Vereenvoudiging van de rechtspleging in
lichte strafzaken.
Blijkens de memorie van antwoord betreffen
de bovengenoemd wetsontwerp,heeft de minister
van justitie met voldoening vernomen, dab het
wetsontwerp door de meeste leden met ingeno
menheid is begroet en dat speciaal de nieuwe
voorgestelde regeling der kantongerecht.sproce-
dure algemeen bijval vond. Het hoofddoel dat
hier wordt nagestreefd is de verbetering, ver
snelling en vereenvoudiging van het strafpro
ces van den kantonrechter én voor reden tot
twijfel aan de geschiktheid der ontworpen rege
ling om dat het hoofddoel te verwezenlijken
schijnt voldoende grond niet aanwezig. Tot
verslapping in de repressie der overtredingen
kan een verbetering van het Wetboek van straf
vordering bezwaarlijk leiden. Wellicht hebben
dé leden, die voor zoodanige verslapping vreesden
daarbij het oog op het nieuwe voorgestelde Ar
tikel 74 van het Wetboek van strafrecht Mocht
dit het geval zijn, dan wil de minister opmerken,
dat zijn inziens toezicht van hoogerhand zal
kunnen en en moeten voorkomen, dat verdachten
of beklaagden tot de afdoening hunner strafzaken
buiten proces op te lichte voorwaarden zouden
worden toegelaten.
De minister kan niet toegeven dat de afdoening
buiten proces, gelijk die in artikel 74 (nieuw)
geregeld is, zou zijn rechtspraak en derhalve aan
den rechter zoi moeten worden opgedragen. Z.i.
behoort het stellen eener voorwaarde, door welke
voldoening het recht tot strafvordering ver
valt, typisch tot de taak van het orgaan, waaraan
dat recht toekomt d. w.z. van het openbare
ministerie. Met ingenomenheid constateerde de
minister, dat de instelling van den politie
rechter bij vele leden instemming vond. Hij houdt
zich overtuigd hiervan, dat voor eenvoudige en
lichte strafzaken de collegiale rechtspraak m
voordeel zal worden vervangen door de unus
judex. De werkingssfeer van dezen alleenspre
kenden rechter zal eerst te ruim worden indien
men hem ook ingewikkelde of zware rechtbank
zaken zal laten berechten.
Daarvoor is echter de samensprekende rech
ter het college aangewezen. Het is iuist, dat
de politic-rechter in zijn straffen zal kunnen gaan
tot gevangenisstraf van zes maanden Doch de
kantonrechter kande politierechter overigens
ook wel gaan tot oplegging van hechtenis van
een jaar en vier maanden. Bij vergelijking met
de strafbevoegdheid van den kantonrechter
kan de minister die van den politierechter niet
te groot achten.
Inderdaad geldt het hier enkel een proefne
ming van het instituut van den alleensprekenden
re hter in rechtbankzaken. De practijk zal op
den duur wel leeren, welke begrenzing der straf
bevoegdheid van den politierechter het meest
juist is te achten.
Een toezegging, dat met een strafgrens bene
den de zes maanden gevangenisstraf zal worden
begonnen, kan de minister niet geven. Bij in
voering van den politierechter zal het werk dei-
strafkamers quantitatief zeer verminderen. In
hoever dit tot beperking van het aantal
rechters zal kunnen leiden, moet worden afge
wacht.
Een vlugge executie van strafvonnissen is
thans weder verzekerd. Naast de quaestie der
localiteiten voor de zittingen der politierechters
en hetgeen verder voor de uitvoeringen der ont
worpen regeling noodig is, zal, nadat deze wet
tot stand mocht zijn gekomen, naarmate zij
toepassing moet vinden, het nnodigé onderzoek
moeten worden ingesteld. Tot dusver was er
nog geen aanleiding, daartoe over te gaan.
oen schriftelijken cursus in sociologie en economie
bestreed het bioscoop-gevaar door oprichting
van een filmverhuur-centrale en lichtbeelden
serie gaf een maandschrift uiten bevorderde
op velerlei andere wijzen ons katholiek sociaal
leven en de volksontwikkeling.
2. Het voortbestaan en de zoo noodige uit
breiding van dit Bureau is slechts mogelijk
wanneer door een groote opbrengst van de collec
te de financieelen nood kan worden opgeheven
3. Het Centraal Bureau is de instelling, die
onze K.S.A. niet missen kan.
..4. De K.S.A. dit is de Centrale van Katholieke
Sociale Actie, werd door Paus Pius X in zijn
encycliek II fermoproposito een voor alles noo
dige organisatie genoemd.
5. Ons Doorluchtig Episcopaat, dat besloot
te bepalen, dat deze collecte zou gehouden
worden, gaf daarmee zijn uitdrukkelijker, wensch
te kennen, dat de K.S.A. en het Centraal Bureau
zullen worden in stand gehouden en tot steeds
hoogeren bloe-' gebracht.
Niemand blijve derhalve in gebreke om het
geen >n zijn vermogen is bij te dragen tot in
standhouding en versterking onzer onmisbare
Centrale de K.S.A., door met groote vrijgevig
heid de collecte te steunen.
Gemengd Nieuws.
H etCentraalMuseumteUtrecht
Omtrent het Centraal Museum te Utrecht
hebben B. en W. den Gemeenteraad een nota
gezonden, waarin zij wijzen op de moeilijkheden,
waarmede men bij den bouw te kampen heeft
gehad. De stijging der materialen was een groote
hinderpaal. Ook liep de aanvoer van steen tegen,
waardoor het werk lang moest stil liggen. Even
eons hebben moeilijkheden van persoonlijken
aard belemmerend gewerkt, o.a. een Verschil
van meening tusschen den bouwmeester, den
heer Nieuwenhuis, en den oud-archivaris, mr.
S. Muller Fzn., over de aanwijzing der lokalen
voor het Aartsbisschoppelijk Museum.
Andere kwesties waren de vorm van de z.g.n.
historische kamers in den nieuwen vleugel en
den bouw van een verbinding tusschen twee dee-
len.
Ook was het overlijden van den heer Nieuwen
huis en mutatie van het personeel niet bevorder
lijk voor een vlugge afdoening. B. en W. hebben
een heer P. A, Z. Faure, den adjunct-directeur
der gemeentewerken, aangewezen om in overleg
met den inmiddels opgetreden nieuwen directour
de voltooiing van het werk te leiden.
De bouw zal rond 500.000 kosten, waarvoor
reeds 350.000 te toegestaan,zoodat nog /150.000
te kort wordt gekomen. B. en W. stellen voor,
alsnog een crediet tot dit bedrag te verleenen.
Met de laatste afwerking zijn nog 5-of 6 weken
gemoeid.
Collecte voor de K.S.A.
Op 3 Juli of een volgenden vrijen Zondag
zal, gelijk men weet, een kerkcollecte gehouden
worden ten bate van het Centraal Bureau der
K.S.A.
Mocht er nog iemand gevonden worden die
niet overtuigd is van de noodzakelijkheid om
deze collecte krachtig te steunen, dan zij hem het
volgende in herinnering gebracht
1. Het Centraal Bureau bracht sinds zijn
oprichting ongeveer negen duizend sociale ad
viezen uit (d.i. plus minus 600 per jaar) ver
spreidde twee en een half millioen vlugschriften
en yliegende blaadjes organiseerde zeven Sociale
weken, reeds drie groote mondelinge cursussen
voor voormannen in de vakbeweging, tweemaal
Per auto de wereld rond. Onlangs
arriveerden uit Holland ter Oostkust van
Sumatra, schrijft de Sum. Post",, de heeren ten
Gate en mr. Bonthyus de Vries.beiden afkomstig
van Twente, waar zij geinterresseerd zijn in
katoen-spinnerijen. Zij zijn op een reis om de
wereld, welke zij van hieruit voor het grootste
gedeelte verder per auto wenschen te volbrengen
De Fikkert Colonial Motorcar Cy leverde een
8-cylinder Apperson,met welken wagen het twee-
Lal vanmiddag naar Padang vertrekt. Daar sche
pen de Globe-trotters zich op hets.s. Patria waar
na een trip over Java wordt gemaakt. Vervolgens
komen Japan en China aan de beurt, terwijl
dwars door Amerika den terugtocht naar het
moederland wordt aanvaard.
Het tweetal denkt op Java eenigen tijd door
te brengen, terwijl ook het oponthoud in de ande
re door te reizen landen niet gering zal zijn, zoo
dat deze reis om de wereld wel meer tijd in be
slag zal nemen dan 80 dagen.
kelij«, dat het een goede partij zou zijn. We zul
len zien
„Wat scheelt u toch, papa Ge denkt van
daag aan niets anders dan aan huwelijken
zei Madeline, die hevig bloosde, toen haar die
^oorden ontsnapten.
Mr. Lethebridge veranderde eveneens min
of meer van kleur en kuchte zenuwachtig.
Instinctmatig schoven vader en dochter dich
ter naar elkander toe en legde het meisje haar
fraai kopje tegen zijn schouder.
„Lieve papa Goede lieve papa lispte zij.
Zóó bleven zij eenige oogenblikken sprakeloos
zitten. Blijkbaar verstonden zij elkander, ook
zonder dat zij een woord wisselden, want er
bestond tusschen hun zielen een hechte band.
Zij waren meer dan vader en dochter voor
elkander. Madeline's moeder stierf, toen zij
nog zeer jong was en van dat oogenblik was
zij haar vader alles geweest. Er bestond een
soort van zielenharmonie tusschen hen, en
beiden waren even kalm, kinderlijk en ver
trouwend, terwijl hun smaak voor schoonheid
en beschaving beiden in gelijke mate eigen
was.
In wereldsche zaken was, volgens den maat
staf van het gewone gezond verstand, James
Lethebridge een even groot kind als zijn doch
ter. Niets gemakkelijker dan om een loopje met
hem te nemen, want een beoordeelaar van ka
rakters was hij volstrekt niet.Maar in zijn wereld
Zonder geheugen aamgetrof
fen. De Engelsche politie heeft in de bladen een
oproep geplaatst naar de betrekkingen van een
vrouw, wier vollledig signalement zij gepubli-
ceert, en die de vorige week in de kuststreek
ven Kent zwervend is aangetroffen. De vrouw
deelde mede, dat zij haar geheugen verloren
had.
Een correspondent van de „Daily Chronicle"
te Eastry heeft haar in een gesticht in die 3tad,
waar zij op het oogenblik vertoeft, opgezocht'.
„Ik herinner mij deelde de vrouw hein me
de dar mijn bijnaam Bimbo is en ik ge
loof, dat mijn andere naam Bronson is. Ik ben
van goede huize, doch mijn werkelijken naam
kan ik mij niet herinneren.
Den I3en Juni ontdekte ik mij zelf in een
pastorie, waar ik den predikant en zijn vrouw
die zeer vriendelijk voor mij waren, bezig was
uiteen te zetten, dat ik mijn geheugen verloren
had en ik niet meer wist, waar ik vandaan kwam
wie ik was en waar mijn bctrekkeingen woon
den.
Ik toonde hun mijn geld, mijn juweelen en
mijn zakboek om hun te bewijzen, dat ik geen
bedriegster was, doch dat ik mijn geheugen
verloren had.
De predikant riep de hulp van de politie in,
doch vóórdat de inspecteur kwam, was ik reeds
uit de pastorie vertrokken. Van dien dag af,
Maandag tot jl. Zaterdag heb ik geloopen, mijl
na mijl. Ik weer niet waar ik geslapen heb. Ik
dronk water uit de beken, evenals de schapen
Ik handelde als in een droomtoestand.
De Sandwich nuttigde ik iets in een restau
rant. Daar bemerkte ik plotseling, dat ik rin
gen en een armbandhorloge droeg, en ik ver
stopte ze in mijn handtaschje.
Den volgenden dag, toen ik aan een beek
zat, werd ik door een donker uitziend man
die mij al eenigen tijd gevolgd was, achterover
geworpen. Toen ik was opgestaan zag ik den
man wegrennen en ik miste mijn taschje waar
in mijn geld en mijn juweelen zaten.
Ik voelde mij ellendig en zag mijn toestand
hopeloos in.
Ik sliep tot de zon op kwam, waarna ik'naar
Canterbury ging, waar ik de kathedraal bezich
tigde.
Van daar schijnt ik naar Eastry te zijn gewan
dels waar ik een dokter gevraagd heb mij me
dicijnen te verstrekken om mij mijn herinne
ring terug te geven. De dokter bleek verbonden
te zijn aan het ziekenhuis te Eastry en zoo ben
ik hier gekomen."
De ongelukkige vrouw vertelde haar lijdens
geschiedenis bij stukken en brokken aan den
correspondent. Soms drukte zij haar handen
tegen het hoofd en gaf zich ontzaglijke moeite
om haar geheugen terug te roepen. Zij zeide, dat
zij zich wist te herinneren, dat zij een motor
bezat en deze kon besturen. Ook speelde zoo
viool en het was haar gebleken, dat zij uitste
kend Fransch sprak.
len omgebouwd, verbeterd zelfs, maar van de
resultaten dringt in elk geval weinig door tot de
buitenwereld.
De turfrijkdom van Polen. Het
Poolsch Correspondentie-Bureau deelt het
volgende mede
Het is nog weinig bekend, dat Polen veel turf
bezit en tot nu toe heeft men zich met de ont
ginning daarvan nog weinig bezig gehouden. Tij
dens den oorlog heeft men met succes turf ge
stookt in de glasblazerijen. Turf is echter vooral
zeer geschikt voor huisbrand en voor beweeg
kracht. Een bezwaar is echter dat het vervoer
van turf kostbaarder is dan het vervoervan steen
kolen, omdat men voor hetzelfde aantal calo
rieën een veel grootere hoeveelheid moet ver
voeren. Het zuinigste transport is dat met elec-
trisehe energie. Daarom heeft al 20 jaar geleden
een Deensch geleerde voorgesteld de turf om te
zetten in electrische energie, welke methode nu
al in verschillende veenstreken wordt toegepast.
Honderd H.A. turf geven meer dan 1000 H.P.
gedurende 30 jaar. Men kan turf ook nog voor
andere doeleinden gebruiken, in poedervorm
kan men er vruchten in conserveeren, men kan
van de vezels wol maken en het is Verder een
goede mest.
Men kan rekenen dat men uit 1 H.A. bij een
gemiddelde diepte van 2 M. ongeveer 8 millioen
turven kan graven, dus ongeveei 5000 ton dróge
turf (wat gelijk staat voor de verwarming met
2000 ton kolen). Polen heeft 3 millioen H.A.
veengronden. Dat is dus voor de waarde van 6
milliard ton kolen. In Galicië, Congres Polen en
Posen vindt men vooral turf. Gedurende meer
dan een eeuw zou Polen genoeg brandstof hebben
en de ontgonnen gronden konden weer op een
andere manier worden geexploiteerd. Het is
dus van groot belang, dat met de exploitatie zoo
spoedig mogelijk een begin wordt gemaakt, niet
om de turf uit te voeren, maar als men in Polen
turf stookt, kan men meer steenkool uitvoeren.
De exploitatie moet niet van staatswege ge
schieden maar op particulier initiatief en even
als voor petroleum zou het wenschelijk zijn, dat
er in de ondernemingen vreemd kapitaal werd
gestoken.
van boeken en kunst was hij een geheel ander
man. Daar gevoelde hij zich geheel thuis en
kwam zijn oordeel geheel tot zijn rechtdaar was
het hem een genot,zich in de klassieken ofandere
schatten zijner welvoorziene bibliotheek te ver
diepen. Don Basilio, die een scherpzinnig men-
schenkenner was, had na een korte kennis
maken hem den naam van II Buono gegeven,
terwijl zijn familie-leden en vrienden, te be
ginnen met tante Johanna, hem meelijdend
den goeden James noemde, 't Was dan ook
haast niet anders mogelijk bij de overtuiging,
hoe licht zoo iemand een prooi kon worden
van minder nauwgezette personen, vandaar
dat iedereen hem wilde beschermen. Madeline,
en haar vader hadden dezelfde fijngevoelig
heid in het raden van elkanders gedachten,
en om alles te vermijden wat hem slechts eenigs-
zins kon grieven, en daar beiden op dit oogenblik
hetzelfde voorgevoel van een naderend gevaar
hadden,ontweken zij het als bij instinkt.Virginia
was, met het oog hierop, dus een veilig onderwerp
van gesprek.
„Ja," vervolgde mr. Lethebridge, na eenige
oogenblikken gezwegen te hebben, met fluis
terende stem „Ik denk werkelijk, dat het 't
beste is. Wat moet er anders van haar worden.
Geen vrienden, geen bloedverwanten dan wij
en wij zullen niet altijd hier blijven en die
geestelijke, die zoo goed voor haar is. En hij
zei ook, dat gij haar gaarne goed getrouwd zou
Proeve nmetderadiofoon. Er zijn
oproevenmetdiaadloozetelefonie
genomen tusschen het departementvanmarine in
Ned. Indië en het gouvts. ss. „Orion." Het „Bat.
N.blad" vermeldt daaromtrent, dat op een af
stand van 250 mijl tusschen schip en wal een
uitstekende gemeenschap werd verkregen.
De bedoeling is, dat de „Orion" de reis voort
zal zetten rondom het eiland Banka en zooveel
nogelijk iederen dag in gemeenschap tracht te
komen met Batavia.
Tot dusver dus slaagden de proeven naar
wensch.
Naar aanleiding dezer experimenten merkt het
,,B. N." nog het volgende op
In Juni van het vorig jaar brachten we op uit-
noodiging van de Ned. Telegraaf Mij. „Radio
Holland" een bezoek aan haar station te Manga-
rai, waar toen proeven werden genomen met een
radiofoon, type Marconi. Ook te Bandoeng was
een dergelijk apparaat opgesteld en naar wij ons
herinneren, kwam de verbinding tusschen beide
stations heel spoedig en heel gemakkelijk tot
stand. De storende bijgeluiden, veroorzaakt door
de schepen, welke van hun radio-zendinrich ting
gebruik maakten,konden zonder moeite gedempt
worden, zoodat sleGhts de stem van den spreker
volkomen gaaf en duidelijk werd overgebracht
een gedachtenwisseling per radiofoon bleels in
alle opzichten te verkiezen boven het gebruik
van de intercommunale draad-telefoon, waarbij
het gesprek nogal eens wordt onderbroken door
bedrijfsstoringen, hinderlijk inductie-gesuis, enz.
Na die met succes bekroonde proeven op Man-
garaf hebben we van verdere experimenten niet
veel gehoord Radio-Holland bleef natuurlijk
doorwerken, doch ondervond nogal moeilijkhe
den met haar concessie-aanvragen verder heeft
de P. T. en T.-dienst een tweetal Marconi-appara-
ten aangekocht en die opgesteld te Weltevreden
en te Bandoeng Naar het heet, wordt hiereen
voortdurend geëxperimenteerd, zijn de toestel-
Storm de oorzaak? Het regeerings-
weerbureau van de Vereenigde Staten begint zich
thans bezig te houden met het mysterie, waarin
het Vergaan van de „CarrollDeering"in de maand
Februari j .1. is gehuld. Zooals men zich zal herin
neren kenmerkten de dagen van 6 tot en met 9
Februari en na 15 Februari zich door geweldige
orkanen in het gebied van den Atlantischen Oce
aan. In dien tijd zijn tallooze schepen vergaan
of gehavend de Amerikaansche havens binnen-
geloopen. H«t bureau nu schaart zich bij dege
nen, die beweren dat alle schepen toen ten
gevolge van het slechte weer zijn vergaan. Er
heerschten toen orkanen,die een snelheid van
75 tot 100 mijlen in het uur hadden. Mej. Lucie
Wormall Deering is het hiermee echter niet eens.
Zij is er zeker van dat het briefje in de flesch
die bij kaap Lookout gevonden is, waarin
wordt medegedeeld, dat het schip door kapers
in beslag genomen is, door den eersten stuur-
ma Harold Bated is geschreven, daar zij zijn
hand zeer goed kent.
Haar meening, dat het schip niet in een
storm is gebleven, wordt gedeeld door admi
raal Milton van de Philadelphia Navy Yard, die
dezer dagen verklaarde Het is niet te geloo-
ven, dat de Carrol Deering met alle zeilen bij
en zonder man aan boord op de kust kan ge
loopen zijn. Ik kan mij niet gegrijpen, dat
men den stuurman niet heeft gevonden, endat
de geheele bemanning kon vergaan, zonder dat
er een spoor van gevonden is. Daarbij zou de
bemanning bij storm toch de zeilen hebben
ingenomen. Het schip liep den 31sten Januari
aan den grond,en er stond toen weinig wind.
Het licht van den vuurtoren bij kaap Lookout
was op een afstand van verscheidene mijlen
goed zichtbaar en in de buurt waren tal van licht
en brulboeien ter aanduiding van de zandbanken
Het is ook de meening van den marine-officier
Clement Biddle, die een onderzoek ter plaatseheef
heeft ingesteld, dat het schip in de buurt van
den vuurtoren niet op de kust heeft behoeven te
loopen.
zien. Ik vind het dus een zeer goed denkbeeld."
„Misschien Maar aan mr. Hornby denkt zij
geen oogenblik," zei Madeline met een kalm
lachje.
„En waarom niet, kindlief Den eersten
keer, dat ik hen samen zag, dacht ik ter
stond, hoe goed zij bij elkander kwamen. Wat
zou er tegen kunnen zijn
„Heel veel, maar iets er reed voldoende.
Ik geloof, dat zij aan een ander denkt."
Een anderEn zij komt regelrecht uit het
klooster
Madeline schudde het hoofd. „Niet geheel
en al want zij heeft te Parijs iemand ont
moet Ralph Amyott."
Mr. Lethebridge bloosde en zag verstrooid
voor zich. „Wat een dwaasheid, kindlief
Nooit geef ik voor zooiets mijn toestemmingen
ik ben haar voogd," zei hij korzelig.
„Dat weet ik wel. Niemand zou zulk een
huwelijk ook goedkeuren al wist men, dat
Ralph het meende. Hij is immers onbemiddeld
en volstrekt de man niet om fortuin te ma
ken."
Fortuin Fortuin! Wie denkt daaraan?"
viel mr. Lethebridge haar zenuwachtig in de
rede en met een verlegen vragende blik, die
haar min of meer in verwarring bracht. „Wie
heeft u die dingen in het hoofd gepraat, Made
line
„NiemandZij zag hem bezorgd aan. „Ge
zijt vandaag niet zooals anders, papa. Ge
ziet er vermoeid uit. Wilt ge mij niet zeggen,
wat u hindert
Hij aarzelde een oogenblik en zag weder
met denzelfden Verstrooiden blik voor zich.
„Neen. Niets bijzonders. Maar toch" zei
hij, zich vermannend en flauwtjes glim-lachend
,,ik heb iets op mijn hart." Op den hem
eigen fluisterenden toon vervolgende hij Ik
had gaarne, dat uw huwelijksdag bepaald was,
liefste. Ik heb erover nagedacht. Wij hebben
vandaag den tienden Juni. Als wij nu eens zei
den over drie maanden. Dat zou, dunkt mij,
heel goed kunnen."
Madeline verbleekte. Haar lippen trilden.
„Heel goed, papa." Toen sloeg zij haar armen
om zijn hals. „Neen, ik kan er niet aan denken
om u spoedig te verlaton. Hugh noch ik denken
eraan. Wij willen nog niet trouwen.."
Zij zag zeer geagiteerd en haar vader scheen
niet minder pijnlijk aangedaan. „De gedachte u
gelukkig getrouwd te zien, zou mij zooveel rust
geven," zei hij met een zucht. „En dat eindeloos
uitstellen is niet goed voor Hugh. Het zet zijn
toekomst op het spel en ik weet, dat hij gaarne
getrouwd zou zijn. En geen wonder," vervolgde
hij, haar liefdevol aanziende.
Madeline glimlachte echter niet, ,,'t Is niet
lief van u. Gij wilt van mij af zijn
(Wordt vervolgd)
