Treintelefoon. In de Hamburgsche ondergrondsehe treinen is een proef genomen met een telefoon, waardoor de namen der verschillende haltes geroepen worden. De wagenbestuurder roept de naam in een ontvangtoestel; in alle wagons wordt dan deze naam verstaan EEN VORSTELIJKE ONTMOETING. In 1807 had de eerste ontmoeting plaats tusschen keizer Alexander van Rusland en keizer Napoleon I en wel midden op de grens rivier, den Njemen, op een voor deze gelegen heid gedecoreerd vlot, in het bijzijn van dui zenden belangstellenden.' Niet licht zal men grooter contrast vinden dan tusschen deze beide alleenheerschers. Keizer Alexander toch was lang en slank, had een open, vriendelijk gelaat en uiterst hoffe- lijke vormen. Keizer Napoleon was zwaar gebouwd, doch slechts 1.70 M. lang, hij was het type van den echten soldaat-veldheer, bruusk en driftig. Toch had keizer Alexander uitermate ver langd naar deze kennismaking, want hij had een onbegrensde hoogachting leer en krijgen voor het militaire genie van zjjn tegenpartij. In de volgende dagen waren de keizers dan ook urenlang samen, Napoleon was steeds gastheer; hij overstelpte Alexander letterlijk met beleefdheden hield hem geregeld bij zich aan tafel en maakte ei re tochten met hem te paard, en hier werd dan ook de grond ge egd voor het. geheime verdrag, waarbij keizer Alexander en Engeland r beloofden> samen gemeene zaak te makgn tegenover MISLUKE LIST. Mevrouw Snipper brengt een bezoek bjj haar vriendin. Ondanks het consigne_ heeft de meid haar in vergissing binnengelaten. Mevrouw beeft juist den tijd 0111 zich achter 'n kamerschut te verschuilen en zegt aan haar zoontje, dat hij aan de bezoekster moet zeggen, dat mama uit is. „Mama is uit," zegt het ventje. „Zoo? Nu, als mama dan weer eens uitgaat, zeg dan, dat zij haar voeten niet vergeten moet," zegt mevrouw Snipper, op de onder het kamerschut uitstekende voeten wijzende. H. M. te den Helder. Bij het bezoek van het Koninklijk Echtpaar aan den Helder, waar het Marine-monument onthuld werd, zonng een gemengd koor de koninklijke gasten een ivelkomstlied toe. H. M., staande in de auto, tijdens het gezang. EEN VERJONGINGSKUUR^ Treintelefoon. Een aanmerkelijke verbetering is door m- telefoen aangebracht. Bij elke stopplaat wsten de reizigers onmiddellijk waar zij bevinden. Het geluid door de treintelefoo overgebracht, is sterk genoeg om op ö''1 plaatsen verstaan te worden. „Wel, ik houd wel eens van zoo'n sport' was het doodleuke antwoord. De vriend zónder de acte was nu echter een goed eind weg! GALGENHUMOR. Cipier (tot een ter dood veroordeeld): ,i" hebt u misschjen nog een laatste wensch vo<>' dat u ter dood gebracht wordt?" Gevangene: „Ja, ik ben een voorstander V;,f een natuurlijke leefwijze, ik wou nog éénm"'1 met open ramen en deuren slapen." Na de verjongingskuur. Dr. Voronoff (1) met zyn verjongde patiënt, de heer Liardet (2). (Zie bijschrift.) Een Russisch dokter te Parijs heeft zich, evenals profes sor Steinach, met het probleem der verjonging bezig gehou den en naar de berichten luiden, met gunstig resultaat. Een 76-jarig Engelschman, Liardet genaamd, is o. m. door dokter Voronoff behandeld. Een Fransche courant schrijft naar aanleiding daarvan: De heer Liardet behoort tot een oude Engelsdhe familie en is in wijden kring bekend. Er zijn genoeg bloedverwanten en vrienden, die kunnen getuigen in welk een staat van seniele aftakeling hij zich bevond voor den 2den Februari 1921, den dag waarop hem de klier van een champanzé werd ingeënt. Negentien jaar geeden was het een vermoeide grijs aard, die zich met moeite met behulp van een stoic voort bewoog. Hij werd in 1846 geboren, zooals zijn geboorte bewijs verzekert, en heeft dertig jaren van zijn leven in Indië doorgebracht. Op den dag van de operatie was de lift in de kliniek tijdelijk defect: men moest Liardet de trap op helpen. Zijn eigen krachten waren niet toereikend. Thans stormt hij een trap op, bij vier treden tegelijk. Zijn bewegingen zijn vlug, hij heeft een verjongd uiter. lijk gekregen; de oogen schitteren weer mee ouden glans en zijn geheele organisme is als vernieuwd. „Thans heb ik niemand meer iets te bewijzen," zeide Liardet tegen een verslaggever. „Ik heb de gezondheid en kracht van twintig jaar geleden weer terug. En ik voel mijn krachten zelfs iederen dag groeien. „En wat 'hét eigenaardige is: op mijn hoofd, dat geheel kaal was, begint weer haar te groeien. Ik ben een jonge man van 76 jaar." EEN VRIENDENDIENST. Twee mannen waren op jacht; de een had een acte, de ander niet. Daar kwam een veldwachter naderbij en die met de acte maakte, dat hij uit de voeten kwam. Nu, beide waren goede loopers en wel een kwartier lang hield de „jacht" van den veldwachter aan! Toen deze nu eindelijk het „wild" te pakken had, zeide hij „Geef op je acte!" „Alsjeblieft." „Maar mijn hemel man, waarom heb je dan zoo dwaas gerend?" vroeg de veldwachter. „Die acte had je toch meteen wel kunnen toonen." Druk en Nog enkele patiënten. Bij oude bokken en rammen van 12 tot 1U den hoogsten leeftijd dien deze dieren bereik(' verkreeg men na de operatie verrassen resultaten: toenemende eetlust, vermeerdel vitaliteit en spierkracht, en zwaardere hort11' Aangemoedigd door het succes, besloot dn V01^ no ff zijn behandeling op menschen toe te passt* Men 'kan in bijgaand artikeltje lezen met resultaat. Uitgave Uitgevers-Maatschappij ..Neerlandia"-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1922 | | pagina 10