De Aartsbisschop en de Bisschoppen van Nederland. feuilleton. Het familie-geheim. Zaligheid in den fleer. Stille Omgang. DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EM 47ste Jaargang. Dinsdag 4 Maart 1924. No. 13886 Bureau: KOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 85. Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden f 2.70, per week 20 cent, franco per post ƒ3. per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advertentiën: 15 regels 1.75elke regel daarboven 35 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. 1 5U0 bi' geheelo invaliditeitt 20» bij verlies van een hand, voet of oog 1 200 bij dood f 200bij vertos van een .1<;r n;~ van een wijsvinger, f 15 bij verlies van eiken anderen vinMCt.^D^e™kenn^wordt^ewaarhnrgfOinnrri^tnl^^cn^CT7^hanW^s^hi^aTr. Aan de Iran toevertrouwde Geestelijkheid en Geleovigen. (Slot.) Moeders, leert toch uwe kinderen van jongsaf eerbiedig, godvruchtig bidden. Ouders, bidt gezamenlijk met uwe kinderen. De kinderen moeten zien, dat ook vader en moeder bidden. Denkt aan de woorden van den Verlosser waar Iwee, drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden. Moeders, leert en helpt uwe kinderen zich met groote zorg voor te bereiden tot het ont vangen der H.H. Sacramenten. Ouders, gaat roet uwe kinderen te communie. Bedenkt, wat de kinderen van vader en moeder leeren, dat blijft hun bij geheel hun volgend leven. Er zijn helaas, tal van huisgezinnen, waar de kinderen nooit een woord over God of godsdienst hoeren, en de ouders meenen hun plicht ver vuld te hebben met te zorgen, dat de kinderen ter Catechismus komen. Mochten die ouders toch hun plicht beseffen en bedenken, dat de H.H. Geestelijken den kinderen wel godsdienstonder richt kunnen geven, maar dat de kinderen het godsdienstig leven, het vluchten der zonde en de gehechtheid aan God moeten leeren van vader en moeder in het huisgezin. Veel meer nog schieten de ouders bij de op voeding hunner kinderen te kort op het punt der kuischheid. Wij stellen slechts enkele vragen. Wordt reeds aan de zeer jeugdige kinderen niet veel te veel vrijheid gegeven, doordat de ouders toestaan of zelfs bevorderen,dat zij gevaarlijken omgang hebben, en kinderbals, bioscopen en andere zinnenprikkelende vermakelijkheden be zoeken Laten de ouders hunne meisjes en jongens van 12 tot 18 jaar soms niet uitgaan tot in het nachtelijk uur, in gemengde clubs van jongeren, zelfs van niet-katholieken, en zonder geleide van vertrouwde ouderen Wordt er genoeg toezicht gehouden op lectuur, illustraties en briefwisseling Nu wordt er wel gezegd de ouders hebben niet meer zooveel over de kinderen te zeggen, de kinderen zijn niet meer als vroeger. Doch dan vragen Wij wie is daarvan de schuld, zoo niet de ouders, die de kinderen aldus tot hun verderf hebben opgevoed Doordat die ouders den plicht verzuimden de kinderen van jongsaf te oefenen in gehoorzaamheid en versterving, heeft het ouderlijk gezag zijn invloed verloren. Wij vragen verder gaan de kinderen, kleinere en grootere jongens en meisjes, niet ongepast en ergerlijk gekleed, tot onherstelbare schade voor hun schaamtegevoel, tot al te vroegtijdige prikkeling hunner zinnelijke neigingen? Geven de rooeders door haar kleedij in huis, op stiaat, ja zelfs tot in de kerk, soms niet het slechte voor beeld aan hare kinderen en een doorslaand bewijs, dat zij niet schromen daardoor de zielen, door Christus' bloed gekocht, in het ongeluk te stor ten Hoe is de voorbereiding tot het H. Sacrament des huwelijks? Niet zelden hebben kinderen,soms leerlingen van 1518 jaren, reeds geheime ver- Keering, of wordt door ae ouders lang voor den behoorlijken leeftijd reeds een uiterst gevaailijko verkeering bevorderd en bekommeren zij zich 'een over de geldelijke nadeelen of stoffelijke voordeelen die daarbij betrokken zij. Slappe ouders verontschuldigen zich met te zeggen, dat ZlJ er niets tegen kunnen doen. Zij vergeten, dat dun kind nooi* recht, heeft om te zondigen, doch altijd recht heeft op hun leiding ten goede en dat zij den strengen plicht hebben het deze te geven gelijk hun kind verplicht is die te volgen. Helaas, hoeveel verkeeringen, B G., worden er riet lichtzinnig aangegaan, zonde vooraf gaand onderzoek naarGodsdienst, en goede zeden, zonder vooruitzicht, althans in de eerste jaren, op een huwelijk Men verkeert met elkander om veel en vrij uit te gaan, teneinde z.g. van het jonge leven te genieten, in waarheid vaak om vrij te zondigen De verloofden veroorloven zich een veel te vrijen omgang door dikwijls en lang alleen te zijn. Het zedelijkheidsgevoel is zoo zeer afge stompt, dat zij zelfs de onbetamelijke vrijheid durven nemen of opeischen, in hetzelfde huis te slapen en zonder geleide te reizen. En de ouders durven dat met verbieden en staan het toe. Ouders, zoo vragen Wij, hoe kunt gij zoo iets voor God verantwoorden Gij kent toch zelf de gevaren, die deze tijd meebrengt. Is het altijd plicht over uwe kinderen tc waken, meer dan ooit is dat plicht in den tijd van veikeering. Be seft gij niet, dat ge bij gebrek aan waakzaamheid voor God schuldig staat aan de zonden uwer kinderen V Wanneer Wij aldus nagaan, hoe de huwe lijken worden voorbereid, dan kan het ons niet verwonderen, B. G. dat er zooveel rampzalige huwelijken zijn en dat van jaar tot jaar het aan tal toeneemt van gehuwden, die met verzaking van hunne heilige verplichtingen elkander ver laten bewerend riet meer samen te kunnen leven. Neemt, B.G., deze onze waarschuwingen en vermaningen rnstig ter harte. Houdt ze ge stadig voor oogen. Leeft naar Christus' wil en wet met uwe kinderen in heiligheid en eere, wilt niet gelijkvormig worden aan deze wereld. Steunt elkander door woord en voorbeeld in dien heiligen plicht. Doet dat bijzonder door toetreding tot de daarvoor gevormde zegenrijke vereenigingen „Voor Eer en Deugd" en „Vrou- wenadel." Zoo mogen Wij eenmaal voor Gods rechterstoel van U en van ons zelven met Christus kunnen getuigen terwijl ik bij hen was, bewaarde ik hen in Uwen naam die Ge mij gegeven hebt bewaakte ik, en niemand hunner ging ten verderve, tenzij de zoon des verder/s. Tenslotte, B.G., vermanen Wij U nog veel te bidden voor onzen H. Vader den Paus en voor HareMajesteit onze geëerbiedigdeKoningin. En zal dit Ons herderlijk schrijven in alle tot het Aartsbisdom en de Bisdommen van Neder land behoorende kerken, alsmede in de kapellen, waarover een Rector is aangesteld, op Zondag Quinquagesima op de gebruikelijke wijze worden voorgelezen. Gegeven den 15den Februari 1924. H. van de Wetering, Aartsbisschop van Utrecht. A. J. Gallier, Bisschop van Haarlem. L. J. A. H. Schrijnen, Bisschop van Roermond. P. A. W. Hopmans, Bisschop van Breda. A. F. Diepen, Bisschop van 's-Herlogenbosch. 53 Men is niet geheel van de wereld afgesneden a 111611 een groot landgoed te besturen heeft. °k dat is een rijk arbeidsveld en misschien een idealer al is er dan ook geen uiterlijk suc ces aan verbonden. Ik heb zooals uw ver- nngen was, mijn studiën voltooid en ook een poging gedaan om te zien, of ik geschikt ben vo°r diplomaat. Gij hebt mij nooit gevraagd, m'j deze werkkring aantrok. Tot nu toe heb 1 zonder aan mijn eigen wensch te denken, gec aan wat ge van mij verlangdet, maar hoe u er ik wordt, hoe meer ik voel, dat ge mij ep een weg hebt gedrongen, die geheel tegen plorna^1^ 'n^ru'sc^- Tk deug niet voor öi- Het gelaat van Susanne werd rood van drift. Wat moet ik hooren Het is steeds mijn eer zucht geweest, u nog eens onder de groote mannen van ons land te zien, zoolang ge op de wereld zyt uw vader had tot mijn groot IusÏi?Ze\ f fm?kzuchti^ neiging, hier maar rustig op het land te vegeteeren. Daar liii niet S,idg W-H ha-d ik mijn hOOP g^estigd. Wilt gy mij nu ook teleurstellen? De deelname aan den Stillen Omgang te Amsterdam, is een spontane uiting van onver- valscbt, mannelijk geloof, die gepaard gaat met offerzin. Wat eigenlijk drijft ontelbare Roomsche man nen van stad en land, van eiken leeftijd en rang, Zou deze teleurstelling zoo groot voor u zijn Is die meer voor u dan dat ik mij in de vervulling van mijn plichten als landheer ge lukkig voel vroeg hij met aandrang. Zijn moeder wierp haar hoofd boos in den nek. Mijn hemel, Lothar, kan er voor een man •een grooter geluk zijn dan zijn eerzucht te bevredigen Misschien wel, mama. De eerzucht, die gij bedoelt, ,bezit ik niet. Ik verlang wel in het leven nuttig te zijn. Maar zegzelfwien ben ik tot nut als ik 'n of ande-re, zelfs belangrijkepositie in het diploma tieke corps inneem De ambten, die werke lijk van groot gewicht voor het algemeen zijn, zijn zeldzaam. En zelfs in zulke ambten is men niet altijd in staat dat te doen, wat men voor het beste houdt. Men is slechts stoffage, op den persoon en de bekwaamheden komt het weinig aan. Men is een rad, dat loopt, als de andere ook loopen. Gij spreekt met weinig achting over uw beroep, zei de moeder verontwaardigd. Het schijnt mij toe, dat ge al even weinig eerzucht bezit als uw vader. Of te veel, mama. Waarom zal ik mij buk ken en buigen, dikwijls tegen mijn overtui ging handelen, als ik in mijn rijk rechtop kan staan en heerschen Zeker, Wildenfels heeft om daar in den kouden Maartschen nacht, slaap en rust en gemak eraan te geven en een processie weg te beloopen, die van begin tot eind offers eischt Er is niets wat het oog bekoort, want elk uiter lijk vertoon wordt in iederen vorm geweerd, voor het oor valt er niets te beluisteren, dan de regelmatige stap van duizende kloeke mannen op de geasphalteerde straat. Wat drijft hen er toe, waarom wordt ieder jaar het aantal deelnemers grooter Het antwoord geeft alleen 't wondere Al taargeheimnis, dat zelfs niet wordt meegedragen in gouden monstrans, maar stil verborgen blijft, in 't Tabernakel weggesloten. Doel en einde van aller tocht is en dit brengt juist karakter aan den nachtelijken en stillen omgang de waar heid, dat God zich geeft als zielevoedsel onder broodsgedaante, 't Is niet het Sacramentsmirakel uit vroeger eeuwen te Amsterdam gewrocht, als historische bijzonderheid, die vereerd wordt, maar het steeds voortdurend wonder der voort gezette vermenigvuldiging van het levensbrood, dat vóór alles bedoeld is om genuttigd en gegeten te worden. Het is God zelf, die wordt aangebeden en gezocht. Zoo wordt het eigenlijk wezen en het eigen karakter van deze devotie daar alleen begrepen geer uiterlijk vertoon, geen luidruchtigheid, geen sier en praal verstoort de geheimzinnige wijding, die tijdeDs dezen nachtelijken bedegang over die biddende mannen komt. 't Is een samenstrooming van Roomsche man nen uit het volle werkelijke leven; zij komen zoo uit den dagstrijd van geloof tegen ongeloof en bijgeloof. 't Is een samenvloeing van enkelingen, die aan hun persoonlijke devotie uiting geven, alleen door te komen, te bidden en weer te gaan. 't Is toch ook een ziiver geheel, want ieder voelt zich verbonden met den ander, door de massale kracht van ons geloof Wat een roerend moment i it het Roomsche Credo, dat niet ziet wat er is in het Altaarsacra ment, van het Credo dat onfeilbaar weet, dat er niet, is wat men ziet! Toch is het de liefde voor den verborgen God, het kinderlijk geloof in zijn heilig wonderwerk, het vast vertrouwen in deemoedig afgebeden zegen en bescherming, toch is het dat diep besef van uitverkiezing van te mogen gelooven in het levend Brood uit den hemel neergededaald, dat tienduizenden blij en offervaardig' naar de hoofdstad doet opgaan. Vóór het licht van den morgen, bij klaren sterrennacht, bij regen, bij storm en sneeuw en felle voorjaarsbuien, voert een onverzettelijke drang naar het hart van Amsterdam waar de meeste kerken overvol zijn, waar de communie banken als belegerd worden, waar het uur der H. Missen is vervroegd, om die naar Christus hongerende mannen te voldoen. Want Christus is ons, is de bekroning van dezen nachtelijken tocht. Zeker krijgt dit jaar, nu het Internationaal Eucharistisch Congres binnen de Veste van de hoofdstad wordt gehouden, de Stille Omgang hooger wijding en dieperen zin. Wat zou meel de algemeene intentie kunnen zijn, dan dit een nederig vragen dat het Congres moge slagen ro dien zin, dat ook wij den Christus meer en beter leeren kennen in het breken des Broods, dat Hij zelf na het breken heeft overgereikt met de uitdrukkelijke bedoeling „Neemt en Eet" want zooals ik door den Vader leef, zoo leeft hij, die Mij eet door Mij." Buiteniandseh Nieuws. HET HERSTEL. De sub-commissie voor liet Bankwezen, uit de eerste commissie van experts, heeft gister middag dr. Schacht opnieuw gehoord. Deze beeft een verklaring gegeven van de wijze, waar op de door hem beoogde credietbank zou kun nen worden opgenomen in de door de commissie voorgestelde Emissiebank. Het schijnt, dat ten opzichte van deze twee bankinstellingen overeenstemming zal kunnen worden bereikt. DE BEPERKING DER BEWAPENING. In het Engelsche Lagerhuis werd gister tot den premier MacDonald de vraag gericht of hij bereid was onmiddellijk stappen te,doen tot bijeenroeping van een internationale confe rentie voor de beperking der bewapeningen. De premier antwoordde, dat deze kwestie reeds door den Volkenbond is besproken. Spre ker achtte het huidige moment niet gunstig voor een afzonderlijken stap van dien aard. Hij wilde eerst de ontwikkeling van den toe stand afwachten. MACDONALD EN POINCARE. In welingelichte kringen te Londen verwacht men, dat de briefwisseling tusschen MacDonald en Poincaré niet zal worden hervat voor het einde van Maart, aangezien voor dien tijd moei lijk een beslissing van den oppersten raad zal kunnen zijn verkregen. Hoe deze briefwisseling verder -ml loopen hangt natuurlijk voor een groot deel af van de meeningen, die in de commissie van herstel tot uitdrukking zullen komen. Men is in Londen van meening, dat de uit eenzetting door MacDonald gegeven, geen ge legenheid openlaat voor verder marchandeeren van Engelsche zijde zoodat eventueele toenade ring van Fransche zijde moet komen en men verwacht dat de financieele toestand van Frank rijk dit op den duur noodig zal maken. DE KABINETSCRISIS IN BELGIE. Uit Brussel verluidt Aan alle rijden dringt men er bij Theunis op aan, om de leiding der zaken in honden te houden, tenminste tot de oplossing van de herstelkwestie. De minister van Staat, Max, heeft bij Theunis eveneens in dezen zin aangedrongen. Gistermiddag heeft de koning den demission- nairen ministervoor de EconomischeAangel'egen- heden, Vandevijvere, ontvangen, met wien hij een langdurig onderhoud heeft gehad over de crisis en hare gevolgen. Vandevijvere is van meening, dat er, om Theunis te vervangen, inderdaad alleen Theunis is. Om vijf uur heeft de koning ten paleize te Brussel ontboden een der leiders van de Vlaam- sche rechterzijde, Van Cauwelaert. Men ver zekert, dat deze als zijn meening zou hebben te kennen gegeven, dat Vandevijvere het ver trouwen van zijn groep zou hebben, ondanks alles. DE ENGELSCHE BEGROOTING. Naar in Labourkringen verluidt, zal de kanse lier van de Schatkist over het financieele jaar, hetwelk deze maand afloopt, een surplus van circa 40 millioen pond sterling kunnen boeken. HET IIITTLER-PIIOCES. Bij de verdere behandeling van het Hittler- proces heeft de verdediger van Ludendorff op de arrestatie van Von Kahr en Von Lossow aangedrongen. bekwame beambten. Maar ik zou toch mis schien voor mij en mijn ondergeschikten wat beters kunnen uitwerken, als ik mijzelf met 'Te aanwending van mijn geheele persoonlijk- he d aan het hoofd plaatste. Het is een mooi, trotsch gevoel, het wel en wee van veel men- schen in handen te hebben. Kunt ge dat niet roet me meevoelen Ik geloof, dat mijn vader precies zoo gevoeld heeft De mond van gravin Susanne kreeg een scherpe, bijna verachtelijke trek. Haar oo gen keken somber in die van haar zoon. Uw vader was een zwakkeling stiet zij ver toornd uit. Mama Ja dat was hij. Ge hoeft mij niet zoo vertoornd aan te zien, omdat ik de dingen hij hun naam noem. Uw grootmoeder zal uw vader wel in een ideaal licht voor u hebben geschilderd, ik zeg u echter nog eens, hij was een zwakkeling, zonder eerzuchl. En ik duld het niet, dat ge zijn voetstappen volgt. Ge blijft getrouw aan uw loopbaan, ik wil het en ge zult u moeten voegen. Lothar stond op en liep naar het raam. Toen 'nj zich na eenige oogenblikken omwendde, zag hij zeer bleek. Het schimpen op zijn va- Jer door zijn moeder had den band tusschen hem en haar nog losser gemaakt. Hij kwam roet een vastbesloten uitdrukking in de oo gen voor zijn moeder staan. Om zijn bree- de kin lag een trek van onbuigzame energie. Mama, ik ben nu op een leeftijd, waarin ik zelf een besluit over mijn toekomst kan nemen. En bij allen eerbied voor u, ik zou waard zijn een zwakkeling genoemd te wor den, als ik mij tegen mijn wil in een beroep liet vasthouden, dat mij werd opgedrongen, toen ik nog te jong was om zelf een besluit te nemen en dat mij in het gehe el geen be vrediging geeft. Mijn vader zelf zou mij daar in niet belemmeren hij zou rcke.ning houden met mijn wil. Ik kan dat met uw wenschen niet doen. Susanne stond driftig op. Ge weigert mij te gehoorzamen riep zij driftig. Vergeef mij, in di opzicht kan een man slechts zijn eigen wil gehoorzamen. Ik be loof u vrijwillig nog een jaar naar Rome te gaan en mijzelf gedurende dien tijd ernstig te bedenken. Kom ik tot geen ander resul taat, dan leg ik mijn ambt neer en keer voor goed naar Wildenfels terug. Zij keken elkaar een oogenblilt zwijgend aan, bijna als twee tegenstanders, die hun krachten meten. Het gelaat van Lothar droeg U'L stempel van een ijzeren wil. Zijn moeder bemerkte, dat hij een krachtiger aard had dan zijn vader. (Wordt vervolgd). NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT I TaIa f a nn I 1 HK Tk IftA

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1924 | | pagina 1