DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN DITJES EN DATJES. 46ste Jaargang. Zaterdag 1 December 1923. No. 13809 Bureau KOEMARKT 4 Telefoon Intercommunaal 85. Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden 2.per week 15 cent, franco per post f 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. AdvertentiBn i 15 regels 1.75 elke regel daarboven 35 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. Dit nummer bestaat uit twee bladen en een Geïllustreerd Zondagsblad. TWEEDE BLAD Protest an tsch e waard eerio g voor de B. K. Kerk. Ofschoon wij onlangs een paar staaltjes gaven van het vooroordeel en de haat, welke er veelal in protestantsche kringen heerscht jegens de R. K. Kerk, willen wij toch eerlijk zijn en be kennen, dat er gelukkig nog mannen zijn, die het goede in de katholieke Kerk weten te waardee- ren. Zulks is heel natuurlijk, want wij zijn over tuigd, dat een objectieve beschouwing en be studeering eerbied en ontzag af moet dwingen voor de aloude Moederkerk. Anti-papisten en op sensatie-speculeerenden mogen ook al keer op keer ons ergeren door hun bot en hatelijk gedoe, zoo nu en dan komt er toch een Protestant van hooger statuur zijn meening over de Katholieke Kerk openlijk en zonder voorbehoud zeggen. Een dier mannen is de Groninger theologie- hoogleeraar Prof. dr. J. Lindeboom, wiens studie vak juist de geschiedenis van het Christendom en deszelfs herstellingen is. Welnu, deze Protestantsche hoogleeraar heeft nog pas in den godsdienstigen cursus, die hij te Kampen over „Het protestantisme en de R. K. Kerk" geeft, volgens het verslag der liberale „Prov. Ov. en Zwolsche Cour." gezegd „dat het R. Katholicisme als factor van be- teekenis in het godsdienstig, maatschappelijk en politieke leven aller belangstelling overwaard was. En hij wees er hierbij op, dat nog geen halve- eeuw geleden dit zeker niet met zooveel over tuiging gezegd en nog minder met instemming aangehoord zou zijn. In die tijden van het libera lisme werd hooghartig neergezien op de leer van duisternis en bekrompenheid, welke haar tijd gehad had, doch daarin heeft men zich vergist en uit de tabellen der jongste volkstelling valt te leeren, dat tegenover teruggang der Ned. Her vormde Kerk het R. Katholicisme gestadig voortgaat zich binnen onze grenzen te ontwikke len. En niet alleen in omvang maar ook in be-- teekenis en in macht valt deze vooruitgang waar te nemen, waarbij spreker kan wijzen op de plaats, welke de katholieke voormannen in nemen op politiek terrein (de voorzitters van Eerste en Tweede Kamer, de voorzitter van den ministerraad), hun aandeel in de sociale actie, waarbij een eeresaluut toekomt aan den toe wijdenden arbeid en aan de kerkelijke zorg van zeer vele R. K. geestelijken, hun rusteloos wer ken op onderwijsgebied, waarbij met plechtig klokgebeier pas de opening der eerste universi teit is ingeluid, de naarstige kloosterbouw ook ten noorden van den Moerdijk, en zooveel meer ten bewijze, dat Rome groeit. En desondanks bestaat in Protestantsche kringen een schrome lijk te kort aan kennis van wat betreft de grond beginselen der Roomsche Kerk en haar histori sche ontwikkeling, een kennis, welke toch wen- schelijk en noodig is, omdat degene, die wéét, dubbel sterk staat en beveiligt is voor misver stand en dwaling. Al te vaak toch komt het voor, dat de attractie welke ongetwijfeld van het katholicisme uitgaat, onredelijk wordt verheerlijkt, terwijl anderzijds leugenpraat en verdachtmaking zonder blikken of blozen gecolporteerd en aanvaard worden. Jan Pieterse is zooals de meeste flinke jongens dol op voetballen, en indien hij niet genoodzaakt was om een lorgnet te dragen, had geen ding ter wereld hem belet om in de orde der moderne ,,trappistcn"te treden nu bepaalt hij zich slechts tot toeschouwer. Denk echter niet, dat hij zich tevreden stelt, met tusschen Jan Publiek de lijdzame rol van kijker te spelen neen Jan Pieterse leeft met de verrichtingen zijner vrienden in 't veld geheel en al mee, en zoo natuurgetrouw, dat de men- schen die gedurende den wedstrijd naast hem staan zelfs als ze hun oogen sluiten, het verloop van de match kunnen opmaken, uit de kopstoo- ten, vUiststompen en hoekschoppen, die hun door Jan worden toegediend in dezelfde volg orde, als ze op de groene zoden worden rondge deeld. Jan heeft zijn hart gezet op één club, maar die blijft hij dan ook terzijde als een schaduw. lederen Zondagmiddag zie je Jan met een ernstig masker voorbij stappen verzonken in diepe gedachten en berekeningen over scherpe schoten, solo-rennen, wenteltrappen, verrukke lijke doorbraken, ingemaakte tegenstanders enz. Speelt de club ergens als gast, dan kun je er vast op aan, dat hij j'e 's morgens passeert °p weg naar 't station, met 't zelfde peinzende gezicht en bovendien met een acte-tasch waarin een koude lunch en een kilo kauwgom naast elkander rusten. Hoewel Jan niet behoort tot de maniakken, die van Zondag tot Woensdag zwammen over den verleden wedstrijd en van Woensdag tot - Het is de plicht tegenover den wassenden stroom een hechten dam te plaatsen en dezen te vormen niet door het Protestantisme, maar door het vrijzinnig Protestantisme. Voor 't overige wenscht prof. Lindeboom de verklaring af te leggen, dat zijn bedoeling niet is aanvallend te werk te gaan daarvoor heeft hij te veel eerbied, in zeker opzicht zelfs sympathie voor het R. Katholicisme en voor den zedelijken ernst van ^vele zijner geestelijken." Dit is mannelijke taal. Deze hoogleeraar acht het niet in strijd met zijn goed-protestant-zijn „eerbied en zelfs sympathie voor 't. R. Katho licisme en voor den zedelijken ernst van vele zijner geestelijken te hebben." Met zoo'n man in 't krijt te treden is een ge not het is een nog te zeldzaam feit van Pro testantsche onpartijdigheid, dan dat wij er niet dankbaar van zouden gewagen. Prof. Lindeboom tracht behalve een goed Protestant ook een goed Christen te zijn. Binnenland. Trotsky-von Kahr-Troelstra. In de (soc.-dem.) „Voorwaarts) lezen wij het volgende „Wat in Nederland de dagbladen „Het Volk" en „Voorwaarts" voor ons soc.-demo- craten zijn, dat is in Duitschland onS partij- orgaan de „Vorwarts". Deze „Vorwarts" is thans verboden in Sovjet- Rusland, in het bezette Rijngebied, en in Beieren. Naar aanleiding daarvan schrijft ons Duitsche partijblad „In den strijd tegen ons blad gaan de com munist Trotsky, de Fransche generaal De- goutte en de Beiersche fascist Von Kahr hand in hand." Ziehier ook een „Eenheidsfront" 1 We bieden ook dit feit eens ter overwe ging aan, aan allen die die Eenheidsfront- zwendel der Sovjet-heeren soms voor ernstig dreigen op te nemen. Ook in de „Tribune" is meer dan eens openlijk aangekondigd, dat een der eerste dingen die de heeren van de firma David en Co. doen zouden, dat zou zijn Terstond het verschijnen verbieden van „Het Volk" en andere soc.-dem. bladen. O zeker, wie zou niet voor een „eenheid" aller arbeiders zijn tegen het kapitalisme Maar onze sympaLhie daarvoor laten we niet exploiteeren door den zwendel, die er mee ge dreven wordt door de Sovjet-heeren." Het is kranig gezegd. Maar de socialistische pers heeft op dat stuk aan de communisten niets te verwijten. Immers ook zij wil voor politieke tegenstanders de censuur ingesteld zien. „Het Volk" eischte nog onlangs, dat. de corresponden tie van Kroonprins en Keizer zou worden ge- cencureerd. In den strijd vor de censuur gaan de commu nist Trotsky, de Fransche generaal Degoutte, de Beiersche fascist Von Kahr en. .de Neder- landsche sociaal-democraat Troelstra hand in hand. Socialisme - en de communisten zijn con sequente socialisten duldt geen vrijheid. Bij het raam van Toorop. een reproductie van het veelbesproken werk van den katholieken kunstenaar schrijft Plasschaert in de „Gr. A'dammer" „Twee namen, d'een van^eenjschilder, d'ander Zondag over den toekomenden, moet hij na tuurlijk wel eens aanmerkingen slikken. Spotters willen we eens beweren, dat Jan al leen naar het veld trekt om zich de weelde fte verschaffen dat een twintigtal stevige jongens, zich voor hem, den kijker, gedurende een paar uren het vuur uit de sloffen loopen zonder om loon te vragen anderen meenen dat zijn goede hart hem van nature partij doet trekken voor ,vèr-schoppelingen". Dat is echter leugen hij is heerschzuchlig nog sentimenteel alleen zijn kennis van de voetbalsport heeft hem tot een geestdriftig voorvechter gemaakt. Eén ding vind ik echter niet mooi van Jan en dat is de manier waarop hij een nederlaag be kend maakt. Dan is 't altijd tegenpartij heeft ruw gespeeld; scheidsrechter was partijdig, kortom, 't is dan valseh gegaan. Spreek Jan dan niet tegen, want in zoo'n stem ming zou de vreedzame jongen in staat zijn om je te verscheuren. En zoo zijn er meer. De sport wordt door velen niet meer om de sport beoefend, maar de hoog moed gaat een woordje meespreken men wil •winnen en wee wanneer dat niet gebeurt. Heft ambt van scheidsrechter wordt langzamer hand levensgevaarlijk: vervangt een cursus in de doodsverachting, en de wakkere jongens die toevallig niet in de stad huns inwonings den wedstrijd winnen, loopen veel kans hun gezonde armen en beenen te moeten inwisselen voor kunstledematen. 't Zou onrechtvaardig zijn om alleen de sport lui die kleingeestigheid te verwijten want bij de schoone kunsten is 't, niet veel beter. van een dominus, die volgens Toorop de auctor intellectualis, wij zouden hier zeggen de achter- baksche aanstoker js, moeten genoemd worden. Het is de naam van den schilder Nauta, die tegen een grooten confrater een armzalige daad vol voerde, en het is dominus Gravemeyer, die, naar blijkt, in een verkeerd begrip een ondienst be wees niet alleen aan de kunst, aan onzen natio- nalcn rijkdom dus, maar die tevens d'eigen zaak schaadde (juiste straf voor zóó minderwaardig- pogen en zóó armzalig doen), daar hij den onwil opwekte van zeer velen, die wat hij -bereikte, tegen eigen hoogheid als misdaan gevoelden die, misschien, waar hij het Katholicisme wou benadeelen, het Protestantisme afbreuk deed. Er zijn van die namen, die als tempelschenners een treurige eeuwigheid verwerven Nauta en Gravemeyer zijn nieuwe leden van dit sinister gezelschap." Het oordeel is ingebrand, de heeren kunnen gaan 1 Gemengd Nieuws. Solidariteit. Omdat hij zijn belasting niet had betaald, zouden bij A„ te Nijswiller de meubels worden verkocht. Daar niemand een bod deed, moesten de ambtenaren onverrichter- zake vertrekken. Een hartelooze gouvernante. Naar uit Marseille wordt gemeld, wordt aan Henriette Versteynen, een Hollandsche gouver nante, in dienst van de familie Rempelberg al daar en hoogst ernstig feit ten laste gelegd. Terwijl de familie voor particuliere aangelegen heden in België vertoefde, had zij de zorg voor drie kinderen resp. drie jaar, twee jaar en zeven maanden oud. Het jongste kind nu is door haar zorgeloosheid van jonger en koude omgeko men. Voor den rechter van instructie verklaarde zij, nieuws noch geld van de familie Rempel berg ontvangen te hebben, zoodat ze dus elders naar bronnen van inkomsten moest uitzien. Op den dag dat de kleine gestorven was, had zij tegen 11 uur 'smorgens de villa van haar mees teres verlaten, waar zij de kinderen insloot. Om streeks 10 uur 's avonds was zij teruggekeerd, en had toen de baby dood in haar bedje gevonden. Zij was naar een dokter geijld, maar deze had natuurlijk niets meer kunnen uitrichten. Uit het onderzoek is gebleken, dat Herriette Versteynen in twee maanden van de familie Rempelberg 7000 francs had ontvangen, waar mee zij .goede sier heeft gemaakt. Lafhartige bomaanslag. Te Cor pus Ghristi in Texas is dezer dagen een bomaan slag gepleegd, die aan gruwelijkheid en raad selachtigheid alle tot nu toe bekende bomaansla gen overtrof. Dezer dagen werd ten huize van den han delaar J. A. Barnes een pakje bezorgd waarop stond „JPrivé" terwijl als inhoud was aan gegeven „tijdschriften." Het twaalfjarig zoontje vroeg zijn moeder verlof om het pakket te openen, docb deze weigerde dit. Tegen lunchtijd kwam de heer Barnes naar huis. Hij nam het pakje mede naar een aangrenzend vertrek, ten einde het daar te openen. Zijn zoontje volgde hem nieuws- gierg, om te zien wat er in zat. Nauwelijks had de niets kwaads vermoeden- Voordat bij de fanfare-wedstrijden het afdee- lingsstelsel was ingevoerd en sommige korpsen zonder prijs naar huis moesten, had men daar dezelfde toestanden. Nauwelijks liet de jury haar uitspraak hooren of de harmonie werd verstoord door de ontstemde verliezers, 't Regende verwijten, scheldwoorden of bedreigingen, en na eenige oogenblikken moes ten de jury-leden om 't veege lijf te redden, door nooddeuren rennen, langs brandlandrlers klaute ren, over een of andere schutting krabbelen en de hulp der veldwachters inroepen. Ondertusschen rolden de leden van „Nut en Genoegen" en die van „Muziek en Vriendschap" haarpluktóend over elkaar terwijl „Door een dracht sterk" en „Oefening kweekt kracht" de waarheid hunner spreuken trachtten te bewijzen door elkaar met de instrumenten te lijf te gaan gezwegen dan nog van de leelijke taal die de „Lofstem" en de „Feestklank" ten beste gaven. En hoe 't op zangconcoursen spoken kan, we ten de ingewijden wel. Sport zoowel als zang en muziek hebben een prijzenswaardig doel, kunnen ongetwijfeld nuttig werken, maar het wedstrijdenstelsel doet veel van het goede verloren gaan, vooral ook omdat wij koppige Hollanders, waar dan ook, niet tegen ons verlies kunnen. Neen, wij kunnen niet tegen ons verlies Ook op politiek gebied niet 'L Is weer gebleken bij deze kabinetscrisis. Inplaats van na de Vlootwetworsteling elkaar weer de hand te rei ken en al overleggend toenadering te zoeken, blijven enkele politici ter rechterzijde, welke, in die befaamde zaak het onderspit dolven, hard nekkig wrokken en mokken met het eenig gevolg de vader het deksel van het kistje opgelicht of een hevige knal werd gehoord en het lijk van Barns werd eenige meters ver wegge slingerd. Het zoontje werd tegen den muur geworpen met het noodlottige gevolg, dat zijn nek gebroken werd. Bovendien werd hij ernstig verminkt door neerstortende planken uit muur en zolder. Het kind stierf kort daarop tijdens het transport naar het ziekenhuis. Toen de onthutste moeder naar binnen snel de vond zij het lijk van haar man voor haar voeten en haar bewusteloos zwaar gewond kind op eenigen afstand liggen. Een gelukkige omstandigheid was nog dat de beide dochtertjes juist naar school waren. Desgevraagd verklaarde de zwaar getroffen vrouw, dat haar man geen vijanden had en zij kan geen enkele reden aangeven voor dezen lafhartigen aanslag. Het politie-öiiderzoek wees uit, dat de bom uit San Antonio afgezonden was en dat hij ten huize van de familie Barnes werd afge leverd door een veertienjarigen loopjongen Juan Morales. De jongen verklaarde verder 25 dollar cents te hebben gekregen van een persoon, die hem huurde en dat deze er uit zag als e'en lange magere en eenigszins kreupele man. Alle nasporingen van de politie zijn tot nu toe vruchteloos gebleven. Wat zij er in Frankrijk van we ten. Wij wezen onlangs op het komische be richt van een Parijsch blad, dat Mgr. Nolens tot Kabinetsformateur promoveerde. Thans is er weer zoo'n blad uit deze wereld wijze hoofdstad, die bij gelegenheid van prof. Salverda de Grave's promotie tot dr. honoris causa des Sorbonne het volgende idiote be richt geeft „Tenslotte zette de heer Brunot, deken der letterkundige faculteit, de verdiensten uiteen van de heeren J. J. Salvorda, de Grave en Ma- rice Wilmotte, groote Belgen, die groote vrien den van Frankrijk en roemruchtige universi teitsprofessoren zijn." „Salvorda en de Grave" verdienstelijke Bel gen Men zegt, dat 't zoo'n geluk voor Holland is, dat een man als prof. Salverda de Grave ons de Fransche richting laat kennen. Misschien, dat er in omgekeerde richting ook wel wat te doen was Een monarchistisch complot in R u s 1 a n d. Te Kiev, aldus V.D., is een contra-revolutionaire organisatie ontdekt, welke geleid werd door zekeren Tschaikowsky Karta- chev. De leden van deze gevreesde organisatie verklaren, dat hunne werkzaamheden bestonden in het verrichten van militair spionnagewerk, in het bijzonder in Polen, tegen liooge belooningen. Bij het onderzoek werd een geheel dossier ge vonden, betreffende de werkzaamheden van het hoofdcentrum te Parijs en zijn medewerking bij verschillende monarchistische machinaties. De leden van het genootschap hebben thans hun vertrouwen verloren in een mogelijke anti- Sovjet-beweging en leggen een volledige bekente nis ai. dat een met eindelooze moeiten verkregen en met veel gejuich begroette rechtsche meer derheid de regeeringstaak uit haar handen geeft, tot groot vermaak der linksche tegenstanders in de minderheid, en totaal in strijd met de leu zen .waarmee het volksvertrouwen werd ver zocht en verworven. Men mag dit ontkennen of er omheen draaien de waarheid blijft, dat het verschil tusschen de rechtsche partijen niet van dien aard is, dat het een prijsgeven der eenheid rechtvaardigt. Het booze hoofd, en niets anders dan dat, speelt de heeren parten. Ondanks die voorbeelden geloof ik toch niet, dat nu wij hier in Schiedam, tegen aller ver wachting de vele moeilijkheden die de stichting van een leeszaal voorafgingen overwonnen hebben, de lichtelijk verraste politieke tegenstan ders en andersdenkenden, uit de in't voorgaande gehekelde wangunst, het verzoek om gemeente subsidie zullen weigeren. Achter het beroep op den stand van de fi nanciën kan men zich moeilijk verschuilen, waar aan de zusterinstelling duizenden worden gegeven en erkennen zal men toch ook wel de onbillijkheid, dat een derde van de bevolking geduldig voor 'n zaak betaalt waar ze niets aan heeft en dan bovendien nog haar eigen instelling geheel zelf bekostigen moet. Vooral zal dit onrecht gevoeld worden door hen, die met ons den schoolstrijd hebben moe ten uitvechten, waar eenzelfde geval, zij 't dan ook in veel grootere afmetingen, aanleiding toe heeft gegeven. Maaslandus, NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT -

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1923 | | pagina 5