De Aartsbisschop en de Bisschoppen
van Nederland.
feuilleton.
Het familie-geheim.
Zaligheid in den fleer.
Stille Omgang.
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EM
47ste Jaargang.
Dinsdag 4 Maart 1924.
No. 13886
Bureau: KOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden f 2.70, per week 20 cent, franco per
post ƒ3. per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer
met Officieel Kerkbericht 10 ets.
Advertentiën: 15 regels 1.75elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag
toegezonden. Incassokosten worden berekend.
1 5U0 bi' geheelo invaliditeitt 20» bij verlies van een hand, voet of oog 1 200 bij dood f 200bij vertos van een
.1<;r n;~ van een wijsvinger, f 15 bij verlies van eiken anderen vinMCt.^D^e™kenn^wordt^ewaarhnrgfOinnrri^tnl^^cn^CT7^hanW^s^hi^aTr.
Aan de Iran toevertrouwde Geestelijkheid
en Geleovigen.
(Slot.)
Moeders, leert toch uwe kinderen van
jongsaf eerbiedig, godvruchtig bidden. Ouders,
bidt gezamenlijk met uwe kinderen. De kinderen
moeten zien, dat ook vader en moeder bidden.
Denkt aan de woorden van den Verlosser
waar Iwee, drie vergaderd zijn in mijn naam, daar
ben ik in hun midden.
Moeders, leert en helpt uwe kinderen zich
met groote zorg voor te bereiden tot het ont
vangen der H.H. Sacramenten. Ouders, gaat
roet uwe kinderen te communie. Bedenkt, wat de
kinderen van vader en moeder leeren, dat blijft
hun bij geheel hun volgend leven.
Er zijn helaas, tal van huisgezinnen, waar de
kinderen nooit een woord over God of godsdienst
hoeren, en de ouders meenen hun plicht ver
vuld te hebben met te zorgen, dat de kinderen
ter Catechismus komen. Mochten die ouders toch
hun plicht beseffen en bedenken, dat de H.H.
Geestelijken den kinderen wel godsdienstonder
richt kunnen geven, maar dat de kinderen het
godsdienstig leven, het vluchten der zonde en
de gehechtheid aan God moeten leeren van vader
en moeder in het huisgezin.
Veel meer nog schieten de ouders bij de op
voeding hunner kinderen te kort op het punt der
kuischheid. Wij stellen slechts enkele vragen.
Wordt reeds aan de zeer jeugdige kinderen niet
veel te veel vrijheid gegeven, doordat de ouders
toestaan of zelfs bevorderen,dat zij gevaarlijken
omgang hebben, en kinderbals, bioscopen en
andere zinnenprikkelende vermakelijkheden be
zoeken Laten de ouders hunne meisjes en
jongens van 12 tot 18 jaar soms niet uitgaan tot
in het nachtelijk uur, in gemengde clubs van
jongeren, zelfs van niet-katholieken, en zonder
geleide van vertrouwde ouderen Wordt er
genoeg toezicht gehouden op lectuur, illustraties
en briefwisseling Nu wordt er wel gezegd de
ouders hebben niet meer zooveel over de kinderen
te zeggen, de kinderen zijn niet meer als vroeger.
Doch dan vragen Wij wie is daarvan de schuld,
zoo niet de ouders, die de kinderen aldus tot hun
verderf hebben opgevoed Doordat die ouders
den plicht verzuimden de kinderen van jongsaf
te oefenen in gehoorzaamheid en versterving,
heeft het ouderlijk gezag zijn invloed verloren.
Wij vragen verder gaan de kinderen, kleinere
en grootere jongens en meisjes, niet ongepast
en ergerlijk gekleed, tot onherstelbare schade
voor hun schaamtegevoel, tot al te vroegtijdige
prikkeling hunner zinnelijke neigingen? Geven de
rooeders door haar kleedij in huis, op stiaat, ja
zelfs tot in de kerk, soms niet het slechte voor
beeld aan hare kinderen en een doorslaand bewijs,
dat zij niet schromen daardoor de zielen, door
Christus' bloed gekocht, in het ongeluk te stor
ten
Hoe is de voorbereiding tot het H. Sacrament
des huwelijks? Niet zelden hebben kinderen,soms
leerlingen van 1518 jaren, reeds geheime ver-
Keering, of wordt door ae ouders lang voor den
behoorlijken leeftijd reeds een uiterst gevaailijko
verkeering bevorderd en bekommeren zij zich
'een over de geldelijke nadeelen of stoffelijke
voordeelen die daarbij betrokken zij. Slappe
ouders verontschuldigen zich met te zeggen, dat
ZlJ er niets tegen kunnen doen. Zij vergeten, dat
dun kind nooi* recht, heeft om te zondigen, doch
altijd recht heeft op hun leiding ten goede en dat
zij den strengen plicht hebben het deze te geven
gelijk hun kind verplicht is die te volgen.
Helaas, hoeveel verkeeringen, B G., worden
er riet lichtzinnig aangegaan, zonde vooraf
gaand onderzoek naarGodsdienst, en goede zeden,
zonder vooruitzicht, althans in de eerste jaren,
op een huwelijk Men verkeert met elkander
om veel en vrij uit te gaan, teneinde z.g. van het
jonge leven te genieten, in waarheid vaak om
vrij te zondigen
De verloofden veroorloven zich een veel te
vrijen omgang door dikwijls en lang alleen te
zijn. Het zedelijkheidsgevoel is zoo zeer afge
stompt, dat zij zelfs de onbetamelijke vrijheid
durven nemen of opeischen, in hetzelfde huis te
slapen en zonder geleide te reizen. En de ouders
durven dat met verbieden en staan het toe.
Ouders, zoo vragen Wij, hoe kunt gij zoo iets
voor God verantwoorden Gij kent toch zelf
de gevaren, die deze tijd meebrengt. Is het altijd
plicht over uwe kinderen tc waken, meer dan
ooit is dat plicht in den tijd van veikeering. Be
seft gij niet, dat ge bij gebrek aan waakzaamheid
voor God schuldig staat aan de zonden uwer
kinderen V
Wanneer Wij aldus nagaan, hoe de huwe
lijken worden voorbereid, dan kan het ons niet
verwonderen, B. G. dat er zooveel rampzalige
huwelijken zijn en dat van jaar tot jaar het aan
tal toeneemt van gehuwden, die met verzaking
van hunne heilige verplichtingen elkander ver
laten bewerend riet meer samen te kunnen leven.
Neemt, B.G., deze onze waarschuwingen en
vermaningen rnstig ter harte. Houdt ze ge
stadig voor oogen. Leeft naar Christus' wil en
wet met uwe kinderen in heiligheid en eere, wilt
niet gelijkvormig worden aan deze wereld.
Steunt elkander door woord en voorbeeld in
dien heiligen plicht. Doet dat bijzonder door
toetreding tot de daarvoor gevormde zegenrijke
vereenigingen „Voor Eer en Deugd" en „Vrou-
wenadel."
Zoo mogen Wij eenmaal voor Gods rechterstoel
van U en van ons zelven met Christus kunnen
getuigen terwijl ik bij hen was, bewaarde ik hen
in Uwen naam die Ge mij gegeven hebt bewaakte
ik, en niemand hunner ging ten verderve, tenzij de
zoon des verder/s.
Tenslotte, B.G., vermanen Wij U nog veel
te bidden voor onzen H. Vader den Paus en
voor HareMajesteit onze geëerbiedigdeKoningin.
En zal dit Ons herderlijk schrijven in alle tot
het Aartsbisdom en de Bisdommen van Neder
land behoorende kerken, alsmede in de kapellen,
waarover een Rector is aangesteld, op Zondag
Quinquagesima op de gebruikelijke wijze worden
voorgelezen.
Gegeven den 15den Februari 1924.
H. van de Wetering,
Aartsbisschop van Utrecht.
A. J. Gallier,
Bisschop van Haarlem.
L. J. A. H. Schrijnen,
Bisschop van Roermond.
P. A. W. Hopmans,
Bisschop van Breda.
A. F. Diepen,
Bisschop van 's-Herlogenbosch.
53
Men is niet geheel van de wereld afgesneden
a 111611 een groot landgoed te besturen heeft.
°k dat is een rijk arbeidsveld en misschien
een idealer al is er dan ook geen uiterlijk suc
ces aan verbonden. Ik heb zooals uw ver-
nngen was, mijn studiën voltooid en ook een
poging gedaan om te zien, of ik geschikt ben
vo°r diplomaat. Gij hebt mij nooit gevraagd,
m'j deze werkkring aantrok. Tot nu toe heb
1 zonder aan mijn eigen wensch te denken,
gec aan wat ge van mij verlangdet, maar hoe
u er ik wordt, hoe meer ik voel, dat ge mij
ep een weg hebt gedrongen, die geheel tegen
plorna^1^ 'n^ru'sc^- Tk deug niet voor öi-
Het gelaat van Susanne werd rood van drift.
Wat moet ik hooren Het is steeds mijn eer
zucht geweest, u nog eens onder de groote
mannen van ons land te zien, zoolang ge op
de wereld zyt uw vader had tot mijn groot
IusÏi?Ze\ f fm?kzuchti^ neiging, hier maar
rustig op het land te vegeteeren. Daar liii niet
S,idg W-H ha-d ik mijn hOOP
g^estigd. Wilt gy mij nu ook teleurstellen?
De deelname aan den Stillen Omgang te
Amsterdam, is een spontane uiting van onver-
valscbt, mannelijk geloof, die gepaard gaat met
offerzin.
Wat eigenlijk drijft ontelbare Roomsche man
nen van stad en land, van eiken leeftijd en rang,
Zou deze teleurstelling zoo groot voor u
zijn Is die meer voor u dan dat ik mij in de
vervulling van mijn plichten als landheer ge
lukkig voel vroeg hij met aandrang.
Zijn moeder wierp haar hoofd boos in den
nek.
Mijn hemel, Lothar, kan er voor een man
•een grooter geluk zijn dan zijn eerzucht te
bevredigen
Misschien wel, mama. De eerzucht, die gij
bedoelt, ,bezit ik niet. Ik verlang wel in het
leven nuttig te zijn.
Maar zegzelfwien ben ik tot nut als ik 'n of
ande-re, zelfs belangrijkepositie in het diploma
tieke corps inneem De ambten, die werke
lijk van groot gewicht voor het algemeen zijn,
zijn zeldzaam. En zelfs in zulke ambten is
men niet altijd in staat dat te doen, wat men
voor het beste houdt. Men is slechts stoffage,
op den persoon en de bekwaamheden komt het
weinig aan. Men is een rad, dat loopt, als de
andere ook loopen.
Gij spreekt met weinig achting over uw
beroep, zei de moeder verontwaardigd. Het
schijnt mij toe, dat ge al even weinig eerzucht
bezit als uw vader.
Of te veel, mama. Waarom zal ik mij buk
ken en buigen, dikwijls tegen mijn overtui
ging handelen, als ik in mijn rijk rechtop kan
staan en heerschen Zeker, Wildenfels heeft
om daar in den kouden Maartschen nacht, slaap
en rust en gemak eraan te geven en een processie
weg te beloopen, die van begin tot eind offers
eischt
Er is niets wat het oog bekoort, want elk uiter
lijk vertoon wordt in iederen vorm geweerd,
voor het oor valt er niets te beluisteren, dan de
regelmatige stap van duizende kloeke mannen op
de geasphalteerde straat. Wat drijft hen er toe,
waarom wordt ieder jaar het aantal deelnemers
grooter
Het antwoord geeft alleen 't wondere Al
taargeheimnis, dat zelfs niet wordt meegedragen
in gouden monstrans, maar stil verborgen blijft,
in 't Tabernakel weggesloten. Doel en einde van
aller tocht is en dit brengt juist karakter aan
den nachtelijken en stillen omgang de waar
heid, dat God zich geeft als zielevoedsel onder
broodsgedaante, 't Is niet het Sacramentsmirakel
uit vroeger eeuwen te Amsterdam gewrocht, als
historische bijzonderheid, die vereerd wordt,
maar het steeds voortdurend wonder der voort
gezette vermenigvuldiging van het levensbrood,
dat vóór alles bedoeld is om genuttigd en gegeten
te worden. Het is God zelf, die wordt aangebeden
en gezocht.
Zoo wordt het eigenlijk wezen en het eigen
karakter van deze devotie daar alleen begrepen
geer uiterlijk vertoon, geen luidruchtigheid, geen
sier en praal verstoort de geheimzinnige wijding,
die tijdeDs dezen nachtelijken bedegang over die
biddende mannen komt.
't Is een samenstrooming van Roomsche man
nen uit het volle werkelijke leven; zij komen zoo
uit den dagstrijd van geloof tegen ongeloof en
bijgeloof.
't Is een samenvloeing van enkelingen, die
aan hun persoonlijke devotie uiting geven,
alleen door te komen, te bidden en weer te gaan.
't Is toch ook een ziiver geheel, want ieder
voelt zich verbonden met den ander, door de
massale kracht van ons geloof
Wat een roerend moment i it het Roomsche
Credo, dat niet ziet wat er is in het Altaarsacra
ment, van het Credo dat onfeilbaar weet, dat er
niet, is wat men ziet!
Toch is het de liefde voor den verborgen God,
het kinderlijk geloof in zijn heilig wonderwerk,
het vast vertrouwen in deemoedig afgebeden
zegen en bescherming, toch is het dat diep besef
van uitverkiezing van te mogen gelooven in
het levend Brood uit den hemel neergededaald,
dat tienduizenden blij en offervaardig' naar de
hoofdstad doet opgaan.
Vóór het licht van den morgen, bij klaren
sterrennacht, bij regen, bij storm en sneeuw en
felle voorjaarsbuien, voert een onverzettelijke
drang naar het hart van Amsterdam waar de
meeste kerken overvol zijn, waar de communie
banken als belegerd worden, waar het uur der
H. Missen is vervroegd, om die naar Christus
hongerende mannen te voldoen. Want Christus
is ons, is de bekroning van dezen nachtelijken
tocht.
Zeker krijgt dit jaar, nu het Internationaal
Eucharistisch Congres binnen de Veste van de
hoofdstad wordt gehouden, de Stille Omgang
hooger wijding en dieperen zin. Wat zou meel
de algemeene intentie kunnen zijn, dan dit
een nederig vragen dat het Congres moge slagen
ro dien zin, dat ook wij den Christus meer en
beter leeren kennen in het breken des Broods,
dat Hij zelf na het breken heeft overgereikt met
de uitdrukkelijke bedoeling „Neemt en Eet"
want zooals ik door den Vader leef, zoo leeft hij,
die Mij eet door Mij."
Buiteniandseh Nieuws.
HET HERSTEL.
De sub-commissie voor liet Bankwezen, uit
de eerste commissie van experts, heeft gister
middag dr. Schacht opnieuw gehoord. Deze
beeft een verklaring gegeven van de wijze, waar
op de door hem beoogde credietbank zou kun
nen worden opgenomen in de door de commissie
voorgestelde Emissiebank.
Het schijnt, dat ten opzichte van deze twee
bankinstellingen overeenstemming zal kunnen
worden bereikt.
DE BEPERKING DER BEWAPENING.
In het Engelsche Lagerhuis werd gister tot
den premier MacDonald de vraag gericht of
hij bereid was onmiddellijk stappen te,doen tot
bijeenroeping van een internationale confe
rentie voor de beperking der bewapeningen.
De premier antwoordde, dat deze kwestie
reeds door den Volkenbond is besproken. Spre
ker achtte het huidige moment niet gunstig
voor een afzonderlijken stap van dien aard.
Hij wilde eerst de ontwikkeling van den toe
stand afwachten.
MACDONALD EN POINCARE.
In welingelichte kringen te Londen verwacht
men, dat de briefwisseling tusschen MacDonald
en Poincaré niet zal worden hervat voor het
einde van Maart, aangezien voor dien tijd moei
lijk een beslissing van den oppersten raad zal
kunnen zijn verkregen.
Hoe deze briefwisseling verder -ml loopen
hangt natuurlijk voor een groot deel af van de
meeningen, die in de commissie van herstel
tot uitdrukking zullen komen.
Men is in Londen van meening, dat de uit
eenzetting door MacDonald gegeven, geen ge
legenheid openlaat voor verder marchandeeren
van Engelsche zijde zoodat eventueele toenade
ring van Fransche zijde moet komen en men
verwacht dat de financieele toestand van Frank
rijk dit op den duur noodig zal maken.
DE KABINETSCRISIS IN BELGIE.
Uit Brussel verluidt Aan alle rijden dringt
men er bij Theunis op aan, om de leiding der
zaken in honden te houden, tenminste tot de
oplossing van de herstelkwestie. De minister
van Staat, Max, heeft bij Theunis eveneens in
dezen zin aangedrongen.
Gistermiddag heeft de koning den demission-
nairen ministervoor de EconomischeAangel'egen-
heden, Vandevijvere, ontvangen, met wien
hij een langdurig onderhoud heeft gehad over
de crisis en hare gevolgen. Vandevijvere is van
meening, dat er, om Theunis te vervangen,
inderdaad alleen Theunis is.
Om vijf uur heeft de koning ten paleize te
Brussel ontboden een der leiders van de Vlaam-
sche rechterzijde, Van Cauwelaert. Men ver
zekert, dat deze als zijn meening zou hebben
te kennen gegeven, dat Vandevijvere het ver
trouwen van zijn groep zou hebben, ondanks
alles.
DE ENGELSCHE BEGROOTING.
Naar in Labourkringen verluidt, zal de kanse
lier van de Schatkist over het financieele jaar,
hetwelk deze maand afloopt, een surplus van
circa 40 millioen pond sterling kunnen boeken.
HET IIITTLER-PIIOCES.
Bij de verdere behandeling van het Hittler-
proces heeft de verdediger van Ludendorff op
de arrestatie van Von Kahr en Von Lossow
aangedrongen.
bekwame beambten. Maar ik zou toch mis
schien voor mij en mijn ondergeschikten wat
beters kunnen uitwerken, als ik mijzelf met
'Te aanwending van mijn geheele persoonlijk-
he d aan het hoofd plaatste. Het is een mooi,
trotsch gevoel, het wel en wee van veel men-
schen in handen te hebben. Kunt ge dat niet
roet me meevoelen Ik geloof, dat mijn vader
precies zoo gevoeld heeft
De mond van gravin Susanne kreeg een
scherpe, bijna verachtelijke trek. Haar oo
gen keken somber in die van haar zoon.
Uw vader was een zwakkeling stiet zij ver
toornd uit.
Mama
Ja dat was hij. Ge hoeft mij niet zoo
vertoornd aan te zien, omdat ik de dingen
hij hun naam noem. Uw grootmoeder zal uw
vader wel in een ideaal licht voor u hebben
geschilderd, ik zeg u echter nog eens, hij was
een zwakkeling, zonder eerzuchl. En ik duld
het niet, dat ge zijn voetstappen volgt. Ge
blijft getrouw aan uw loopbaan, ik wil het
en ge zult u moeten voegen.
Lothar stond op en liep naar het raam. Toen
'nj zich na eenige oogenblikken omwendde,
zag hij zeer bleek. Het schimpen op zijn va-
Jer door zijn moeder had den band tusschen
hem en haar nog losser gemaakt. Hij kwam
roet een vastbesloten uitdrukking in de oo
gen voor zijn moeder staan. Om zijn bree-
de kin lag een trek van onbuigzame energie.
Mama, ik ben nu op een leeftijd, waarin
ik zelf een besluit over mijn toekomst kan
nemen. En bij allen eerbied voor u, ik zou
waard zijn een zwakkeling genoemd te wor
den, als ik mij tegen mijn wil in een beroep
liet vasthouden, dat mij werd opgedrongen,
toen ik nog te jong was om zelf een besluit
te nemen en dat mij in het gehe el geen be
vrediging geeft. Mijn vader zelf zou mij daar
in niet belemmeren hij zou rcke.ning houden
met mijn wil. Ik kan dat met uw wenschen
niet doen.
Susanne stond driftig op.
Ge weigert mij te gehoorzamen riep zij
driftig.
Vergeef mij, in di opzicht kan een man
slechts zijn eigen wil gehoorzamen. Ik be
loof u vrijwillig nog een jaar naar Rome te
gaan en mijzelf gedurende dien tijd ernstig
te bedenken. Kom ik tot geen ander resul
taat, dan leg ik mijn ambt neer en keer voor
goed naar Wildenfels terug.
Zij keken elkaar een oogenblilt zwijgend
aan, bijna als twee tegenstanders, die hun
krachten meten. Het gelaat van Lothar droeg
U'L stempel van een ijzeren wil. Zijn moeder
bemerkte, dat hij een krachtiger aard had dan
zijn vader. (Wordt vervolgd).
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
I TaIa f a nn I 1 HK Tk IftA