Omstreken.
Volksmisleiding.
42ste Jaargang.
Dinsdag 13 Mei 1919
No. 12437
GratisOngevallenvsrzekering j
FEUILLETON.
AV0NTÜREN
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ2.pier weieik 15 cent, franco p.
post f 2.50 p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels f 1.50elke regel daarboven 30 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal- berekend. Ingezonden m ededeelingen 80 et. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegiezpndën. 1 1
Incassokosten worden betekend,
van
levenslange ffÜfl Teriie8 TMS
geheole 8 II El een hand, 5 ||IJ aooa; g gyy een duim;
invaliditeit; E 5a IJ U voet of oogfcWW
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekering£bank^te^Sc^ie^m.
by verlies
verlies
van een
wijsvinger;
ba
verlies van
eiken ande
ren vinger;
krachtens wetten oi verordeningen
voorgeschreven en andere officieels af-
en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
SCHROBBEN VAN STRATEN.
Buigemjetegter on] Wethouders van Schiedam,
Gelet op art. 18b is dier Verordening tiecr hand-
avihjg van de tqpejnbare orde en veiligheid ten,
°P de slraatpnlitie- te Schiedam (Gemeenteblad
lM- 27 van 1908).
li rongen bij doze ter algemeene kennis, daft
tengevolge van, noodige 'herstelling vain de filtergj
•lor W aterleiding, de den 27 Augustus 1909 vter-
teeiad|e dispensatie van het schnobverbod hij dje<
Ze mett ingang van den 14den Mei a.s. vOior
e0n 3-tal weken buiten working wordt gteseldl
en Bet mitsdien met ingang vain dien dag ver
boden zal zijn: f
In- ide straat te schrobben, te spoelen of op
ectnigjat'lei wijlze met gebruikmaking Va!n wate|.
te reinigen1
2e. 'water op de straat te werpen, uit le ster
ten loi te iaijen vloeien|ejn f
Noiodigem de: ingezetenen dringend uit óm ge
durende gjemelden tijd bij het gebruik van wa
ter de grootst mogelijke zuinigheid fn acht te
nemen. - i
Schiedam, 13 Mei 1919.
ui
De Resolutie was een eenparig voorstel der
Partijleidingmen verwachtte een eenparig be
sluit van het Paasch-cóngres.
Terloops merken wij aan, dat de groote Chris
telijke feestdagen steeds de dagen zijn der Par-
Gj-glorie.
Met Kerstmis houdt Troelstra gewoonlijk in
den morgen een Kerst-rede, met Paschen gaat
™fn ter Congresse, met Pinksteren hebben de
kinderen (o kinder-exploitatie) hun uitgaans
dagen te Amsterdam.
Dat alles om het godsdienstig sentiment der
bewusten nieuw voedsel te geven.
Met Paschen dus verwachtte men een een
drachtig besluit van het Congres.
En dat kwam dan ook. Met algemeene stem
men werd de resolutie, waarin zoo duidelijk
over de revolutie gesproken werd, aangenomen.
Men herinnert zich de verslagen nog. Ter op-
frisgching enkele sprekende zinnen, die wij ont-
leenen aan het nieuwe propaganda-blad
„Waakt."
Van der Goes vindi:
„De revolutie is de sterkste uitdrukking van
den volkswil.
Als er eenmaal een revolutionaire wind door
een volk is gegaan, dan is het 't oude volk niet
meer. Zoo zal het ook hier gaan, als de revo
lutionaire situatie ontstaat, die de revolutie
voorziet."
En Bozelaar zegt het een beetje platter
„Als wij de macht kunnen grijpen, moeten
wij het niet laten. Want als wij het niet doen,
dan doen anderen het.
En dan kunnen wij onze partijgenooten niet
houden, want ook zij worden gekneld door het
kapitalisme, ook zij willen er af.
Als wij onze kans schoon zien, zullen wij ook
in ons land de democratie lot overwinning
brengen".
Maar de baas-zelf, de Groote Leider, heeft
er. het noodige over gesproken.
Hij wil de revolutie nu niet meer zelf maken.
In November had-ie dat wel geprobeerd, maar
dat zat hem zoo glad niet.
Nu heeft ie er wat anders op gevonden.
Hij wacht nu de „revolutionaire situatie" af.
Zie je Rozelaar, zegt het maar zoo platweg
„Als wij de macht kunnen grijpen, moeten
wij het niet laten". Dat zegt Troelstra een
beetje eleganter.
Hij heeft wel in de gaten dat ie de Partij
leiding niet zoo gemakkelijk mee krijgt. Nu
goed, hij zelf zal dan geen revolutie maken.
„Wij moeten gereed zijn op de komst van de
revolutie, ook hier. Wanneer wij niet haar roe
pen, in elk geval roept zij ons, om in elk geval
ons standpunt te bepalen, zoodat wij weten,
wat wij zullen doen, als zij komt."
Zie je, die revolutie „komt", van buiten of
van binnen, maar zij komt tot ons.
Zij maken ze niet meer zelf. Dat kan nu
niet meer.
„De revolutie komt van onderen op.
„Aan de partijleiding behoort voornamelijk
de taak om de teekenen des tijds te verstaan
en haar steun en leiding te geven, als de be
weging uitbreekt of anders het ook zeer zware
risico op zich te nemen om de revolutie tegen
te werken."
„Wij verwerpen niet de democratie, maar
wij twijfelen, of Nederland langs den weg van
parlement en democratie de Europeesche ge
beurtenissen bijhoudt.
Vandaar, dat wij de mogelijkheid van andere
dan wettige middelen openlaten"
„Wat zullen die revolutionaire situaties zijn?"
vraagt hij.
En hij wijst op enkele mogelijkheden
„Een gewapénden inval van revolutionaire
„troepen", als Parijs, Londen en Rome in
„handen der arbeiders zouden zijn", maar hij
voegt er aan toe
„Ook de binnenlandsche politiek kan tot
zulk een situatie voerenEr zijn hier ook
groepen, die wij niet in onze macht hebben".
Maar daar kun je zeker van zijn.
Als David begint, dan heb je hier een „re
volutionaire situatie". En dan
„Wij zelf hebben de mogelijkheid gesteld, dat
bij niet-voldoening aan ons November-program
een zeer woelige tijd zal kunnen aanbreken en
er is reeds uitgesproken, dat er bijv. werksta
kingen in verschillende bedrijven zouden kunnen
komen."
„Ons solidair verklarende met de Europee
sche revolutie, hebben wij liet recht gekregen,
ons tot de arbeiders te richten". „Wij moeien
propaganda maken voor een sociaal-democratische
revolutie".
Zoo dan stond het congres in het teeken der
revolutie. De naam Troelstra was weer troef.
Ondanks het feit, dat mr. Bon ger, een maak
artikel schreef in de Socialistische Gids, ondanks
de terughouding van Schaper en Vliegen, on
danks een debat, waarbij men van dik hout
planken zaagde, Troelstra was en bleef de man,
en Schaper, Vliegen, Bonger, bleven staan in
Kun hemd. Voor Troelstra de hulde, voor hem
het applaus.
„En de politieke beunhazen der S.D.A.P.
„gaan onvermoeid voort met hun gekraai over
„Revolutie
Haan kraai lustig voort
Bnlienlandsth Nieuws.
van
ETIENNE GERARD,
Brigafle-Commandant van Napoleon I.
.Li. floor
A. CONAN DOYLE.
DE VREDESVOORWAARDEN.
Gistermiddag heeft de Duitsche nationale
vergadering een protestzitting gehouden tegen
de vredesvoorwaarden.
Scheidemann hieid een lange rede, waarin
hij ó.a. zeide -
De Duitsche nationale vergadering is van
daag bijeengekomen om op het keerpunt van
het bestaan van ons volk gemeenschappelijk
met de Rijksregeering het standpunt te bepalen
tegenover datgene, wat onze tegenstanders
vredesvoorwaarden noemen. De vertegenwoor
digers der natie zijn bijeengekomen in een
vreemd gebouw, in een noodkwartier, zooals
een schaar van getrouwen samenkomt, als het
vaderland in het hoogste gevaar is. Allen zijn
verschenen met uitzondering van de Elzas-
Lotharingers, wien het recht om hier vertegen
woordigd te zijn reeds ontnomen werd, even
als hun het recht zal worden ontnomen, om
bij vrije stemming hun zelfbeschikkingsrecht
uit te oefenen. Als ik in uw rijen de verte
genwoordigers van alle Duitsche stammen en
landen zie, als naast de afgevaardigden van
de niet bedreigde landstreken en provincies de
mannen uit de bedreigde streken staan, die,
indien de wil van onze vijanden wet wordt,
voor de laatste maal als Duitschers onder Duit-
schers zullen zijn, dan voel ik me voortduren
eens met U in deze zware en plechtige uren,
dan weet ik dat boven ons allen slechts een
gebod mag staan, dat wij samenhooren, dat
wij bij elkaar moeten blijven. Wij zijn van één
vleesch en bloed en wie ons tracht te scheiden,
snijdt met moordd dige messen in het levende
lichaam van het Duitsche volk. Ons volk m
het leven te houden, dat en niets andeis is
onze plicht. Wij jagen geen droombeelden na
Geen vraagstuk van prestige en geen honger
naar macht zijn bij onze berandslagingen be
trokken. Wij moeten het leven, het naakte,
arme leven voor land en volk redden. Laat
mij in dit uur, waarin ieder van ons de wur
gende hand aan de keel voelt, zonder eemge
tactische overwegingen uiteenzetten, wat aan
onze beraadslagingen ten grondslag ligt. Dit
788 V
VII.
ïloe Etiië nine G érard het e.e.r.e-
metaa 1 verdiende.
De hertog vani Tanemtum, of Macdoimald, zoo-
Ms 'ürjln: oude krijgsmakkers hem bij1 voorkeur
tooemien, was zleer slecht geluimd. Zijn parsch
Sc'hoitsch gelaat zag er uit als ziqa'n groote deur
klopper, zpoals mleln z|el mog wel ziet in den,
faubourg St. Germain. Naderhand hoorden wij!,
dat de Keizer schertsend gezegd had, djat hij|
hem wied 'naar bet Zuiden gezonden zou hebben
010 tegeln' Wellington .op te treden, maar dat hij'
hem zooi dicht bij dei Scbofetehiei pijpers niet ver
trouwde. Wijl kofndien duidleiijk zien majoor
Charpentier tem ik da.t hij ziedde van toorn.
„Brigadecommandant (jtérard van de huzaren"
riep hij, mfet e|etai air> zopals etefti korporaal te
gen telen rekruut zo|u aajnnemleln. i
Ik salueerde. j
„Majoor ('harpentier van die Lereiten grena-,
diers."
M(j|n metgezel antwoordde bij het booten noe
men van zijp naam.
7 „De Keizer heeft een opdracht Vopt u."
En zonder e|en Wiojord meer te zeggen gooide
hij de deur wijld open en diende ons aan.
I'k heb Napoleon zeker \vel tien keer! te 'paard
gezien tegen etein kleer te voiet, en naar het mij
Voorkomt, doet hij' Verstandig mpt zich altijd Zoo
aan zijn tnoep'en tel verfcojoinen; want in het za
del maakt hij! :e|en) zeer goied figuur. Er waren
eten zestal mannen in de kamer, maar zooals wij
hem nh zageln, was Napiotejon een handbreed!
kleiner dan jajl de anderen, iern toch ben ik niet
eelns zon heel groot', hoewel zwaar genoeg voor
de (huzaren. Hjeit viel mijl erg iop-, dat zijn li-
'c'haalm te lang is voior zijin, belenen. Met zijn
griojoll nohid hoofd, zijn afzakkendei schouders, en
zijin kaal geschoren gezicht, ziet hij er meer uit
als eeln pnoi£|elss|or aan da Sarbomne, dan ais dei
elerste soldaat Vain) Frankrijk. Ieder zijn smaak,
maar mij komt het Vjouir, dat het hem1 gech kwaad
zou doen, als ik hem zop'u paar weltte bakke-
dikke boek, waarin 100 artikels beginnen
Duitschland ziet af, ziet af, ziet af, dit schan
delijke en moorddadige werktuig, waarmede aan
een groot volk de bekentenis van zijn eigen
onwaardigheid, de toestemming tot een mee-
doogenlooze Vervolging, het zich neerleggen bij
het tot slaaf maken moet worden afgeperst,
dit boek mag niet de wet der toekomst worden.
Na gewezen te hebben op het programma
van president Wilson, vervolgde hij
Thans verbleekt het beeld van den brenger
des vredes, zooals de wereld hem beschouwde
en verdwijnt achter de duistere gedaanten van
de cipiers, waartoe ook Clemenceau behoort,
aan wie een Franschman dezer dagen schreef
„Het wilde beest is op water en brood in de
kooi gestopt en afgerost. Men heeft het ech
ter nog de tanden gelaten en de klauwen ter
nauwernood afgesneden". Dames en heeren,
overal in Berlijn hangen biljetten, waarin voor
onze broeders in de gevangenschap rechtvaar
dige hulp wordt verlangd. Treurige, hopelooze
gezichten achter gevangenistralies, dat is de
juiste titelplaat voor dit z.g. verdrag, d. i. de
ware afbeelding voor de toekomst van Duitsch
land. Zestig millioen menschen achter gevange
nismuren, zestig millioen menschen tot dwang
arbeid veroordeeld, voor wie het eigen land
tot gevangenis wordt gemaakt door den vijand.
Indien deze voorwaarden aangenomen zouden
worden, dan zou Duitschland niet meer ge
noemd worden buiten zijn eigen verkleind ge
bied. Duitschland zal voor het buitenland op
gehouden hebben te bestaan.
Hoe heeft Wilson het ook weer zoo treffend
gezegd Het eerste beginsel van den vrede is
gelijkheid en gelijk deelachtig worden van het
gemeenschappelijk voordeel. Welk beginsel wil
de Entente tot in de kleinste bijzonderheden
verwezenlijkt zien Dit, Duitschland
uit de wereldte vagen; Duitschland
moet blijven zonder schepen want onze
Tiandelsvloot gaat in de handen der Entente
over zonder kabels, zonder koloniën, zonder
buitenlaridsche nederzettingen, zonder rechts
zekerheid, ja zelfs zonder het recht van mede
zeggenschap bij de vaststelling der prijzen van
de goederen, die door ons als seuatting moe
ten worden geleverd.
Ik vraag, wie kan als eerlijk man, ik wil
nu niet zeggen als Duitscher, zulke voorwaar
den aannemen?
Dames en heeren, wij hebben tegenvoorstellen
gedaan en zullen er nog meer doen. In overleg
met u hebben wij het als een heilige taak be
schouwd om tot onderhandelingen te geraken.
Dit verdrag is volgens de opvatting van de
Rijksregeering onaannemelijk, zoo onaanneme
lijk, dat ik niet kan gelooven, dat de mensch-
heid een dergelijk boek zou kunnen dulden,
zonder datjuit millioenen en inillioeuen monden
uit alle landen zonder onderscheid den roep
zou weerklinken Weg met dit moorddadig plan.
De „Daily Mail" Vernam Zaterdag uit New
York, dat de zware leiscihen, aan Duitschland
gesteld, hebben geleid tot de rustige .opvatting
dat de bestraffing van Cain niet grooier mag
baarden bezorgen kou, zpoals ik ze draag. Maiar
zijn mOpd is goed, en zijin oplglen zijn, in een
woiord, be wondereps w aardig. j
Ik heb zie letetnjs' gezien, dat ze mij' bobs aan
keken, maar nog liever zou ik Pp een ouden
kniol eten rit door kjei stad maken, dan dat mij
dat rilog1 (Mens zou moeten overkomen. En zoo
spoedig laat ik mijl tocih nok niet' uit t veld
slaain. f
Hij' istelnd bij eten landkaart, dite tegenover het
ra aim aani den muur hing. Bert hier stond naalst
hom, blijkbaar 'mioeitei doende .oma' een ernstig
gezicht tei zftetein ten juist toten wij binnenkwam
mten,, nam Napoleon hem driftig het zwaard uit
de handen, ten weeS' daarmede oen plaats at.inj
op de kaart'. Hij sprak sintel ten zateht,^ maar in
hooide hleim jnpg zteggein: „het1 Maasdal, en aar
na inog- tweemaal: „Berlijn." Toep. wij '-.linnen
kwameln', yildei zijn, aidei de camp ons tegemotj
tred ten, maar 'djö Keizer hield hetn tegen en wen
te lOlnls' bij' hitem1 t ei k-omen
„Gij 'hebt het ieerekruis nog niet Verdiend, bri
gade-commandant G'érard vropg hij.
Ik antwoordde, dat ik dat inden daad nog niet
ontvangen had, ein wilde, er juist bijVocpn dat
I het zclkter niet kwam, öimdat ik het niet \ex-
I diend had, telen hij op dijel kjoirte, afgemeten wij
ze, die hiem eigen is, voortging
„En gij', majoor?"
iDan zal ik er u heiden voo. in de gelegen
heid steilten." I
Daarop ging hij met «nsi naar de groote kaart
-die aain den muur hing, en wees- met Berthier's
zwaard Rheims aan.
Ik zal eeins vrij mleit u spreken, heeren," z3i-
üe' hij, „als mei twae krijgsmakkers. Gij zijl
beidten ai' van Maremgn af met mij .geweest, meen
ik Hij had eten buitten ge wopln prettigen glim
lach op 't gelaat, dat daar door werd opge
helderd als doror eeln koud zonneschijntje-. „Hier
te Rheims, is hledeih den 14n Maart, .ons hoofd
kwartier. Nn, hier ligt Parijsafstand een goe
de vijfentwintig mijten. Pincher ligt inf 't (Noor
den. ScbwarZeiniherg in het Zuiden." En onder
het spreken wees hiji miet de sabel de plaatsen
op de kaart aan.
„Nu," ging hij voort, „luoe vierder zij het am
binnendringen, dies le -zekerder ben ik ei an,
te kunnen Vernietigen. Zij staan op t i-w %an
naar Parijs op te trekken.
(Wordt vervolad).
WÊB
T\JptPin StinP'
