Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Gratis-Ongevallenverzekering
43sf® Jaargang.
Zaterdag 7 Augustus 1920.
fto* 12809
De schuldige ontmaskerd.
Bureau[Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus89.
Abonnementen per 3 maanden f2.per week 15 cent, franco per
post ƒ2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 45 regels ƒ1.75; elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
levenslange 01| veilles van
geheele 1 1111 een hand,
Invaliditeitiw" voet of oog
De veizekering woidt gewaarborgd dooi de Hollandsche Algemeene Veizekeilngsbank te Schiedam.
[Wj
dood
hij veilles
van
een duim
bij veilles
van een
wijsvingei
bQ
veilles van
eiken ande
ven vlngei
Dit nummer bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD
Buitenlandsch Nieuws.
POLEN EN RUSSEN.
Belangrijke berichten over den militairen
toestand in Polen zijn er vandaag niet veel.
De binnengekomen berichten laten het waar
schijnlijk voorkomen, dat de Russische opmarsch
wordt voortgezet, maar wellicht met eenige ver
traging om aan het gros van het leger de gele
genheid te geven de vooruitgerukte voorhoede
in te halen, waarna dan de concentrische op
marsch tegen Warschau met kracht zal worden
voortgezet.
De tegenstand der Polen schijnt er op te wij
zen, dat zij Warschau niet zonder strijd zullen
opgeven.
Naar de „Times" meldt, wordt in Russische
bolsjewistische kringen te Londen beweerd, dat
het telegram, door Kamenef uit Moskou ont
vangen, waarvan Lloyd George in het Lager
huis sprak, te kennen geeft, dat zélfs indien
bevel werd gegeven, den opmarsch in Polen te
staken, het roode leger daaraan geen gevolg zou
geven. Lenin zeide in het telegram, dat hij geen
opdracht durft te geven om de vijandelijkheden
te staken, uit vrees voor het uitbreken van een
tegenrevolutie in het Russische leger, dat niet
tevreden zal zijn alvorens Warschau genomen is.
K r a s s i n e n K a m e n e f.
Een hooge diplomatieke persoonlijkheid te
Londen verklaarde aan een medewerker van
de „Evening Standard" met betrekking tot
de positie van Krassin en Kamenef het vol
gende
Daargelaten of het wel verstandig is, om Kras
sin en Kamenef toe te staan naar Londen te
komen, voordat de Sovjet-regeering haar be
lofte is nagekomen, kunnen deze beide personen
mijns inziens in de huidige omstandigheid van
veel nut zijn. Zij zijn voorzien .van de meest
uitgebreide volmachten om vrede te sluiten en
bij het onderhoud, dat zij met den premier
en de andere ministers hebben gehad, is ge
bleken, dat hun geloofsbrieven de Britsche
regeering voldoende bevredigd hebben wat be
treft hun persoonlijkheid, invloed en rang. Bo
vendien heeft Kamenef zich na de directe be
sprekingen met den premier in verbinding ge
steld met 'Moskou, en indien iemand invloed
kan uitoefenen op Lenin en zijn collega's, dan
is hij het.
Kamenef heeft aan Lloyd George een nota
overhandigd waarin o.a. gezegd wordt
„Ik heb de eer u mee te deelen, dat ik gister
avond een dringend telegram aan mijn regee
ring zond, waarin ik haar mededeeling deed van
de beslissing der Britsche regeering om Polen
bij te staan in den oorlog met Rusland en de
blokkade te hernieuwen, als gevolg van den
Uit hei Engelsch vertaald.
inval der sovjettroepen binnen de ethnógraphi-
sche grenzen van Polen.
Terzelfder tijd heb ik opdracht van mijn
regeering ontvangen om. in verband met de
verwijzing in de Britsche nota van 3 Augustus
naar het uitstel in de onderhandelingen tusschen
Rusland en Polen uw aandacht te vestigen op
de volgende feiten.
De Poolsche afgevaardigden overschreden de
grens 30 Juli en ontmoetten de Russische ge
delegeerden te Baranowitsji. Het bleek echter
dat, in strijd met de tevoren gewisselde tele
grammen, de Poolsche afgevaardigden alleen
gemachtigd waren om militaire kwesties te
behandelen en dat zij hun volmachten uitslui
tend van het militair commando hadden gekre
gen. Het blijkt duidelijk uit bovengenoemde
feiten, dat zulke beperkte volmachten niet in
overeenstemming waren met de taak, welke de
bijeenkomst der afgevaardigden had te behan
delen volgens de voorstellen, zoowel van de
Russische als van de Britsche regeering. Het
behoeft niet gezegd te worden, dat de Russische
regeering niet het verlangen heeft, en dat ook
nimmer gehad heeft om de onderhandelingen
over den wapenstilstand te verbinden aan die
voor een blijvend vredesverdrag tusschen Polen
en Rusland. Niettemin is het onvermijdelijk,
dat in de onderhandelingen voor den wapen
stilstand meteen begrepen zijn onderhandelin
gen over zekere voorwaarden en waarborgen,
welke buiten het strikt militaire domein gaan.
De geschiedenis van den Poolschen aanval op
Rusland, de onweersprekelijke feiten van syste
matische, ononderbroken steun aan Polen van
de zijde van Frankrijk en de tegenwoordigheid. rje
op den rechtervleugel van het Poolsche leger
van generaal Wrangei's troepen eischen van
de sowjetregeering, dat in de voorwaarden van
den wapenstilstand met Polen zoodanige rede
lijke waarborgen begrepen worden, dat ze alle
pogingen van Polen om de periode van wapen
stilstand voor de hernieuwing van vijandelijke
handelingen tegen Rusland te gebruiken zou
den verhinderen.
Zulke waarborgen zouden omvatten gedeel
telijke ontwapening, het stopzetten van de in
lijving voor de militie of van vrijwilligers eenz.
De afwezigheid van volmachten om zulke kwes
ties te behandelen dwong de Russische af
vaardigden voor te stellen, dat de Poolsche
afgevaardigden hun regeering om uitgebreidere
volmachten zouden vragen.De Russische gedele
geerden stelden meteen voor, teneinde de zaak
te verhaasten, dat de onderhandelingen voor
den wapenstilstand zouden beginnen, zoodra
een draadloos bericht uit Warschau te Barano
witsji ontvangen was, dat een koerier met de
nieuwe geloofsbrieven onderweg was
De Poolsche afgevaardigden aanvaardden dit
voorstel echter niet en besloten terug te keeren
naar Warschau. Daar tevens geen der legers
van een der oorlogvoerenden de krijgsverrich-
had voor het sluiten van
een wapenstilstand, was het natuurlijk, dat het
Russische leger den opmarsch voortzette, welke
als een zuiver militaire verrichting op den aard
van het vredesverdrag niet in het minst voor
uitloopt en ook geen aanval beteekent tegen de
onafhankelijkheid en onschendbaarheid van den
Poolschen staat binnen zijn ethnografische
grenzen.
De Russische regeering heeft meer dan eens
zich verbo'nden de onafhankelijkheid van Polen
en het recht van zijn volk op politieke zelfbe
schikking te eerbiedigen en de voorgenomen
voorwaarden voor wapenstilstand en vrede be
vatten in geen enkel opzicht een belemmering
voor het Poolsche volk in dit opzicht. De eenige
hindernis op den weg naar het begin dér onder
handelingen voor de schorsing der militaire
operaties is op het oogenblik de afwezigheid der
Poolsche afgevaardigden, en hun terugkeer
wordt afgewacht door de vertegenwoordigers
van de Russische sowjets teneinde terstond de
onderhandelingen op te vatten.
Men is inderdaad gerechtvaardigd om uit de
houding der Poolsche afgevaardigden, die er de
voorkeur aan geven naar Warschau terug te
keeren op te maken, dat de Poolsche regeering
op buitenlandschen steun speculeert en in af
wachting daarvan de wapenstilstand- en vredes
onderhandelingen uitstelt.
De Russische regeering zal het in de hoogste;
mate betreuren, indien eenige valsche
hoop of overdreven verwachtingen bij de Pool
sche regeering op krachtigen steun van buiten
af, tengevolge zou hebben, dat de Poolsche afge
vaardigden zich niet zoo spoedig mogelijk Hij
voor onderhandelingen aandien-
tingen geschorst
24
Ik ging terug naar de zitkamer, gevolgd
door meesteres en dienstmaagd.
„Mevrouw Jessop", zei ik of liever gilde ik
met zooveel klem als ik kon, ,,'en ja, Mary
Hopkins, Miss Raynell is, zooals ik u zei, naar
Londen gegaan zonder adres achter te laten.
Dat is niet zoo erg, maar ik kan toch begrij
pen dat liaar neven ongerust zijn. In haar
eigen huis is ze niet. Wij moeten uitvinden
waar ze is. Ik weet nu wat ik weten moest.
Maar denk er aan, deze ondervraging moet
strikt geheïm blijven." Ik nam een air van ge
wicht aan. „In naam der wet eisch ik, dat u
het geheim niet schendt. .Als anderen hier
komen vragen vertel hun dan zoo weinig
als mogelijk is. Denkt er aan, als hier iets
van uitlekt, moet het door uw toedoen zijn.
want niemand weet er iets van dan mr. Har
vey en ik. We zullen het dus aan niemand
dan aan u wijten kunnen. Wilt u zworen dat
u zwijgen zult Een inbreuk op dien eed zal
noodwendig een aanklacht voor.u tengevolge
hebben. Zweert dus, in naam der wet
„Och, heere Ja zei mevrouw Jessop be
vend.
HOOFDSTUK XIV.
De Oude Neger.
Er was nog een ding, dat ik van mevrouw
Jessop te weten kwam vóór ik wegging. Toen
Philip Harvey dien Zondagavond thuis kwam
had hij meer wijn gedronken dan goed voor
hern was.
„En weet u of hij linksch is vroeg ik
opeens, toen ik al bezig was afscheid van haar
te nemen.
„Dat zou ik niet kunnen zeggen, mijnheer
daar heb ik eigenlijk nooit op gelet."
„En u Juffrouw Polly?"
Polly wist het ook niet. Ze dacht van niet.
„En wat moet ik zeggen als Miss Raynell
terug kómt?" vroeg mevrouw Jessop. „Waar
moet ik naar toe schrijven om het u te doen
weten
„Schrijf maar aan mr. Austin", zei ik, de
stoep af rennend.
Ik kon het niet langer verdragen haar zoo
argeloos over de doode te hooien spreken, als
of ze nog leefde.
Op den terugweg was ik niet terneer gesla
gen, integendeel. Ik vrees, dat ik tot de
lichtbewogen menschen behoor, maar iedereen
zal toch moeten toegeven, dat ik enorme vor
deringen had gemaakt. Het leek me niet waar
schijnlijk, dat de Fransche of Engelsche poli
tie me nu nog zou inhalen, hoewel ze me waar
schijnlijk toch wel na op de hielen zaten, liet
eenige wat mij nu nog te doen stond, was het
tegenwoordige verblijf van den moordenaar te
ontdekken.
Ik had van mevrouw Jessop gehoord, dat
het bed van Miss Raynell Zondagnacht het laatst
gebruikt was. Daaruit maakte ik de gevolg
trekking, dat de moord Maandagmorgen vroeg
Russischi
den.
Wat het voorstel voor een conferentie te
Londen betreft, verklaarden de Britsche nota's
van 20 Juli, hierboven gemeld, duidelijk, dat
de Britsche regeering niet het geringste verlan
gen koesterde andere staten in onze onderhan
delingen met Polen te betrekken, indien de
sowjetregeering aan haar bezwaren vasthield.
Het was op kracht van die verklaring,dat Tsjitje-
rin in de nota van 22 Juli een conferentie al
leen met de voornaamste mogendheden der
Entente voorstelde. Het nut van zulk een con
ferentie en van geen andere in het belang van
den vrede vloeit voort uit het feit, dat zonder
steun dier leidende mogendheden de andere
staten aan oorlog met ons-niet zouden kunnen
denken, en.uit het feit, dat zulk een conferentie
werkelijk den algemeenen Europeeschen vrede
zou waarborgen. Wij zijn nog van meening, dat
rechtstreeksche onderhandelingen met Polen
voor den vrede zoowel liet belang van het Rus
sische als van het Poolsche volk zou dienen. De
Russische regeering verklaart nogmaals, dat zij
vastberaden volhoudt in haar erkenning van de
onafhankelijkheid en de vrijheid van Polen en
haar bereidheid om den Poolschen staat ruimer
grenzen toe te staan dan waren aangewezen
door den oppersten raad en vermeld in de Brit-
moest gebeurd zijn en niet, zooals de dokters
in Parijs hadden beweerd, Zondagavond laat.
Het stond nu bij mij vast, dat Philip Harvey
Zondagavond thuis was gekomen, zeer onder
den invloed van spiritualiën of anders doende,
als hij dat was. Hij was naar zjjn kamer gegaan
en had daar den nacht doorgebracht en was
den anderen morgen vroeg de kamer van zijn
tante binnengedrongen toen zij op en aangekleed
was. liet was zelfs mogelijk, dat Miss Raynell
het glas melk nog zelf had uitgedronken. Haar
neef had haar een slag gegeven, zoodat ze op den
grond viel en haar toen chloroform toegediend,
op de manier, die hij als medisch student had
geleerd. Töen had hij het lijk in zijn koffer ge
stopt,onder voorwendsel,dat hij zijn boeken wilde
meenemen, en had het op die manier naar het
station gekregen. Door een ongelukkig toeval
was de noodlottige koffer daar verwisseld met
dien van Miss Simpkinson, en de rest van het
gruwelijk drama was voor mijn
speeld in Parijs.
Zóó was mijn theorie van den moord op dien
volgenden Vrijdag.
Ik heb al gezegd dat mij nu niets meer te
doen overbleef dan de verblijfplaats van den
moordenaar te zoeken. Ik mag echter een ding
niet vergeten. Ik weet tot dusver nog niets
omtrent de beweegredenen tot de misdaad.
Zoolang ik de beweegredenen-niet ken, beschouw
ik een misdaad als onopgehelderd.
In dit opzicht was ik door mevrouw Jessop
niet veel wijzer geworden. Miss Raynell was
niet. spraakzaam van aard en haar hospita
wist zoo wat niets van hare omstandigheden.
oogen afge-
sche nota van 20 Juli.
Zulk een conferentie te Londep tusschen de
voornaamste mogendheden der entente en Rus
land zou ten doel hebben de regeling van de
internationale positie van Rusland en de rege
ling van alle hangende kwesties tusschen Rus
land en de geallieerden, ten behoeve van den
algemeenen vrede.
Ik ben sir, uw dienstwillige dienaar, Kamenef.
Sterkte der legers.
De correspondent van de „Europa" te Mos
kou maakt de volgende berekening nopens de
bolsjewistische strijdkrachten
Op het Poolsche front 167.000 man en 080
kanonnen
Op het front van den Kaukasus 82.000 man
en 449 kanonnen
Op het front van de Kaspische Zee zal gene
raal Koeropathin ongeveef 55.000 en 100 kanon
nen hebben.
Bovendien zijn' er eenige bataljons sapeurs
van het garnizoen te Moskou en een regiment
cavalerie.
Alle troepen zijn voorzien van de meest mo
derne artillerie, bestaande uit 000 stukken veld
geschut van Fransch fabrikaat, die op ad
miraal Koltsjak zijn veroverd, en ongeveer
evenveel van Engelsche herkomst veroverd op
generaal Müller. Zij schijnen ruimschoots vol
doende van munitie te zijn voorzien.
De hulp <f e r g e a'l 1 i e e r d e n.
Uit Berlijn meldt men
Sedert eenige dagen zijn in Opper-Silezië sterke
Fransche troepentransporten aangekomen, die
via Tsjecho-Slowakije komen,.terwijl ook treinen
niet munitie arriveeren.
Onder de arbeiders van Opper-Silezië heerscht
groote opwinding, daar het naar hun meening
steeds duidelijker wordt, dat de Franschen,
tenminste gedurende eenigen tijd, vanuit Opper-
Silezië aan Polen hulp wil verleenen.
De spoorwegbeambten dan Opper-Silezië drei
gen met een algemeenen staking. Ter hunner
kennis is n.l. een dioor de spoorwegdirectie van
Kattowitz ontvangen geheime order van de
intergeallieerde commissie gekomen, waarin ge
meld wordt, dat van 8 Augustus af nieuwe
Fransche troepentransporten arriveeren zouden
en in verschillende richtingen naar Oderherg
en Jedlicz zouden worden Vervoerd.
Naar verluidt, zou het transport van de Fran
sche troepen door Oostenrijk niet later dan
Zaterdag plaats hebben.
Geruchten beweren zelfs, dat het hier een leger
van 100.000 man zou gelden.
Tegelijkertijd zouden sterke Engelsche troe
pen via Danzig onderweg zijn.
DE TROEPEN VAN GENERAAL WRANGEL
BRENGEN DE RUSSEN EEN ERNSTIGE
NEDERLAAG TOE.
Naai- Reuter verneemt uit Constantinopel,
is aldaar een bericht van generaal Wrangel
ontvangen, dat meldt, dat de tweede poging
Die zou ik indien mogelijk van den moor
denaar zelf moeten te weten komen. Ik b -
sloot nog denzelfden avond naar Dover te gaan
Ik had een gevoel, alsóf nu verder alles mij
moest meeloopen.
Philip Harvey was Dinsdag in Dover ge
weest, zooals uit zijn brief bleek. Waarschijn
lijk was hij daar wel gebleven, in spanning
wachtend tot Austin hem zijn kofifer terugzond,
wat deze natuurlijk niet kon doen.
Zou Austin hem gewaarschuwd hebben Ik
kon het daarover niet met mezelf eens worden.
Het was mij opgevallen dat Austin mij bij ons
onderhoud in het zoogenaamd Pension van
Miss Simpkinson, had verteld, dat zijn tante
alleen woonde ö-p'. dén Marine Paradeweg No.
10 Hij had blijkbaa'r het niet noodig geoordeeld
mij mee te deelen, dat zijn broer bij haar woonde
aangezien die broer er toch zoo zelden was.
Het was alleszins begrijpelijk, dat Austin al
het mogelijke deed om zijn broer te redden
Desniettemin zou die broer niet aan de galg
ontkomen, dat stond bij mij vast. Ik had hem
al bijna in mijn macht.
In den trein haalde ik den brief uit mijri zak
boekje en las hem nog eens aandachtig over,
in de hoop, dat ik eenige aanwijzing zou vin
den omtrent de verblijfplaats van den moorde
naar.
„Op dezelfde plaats bij den Ouden Neger"
dat was alles wat er van stond.
Wordt vervolgd).
