonlijk en uit ©on oogpunt van algemeen© politiek te wen- schen is, dat de heer Matthijissen dit k|eer de reis niet haalt." 'i M rijft uw OiOgen eens uit, lezers. Dit' fraais staat in eon A. R. orgaan! Men krijgt zoo ongeveer den indruk, dat de 'sterkste politieke partiji, in casu die R.K. (die bij de jongste Kamerverkiezing in-' Schiedam n.b. 2145 stemmen uitbracht, tegenover de A. R. 877)> genoodzaakt zou zijn de Tiat-ma ar-waaien Politiek der A. R. te volgen. Als overleg onder de oude Qoaliliegenooten thans door de A. R. zoo noodzakelijk wordt geacht, waaróm zijh zij dan niet eens bij' R. K. gekomen, waar zij altijd welwillend werden pint- vangen en over wier steun en medewerking in- bet verleden zij waarlijk niet <|e klagen hebben? Neen, de houding van het „Schied. Vofksbl." ons zeer lOnsympathiek. f Zij 'drijft de kiezers in een gldd verkeerde! wbh- Rng. 2ij weet nietajlleen dal zij door het advies„ont houdt u bij, deze stembus" mee helpt links te s eunen, maar bovendien verheugt zij! er zich leeds bij voorbaat over als de katholieke candi daat een echec zou lijden. Ziet, vooral dit laatste is iets wat bijl chrisite- '1 c* Politici achterwege behoorde te blijven., Het ideaal van den R.K. zoowel 'als van den Nov. en Chr. Hist, ismet alle krachten te ©vorderen, dat rechts weer de leiding krijgt ©n linksche raadsnteerderheid worde verzwakt.-, Dat is gezonde politiek. f Het doet er weinig toe of het Raadslid dat thans gekozen wordt, slechts voor een korten spanne tijds zal' zitting hebben. Jn dit korte tijdsbestek kunnen' npg uiterst bé- langrijke beslissingen vallen. Waar het in onzen Gemeenteraad bij' tal van stemmingen vaak op 't kantje af gaat, is het ons om den dood niet om- verschillig jof de linksche Raadsleden al dan niet even sterk blijven. Wie derhalve met ons van coideol is, dat in onze genteonte de linksche Raadsmejerdexheid' dient verzwakt te worden, zoomede dat het de taak van den chris tetójken kiezer niet kan noch mag zijin om implicit© moer te werken lot de verkiezing van een anti-cJericaal, in casu oen, liberalen candidaat, stemme Woensdag: II. G. Matthijssen, voorzitter van de ;afd. Schiedam' van den Ned. R. K. Metaalbewerkersbond. i Buitenlandse]] Nieuws, van ETIENNE GEHARD, Rrigade-Commandant van Napoleon I. door A. CONAN DOÏLE. 16 ,.Nog een raad' voor gij vertrekt, mijnheer Gé- raid, zeide deze: „gij: komt nu in troebel war ei, en. zoudt wel een minderen loods kunnen vin- en dan ik ben Wij hebben ni.et het geringste esef van 's Keizers bedoelingen, maar v,oor ons, le nweten waken voor liet welzijn dies lands, van vee' gewicht, dat wij' op d© hoiogte ijven van alles, wat er omgaat. Gij1 begrijpt Inil zeker wel, niet waar, mijnheer Gérard1?" bad niet het minste begrip waar hij heen w'lde, maar ik boog en trachtte een gezicht te z©tten, alsof mijl alles even duidelijk was. „Neem dus de grootste voorzichtigheid in acht ©o houd alles zorgvuldig voor u", zeide Talley- ran(l- „Kolonel de Lasalle en ik zullen ons niet U ^.n 'le^ PubÜek vertonnen, maar wij zul- _n 11 Nier wachten en u onze meaning zeggen, armeer gij ons verteld hebt wat er tusschen DE VOLKERENBOND. Wilson heeft lij' de indiening van het pkn vpior den Volkerenbond 'een redevoering gebonden, daar bij verschillende punten nader toelichtend. Aan het sli'ot van zijn red© zeide Wilson: Mijlne heeren, er is pon greater stap voor waarts gedaan dan deze. Rij! een terugblik op- de wereldgeschiedenis, zult gij zien, hoe hul peloos do volkeren zijin geweest, die een prooi waren van. gewetenliooae mogendheden. Het fat een van de meest bedroevende on thutLiingepj uit de laatste jaren geweest, dat de groote mo gendheid, die gelukkig pas verslagen is, een ondragelijken last van onrechtvaardigheid lég de op de hulpelopz© volken van stemmig© der koloniën, die het geannexeerd had, dat het meer m ha,ar belang was zie uit te roeien, dan ze te ontwikkelen, dat zij hun land wenschtea te bezetten voor Europe,esche doeleinden ten,' niet om hun vertijoiuwen te genieten, opdat zij' '1 zouden k,nnnen worden opgevoed tot een hoo- ger peil. S Thans legt de wereld haar geweten nJeer in, 'een wet en zegt: „daar m,oet een einde aan komen. Ons geweten is gemoeid met dezen staat van zaken." En onder deze-, voogdij zu! 'ten de hulpelo-oze volkeren der wereld in het Jicht ©ener nieuwe hoop te staan komten. Deze oorlog heeft vele vreesleljk© dingeof voortgebracht) maar mijne heeren, bij, heeft lOiok beginsel, eenige schoon© dingen voortgebracht. Het kwapd üsf' Verslagen, maar :1e rest van de wl©- reld is er meer dan ooit bewust van geworden, dat gen zich bevond tegenover de majesteit! •van het recht. De volken, die elkaar niet ach terdocht beschouwden, kunnen nu ai's vrienden en ka'mcraden in één gezin samenleven en zijl wenschen dit ook te doen. Het moeras van wantrouwen en intrige is opgeruimd. Dei man- u en den Keizer is voorgevallen. Maar nu is! het tijd om te gaan, denk er aan, dat de Keizer zeer op stiptheid gesteld is." Te voet begaf ik mij naar het pafeis, dat niet verder dan een honderdtal piassen van mijn kwar tier gelegen was. Ik werd in de antichambre gelaten, waar Duroc in zijn nieuwe uniform met rooide en gouden uitmonstering, druk been en weder liep onder de menigte, die daar wachtte- Tegen mijnheer de Cauliucourt hoorde ik hem fluisteren, dat het vopr de helft Duitscbe herto gen waren, die op een koningskroon hoopten, en voor de andere helft Duitscbe hertogen, die den bedelstaf reeds in 't verschiet zagen. Toen Duron mijn naam hoprde, diende hij! mij dadelijk aan, en ik bevond mij! "in tegenwoordigheid des Kei zers. In het kamp had ik hem natuurlijk wel hon derdmaal gezien, inaar nog nimmer had ik zoo van aangezicht tot aangezicht voor hem gestaajn. Wanneer gijl hem ontmoet liadt, zonder in 't minst te weten wie liiji, was, zoudt ge ongetwij feld eenvoudig gezegd hebben, dat het een man was met een blteek gezicht en een gced gevormd voorhoofd. Zijh been en kwamen bij1 de nauw sluitende kazimieren kuitbroek en de witte kou sen, die hij droeg, vooideeüg uit. Maai' zelfs iemand, die hem zag, zonder te weten dat hij' den Keizer vaar zich bad zou getroffen zij» door den nen zien elkaar recht in de> dagen en zeggen: „Wij' zijn broeders en wijl hebben oen gemeein- schap'peüjk doel." Wij hebben dit vroeger niet ingezien, maar nu zien wij het in en dit j.si ,onze qonvenlie van vrienden." Lord Robert Cecil, die Wilson als spreker op volgde, zeide Het schijnt mij een goed voorteeken toe. voon het groote plan, waarmee wij! ons bezighouden, dat het voor zijn algeheel© afwerking gepubli ceerd is en aan al die volkeren der wereld is» voorgelegd, ten einde hun advies en critiek tei hoerenWij! hebben den wereldvrede trachte|n te waarborgen door zekere beginselen vast te leggen Het eerste, en voornajaimste vam die be ginselen. is, dat geen enkele natie aan eien a,n-' dere den oorlog zal verklaren, vpoirdat alle mid delen om het conflict 'bij te leggen; zijn be proefd. Tèn tweede hebben wij bepaald, dat gejen enkele natie onder gejem oimstandighedpih mag trachten een territorialb regeling, die ©einl gevolg zal zijn van deze vredesconferentie, te verstoren pf zich te mlenigien in de politieke ge schillen tusscben onverschillig! Welke naties. Dit zijn de twee groote beginselen, die wij trachten vast te léggen voor de regeling va:n de internationale betrekkngen en wij hebben: ingezien, dat, indien volgens 'deze beginselen» zal worden gehandeld, wij een slap verder moe ten gaan en bepalen, dat geigin enkele natie een; bewapening mag behoud'cn, die uiEsïuitend tat agressieve dioeleindeia dient. Ten slotte hébben wij geineend.dat het niet genoeg is den oorlog te verbieden'. Wij moeten nog meer doen clan dat; wijl moeten trachten den naijvertusscben de naties door beginselen' van internationale samenwerking te vervangen. Aan bet slot van dit document zult gijl een aantal Clausules vinden, waarin wordt aange geven op welke wijze de wereld beter baiar verplichtingen kan nakomen door samenwer king tuss'chen alle naties en voor doeleinden, die de geheele wereld ten goedei kouten- - Ramos zeide: Als ©en van de, vertegenwoor digers van de arbeiders van Groioi-Rriiannië, wenschte ik even eenige opmerkingen te makfanl Mijns inziens zijn ér- in dit doeumlent dne Keginselén, die vooral op dén voorgrond tre den. Het eerste is de vervanging van imperia lisme en geweld bijl het regelen van interna tionale laangelegenheden door een altruïstisch De naties, die offers hebben mloiej- ten brengen bij' het verkrijgen van grondge bied, hebben zich bereid verklaard zich aan de controle van den volkerenbond te onder werpen. Zij zijn het verder omtrent het begin sel ©ens g:ew,orden, dat het welzijn ,ein de toe Ten tweede 2ijm dfo (naffes het ©eins gewor den omtrent de beperking dier bewapening. Dit zal een der essentieel© waarborgen zijh tot ver zekering van den wereldvrede. Indien er bo venmatig veel kanonnen zijn, bestaat er altijd de kans, dat zij' zullen worden afgevuurd. Bo vendien zullen de naties in de loekjopist niet in- staiat zijn den last der bewapening te dragen, die de geschiedenis der laatste dertig jaren heieft gekend. Het 3erde beginsel, waarop ik de aandacht met betrekking tet de onder te eke naa.rs van dit document wenscb te vestigen, is, dat deze het nadeel, verbonden aan het profijt, dat parti culieren hebben bij de vervaardiging van wa pens, hebben ingezien, ofschoon ik een meer, krachtige verklaring had gewenscht, die de ver vaardiging van wapens door particulieren zou hebben verboden. ïk geloof, dat deze stap noodzakelijk zal blijken en de sympathie zal hebben van de arbeiders. Laten wij trachten ons den geest eigen té maken van het gewichtige document, dat Wilson heden -aan-ons en daar pms aan de geheel© uit geputte wereld heeft voorgelegd. Orlando steunde van ganscher harte het be ginsel, hetwelk beden tot tastbare werkelijkheid! is geworden, en omschreef den Volkerenbond als een Charter des Levens, geboren in smarten en/ uli den stervensnood van ontelbare doioden. Makine wees in naam van de Japansehe dele gatie op het gewicht van het ontwerp. Clémenceau verklaarde op een vraag van Hug hes, dat het rapport door Wilson ter bespreking was ingediend zoo, spoedig als de arbeid vol doende was gevorderd. Bourgeoiis zeide, dat bet noodzakelijk was, dat iedere staat een strijdmacht op d|e; been hield' welke, wanneer die legers eenmaal vereenigd wa/ ren, de besluiten van den volkerenbond zouden, doen eerbiedigen. Hij! hoopte, dat het ontwerp spoedig tot Wet der Naties zou worden verheven. Churcihll, die per vliegmachine uit Londen te Parijs was aangekomen even vicor het sluiten der voltallige zitting der conferentie, gaf in over weging, het Russische vraagstuk tot onderwerp eener bespreking te maken. i DE BELGISCHE EISCHEN. Een communiqué van het Belgische minis terie van Buitenlandsche Zaken resumeert als volgt de verklaring van den minister van Bui tenlandsche Zaken van 11 Februari, in naam van de Belgische delegatie voor de vertegen woordigers van de vijf groote mogendheden af gelegd Minister Hymans wees op de noodzakelijkheid Stemming 'der volkeren de Vijke vain bestuur van herziening van de tractaten van 19Aprii 1839, zulfen. bepalen. Mijns inziens is dit. ©en groote stap voorwaarts bijl de toepassing van het be ginsel van moreel© idealisme. zonderlingen blik zijner oogen, die eiene uitdruk king konden aannemen, waarvan een grenadier zelfs bang zou worden. Men zegt dat Auguer.aau, die anders niet wist wat vrees was, sidderde voor den blik van Napoleon, en dat totp- een tijd toen de Keizer nog maar gewoon militair was. Mij' keek hij goedig genoeg aan en hiji wenkte mij:> dat ik bij de deur zou blijven staan. De Me- neval zat te schrijven, elk Oiogenblik met zijn kruiperige oogen opziende naar den Keizer, die hem dicteerde I „Tot zoover! Gij kunt gaan," zeide de Keizer kortaf: fel toen de secretaris de kamer verlaten Nad, liep de Keizer met de handen pp> den rug heen en weder, mij', zonder een woord te zeggen, van top 'tot teen opnemende- Hoewel hij1 zelf niet grioot was, hield hij er van flinke kereife om zich heen te hebben, en ik geloof dus wel, dat hij met mij ingenomen geweest zal' zijn. Met inijln eëne hand salueerende, hield ik mét de andere het gevest rap. mijne sabel vast, tere vijl ik recht voor mij: uit keek, zocals' dat ©en! militair betaamt. „Wel, mijnheer Gérard, zoo begon hij eindelijk met zijn wijsvinger high gouden borstterrsisem aan rakende, „ik heb gehoord, dat gij.een zeer ver dienstelijk officier zijt Uw kulune. 1 heeft een uit stekend rapport over u uitgebracht." Ik spitste mij om een schitterend antwoord te waarin de internationale positie van België werd geregeld. De grondslag van deze positie was de permanente en gegarandeerde neutraliteit. geven, maar er wilde mij' niets anders voor den. geest komen dan Lasalle's gezegde, dat ik ©en en| al sporen en knevels was. Het resultaat was dus, dat ik niets zeide. De Keizer moet ongetwijfeld den strijd bemerkt hebben, di© zien op mijn gc iaat afteekende, en toen mijn antwoord uitbleef, scheen hem dat niet ©ens te mishagen. „Ik geloof, dat gij de man zijl, dien ik nas*, dig heb," hernam' hij. „Van dappere en kundige menschen ben ik aan alle kanten omringd, maar ©en dapper man, die Hij bracht den zin niet ten einde, en bet was mij' ook niet recht duiden lijk waar hij1 op zinspeelde. Ik bepaalde mij toll de verzekering, dat ik hem trouw zou zijin tot den dood. „ZaoaJs ik jjehoord heb, weet gij goed met uw wapen om te gaan," zeide hii. „Jamelijk, Sire", was mijn antwoord. „Uw regiment heeft u uitgekozen om te duel- leeren met den kampioen der huzaren van Cham- bar ant?" Hel: deed mij genoegen .te hooren, dat hij zoo van mijne heldendaden op de hoogte was, en ik antwoordde: „Mijn© kameraden hebben mij di© eer aange daan Sire." (Worii vervölfrfh

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1919 | | pagina 1