te PPH
P|
n
Een gedicht en wat voor een!
y Berlijn is een jury vrije kunsttentoonstelling gehouden, waarop de allerzonderlingste
'rCl'nst"-uitingen een plaats vonden. De uitingsmogelijkheden zijn talrijk en we zijn
den ktatsten tijd aan vreemde producten gewend geraakt. Wat echter te zeggen
bovenstaand „Maartsch gedicht"? We kunnen niet anders aannemen °f de maker
'an dit gewrocht is door de Maartsche buien zwaar in zijn verstandelijke vermogens
geschdkt.
KEIZERLIJKE FIGUUR UIT HET BEGIN DER MIDDELEEUWEN.
Keizer Karei de Groote was breed, forsch gebouwd en groot; zijn gelaat was
J [Ud vriendelijk en opgeruimd, en heel zijn gestalte waardig. Hij had een
<n! en gang' een ™annelijke houding en een heldere stem. Zijn haar droeg hij
P Romeinsche wijze en de kleeding van Karei de Grbote onderscheidde zich in
ets van die van zijn volk; zelfs niet bij groote plechtigheden, waarbij alleen
dl Kostbaarder was. Hij droeg dan niet eens een kroon, maar slechts een
.adeem met edelsteenen bezet. Eerst zijn opvolgers namen den Romeinschen
Ugsmantel aan.
Alle biografen van Karei den Groote roemden steeds
Relletjes te Berlijn.
Tijdens den optocht der Berlijnsclie studenten zagen communisten kans
om. een kloppartij te organiseeren tegen bijwoners van een in den
omtrek gehouden vergadering. Politie en soldaten moesten tusschen-
beide komen, doch hebben met kunnen verhinderen, dat inmiddels
verschillende personen gedood en anderen gewond werden. De optocht
ging verdoe, onder politiebewaking door. Hierboven ziet men hoe een
der slachtoffers afgedroogdwordt.
k -M.c Uiugraxen van ivarei oen Urroote roemden steeds den eenvoud van
eeren. En niet' alleen, dat hij zelf trouw was aan de volkskleedin°\
6wigclastte ook' dat Kostbare stoffen slechts bij plechtige gelegenheden "zouden
yagen worden.
p Algemeen bekend is zeker wel de episode uit het hofleven, toen op een jacht-
haria a^e v.an Ket gevolg van Karei de Groote zich prachtig uitgedost
Vw n 'n rÜkgestikte gewaden, terwijl de vorst zelf een gewone jas aan had
"■i schapenvacht.
takken
di den hovelingen een poets te spelen, joeg hjj ze midden door het bosch.
l'dv6 .ken en doornen rukten de veeren af en scheurden de fijne stoffen.
endien regende het dat het goot, maar hij liet het teeken van den terugtocht
t6r Seven, voordat het geheele gezelschap doornat was. Toen zij op het slot
«8 waren, hield hij de heeren nog cenigen tijd bij zich, zonder iemand te
(jOorloveij, zich te verwijderen om-van kleeding te verwisselen. Den volgenden
<v. moesten zij alweer in hetzelfde costuum verschijnen, en het' was treurig
zien, hoe vuil al die prachtigb
Ui® keizer vertoonde zijn schapenvacht,
was.
kleeren er uitzagen.
die opgekamd, en weer zoo goed als
Er komt redding opdagen.
jo - en manschappen der Schutzpolizei begeven zich in gestrekten draf naar
°n.eel van den strijd, om de door communisten aangevallen betoogers en
studenten te ontzetten.
„Die jas," sprak bij met nadruk tot de hovelingen, „kost mij slechts een
stuiver en zij heeft zich ibeter gehouden dan de uwe, waarvoor gij honderden
francs betaald hebt."
Op den. dag zijner inhuldiging had hij zich, op verzoek van 2. H. Paus
Leo IV, als Romeinsch patriciër gekleed; doch dit was wel een zeer groote
uitzondering.
UIT HET LEVEN VAN PRINS LODEWJJK FERDINAND.
Prins Lodewijk Ferdinand, neef van Frederik den Groote, wijdde zich met
veel voorliefde aan de toonkunst; zijn prachtig pianospel wekte algemeene
bewondering op. Beethoven, dien de prins zeer waardeerde, zeide eens op zijne
eigenaardig' manier -„dat de prins niet alleen vorstelijk of koninklijk speelde --
maar als een deugdelijk musicus."
Hij was ook goedhartig. Een door ziekte achteruit geraakt kunstenaar wilde
zich door een concert red
den maar de vooruitzich
ten waren niet bemoedi,
gend. Toen zeide de prins:
„Maak maar bekend, dat
ik op het concert een sonate
zal spelen."
Het geschiedde, en de
zaal, anders ledig gebleven,
was eivol.
Vermakelijk schetste
Spohr, die gedurende de
revue bij Maagdenburg in
1805' door Dusseck bij den
prins geïntroduceerd was,
diens levenswijze.
„Dikwijls reeds des mor
gens om 6 uur werd ik, en
ook Dusseck, uit het bed
gehaald en in kamerrok en
op pantoffels bij den prins
ontboden, die bij de groote
hitte in nog luchtiger cos
tuum aan het klavier zat.
Nu begon het' oefenen van
de voor den avond bestem
de muziek en dit duurde,
dank zij den ijver van den
prins, zóó lang tot de zaal
zich met generaals en ver
dere officieTe.n gevuld had.
Het costuum van de mu
sici stak dan zonderling af
bij de schitterende unifor
men."
♦- -x-
GEMAKKELIJK TE
DOEN.
Vrouw: „Ik heb zoo juist
gelezen, dat de Chineezen
gewoon zijn om al hun
schulden op Nieuwjaarsdag Nieuwe kunst!
t\/t e^a^en'n ^°fir een staaltje van overmoderne kunst, zooals
,n' Kunnen zij die o. a. op een te Berlijn gehouden tentoon-
gemakkelii aoen; zij vieren stelling te bewonderen" was. Carton, paktöuw
in December geen Sint Ni- en houtblokken vormen het materiaal, waaruit dit
colaas- en Kerstfeest." kunstwerk is opgebouwd.
