Dagblad mor Schiedam en Omstreken. 42sta Jaargau Vrijdag 3 October 1919 No, 12555 Srjt!$0ng8¥alienv«!Z8kenrif Ben negentiende-eeuwscli wonder, m, f$ p| 7KDILLETO H. i .1wmk II.BO; elk* Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. - Postbus: 39. Abonnementen per 3 maanden f2.- per w«& 15 cent. tranen p. post f2,50 p. kwartaal, Afzonderlijke nummers 8 cent. Adterteatiem 4-5 «fete 11.80; elke «fel *UlrW»ró® SO ct. 8 »aal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden m ededeelinjen «0 et. p. refe-1 Speciale conditiën toot herhaaldelijk adverteeren, Tarieven warden op aanvrage toegezonden. 8$ mil»» van ®e» wijsvingerj var Ilea hveiaaianga verlig T&s eiken and, ren vinger SI|5 111 geheelc I verlies hand een duim; voet oi oog; invaliditeit; De verzekering wordt gewaarborgd door^de Hollandsche^^IgemeeneTteriHskeringabamk^J^^jcbiedam Bi* of krachtens wetten vemdening'v voorgeschreven en andere offledeeie ai- en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeensebestwur HINDERWET. Bij besluit van Burgemeester en' Wethoudier£ van den 2en October 1919 is1 vergunningl verleend aan M,. DIRKZWAGER Azjnj. tot uitbreiding zij ner distilleerderij in htett pandj Gnoenwëlegj© no. 4, kadaster Sectie A nid. 1013, 'met 2 ©lectrtomioi- toren van, totaal 31/2 P-K.., drijMend© 10 pom pen en een vienitilhtor. Schiedam, 3 October 1919. lïMisesünndsek M«aws. DE VREDESONDERHANDELINGEN. De pppersfe raad dier gleiallieei1d|en. lis gister ochtend bijëenigehomlep. Pp' den Q>uai d Orsay on dier voorzitterschap' van Clem'eincteiau en hesft de, officieren aaag|éwieïz|elni, 'die -deel zuiljein uitma ken van die commissie, belast mlet het onder zoek van die terugzending uit Siberië der Duit se he en Opstenrijtocihie krijlgsg|eivangeneu. Deze terugzending zal plaats hebben na diiei van de Zuid-Slaven en TsjeChoSlovaiben. De Raad heeft besloten, generaal Dlepjikin het Russische pantserschip Gelia terug t|ei geven, dat dioor die Eingieljseiha marine in dë Zfwarte Zetg in beslag genomen was. De Raad preciseert!)© de 'voorwaarden, waar onder aan. de Duitsch©, Oosteniijiks'chiei oï' onzij dige gedielegeerdiejix vtejrguind zal wjordjeln deel) to nemen aan de arbeidërjsöopitereutijei, dfie plaats) zal hebben te Washington De Raad, der geallieerden had in zijln zitting van 11 .September besloten, paspoorten voor de Vereenigde State|ni toe; te staanl aan dia Duitscbte en Oiostenrijksch© gedjelegiele^dlein1, die daarom' had dien gevraagd e|u heli is idle aj'beidersoonfieretitiïf zelvë, die zich m|o|et uitspreken loven dia toela- ting v'a|n de gedelegeerden djem vrpte-gerë central e rijken. Sindsdien zijh andere vierhoeken om pas poorten biinnengle'kiomten voor Finschei, Noorscho en Nederl gpd lejegëfèli'djen. De Oppersto Raad heeft zijln uitspraak gehandhaafd, Alle facilitei ten om zich naar Washington te begelvjeln zullen worden verschaft, maar het is dë arbeidterseom- fcrentie die zal hebben te beslissen mvër de toP- lating der Duitsche en O'ostemrijlksöhjei gëdelegeer den tot de werkzaamheden. DE SPOORWEGSTAKING IN ENGELAND. Totnogtoe heeft de- spoorwegstaking geen ver dere uitbreiding gëkregen. D;e stakers melden zich pp verschillende plaat sen reeds aan om het wiejrfc te helv'atHeh- Lloyd George hoeft aan die afvaardiging der spoorwegarbeiders geantwoord, dat afgezien v,an andere 'Oivérwegingjein: dë ministers din bij' d'e on derhandelingen betrokken zouden zijn, zich niet voldoende met de kwtestie zpuden -kunnen hou* dlan, terwijl! 'hun geheele aandacht gewijd! is-, zooals noodzakelijk het geval zijn moet, aan die beraming van maatregelen omi het lalnd in le ven te houden. Over de houding van de transportarbeiders is nog bekend' geworden, dat! dë tegeering hielj viols trekt onuitvoerbaar acht om dë oinderhan- dtelingen voort te zetten z-oolang het werk niet hervat is. Het verslag, dat door de transportarbeiders over hun bijeenkomst van gister-middag open haar is gemaakt, zegt: „Nadat, het congres d'e uiteenzetting V;an de vertegenwoordigers dier vakvereieinigingen van, spoorwegpersoneel 'had! aangeboord, sprak het eenstemmig als zijd mieielning' uit, dat alle afge vaardigden overtuigd zijln, dat de staking een zuivere vakvenetetnigi'ngÈstrijÜ is. voor1 honger loon en betere arbeidsviotorwaardeni." Het is van belang, dat Thomas vanochtend verklaard heeft, dat hij tracht het gjetecihil te beperken tot de 'kwëstie tusstehem jdtef spoorweg!- arbeiders en de rtegeePing ie'n uitbreiding ervan» tegen," e gaan I-let bestuur Van de vereleniging .van omnibus- personeel te L|0ind)ein heeft tot wunrcii'ttull 1' uur vergaderd' en beslotepi te wachten pp htett besluit van dë conferentie, van transportarbeiders. DE VOORGESCHIEDENIS VAN DEN OORLOG. Die Germania vernelelmt van ingewijde 'zijdje uii Munichen nopens dë Weteinsc'he onthullingen, Idat het waarschijiriijlk is, dat het vërslag Vajn dën ministerraad v'an 7 Juli 1914 slechts dat deel van dë beraadslaging' Weeigeeft, dlait bestemd 'was| -om aan keizer Fralnsi Joz'ef te w'orden meegjel- dëe-ld, voor wi.en het Veirslag' opgesteld was. Dó besluiten van dën nrinisterraad zouden eigenlijk reeds in een vlooriafgaandei "bespreking 'zijd gier namen. D'e Parijsche Tternps heeft het bij! heit recht© eind met tel verzeker jé|ni, dial de werkelijk, schufcugen de Hongaarsc-ne eocertiei geweest jzïjn,.- aa.11 weiteer h-oiofd graaf Forgaleh em graaf lloyos stonden. Forgach, dë vpoiegere' gezant te Belgradoi en in 1914 als afdeelingschef aan het hoofd vain de politiek© afdjeëlingi van het departement van buiteinlaindsche zaken wa;s de drij'vjeaide (kracht Hoyos, de chef van 'het kabinet van d)e|n mi nistér, en baron Musulin, de voornaamste r&p' pioirteur, waren- zSjb vëirtrouwëlingleln, met wie hij! graaf Beïtohto-ld politiek gjedteakll 'en beheerscht' heeft. Forgach h'ad g|raaf Friedrich S-zUpary. die eenige maandlen v|oor het uitialekieln van vljen lOrfoig als ge-zant naar St. Petersburg was ge zonden in zijn piannens ingewijd'. Szapary's op- dracht bestond daarin, dat hij de vioorgëno-men tuchtiging v'atn; Sie-rvië mogelijk moest maken, djoor Rusland Van tusschenko-mst te laten- afziën. S-zai pary 'iemand', die erns!tig|e zaikjm met tame lijk grioote lichtzinnigheid pfecht te behandlellen| zou inderdaad na den moord op den troon*- v.olgier -mieegledejeUd hehbejn, dat dfd tsaar in eed) op- dynastieke gronden ondeimoimten bestraffing van Servië geein aanlëidingi zou vinden om dat lijk te' hulp te ko-mën. Met dit telegram van dën Fe tersburgsehen gezant is graaf Fo-rgjach er in bijeenkomsten 's avonds bij hem aan huis mlet de beide minister-prleisidmten in geplaagd frën te oVertuigen van de juistheid! en ongievaarl'ijk- heid van zijln plan. Aan een van die bijleenk-om- ste moet ook von Tschirschky, de Duitsche g)ef zant (irebben deelgieno-men, die zich daarbij' evens eens uitsprak voor een krachtigë houding va^i) Oostenrijk tegenover Servië. Het is niet bekend of hij zich daarbij op olficieele opdlrachten van Berlijn heeft beroepen, maar wel moet hij gn- Wëzen hebben op het gevoelen) |in toonaangevende kringen, waaromtrent thans nauwelijks rndetf zal kunnen worden nagegaan of hij daarbij' hol- of militaire kringen- op- h-et oog- had. Toen de ministerraad bijeenkwam verkeerd^ de'ze roöds ,ond|er den indruk van het bericht uit S-t Petersburg, dat Rusland' niet tusschenheide 2501U komen en graaf Tisza had' onder Forg'aJch s invloed zijn bedë-nkingen al inderdaad laten val ren. Dat hij- ze in dën ministerraad nog aanroer de zal wel 'slechts pb> memorie zijn geweest., (Men mag daarom als zeker aianneme-n, dat wel iswaar de ministerraad den' oorlog met Siervië heeft gewild, doch dat hij slechts gedacht heeft aan de tuchtiging van dat laind, opdat er een eind zou komen' aan dte groot-Pervisch© stoke-- pijlen in Bosnië en Dalmatië. Men was ervan overtuigd, dat deze daad niet tot eënl Eurapeesch conflict zou ieidënmen was het er volkomen mier eens, dat het uitbreken van ©ein alge-mee* men oorl-og voor Oostenrijk-Hongarije het grootst mogelijk ongeluk zou zijln, dat natuurlijk moest worden vermedërt Dat -uit dë gebefurtienissien, die ojidëtr Berch- toid's verantwoording p-laate vonden niettemin toch de groot© oorlog; voortkwam omdat opi het oogtenblik, dat Bic(rlijin' en- Weem.en het gevaar, waarv'-oor hun dë oogien waaien op>eng|egaan, wilden afwentelen, 'die niët meer moglelijk .was, daar dfë Russische aanhitsers1 tot dein oorlog intusscben gezorgd hadden, dat zijl voor ©en uitgemaakte zaak kwamen ite staan: Dë Russische dtepiiohilisatie Het is -onloochenbaar, dat zoowel idle lichtzinnigt- heid! o-p den Ballhauspliatz als de tochnbch gë- lieel lontoereikiendle bdhandieiing van c^et crisis i« de Wilhelmstrasse aan dit ongeldkzaligë feit eiein zekere mate van schuld hebben. Dat dloiet echter niets af van het feit, dat de eigenlijke schuld' bet- rust bij JaMimoesjekeWitsj en Soechomlinof. In derdaad had S-zapairy niet gëheë! en al ongelijk toen hij het bericht zond', dat dë tsaar Weinig neiging1 gevjoiel'de tot een oorlogsvetrikilaring. Ni- colaas II had na het ongelukkige Jalpansc'he eot- periment wieindg lust in oen -nieuwen -oorlog!; naar men weet is het mobilisatiëbevel tegen zijn zin, ja zelfs tegen- zijb orders in, gegeven op eefl, ,oogenblik dat hij npg' briefwisseling was mët Wilhelm II. j' Men kan, zegt de schrijlver van bet artikel in de Germamia, het -ontstaan van dën oodog ien de schuld daaraan, volstrekt niet. alleen afleiden! uit de gebeurtenissen van Juli en Augustus 1914, daar de oorlog een gëvolg is van dei tegenstellin gen tusschem Engeland en Duitschland, als me-U zich echter afvraagt wie de lont in het kruit gestoken heeft, blijft er geen [twijfel 'mog^uljk of de Beide Russische generaals zijn de schul digen, met de mannen, dij© te Bar ij-si en Lo-ndtenl achter ;hen stondën en hun beschermers aan b|e)5 hof, waaronder gr-xitvOTSt Nikolaas Niko-loijewitsj de vxxi-rnaamste plaats inneemt. Voor zoover ech ter Weenen- in aanmerking komt, moet worden geconstateerd', dat de eigenlijke stuwtendëi (brach ten de Hiongaarsche diplomaten Forg'ach, Hovos eni Szapary waren, -en d'e Kroaat Musulin. Perch- t-obd was slechts hun. volgeling: ook hij: is Hon- gaarsch onderdaan of, daar zijn kasteel Buchla.u, dat beroemd is geworden door het onderhoud van Aehrenthal met Iswols'ki, in het Tsjechische dleiel van Moravië ligt, Isjecho-Sljoiwaak. Duitsch Ootstenrijkers hebben- in i-eder gev'al bij- dlei nood lottige besluiten gw actieve nodi g|qjsp'eeld did daarom is het dwaas de bewoners van Wee- metn on dë Duitsche Alptenlandcn de moreele schuld voor den oorlog in| de sc-hoe-nen hei schui ven. Blijkens het verslag van dien ministerraad he-eft ook vom Biliinski, de minister voor P-osnië, ©en Pool, ©en belangrijk aandeel glehad in d|e besluiten ten gunste van d|ei oorltoglspolitiekniet temin is het 'dën Parijtschen Raad nieit inge vallen het P-oollsche volk schuldig aan den oor log te verklaren en is von Bilinski op- helt oogen- bli'k zelfs Poolseh minister. Bet artikel besluit met n-og eons te Zeggen, dat er geen- schijhi Van- r.echt bestaat om Duitsch Oostenrijk thans een schadeloosstelling op te leg'- gën en het als ëela bestrafte mateel, te stellen tegenover dë Tsjëchen, Polen en .X1 ii.d-Savc 11 Naar DE STAKING TE BERLIJN. de Berlijnsche avondbladen melden, Uit het Engedsch, vain LOUIS ZANGWILL, 71 HiOOFDSTUK XVI. -Er verliepen verscheidene d'agie-n, vóór Clinton, Weër iets van Mrs. As-hfield hoio-rde, totdat zij eindelijk idp z©k©re|ni middag in een ko-r.ti briefje hem n;og dienzelfdën dag vroeg of zij he-m kon kotoein bezoeken, daar ,zij hem in iets -o|m raad wënschte ie v ragen- Toen het uur, waarop' haar visite was aangekondigd'» njadërde, Werjd hij onigeduldig' etn nerveus iein| zond hiji zijn model ve-el vroeger naar huis dan andërs. Toen Mrs. Ashfiold verscheen, kwam 'zij hem met uitgësitokJen handen tegemoet e-n zeddei: „Ik hoop, dat. het u niet -derangeert, dat -ik u al -zoo spoëdig w|eer 'met mijnë belangen las tig 'kom vallen." Hij ontkende hot met telen pf anfller|e| gbmeen- p-laats, wat haialr in- laclhelm dteed uitbarsten. „Ik moet zeggen," riep zijl vrool'ijk, „dat wij vandaag ijs-elijk vormelijk teglenovër elkaar zijln, maar d'at verrukkelijke vuurtje in uw haalrd- zal o;ns wel do-en ontdooien. Ik mag zekër mijln man tel wel wat liosmakëni? Heit is eigienaardigi," ver volgde zij- peinzend, nadat 'zij zich in, ©en gë makkelijken stoel had neiergezet, „we-lk eien ver schillenden- indruk vier wanden ien eenl -zoildpj: ring op- ©en toënsch feumnien makenIk voel mij altijd zop thuis in, dit atelier. -Maar hel wak iniet -oim' u dit te zeggen, dat ik hier gekomen ben. Ik wieet haast -niet, waarmëe te beginners zooveel heb ik u te viertellen. Eier ik het ver geet. ik heb Oen 'brief :van' Eftihel1. HJeit schijnt, dat haar broeder nog altijd levlen gjediukt isl Het deed mij feed, dat te hooren." ,Ja'„' zeidë Clinton, „het w-as dwaas v'a)n hem juist naar die streek te gaan, en dialt taët Warlock Jones! Iiij had nergens meer behoeftiei aain dan aa:n rust en kalmte, ©n nu 'wed ik, dat hiji voortdurend over dat wonder zit te „piekeren," ,1,' 1 f ,,E,thel schrijft anders, dat Ze- niet vjeel wan, Warlock Jones merken. Hij sdhijlnit hun 'zijln gezelschap violstr-ekt niet op te: dringen en -lloi- gteert in ©en ander hotel als zij." gelukte het de politie op één geval na, overal de samenscholingen van metaalbewerkers te verstrooien, zonder dat daarbij van de wapenen gebruik behoefde te worden gemaakt. Alleen na het uiteengaan van een vergadering in de Pharuszalen in de Müllerstrasse kwam het tot een botsing, toen de politie een der sprekers en twee andere personen, die de menigte tot verzet zouden hebben aangespoord, arresteerde en wegleidde. Daar de menigte, die op den rijksweerminister Noske en den hoofdcommis saris van politie begon te schelden, aan de sommatie om uit elkaar te gaan geen gehoor gaf en de gearresteerden wilde bevrijden, los ten poiitie-agenten verscheidene schoten waar door volgens de „Berliner Lokal Anzeiger" zeven personen gewond en een gedood en vol gens het „Berliner Tageblat" zes personen ge wond en twee gedood werden. „Zoo, dat d|oet mij genoegen," hernam1 Clinton^ „Maar niettegenstaande duit, vpees ik, djati Gerard laatst op die soiree bij' u aan huis te op-gëwondën over die zaak is geraakt. Ik wil niet ontkennen. Idat dit bij' mij ook het getval was. En als Gerand eens over iets begint te denkenClinton strékte zijn aitóeh. Veelhe^ teekenend uit e»n vond het daarbjj niet' noodig zijn zin t© voleindigen. „W© 'willen hopen, dat z© het daar d© bei(Ja laatste 'dagen vain- hun verblijf n-og wat ge zelliger zullen hebben," zei-de Mrs. Ashfield. „Ik gëloof, dat het weer zich goed zal houden. Maar verbeeldt u eens, ik heb ook van War lock Jones een brief gehad. Ik bén nu vooral blij, dia-t gij1 er bij tegenwoordig waart, toen hij zijh nieuwste theorie ontwikkelde." „En houdt hij er nog aan vlast?" „Nu hiji -er -ons dëel'getoOiOit van heeft gemaakt, is heit natuurlijk zijln' eer te na 2© te laten v'anen-. Hij- bewleert, d'at hij ier geheel van èooF- dnomgem is en dat hij nu, m©er dan ooit be sloten is ze te bew'ijlzeln» Hij vraagt verlenging van proeftijd." „Maar als zij dë waarheid blijkt te zijn. riep Clinton, „moet hij immërs alle hoppi laten va I rein pp..1 f „Op' -een huwelijk mët mij1," z!e»idë Mrs. Ash- field lac hendie. „Daarover hapdtelt zijn brief hoofdzakelijk Daarom ben ik zon blij, dat ik u heb, lievë vriend, oim rpaid' mied© te weinën. Ik weet immers, dat het u een gjelnpiegën is eën| ander leven- mindier ©llëndtg! t© maken als' het zoinder uWe vriendschap' zou zijln. Daarom vPeea ik niet u mët mijln) iptersoprfijk-e belan gen lastig' te vadem. Wat dënkt ge wel, dat die man nu, 'weer voorstelt?" „Ik denk, dlat het hoog tijd; wprdt, dat gij dien vent rtoorstelt, u verdle-r gëein|e! Voo-r- stellen te dloen," tfijelp' Clinton olp zulk een vter-cnCwaaadligd/m toon, alsof hiji dien detective zelf vloor zich haid'. „Och, ik wil hfeta niet te hard' behandelen. Hij is er -nu slechts- iop uit zichzelf in eigjem. ©ogen te rechtvaardigen. Om mïjëlentijil wil hij afstand doen.- vani al d-e glorie:, die hem Mji een -openlijk sncëës waciht. Als hij dei zaak voor zichzelf beiwlezen acht, belooft hij mijln echtgëniopt want hij houdt vol dat mijln zWager Cyrus mijn- e-chtgënoote is mlet rust te. laten. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1919 | | pagina 1