r.£WrPv,:r
VOORscmeëèam en omstreken
DITJES EIM DATJES.
48ste Jaargang;
Zaterdag 28 Februari 1925,
Te'efoon Intercommunaal 85. Postbus 39. 4 ei
14187
BureauKOEMARKT i. Telefoon Intercommunaal 85. Postbus: 39
bobW3 DnerkwenrtLeinAr a ™&nden 2-70- P*' week 20 cent, franco per
mrt ÓLerkScht W cïs 11 mi'" ^'^^-«„dnumn.er
:fi" e" V'jW'.herllri'jl,Jdij't «dverteereD. T.rievea worden op aanvreag
Gratis-Üngevallenverzekerinn If 511(1 hii lairandn»»rp-r;toegezonden. Incassokosten worden berekend. °P 8'
Julin; 1 SO bij verlies van een wijsvinder; f 15 bij verliet ranriktn anderm vinna"'' r^vw'übtriÜt j!""4' V°!' ?®S S 12U« bij dood1100 bij verlies v»n een
Dit nummer bestaat ni^^Made^8^8^""
TWEEDE BLAD.
B i n a e n a n 4.
De S.D.A.P. iu staat van beschuldiging.
'Uit een correspondentie in de „Tel"
„Het „Centrum (de Duitsche Katholieke
Paity) heeft van liet eerste oogenblik af, dat de
Barmat-affaire aan het lirlit kwam, met do
grootst mogelijke scherpte ingegrepen tegen zijn
partijleden, die meer of minder gecompromit
teerd waren.
Zoowel Dr. Hoefle als Lange-Hegermann zijn
direct na de uitbreking van het schandaal als
Rijksdagafgevaardigden gesuspendeerd. Naai
de commissies van onderzoek zond het Centrum
partijleden, wier integriteit door vriend of
vijand niet in twijfel kon worden getrokken cn
die zelfs als persoonlijke tegenstanders der ge
compromitteerde Centrumslieden kunnen gelden.
I oen de advocaat van Barmat zich de onvoor
zichtige uitlating liet ontvallen, dat Barmat zich
eeengoed als Dr. Hoefle op vrije voeten kon be
vinden, volgde onmiddellijk de arrestatie van
laatstgenoemde. Het Centrum berustte liever in
de arrestatie van een invloedrijk partijgenoot,
dan dat het een vinger uitstak om de invrijheid
stelling van Barmat te bewerken. Toch behoefde
c e Centrumpartij in het Barmat-schandaal niet
zoo voorzichting te zijn als men dat van de soc.-
democratie moest verwachten. Het waren geen
Nederlandsche vrienden van het Centrum, die
den verdachten O.-W.'er in Duitschland introdu
ceerden en de Centiumslieden, die hier later
tot hun schade met de Barmats in aanraking
kwamen, kunnen tot hun verdediging aanvoeren,
dat zij connecties aanknoopten met lieden, die
met den President der Republiek, mot drie
vroegere Rijkskanseliers, met den politic-presi
dent van Berlijn en met alle overige kopstukken
van een groole politieke partij sedert jaren in
verbinding stonden. Barmat was de. Maecenas
van de Nederlandsche en Duitsche sociaal-demo
cratie. Daarentegen beperkten zijn betrekkingen
tot het Centrum zich ertoe, dal hij erin geslaagd
is onder meer dan honderd Rijksdag- en Lands-
ciag-afgcvaardigden twee zwakke broeders te
vinden.
Voor de Duitsche sociaal-democratie in het
hijzonder is de affaire-Barmat een kwestie van
leven en dood geworden. Reeds vroeger heeft in
Nederland Edo Fimmen verklaard, dat Bar
mat de g e h e e1e Nederlandsche
sociaal-democratie corrumpeer-
d e. Of er voor Nederland in deze uitdrukking
overdrijving schuilt Deze vraag behoeven wij
niet te •beantwoorden. Voor de Duitsche sociaal
democratie is de door Fimmen gestelde diagnose
volkomen juist. In weerwil van Bauer's executie
en van het geval Richter, durft de Duitsche
sociaal-democratie de Barmats nog altijd niet
los te laten en haar Rijksdag- en Landsdag
afgevaardigden staan als schildwachten voor
een gevangenis. Afstuitend zijn de tooneekn,
die zich in de' commissies van onderzoek af
spelen, waar de Sociaal-De mocratische ver
tegenwoordigers als de verdedigers der familie
Barmat optreden. Iedere Pruisische beambte, die
iets ten ongunsté der Barmats verklaart, wordt
door de Sociaal-Democratische leden der com
missie aan een scherp en partijdig kruisverhoor
onderworpen. Bauer werd losgelaten, nadat de
nationalistische „Lokal-Anzeiger" bewezen had,
dat hij een leugenaar was. Richter is op zijn
post gehandhaafd totdat de Officier van Justitie
met zijn arrestatie dreigde. De overige vrienden
van Barmat in de Sociaal-Democratische partij
gaan voort hun mandaat als Rijksdagafgevaar
digden of als leden van den Landdag uit te
oefenen. Geen enkele sociaal-democratische stem
gaat er uit den boezem der partij op, die tegen
de betrekkingen tusschen de sociaal-democrati-
en internationale speculanten protesteert. Wie
zou het ook doen Hij, die het zou wagen, zou
zich bloot stellen aan de wraak der corypheen
die zonder uilzonaermg bij hel schandaal beirokken
zijn. Inoien de Duitsche Sociaal-democratie
de moieele kracht niet Vindt om dc gecompro
mitteerde elementen te verwijderen uit de in
vloedrijke posities, die zij op het oogenblik nog
beklecden, dan zal voor haar het Barmal-
schandaal geen incident, maar een onherstel
bare ramp blijken te zijn."
er op aan, dat geen enkel blad of het moest de
IVIegraaf zijn, maar die telt. in zulke nuLionale
belangen niet meer mee ook maar een greintje
voelt voor eenig militair verbond. Ook Ncder-
landsche' bladen, die nóg niet veel gevoelen voor
do stamvei wante belangen in Vlaanderen en
die zijn er helaas nog moeten toch niets
hebben van een hond met welk Jand ook. Wij
willen geheel zelfstandig blijven.
Zelfs is die trek zóó sterk bij ons, dat menigeen
juist daardoor ook min of meer wordt terug
gehouden voor culturcele handen, zelfs met stam
verwanten
Breei'o zeide liet reeds in z'n dagen „'t kan
verkeeren" na hein hebben duizenden hét her
haald, en voor hem, had 't leven zelf 't reeds
millioenen malen uitgedrukt, in evenzooveel
feiten.
Dit laatste is niet veranderd.
Het kan verkeeren naar oij.s believen, en „clan
gat-ie goed" 't kan verkeeren teiï kwade
„dan gaat-ie verkeerd".
De fiscus heeft ons dc laatste jaren het vel
over den neus gehaald voor iederen pijnkreet
voor elk protest, had de grimmige kribbebijl er'
alleen een wijdsch gebaar, dat duidde op dé
bodem-vertoonende schatkist en op het bodem-
looze vat der schulden.
Er moest geld wezen voor dit, geld wezen voor
en er was geen geld voor dit, er was
geen geld voor datdus men slikte zijn kreet
in, begroef zijn protest eervol in de een of andere
motiecn betaalde.
„Het kan verkeeren" neen, het is verkeerd
Althans ten deele.Gcld schijnt er weer in dc schat
kist. te zijn, maar het betalen gaat gewoon door.
Met recht't Is „verkeerd"
Je krijgt 't zoo op je nuchtere maag in je
ochtendblad te verduwen.
Onvoorbereid lees je Voor een ambtswoning
van den minister van buitenlandsche zaken,
Wordt aangevraagd een half millioen harde gul
dens. Je hoopt nog op een drukfout„niks hoor",
t is werkelijk zegge en schrijve 500.000 pop.
Kregelig zoek je naar de motieven, die ie
weldra bij bosjes vindt.
•et U, zegt de toelichting, de minister woont
Nederland in militairen Bond
Dezer dagen, in een drietal artikelen de be
trekkingen tusschen Nederland en België na
gaand, heeft de „Resb." aan 't slot de dwingerij
besproken, waarmee men ons in een verbond
met België en Frankrijk en Engeland wil duwen.
i;We gelooven niet, dat er een schijn van kans
is dat een Regeering, die én in 1923 de garantie
verdragen van Lord Robert Cecil alwees én
tegenover het pact van Geneve in 1924 een zeer
aarzelende houding aannam, omdat het hoofd
beginsel van haar buitenlandsch beleid is een
zelfstandigheidspolitiek, thans zou toetreden
tot een militair verbond ais thans bepleit wordt.
En zelfs wanneer ze dat zou doen, zou daar
tegen bij ons volk zulk een verzet rijzen,dat deze
voornemens der Regeering nooit werkelijkheid
konden worden.
Maar op dit gebied heeft onze Regèerim' te
zeer het vertrouwen van schier alle partijen in
ons land, dan dat er iemand een ernstige vrees
zou koesteren dat de Regeering op het Engelsch-
Belgische plan zou ingaan.
In de Nederlandsche buitenlandsche politiek
is gelukkig voor geen enkel militair verbond
in welken vorm dan ook, plaats
Het weekblad „Vlaanderen", breed uit die
artikelen citeerend, teekent bij dat slot aan
Deze verklaring der redactie van het Haag-
sche R. K. Dagblad is geruststellend, hoewei
wij dezen toon eens zouden willen zien aanslaan
ook door nóg belangrijker NoordnedeHandsche
persorganen, als b.v. de „N. R. Courant." Want
de tragische vraag kan als volgt worden gesteld
Zal Noord-Nederland er toe bijdragen om den
verdrukker van Zuid-Nederland te sterken?"
Het zou natuurlijk ook ons genoegen doen
ais de „N. Rott. Cl." en andere groole organen
m gelijken geest schreven. Al achten wij zulks
niet strikt noodzakelijk, een algemeene krachtige
afwijzing zou allicht het gevolg hebben, dat het
pc azel in de buitenlandsche pers zou ophouden.
vengens kan „Vlaanderen" gerust zijn. Ook
zonder dal, die bladen zich uitspreken, kan ze
Bibberende Liberalen
Naar aanleiding ,van een uitlating in het
orgaan der Rotterdamsche burgerwacht, deelt
.het „Volk" het volgende verhaal mee, dat liet
als „historische herinnering" betitelt
,,Ioen in Duitschland de revolutie was uit
gebroken, noodigde burgemeester Zimmerman
onze partijgenooten Brautigam en Heykoop,
die hij in een conferentie had opgespoord, per
tehdoon dringend uit om hem ten raadhuize
te komen bezoeken. Daai deelde de heer Zim
merman onzen beiden partijgenooten mede,
zeer wel te begrijpen, dat de revolutie niet bij
de grenzen van ons land lmlt zou houden. Het
eenige wal hij hun nu verzocht, wanneer zij de
macht in handen zouden krijgen, was, oni' de
persoon der koningin te sparen, de orde te hand
haven en te willen bevorderen, dat niet gemeente
diensten als ziekenhuizen, waterleiding enz. be
moeilijkt zouden worden.
„De heer Zimmerman toonde zich bij dit
onderhoud belangrijk minder heldhaftig dan
hij het thans wel wil doen voorkomen te zijn
geweest. Eerst toen hem bleek, dat hier van een
revolutie niets zou komen, vond hij zijn helden
moed terug,riep de schare der edele burgerwacfi-
telingen bijeen en barrikadeerde het raadhuis
mot zandzakken.
Thans na zes jaren, een klein toontje lager te
zingen, zou den heer Zimmerman niet misstaan."
Dit verhaal, als „histoiiseh" betiteld, is toch
haast ongelooflijk. Wel weten we Aan ouds, dat
in de Novemberdagen van 1918 vast alle liberalen
bibberden als een rietje, maar dat een man
als Zimmerman zelfs op de vlucht zou zijn
geslagen vóór er één haan gekraaid had we
willen eerst meer „bewijs", vóórdat we het
kunnen aannemen.
Ook zonder dat dit zoo gebeurd zou zijn,
weten we genoeg van de liberale vreesachtigheid
urn te beseffen, wat er van ons land terecht ware
gekomen, ais we toen geen rechtsche regeering
hadden gehad, die bij monde van minister Ruys
«en demagoog onvervaard in 't gezicht dorst
shngerende Regeering wijkt niet.
t liberalisme voelde zich niet meer opgewassen
j egen socialisme en revolulie en gaf'zich reeds
D,j voorbaat over
lende opmerkingen, in de afdeelingen der Eer
ste Kamer gemaakt over „Justitie" mede door
het parket te Tiel besloten uit hoofde van
opportuniteit. De beslissing blijkt genomen te
zijn na ernstig beraad, terwijl er voor den mi
nister geen aanleiding bestond daarop invloed
uit teoefenen in dien zin, dat toch een strafver
volging zou worden ingesteld. De gronden mede
te doelen, waarop de genomen beslissing berust,
heeft wel ernstige bedenking, daar een en ander
samenhangt met het onderzoek in de groote
moordzaak zelf, waaromtrent een strikte geheim
houding voorshands geraden schijnt.
Wat betreft de vraag in hoeverre het toe
laatbaar is voor het verdere voortgezette on
derzoek naar dit zware misdrijf van de dien
sten van den genoemden commissaris van po
litie gebruik te maken, vestigt de minister er
de aandacht op dat het aan de justitieele auto
riteiten, onder wier leiding het verder onder
zoek plaats heeft, moet worden overgelaten met
inachtneming van verschillende belangen te
beslissen, wie zij voor dat onderzoek zullen te
werk stellen.
De minister meent intusschen niet te mogen
nalaten er op te wijzen, dat uit het niet ver
volgen van den schrijver van bovengenoemde
ai tikelen zonder meer niet mag worden afgeleid,
dat het door dien schrijver tegen den commissa
ris an politie aangevoerde als waarheid is ko
men vast te staan.
Gemengd Nieuws.
in een huis, eigendom van de Koningin en die
heeft laten weten, uwes moet er uit. want over
twee jaar, wordt prinses Juliana achttien jaai
krijgt dan haar grondwettelijke toelage van twee'
ton, en bchooi l bij zoo'n vorstelijk inkomen toch
wel een vorstelijk onderkpmen te hébben
Dc minister dient dus, wil hij niet mek zim
hebben en houwen, op de keien komen, lol groot
vermaak der Haagscbe straatjeugd naar een
ander hutje om te zien. 8 r een
N u heeft de minister het met zijn buitenlandsche
laken vreeselijk druk (er gaatje wat bij hem om)
en kan alzoo moeilijk zelf de huisjesmelkers af-
loopen, waarom de oplossing is, dat er voor rijks
rekening een villa gebouwd wordt, naar de ei-
schen des yds envan de rijksbouwmeesters
-die erschen samen nooit onder 't half millioen
deï!'iïw men düS voIdGenfJe «iets an-
dcis is t of men ze voldoende vindt
eigen SSfcn w®'v de betrokk™ "inister voor
eigen kosten het gebouw moet meubileeren zoo
dat men als t zaakje voltooid is, weer motieven
heeft om zijn salaris te verhoogén. m0t'eVen
Zoo snijdt het mes van twee kanten in de
beurzen onzer burgers
I Kan verkeeren J
Kunsthenbenw!ïijd minlstei' Van °ndérwij.s,
deftig-waardi^ PPen voorgcsteld als een
oud holl nid h ^'tegenwoordiger; van het stijf-
deVeleerl tu domm^hcht' met b™
ae geloeide bul, een glanzenden schedel naar-
gepl0Oid0n raond' - '-f overige
laken gGperSt ln Stemm:- zwart, soiled
nu eenMri i°° 'tprenl-Dekenaar was en
«ancatuur van hem moest vervaardigen,
Na de Culemburgsche moord
zaak. Tot het niet vervolgen van den schrijver
van de geruchtmakende artikelen in het blad
pDe Arbeid", met betrekking tot het onderzoek
111 de moordzaam te Culemborg is zoo deelt
minister Heemskerk in antwoord op desbetrel'-
A a n den grond. Lloyds meldt uit Lon-
cl tn, dat het Nederlandsche stoomschip Nieuw
Amsterdam op weg naar Southampton bij Zuid
westenwind met regen in de nabijheid van Spit-
head aan den grond is geloopen.
Een nader bericht luidt, dat de Nieuw Amster
dam hedennacht te half 3 weder vlot gekomen en
de reis heeft voortgezet.
Kunstgebit ingeslikt. Een vrouw,
wonende aan den Hoofdweg te Abbenes had
Maandag het ongeluk bij het gebruiken van het
middagmaal haar kunstgebit in te slikken.
Direct werd een geneesheer ontboden, die de
maag leegpompte, doch het mocht hèm niet ge
lukken de tanden te verwijderen. Zij is daarop
naar het Academisch ziekenhuis te Leiden ver
voerd om geopereerd te worden.
Een loopgraaf als w o o n v e r b 1 ij f
Op nauwelijks twee minuten afstand van de
buitensluis te Katwijk liggen in de duinen de
loopgraven, zooals die tijdens dc mobilisatie
werden aangelegd. Zoodra men het duin opkomt,
rekken een paar schoorstcenen de aandacht, De
rook, die er uit opkronkelt bewijst, dat er ook
thans nog menschen in de loopgraven zijn.
Als men de deur, die toegang geeft tot de
ia ze mat. ten, doordaal, bereikt men na een
steile zandhelling te zijn afgedeeld, een ruimte
van ongeveer vier vierk. Meter, welke dit-nst
cioel als portaal van een woning.
In dat verblijf, ter grootte van 5 bij 2 Meter
beeft, zooals wij reeds eerder berichten een gezin
onderdak gevonden.
Do cementen vloer is met een biczenmat be-
dekt om de koude eenigszins te weren. Vaste
tafels, waarop in oorlogstijd de machinege
weren worden geplaatst, verdeden de beschik-
ik genoodzaakt zijn hem te schetsen als 'n joligcn
ouden heer, genre Pickwick, die in een flodderig
sportpakje, achter een kruiwagen, waarop tien
tonnetjes gestapeld zijn, in de richting van het
Amsterdainsche Stadion, loopt te hollen, onder
joelende supporterij van toekomstige Olympianen
Hoe is 't mogelijk Dr. ds. de Visser, wil een
'n)l,)oenmet-moeite-veiliggestelde-guldensscben-
aan de Olympiade meer dan dat, verdedigt
en pnjst haar aan, met ai den gloed en dichter-
taIent, waarover een minister van Onderwiis
Kunsten en Wetenschappen beschikt.
t Is verbijsterend En het verbijstert je dan
0;;k een oogenblik. „Maar dan zou je wel aan
z;jn excellentie üen troubadour willen vragen*
riaat de Olympiade te Amsterdam in 1928 dan
'"cl door, wanneer ze het millioen niet onlvan-
g 'n Men zou zoo veronderstellen dat deze „na-
tonale ramp" boven ons hoofd hangt, wanneer
men des ministers toelichting leest,
dit zou echter heel vreemd wezen
ot voor kort hoorde men niet anders dan de
yrnpiade komt er was hoera-geroep, je werd
c '""stoken met steun-speldjes, er is een speciaal
maandblad, gewijd aan het grootsche gebeuren,
opgericht, kortom er leek geen wolkje aan de
lucht.
En zou nu opeens het niet-doorgann ons be-
ur«g cn
da ziet U, laten ze doorschomrron, w? had
den er al op gerekend, want de regeering had ons
al terloops toegewenkt „komt in orde".
Maar zulk eigenmachtig optreden mag men
toch niet veronderstellen, in een oonstitutioneele
monarchie, nietwaar
Ten tweede rijst de vraag Waar is 't geld voor
noodig
De deelnemers uit alle landen komen op hun
eigen beenen, op hun eigen kosten en geldprij
zen behoeven niet beschikbaar gesteld te worden,
want allen zijn amateurs.'
V oorbereidende maatregelen verslinden veel,
werpt men op, waar evenwel tegenover staat, dat
d' entree|s ook duizend n zuilen opbrengen.
f Komt je zoo voor, dat er geweldig overdre
ven wordt en dat alles neerkomt op het in de
zakenwereld gebruikelijke trucje Alen kan 't
•as probeeren.
Minister dc Visser is evenwel helaas geen
zakenman en dus blijkbaar met deze methode
niet bekend.
Toch kon hij weten dat er 't vorige jaar iets in
het Amsterdamsche Stadion gebeurd is, dat
ook een wereldgebeuren is, dal. ook een geweldige
voorbereiding cischte, waarvoor nochtans geen
cent subsidie is aangevraagd en toch geen nadee-
lig saldo had.
Wat Sparlaansche soberheid zal de sport en
de sportlieden gerust geen kwaad doen en houdt
bovendien de eerewijn-slurpende en maaltijd-
verslindende, klaploopende nietsnutters uit de
commissies.
En zijn er werkelijk voorschotten noodig, dan
rust er een eere-schuld op Amsterdam, want het
is Wibout geweest, die namens 't gemeentebe
stuur 't vorige jaar naar Parijs is gegaan, om te
S n batten of Amsterdam asjeblieft de eer kreeg
v,. i de volgende OJymp ade.
HM is n natioale eer, zeggen Velen, maar boe
luidde het oordeel over Frankrijk in den mond
v sportlieden, die het gemodder in Parijs bij
gewoond hadden
„Maaslandus",
NIEUWE SCHIEDAMSCHE
