DAGBLAD WO&R GHIE0MMEP$ @MSTR£S€EtW. DITJES EN DATJES? 48ste Jaargang. Zaterdag 23 Mei 1925. No. 14257 BureauKOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 85 Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden f 2.70, per week 20 cent, franco per .post 3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advertent i Sn: 15 regels 1.75elke regel daarboven 33 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden beiekend. Gratis-Ongevallenverzekering 500 bij levenslange geheele invaliditeitI 200bij verlies van een hand, voet of oog f 200 bij dood f 200 bij verlies van een deN.Holl. AlgemVei?.bank Schie dam Git nummer bestaat uit twee bladen TWEEDE BLAD. (Sreaaengd Nieuws. Professoraal. Een professor uit Nij megen dwaalde in de heerlijke bosschen van Groesbeek, toen hij in een der hoornen een vogel ontwaarde, dien hij wel opgezet in zijn Museum bezat, maar waarvan hij tot lieden tevergeefs gepoogd had de eieren in zijn bezit te krijgen. Hij bespiedde den vogel met taaie volharding en ontdekte ook zijn nest. Met zekerheid nam hij uit de vlucht en an dere verschijnselen waar, dat de vogel eieren had gelegd en volgens zijn berekening vier stuks. In den boom klimmen ging niet hij was er te oud voor, en het paste niet bij zijn waardigheid. Toen kocht, hij een Groesbeekschen jongen om, die hem voor ƒ2.50 de eieren brengen zou. Of 't jongske onvoorzichtig geweest is of de takken te broos waren, we weten 't niet, maar zeker is, dat de vader 'n paar dagen later met op gestoken zeilen zijn beklach bij den professor kram maken, dat zijn zoon uit den boom ge vallen was, en zijn been gebroken had. De man der wetenschap hoorde met open mond en stomme verbazing de philipica van den vader aan, en toen de vader al half bevredigd was door den geweldigen indruk, dien 't geval op den heer professor scheen te maken, kon deze zich niet langer bedwingen, en viel den vader in de rede met de woorden ,,En nu zijn zeker de eieren gebroken?'' Een oogenblik stonden de twee mannen el kaar verbaasd aan te kijken, en toen kreeg de vader eenig begrip van de slachtoffers der we tenschap en tot den professor drong eindelijk door, dat hij hier iets goed te maken had, en betaalde dokter en verpleging voor 't jongske. Edelmoedige Alva. Naar uit Madrid wordt gemeld, heeft de hertog van Berwick en Alva 400 hoeren families tot landeigenaars ge maakt. De hertog heeft een overeenkomst geteekend, waarbij zijn landerijen te Fresnedillas en Forrc- ciJla cn dc dorpen Behjar en Cespedosa ed Tromas eigendom worden van de tegenwoordige pachters, die voor het land slechts een heel kleine som moesten betalen. De broeder van den edelmoedigen hertog de hertog van Penaranda vermaakte twee jaar geleden zijn landgoederen te Bernielle aan 200 gezinnen. De opgravingen te Kish. Onlangs is te New-York het rapport gepubliceerd over de opgravingen van de oude stad Kish in Meso- potamié, welke door de Chicago Field-museum en Oxford university-expeditie zijn verricht. Uit dit overzicht blijkt, dat de vrouwen reeds 3000 jaren voor onze jaartelling bekend waren met handspiegels, manicure-doozen en rouge. Voorts wordt megedee'd dat het pa'eis van de eerste koningen van Kish ongeveer drie kwart H.A. bes'oeg. Aan deii Weste'ijken v'euge1 van de vorstelijke Woning heeft men een groote ha' ontdekt niet een lengte van 700 en een breedte Het woord politiek komt meestal uit den volksmond als een zinverwante term van de minder vleiende uitdrukkingen waarmede men maniertjes-met-een-onwelriekend-luchtje aan duidt, en de gang van zaken stijft, alle verbolgen protesten van eerlijke politici ten spijt, de goe gemeente in haar gevestigde ongunstige over tuiging. De herrie rondom de Olympiade is ook alweer niet geschikt om het publiek een betere gedachte over de politiek bij te brengen. Integendeel Wie de' verwikkelingen en feiten daaromtrent overweegt, is eerder geneigd om te denken, aan een met afkeerwekkend-brouwsel gevulden heksenketel, dan aan het vaatje-boter- tot-op-den-bodem. Toen het voorstel van de regeering ingediend werd en onze tegenstanders meenden, dat ook de •drie christelijke partijen zich er mee vereenigd hadden, griffelden zij in de kolommen van hun bladen, hevige en van heilige verontwaardiging stralende artikelen, over zulke snoode, geldver- smijtende plannen, in een tijd, die versobering eischte tot den uitersten rand. De hoofdredacteur van het liberale „Vaderland" Roodhuijzen, velde, zetelend in zijn bureau armstoel, het strenge vonnis over de christelijke regeering, als de misdadigster recidiviste. De „Voorwaarts" joeg, met vervaarlijke luchtstu- wingerf, uit de versintelde cokes in haar geestelij ke stookplaats, een fel-roode steekvlam naar den gepantserden Ruijs. Een brochuurtje van de S.D.A.P. „De zonden van Ruijs en Colijn", adderde venijnig „En van 30 voet. In het midden van het paleis vond men een reeks kolommen van 5 voet diameter benevens een waterbassin, waarin de gasten zich moesten reinigen alvorens in 's konings tegenwoordigheid te worden toegelaten. Het geheel vormde een imposant entree tot de ko ninklijke troonzaal. Deze troonzaal was, zooals het geheele ge- bouwencomp'tx, versterkt dp or een dubbe'en dikken muur, waartusschen een gracht, 'iep met ophaalbruggen. Het paleis wordt beschreven als het oudste erx meest schitterende specimen van Sume- riaansche architectuur. Tot nog toe werd veronderste'd, dat het paard tot ongeveer 2200 v. Chr. onbekend was, maar onder het ontdekte kinderspee'goed zijn voorstellingen van paarden gevonden. Een andere veronderste'ing was, dat visch- gerei niet bekend was, doch ook van visehtuig zijn overb'ijfse'en opgegraven. Het testament van Soen Y a t S e n. De „Preanger Post" geeft eene vertaling van het testament van Soen Yat Sen, dat bij de plechtigeherdenking van zijn dood door de Bandoengsche Chineezen, daar werd voorgele zen en met diepen eerbied aangehoord. Het stuk luidt „Gedurende veertig jaren heb ik mij gewijd aan de zaak der revolutie, waarvan het doel is China onafhankelijk te maken en het Chinee- sche volk gelijke rechten te schenken. Mijne opgedane ervaringen leeren mij, dat, om tot voornoemd doel te geraken, het geheele ris uit zijn diepen slaap moet worden gewekt en erop dient te worden gewezen, dat 't zich heeft aan te sluiten bij andere lotgenooten. „Nog staan wij ver verwijderd van den eind paal, zoodat een blijven voortgaan in dezelfde lichting als door mij aangegeven in mijn boek werken, voor onze partijgepooten gebiedend is. Deze richting heb ik ook besproken in de eerste conferentie gehouden door de vexeeniging Kok Bin Tong. Nooit mag dus daarvan worden af geweken; integendeel een nationale conferentie dient een en ander alsnog nadrukkelijk le be vestigen, waarna vernietiging van alle voor China vcrnedeiende tiactatcn moet worden be tracht. Ziehier mijn uiterste wil." „Na dit, mijn heele leven lang zwoegen voor mijn vaderland, ben ik niet in staat mijne echt- genoote, Sung Ching Ling, meer ua te laten dan eenige boeken, kleeren en een mij'toebehooren- de woning. Ik hoop echter, dat mijne kinderen mijn werk zullen voltooien, waarmede zij als dan zich zelf zullen kunnen beloonen." 1*— Bier proevers. Lord Burnham heeft van het oude privilegie van zijn geslacht tot het benoemen van de officieele bierproevers van Beaconsfield een stadje dat veel brouwerijen telt gebruik gemaakt om daartoe de beide bekende schrijvers G. K. Chesterton en Arnold Bennett aan te wijzen. *De oude verplichting voor den bierproever om alle brouwerijen te bezoeken en aan het hoofd van liet geslacht Burnham verslag uit te brengen welk bier hij ais liet beste bevonden had, wordt al sede't tweehonderd jaar ujgt meer gehandhaafd, maar dezelfde regeering, die voor sociale en cultu- reele zorg geen geld had, stelde wel voor één millioen gulden, voor deOlyinpiade-wedstrijden". Gelijk de bij, wier honig bedreigd wordt, haar angel spitst, zoo velden allerlei scribentjes, ten strijde bereid, reeds de pen. En daar was geen linksche tinnegieter, die niet smekkerlipte en knokkelwreef over 't bui tenkansje, dat hem toeliet, uit dien klomp gouds van één millioen, politieke muntjes te slaan, bij duizenden. Toen klonk, als uit den helderen hemel een donderslag, een rampvolle mare Bijna alle bladen der rechtsche partijen keer den zich geheel onverwacht tegen het royale sub sidie-voorstel de geheele tierende troep stond met stomheid geslagen. Dat was een misrekening Met de rechterzijde de regeering te bestrijden gal geen winste, daar was geen aardigheid aan, dus dan maar de coalitie, die men eerst via de regeermg een mep verkoopen wilde, alleen te lijf. Ion was t eerst wel volkomen eens met haar geweest, doch in de politiek mag immers alles. ussc ïen medestander en tegenvoeter schijnt daar geen groot verschil te zijn. de Iieeren draaiden althans gezwind hun jasje om. Zoo zagen wij de stuitende vertooning, dat de es njders van Maandag, de voorvechters van Dinsdag werden, allemaal terwille van de stem bus-krijgsbuit. Dit lijkt misschien voor goedvertrouwenden op kwaaddenkendheid, maar de juistheid van het eerst onuitgesproken vermoeden, is bevestigd door het orgaan van den Vrijheidsbond, dat openlijk schreef in den volgenden trantMan nen, broeders steunt het subsidie-voorstel van de brouwers betalen nog wel den jaarlijkschen tol van één gallon sterk bier aan de telkenmale door lord Burnham benoemden. Kerknieuws. Het Jezuietenverbod in Noorwegen. De correspondent van de „N. R." te Oslo schrijft o.m. De kwestie van het opheffen van het Jezuieten verbod in verband met het aanhangige voorstel, een verandering in paragraaf 2 der grondwet te brengen, die luidt, dat Jezuieten niet geduld mogen worden, heeft in de laatste maanden het onderwerp uitgemaakt van een levendige dis cussie in de Noorsche pers, waaraan zoowel door protestantschè theologische professoren van verschillende richting als door roomsch-katbo- lieke priesters deelgenomen werd. De heide professoren der theologische faculteit der universiteit van Oslo, Taranger en Ihlejn, zijn voor de opheffing van het verbod. De eerste is niet blind voor de mogelijkheid, dat bij op heffing de Jezuieten niet zuilen dralen, hun propaganda hier in het land te beginnen, en hij voorziet, dat men dan spoedig een Jezuïeten college in Oslo zal krijgen, gelijk het opheffen van het JezuieLenverbod in Denemarken in 1849 liet St. Andreas College in Charlottenlund deed onstaan, dat nu 238 leerlingen telt, waarvan 134 niet-katholieken. Professor Taranger zegt,, zich best te kunnen voorstellen, dat ook christe lijke ouders hun kinderen liever naar een der gelijk Jezuïetencollege zouden sturen dan naar de openbare gymnasia, een meening, die inder daad opvallend lijkt in den mond van een pro fessor der universiteitdoch die tegelijk den af keer van vele theologen liier te lande vertolkt voor de moderne theologische richting, die ook op de openbare gymnasia aan den dag komt. Zoolang de roomsch-katliolieken hier te lande met andere christelijke dissenters gelijkgesteld worden, heeft de Noorsche staat, volgens zijn meening, geen recht de grenzen voor de Jezuieten te sluiten. Nu is de zaak evenwel, dat de Noor sche staat niet alleen staat, maar ook kerk is, en dat is volgens den hoogleeraar ook het eenige, wat een Noorsch lid der staatskerk tegen de opheffing van het Jezuietenverbod kan aan voeren. Men wil de Noorsche staatskerk be schermen tegen de verdeeling en den strijd, die een sterk roomse h-kalholieke propaganda ver moedelijk teweeg zou brengen. Er ten slotte op wijzend, welk een verontwaardiging hier te lande zou ontstaan, wanneer de Noorsche mis sie uit de landen buitengesloten werd, waar zij oen arbeidsveld heeft, besluit hij met te zeggen, dat men tegenover de roomsch-katliolieken niet hnders handelen moet, dan zooals men zelf wenscht behandeld te worden. Ook prof. Ihlen wenscht opheffing van liet Verbod op grond der godsdienstvrijheid. Hij is niet de door sommigen gedeelde meening toe gedaan, zooals bisschop Bleditsch, dat de Jezuïetenorde een politieke corporatie is Het zwaartepunt der orde ligt volgens hem in het religieus©. Zij had haar voorname plaats in liet roomsch-katholieke systeem van vroomheid niet kunnen handhaven, wanneer zij niet ge toond had in het bezit te zijn van een geestelijke de regeering, daar dit u de stemmen verzekert van een millioen sportvrienden en voor een gul den per stuk is een kiezer niet te duur betaald. Gelukkig stonden de onzen pal en de Olympia de-kwestie is verschoven naar particulier terrein, waar zij ook thuisbehoort. Brutaler dan ooit te voren, hebben de boljsewis- tische rekels, hun schaarsche geestverwanten in Nederland geringeloord en met de meedoogen- looze knoet het laatste verzet der onwilligen dood geranseld. Plompverloren trapten de tyrannieke sovjets kerels, de jongste besluiten van de Hollandscbe communistische partij en het schamele restje zelfbewustzijn dier Wijnkoopianen, in duigen. Van het onder helsch lawaai en dollemanstaal gehouden en verloopen Amsterdamsche congres is dit snauwende Russische decreet de passende, maar afzichtelijke tegenhanger. Gelijk eertijds de Tartaren op de lichamen van hun krijgsgevangenen een dansvloer wierpen, zoo springen ook nu de barbaren op de ruggen van de geknevelden een wilde overwinningswals. En toch worden door de meeste ons vijandig gezinde bladen de berichten over dit „Turksche veto heel koeltjes geplaatst, missen wij de waar schuwingen tegen deze vreemde macht, terwij] zij er toch anders zoo grif toe overgaan, om aller lei giftigheid te distilleeren, uit de verhoudmgvan t,Rome" tot de katholieke staatsburgers. Wat voor redenen kunnen er toch zijn, die a wat on-Roomsch is er toe dwingen, om aan den eenen kant de menschheid te verontrusten met fantastisch verzonnen verschrikkingen van een hersenschimmige Roomsche overlieersching, en aan den anderen kant het volk zand in de kracht, energie en arbeidsvermogen, die respect afdwingen. Hij vindt het onrechtvaardig, wan neer aan de orde niet dezelfde vrijheid van be weging gegeven wordt, die ieder mensch, onver schillig welk godsdienstig of niet godsdienstig standpunt deze inneemt, hier te lande toege staan wordt, en hij meent, dat het een pijnlijken indruk van zwakheid zou geven, wanneer men de orde die vrijheid in liet Noorsche protestant schè land niet zou schenken. Bij deze opvatting der beide bovengenoemde theologen, die trouwens over het algemeen ook gedeeld wordt door professor Pluf Zolsnus, sluit zich de opvatting van Mikael H. Lie, hoogleeraar in het volkenrecht, aan, die wijst op de gunstige 75-jarige ervaring van Denemarken. Pastoor C. B. L. Devogliel. Naar wij vernemen, zal de weleerw. heer C. B. L. Devogliel, sedert 1907 pastoor te Oos terblokker (N.-.H.) tegen half Juni aan Z. D. H. den Bisschop ontslag uit de geestelijke bediening vragen, en rust gaan nemen in „Duinrust" te Overveen. Boekbesprekingen. „In dc Leerschool van den H. Petrus Cauisius.." Het heugelijk gebeuren van Petrus Cauisius' heiligverklaring vestigt de blijde aandacht van geheel katholiek Nederland op dezen hij uilsLek grooten vaderlander, en vervult ons aller harten met een fiere vreugde Men heeft er ooit over geklaagd, dat Neder land zijn groote mannen niet waardig weet te eeren. Of deze klacht gegrond is of nietvan Petrus Cauisius rnag zij in geenen deele gelden Waar onze Moeder de Kerk dezen grooten Nederlandschen Apostel heilig verklaart, zullen wij dien wijd-befaamden zoun van Nederland weten te eeren op eene wijze, volmaaktelijk passend hij den geest en de bedoeling, die de Kerk hij een heiligverklaring bezielt zij schenkt ons in Petrus Cauisius, naast een machtig voor spreker en hescnermer, een hoven alles navol genswaardig voorbeeld. Welnuden H. Petrus Canisius aan alle Nederlandsche Katholieken heter leeren kenpen, is hem openharen in zijn schoonste glorie, is hem bereiden de vruchtbaarste en hem meest welgevallige eere der navolging. Dit doel beoogt de door eenige Paters der Sociëteit van Jezus bezorgde feest-uitgave „in de Leerschool van den li. Petrus Canisius," waarop wij hij dezen gaarne de aandacht vesti gen. Dit feest-boek doet ons den H. Canisius n.l. kennen in de verborgen schoonheid van zijn innigst zieleieven, gelijk die te bloeien staat in zijn „Belijdenissen" en zoo menige andere uiting van zijn heerlijk innerlijk. Zich hiermede meer vertrouwd maken, wil evenveel zeggen als in een zoo innig en persoon lijk mogelijk contact .treden met den nieuwen Nederlandschen Heilige, liet zal ons niet alleen vervullen met den diepsten eerbied voor zijn liooge persoonlijkheid, maar in ons hart tevens. oogen strooien zoodra liet de blikken richt naar het van gisting ziedende Oosten, waar de nieuwe regeerders van Nederland schijnen te wonen. 't Zal toch niet zijn omdat liet spookachtige Russische gevaar, een onwezenlijke, in overspan nen breinen gewekte waan is De lugubere reeks van gruwelen, waarvan dc massa-mooi d niet geweest zal onheilspellend Sofia's kathedraal de laatste zijn, is overtuigend genoeg en Waar staan de bloedhonden, die God noch ge bod erkennen, tenslotte vooi Zelfs binnen een gezichtskring, die niet verder dan onze landsgrens getrokken wordt,, kan deze donkere bedreiging, niet met een beroep op onzen nuchteren landsaard weggewischt worden, sinds de algemeen verafgode dichters Henriette Ro land Holst-van der Schalk, in een openbare ver gadering Benin bewierookte om de onverschrok kenheid waarmede hij de verlammende vrees voor bloedvergieten Aran zich afschudde en deze, met dc religie flirtende mevrouw, dien verschrik- kelijken Rus zalig prees, daar hij de bezoedeling van zijn ziel en zijn handen niet vermeden had. Is de broeiende stemming in marine-depots n veenkolonies, de haarden van het Nederlandsche communisme, niet hekend Wordt ook Rusland niet geknecht door een handjevol gcwetenloozen Toch zwijgen onze haters, die anders zoo oe- zocgd voor de vrijheid zijn. Hoe loopen toch dc draden die deze schijnbare uitersten verbinden? En van welk soort zou de politiek zijn, die hier in 't spel is „Maaslandus". NIEUWE SCHIEDAMSCHE C0URAN1 in

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1925 | | pagina 5