Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Ms-Ongevallenverzekering 43»i® Jaargang. Maandag 20 September 1920. Mo. 12845. Bedrogen. FEUILLETON. BureauKoemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus89. Abonnementen per 3 maanden ƒ2.per week 15 cent, franco per post ƒ2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Advertentien: 1—5 regels ƒ1.75; elke regel daarboven 35 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel toegezonden* V°°r herhaaldeliJk adveHeeren. Tarieven worden op aanvrage Incassokosten worden berekend. Buitenlandsch Nieuws. levenslange geheele Invaliditeit j j^vegekering_wordt gewaarborgd door de HoMundsehe Afgemeene Verzekeringsbank U »ehledam. bij verlies^ van een Sjwijsvingei hg verlies vau eiken ande» ren vinger DE TOESTAND IN ITALIË. De „Vossische Zeituug" verneemt uit Rome dat men algemeen van opinie is, dat het conflict in de metaalindustrie spoedig tot oplossing zal zijn gebracht. Eenige Turijnsche fabrikanten hebben reeds bedrijfsraden ingevoerd en daar door de hervatting van den arbeid mogelijk gemaakt. De „Chicago Tribune" verneemt uit Milaan de 14 punten die de Italiaansche bond van bewerkers wil toepassen, indien hij het toezicht over de nijverheid verwerft, o.a. toezicht op den aankoop van grondstoffen door de arbeiders raden, alsmede op den verkoop van gemaakte goederen, bepaling van prijzen en loonen, de arbeiders worden volgens bekwaamheid te gesteld, levering van gereedschap door de patroons, opheffing van industrieele crisis met kunstmatig karakter, onderdrukking van prijs- drukking en bestendige vertegenwoordiging der arbeidersraden in de administratie. De „Corriere d'Italia" verneemt uit Turijn De bekendmaking van het regeeringsbesluit aangaande de evenredige commissie heeft in de bezette fabrieken een goeden indruk gemaakt. In verscheiden werd het geschil bijgelegd, om dat de werkgevers het toezicht aanvaardden. Volgens de „Corriere d'Italia" heeft het Ro- meinsche trampersoneel de verantwoordelijk heid voor de exploitatie aanvaard. Daar de directeur, een Belg, de uitnoodiging om aan te bij ven afsloeg, stelden de arbeiders een ingenieur in diens plaats. De dienst werkt geregeld. Op het bestuursgebouw wappert de roode vlag. De Parijsche Temps" noemt de instelling van de commissie uit de industrieele en arbeiders om het ontwerp voor de bereiden een ernstigen maatregel. Indien ze, wat niet vaststaat, het herstel der orde kan vergemakkelijken kan ze het huidige vraagstuk blijkbaar niet oplossen.Het is niet zeker, dat de arbeiders bij voorbaat de fabrieken zullen ontruimen, noch is het zeker dat de extremisten de door het besluit ingestel de controle zullen aannemen. De „Temps" ziet in dat toezicht den eersten stap totdeonteigening van het kapitaal ten behoeve van den arbeid. Als men het voorstelt als een vorm van samen werking der klassen, is men het slachtoffer of de medeplichtige dergenen, die slechts in de samenwerking der klassen het middel zien tot inkrimping der patroonsmacht. Politieke overwegingen hebben Giolitti deze oplossing der industrieelen doen opleggen.Alle kwaad ontspruit uit het droombeeld der her vatting der handelsbetrekkingen met Sow- jet-Rusland. POLEN EN RUSLAND. Uit Warschau bericht men, dat de voorzit ter van den Poolsche vredesdelegatie een tele gram naar Brussel heeft gezonden, waarin hij mededeelt, dat het voornaamste deel der dele gatie te Riga is aangekomen. Zaterdag 18 Sept, zou de eerste gemeenschappelijke zitting van Poolsche en Russische onderhandelaars plaats vinden, waarin de wederzijdsche volmachten zouden worden onderzocht. De „Frankfurter Zeitung" verneemt uit Riga Joffe (de voorzitter van de Russische delegatie ter vredesconferentie) verklaarde, dat de Sovjet- regeering zich niet in het conflict tusschen Po len en Litauen zou mengen. Rusland verlangt ook geen directe grenzen met Duitschland, doch vrij transito verkeer over Polen en Li tauen. De onderhandelingen met Engeland zal Rus land niet opgeven. Daarentegen verklaarde Joffe onverholen, dat Sovjet-Rusland van plan is nadat het vrede slechts een kleine episode. Aan het Poolsche front zijn de Russen weer tot den aanval over gegaan, en het laatste woord is in dit drama nog niet uitgesproken. Thans begint een nieuw be drijf, dat met de overwinning van de groote roode revolutie zal eindigen. ENGELAND. De onderhandelingen met de mijnwerkers- leiders zijn hervat. De regeering zal een speciaal scheidsgerecht ter algemeene behandeling van de eischen inzake loonsverhooging benoemen. Dit scheidsgerecht zal binnen een week of hoogstens binnen tien dagen tot een resultaat moeten komen. Berichten uit de mijndistricten melden, dat de. staking steeds minder populair wordt. Er wordt algemeen naar een vriendschap pelijke oplossing verlangd. DE TOESTAND IN IERLAND. De „Daily Mail" wijst er op, dat de burge meester van Cork, Mc. Swiney, in de Brixton- m< 1 I olen en Rusland heeft gesloten Wrangel gevangenis thans reeds 39 dagen weigert voedsel te vernietigen. Het Poolsche stafberichtjvan 17 dezer meldt De Oekrainische troepen hebben bij hun opmarsch langs den oever van de Sereth de plaatsen Czortkof en Boetsjatsj bezet en aan de Strypa Przewitska en Wi.sniowtsyk en hebben den vijand uit Podhajce verdreven. Bij het ver volgen van den terugtrekkenden vijand heb ben onze afdeelingen Brzezany aan de Zlota Lipa en Narajof aan de Narajofska genomen. In den omtrek van Kobrin hadden heftige aanvallen van den vijand plaats op de stellingen van het Dnjepr-Boegka-naal en de rivier Zoesjawerz. Het Bolsjewistische legerbericht luidt Zuid-Westelijk van Grodno en Wolkowitza houden de plaatselijke gevechten aan. In de streek van Kobrin gingen wij tot den aanval over die zich ten pnzen voordeele ontwikkelt. In de streek van Jowel en Loetsk verwoede ge- veschten. In de streek van Lemberg weken wij na heete gevechten op de linie StanislauSoko- lowkaBelikawen terug. De gevechten duren voort. In den Krimsector trokken onze roepen bij Orekow na hevige gevechten op de linie ban de spoorlijn terug. In de zee van Azof berokkende onze vloot een nederlaag aan de vijandelijke vloot, bestaande uit 7 schepen. Wij boorden een kanonneerboot in den grond en beschadigden een andere. Volgens de „Berlinske Tidende" schrijft het Russische blad „Iswestia" in een artikel over, den militairen toestand, dat de vijanden van Rusland zich te snel verheugd hebben. tot zich te nemen. De zuster van den gevangene heeft verklaard, dat haar broeder thans wordt gemasseerd met alcohol. De ell „hongerstakers" in den „Cork Goal" zijn, volgens het blad, geheel uitgeteerd tot geraamten. De 17-jarige jongen Hennessy is 1 slechts af en toe bij bewustzijn en heeft reeds sedert eenige dagen niet meer gesproken. „Sunday Times" oppert de veronder- stelling, dat de Lord Mayor van Cork, die nu in j den veertigsten dag van zijn hongerstaking is, hoewel men hem veertien dagen gelden stervende achtte, van de hem bezoekende vrienden en nmilieleden voedsel ontvangt. Vandaag werd 1 gemeld, dat hij nog steeds bij bewustzijn is. Hij was zeer zwak, doch zijn toestand was verbeterd vergeleken bij gister. De „Sunday Times" geeft uiting aan de heerschende opinie. Men is algemeen achterdochtig gestemd omtrent de hongerstakers. POLEN. Uit Warschau meldt men Te Dublin is het communistische comité ge vangen genomen. De politie heeft een geheime drukkerij en een groot aantal schotschriften tegen Pilsoedski, Witos en Daszywski in beslag genomen. HET LEGER VAN GENERAAL WRANGEL. Reuter verneemt, dat het officieel communi qué van Wrangel van 14 September meldt, dat zijn troepen in de richting van Marionopel en Polohgi het offensief hebben hernomen. Zij overwonnen den weerstand van den vijand, be- Uit het Engelse h. 9 Langs een zijpad naderde een gestalte een kleine man in een grijs pak. Herbert,in zijn gedachten verzonken, merkte den man pas op toen deze vlak bij hem was gekomen. Toen herkende hij denzelfden man, die zooeven in de villa met Helene had gesproken en door haar met onmiskenbare minachting was behandeld De man had geen sympathiek gelaat; zijn blauwe oogen waren onverschillig en gaven een onscrupuleuze beslistheid te kennen. Herbert sloeg hem eenige seconden met een merkwaar- digen blik gade. „U schijnt mij te herkennen," zeide de man in het grijs, op onbeschaamden toon. Faulkner bleef even staan. Ik herken u inderdaad, mijnheer", ant woordde hij rustig en uit de hoogte. „Ik heb wel nooit de eer gehad uw naam te weten, om de eenvoudige reden, dat u in die inrichting geen naam, maar een nummer hadt. Ik ben namelijk eenige jaren gevangenisdokter te Edenhurst geweest. Indien u nog iets van mij mocht... De man in het grijs keerde den dokter den rug toe en haastte zich naar de villa terug. HOOFDSTUK IV. De les van de roos. Vera was in den tuin. Wel mocht zij, met - zetten vele dorpen, namen twee stukken zwaar Do huidige nederlaag van het roode leger is geschut en verscheiden machinegeweren, en haar broeder, trotsch zijn op dezen bizonder mooi aangelegden en smaakvol onderhouden tuin. Het was hun eigen werk, want Dr. Mariott had zich nooit om den grond achter zijn huis met zijn koude Oostenwinden, maar de knop pen worstelden er moedig tegen in; ze geloofden in spoedige betere dagen. Toen kwamen de - - zoele regenbuien, de warme zonnestralen, de bekommerd. e oi besneden, fluweelen gras- verfrisschende dauw der nacht en nu is de roos tapijten, de bloeiende heesters en struiken, de keurige bloemperken met veelkleurige bloe men en het prachtige rozenperk wekten een gevoel van weldoende rust en stillen vrede op. Vooral de rozen waren buitengewoon mooi. Ze stonden alle nog in bloei; er waren honderden knoppen, rood en wit en geel en het was alles zoo liefdevol verzorgd en keurig onderhouden dat in heel Carisford geen schooner rosarium te vinden was. „Heb ge óóit zulke mooie „Gloria's" gezien," vroeg zij geestdriftig aan Herbert, die langs een der frissche kiezelpaden nader kwam. Her- bert glimlachte voldaan, want hij zag aan den ringvinger van Vera's hand den verlovings- fingweer schitteren.„Kijk eens naar die kleuren, ging Vera voort. „Zijn ze niet subliem?" „Wat een werk neem je toch op je voor den tuin, Vera!" antwoordde de dokter. „Ik wilde dat je mij al dat zware werk liet doen; gras snijden, perken besproeien en wat al niet meer 't moet toch boven je kracht gaan. Ik vrees, dat je nog niet zoo sterk bent als je er uit ziet. Ja, het is een bijzondere prachtige roos". „En de les,welke die roos geeft!" herman Vera. „Herbert ik kan niet goed begrijpen, dat er menschen zijn, die de bloemen zien groeien en toch niet in God willen gelooven. Ik kreeg daar juist de gedachte, alsof zelfs de bloemen geloof hebben. Daar is, bijvoor beeld, deze roos. De bladeren kwamen eft de knoppen waren reeds uit, toen er onverwacht nog sneeuw viel. Daarna kwam de gure lente op het punt van in haar hoogste schoonheid uit te bloeien. Dat is een les voor ons menschen een preek, die de bloem aan den mensch houdt." i Herbert glimlachte, Hij mocht zijn zuster gaarne zoo hooren spreken. „Gij zijt zelf ook aan het preeken gesla- i gen", zeide hij en nam plaats in een rieten stoel. „Gij hebt blijkbaar nieuws, dat gij zoo prachtig inleidt, niet waar?" „Ja, er is iemand geweest, Herbert. Niemand minder dan mevrouw Melrose, de vrouw van den bankier." „Zeker onder den indruk van het honderd pond-biljet, dat ik wisselde." „Praat niet zoo cynisch; dat gaat je toch niet af. Mevrouw Melrose kwam, omdat ze gehoord had van de behandeling, waarmee je de oude juffrouw Meadows weer gezond hebt gemaakt. Zij was zeer aardig. Zij was in verrukking over mijn rozen, die veel mooier waren dan de hare. En gjj wordt haar huisdokter! En haar twee jongste dochters zullen iederen dag hier komen, om van mij les te nemen waarvoor ik zestig pond per jaar zal ontvangen! Meyrouw Melrose scheen verbaasd, te vernemen, dat ik gegradueer de Girton ben. Zij wist alleen maar, dat ik inder tijd in den nationalen Hockey-match voor Enge land heb gespeeld." „Wij gaan met zevenmijlslaarzen vooruit, Vera", schertste de dokter. „Ik gevoel mij nu veilig en op mijn gemak in dit huis; tot nu toe vreesde ik alle dagen, dat ik het spoe dig zou verlaten. Het zou hard ge weest zijn, Vera, zeer hard. Goddank, dat vele gevangenen. Het offensief wordt met suc ces voortgezet. Het communiqué van den 15den zegt Wij hebben offensief voortgezet en bemachtigden de dorpen Elisawetkowka en Obitetsnaja Tsejr- nijowka Werbowoje. Bij het vervolgen van den vijand zijn gevangenen en buit gemaakt. FRANKRIJK. Het „Journal Officie!" publiceert een de creet waarbij de Senaat en de Kamer voor een buitengewone zitting op 21 Septebmer worden bijeengeroepen. Léon Bourgeois, de voorzitter van den Se- naar heeft besloten het congres van Versailles Donderdag 23 September bijeen te roepen. Betreffende het aan den Franschen president overkomen ongeval verhaalt de „Matin" nog het volgende Dwars door het landgoed te Rambouillet loopt een klein kanaal. Op den morgen van het ongeval zat een der huisknechten van den president in dit kanaal te hengelen, toen de president voorbijkwam, en hem een goede vangst toewenschte, waarna hij zijn wandeling voort zette. Op een gegeven oogenblik zag hij den president midden in het pndiepe kanaal staan, terwijl het water hem tot de borst reikte. Hij scheen zich geheel geen rekenschap te geven van den toestand, waarin hij zich bevond. Onmiddellijk begon de bediende om hulp te roepen, hetgeen gehoord werd door mevrouw Deschanel en de overige huisgenooten. Allen snelden naar de plaats des onheils, waar de bediende, die had zitten hengelen, zich reeds te water had begeven. Deze nam den president op en bracht hem naar de wal. Daarop werd de heer Deschanel naar zijn kamer gebracht, waar hij zich kalm liet uitkleeden. Toen hij in bed lag, had hij, half terzijde, gezegd „Wat is het koud vandaag Toen men hem vroeg wat hem overkomen was, antwoordde hij, zich niets te kunnen her inneren. De ijlings geroepen geneesheeren con stateerden geen enkele verwonding en kwamen tot de conclusie, dat de president, ten gevolge van een tijdelijk wilsverlamming, was gevallen of in het water was geloopen, zonder zulks te bemerken. Het personeel kreeg opdracht, om niets van het gebeurde te vertellen. „Thans verheelt men zich in ófficieele krin gen niet langer," besluit de „Matin", „dat De schanel een maand voor zijn reis naar Montbri- son eveneens het slachtoffer is geweest van een geheimzinnig ongeval De president was toen 's morgens een auto ritje gaan maken in het bosch van St, Germain. 1 oen hij in de nabijheid van Vervieres was gekomen, steeg hij uit, om een eindje te wande- het anders is." Hij herhaalde de woorden binnensmonds en keek om zich heen. Daar stond het ge zellige, oud-modische huis, verborgen achter klimop en muurbloemen; daar lag die vre dige tuin met zijn grasvelden en bloemen en struiken en boomen, waar heel den dag de vogels zongen. Toch kon Herbert thans dit too- neel niet aanschouwen,zonder alles tegroepeeren om de gestalte van een vrouw,een levensgezellin ing, die hier 's avonds na den arbeidsrijken dag ag, met hem zou wandelen. De tijd zou komen, dat Jack Wentworth Vera zou komen weghalen om haar tot koninginvan zijn eigen rijk te maken. En nu rees voor Herberts, oog weer de gestalte van het meisje uit Maldon Chase de rijzige figuur met de donkere oogen en het witte haar. Gij kunt mij heen nieuwsgierigheid verwijten," zeide Vera glimlachend.,,Ik heb u al mijn nieuws gezegd en u nog niet ons naarhet uwe gevraagd, Hebt gij niet veel zonderlinge dingen tevertellen? „Ik wilde er juist mede beginnen," ant woordde Herbert. „Mijn monderlinge patiënt is inderdaad een zonderling. Hij kwelt en martelt zich zelf; hij behoort tot die ongelukkige men schen, die meenen dat niemand of niets nog goed is op deze wereld. Hij begon met mij te beleedigen,maar dat hield hij niet lang vol. Ik denk, dat hij toch een weinig achting voor mij gekregen heeft. Ik zal u straks alles omtrent datvreemde huis vertellen; nu moet ik u verhalen van het meisje, dat ik daar zag." Een meisje!" riep Vera uit. „Maar hier schuilt een roman. Als ik dichter was, zou ik er een mooie ballade van maken. Een meisje, verwaarloosd door haar vader...." „In dit geval haar stiefvadre." (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1920 | | pagina 1