Uitstoomerij.
N.V.DE PHOENIX,
Rotterdam.
Amsterdam.
behandeld. Maar daarmede zijn die aanvragen
nog niet afgedaan, want alle consenten worden
dan nog eens te Coblenz door het Ententebureau
behandeld. En hier wordt niet naar de Duitsche
voorschriften, doch naar Ententebelangen be
slist. En de beslissingen van Coblenz zijn werke
lijk beslissend. Want zonder het visum van Co
blenz is geen consent geldig. En als Eins een uit-
of invoervergunning niet geeft, komt het ook
dikwijls voor, dat Coblenz dit besluit overhoop
gooit en omgekeerd beslist. Bad Ems b.v. weigert
den invoer van weeldeartikelen toe te staan. De
Entente echter,vooral Frankrijk met zijn luxe in
dustrie staat den invoer wel toe, met het gevolg
dat het bezette gebied weer overstroomd wordt
met allerlei onnuttige dingen, juist zooals inder
tijd met het „Loch im Westen."
Een groot gevaar bij een dergelijke behande
ling van den in- en uitvoer is voor Nederland
hierin gelegen, dat de Entente haar eigen indus
trie sterk bevoordeelt. Zij controleert te Coblenz
den geheelen in- en uitvoer van het bezette ge
bied. Zij oordeelt en beslist daar niet naar alge
meen bekende, openbaar gemaakte regelen, maar
j,inter muros" naar eigen stemming en goed
dunken. Een controle is daar dus bijna onmo
gelijk. Maar „die Spatzen pfeiffen es vom Dach"
zooals men hier zegt, dat de te Coblenz vertegen
woordigde staten allereerst hun eigen belangen
behartigen. Zoo wordt het bezette gedeelte van
Duitschland een afzetgebied van de westelijke En
ten testa ten. Een bewijs daarvoor zijn de stappen,
die de commissie voor hetRijnland doet tot op
richting van een spriritusmonopolie voor het
bezette gebied. Komt dit monopolie onder lei
ding van de commissie tot stand, dan vreest
men dat invoerbewilligingen voorDuitsche spiri
tus geweigerd zullen worden en dat hoofdzakelijk
Frankrijk het monopolie van de levering zal krij
gen.
Omdat de behandeling van de aanvragen te
Bad Ems zooveel tijd kost, zijn vooral de groote
expediteurs er toe overgegaan, te Bad Ems'bu-
reaux in te richten om door persoonlijke bespre
kingen tijd te sparen. Daarnaast hebben ook an
dere ondernemingen, zich daar gevestigd, die in
de couranten adverteeren, dat door hun bemid
deling in- en uitvoerconsenten sneller en gemak
kelijker te krijgen zijn.
De Duitsche couranten staan vol van artikelen
waarin over de uitwerking van de sancties en spe
ciaal over de wijze waarop de douanegrens werkt,
steen en been wordt geklaagd En met recht. Men
stelle zich voor, dat b.v. door een douanegrens
langs de Maas Noordelijk en Zuidelijk Rotterdam
van elkaar gescheiden zouden worden. Om een
zending over de Maas te sturen zou dan eerst
vergunning daartoe bv.inGroningenaangevraagd
moeten worden en bevestigd te Leeuwarden.
(Bad Ems ligt verder van Dusseldorp dan Gronin
gen van Rotterdam) Afgezien nog van de heffing
van de douanerechten kan de handel dezen tijd-
roovenden omweg op den duur niet verdragen.
De klachten van de Duitsche industrie en den
Duitschen handel hebben dus alle reden van be
staan. Maar toch gaat het niet aan om aan de op
richting van de douanegrens alleen de schuld te
geven van den slechteren gang van zaken in vele
bedrijven. Een van de groote oorzaken daarvan
zoo niet de grootste, is de algemeene malaise op
de wereldmarkt.
De maatregelen der Duitschers tegen de tol
grens hebben lang op zich laten wachten. De
oprichting van een Duitsche douanegrens langs
de tolgrens der Entente zou een economische af
scheiding van het onbezette Duitschland betee-
kenen. Daarom waarschijnlijk heeft men daar
mede zoo lang gewacht. Maar ten slotte is men er
toch toe overgegaan, evenwel onder anderen
naam. Om namelijk over de grens van het onbe
zette Duitschland goederen te kunnen invoeren
moeten deze goederen vergezeld gaan van een
z.g. „Zulaufgenehmigung." Een lange lijst is on-
langs gepubliceerd van goederen die vrij kunnen
worden ingevoerd. Deze „Zulaufgenehmigung"
is natuurlijk niets anders dan een invoercon-
sent.Goederendie nietvoorzien zijn van eenderge-
lijkconsentwordenten gunstevan het rijkverbeurd
verklaard. Noodig is deze maatregel zeker, want
als hij niet bestond zou ook het onbezette Duitsch
land van het bezette gebied uit weer overstroomd
worden met allerhande onnoodige dingen.
DemeteorenvandekomeetPons-
W i n n e c k e. De vallende sterrenregen, die
,,'t Kan zoo laat niet zijn zei zij met een
angstigen en verwijtenden blik op den jon
gen schilder. „Was zal Teresa zeggen Zij
zal zeker denken, dat ik verdwaald ben."
4myott had intusschen, met een kwalijk
geplaatste edelmoedigheid die volstrekt niet
in verhouding tot 's mans bewezen diensten
stond, en evenmin met zijn eigen middelen
strookte, den portier een drinkgeld gegeven,
dat voor de eerste maal een vriendelijken
grijnslach op diens stroef gelaat te voorschijn
riep.
„Dat zal ik wel doen Laat mij betalen.
Ik ben u reeds zooveel geld schulhig. Hoe
dom van mij, dat ik daar nu eerst aan denk,
maar ik heb mijn beurs bij mij."
"Wij zullen dat later wel verrekenen. Gij
zijt nog niet van mij af." zei Amyott lachen
de. „Gij moet mij van daag maar als uw cicerone
beschouwen, miss Neville. Dat is werkelijk het
beste.
Zij zag hem even vragend aan want zij
was niet zeker, of hij soms een loopje met
haar nam en liep toen haastig door.
„Arme Teresa. Zij zal buiten zichzelf van
angst zijn. liet was heel gedachteloos van
mij om zóó lang weg te blijven Maar zoo
doe ik altijd. Wat zou de eerw. moeder knorren
als zij het wist
„Neen, dat zou zij niet. Integendeel, zij
men algemeen begin Juni verwachtte, is niet veel
moois geworden. Wél ver-toonden zich eind Mei
en begin Juni opvallend meer sterren dan ge
woonlijk, maar zij waren noch bijzonder helder,
noch zoo talrijk, dat men van een regen kon
spreken.
We weten echter nu wel, waaraan dit ligt
uit de laatste waarnemingen van de komeet van
Pons is een nieuwe baan berekend en 't is nu
gebleken, dat de storingen door Jupiter in haar
baan teweeg gebracht, enorm groot zijn ge
weest de perihelium-afstand (d.i. de kortste
afstand komeet-zon, die bereikt wordt) is daar
door met niet minder dan 8 millioen K. M. toe
genomen en het perihelium komt dan 3 mil
lioen K. M. buiten de aardbaan te liggen.
De komeet Pons-Winnecke zelf is nu onge
veer op haar kortsten afstand tot de aarde ge
komen en in een kleinen kijker nog wel te
zien zij is van de 8e grootte.
De Katholieken in Europa:
Volgens d.e jongste statistieken, wonen, naar
de „Croix" meldt, in de verschillende landen
van Europa, 188.676,158 Katholieken, die als
volgt over de afzonderlijke landen verdeeld
zijn
Frankrijk
38.467.000
Oostenrijk en
Hongarije
38.195.000
Italië
33.750.000
Duitschland
22.094.492
Spanje
19.280.000
Rusland
13.450.000
België
7.350.000
Engeland en
Ierland
5.786.000
Portugal
5.538.000
Nederland
2.045.000
Zwitserland
1.463.000
Bosnië
413.354
Turkije
280.000
Luxemburg
242.752
Roemenië
167.000
Griekenland
44.265
Bulgarije
29.684
Monaco
19.000
Montenegro
12.000
St. Martin
11.439
Servië
11.000
Lichtenstein
9.650
Denemarken
7.871
Andorra
5.231
Zweden
2.600
Noorwegén
2.000
Totaal
188.676.158
Telef. No. 15. 1248 9
Levensverzekering „Joh an de
W i 11".
De „N.R.Crt." bericht dat de fraude in de
boeken o.a. hierop neer komt, dat de berekening
van de wiskundige reserve, die, volgens het
verslag over '19,een bedrag aanwees van ƒ211.121
aanmerkelijk te laag is geweest. De contante
waarde der verplichtingen zou n.l. in werkelijk
heid veel hooger zijn. Reeds jaren achtereen
schijnt de reserve te laag te zijn berekend. Het
nadeelige saldo zou alleen zijn aan te zuiveren
doordat aandeelhouders op het geplaatste kapi
taal, dat blijkens bovengenoemd verslag 514,300
bedraagt waarop slechts 10 pet. gestort, een
bijstorting doen, die naar wij vernemen, 80 pet.
zou moeten bedragen.
De te Amsterdam gevestigde Levensverzeke
ring Maatschappij de Nederlanden heeft een
aanbieding gedaan om de portefeuille der maat
schappij over te nemen» op voorwaarde dat de
storting tot bovengeneomd bedrag op de aandee-
len plaats vindt, in welk geval voor elk aandeel
„De Wit" een aandeel tot gelijk bedrag van de
overnemende maatschappij zal worder uitge
reikt met 1 Pet. storting.
Volgens het meergenoemdejaarverslagbedroeg
het verzekerde kapitaal op 31 December 1919
4.111.344, waarvan ƒ2.721.909 groote posten
en 1.378.880 volksverzekering.
De roofmoord te Dusseldorf.
De Rechtbank te Rotterdam deed gisteren
zou zeggen dat het zeer goed was. Het is niet
meer dan plicht, om ons bekend te maken
met de werken van Kunst in de verschillende
steden, die wij aandoen. Ik ben er zeker van,
dat uw ontwikkelde geestelijke vriend, Don Ba-
silio, in elk geval zoo zou spreken, "zei Amyoott
ernstig.
„Maar zoo alleen uit te gaan en zóó lang
weg te blijven Hoe had ik er den moed toe
t Is niet te ontkennen, dat het heel onaardig
van mij was. Maar gedane zaken nemen geen
keer," besloot zij met een wijsgeerigen zucht.
„Wees maar niet bezorgd. Wij hebben een
uur van kunstgenot doorgebracht, dat rijk aan
leering was."
„Een heerlijk uurNooit heb ik zooveel
genoten En dat heb ik aan u ook te danken,
mr. Amyott. Mijn schuld wordt vreeseliik
grootJ
Zij hadden zoo hard geloopen, dat zij zich
reeds voor het hotel bevonden, waar juist
de doctor binnenging om madame Lond>' te
bezoeken. Voor Amyott was het een geschikte
reden om haar naar boven te vergezellen en
naar den toestand der patiënte te vernemen.
Ilij trad het kleine salon binnen, dat deel uit
maakte van de suite, die voor Virginia en haar
reisgenoote was bestemd. Het vertrekje had
al iets huiselijks en gezelligs gekregen. Op de
tafel stonden frisch geplukte bloemen en daar
uitspraak in de zaak van den 38-jarigen construc
tiewerker A. de. B. en veroordeelde hem wegens
den op 27 Juli 1919 te Dusseldorf gepleegd en
roofmoord op OswaldWeinert tot 15 jaar gevan
genisstraf. De eisch was levenslang.
HfcbtzuJien.
RECHTBANK TE ROTTERDAM.
C h o c o 1 a d e.Den niet-verschenen beklaag
den E. H. en I. P. en den 29-jarigen M.P. di
recteur van een naamlooze vennootschap te
Rotterdam was ten laste gelegd, dat zij als di
recteuren van de N. V. Vereenigde cacao-, cho
colade- en suikerwerkfabrieken Veka, chocola
debonbons in den handel zouden hebben ge
bracht,verpakt in doozen van ongeveer dezelfde
grootte en ongeveerhetzelfde uiterlijk als die der
firma Driessen en z.g. mandarijntjes (choco
ladebonbons), die evenals de z.g. mandarijntjes
van Driessen, in oranje papier gewikkehl en
in houten kistjes en oranje snippers verpakt wa
ren. Verder zouden zij chocoladepastilles in
den handel gebracht hebben, in een verpakking
welke min of meer overeenkwam met die van
de pastilles der firma Droste en chocolade-kra
kelingen i doosjes eenigszins gelijk aan die,
waar de chocoladekrakelingen der firma Sickesz
in verpakt zijn.
Beklaagden zouden deze artikelen gedurende
de zes maanden van 1920 en de vijf eerste man
den van 1921 ten verkoop hebben aangeboden
en in voorraad gehad, in de winkels van hun
vennootschap ,aan den Coolsingel aldaar.
De verschenen bekl. erkende dit, maar voerde
aan, dat de verschillende verpakkingen z.i. zoo
groote verschillen vertoonen,met die van onder
scheidenlijk de firma's Driessen, Droste, en Sic
kesz,dat er van oneerlijke mededinging geen spra
ke kan zijn.
De blikken doozen, waar de chocolade-bon
bons, z.g. dessertchocolade, in verpakt zijn, had
bekl. laten inschrijven bij het Bureau voor den
industrieelen eigendom te 's-Gravenhage, na
dat die van Driessen daar reeds ingeschreven
waren. Er is toen geen bezwaar gemaakt, dat
de doozen van Veka te veel op die van Driessen
zouden gelijken.
Leden van de firma's Driessen en Sickesz
verklaarden, dat hun firma's bekl.geen toestem
ming hebben gegeven, om verpakkingen te
gebruiken, welke min of meer met de hare over
eenkwamen.
Getuige G. J. Droste was niet verschenen.
Drie getuigen a décharge verklaardende fabri
kanten te zijn, onderscheidenlijk van de doozen,
waar de chocolade-bonbons,die waar de chocola
de-pastilles en de doosjes, waar de chocolade
krakelingen in verpakt waren. Zij hadden zorg
gedragen zooals zij,volgens hun verklaringen,
trouwens altijd doen'dat die verpakkingen niet
te veel op reeds in gebruik zijnde zouden gelijken.
Getuigen meenden, dat er dan ook inderdaad
zeer weinig overeenkomst bestaat.
Eén van hen verklaarde nog, dat beklaagde
H. en hij uitdrukkelijk overeengekomen waren,
dat volstrekte gelijkenis vermeden moest worden
Het O.M., waargenomen door mr. Hermans,
achtte het bewijs ten opzichte van de verpakkin
gen van de chocolade-bonbons in de blikken
doozen en van dé chocolade-pastilles niet ge
leverd wel echter betreffende de verpakkingen
van de z.g. madarijntjes en krakelingen. De
officier wees er op, dat bekl. II. zich vroeger,
bij de levering van een machine, al eens van on-
guistige zijde heeft laten kennen. Ter zake van
oneerlijke mededinging eischte het O.M. tegen
bekl. H een maand gevangenisstraf en tegen
de twee andere beklaagden ieder 500 boete.
Mr. J. Sanders, als verdediger optredend, voer
de aan, dat de bedoeling van de wet tegen de
deloyale concurrentie nooit geweest kan zijn. een
vervolging als deze mogelijk te maken. Pleiter
vraagt zich afquo vadis Waar gaan wij naar
toe Als een vervolging als deze tot veroordeeling
leidt, kan men zoo langzamerhand wel alle
fabrikanten laten veroordeelen.
Er staat in dit geval vast, dat de verpakkingen
van Veka aanmerkelijke verschilpunten vertoo-
nen met die van Driessen enz. De naam Veka
staat bovendien duidelijk leesbaar op alle doozen
en doosjes.Inderdaad zijn er kleine overeenkom
stig leden, maar deze vindt men ook tusschen
de verpakkingen van Driessen, Droste en Sickesz
enz. met die van weer andere fabrikanten. Als
zulke kleinigheden aanleiding tot vervolging
naast lagen eenige boeken en een borduurwerk
je een zekere bevallige wanorde had het onge
zellig aanzien der kamer doen verdwijnen, en
toen na eenige minuten Virginia, zonder hoed
en mantel, glimlachend binnentrad, scheen het
Amyott toe alsof een zonnestraal de kamer ver-
vroolijkte. „Wat is zij lief, buitengewoon lief
z'e 'k nu eerst," dacht de jonge man ter
wijl luj haar bewonderend aanzag, alsof hij een
ontdekking deed. „Ik heb de kleur van dat
goudbruine haar onder haar hoed niet kisnnen
zien en hoe doorschijnend is haar teint en dan
die donker grijze oogen met lange wimpers En
dat denkende in haar trekken, met dien zweem
van guitige vroolijkheid. Een dergelijke wonder
lijke combinatie kan Italië alleen opleveren.
Ik zou haar portret wel willen maken
Aan zijn overdenkingen werd echter spoe
dig een eind gemaakt door den klank van
Virginia s stem. „Verbeeld u", zei zij,„Teresa
is.n" ®erst wakker geworden. Is dat niet geluk
kig Zij heeft niet eens gemerkt, dat ik uit ben
geweest. En zij is veel beter en geheel uitgerust.
Zij heeft honger, het arme schepsel. En geen won
der, zij heeft nog niets gebruikt."
De dokter bevestigde dit goede nieuws. De
toestand van Madame was zeer bevredigend.
De rust had haar goed gedaan. De arm was na
genoeg genezen, zoodat er geen vrees meer
bestond. Madame was wél genoeg om vanmid,-
Van onzen invloed als het grootste
handelsinformatie-bureau wordt
door den handel steeds meer gebruik
gemaakt voor het incasseeren en
regelen van achterstallige en betwiste
vorderingen.
konden geven, dan behoorden ook de leden der
firma's Driessen, Droste en Sickesz op het be
klaagden bankje te zitten. Pleiter is van meening
dat men hier te doen heeft met een staaltje van
oneerlijke mededinging, waar bij de behandeling
van de wet in de Iweede Kamer a! tegen ge
waarschuwd is deloyale concurrentie niet van
de zijde van beklaagden, maar van die der aan
klagers. De N.V. Veka is een jonge firma, die
in betrekkelijk korten tijd een duchtige concur
rente is geworden. Dat verdroot de aanklagers;
daarom hebben dezen nu maar eens getracht een
strafvervolging uit te lokken en dat is hun ge
lukt. Zij hebben overwogen, dat zulk een vervol
ging altijd nadeelig is, al leidt zij niet tot veroor
deeling. Hun doel was geen ander dan Veka te
schaden.
I leiter vertrouwt, dat de rechtbank daar niet
toe medewerken zal en bekl. zal vrijspreken.
De dubbele moord te Spaarndain.
De rechtbank te Haarlem, heeft gisteren
uitspraak gedaan in de zaak tegen den 35-jarigen
los-werkman Dirk Roza, die beschuldigd werd
in den avond van Zaterdag 8 November 1910
te Spaarndam den 67-jarigen gemeente-ontvan
ger aldaar, WillemMelchior, alsmede diens 65-ja-
lige zuster Keetje Melchior, in beider woning
onder genoemde plaats met behulp van een
slagershakmes en een of meer messen, al dan niet
te zamen en in vereeniging met anderen, van
het leven te hebben beroofd, zulks na kalm be
raad en rustig overleg. De subs-officier bij de
rechtbank had tegen Roza deswege van moord
op Willem en doodslag op Keetje Melchior vijf
tien jaar gevangenisstraf geëischt.
Bij vonnis van heden verklaarde de recht
bank Roza schuldig aan moord op Willem
en doodslag op Keetje Melchioren veroor
deelde hem tot twintig jaar gevangenisstraf met
aftrek der preventieve hechtenis.
De beklaagde, die gedurende den langen tijd
dien de voorlezing van het vonnis in beslag
nam, zoowel als bij het vellen van het vonnis
geheel onbewogen bleef, maar wiens overigens
lijkbleek gezicht bij de uitspraak „twintig jaar"
even door een plotselinge kleur werd overto-
gen, werd veiligheidshalve door twee veldwach
ters bewaakt.
Op de slotvraag van den president„Roza,
hebt u het verstaan?" zei Roza slechts: „lk
heb het niet gedaan ik ben onschuldig
Aan het vonnis ontleenen we nog dit de
rechtbank neemt aan, dat in het zakje met den
daaruit stekenden steel, in het bezit waarvan
Roza den bcwusten avond werd gezien, zich
het slagershakmes (stuk van overtuiging) heeft
bevonden, waarmee het feit is gepleegd en dat
Roza dit hakmes te zamen met de bij den sla
ger De Vries terug bezorgde, hern door Maas
verschafte, gewone messen, bij zijn bloedig be
drijf heeft gebruikt.
Als verdediger heeft Roza in deze instantie
gehad Mr. F. van der Goot, te Haarlem.
We vernamen reeds, dat Roza van zijn vonnis
in hooger beroep gaat.
Van de zijde der verdediging werd ons haar
verwondering te kennen gegeven, dat de recht
bank bij haar vonnis niet, gelijk de wet in ge
vallen waar een feit berecht wordt eerst na
het vallen van veroordeelingen ter zake van
later gepleegde feiten voorschrijft, rekening
heeft gehouden met de straffen, die Roza reeds
ondergaan heeft tusschen den Spaarndammer
moord en het vonnis van heden. Die straffen
hadden op de 20 jaar in mindering gebracht moe
ten worden.
dag een toertje te maken. De lucht zou haar
goed doen enz. enz. Glimlachend en zeer beleefd
buigend verliet de geneesheer het vertrek, met de
opmerking, dat Monsieur niet beter doen kon dan
met inlle sa soeur en haar vriendin een toertje
te maken en haar de schoonheden der stad te
laten zien, die naar het scheen haar niet vreemd
was.
Toen hij weg was, zagen Virginia en haar
vriend elkander eenigszins verlegen aan. Hoe
dwaas van dien man Waarom denkt hij, dat
wij broeder en zuster zijn zei zij met een
zekere heftigheid, terwijl een hoog rood haar
wangen bedekte. „Maar 't is waar ook, hij zag
ons samen binnengaan," liet zij er berouwvol
op volgen.
Amyott had eveneens gebloosd „Wat kan
het u schelen, hoe hij ons noemt Wij zijn
wel geen broeder en zuster, maar toch eenigszins
met elkander verwant om het even. Hij had
gelijk, toen hij zei, dat gij van middag een
toertje moest maken. Gij moet de Boulevards,
de Ghamps-Elysées en het Bois de Boulogne zien!
Dat is noodzakelijk. Ik zal een rijtuig bestellen
en u laat eens zien te vier uur komen halen.
Gij hebt den tijd om op uw gemak te eten en
wat uit te rusten. Ja 't is het beste het eeni
ge."
(Wordt vervolgd.)
wmmuïü.
