Verves JE PHOENIX" Tel. Se. 15. Stoomen
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Broederschap v. d. H. Geest tot
voortplanting des Geloofs.
Trouw aan zijn Paus-Koning.
FEUILLETON.
48s»e Jaargang.
Donderdag 29 October 1925.
No. 14390
Tl intMMHnmmiMl «3 Postbus 39. FF A dvertentiBn: 1—5|regsl 1.75 #lke regel da
BureauKOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 8a Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden f 2.70, per week 20 cent, franco per
post 3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zalerdagavondnummer
met Officieel Kerkbericht 10 ets,
f-'.; a dvertentiGn: 1—öfregel» 1.75slke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag
toegezonden. Incassokosten worden beiekend.
Gratis önaevallenverzekerina f 500 bij levenslange geheele invaliditeitt 200 bij verlies van een hand, voet of oog t 200 dood f 200 bg verU^ van een
dukn/oQbij v^ies van een wij s ving erf 15 bil ve&ies van eiken anderen vinger. De verzekering wordt gewaarborgd door deN.Holl.Alqem.Verz.bank Schiedam
Op den 22sten Juli 1799 werd te Lyon uit
rijke, maar tevens -godvruchtige ouders geboren
Pauline Maria Jaricot, aan wie de eer toekomt
stichteres genoemd te mogen worden Van liet
Genootschap tot Voortplanting des Geloofs.
Zij was de jongste Van zeven kinderen, onder wie
ook Philippe in de geschiedenis van het Genoot
schap bekendheid heeft verworven.
De ouders, veel geprezen vooral om hun mild
dadigheid, gaven hun kinderen een zeer gods
dienstige opvoeding, die echter aanvankelijk
haar doel scheen te missen.
Vri< nd-chap met een were)dsch-gezinde vrien
din dreigde het goede zaad door edele ouder
hand in het kinderhart uitgestrooid te ver
stikken. Met hartstocht jaagde Pauline de aard-
sche genoegens na en zocht door schitterende
kleederpracht de aandacht cler wereld op zich te
vestigen.
Maar God liet, Zijn roepstem niet zwijgen.
Menigmaal als zij een daginwereldscjhegi neugtcn
had doorgebracht en zich daarna in hare kamer
had teruggetrokken, gevoelde zij hevige ge
wetenswroegingen en het was naar aanleiding
van een predikatie van een heiligen priester,
den Eerw. Heer Wurtz, over de wercldsche
ijdelheid, dat zij het besluit nam zich geheel aan
de leiding van dien priester toe te vertrouwen.
„Vertrap al wat gij tot. heden bemind hebt en
zoek alleen, wat gij tot heden veracht hebt."
Deze Evangelisch-klinkende raad van een heilig
priester tot een bevoorrechte ziel bleef haar
kracht in haar bekeering. De fraaie kleederen
werden vereenvoudigd, gevaarlijke vriendschaps
banden geslaakt cn geheel onthecht aan het
aardsche begon zij zich toe te leggen op de.ver-
pleging van de meest walgelijke ziekten
Zoo groot was haar omkeer, dat haar kennis
schap, haar familie, ook haar broer Philippe
zich zeer vroolijk over haar maakten. Kort
daarop werd echter ook Philippe door Gods
genade getroffen en gelijk men zich verwonderd
had over den omkeer in Pauline, zoo verbaasde
men zich evenzeer over het, bericht, dat Philippe
naar het Seminarie van Saint-Sulpice was ge
gaan om zich tot het priesterschap voor te
bereiden.
Er ontstond nu een drukke correspondentie
tusschen Pauline en Philippe en deze brief
wisseling is het, die Pauline aanleiding haf tot
het, oprichten van ons Genootschap. In zijn
brieven had Philippe meerdere malen gewezen
op het gebrek aan financiën, waardoor het
missiewerk werd belemmerd in uitbreiding en
bloei. „Het onderhoud van een catechist kost
slechts 82 francs en ziet eens hoeveel goed zoo
iemand in de missie kan uitwerken Een cate
chist kan wol 2500 kinderen in doodsgevaar
doopen." Deze woorden lieten Pauline niet meer
los en deden haar peinzen op middelen tot krach
tiger financieebn sl eun, tot dat hoe treffend
in haar huiskamer op een familieavond plot
seling een geheel plan, tot in onderdeden uitge
werkt, haar voor den geest stond.
Voor blijvenden krachtigen steun was een
Vereeniging noodig, waartoe allen konden toe
treden daarom was een lage cont ributie noodig
en toen reeds stelde zij zich voor een halven
stuivcf per week. Voor de kracht harer organisa
tie zou zij haar leden indeelen in tientallen
onder leiding van een zclatrice, daarboven een
thesaurier die de gelden Van de zelatrieen zou
ontvangen en daarboven weer een hoofdthe
saurier, die alle ingezamelde gelden naar een
centraal bureau zou overzenden. Een zeer doel
matig plan, dat nog heden den grondslag vormt
van het nu gansch de Kerk omvattende ge
nootschap een doelmatig plan, maar tevens
zóó eenvoudig, dat het Pauline Verwonderde,
dat nog niemand vóór haar het zoo had uitge
dacht.
Drie jaren lang bleef alleen Pauline de ziel
dezer onderneming, maar daarna kwam de tijd,
waarop Pauline's werk in uitgebreider kringen
belangstelling en steun vinden zou.
Mgr. Dubourg, Bisschop van Nieuw Orleans,
zond zijn Vicaris Generaal naar Lyon, om steun
Voor zijn missiegebied te verkrijgen. Deze wend
de zich tot een godvruchtige weduwe, mejuffr.
Petit, die terstond onder de voornamere families
van Lyon aalmoezen voor de Amerikaansche
Missiën begon ie verzamelen. Maar ook zij be
greep, dat voor blijvende hulp een verenigings
verband noodig was en daarom stelde zij zich
in verbinding met mejuffr. Pauline Jarricot.
En zoo werd op den 3den Mei 1822 eene vergade
ring belegd van beide dames met eenige voorna
me heeren, die zich reeds voor haar werk hadden
geïnteresseerd. Deze bijeenkomst wordt in de
geschiedenis aangemerkt als de stichtingsver
gadering van het Genootschap. Daar werd be
sloten h~t liefdewerk van Pauline te noemen
„Genootschap tot Voortplanting des Geloofs."
Daar werd bepaald, dat het Genootschap een
algemeen liefdewerk zou zijn, waarvan dus alle
Katholieken lid konden worden en alle missiën
steun konden krijgen. De leden zouden dagelijks
een gebed voor de missie storten en de bescherm
heilige Van het Genootschap zou zijn de grootc
missionaris Franciscus Haverikus.
Bovendien werd nog besloten een Centrale
Raad op te richten, daL als opperste college lei
ding aan het Genootschap geven zou. Door dit
besluit werd aan Pauline gevraagd, de leiding
van haar werk aan anderen over te geven. En
hier blijkt wel de zuivere bedoeling van Pauline's
werk, wijl zij zich terstond bereid verklaarde
dit voor den mensch altijd zeer smartelijk
offer zich te laten welgevallen. Van nu af hield
zij zich op den achtergrond, behartigde in stilte
de belangen van het Genootschap en maakte er
zelfs geen aanspraak op Stichteres van het Ge
nootschap te heeten.
In vergetelheid, zelfs in groote armoede is in
1862 Pauline Marie Jaricot, de Stichteres van
het Genootschap tot Voortplanting des Geloofs
gestorven.
Korten tijd geleden werd te Rome het proces
harer zaligverklaring ingeleid.
'Tabletten,
voor rookers
3570
nu werd een zaak der Moeder, het. werk van de
Kerk zelve."
Maar hoe groot ook het resultaat van dit
Gode-welgevallig werk moge zijn, nog altijd kan
het niet voldoenden steun aan het missie-werk
schenken. Bevoegde autoriteiten beweren, dat
de opbrengst nauwelijks een Vierde deel is van
wat de missies matig berekend behoeven.
Wel een aansporing om Katholiek Schiedam
weer eens te wijzen op den meermalen zeer sterk
uitgesproken wensch des Pausen dat alle Katho
lieken boven de 12 jaar lid van het Genootschap
zullen worden. Volgens de laatste opgave telt
Schiedam 1264 leden van het Genootschap, dat
is dus ten naaste bij slechts 1/10 deel van het
totaal aantal Katholieken, die hier voor het,
lidmaatschap in aanmerking komen. We willen
geen vergelijking maken, anders zouden we kun
nen wijzen op plaatsen ook in ons Dekenaat
waar de helft der Parochianen lid zijn.
De voorwaarden voor het lidmaatschap leve
ren toch geen bezwaar. Wie wil voor zulk een
edele zaak als de voorLplanting van ons heilig
geloof niet. dagelijks een Onze Vader en een Wees
gegroet bidden met H. Franciscus Xaverius,
bid voor ons? Ook de contributie geeft geen
moeilijkheid. Wie zou er niet 21/i cent per week
kunnen sparen Dit is de contributie geweest
van den beginne af, dus ook toen het geld zoo
veel meer waarde had, zoodat feitelijk de con
tributie nu veel lager is dan vroeger. De zelatri
een willen de contributie ophalen, gelijk het
verlangd wordt: of 2x/2 cent per week of 11
cents per maand of 1.30 per jaar. En als er
toch bezwaar mocht zijn, dan deele men dit mede
cn de priester-directeur zal zelfs nog deze con
tributie verminderen.
Laat Schiedam dus trachten het aantal leden
te doen toenemen. Het is dc zaak van onze Moe
der, het is de zaak der H. Kerk, het geldt de
eer' van God, die geëerd moet worden over
gansch de wereld
L. Beune pr.
„Het bestuur is eenstemmig van oordeel, dal
door het aftreden der Duitsch-Nationale minis
ters de houding van scherpe oppositie der soci
aal-democraten tegen het kabinet-Lui her geen
enkele wijziging heeft ondergaan.-
De sociaal-democratie kan er niet aan denken,
de Duitsch-Nationalen van de verantwoordelijk
heid te ontheffen en in dezen Rijksdag het ver
drag van Locarno, waarin de sociaal-democratie
een groot succes harer eigen buitenlandsche
politieke richtlijnen ziet, tegen de stemmen der
Duitsch-Nationalen te ratifieeeren. De sociaal
democratie ziet derhalve den eenigen weg ter
oplossing der crisis in ontbinding van den Rijks
dag en het uitschrijven van nieuwe verkiezingen.
Door- dit besluit zijn de moeilijkheden voor
het vormen eener regeering uit een groote coa
litie door opneming in het kabinet van sociaal
democraten en democraten toegenomen.
Ook in de democratische pers is heden een
verkoeling te const,ateeren, in zooverre dat men
van Luther en Stresemann garanties verlangt,
welke een waarborg geven, dat na de beslis
sing in den Rijksdag over het verdrag van Lo
carno" door de Volkspartij niet opnieuw door
een zwenking naar rechts een crisis in den
Rijksdag wordt uitgelokt. De democratische
pers voegt echter hieraan toe, dat zulk een
garantie in afdoenden vorm moeilijk kan wor
den gegeven.
Terwijl aldus door de partijen die de eigen
lijke aanhangers van het verdrag van Locarno
zijn, meer of minder ronduit, nieuwe rijksdag
verkiezingen worden verlangd, ten einde op die
wijze eindelijk een duidelijke parlementaire
meerderheid te verkrijgen, schijnt men er in
de Wilhelm Strasse nog altijd op te rekenen,
dat de Duitsch-Nationalen ten slotte toch nog
voor de ratificatie van het verdrag van Lo
carno zullen zijn te vinden. Inderdaad toont
zich de rechtsche pers bij de behandeling dezer
aangelegenheid zeer gereserveerd en het, is dan
ook niet. uitgesloten, dat na de ontruiming der
Keulsche zone en de terugslag van het ver
drag van Locarno op andere nevenkwesties de
Duitsch-Nationalen uit binnenlandsehc politieke
overwegingen ten slotte toch nog een zwenking
zullen uitvoeren.
9)
Doch ook thans liet zich het gesmade Opper
hoofd der Kerk door deze uiting van den hoog-
sten toom niet van zijn gewone kalmte beroo-
ven
„Zooals God wil, Sire hernam de grijsaard
zachtmoedig. „Overigens bezit de Kerk en de
Apostolische Stoel de belofte uit goddelijken
mond „Zie, Ik zal met u zijn tot aan het einde
der eeuwen
De Keizer verwaardigde den grijsaard geen
verdere bespreking meer op Pi us een b1 ik er-
pend, die van doodelijken haar getuigde, keerde
hij zich eensklaps om en Verliet dé zaal.
Intusschen zou God weldra deze schandelijke
krenking, zijn Stedehouder op aarde en zijn waai-
digheid aangedaan, op schrikkelijke wijze wreken
Na het zichtbaar Godsoordeel, dat den gewel
digen veroderaar op Ruslands ijsvelden en aan
dc Berensina had, getroffen, maakten de zoo
lang geknechte Volkeren zich eendrachtig cn Vol
moed op, om het gehate juk van den dwingeland
af te schudden. In den vermaarden volkerenslag
bij Loupzig (16.19 October 1813) behaalden de
Verbonden Pruisen, Oostenrijkers cn Russen eene
Volkomen zegepraal over het Fransche leger en
bezegelden aldus Napoleons ondergang.
Het Genootschap heeft zich thans zeer sterk
uitgebreid. In bijna alle Bisdommen der wereld
telt het zijn afdeelingen en meer dan 300 missies
en missie-stichtingen worden er door gesteund.
In 1922, het eeuwfeest, had het in totaal moer
dan 250 millioen (250.000.000) gulden verzameld.
Vooral in dé allerlaatste jaren is de jaarlijksche
opbrengst over geheel de wereld niet het minst
jn ons eigen vaderland zeer vermeerderd.
In het eeuwjaar 1922 is de hoofdzetel Van uit
Frankrijk verplaatst naar Rome. Door dit feit
werd aan geheel de Katholieke wereld bekend
gemaakt, dat het Genootschap een Pauselijk
Liefdewerk werd Van den eersten rang, dat dit
Liefdewerk de groote steun moet zijn Voor het
werk der Propaganda, dat zooals de Paus zeide
„wat tot dusver een onderneming der zonen was,
De historische bijzonderheden in deze
artike'tjes zijn hoofdzake'ijk geput uit „Het
Missiewerk", tijdschrift voor Missie-kennis en
Missie-actie, een zeer aan te beve'en, 4 maa1 per
jaar verschijnend Missie-orgaan Voora' voor
meer-ontwikke1 de Katho'ieken.
Abonnementsprijs 2.25 per jaar. Abonne
menten te bestenen aan „Het Instituut voor
Doofstommen" te St. Michielsgestel N.B.
ButlenlenisehNlenwsL
NA LOCARNO.
R ij k s d a g o n t b i n d i n g
De regeeringscrisis in Duitschland is gister
in gevolge een door het fractiebestuur der sociaal
democraten genomen besluit verscherpt. In dit
besluit wordt het navolgende gezegd
Reeds den llden April 1814 moest deze op
hetzelfde slot Fontainebleau, waar hij den Paus
zoo gruwzaam had behandeld, afstand doen van
de regeering. Weliswaar scheen het volgend jaar
nog eenmaal zijn geluksster te rijzen, wijl de
reeds veraannen Keizer nogmaals tegen zijne
vijanden ten strijde toog, doch oijnieuw werd
zijn leger verslagen en eindelijk de dwingeland
naar het eiland Sint Helena verbannen, waar
hij van alle verkeer met de buitenwereld werd
afgesneden, gelijk hij eens den Paus in Savona
had gekerkerd en van alle gemeenschap afge
sloten.
Reeds in 't begin vari 't jaar 1814 was Pius VII
van Fontainebleau naar Zuid-Frankrijk afge
reisd, om Vervolgens in triomftocht naar zijne
hoofdstad Rome terug te keeren.
Uitbundige vreugde en jubel heerschte te
Savona. Op zijn terugtocht naar de Eeuwige
Stad wilde Pius VII ook zijn trouwe Savoneezen,
in wier midden hij bijna drie jaar als gevangene
had vertoefd, bezoeken de stad maakte zich op,
om voor het laatst vóór het vertrek naar Rome,
den beminden Opperherder haren diepsten eer
bied en onwankelbare trouw te betuigen. Geheel
Savona geleek wel een wonderschoonen lusttuin,
prijkend in ipalmenpracht, heerlijk geurende,
groene slingesr- en blocmensier de straten wa
ren bestrooid met bloemen vroolijk wapperden
allerwegen de vlaggen en wimpels in de pauselijke
kleuren van de tinnen der huizen Eene ontelbare
menigte verdrong zich langs de Riviera-heerbaan
FRANKRIJK.
P a i n 1 e v e formateur.
Nadat de president van de Republiek gister
morgen de leiders van de verschillende politieke
groepen van Kamer en Senaat had ontvangen
heeft hij in den namiddag Painleve lütgenoodigd
naar het Elysee te komen. Painleve is er de eerste
maal om 3 uur geweest en daarna nog eens om
5 uur, nadat hij had kennis genomen Van de
door de gedelegeerden Van dc vier groepen van
het cartel aangenomen moties, welke wij hier
onder laten volgen.
Toen Painleve van zijn tweede bezoek uit
het Elysee kwam, Verklaarde hij het aanbod
tot formatie van een nieuw ministerie ontvan
gen cn in principe aanvaard te hebben. Hij
hoopte zijn kabinet morgen bijeen te hebben.
Op de vraag of Herriot er zitting in zal heb
ben, zeide hij, dat. deze verkoos zijn presidents-
zetel Van de Kamer te behouden. Op een andere
vraag of hij, Painlevé, de portefeuille Van hi-
wiil niet enkel de SaVoncezen, doch ook het land
volk uit dc omstreken in groote scharen was
samengestroomd om den Vader dc.r christen
heid den moedigen strijder voor de rechten der
H. Kerk, hunne hulde te brengen. Vreugde,
geluk en jubel schitterden in aller oogen overal
onderhield men zich over de goedheid, den
zielenadel van den hoogepriesterlijken grijsaard.
„Omtrent alle Savoneezen," zoo klonk liet in
een' groep Van toeschouwers, die de komst van
den H. Vader verbeidden, „die hem tijdens zijn
gevangenschap eenigen liefdedienst hebben be
wezen, liet Zijne Heiligheid zich inlichten allen
vergold hij goedheid met goedheid, liefde met
liefde.
„En het schoonst handelde hij met den kiemen
Barbo, wiens ouders wegens hunne trouw aan
den Paus-Koning op zoo snoode wijze om te
leven kwamen. Hij ontbood den knaap aanstonds
in zijne woning, omarmde hem en nam hem als
pleegzoon aan. Pius Barbo bevindt ziel) ion
onder de hoede van den trouwen Pahlo en zal
mede naar Rome gaan.
„Persoonlijk bezocht Pius VII het grat vai
het, bravo echtpaar Barbo, bestelde een schoon
marmeren kruis op de rustplaats en vei ordeden
een altijddurend jaargetijde voor de rust van
beider zielen."
„Welk een edel hart,Welk een
„Men komt! De stoet des H- Vader is m
aantocht 1" klonk het eensklaps van alle kanten.
En de menigte zonk op de knieën neder, toen
3748 6
de met witte, sierlijke banen behangen staatsie
wagen, dien Savona den Opperherder aan
geboden en dien de H. Vader tot aan Rome dacht
te benutten, in 't gezicht kwam. Als eene ver
schijning uit dc andere wereld, zoo zat de eer
biedwaardige grijsaard in zijn sneeuwwit gewaad
in de prachtvolle staatsiekoets, de zegenende
hand naar de menigte gericht. Alles jubelde,
brak in zegen- en heilwensehen uit, ja, velen
konden van vreugde en aandoening hunne tranen
niet weerhouden. Het was een onbeschrijfelijk
aangrijpend schouwspel: de hoogepriesterlijke
grijsaard in zijn engel zacht wezen cn de geest
driftvolle, uitbundig jubelende menigtelie-
Evviva Pio sellimo Leve Pius VII Leve dt
Paus-Koning 1 Leve de Vader der christenheid!"
weerklonk als een machtige jubelkreet, die zich
voortplantte langs dc oevers der zee cn nimmer
scheen te zullen eindigen.
De zoo hard beproefde grijsaard was zichtbaar
getroffen door zoo vele blijken van trouw cn
genegenheid zijner goede Savoneezen doch ook
de oude bediende des Pausen, Pablo en zijn
kleine beschertaeling, Pius Barbo, die in een
ander rijtuig volgden, ondervonden bij hun ver
trek de ondubbelzinnigste blijken van hartelijke
genegenheid. Vooral de laatste was nog gebed
onder den indruk der verandering', die t hans zoo
eensklaps et hem had plaats gegrepen.
(Wordt vervolgd)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
