Tob Nooit Hoekje. DAGBLAD VOO#?SCHIEDAM EN OMSTREKEN, DITJES EN DATJES. 49ste Jaargang. Zaterdag 20 Februari 1926. No. 14485 Bureau KOEMARET 4 Abonnementen per 3 maanden 2.70, post 3.— per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 met Officieel Kerkbeiicht 10 ets. Telefoon Intercommunaal 08085 Postbus 39. per week 20 cent, franco per week cent. Zaterdagavondnummer A d v r t t i 8 n i 5 regei» f L7b. 8'k» ««el daarboven 35 ot, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend, Ingezonden mededeelingen c p«r reget Speciale oonditiBn voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. Gratis-Ongevallen verzekering 1 500 bij levenslange geheele invaliditeitf 290 bij verlies van een hand, voet of oog 200 hi| dood f 100 bij verlies van een duim- 1 fin*bri veilles van een wijsvinger? 15 bij verlies van eiken anderen vinger.f>e verzekering wordt gewaarborgd door IS Hell. Aigem.Vers. bank Scmeda» duim; f 80 bij verlies van een wijsvingers f15 bij Dit nummer bestaat uit 2 bladen TWEEDE BLAD. Binnenland. een nieuw bewijs, hoe brutaal de waarheid ver kracht worden kan. „Het Volk" heeft daarna onmiddellijk ruiterlijk zijn, beschuldiging aan het adres van Pius X herroepen Zon ds. Hugenholtz in „Kerk en Vrede" ins- willen doen Paus Pius X en de vrede. In het laatst verschenen nummer van „Kerk en Vrede", maandblad van de groep van gods dienstige - voorgangers en gemeenteleden tegen oorlog en oorlogstoerusting, wordt, nog eens klakkeloos herhaald, dat „de Roomsche Kerk mede schuldig staat aan den wereldoorlog en wel heel direct." Het blad geeft bij deze beschuldi ging de Volgende toelichting Kort geleden, zoo deelt Fr. W. Foerster ons in „Die Menschheid" No. 1 van 1 Jan. 1926 mede, zijn zeer bedenkelijke documenten gepu bliceerd, hie een eigenaardig licht werpen op de politiek van toonaangevende Vaticaansche kringen tijdens het uitbreken Van den wereld oorlog. De Revue „Europa" publiceert onder den titel „Het Pausdom en de Oorlog" een brief van graaf Palffy d'Edord, öostenrijksch- Hongaarsch gedelegeerde bij den H. Stoel, waarin deze op 29 Juli 1924 aan zijn regeering mededeelt, dat de Kardinaal-Staatssecretaris het in een onderhond mét hem betreurd heeft, dal men Servië niet reeds veel vroeger kleiner gemaakt had ook de Paus zelf had het meer malen betreurd, dal de Donaumonarchie haar gevaarlijke nabuur nog niet getuchtigd had. Wij 'zouden hiervan geen notitie nemen, indien hier de naam Foerster niet was ge noemd en het stuk niet was samengesteld door ds. J. B. Th. Hugenholtz die van bovengenoemd blad de leiding heeft met een oud-katholiek pastoor en een dorpsgezind predikant. Ds. Hugenholtz veroorlove .ons, hem dit te zeggen wat u hier vertelt, is al een maand geleden beweerd in „Het Volk". Het dagblad der S.D.A.P. had dezelfde documenten en de zelfde zegslieden als u. Daar is geen twijfel aan. Aan onzen correspondent te Rome hebben we toen verzocht, zoo spoedig mogelijk bij den nog levenden ex-staatssecretaris Van wijlen Paus Pms X de juistheid te laten controleeren van het rapport, door graaf Palffy, Öostenrijksch- Hongaarsch zaakgelastigde hij den H. Stoel, op den 29en Juli 1914 aan zijn Minister van Bui- tenlandsche Zaken gezonden en in de zooveelste vertaling door „Kerk en Vrede" opgenomen. Op 26 Januari jl. beantwoordde onze corres pondent bet tot hem gerichleverzoektelegrafisch aldus „Ik had de eer, ontvangen te worden door den Vroegeren staatssecretaris Van wijlen Pius X, Zijne Eminentie Kardinaal Merry del Val, die tegenover het citaat van „Het Volk' volstrekt ontkent de juistheid van het rapport-Palffy. De Kardinaal heeft nog een levend ge herinne ring aan het gesprek, gevoerd in zoo gewichtig oogenblik hij maakte van dit onderhoud des tijds nota's. Hij ontkent den oorlog tegen Ser vië goedgekeurd te hebben en de woorden „klein- maken" en „bestraffen van Servië" gesproken te hebben. Evenmin zijn dez'e woorden gesproken door Pius X, die een afschuw had van den oorlog. Zoo noodig zal Kardinaal Merry del Val dc door hem gehouden nota's publiceeren van het ge sprek, dat hij haast woordelijk zou kunnen weer geven'. Hij brengt het rapport-Paffly in verband met. zekere opgewondenheid van het oogenblik. In alle geval is dit rapport onjuist." Zoo luidt de uitdrukkelijke verklaring van den kroongetuige, den gewezen staatssecretaris van Pins X z.g. Wij drukken haar zonder verder commentaar af in ons blad van 26 Januari als Een verjongingskuur noodig. „De Tijd" is op interview geweest bij Proi. De Langen Wendels en heeft uit zijnen mond ver klaringen opgeteekend omtrent de Katholieke Staatspartij. De interviewer vroeg of de Professor den tijd gunstig acht' e Voor d,e R.K. Vredesbeweging. Toen „gingen twee oogen achter de brilleglazen allerleukst aan 't twinkelen." en antwoordde Prof De Langen Wendels „Nou, de politieke constellatie is nu niet Zoo bar gunstig 1 Wat de toekomst betreft, ligt het er aan, hoe de crisis zal worden opgelost. Wat speciaal de katholieke partij aangaatdie mag wel een verjongingskuur ondergaan. Als Slaats-Partij is ze onvermijdelijk ip een min of moer militaristisch vaarwater beland, toont zij een gemis aan principieele politiek. Haar politiek is te opportunistisch geworden. Het was ook eigenlijk niet anders mogelijk bij het bestaan van een katholieke partij. De heersehende st.roo- mingen en ideeën (ook omtrent militairisme) in den Staat nemen wij in de Partij onwillekeurig over De partij beïnvloedt den Staat, zeker maar andersom is 't even goed 't geval En een crisis, zooals wij die nu kennen, kan geen kwaad. De uitwendige vormen komen in botsing, maar de beginselen springen weer eens naar boven LESSEN en EVANGELIEN. Lezing uit den Brief van den H. Apostel Paulus aan de Corinthiers II. C. 6. Broeders Wij vermanen u, dat gij de genade Gods niet tevergeefs ontvangt, want hij zegt Ten aangenamen tijde hoorde ik u, en ten dage des heils hielp ik u. Zie, nu is het de aangename tijd, nu is het de dag des heils. En aan niemand geven wij eenigen troost, opdat onze bediening niet gelasterd worde, maar in alles bevelen wij onszelven aan als dienaren Gods doorveelgeduld in verdrukking, in nooden, in benauwdheden, in slagen, in gevangenissen, in oproeren, in arbeid, in waken,' in vastendoor reinheid, door kennis, door lankmoedigheid, door goeder tierenheid, door den Heiligen Geest, door on geveinsde liefde, door leer van waarheid, door kracht Gods door de wapenen der gerechtig heid aan rechter- en linkerzijde, door eer en oneer, door kwaden en goeden naam als ver leiders, en toch, wij spreken de waarheid als onbekend en toch gekend als wegstervenden en zie, wij leven als getuchtigd en toch niet gedood als bedroefd en altijd zijn wij blijde als armen en velen maken wij rijk als niets hebbende, terwijl wij alles bezitten. Vervolg van liet II. Evangelie volgens Matlheus. C. 4. Te dien tijde werd Jezus door den Geest naar de woestijn geleid om door den duivel bekoord te worden. En, nadat Hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, voelde Hij honger. En de bekoorder naderde Hem en zeide Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg dan, dat deze steenen brood worden. Maar Hij antwoordde ,Niet van brood alleen leeft de mensch, maar van alle woord, dat komt uit don mond Gods". Ambten ar ij Toen de Duitsche matrozen uit Kiel, in den herfst van 1918, met gepantserde' auto's de terreinen Van de Krupp-fabrieken te Essen opreden en de directeuren Van de verdelgings inrichting, met de karabijn op 't hart, dwongen tot het geven van 't fluitsignaal, dat stopzetting Van den arbeid aankondigde, was d.e revolutie een feit geworden. De autocratische keizer Wilhelm, door het puikje der militairen van zijn militairistisch rijk Verraden, ondervond zoo de waarheid van het profetisch Christuswoord Wie met het zwaard omgaat zal er door vergaan." De door de hofkliek blind gevleide potentaat, moest opeens de rauwe werkelijkheid zien van een ingetrapten troon en sidderend "van plotse- lingen schrik, vluchtte de ontgoochelde als 'n haas naar 't veilige Holland. De aanstokers Van deze revolutie, verrast door het ongedacht gemaklijk Verloop van hun brute beweging, verblijd door het wegrollen dei- Vorstenkronen en den aantocht Van den vrede, dachten hiermede hun taak volbracht en „keer den voldaan huiswaarts." Wel wrang moet de teleurstelling van de re publikeinen zijn geweest, toen de lang-verbeide frissche wending in den gang der zaken uitbleef. Toen kwam het bitter besef boven, half werk t hebben verricht. De vunze walm die opsloeg uit de paleizen der oude regeerders, had men Ver nietigd, maar men hadvergeten, den sproeiend.en reinigenden straal te richten op den Augiasstal der Duitsche ambtenarij. Te laat bespeurde men het verzuim, want toen de rust weergekeerd en de grondwet van Weimar was aangenomen konden de nieuwe machthebbers moeilijk hun Toen voerde de duivel Hem naar de heilige stad cn plaatste Hem op de tinne des tempels En hij zeide Indien Gij Gods Zoon zijt werp U dan naar beneden. Want daar staat geschre ven Zijn engelen heeft Hij aangaande U een bevel gegeven en zij zullen U op de handen dragen, opdat Gij uwe voeten niet zoudt stooten aan een steeri. Jezus zeide hem Er staat ge schreven „Gij zult den Heer uwen God niet beproeven". Wederom nam de duivel Hem met zich naar een zeer hoogen berg en toonde Hem alle koninkrijken der wereld en hunne heerlijkheid. En hij zeide Dit alles zal ik U geven, indien Gij neervalt en mij aanbidt, toen zeide Jezus Ga heen, satan, want daar staat geschreven „Gij zult den Heer uwen God aanbidden en Hem alleen dienen". Toen verliet Hem de duivel, en zie, engelen naderden en dienden Hem. BRUSSELSCHE KBONIEK. (Van onzen correspondent) Het fascistisch gevaar. B r u s s e 1, 17 Febr. '26. De jongste gebeurtenissen hier hebben ver moedelijk wel menigeen in het buitenland doen nadenken over wat wij hot fascistisch gevaar noemen. Men herinnert zich nog de fascistische clletjes in den Belgische hoofdstad, naar aan leiding van de plechtige overbrenging naar het legermuseum van de 37 Vaandels der in Verband met de inkrimping der legersterkte ontbonden regimenten infanterie, cavalerie, genietroepen en artillerie relletjes die gericht waren tegen het democratisch kabinet PoulletVandervelde, en vrij ernstig waren. Onmiddellijk reeds nadat de vaandels met hun eerewacht de grenadierskazer ne aan de Naamsche Poort hadden verlaten, hoorde men geroep van fascistische studenten „Leve het leger 1 Leve België en „Weg met Poullet 1 Weg met de regeering Al degenen die niet gauw genoeg het hoofd ontblootten werd met stokken den hoed afgeslagen. Een wissel wachter van den BrusselscheTrammaatschappij, die een rood seinvaantje in de hand hield werd deswege mishandeld- Toen aan de Cinquante- noire, waar het legermuseum is gevestigd eerste minister Poullet Verscheen, ging er een fascis tisch fluiljesconcert op. Er ontstond zoo'n ge drang dat een eerste pol tiecordon werd verbro ken. Gelukkig maakte de aankomst van prins Leopold aan de wanorde een einde en- kon de plechtigheid doorgaan. Minister Poullet, die zich anders niet bang getoond had, moest echter langs een achterdeur vertrekken. Er werd later nog betoogd, doch de neutrale zone Van de Wetstraat was door een sterke macht, gendarmen e® politie bevcil gd. Dat was dus wel degelijk een fasc-sLsche machtsontp'ooiing, za' men zeggen, en dus be staat er in B'gië we' dege'ijk een fascistisch go vaar Inderdaad een machtsontp'ooiing was het we1 en de gevo'gtrekking die er kan uit gemaakt worden is bes11st juist, a's men aan „gevaar" hier niet de onmidde'hjke beteekenis geeft die men gewoon1 ijk doet. Want de bctooging was we1 dege'ijk ingegeven door fascistische, anti-par'ementaire beginselen naar den geest van de Italiaansche, Spaansche Grieksche en andere dictatoren. Iiet. zoogenaam de in den grond boren van het leger, door dc ontbinding van oorlogsregimenten, is sleehls een Voorwendsel om lucht te geven aan politieke gevoelens Van antipathie tegen den democrati- schen geest waarin de regeering het bewind voert. Zelfbeheersching 1 Zelf besheersching, ziedaar de groote factor Voor den mensch die het tob ben wil verleeren. Het is wel een zeer moei lijke kunst, Vooral in dezen tijd, die ons zoo wein'g gelegenheid biedt tot rust g bezinnen en innerlijke® opbouw. De mensch gaf het aanzien aan de machine en plaatste deze in het middel punt van het maatschappelijk gebeuren. Steeds grooier en steeds macht, ger werd de rol, die de machine in de samenleving g'ng spelen. En met de ontwikkeling van de techniek werd ook de structuur Van de maatschappij gecompliceerder, ging zij zelf meer en meer op een machine gelij ken, tótdat de oorlog met ïuwe hand ingreep en den geregelden gang van het vernuftig bedachte raderwerk Verstoorde. Thans zitten wij hopeloos vn den knoei en vraagt menigeen zich af wat uit dit alles worden moet. Allerwegen ontmoet men geestelijke depressie en economische ontwrichting en het heeft er sterk den schijn van alsof de mensch niet meer de heerscher is over de maat schappelijke machine, zooals weleer, doch dat deze thans met zelfstandig leven bezield is en den mensch in zijn tredmolen laat loopen. Van heerscher tot slaaf, dat is het beeld van den tegenwoord:gen tijd.Er is malaise, werkeloos heid, teveel aan arbeidskrachten, ziekte, natuur ramp, verdeeldheid en Verwarring. Maar de maatschappelijke machine draait eigenzinnig door, en wij zitten er bij te kijken, met veront rusten blik, doch met werkelooze handen. Wij zijn het stuur kwijt en wij weten niet recht hoe de dreigende onheilen af te wenden. Velen onzer tobben. Zij piekeren over het vraagstuk wat er van dit alles moet worden en vermeien zich in ij dele droomen over een beter verleden. Wat hun ontbreekt is zelfbeheersching. Een gevaarlijk ding. De chauffeur, die in het critieke oogenblik zijn zelfbeheersching verliest, sticht rampspoed voor zichzelf en anderen. Zoo ook de menschdie zich niet weet te beheerschen in moeilijke tijdsomstandigheden. Er valt aan de maatschappelijke machine heel wat te reparee- ren, er dient gewerkt te worden aan herstel en wij moeten haar weer onder onze controle bren gen. Daarvoor komt veel kijken. Maar het eerst noodige iszelfbeheersching. Zonder kalmte des gemoeds geen weloverlegd handelen of rust ge krachtsontplooiing. En dat zijn toch de dingen, waarop het nu aankomt 1 Dr. Jos. de Cock. taak met een Versche revolutie beginnen, ook al omdat- dc vreemde bezettingstroepen, den Duitschen Michel in de duimschroeven knelden. Hadden echter de republikeinen de gevolgen van hun nalatigheid kunnen overzien ze zouden liever alles gewaagd hebben, dan zoo voort te gaan. De goeddeels keizersgezinde ambtenaren, sterk door hun invloed in de departementen en vooral door de ongebreidelde macht van de echtbanken, lachten de jonge republiek in 't gezicht uit en deden alsof er van een nieuwen regeeringsvorm nooit sprake geweest was. Veem-bandieten en allerlei moord-organisa- t.ies, konden bijna straffeloos hun luguber bedrijf uitoefenen, daar de meeste rechters alleen wan neer er geen ontkomen aan was, zoogenaamde vonnissen over de monarchistische misdadigers velden. Het Junkerdom, de oude plaag van Duitschland, teisterde opnieuw de bevolking met knoet en kogel, driest door de overtuiging dat de hun goedgezinde justitie niet met ver gelding kwam. Wee echter, wanneer een repu blikein in handen viel van die mannen of recht van hen verlangde. 'L Zou te ver voeren om met vele voorbeelden de Duitsche rechtspraak toe te lichten. Slechts twee staaltjes willen we hier vermelden. De Beiersche minister Hoefle, die het vorig jaar in de gevangenis was gezet als verdacht te zijn betrokken bij de Barmat-affaire, werd daar ziek en kwam te sterven onder verdachte omstandigheden. Dc twee rijksdoktoren, die hem behandeld hadden, spraken van zelfmoord, doch uil 't onderzoek bleek, dat de doktoren de schuldigen waren niettemin werden ze vrij gesproken. 'n Smid, wiens minderjarige dochter bij den ex-kroonprins als typiste in betrekking was gegaan, wilde daar geen toestemmin^.voor geven en bracht ten einde raad de zaak voor de recht Maar wie zijn de Belgische fascisten, welke is hun macht en wat mag men van hen verwach ten voor de toekomst De fase st schc beweging van het eerste uur werd geboren door toedoen van Pierre Nothamb, den in Nederland berucht geworden Belgischen annex onist die in Nederlandsche wateren Bel gische vlaggetjes in zee liet vallen, als symboli sche uiting van de meenirig dat Belg op de monding Van de Schelde rechten hebben zou. De kern van de annexionistische kliek, waarvan de geest noodzakelijk leidt tot nationalisme,chau vinisme, inpeiiaLsme en dergelijke vredestorende gevoelens, was ook de kern van de fascistische kliek. De beste vrienden van Nederland in Bel gië, cle Vlamingen, hebben met den annexionis- Lschen geest bepaald afgerekend. Intusschen hebben, de fascisten nooit veel aanhang gevonden. Zij vormden steeds een roe rige minderheid die slechts door eenige relletjes van zich deed spreken. Maar de omstandigheden hebben de ontwikkeling ervan bevorderd- Na den oorlog, toen de „Union Sacree". van bank. De rechters lieten den smid in een krank zinnigengesticht opsluiten. Doktoren, die door pressie van de arbeiderspartij, den man mochten onderzoeken, constateerden geen spoor van geesteskrankheid. Andermaal kwam de zaak voor en andermaal werd den stumper krank zinnig Verklaard. Zoo gaat. 't dagelijks. Alleen 'n massale volks beweging, die tot uitjng moest komen in 't goed gebruiken van 't. stembiljet, kan redding bren gen in den vorm van een grondwetsherziening, die 't toelaat de schuldige ambtenaren, uit de Veilige schans van de-aanstelling-voor-'t-leven te drijven maar 't Duitsche volk, opgevoed in de leer van macht boven recht en in wezen nog te verlekkerd op de glanzen van vorstcnschit- tering, zal vooreerst nog geen meerderheid van twee-derden, aan de republikeinen bezorgen. Heilig Holland mompelen de lezers van deze regelen misschien. Eensdeels is hier wel reden voor omdat we gelukkig nog altijd met den bekenden zeeheld of nu met Jamiri kunnen uitroepen „Er zijn nog rechters in Holland," maar anclersd,eels tracht Bureaucratius ook in onze landouwen den kop op te steken. Wie maar eenigszins bekend is op de secretaries en departementen, zal dagenlang kunnen vertellen, over de bergen noodeloozen arbeid, die daar verricht wordt, omdat 't een maal verricht werd. Aan 't departement van Waterstaat is o.m. tientallen jaren geleden, door een minister last gegeven, de diepten van de Zuiderzee op verscheidene plaatsen gedurende eenigen tijd te peilen en de resultaten te boeken. De minister verdween op 'n goeden dag zijn maatregel werd per abuis niet ingetrokken en tot op heden worden dagelijks de peilingen verricht en de resultaten geboekt. Al gaat de Zuiderzee ook verdwijnen men kan er vast op aan, dat de instelling van den ministerzaliger prompt uitgevoerd zal worden in IJsselmeer en kikkerslootjes. Op alle departementen is het een voort durende oorlog van theorie tegen practijk de letter staat den geest onophoudelijk naar het leven het ambt el ijk woord tracht nog immer te heerschen over des burgermansdaad. 't Nieuwste mysterie is het geval met den directeur-generaal van de posterijen, die on gevraagd een maand verlof werd geschonken en het prettige vooruitzicht heeft, dat er met man en macht gewerkt wordt, om hem uit zijn betrekking te gooien. De officieele ambtelijke wereld zei tegen ir. Dammen U heeft uw zenuwgestel geschokt door teveel arbeid, U moet rust nemen." „Ik heb nimmer last van zenuwen gehad 1" riep de verbaasde man uit. „Des te beter", snauwde men, „maar rust nemen moet je in ieder geval" en terstond daarna trokken de departementale mikado's- naar de Koningin om den rustenden directeur te laten ontslaan deze verlangde echter eerst 'n onder zoek. Waarom dit alles, vraagt men zich af. Ook wij hebben lang gegist, totdat we een der hooga oom.es zelf spraken. Zijn oogen fonkelden ven geweldigen toorn toen wij informeerden. „Die man", donderde hij „heeft ons meer woorden kon hij niet uitbrengen. Hij trok een dienstorder te voorschijn. „Zie hier 1" hijgde hij We lazen „De directeur-generaal der posterijen en tele grafie heeft bepaald, dat voortaan in de ambte lijke briefwisseling, den inwendigen dienst, be treffende, alle overtollige ambtelijke uitdruk kingen als „ik heb de eer" e.d. behooren te wor den weggelaten. Bovendien behooren vormen als UHoogEdelGestrenge en U WelEdclGestrenge door „U" te worden veiwangen." MAASL. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1926 | | pagina 5