Het geslacht der Surgaos. DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN EU 47ste Jaargang. Maandag 8 September 1924. No. 14042 Bureau: KOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 85 Postbus: 39. Abonnementen per 3 maanden 2.70, per week 20 cent-, franco per post 3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advertentiën: 15 regels 1.75 elke regel daarboven ^5 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. Gratis-Ongevallenverzekering f 500 bij levenslange geheele invaliditeit200 bij verlies van een liand, voet oï oog f 200 bij dood f 200 bij verlies van een duim; f 60 bij verlies van een wijsvinger; f 15 bij verlies van eiken anderen vinger. De verzekering wordt gewaarborgd door de N.Holl.Algern. Verz.bank Schiedam Bnitenlandseh DE VOLKENBONDSVERGA DERING De Volkenbondsvergadering heeft Zaterdag met algeineene stemmen een gemeenschappe lijke Fransch-Engelsche resolutie aangenomen, volgens welke de ontwapeningscommissie de documenten in zake arbitrage, veiligheid en ontwapening zal onderzoeken, ten einde zoo spoedig mogelijk een int. ontwapeningsconfe rentie te kunnen bijeenroepen. Herriot heeft verklaard, geen bezwaar tegen een permanenten Duitsehen zetel in den V o 1- kenbbndsraad te hebben, indien alle moeilijkheden uit den weg zijn geruimd. Herriot en MacDonald zijn gister omstreeks halftien te Parijs aangekomen en werden door een talrijk publiek luide toege juicht. Zij begaven zich per auto naar de Gare du Nord, waar MacDonald per trein verder reisde om naar Londen te gaan. MacDonald en Herriot spraken met elkander tot het mo ment dat de trein vertrok, waarbij de beide premiers opnieuw luide werden toegejuicht. Herriot begaf zich daarna naar den Quai d'Orsay, en vertrok naar Meaux, waar hij een banket bijwoonde ter herdenking van den slag aan de Marne. Persstemmen. f De Fransche bladen leggen nadruk op het strikt logische karakter en de helderheid in de rede van Herriot, Vrijdag gehouden. De „Petit, Parisicn" schrijft „Herriot's these was het gezond verstand zelf tot het einde toe bleef hij op het terrein der solide realiteit". De „Ere Nouvelle" zegt „Herriot heeft met stralende en gloeiende welsprekendheid het vreedzaam en democratisch ideaal van Frank rijk in het licht gesteld." De „Homme Libre" schrijft„Het woord van Frankrijk aan de geheele wereld was ferm en waardig, uiterst verstandig en vol gevoelig heid en tact." De Matin" drukt zich als volgt uit: „Her riot heeft te Genève de woorden geformu leerd, waarop geheel Frankrijk wachttehij was zeer misSchien wel te zeer edelmoedig, hij was helder, dringend in zijn taal, ontroerend in zijn betoog." Ook de bladen die Herriot's opvattingen niet geheel deelen, ja zelfs de oppositiebladen erkennen eenstemmig den enormen indruk, dien de rede van Herriot heeft gewekt. „Aan die rede", zoo schrijft het „Journal", „heeft Frankrijk een onvergetelijk en dag te danken." De Engelsche bladen geven nog weinig com mentaar over Herriot's rede te Genève. De aandacht is vooral gericht op Herriot's ant woord op MacDonald's verlangen van een de finitie van het begrip „aanval", waarbij hij zeide een aanvaller is die partij, welke weigert zich te onderwerpen aan arbitrage. De corres pondenten wijzen er op, dat dit idee uit alle redevoeringen en documenten te Genève naar voren komt. Het is vervat in de Amerikaansche voorstellen en in het ontwerp-verdrag voor wederzijdsche hulpverleening. De ,,Times"-correspondent zegtAls de hui dige vergadering van den Bond dit beginsel neerlegt in een informeele resolutie, zal hij tenminste een stap hebben gedaan in de richting v an algemt ene gedwongen arbitrage. Te oordeelen naar de ontvangst van Herriot's 27 Monica opende de deur, na te vergeefs ge klopt te hebben. Zij zag een nauwe rookerige keet, waar op een groote platte steen, die tot haard diende, een vuur brandde, een bed van droge blaren en varens in een soort van nis en eindelijk zag zij haar vader, die, gewikkeld in een herdersmantel, op een houten blok bij het venster in zijn lectuur verdiept zat. Hij scheen hersteld. Zijn altijd bleek gelaat door witte haren omlijst, toonde geen spoor van ziekte meer. Hij ging geheel in zijn lectuur op noch het geblaf der honden, noch de komst van Monica hadden zijn aandacht getrokken. „He, daar is mijn dochter," zei hij, daar Monica hem op luiden toon goeden morgen wenschte. Hij stond op om haar te verwelkomen. „Kom binnen, Monica, doe de deur dicht en ga zitten. Hoe gaat het u Cusschen uw beren daar op Burgau Ik moet zeggen," sprak hij, na een snellen blik op geheel haar uiterlijk te hebben geworpen, „dat uw uitzicht niet veel verbeterd is. Dit is echter te verwachten, als de oude dame, die zoo op een wezel gelijkt, u denzelfden pot voorzet, dien het haar behaagt mij te verschaffen." Monica meende haar vader goed te kennen verklaring in zake zijn adhaesie aan dat denk. beeld, schijnt er een zeer goede kans te bestaan in zake zijn definitieve aanvaarding door de 49 naties, die thans te Genève vertegenwoordigd zijn. De „Daily News" schrijftHet essentieele belang von de verklaringen van MacDonald en Herriot is, dat de premiers van de machtigste staten in den Bond een gezaghebbende leiding hebben gegeven, welke alle volgende discussies ten zeerste zal beinvloeden, benevens alle for- meele plannen voor de beperking der oorlogs mogelijkheden, terwijl de statuten van den Bond er meer effectief door zullen worden. Men kan gerust zeggen, dat MacDonald kan rekenen op den steun van de groote meerderheid van het volk van Groot-Brittannië bij iedere poging om den Bond vooruit te brengen. Het is aan Herriot te danken, dat zijn regeering parallel gaat met de Britsche in zake de verklaring van een nieuw arbitrage-charter en voor een nieuwe ontwape ningsconferentie. SEIPEL NAAR GENEVE. De ministerraad te Weenen heeft besloten, dat bondskanselier Seipel naar Genève zal gaan om de vergadering van den Volkenbond verder bij te wonen. Hij zou waarschijnlijk heden ver trekken. DUITSCHLAND EN DE VOLKENBOND. De voormalige Rijksdagpresident, de sociaal democraat dr. Loebe, heeft een schrijv en gericht aan den Rijksminister van Buitenlandsche Zaken, dr. Stresemann, waarin hij' met een beroep op wat MacDonald te Genève heeft gezegd, erop aandringt, dat Stresemann bij den Volkenbond namens Duitschland een verzoek zal indienen, om in den Volkenbond te worden opgenomen. HET BRITSCII-RUSSISCHE VERDRAG. Het liberale Lagerhuislid J. O'Neill verklaarde gister in een openbare redevoering te Lancaster, dat de liberale partij van het Lagerhuis op het oogenblik verdeeld is over de bekrachtiging van het Engelsch-Russisch verdrag. Niettemin sprak hij de verwachting uit, dat het meerendeel der liberale partij met de Labourpartij voor be krachtiging zal stemmen, hetgeen een voldoende meerderheid zou geven. Tot zoover deze spreker. Waarschijnlijk zul len de aanhangers van Lloyd George in 't La gerhuis zich van stemming onthouden. Indien bovenstaande voorspelling zou uitkomen, zou het liberale partijbestuur evenwel een mal fi guur slaan, omdat het nog dezer dagen het ver drag een wassen neus heeft genoemd. SPANJE. Primo de Rivera heeft een uitvoerig mani fest gerict tot hel leger en de vloot ter gelegen heid van het eenjarig bestaan van het direc toire. Het document zegt, dat het directoire gedurende eenige maanden nog de rnacht in handen zal moeten houden, ten einde de diverse problemen van het openbare leven, met name de kwestieMarokko op te lossen. DE RIVERA NAAR MAROKKO. Primo de Rivera en de generaals Jordana, Muslera en Pedro zijn in de richting Tetoean vertrokken. en evenwel verrastte haar deze opgewektheid, deze geestigheid en de veerkracht van zijn Ierschen aard. „Ja," zei Patrice O'Hava, „ik heb aan mijn knechtje, dien rossigen jongen - je hebt hem zeker ontmoet, want de weerschijn ligt nog op je wangen ik heb hem het uitsluitend gebruik van ons rollend huis afgestaan en ben hierin getrokken, waar ik alles voor mij alleen heb." „Alles „Je meent misschien dat mij nog wel iets ontbreekt. Het is echter in elk geval beter dan het logies dat men voor mij gereed maakte, toen wij Ierland verlieten." Hoe kon hij op dezen toon de herinneringen oproepen, die nog steeds den slaap van Monica verstoorden en haar in haar droomen verschrikten „Ik veronderstel dat het kasteel van Black- born voldoet aan de hooge eischen die ge stelt en dat ge met uw betrekking tevreden zijt. Ik zou mij schuldig achten, als ik hen iets verweet, Monica, want wij zaten niet weinig in het nauw. De Burgaus hebben een genialen inval gehad met mij dit oord als schuilplaats te wijzen, ik ben onder deze vermomming veiliger dan in het sterkste kasteel. En het idee was even eenvoudig en goed. Het kwam van dien jongenman, die een beetje gedraaid is, naar het mij toescheen. Wacht u voor dien jonkman, Mona, stel geen vertrouwen in hem. Je ontbijt toch met mij, hoop ik Hij nam uit een kast, die niet zichtbaar was, gerookte ham, brood, kaas en bier. Terwijl hij CHINA. De militaire gouverneur van Tse-Kiang maakt bekend, dat zijn strijdkrachten de troepen uit Iviang-Soe te Hwang-toe, op 15 mijl afstand van Sjanghai hebben verdreven. Een bericht uit Canton, dat van andere zijde wordt bevestigd, zegt, dat Soèn Yat Sen voor nemens is, troepen naar het Noorden te zenden om de strijdkrachten uit Tse-Kiang te steunen. De Britsche gezant te Tokio, die pas is terug gekeerd van een bezoek aan Korea en China, zeiden den toestand nabij Sjanghai ernstig te vinden. Hij is overtuigd, dat Japan met de andere mogendheden zal samenwerken voor de bescherming van de belangen der vreende- lingen. De Japansche premier Kato verklaarde, dat een lange duur van den strijd niet waarschijnlijk is, omdat aan beide zijden verdeeldheid heérscht benevens gebrek aan geld, terwijl de overstroo mingen vechten uiterst moeilijk maken. Het kabinet te Peking heeft een order uit gevaardigd, waarbij de militaire gouverneur van Tse-Kiang en de commissaris voor de Verdediging te Sjanghai van hun officieelen post worden ontheven en aan den militairen gouverneur van Kiang-Soe last wordt gegeven, een expeditie uit te zenden om deze rebellen tot gehoorzaamheid aan de centrale regeering te brengen, voorts om de orde te herstellen en eindelijk om de noodige maatregelen te nemen ter bescherming van de levens en eigendommen der vreemdelingen. In het communiqué wordt gezegd, dat deze order is uitgevaardigd ten einde aan den burger oorlog een einde te maken. Hieruit blijkt dus, dat de regeering openlijk partij kiest tegen Tse-Kiang. CHILI. In enkele dagen is in Chili een vreedzame omwenteling doorgevoerd. De openbare meening van het land was reeds langen tijd ontstemd door het zelfzuchtig drijven der politieke par tijen en afgevaardigden. Bij de behandeling der begroeting werden de verschillende posten voor openbare diensten, zooals leger en vloot, verminderd, terwijl aan enkele hooggeplaatste posten grooter salarissen werden verbonden. Dit deed de maat overloopen. In de nachte lijke zitting van Zaterdag verschenen eenige legerofficieren in het parlement om hiertegen te protesteeren. Zij vroegen verder ophelderin gen over uitdrukkingen, dooi- den president ge bezigd. Bij de tooneelen, die nu volgden nam het kabinet zijn ontslag. Later kwamen de hoofden van leger en vloot bijeen om den toe stand te bespreken. Aan den president van de republiek werd eert. memorandum met eischen overhandigd, hetwelk werd aanvaard. Er is thans een militaire regeering ingesteld volgens Spaansch voorbeeld, onder leiding van generaal Altamirona. Deze deelde mede, dat de regeering grondige veranderingen in het bestuur zal. brengen door opheffing der partijpolitiek, ter wijl stabiliseering der financiën zal volgen. Verder is last gegeven tot arrestatie van eenige Kamerleden. ALLERLEI, Uit Berlijn Naar van bevoegde zijde wordt medegedeeld, heeft generaal Degoutte een order uitgevaardigd, volgens welke alle politieke at en Monica bediende, bleef hij maar al door praten. „Toen je binnenkwam, deed ik mij te goed aan Virgifius. Ja, ik heb mijn Virgilius uit de schipbreuk gered en hij is mij nooit kostbaarder geweest dan hier. Ik heb ook mijn plannen in het hoofd en heb in groote lijnen eenige artikelen ontworpen, die onze goede jongens zullen wakker schudden. „Patrik O'FIava voor altijd Hij had deze laatste woorden uitgestootcn met een boosaardig genoegen en met onweer staanbare geestdrift. Ze riepen echter bij Mo nica zooveel Ongelukkige uren in het geheugen, dat zij er onaangenaam door getroffen werd. „Vader," sprak zij smeekend met bevende stem, hebt u dan plan om nog eens te beginnen „Opnieuw beginnen Ik ben nooit geëindigd." „En is het daarvoor," hernam zij met een wanhopige poging, „dat ge al uw pogingen op niets zaagt uitloopen O, fluisterde zij, „zooveel vermoeienissen, zooveel kwellingen voor niet misschien om het kwaad erger te maken." „Wat," riep hij op spottend meelijdenden toon, „reeds aan het einde uwer krachten Zoo spoedig ontmoedigd O, Monica van Lens, Monica van Lens, bewaart den naam uwer moeder." „Neen vader, ik zal den uwen dragen," her nam zij met een plotselinge vurigheid, „en ik zal hem waardig dragen. Vergeet ge echter wat wij geleden hebben gevangenen onmiddellijk in vrijheid worden gesteld. -Uit Berlijn De opheffing van de Oostelijke douanegrens, zal reeds 24 uur vóór den afgespro ken termijn, plaats hebben, namelijk in den nacht van 8 op 9 September a.s., des avonds te 12 uur. Rijkskanselier Marx heeft aan de premiers van Frankrijk, Engeland en België laten weten, dat 't Duitsche protest in zake de schuldvraag thans gepubliceerd zal worden. Herriot heeft naar aanleiding hiervan voor de gevolgen ge waarschuwd. Na de, ontruiming van het Roergebied, zal de militaire diensttijd in België met 2 maan den worden verkort. Het Trades Union Congres heeft zich tegen verplichte arbitrage bij arbeidsgeschillen uit gesproken. Binnenland. „De morgen." Zaterdag heeft het nieuwe dagblad „De Mor gen" zijn intree in de Katholieke dagbladjour nalistiek gedaan. Dit is het 32e Katholieke dagblad, dat in ons land verschijnt. „Nieuw Nederland" schrijft er het volgende van De herinneringen aan de vermaning van den jubileerenden Metropoliet, die op zijn jubeldag zoo ernstig tot eenheid onder de Nederlandsc.he Katholieken maande, is niet van onpas in deze week, nu te Helmond een handige uitgever, speculaerend op zekere tijdelijke stemmingen en volksgroepeeringen, „De Morgen" wil doen opgaan, omdat „naar mijn opinie zooals hij schrijft hieraan behoefte bestaat." Het is een betreurenswaardig verschijnsel in ons katholiek beschavingsleven, dat niet aan de bevoegdheid van de geroepen leiders dier beschaving, maar aan de mercantiele inzichten van een uitgever wordt overgelaten om gelijk hij in een hoofdartikel van het eerste nummer opzette „nu en dan een toon te laten klinken, die wellicht niet zal bevallen, maar die noodig zal zijn aan te slaan." Nog meer is het te betreuren, dat de uitgever, die aldus den nieuwen toon wil aangeven, welke „sommigen niet zal bevallen" en onder deze sommigen kan men veilig de meerderheid van den gezaghebbenden clerus en de leidende fi guren in ons politiek en maatschappelijk leven rekenen enkele bekwame journalisten heeft weten te vinden en tot een redactie te organi- seeren, aan wier talent en goede meening men evenmin behoeft te twijfelen 'als aan den durf, waarmede zij aan de uitgeversgedachte zullen beantwoorden, om „in deze verwarde tijden critiek uit te oefenen." Wij hebben, Goddank, in onze katholieke pers voldoende schrijvers, die hun plicht kennen en berekend zijn voor de taak, om te pas en zelfs te onpas met een even krachtige als ge gronde critiek ongewenschte toestanden en verschijnselen in het katholieke leven aan te tasten of het initiatief voor noodzakelijke nieuwe stuwing en strooming van dit leven te nemen. Maar durf in het onbesuisde het niet rustig en verstandig leiden, maar verwarren van be paalde volksgroepen en haar neigingen het rau welings in het publiek gooien van onrijpe vraag stukken, die niet eens in de studeerkamer van deskundigen haar oplossing hebben gevonden het opzweepen van de openbare meening in de „Vergeten Hij sloeg de oogen neer en beschouwde zijn pols, die een lang en diep litteeken vertoonde. „O, als ge afstand wilde doen," sprak zij, „ik zou voor u werken, ik zou u het leven aange naam maken Maar, uit deernis met mij, als het niet is om u zelf, doe afstand, doe afstand van het onmogelijke." Zij zweeg verschrikt zoo was haar vader ver anderd. In de lijst der witte haren verhardde zich het gelaat van Patrice O'Hava, het werd een gelaat van steen. De oude man antwoordde haar zonder hef tigheid hij was nooit heftig tegen haar maar zij kende deze onverbiddelijke kalmte, die bij hem het teeken was van een grenzenlooze energie. „Gij werktet voor mij, Mona. Waart gij het niet, die den prijs van mijn overtocht met de Cyque verdiend hebt Ik zal bepaald den lOen Januari scheep gaan naar Amerika. Vóór dien tijd echter zal ik naar Ierland terugkeeren om papieren te halen, die onzen vrienden gevaarlijk kunnen zijn." „Maar u is hier veilig," zuchtte zij, „waarom vooral naar Ierland terugkeeren Blijf bij voorbeeld tot het voorjaar. Misschien zal men mij dan bevrijden en wij zouden samen kunnen vertrekken." (Wordl vervolgd). E COUR

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1924 | | pagina 1