Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Gratis-Ongevallenverzekering
fonn m rinn
ztïrJi, i £UU iöU -'.1,
43ste Jaargang.
Donderdag 26 Augustus 1920.
No. 12825.
De schuldige ontmaskerd.
FEUILLETO
m m
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89.
Abonnementen per 3 maanden f2.—, per week 15 cent, franco per
post f 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels ƒ1.75; elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
per regel,
op aanvrage
hq
levenslangs
geheele
invaliditeit
De verzekering wotdt gewaarborgd doo» de Hollandsche Algemeen» Verzekerlng»fc«"^ tt Sthladam.
bq verllesgj
van een
wqsvingev
bq
veilles van
eiken ande
ven vingev;
Buitenlandsch Nieuws.
POLEN EN RUSLAND.
De Poolse he overwinning.
Het staat nu wel vast, dat de Russische legers,
die tegen Warschau oprukken, door de Polen
volkomen uit elkaar zijn geslagen en er voorloo-
pig voor de onafhankelijkheid der Poolsche
natie geen gevaar meer te duchten is.
Te Warschau is men van oordeel, dat de Pool
sche opmarsch ten einde is gebracht. Alleen in
het Zuiden, waar Boedienny's ruiterij nog over
de Zbrucz uit Oost-Galicië wordt voortgedreven,
is er voor de Polen nog wat van belang te doen.
Op het noordelijk front zijn de Russische
legers in een staat van ontbinding hun opper
bevelhebber is onderhandelingen met generaal
Sikorsky begonnen over hun capitulatie.
Naar Reuter van bevoegde zijde verneemt,
hebben de Polen 63000 gevangenen ge
maakt, 200 kanonnen en 10.000 machi
negeweren vermeesterd.
Een levendige beschrijving van de débacle van
het Russische leger geeft de oorlogscorrespon
dent van de ,,N. R. Crt.". Hij seint dd. 24 dezer
uit Lyck
Niet alleen het aan de Duitsche grens ope-
reerende vierde Russische leger heeft afgedaan,
maar vandaag zijn overal gedeelten aangetrof
fen van het links van het vierde strijdende,
vijftiende leger, dat voor een groot gedeelte
naar Duitschland opgedrongen wordt. De inne
ming van Bialystok door de Polen heeft aan al
deze troepen den weg afgesloten en vroeger of
later moeten zij toch de Duitsche grens over.
Wat ik vandaag gezien heb, komt neer op
(vi vernietiging van den Russischen rechter
vleugel.
Terwijl ik dit schrijf, komt uit de nabijheid
nog van tijd tot tijd wat kanongebulder. Dat
zijn gedeelten van de trotsche 12de divisie, die
toen deze divisie de grens overschreed, rechts-
omkeerd gemaakt hebben en voor de laatste
maal de Polen aangevallen en hun uit Szcuszyn
geworpen hebben. Zij kunnen echter ook niet
aan hun lot ontkomen. Zij zullen tenslotte toe
vlucht moeten zoeken op Duitsch gebied. Geen
bolsjewieksche troep waagt het er op zich door
de Polen gevangen te laten nemen. Vluchtend
en om toelating verzoekend komen ook Poolsche
Joden bij de grenstollen, daar zij van de Pool
sche troepen het ergste vreezen. Zij worden
echter slechts zelden toegelaten, gedeeltelijk
omdat' de reglementen het verbiedep, gedeel
telijk ook omdat de stemming van de grens
wacht zeer anti-semitisch is.
Overal in het Oost-Pruisisch grensgebied en
in de steden dieper in het land ziet men thans
Russische uniformen. Ook hier, waar de Duit
sche be-olking niet door de nederlaag der Russen
getroffen wordt heerscht groote sympathie voor
hen. Minder hartstochtelijk, maar toch even
Uil hei Engelsch vertaald.
40
„Dat meent u toch niet" riep hij uit. „Dat
kunt u niet meenen". En weer barstte hij uit in
tranen. Zijn zenuwgestel scheen vreeselijk ge
schokt.
Toen wij het station bereikten,wilde hij kaart
jes nemen voor ons beiden. Hij ging naar het
loket om ze te vragen en ik bleef toekijken,
ook al omdat ik sedert dien ochtend een nieuwe
belangstelling voor Austin had. Ik zag hem
zijn zakboek uithalen, betalen, de kaartjes
en het wisselgeld opnemen alles met de lin
kerhand. Hij was niet uitsluitend linksch,
dat weet ik zeker; maar nu zag ik hem met
eigen oogen voortdurend zijn linkerhand gebrui
ken in plaats van de rechter. Van dat oogenblik
af, wa* ik overtuigd, dat ondanks alle schijn
bare tegenspraak en onwaarschijnlijkheid, Austin
Harvey zou blijken de moordenaar te zijn.
HOOFDSTUK XXIV.
Het getuigenis van de ongelukkige Luey.
Wij namen afscheid van elkaar aan het sta
tion Charing Cross. Austin ging terug naar
huis, en ik bleef in Londen bericht afwachten
van de inscheping van Philip te Marseille.
„Er ia geen contract van uitlevering, zooals j
beslist, betreurt men hun nederlaag en er
heerscht hier ook een angstige stemming.
Vandaag heb ik het over de grens komen van
de twaalfde divisie gezien. Zij heeft Soldau
genomen en was over Strasburg verder opgerukt.
Het was het élitekorps van het vierde leger en
ook vandaag was zij nog indrukwekkend om
aan te zien. Zij maakte in het geheel niet den
indruk van een verslagen troep, behalve dan
de sombere gezichten van vele hoogere officie
ren. Het was een prachtig menschen- en paar-
den-materiaal, ofschoon de sporen van een lan
gen veldtocht natuurlijk wel zichtbaar waren.
De marschorde en de houding van de troepen
waren onberispelijk. De uitrusting en zelfs de
kleeren en schoenen waren zeer goed. Geen
enkel leger had zich over zulke troepen behoe
ven te schamen en nooit heb ik op veldtochten
soldaten-typen gezien, die minder van wilde
horden hadden. Dank zij het van ouds bekende
taaie weerstandvermogen, dat Russische legers
bij nederlagen aan den dag leggen, was noch
de tucht noch de samenhang der troepen ook
maar in het minst aangetast, toen ze ter inter-
neering aan kwamen marcheeren. Het was een
vloed van menschen, wagens en paarden, een
eindelooze legertrein met post en technische
afdeelingen, die snel onder een stroomende
regen van de grensplaats Schwidders over Bialla
het land introkken. Zij kwamen van het ver
zamelpunt Kolno, waar de Russen, die niet ver^
moed hadden, dat zij omsingeld waren, gehoopt
hadden den terugtocht voorloopig te kunnen
staken. Aan vele regimenten viel het hard den
beslissenden stap tot interneering te doen. Zij
bleven lang gekampeerd vóór de plaats, waar
de grens overschreden wordt, scholden op de
troepenafdeelingen, die het eerst de grens over
gingen, maar moesten toch alle volgen, met uit
zondering van de troep, die, gelijk boven ver
meld, vanmiddag nog met machinegeweren en
Poolsche kanonnen een nutteloozen aanval tegen
de oprukkende Polen ondernam.
Volgens Russische mededeelingen waren van
ochtend, in den hoek, waar ik mij op het oogen
blik bevind, zevenduizend man afgesneden.
Het geheele aantal der geinterneerden of afge-
snedenen van beide legers bedraagt zeker ver
scheidene tienduizenden.
De Russen, die uit strategisch oogpunt, een
waaghalzerij ondernomen hadden door een leger
door de smalle opening tusschen Nowo-Geor-
giefski en de Duitsche grens te doen oprukken,
ondergaan thans al de gevolgen van het verlies
van hun gevaarlijk spel.
Voor Duitschland is het binnenkomen van
tienduizenden Russen, die gevoed moeten wor
den een zware last. Deze wordt echter aanzien
lijk verlicht, doordat de Russen vele duizenden,
gedeeltelijk zeer goede en zeer bruikbare, paar
den meebrengen. Er zal echter scherp op toege
zien moeten worden, dat deze niet in verkeerde
u bekend zal zijn had Austin tegen mij gezegd
toen wij door Kent heen stoomden.,,Zoodra wij
weten dat hij in veiligheid is, kunnen wij
de geschiedenis in alle bijzonderheden
openbaar maken. Het is eenvoudig een kwestie
van doodslag. En het is veel beter in eens de
waarheid te vertellen dan vergeefs te trachten
die te verhelen".
„De politie zal u die moeite wel besparen",
antwoordde ik. „Die zal uw broer al lang open
lijk in staat van beschuldiging hebben gesteld,
voordat hij Monte Video bereikt heeft".
„Als dat Uw meening is wat staat ons dan nu
te doen? vroeg Austin.
Ik antwoordde niet. Ja, wat stond ons te
doen! Dat vroeg ik mijzelf ook vootdurend af.
Hoe meer ik op Austin lette, hoe meer ik over
tuigd werd, dat hij maar ten deele linksch was.
Die eigenaardigheid was blijkbaar maar een
gevolg van aanwendsel in zijn jongensjaren,
dat hij op lateren leeftijd weer bijna verleerd had.
Het kwam alleen aan den dag onder den invloed
van opwinding. Zoo kwam het dan ook, dat ik
het nog niet had opgemerkt bij de weinige
gelegenheid, dat ik hem had ontmoet. Wij
scheidden zooals ik al zeide, te Charing Cross
en ik ging naar mijn woning. Ik kon op 'toogen-
blik niets doen en toch besefte ik wel, dat ik
niet mocht rusten eer ik de waarheid had ont
dekt. Hoe kon Austin zijn tante vermoord heb
ben? Wanneer? En waar? Was het dan niet
ten volle bewezen, dat Miss Raynell en Philip
dien Zondagnacht in het huis hadden geslapen
en dat de koffer met het lijk er Maandagmorgen
uit was gedragen? Austin was voor het ontbijt
bij zijn broer gekomen, maar het stond vast,
handen komen. Want daar het militaire toe
zicht nog onvoldoende was, verzamelde de grens
bevolking zich overal rondom losse troepen van
binnenkomende Russen en maakte jacht op
goede en vooral gemakkelijk verkoopbare paar
den. Ik heb onverkwikkelijke dingen bijgewoond
Bij de uitgestrektheid van de grens en de ont
binding van groote gedeelten van het verslagen
leger is een voldoende controle niet mogelijk.
Het doet hier sterk denken aan een groote
schipbreuk, waarbij strandjutters hun slag
trachten te slaan.
De onderhandelingen te
Minsk.
Te Londen wordt algemeen aangenomen,
dat de onderhandelingen te Minsk zullen wor
den afgebroken, tengevolge van de keer in de
krijgskans.
Naar de Warschausche correspondent van
de „Morning Post" meldt heeft Prins Sapieha,
de Poolsche minister van buitenlandsche zaken
reeds een draadloos telegram aan de Sowjet-
regeering gezonden, waarin hij voorstelt de
vredesconferentie naar Warschau te verplaatsen,
zulks met het oog op de gebrekkige verbindin
gen tusschen Minsk en Warschau.
DE GEALLIEERDEN EN RUSLAND.
Naar de „Daily Express" meldt hebben
als een gevolg van den brief van Balfour
Krassin en Kamenef om hun paspoort gevraagd
teneinde Vrijdag te vertrekken, tenzij voor dien
tijd de houding der Brtische regeering mocht
veranderen.
Reuter seint nog uit Londen
Kamenef en Krassin geven voor, dat de toe
stand, welke geschapen is door Balfour's tele
gram aan de sowjet-regeering, hun vertrek uit
Londen tengevolge moet hebben.
Zij houden vol, dat de houding der Engelsche
regeering gewijzigd is in den zin van de Fran-
sche zienswijze tengevolge van de verandering
in den militairen toestand. Dit wordt van be
voegde zijde ontkend. Verklaard wordt, dat
de houding van de Engelsche regeering onver
anderd is en in geen enkel opzicht is afgeweken.
De Britsche regeering verlangt alleen, dat er
niet in beginsel zal worden afgeweken van de
oorspronkelijke Russische vredesvoorwaarden,
gelijk geschiedt door den eisch dat de burger
lijke militie uit arbeiders en boeren zal
worden samengesteld. Wat Dantzig betreft
verlangt de Britsche regeering alleen, in over
eenstemming met Italië en Frankrijk, dat het
verdrag van Versailles zal worden nagekomen.
De Russische afgezanten verklaren, dat men
twijfel heeft getoond nopens hun goede trouw
en die hunner regeering, zonder dat daarvoor
eenige grond bestaat, en in dat geval, zeggen
zij, is het doelloos voor hen om te Londen te
blijven.
Terzelfdertijd, zegt de diplomatieke corres
pondent van de „Evening-Standard", is aan
dat toen de moord al gebeurd was.Het heele geval
was raadselachtig dan ooit. Ik begon er bijna
aan te wanhopen dat ik ooit de oplossing zou
zien.
Toch werkte ik de zaak nauwkeurig voor mij
uit, voor zoover het mij mogelijk was.
Het was niet mijn schuld, dat ik van den
beginne afgedwaald was. Alle omstandigheden
hadden tegen Philip getuigd. Geen sterveling
noch Philip, noch Miss Simpkinson, en
veel minder nog de overheid had in eenig
opzicht verdenking op den hoofdonderwijzer.
Er was geen reden geweest om hem te verdenken
Een ding stond vast als Austin Harvey wer
kelijk zijn tante vermoord had, dan was hij
een van de grootste komedianten en hartelooze
schurken uit drie koninkrijken. Want het
was duidelijk dat hij zijn uiterste best had ge
daan om zoowelPhilip als mij er van te overtuigen
dat Philip de schuldige was. Met taaie vol
harding had hij zijn theorie van een misdaad
zonder voorbedachten rade en zelfs bijna zon
der bewustheid aan het door den drank beneveld
brein van zijn brper opgedrongen, en dat was
hem nog betrekkelijk makkelijk gevallen met
behulp van de omstandigheden en de ervarin
gen van vroeger. Ik kon mij nog wel verklaren
hoe hij Philip had weten te bewerken, maar
ik kon niet begrijpen hoe hij gelegenheid had
gehad voor den moord zelf.
De beweegreden, die mij zoo duister was
geweest bij Philip, was bij hem niet moeilijk
te vinden. Austin had wellicht reden gehad
te vreezen, dat zijn tante een verbintenis tus
schen zijn broer en Edith zou weten te bewerken.
De veronderstelling dat Philip de oude dame in
Britsche officieele kringen toevertrouwd, dat
de sowjetregeering niet onverbrekelijk getrouwd
is aan het plan voor de Poolsche burgermilitie
dat belichaamd is in wat genoemd worden
proef-voorwaarden voor Polen. Er zijn aanwij
zingen, zegt de correspondent, van een aanzien
lijk „inbinden' van de sowjetregeering. Hij
voegt er aan toe, dat er gegronde redenen zijn
voor de verklaring, dat de vredesbesprekingen
binnenkort naar Warschau verplaatst zullen
worden.
Er bestaat nu toch nog hoop dat Rusland
met de geallieerden tot overeenstemming zal
komen.
In een uitvoerige nota, door de Russische
regeering 25 Aug. naar Londen gezonden, wordt
een overzicht gegeven van het standpunt van
Rusland in zake de vredeskwestie.
Aan het slot van deze nota deelt Rusland
mede, dat het afziet van zijn eisch aan Polen,
betreffende de bewapening der Poolsche ar
beiders.
Hiermede zou dus een der belangrijkste strui
kelblokken voor een vrede tusschen de Polen
en Russen komen te vervallen.
Geheel in strijd met deze meer welwillende
houding der Russische regeering is een oproep
aan de Russische bevolking om den strijd op
nieuw aan te binden.
In een bekendmaking van de Russische re
geering, welke draadloos uit Moskou is geseind,
wordt gezegd
Thans moeten wij waarborgen tegen een nieu
wen overval eischen. Wij gelooven in den Pool-
schen arbeider en verlangen, dat hij gewapend
zal worden, maar in de Poolsche bourgeoisie
gelooven wij niet, wier delegatie zelfs op het
oogenblik den vrede saboteert. Haar delegatie
is begonnen den vrede meer te saboteeren naar
gelang zij onze nederlagen van de laatste dagen
zag. Daarom moeten wij aan dit front een be
slissende strijd aanbinden. Wij moeten ons
roode leger ondersteunen. Onze eerste politieke
plicht is de strijd tegen de dieven van de Witte
garde.
Op de Moskousche gouvernementsconferentie
werd velgens een bericht van Boucharin over
den internationalen toestand en de kwesties
der Russische communistische partij in verband
met den toestand van het oogenblik de volgende
resolutie aangenomen
Overwegende, dat ons Westerleger, ten ge
volge van den steun van Polen door de Fransche
regeering, zware verliezen geleden heeft, terwijl
het front van Wrangel eveneens van groot be
lang wordt en het Koeban- en Donezgebied
wordt bedreigd, houdt de partijconferentie het
voor absoluut noodzakelijk, het Westfront met
alle middelen te ondersteunen, en tegelijkertijd
Wrangel's front te vernietigen.
Alle partij-organisaties worden uitgenoodigd
een snelle partij-mobilisatie door te voeren en
drift zou hebben gedood, was nooit'waarschijn
lijk voorgekomen. Maar een hoofdonderwijzer.
En dat nog wel een man met zoo'n innemend
en openhartig voorkomen, met zulke heldere
oogen en zoo'n vriendelijke stem. Ik voelde,
dat ik onweerlegbare bewijzen zou moeten heb
ben, voordat ik zelfs mijzelf zou kunnen over
tuigen, dat ik niet weer op een dwaalspoor was.
Aan den anderen kant besefte ik even diep,
dat als de beschuldiging waar was, de schurk
mij nooit mocht ontsnappen. Want nooit
zou dan iemand meer verdiend hebben gehangen
te worden. Ik moest trachten te weten te komen
waar Austin Harvey dien Zondagnacht geweest
was. Ik moest een alibi vinden. Als hij onschul
dig was, zou niets gemakkelijker zijn dan dat
Ik zou geen rust kunnen vinden voor dit uit
gemaakt was.
Ik besloot dus onmiddellijk naarSouthend te
vertrekken. Om zes uur in den morgen was ik
in Londen aangekomen en ik had daarna een
paar uur te bed gelegen.Ik stond haastig weer
op en was om 10 uur op weg naar het stadje.
Ik telegrafeerde naar Austin Harvey dat ik om
vijf uur bij hem zou zijn. Zoodoende had ik nog
eenige uren ongestoord voor mij. Ik was bang
dat ik hem onverhoeds op straat zou tegenkomen
en zijn achterdocht opwekken, als hij niets van
mijn komst wist.
Zoodra ik het telegram had verzonden, be
sefte ik, dat ik een dwaasheid had begaan. Ik
maak hier melding van, omdat ik graag alles
wil vertellen precies zooals het gebeurd is,
(Wordt vervolgd.)
