Dagblad, voor Schiedam, en Omstreken.
firatis-Ongevallenverzekering f
Een eenzaam meisje,
4381© Jaargang.
Zaterdag 17 Januari 1920.
No. 12641.
FEUILLET
BureauKoemarkt 4. Telel. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus! 39.
Abonnementen per 3 maanden 2.per week 15 cent, franco p.
post 2.50 p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentieni 15 regels 1.50 j elks regel daarboven 30 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeeliDgen 60 ct. p. regel.
Speciale eonditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
Incasioarkoitsn worden berekend.
hij ft f| ffc b5j
levenslange 11| 11 verlies van
geheele 1 1111 een hand,
invaliditeitvoet of oog
De verzekering wordt gewaarborgd doof de Hollandgche Algemeene Verzekeringsban^t^ScMedam.
bij verlies
van
een. duim;
bij Terlies
van een
wij svinger
by
verlies van
eiken ande
ren vinger
TWEEDE BLAD.
Pauselijke onderscheiding.
Men meldt ons uit Maastricht dat gisteren
namens den Pauselijken Nuntius de bulle is
aangekomen, waarbij de lieer Jules Schaepkens
van Riempst Jr., wethouder van Maastricht,
enoemd is tot ridder in de Orde van den H.
regorius wegens zijn vele bewezen diensten
aan de Katholieke zaak hier te lande.
„Msb."
Het Rijkskantoor voor steen.
in Verschillend» bïlalden. hebbfen die la.atst'c'
c a@etn zieier vtenoutrnsteindléi bjetricM&n de rans da gjetj
daan ov(eir de ontzettende schadiet, IJS© d© stórm'-;
vlbed van voioir veler tien dagen in de. stteMi-im-t
dustriie ziou hieibbietn veroorzaakt, 1
Mij la'zien dat er zelfs 30 pCt. van de produc
tie Vernietigd Wals. leder, af is hij oick v|olkios
mdn tóek in het bouwbedrijf, kaïn begrijpen wfcïfcf
dan raimp dit bij dien graoten w|oiningnood vlopir,
ons fend ziou bietleickenen,
•Om ejehigie gegcvleins lomitrient d'©ze caitastr|oife
te vdrkrijgien, zijn wij' op ©Inderzioisk uit sel-
wletESt.
Men wie|et wellicht, dalt in den crisistijd t.e|
Amsterdam1 helt Hijkskan(oor vppr Enuwmateiria-
lfein bestond, Boppdalt die toestand weer liangza-
mlerhaind normaal werd, is dit kantoor, ovenals
zoovers 2.usteir.instellingen, geliquideerd.
i>0 t'iquidiaftila was nog niet gehele! geëindigd
of de watersnood kwam. En miet hem' d
'Ontrusijend blerichtem,
schnevien.
En nu djeleid Minister van IJssel'steyn
flinkiein stalp. Onmiddellijk richtte hij ton eindiej
Wn thans mieier dan ooit gevreiesd&n
die steieinblakker'ij en (daarmieie
prijsstijging te vpiorkomlen, een nieuw kantoor
op. 't Rijk ska*itO|Or -vioior Stelen, dat in dp, Per-
poncberstraiat 121 wterd gevestigd. Tot direc
teur ibienoiejmd'é de Ministe|r djen heer W. Eten-
baas, oiid-koio^d-ingenieur van den Waterstaat
Iridic en oud-buitleingielwioion hoogleera'ar in
waiterboiiwkündlei tie. Delft.
Ret hojofddioiei is piijsitegiefend tlei werkten. 0;n
middicïiijfc wlerd pen vtervoietrvjeribjod van steen,
anders dan m|et cjonsient, uitgevaardigd.
Hij dit kantoor hebben we -oris om inrichl b'-
gen gie'wiend. Op onze vraiag ,of het juist is, dat
er wfcij' 30 pCt. Va|n diei stoenproductiei door het
water vterHomein gegaan was, olntvingcn wie; hief
g'e'ius tstieilliemde aintwtoord, dat dit cijfer zeer o-VPr-
dnervletn is,
Men is thabs, ble'zig den voorraad |c|vter het
gjJbicieie lalncl op te me|m|e!n. Van benige districten!
Ïfc+Kft mien needs refeutt|a!fen binnen ,en deze val-:
ten Mjzondielr rtoete.
Meln schat hielt Verloren giegami®1 ivp 5 pCt. ivjajix
de productte doch el- ziij'n nok deskundigen dia
spr'efeu Van. sfetaihtsi 1 pCt. Wanneer wie. nu aa.iv
iHejmjen, dalt de waarheid in 't middien ïigf. lejSn'
waai'over w©
vk?|r-
hieirfevjöa'
leien.
ails dan te|Ve)ns Vex!m!elde|ö. dat in het afgte-
loiopieln jaar dei productie zeer girjoiot wasplml
li/o milliard da;n blijkt uit dje'z|et cijfers wiel,
da't elr voor dei pamie|k, in de bouwwereld p|nU
staan, gelukkig geien grond is.
In lenkfiïte bakkerijen is dei gnoie(nl? (longebak^
ken steen door het onderloopen ten deele in
elkaar giejzak't. Ook is bij ejetoigie .oiveins wafek}
gdkomicin, waardojor ziei gedioofd zijjn. De s;t|e(di|
nie|n zijn d ieln t)eingievio.l|ge gejscbeiurd pn ongleivteieitl
wa'arddbpis geworden. Maar, zooals we schre-
vlejn., /de schade is zeer mlejdieg'Svallen en en b<v
staat gleien grond pM de prijzen aanzienlijk t|t|
verhoogen, wat enkele fabrieken en in navolging
valn déze ook' grossiers gedaan htbbten. Er wa
ren ,eein pa'ar, die zelfs 40 pCt. naar bbVeh girt
glen.
Het RijkskaötiOioir viopr Steen zal' natuurlijk
alles doen lom te vlolorfcoMieMdait dla>.é| pral:tij
ken bVijVen bieisfalan.
Er word alleen consent voor vervoer verleend
w,a(nn.e|er de prijzen het niosflmafe nies, ^V'-hschrij
den.
Ai z,ou het niieiuwte kantoor niet anders do|e|nj
dan prijisnegle'ileind werken in belt thans niesr dan
Ofoit gtelwichtigie bouwbedrijf, dan nog zou hef
nut Voor de gelmlaenscbaip stichten.
Daarom Verdient Minister van Usseistcyn
dank voiox zijn tijdig ingrijipien.
Gemengd Nieuws.
cnaois i|i|
gepaard gjaa.ndö
m
d|ei
Uit
door.
Mrs. HUNGERFORD,.
het Emgteisch dOor J. d.
V.
39
Maar,
waar ieder ander misschien ointol'to-
h'aar rzou gjewümt zijn, maakte de
Arnhler alilieis gpjejd.. Haar
Joh viah sfetehtleh shit'
h'ij' die bevallige
natuur bij
japonnetje m!ag oud
zijini, niets.1 is te v|^ngjef
van haab
houding
nis eten bfoem, op haren
dat lieyb kopj'?', m|et
hoiofdjet, dat zich
feljejigell Verheft,
snoeperige oortjes' en heldere, Mbhte, öogehi'
Ook heieit zje| iete! bijziolnders en naltuurfijkte
ovleli- zich |ein zulk leien aangohqren gratie tn lief-,
t.!ii1 ighioiid, dat dia ma|nnten allien in toverdraich-
tet'ij'klein zin a^n harte, voeten liggjan |e|n dk(
vrouwen haar „vletestehrikktellijk" tioil'et
oVeir hielt, hoofd zieto. ZelR Gilbert, die
Igjejeinte oojglén hateft daln v(óoir die: heval'Iigie May,'j
11 ^'le rtj zijn hart vtelrlbren heeft, g^VoteCM
aangetTOkken do|or Amber's hekOwriljjfc
ilachje; ie» verwaardigt zich Mr. Mc, Grath in
gehost
aan
zich
Trein zakkenrollers. Een heer die
13 dezer van Rotterdam naar Apeldoorn reisde,-
kwam even voor de aankomst te Amersfoort tot
tot de minder aangename ontdekking, dat een
portefeuille, inhoudende ruim 2554, waar
onder 2 bankbiljetten van f 1000, waarvan de
nummers onbekend zijn, uit de binnenzak van
zijn jas verdwenen was. In de coupe werd on
middellijk een onderzoek ingesteld, maar de
portefeuille was weg en bleef weg. Den reiziger
bleef dus niets anders over, dan den stations
chef van het station Amersfoort van de ver
dwijning der portefeuille in kennis te stellen
De reiziger herinnerde zich dat, toen hij in
Utrecht in een anderen trein moest overstappen
in den coupe, waarin hij had plaats genomen,
een Eiïgelsch sprekend, als heer gekleed per
soon eveneens kort daarop binnen kwam. Deze
persoon had een zwartlederen actentasch bij
zich, die hij in het bagagenet wilde leggen
boven de plaats, waar de meergenoemde reizi
ger was gezeten. Toen hij zich over hem heen-
boog om zijn tasch in het net te leggen, vroeg
hij in het Engelsch, of er in den coupe gerookt
mocht worden,. Na een ontkennend antwoord
te hebben gegeven, stapte de Engelsche heer,
in gezelschap van een persoon, die inmiddels
ook den coupe was binnengekomen,- weer uit
en verdween tusschen de menschen op het per
ron.
Vermoed wordt, dat de Engelsch sprekende
persoon op handige wijze bij het quasi-neerleg-
gen van den actentasch in het net,- zijn slag
vietrtrun wfem imjeje te dejeilleb, da:! zij „knaipp'&r"
ik, da|t de mfeieiste imfsisjes diiei ,hij klemt.
Gilbert is: zlellfs zpoi oplettend voor Aro, ter, dat
May .ejolrst veltwlonderd en dan botes er |Oivje^!
wordt lein 'eiirTdigt m|et herin kotól' en uit djej
ho|ogi|)e te' Ibjehaltictefen, wat hen! nog!, mleielr' wainl
hiopig maakt. Hjetm(eüJ 1 waf heeft, hij nu wie|e|U
misdaan
„Nu wieter?" heirhateat Mc. Grath, dien Jiiji in
loten zw'ak oogten'biïk in 't vertrouwen hejeft (gje>
noMein, „afelof jlel dat niet wislt 1"
„Hpje kan ik het wfet'en, wat mioet ik wefiein?"!
vrlaiagt, Gilbert radielotels. „Om: Gods wil, Mc.
Grnlh, zit niet zep ipn'wij's te grinniken!"
„Loop heieri," rojeipt Owien, die in zijn eKe£
trfcjnt is, tlekwijf hij' hieimi oen opstopper gheft,'',
„Hoop n:aar die: poirnp! Je bent een slimMert
Ik hie|b jiei in diel galton'"
„In d|e. gialtlem Kieuef, wiat bedoel }->i d.aarrnjef' I
„Kflim, kamt Grtey, hou j.e; nu niet tvjam den
diOimtnileir Wleil', al's iietrnan'd flirten wil: .met e|e|al
mooi mfojisjte, iomdelr de aogen valn eten ander
iuiopi! mteisjle, m(o|e|t hij niet vfeotba;asd zijn, art
or „-scèntes" kiomtein 1"
„Jij hemt 1st1 dan 'die| schuld van! Je hebt zfe-
kei aian May verteld, wat ik1 z|oa straks |0,v|eri
Miss O.Conncill zjei?"
„Itote kun jet m|ei zjqö, miskennen, Gilbert?"
heeft geslagen, en gelegenheid heeft kunnen
vinden om de portefeuille met bankpapier te
rollen. In dit verband zoekt de commissaris
van politie in de 2e afdeeling te Utrecht, inlich
tingen omtrent den Engelschman hij is onge
veer 40 jaar oud, heeft een gladgeschotren ge
zicht, donker haar en is gekleed in een blauw
colbert-costuum. Het accent, waarmee hij de
Engelsche taal uitspreekt, doet vermoeden, dat
hij niet van Engelsche nationaliteit is. Hij was
waarschijnlijk nog in gezelschap van 2 andere
heeren, van wie geen signalement kan worden
opgegeven.
De slag aan de Marne. Generaal Le
Gros heeft een boek geschreven over de wordings
geschiedenis van den slag aan de Marne, dat
dezer dagen te Parijs verschenen is en opzien
gebaard heeft, niet alleen in militaire kringen
in Frankrijk maar ook onder het groote publiek.
Generaal Le Gros doet eenige „onthullingen".
De eerste is deze, dat er een uitgewerkt militair
plan bestond, dat reeds van 1875 dagteekent om
het Fransche grensgebied van Maubeuge tot
aan zee onder water té zetten. Dit plan was door
Fransche ingenieurs lang voor het uitbreken van
den oorlog ontworpen en was van kracht ge
bleven. Indien het bevel gegeven was het wa
ter binnen te laten en de noodige sluizen te
openen dan zou von Kluck's befaamde zwen
kende beweging, die de Engelschen dwong uit
Bergen terug te trekken, onuitvoerbaar ge
weest zijn. De beweging zou in het wassende
water doodgeloopen zijn, juist zooals de Duit-
ijche aanval op den linkervleugel van de bond-
.genooten bij Yperen, weken daarna.
Waarom is de order tot het onder water zet
ten niet gegeven Generaal Le Gros gelooft
dat de ware reden geweest is, dat het opper
bevel eenvoudig onkundig was van het bestaan
van een plan tot overstrooming van Noord-
Frankrijk.
Een tweedé onthulling is, dat maarschalk
Joffre en het Fransche opperbevel na de neder
lagen uit het begin van den oorlog, geneigd
waren Parijs in den steek te laten. Gros legt
in den vorm van de orders, die er door de
Fransche staf zijn uitgevaardigd, de dokumenten
over, waar lord French naar verwijst in zijn
boek „1914", hoewel deze de strekking van
de instructies niet onthult.
Maarschalk Joffre wilde de legers onttrekken
aan den druk van den vijand en onze strijd
krachten opstellen langs een linie van Pont
sur-yonne door Arcis-sur-Aube en Brienne naar
Joinville, vrijwel ten zuiden van de Seine. Dat
zon beteekend hebben een terugtocht van 31
tot 40 mijl ten zuiden van de punten, Waarop de
Franschen inderdaad teruggevallen zijn. Het
zou het verlies van Parijs en Verdun tengevolge
gehad hebben en daarom heeft de staf aan de
Fransche regeering aangeraden op 28 Augustus
Parijs te verlaten. Parijs zon tot „open stad"
verklaard zijn en overgelaten aan de Dnitschers
evenals Rijssel.
Generaal Le Gros geeft vervolgens de zeer
aannemelijke voorstelling dat dit plan slechts
verworpen is tengevolge van de buitengewone
geestkrachtige houding van generaal Galliéni,
den toenmaligen militairen gouverneur van Pa
rijs. Hij bezwoer Joffre en de regeering een te
rugtocht tot het zuiden-van de Seine niet toe
te laten en betoogde, dat de Fransche en Engel
sche legers, wanneer zij zoover terugtrokken,
nooit in staat zouden zijn op te rukken. Volgens
Galliéni zou in dat geval de oorlog reeds in
September 1914 verloren geweest zijn.
Galliéni kreeg zijn zin en voor generaal Le
Gros is de groote overwinning in den eersten
slag aan de Marne, die misschien de beslissende
slag in den oorlog was, voor het grootste deel
aan Galliéni te danken.
Von Kluck zelf heeft dit trouwens gezegd.
Diamant. Bij Selfridge te Londen is een
groote Zuid-Afrikaansche diamant te zien,
waaraan een heele geschiedenis verbonden is.
Zeven maanden lang, vóór den oorlog, hadden
kapitein Lucas en zijn compagnon gewerkt op
een concessie te Droogeveld, 80 K.M. van Kim-
berley. De uitkomsten waren zoo bedroevend,
dat zij besloten de ontginning op te geven. Den
dag voor hun opbreken kwam een van de kaf
ferjongens aanloopen en riep opgewonden
„Baas, een diamanten leverde een amber
kleurige steen in, die 17872 karaat woog. Er
werd dadelijk bevel gegeven, om de toebereid
selen voor het vertrek te staken en van nu af
aan, vond men andere mooie diamanten. De
steen werd geslepen en er was toen een zuivere,
onberispelijke amberkleurige steen over, *die
6172 karaat woog.
Met het uitbreken van den oorlog nam kapi
tein Lucas, die ook tegen de Boeren gevochten
had, dienst bij het Zuid-Afrikaansche contin
gent en hij onderscheidde zich zoozeer dat hijv
de orde voor uitnemende diensten verwierf.
Lucas gelooft, dat hij ongedeerd is gebleven,
omdat hij eigenaar was van den grooten dia
mant, die in elk geval bij den blauwen Hope-
diamant dit voordeel heeft, dat hij zijn bezitter
totdusver geen ongeluk heeft aangebracht.
zegt Owiep op drioleivien toph. .»'Ik rnerk het
all, mijn waar karakter is nog aan ionbekende
zaak vioior jet. J|e) mloielst j© heugch de Mloteftet
gfovtem hielt te Iberten ikleriri»n. Kunt ge cén lotogjela1-
h.'ik onderstellen, dat ik May het heilige g|eP
hteïirt zou mfjteideeifen, Idjalt giei iriij hebt tjoBneirl-
trouwd
„Het hlei'iïgle1 gtetóm'!" roept Greiv, hem aajx-
stabemdlé, of hij1 h|ehi verslinden wil. „Ik ;zei
:akl't|p|ndat Miss O'Connell er gloed uitziet,
Of ziOiO iets."
„Ik hoop niet vjoior Miss O'Counted, dat hiet
„zoo iets" wiste, iein dat zij' hel'geh ord beeftI
Hiole'wiet' ik, nu May je opmerking schijnt ge
bomd tie hiefbblen, onderstellen mlcifl, dat idfcl
muren hiet onrein hebben, en dat
„Houd lop mie :jei gteibnter," roept Gröy.
„GéifeiutlelrIk nieten héiusch, da|f, als' Mirt»
O'ConnieM gleiboiord höeft, wat je nu weeii vamf
'haat zei, lejr elen© scènie; zaL ko'mieri. E'On scèmet
hielt twtep VXoiuwién, Grey, denk '-.tens laan. Wat
mij bicjtrteft, -mjelt' eten©
vSootr mij. Mialar 't is
kleine lion."
„.Je; Welnt telen gtrtopfe ezjei1," zegt Gtt-Sy. U|rii
hij ga'at beiein. Mr. Mc., Grath in leien vip olijk©
stemming achterlatende.
Doven, in Doll's slaapkaiüer, Is het |0p|b wiiet
is all1 mleier dan gPnoegj
waar, ik ben Maar lejein.
Giften van m i 11 i a r d a i r, s. De Ame-
rikaansche rijkaards zijn bekend om de mild
heid waarmee zij sommigen reeds bij hun
leven, velen pas na hun dood groote bedra
gen beschikbaar stellen voor doeleinden van
openbaar nut, en in het bijzonder voor het on
derwijs. Zoo placht het Technologisch Instituut
van Massachusetts, te Boston, enorme schen
kingen te ontvangen van zekeren heer „Smith".
Het publiek wist niet, wie zich achter dezen
schuilnaam verborg. „Smith" had al 7.000.000
gegeven aan het Technologisch Instituut, toen
hij voor den dag kwam met een aanbieding van
nog 4.000.000. op.voorwaarde, dat de oud-leer
lingen van het Instituut een gelijk bedrag zou
den bijeenbrengen. Er werd tot dat doelkrachtig
ingezameld en de ond-leerlingen brachten in
derdaad de gestipuleerde 4.000.000 bijeen.
Ook „Smith" kwam nu voor den dag met zijn
4.000.000en het bleek toen, dat hij de be
kende fabrikant van de „Kodak's" is, n.l. de
heer George Eastman.
lustig'. 1
May is' lefeln kwartier gieteden dat wiRtUM
in dep roejel peignoir, rijk Met kamt giegarr
rtejEtr, binnieingietredieln1. Zij he'eft zich eten kwiaif-
tter bedacht pp wijt zij Duly wiildiei komen
vragen.
„Wat djeinkt ge .van Ambler? ziegt zij, na. ©eni-
glejn tijd g|eiz!w!eg«n to bebbien, uiterlijk kahrf,
doch innerlijk zleler onrustig.
„Had sly, half s'hy," (half sluw, half vier-
tegein) ilebitoert Mrs. Claifanoe, die djuk btözijJ
is pnojeMefa Met haiar kapsel' te. nemten, en .pr,©-;
tleferf of hielt haar ffatteeren ziou, als zij ho|ar
chignon 'waij hoiogter opmaakte. Z,ij heeft ha.ro ka*
midnitetetr weggteZ|Ond(c^i, die het juist in een lialm
g? vjelcht hieteft siaMdngtevlctehlein éto zC-kei zecjf
verbaasd zou zijn glelwiejest, art zij het nu had
kunnen zieln.
„Kijk letems May, hoiri. vindt ge, dat het mij
zóó zou staan?"
„llepi Iteielijk, Dol'iy, je vojoirhoiofd is rael fcej
hciog voor zoo iets," zegt May oovterschj.lig.
„üpïïy, je gjeloioift toch niet in ernst, hoop ik,
dat zij silu'w is?"
[Wordt vervolgd).
f
