ts Constanten, t
vi Vvoegei\e Grieksclie ko
liep hij maar steeds door, dwaalde van de eene
boerderij naar de andere, nam werk aan, dat men
hem gaf, en leefde zoo twaalf maanden lang.
Hij had overigens ook heldere oogenbhleken en
het was bij zulk een gelegenheid, dat hij zichzelf
had herkend uit het bericht in de krant.
De politie werd onmiddellijk gewaarschuwd en
zijn vrouw, die men geroepen had, kerkende hem
terstond. Zijn geheugen was zoodanig verzwakt,
dat hij niet eens de namen kon opgeven der
plaatsen, waar hij langs gekomen was.
Er zullen maatregelen genomen worden om hem
in het bezit te stellen v&n het vermogen, waar
van hij zich zelfs niets meer kon herinneren.
De kok Eltonne ziet men op bijgaande foto
(rechts) bij zijn vrouw (links) teruggekeerd.
VOOR DE LAATSTE MAAL.
Zij beminden elkaar met al den gloed van twee
liefhebbende harten, die voor elkaar ontbrand
waren van het eerste oogenblik af, dat zij in de
ontwakende lente elkaar ontmoetten.
Hu was de „wonderschoone maand Mei" geko
men en na lang, lang twijfelen trad Adolar voor
Amanda's ouders, om hun de hand der innig
geliefde te vragen. Met een hemel vol hoop in
de borst was hij gekomen, de edele jongeling
maar het laatste liefdesdrama zou nog niet zijn
afgespeeld.... Voor den nuchteren blik van het
gestreng ouderenpaar verdwenen alle schoone
droomen en een beslissend „neen" was het laatste
woord.
Te vergeefs wierp Amanda onder stroomende
tranen zich den hardvochtigen vader te voet;
vruchteloos zwoer Adolar zich het leven te zullen
benemen, dat zonder Amanda's bezit alle waarde
voor hem verloren had de ouders bleven
onverbiddelijk.
„Arm meisje! Arme Adolar!
Zoo moest gij den wensch uws harten onver-
zien en aan de gevcelloosheid der ouders het
i I Een herinneringsvlag.
W* deputatie, beslaande uit Zweedsche officieren die in den oorlog aam Dmtschej^de ^bracht De tiende
IP'ft te Berlijn als herinnering aan den gezamenhjken stryd een zijden Zweedsche vlag gebracht. De bekende
Duitsche generaal von Seeckt nam de vlag %n ontvangst.
Alligators in Berlijn.
Een kijkje in de afdeeling alligatorsvan het Berlijnsch aquarium.
Een romantische geschiedenis.
(Zie bijschrift.)
geluk van geheel uw jeugdig leven opofferen!
„Liever het leven zelf!" zoo klonk het uit
beider mond.
Zij begrepen elkander, de twee gelietden
een zwijgende handdruk en Adolar veiliet
de ongelukzalige woning.
„Gij ziet mij nimmer, nimmer weder! waren
zijn laatste woorden.
'Vruchteloos had Amanda hem willen weer
houden; de voordeur scheidde hen voor
eeuwig.
Buiten stormde het; de regen viel n stroo
men neder.
Bewusteloos was Amanda op de marmeren
steenen der vestibule neergezonken de smart
had haar overweldigd het hart dreigde haar
te breken.
Daar nauw waren enkele minuten ver-
loopen werd de schel aan de voordeur bewo
gen. Zij wist zich. te hersteden en, wilde zich
heenspoeden toen een welbekende stem tot
haar doordrong.
Het was Adolar.
Hij had zijn paraplu.'e vergeten!
VERZACHTENDE OMSTANDIGHEID.
Verdediger (tot de rechtbank)„Ik geef toe,
dat de besohuld'gde bij den bankier ingebroken
heeft; maar gelieve te bedenken: er was nie
mendal in de brandkast!"
EEN" ROMANTISCHE GESCHIEDENIS.
/higeveer een jaar geleden verdween een kok te Oxford op geheim-
Sige wijze en alle nasporingen om hem te vinden bleven vruchteloos.
Sigen tijd geleden zaten twee landloopers bij Witney, een dorpje
!'-ig kilometer ten Westen van Oxford gelegen, aan den kant van
!'r' weg en spraken over hun wederwaardigheden.
£en van hen zag een stuk krant op den weg- liggen. Hij raapte het
en teen hij het doorkeek, slaakte hij plotseling een kreet van ver-
I-Iij had het volgende bericht gelezen: „Men heeft einr.elijk
nieuws omtrent den kok Frank Eltonne,
die ongeveer een jaar geleden de .echte
lijke wening verliet.
Men heeft zijn lijk uit het water opge
haald in dt; nabijheid van Witney."
Frank Eltonne? Maar dat was hij zeil
en het blad gaf toch zijn feto en signale
ment. Wat was er gebeurd?
Een jaar geleden vernam de kok, die
niet volkomen in het bezit scheen te zijn
van al zijn vijf zintuigen, dat zijn vade
en mceder gestorven waren en hem een
erfenis hadden nagelaten van ongeveer
vijftien duizend gulden. Hij moes. het
bedrag gaan halen in de sta® waar e
•was gedeponeerd. Hij verl.et zijn woning
in allerijl, maar de boodschap over de
erfenis had zijn hoofd totaal op hol ge
bracht en hij vergat den trein te nemen.
Onderweg' verloer hij geheel en al zijn
geheugen en daar hij zich niet meer het
deel zijner reis te binnen kon brengen,
fMM -To T*/t
k" Cons tan tjjn is te Pa-
plotseling overleden.
