DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN.
FEUILLETON-
De Diamantenschat.
45ste Jaargang.
Dinsdag 11 April 1922.
No. 13309.
Bultenlandstk Nieuws,
jÜ'Aan het slot van zijn rede wees Lloyd George
op het feit, dat de pers van feitelijk de geheele
wereld op de conferentie vertegenwoordigd is.
Dit duidt op het belang, dat de wereld stelt in
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Bureau: KOEMARKT Telefoon Intercommunaal Ü5. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden 2.per week 15 cent, franco per
post 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels f 1.75elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag
toegezonden. Incassokosten worden berekend.
Bq of krachtens wetten of verordeningen voor
geschreven en andere officleele af- en aan
kondigingen van het Gemeentebestuur.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
gezien de artt. 8 en 9 der verordening op het rei
nigen en op de gevorderde breedte en diepte
houden van de wateringen en heinslooten in het
Oud- en Nieuw-West-Frankeland (Gemeente
blad no. 40 van 1911) brengen ter kennis van de
eigenaars van de landerijen, huizen en erven in
genoemd Frankeland, dat op Woensdag 26 April
1922 des voormiddags ten negen ure, eene schouw
zal gedreven worden over bovenbedoelde wate
ringen en heinslooten.
Wo rdende bij deze ieder, die zulks mocht aan
gaan gewaarschuwd, te zorgen dat aan de voor
schriften alsdan behoorlijk voldaan zij.
Schiedam, 11 April 1922.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Uit Genua wordt gemeld d.d. 10 April. Gis
termiddag hebben de geallieerde ministers een
voorbereidende bijeenkomst gehouden om de
procedure van de openingsvergadering der con
ferentie vast te stellen.
Op voorstel van Lloyd George zal Facta, de
Italiaansche minister-president, voorzitter zijn.
Hij zal in zijn openingsrede uiteenzetten, dat de
conferentie een gevolg is van de bijeenkomst van
Cannes, vervolgens het doel omschrijven en ver
klaren, dat het feit van deelneming voor de ver
tegenwoordigde volken aanvaarding der te
Cannes aangenomen beginselen inhoudt. Na
Facta zullen Lloyd George, Barthou en Theunis
spreken. Naar verluidt zullen ook Rathenau en
Krassin het woord voeren.
Alle delegaties zullen de beginselen, te Cannes
vastgesteld, aanvaarden. Van de Russische afge-
aardigden moet slechts Litwinof zich daartegen
hebben verklaard.
De conferentie zal worden verdeeld in zeven
groote commissies,t.w.een financieele, een eko-
nomische, een juridische, een voor transport
aangelegenheden, een voor de bekrachtiging der
geloofsbrieven, een redactie- en een pacificatie
commissie. Het voornaamste doel van hun ar
beid zal zijn herstel van het economische leven
en van den vrede.
België zal de transport-commissie presideeren.
Lloyd George, Barthou, Facta, Theunis en
Jaspar zijn vast voornemens spijkers met koppen
te slaan en verwachten, dat de andere volken
zich aan alle besluiten zullen onderwerpen.
Er zullen sub-commissies worden ingesteld,
waarin Duitschland, Rusland en andere groepen
hun belangen kenbaar zullen kunnen maken.
Omtrent den duur der conferentie bestaat geen
enkele aanwijzing.
De openingszitting.
Naar uit Genua wordt gemeld is de internatio
nale economische conferentie, waaraan gedele
geerden van 34 mogendheden deelnemen, alle
Europeesche, behalve Japan en de Britsche do
minions, gister te 3 uur in den namiddag in een
plechtige openbare zitting in het historische
paleis San Giorgio geopend.
Rede Facta.
Facta werd tot voorzitter aangewezen en
hield een rede, waarin hij de gedelegeerden
welkom heette. Hij beschreef den tegenwoor-
digen toestand in Europa en zeide, dat het
Voornaamste doel der conferentie moet zijn
het herstel in Europa van een vredelievende
samenleving van alle volken en het regelen
38
Anderhalf jaar nadat Andries ter ziele was
gegaan, verscheen er een man aan het tuin
hek, die naar binnen keek. Het was een man met
een rood verbrand gelaat zijn krullend haar was
doorstreept met grijs, zijn heldere oogen glans
den in zijn hoofd en zijne groote handen waren
hier en daar getatoueerd. Juffrouw Borringer,
die voor het raam kruiden stond uit te zoeken,
herkende dien man terstond en heette hem
kalm, doch vriendelijk welkom. Toen ging Hiram
het huis in en vertelde wat hij in al die jaren
had gedaan.
Hij was matroos geworden hij was overal
in de wereld geweesthij had eerlijk werk ge
zocht en gevonden en hij was gelukkig geweest
in alles wat hij ondernam. Hij had goud gevonden
in Australië, en zilver in Bella Nevada, en ro
bijnen in Birma, en diamanten aan de Kaap.
Hij was nu veertig jaar oud, maar was op zijne
Wijze een rijk man, met bezittingen in alle
Werelddeelen. Maar hoewel hij geld genoeg had
°m als een groot heer in Londen te gaan
Wonen, toch had hij andere idealen of liever
één ideaal en dat was eigenaar te worden
Van een schip.
van hun nationale economie, welke door den
oorlog is verwoest. De discussies en beraadsla
gingen der conferentie moeten vóór alles worden
geinspireerd door het groote principe, dat de
internationale gemeenschap slechts kan worden
gered door op rechtvaardige wijze de onafhan
kelijkheid, de autonomie en de souvereiniteit
der verschillende staten in overeenstemming
te brengen met den eerbied, die zij verschuldigd
zijn aan de rechten der andere staten en hun on
derdanen. Anders zullen er geen internationale
vrede en een vruchtbare pacificatie kunnen zijn
en zal het nutteloos zijn te hopen op het zoo zeer
verlangde herstel van Europa en de hervatting
van den normalen universeelen handel. Wanneer
wij allen er naar streven om de vurigheid onzer
eigen overtuigingen te matigen en blijk geven
van verdraagzaamheid ten opzichte van de in
zichten der anderen, zullen wij kunnen geraken
tot practische besluiten en gelukkige resultaten
waarvan voor een groot deel de toekomst van den
vrede en welvaart in Europa afhangt.
Rede Lloyd George,
Lloyd George zeide „Dit is de grootste ver
gadering van Europeesche naties, welke ooit in
dit werelddeel is bijeengekomen en in aanmer
king genomen het grootsch opgezette karakter
van de vertegenwoordiging der conferentie en
de belangrijkheid van de onderwerpen, welke
zullen worden behandeld zullen haar resultaten
verstrekkende gevolgen hebben, niet alleen voor
Europa, maar voor de geheele wereld. Wij ko
men bijeen op gelijke voorwaarden, mits wij
gelijke condities aanvaarden. Wij zijn hier niet
als oorlogvoerenden en neutralen. Wij zijn niet
verschenen als monarchisten of republikeinen
o. sovjetisten. Wij zijn hier bijeen als verte
genwoordigers van alle naties en volken van
Europa, om in gemeenschappelijk overleg de
beste methoden te zoeken voor het herstel van
de uiteengeslagen welvaart van dit werelddeel,
zoodat elk van ons in zijn eigen land en op zijn
eigen wijze een beteren staat van zaken zal
kunnen opbouwen, dan de wereld ooit heeft
aanschouwd. Maar indien wij elkander ontmoe
ten op gelijke voorwaarden, moet dit geschie
den, omdat wij gelijke condities aanvaarden.
Deze voorwaarden hebben de uitgenoodigde
mogendheden neergelegd te Cannes. Zij zijn
voor allen gelijkelijk geldig. Het zijn voorwaar
den, die tot dusver door alle beschaafde ge
meenschappen zijn aanvaard als basis van in
ternationale goede trouw. Zij zijn op zich zelf
eervol. Zij zijn daarom essentieel voor elk
verkeer tusschen de naties en zij maken geen in
breuk op de volledige souvereiniteit der sta
ten. Wij zelf aanvaarden ze in haar geheel. Het
zijn de eenige voorwaarden, waarop wij kunnen
toestemmen met anderen te onderhandelen.
De eerste voorwaarde is, dat, wanneer een
land contractueele verplichtingen aangaat met
een ander land of diens onderdanen, dit con
tract niet kan worden verworpen, wanneer het
land zijn regeeringsvorm wijzigt, zonder de
ontvangen waarde terug te geven.
De tweede voorwaarde is, dat geen land oor
log kan voeren tegen de instellingen van een
ander land.
De derde is, dat de eene natie geen agres
sieve daden mag verrichten tegen het grond
gebied van een andere natie.
De vierde voorwaarde is, dat de onderdanen
van de eene natie het recht hebben op onpartij
dige rechtspraak voor de rechtbanken van de
andere natie.
Wanneer eenig volk deze elementaire voor
waarden voor het beschaafde verkeer tusschen
de naties mocht verwerpen, dan kan dit volk
niet verwachten, in de gemeenschap van naties
te worden opgenomen."
„Ik ben een zeevaarder," zeide hij, en hij
was er trotsch op dit te mogen wezen.
Hij was in China, toen hij vernam dat zijn
broeder was overleden. Reeds een half jaar was
over den dood van Andries heengegaan, toen hij
dit bericht ontving. Zoodra zijne zaken dit toe
lieten, was hij naar het vaderland teruggekeerd,
maar een reis uit de binnenlanden van China
heeft meer in, dan een toertje van Parijs naar
Londen. Op zijn terugtocht had hij te kampen
met roovers, ziekte en met gidsen die hem op
dwaalwegen leidden. Maanden gingen voorbij
eer hij veilig over de grenzen van China was,
zoodat juffrouw Borringer reeds anderhalf
jaar weduwe was toen hij vóór haar stond.
Nadat hij haar alles had verteld, gaf hij
haar in allen eenvoud te kennen dat hij haar
nog liefhad en dat zij hem onuitsprekelijk ge
lukkig zou maken als zij hem tot echtgenoot
wilde nemen.
„In andere landen hertrouwt men dikwijls
met den broeder van een overleden man,"
pleitte hij, doch juffrouw Borringer wilde daar
niets van hooren.
„Het mag de gewoonte zijn van elders,"
zeide zij, „maar in ons land niet. En zelfs al
deed men het bij ons, dan zou ik het toch niet
doen."
Zoo werd Hiram ten tweeden male afgewe
zen.
De Britsche premier verklaarde, dat van hen,
die de uitnoodiging voor de conferentie van
Genua hebben aanvaard, verondersteld moet
worden, dat zij de te Cannes vastgestelde voor
waarden hebben aanvaard, welke voorwaarden
in de uitnoodiging voor de conferentie werden
opgesomd. Lloyd George zeide voorts
„Terwijl de oorlog reeds jaren geleden is ge
ëindigd, gaat Europa nog steeds gebukt onder
de enorme schuldenlast en de verplichtingen
tot schadeloosstelling welke de krijg ten ge
volge heeft gehad. De polsslag van den handel
is slechts zwak waarneembaar. Industrie, han
del en nijverheid zijn overal ontwricht. Er
heerscht werkloosheid in het Westen, hongers
nood en pest in het Oosten. De volken van alle
rassen en alle standen lijden."
Lloyd George verklaarde, dat de eerste ver-
eischte vrede is, een werkelijke vrede. Zonder
het herstel van den vrede en de samenwerking
tusschen de naties, zeide hij, zullen de komende
besprekingen over de munteenheden, wissel
koersen, verkeers- en credietvraagstukken nut
teloos zijn. Hoewel het vechten zelf is opge
houden, duren de wederzijdsche bedreigingen
voort. En daar er in elk land veel honden zijn,
die zich verbeelden, dat, hoe luider zij blaffen,
des te grooter den indruk is van de strijdlust en
de vastberadenheid, welke zij verwekken, wordt
Europa en zijn bevolking verdwaasd door dit
oorverdoovend geraas uit de hondenwereld.
Slechts dan zullen wij werkelijk bijdragen
tot het herstel van Europa, wanneer wij op deze
conferentie een einde aan dat gegrom kunnen
maken. Wij zullen niet slagen in een geest van
hebzuchtige waakzaamheid over eigen belan
gen, doch in den gemeenschappelijken wensch,
ons best doen voor 's werelds terugkeer naar
de normale, gezonde en krachtige omstandig
heden. En wij zullen slagen, wanneer wij het
welslagen der conferentie afmeten naar het
goed, dat wij bereikt hebben en niet naar het
goede dat wij hebben voorkomen.
Wij moeten meer denken aan hetgeen wij be
reiken, dan aan hetgeen wij beperken kunnen.Al-
len onzer zijninde publieke opinie vanonze landen
door een gemeenschappelijke beperking gebonden
De publieke opinie in het eene land is wellicht
f .jer geconcentreerd op een bepaalde zijde der
dingen, terwijl de publieke opinie in het andere
land misschien meer op verschillende onderwer
pen is gevestigd. Hierdoor ontstaan onvermijde
lijke moeilijkheden. Het is niet gemakkelijk, deze
uiteenloopende meeningen met elkaar te ver
zoeken. zelfs dan, wanneer zij niet met elkaar
in strijd zijn, doch de openbare meening is niet
onveranderlijk, zooals de Alpen of de Apenijnen
dat zijn. Zij is vatbaar voor leiding,voorlichting
en voor een beroep op het verstand of op het ge
weten.
Ik vertrouw dan ook, dat de openbare mee
ning in elk opzicht en in mime mate gehoor zal
geven aan een beroep, dat door de gezamen
lijke staatslieden van Europa op haar verstand
en op haar hart wordt gedaan. Er kan op gewe
zen worden, dat hetgeen goed is voor een ander
land, niet noodzakelijk slecht is voor het eigen
land en dat integendeel, dat wat tot voordeel
strekt van alle landen, noodzakelijkerwijze het
beste moet zijn voor het eigen land."
De Britsche premier sprak er zijn leedwezen
over uit, dat Amerika niet op de conferentie
aanwezig was. Hij hoopte, dat Amerika eenmaal
aan de menschheid den onsterfelijken dienst zou
bewijzen om Europa voor Amerika te ontdek
ken.
Toen vroeg hij haar of zij ook geldelijke hulp
noodig had, maar moest, half tot zijn spijt, ver
nemen, dat zij zijn hulp niet behoefde. Evenwel
gaf hij haar kostbare geschenken aan haar en
aan Lydia en kort daarop vertrok hij we
derditmaal naar Nieuw Guinea.
Juffrouw Borringer bleef weduwe, maar zij
gaf hare dochter een uitstekende opvoeding
Toen zij van het instituut van Lady Scardale
hoorde, besloot zij Lydia daarheen te zenden
en kwam zij in kennis met de gravin.
Doch daar het haar te moeilijk was geheel
van hare dochter te scheiden, ging zij ook in
Londen wonen, terwijl zij hare boerderij ver
pachtte. Zij had, van hare jeugd af, een groote
liefhebberij gehad in de studie der planten en
thans besloot zij zich de op dit gebied verkregen
kennis ten nutte te maken.
Het huisje te Chelsea werd gehuurd en de
voorkamer werd tot herbarium ingericht.
Hare oude dienstmaagd, Liesbeth, stond
haar bij haar werk terzijde, terwijl Lydia de
lessen van de vrouwen-academie bijwoonde.
Allen waren innig gelukkig en tevreden.
XV.
Nieuwe mysteriën.
De dagen verliepen en Gerard van Aspen
was bijna eiken middag of avond ten huize van
de resultaten der conferentie.
„Indien wij falen, zal zich een gevoel van
wanhoop van de wereld meester maken. In
dien wij slagen, zal dit een straal van hoop voor
de menscheid beteekenen.
Nadat Facta, Lloyd George-Barthou en de
woordvoerders van Japan en België hun
eerste redevoeringen hadden gehouden en Wirth
gesproken had uit naam van Duitschland, ver
klaarde Tsjitsjerin, verheugd te zijn over Lloyd
George's verzekering, dat de leden van de confe
rentie alle op volkomen denzelfden voet worden
behandeld, waarna hij mededeelde, dat de bolsje-
wiki de resolutie van Cannes aanvaardden.
„In enkele opzichten", voegde hij er aan
toe, „zou de Russische regeering verder wil
len gaan dan de resolutie van Cannes. Zij zou
het toejuichen, indien er een wereldconferen
tie werd belegd, of althans periodieke confe
renties werden gehouden, gelijk door Lloyd
George indertijd werd voorgesteld.
De bolsjewiki zouden, vervolgde Tsjitsje
rin „elk voorstel steunen dat tot strekking
had, een nieuwen oorlog te voorkomen of de
bewapening te verlichten, doch het is voor
Rusland een noodzakelijkheid, waarborgen te
eischen tegen aanvallen van buiten af, en ook
moet het kunnen rekenen op wederkeerigheid
in financieele betrekkingen."
Te 7l/« uur werd deze eerste zitting gesloten.
Uit Londen meldt men dd. 10 April. Een
adres, onderteekend door meer dan 800 aanzien
lijke Britsche bankiers, kooplieden en industri-
eele leiders,is aan de conferentie van Genua toe
gezonden.
Daarin wordt gevraagd om alle belemmerin
gen voor den handel uit den weg te nemen.
De onderteekenaars betreuren het, dat sinds
den oorlog practisch gesproken door iederen
staat ter wereld zoo talrijke maatregelen zijn
genomen ter inkorting van het handelsverkeer,
zulks geheel en al in strijd met de resoluties,
die ter conferentie van Brussel in 1920 met al-
gemeene stemmen waren aangenomen door 29
staten, wier bevolking driekwart bedraagt van
alle menschen op aarde.
De onderteekenaars vragen nu van de confe
rentie van Genua, dat ze niét alleen den Wensen
zal uitdrukken, dat alle na-oorlogsche belem
meringen van het vrije handelsverkeer moeten
worden uit den weg geruimd, maar dat ze ook
zal besluiten tot het treffen van die maatrege
len, waardoor de geleidelijke vrijmaking van
den handel en het verkeer over heel de wereld
wordt verzekerd, als een der voornaamste mid
delen tot het herstel van de economische wel
vaart.
DUITSCHLAND EN DE
SCH ADEVERG OEDINGSNOTA.
Staatssecretaris Fischer, voorzitter van de
Duitsche oorlogslasten-commissie te Parijs heeft
gister het antwoord van de Duitsche regeering
op de jongste nota aan de commissie van herstel
overhandigd. In het antwoord worden de eischen
betreffende het heffen van nieuwe belastingen
en de instelling eener financieele controle verwor
pen. De Duitsche rijksregeering verklaart zich
echter bereid, materiaal ter beschikking van de
commissie van herstel te stellen, waardoor deze
zich op de hoogte zal kunnen stellen van den
financieelen toestand van Duitschland en van de
door de rijksregeering getroffen maatregelen.
HET NABIJE OOSTEN.
Uit Constantinopel meldt men Izzet Pasja
heeft persoonlijk aan de geallieerde commissie
het definitieve antwoord van de Porte op de
vredesvoorstellen overhandigd. De Porte ver-
Lady Scardale te vinden. Llij begon reeds te
ontdekken, wat menigeen vaór hem ontdekt
heeft, dit namelijk, dat rijkdom geen waarborg
is voor geluk en zielsrust. Gerard Aspen was
ongetwijfelbaar rijk ten minste hij zou binnen
enkele maanden rijk worden, maar hij voel
de zich even ontwijfelbaar ongelukkig, rusteloos
en prikkelbaar.
Deze veranderde gemoedsstemming was
echter niet hoofdzakelijk het gevolg van die
onverwachte erfenis. Het was meer omdat die
erfenis hem voor het eerst het bestaan had doen
ontdekken van Fidelia Locke. Ronduit gezegd,
Aspen begon te bemerken dat dit meisje zijn
gedachten geheel in beslag nam en dat in den
laatsten tijd haar beeld hem voortdurend voor
de oogen stond. Het was een zeer liefelijk beeld
om te aanschouwen, en in zooverre had Aspen
geen billijke reden tot zelfkwelling en kla
gen.
Doch hoe meer Gerard aan Fidelia dacht, des
te vaster kwam hij tot de overtuiging, dat het
zeer dwaas van hem was zoo voortdurend aan
haar te denken, en hoe meer hij overtuigd werd
van zijn dwaasheid, des te sterker bleef hij in
deze volharden. „Het is maar al te waar," zeide
hij op zekeren dag tot zichzelven, „ik ben verliefd
op Fidelia en ik had evengoed op de maan
kunnen verlieven. Er is voor mij geen hoop."
(Wordt vervolgd)
