FEUILLETON
WOENSDAG 6 JULI 1927
TWEEDE BLAD
PAGINA 3
ALGEMEEN OVERZICHT
beperking der bewapening?
ALPEN-INCIDENT DE RUSSEN
DE VREESELIJKE MOORD TE PARIJS
MILITAIRE ATTACHé'S
UIT CHINA EN GRIEKENLAND
DE TERREUR IN RUSLAND
Deelnemers van een aanslag ontdekt
DE ENGELSCHE REGEERINGS-
POLITIEK
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND
VERLICHTING VOOR POLITIEKE
gevangenen
Verzachting van Daudet's vrienden
DE SCHOOLS jD IN DUITSCHLAND
EEN NATIONALE DUITSCHE
FEESTDAG
HET WEEK—END VAN EEN
JAZZBANDKONING.
FAMILIE DOODGESCHOTEN GEVONDEN.
MOORDENAARS TER DOOD
GEBRACHT
Een in Parijs
constantinopel wordt
MUSTAPHA KEMAL-STAD.
EEN EIGENAARDIG FRAUDE-GEVAL.
Een gepeiisioiineerde die al honderd jaar is
EEN S TI EREN BEVECHTER GEDOOD
EEN RAADSELACHTIG DRAMA
Drie slachtoffers
ODESSA DOOR EEN ORKAAN
GETEISTERD.
HET GEHEIM VAM DEN
ROODEN MOLEN.
Er komen weer wat telegrammen uit Genève,
die mededeelen dat op de vloot-conferentie een
mager succesje is behaald. Engeland zou be
reid zijn minder kleine kruisers te bouwen
dan het eerst van plan was; daartegenover
zou Amerika zich dan verplichten, niet zoo
veel groote schepen te bouwen. Op deze wijze
zouden de twee mogendheden elkander juist
tegemoet teden op die punten, waarover zij
tot dusverre sterk van meening verschilden.
Het blijft de vraag o£ nu daadwerkelijke
plannen zullen worden gemaakt voor de bezui
niging op de uitgaven voor de vloten. De onder
vinding leert reeds hoe moeilijk een beperking
der uitgaven voor de legers is. In de voorbe
reidende „ontwapeningsconferentie was het
denkbeeld geopperd vanwege den Volkenbond
een model-staat te maken; dit formulier zou
aan alle landen worden gezonden met de be
doeling, dat ieder land daarop zou invullen,
hoeveel er in het afgeloopen jaar voor mili
taire doeleiden was uitgegeven. De antwoor
den zouden openbaar gemaakt worden; op deze
wijze bestond er een soort internationale con
trole op de corlogsbegrootingen der mogend
heden. Van Italiaansche zijde is indertijd direct
tegen het denkbeeld, zooals het werd voorge
steld, geprotesteerd. Men heeft het voorgestelde
formulier nu vereenvoudigd en meent, dat deze
nu nog geschikt is om de militaire uitgaven
te controleeren. Er wordt op gerekend, dat dit
controle-middel nu door de voorbereidingscom
missie in haar geheel, die in November weer
bijeenkomt, zal worden aanvaard. De vraag is
echter of de mogendheden het plan ook zullen
goedkeuren en zich op deze wijze in de kaart
zullen laten -kijken. Indien de Volkenbond een
alles-omvattend lichaam was, bestond die kans.
Maar nu? Men behoeft geen pessimist'te zijn
om toch even te twijfelen aan zoo'n groot
onderling vertrouwen.
Zeker, Engeland is wel zoo vriendelijk om,
in tegenstelling met Frankrijk, aan Duitsch-
land toe te staan, militaire leden aan het
Dutisch gezantschap te verbinden. Het feit al
leen dat dit gevraagd wordt en dat Duitschland
overweegt zijn militaire deskundigen weer naar
de Engelsche hoofdstad te zenden, bewijst wel,
dat men er wederkeerig van overtuigd is, dat
de eeuwige vrede nog niet is gekomen.
In de Alpen op de Fransch Italiaansche
grens is dat dezer dagen wel gebleken. Ita
liaansche troepen zouden doodbedaard op
Fransch gebied hun militaire schietoefeningen
hebben gehouden; later werd beweerd, dat dit
geschied was op Fransche eigendommen, die
in Italië liggen. Verder zou een Italiaansche
grenssoldaat geschoten hebben op een arbeider
die zich bevond op Fransch gebied; de soldaat
moet nu hebben verklaard, dat de man, op
wien hij schoot, de Italiaansche grens wilde
oversteken en vluchtte, toen hij ontdekt was.
Bovendien verkeerde de schutter in de meening,
dat de man nog op Italiaansch grondgebied
was. De zaken zullen dezen keer nog wel door
onderhandelingen worden opgelost, maar te
Parijs is men toch al zenuwachtig genoeg over
bepaalde uitingen van Mussolini, wiens sa'oel-
gerinkel in zijn redevoeringen aan dat van
den ex-keizer herinnert en die Italië in elk
geval bereid maakt tot een oorlog, welke, deze
keer, wel eens tegen Frankrijk kon worden ge
voerd, zooals veel Fransehen vreezen.
In China schijnt het veiliger te worden. En
geland trekt althans zijn Britsch-Indische troe
pen terug, nu er voldoende Amerikaansche
versterking is gekomen en ook Japan troepen
zendt voor die punten, waar Japanneezen en
andere buitenlanders wonen. Bovendien krijgen
"de vreemdelingen meer en meer zekerheid, dat
zij niet zullen worden lastig gevallen.
De veiligheid der niet-Chineezen wordt ge
waarborgd zoowel door de Pekingsche regee
ring (wier troepen, trots alle nederlagen, weer
tot den aanval zijn overgegaan) als door de
nationalisten, die tot dusver nog in de meer
derheid zijn en die bewerken, dat de Russische
propagandisten het land verlaten.
Die Russisch^ propaganda schijnt ook de
Grieksche regeering te vervelenmag men de be
richten geloovèn, dan zou Griekenland op het
punt staan, zijn diplomatieke betrekkingen
met de sovjets af te breken, omdat zóó alleen
een eind kan worden gemaakt aan de commu
nistische propaganda, welke woedt in het oude
land. Ook in Letland is een groote Russische
spiomnage-bende ontdekt; Moskou is den laat-
sten tijd niet fortuinlijk!
In een bericht uit Moskou worden nadere bi-
zonderheden meegedeeld omtrent de personen,
die in den nacht op 3 Juni getracht hebben een
huis, gelegen naast het gebouw van het politie
ke bestuur te Moskou in de lucht te laten sprin
gen. De 3 personen die in dit bericht spionnen
en terroristen worden genoemd, Schulz, Operpoe'
en. Wosnessenski, wisten aanvankelijk te ont
snappen, doch werden in het gouvernement
Smolensk ontdekt.
Er ontstond een vuurgevecht, waarbij een ar
beider en een boer, benevens de chauffeur en
zijn helper werden gedood.
De strijd tegen den godsdienst
BAPTISTEN GEARRESTEERD.
De correspondent van de „Times" meldt uit
Riga, dat de sovjet-autoriteiten in de afgeloo
pen week weer een aantal geestelijken, voor
namelijk baptisten té Leningrad en elders heb
ben gearresteerd. Velen van hen, en ook ande
ren, hebben reeds een aanzienlijken tijd in de
bolschewistische gevangenis gezeten.
Kort na de herleving van de anti-godsdien
stige activiteit in December j.l. lieten de sovjet
autoriteiten ,de meeste toen in hechtenis zijnde
baptisten weer in vrijheid op voorwaarde, dat
zij hun werk binnen zekere grenzen zouden
beperken. Nu hebben de bolschewiki hun woord
gebroken, door hen zonder vorm van proces
weer in de gevangenis te zetten.
De .arbeiders zijn ontevreden
Op het jaarlijksche congres van het Engel
sche spoorwegpersoneel is de politiek der regee
ring hevig aangevallen.
De voorzitter van het congres zei in den loop
der beraadslagingen, dat de regeering een klas
senstrijd tegen de arbeiders voert en er naar
streeft, do vakvereenigingen in hun werkzaam
heid te heiemmeren en de pogingen der vakver
eenigingen, om voor de arbeiders een beteren
toestand te verkrijgen, tracht te verijdelen.
Hij spoorde aan, om geen acht te slaan op de
nieuwe vakvereenigingswet. De vakvereenigin
gen moeten weigeren, aan de uitvoering van de
ze wet mede te werken.
LONDEN, 5 Juli (R.O.). Het aantal werk-
loozen bedroeg den 27sten Juni 1.004.600 of
17.252 meer dan de vorige week, doch 635.176
minder dan in de overeenkomstige week van
het vorig jaar.
De blonde vrouw gearresteerd.
MAAR ZIJ ONTKENT.
Te Plessie-Bouchard (Seiue-et-Oise) is een
blonde vrouw gearresteerd die vermoedelijk de
gene is, in wier gezelschap het slachtoffer van
den moord in het Bois de Boulogne, 13-jarige
Carmen Burniaux, werd gezien.
De aangehoudene verklaarde de weduwe Ku-
res te zijn en den lsten Mei 1903 te Moskangiz
(Joego-Slavië) te zijn geboren. Men gelooft ech
ter, dat zij in werkelijkheid Josephine Kures
heet en den 2den Maart 1902 te Podzinski
(Servië) geboren is.
Den 3den Mei 1926 zou haar uitzetting uit
Frankrijk gelast zijn. In 1924 door het parket
van Pontoise veroordeeld, slaagde zij er in, den
3den September van dat jaar, uit het zieken
huis in die stad te ontsnappen, waar zij onder
politietoezicht onder behandeling was.
Wat de misdaad in het Bois de Boulogne be
treft, waarvan men haar verdenkt, ontkent zij,
iets daarmede te maken te hebben.
Do ouders van het vermoorde meisje hebben
echter, na confrontatie met de gearresteerde,
de blonde vrouw herkend als degene, die Zater
dagmorgen, den morgen van de verdwijning
hunner dochter, aan hun huis is geweest.
De ouders zijn des te beslister in hun verkla
ringen, wijl ze reeds sinds December van het
vorig jaar in zakenbetrekkingen met de vrouw
staan. Zij herkenden zelfs den mantel en den
hoed, die de vrouw j.l. Zaterdagmorgen droeg.
De verdachte verklaarde echter dat zij dien
morgen blootshoofds en met een grijze blouse
gekleed zich aan het huis vervoegd heeft.
De mantel is later gevonden bij een vriendin
der verdachte, van wie zij hem geleend had..
De moeder van het vermoorde meisje, voor
wie men den vreeselijken dood van haar kind
tot Zondag geheim had gehouden, merkte da
delijk, dat het signalement der geheimzinnige
blonde vrouw beantwoordde aan het voorkomen
der Serviste. Zij herinnerde zich ook, dat de
vrouw, die zij in verscheidene maanden niet
meer gezien had, zich Vrijdag bij haar concier
ge bad aangemeld. Zij was de trap opgegaan
en weer afgedaald, zonder aan de deur van de
familie Burniaux geklopt te hebben.
Dé kleine Carmen kende de vrouw een beet
je en men vermoedt, dat zij voor de voorwend
sels van de vreemdelinge gezwicht is.
Het blijkt meer en meer, dat alleen roofzucht
de drijfveer tot de misdaad is geweest.
PARIJS, 5 Juli. (B. T. A.) In den minister
raad heel't Barthou een voorstel ingediend,
waardoor aan de rechterlijke autoriteiten vol
macht wordt gegeven om gedetineerden van
het politiek regiem te doen genieten.
De raad besloot dit regiem met ingang van
heden op mevr. Montard en Pujo van de „Action
Franjaise" toe te passen.
De Kamer weigert gratie
PARIJS, 5 Juli.-(Havas). De kamer heeft
met 351 tegen 110 stemmen besloten de inter
pellatie over de arrestatie van Pujo uit te stel
len. De regeering stelde de kwestie van ver
trouwen en verzocht, dat men den uitslag van
het loopende onderzoek zou afwachten.
Met 337 tegen 171 stemmen verwierp de
kamer een interpellatie van den communist
Cachin, welke algemeene amnestie vroeg. De
regeering stelde de kwestie van vertrouwen.
Het Centrum wenscht snelle voorlezing
BERLIJN, 5 Juli. (W.B.) Het Centrum
hecht er groote waarde aan, dat over de
rijkssehoolwet reeds in een speciale zitting van
den rijksdag tegen begin October beraadslaagd
wordt.
Er valt nog niet te zeggen of de regeerings-
partijen op dit voorstel zullen ingaan.
Zou deze zitting tot stand komen, dan zou
men zich uitsluitend met de schoolwetten bezig
houden, daar de regeling der ambtenaarssa
larissen, door de verlaging van de begrooting,
als afgehandeld beschouwd wordt.
BERLIJN, 4 Juli (W.B.) In de rechtscommis-
sie uit den rijksdag werd heden besloten het
sociaal-democratische voorstel, waarbij de elfde
Augustus tot nationalen feestdag zal worden
verheven, in behandeling te nemen.
De verdere beraadslagingen werden tot Don
derdag verdaagd.
In hun huis te Auckland (Nieuw-Zeeland)
werden de 57-jarige Ernest Kiddell, zijn vrouw,
hun 26-jarige dochter en hun 24-jarigen zoon
doodgeschoten gevonden.
Er waren aanwijzingen, dat de dood dezer
ongelukkigen reeds tien dagen geleden moet
zijn ingetreden.
Montfort, één der drie bandieten, die in Juni
1926 hun bewaker vermoordden, teneinde uit
de gevnagenschap te ontvluchten, is gistermor
gen ter dood gebracht.
De Pool Dymbkowski, die in December van
het vorig jaar w-egens moord op den bosch
wachter Heinrich keyer uit Egestorf ter dood
veroordeeld werd, is in de gevangenis te Han
nover door middel van de valbijl ter dood ge
bracht.
Volgens een bericht uit Constantinopel wil
men ter herinnering aan het bezoek van Mus-
tapha de stad naar hem noemen.
Een desbetreffend wetsvoorstel zal in de
eerstvolgende zitting van de Turksche nationa
le vergadering worden ingediend.
De politie te Parijs stelt een onderzoek in
naar de identiteit van een zekeren Jean Bap-
tiste Touronne, die beweert honderd jaar oud
te zijn en reeds sinds veertig jaar pensioen van
den staatsspoorweg geniet. Hij heeft licht grijs
haar en ziet er uit als een taan van omstreeks
zestig jaar.
Een anonieme briefschrijver beweert, dat de
man een zoon is van deügene, die werkelijk
recht had op het pensioen. Deze zoon, die den
zelfden naam draagt als de vader, zou om
streeks 1900 als overleden zijn aangegeven en
thans wordt verondersteld, dat toen de vader
en niet de zoon is overleden en dat de zoon na
den dood van zijn vader het pensioen is blij
ven trekken.
De directie der spoorwegen heeft een aan
klacht wegens fraude tegen hem ingediend.
ONAFHANKELIJKHEIDSDAG MET
ONGELUKKEN.
Twintig mcnschen gedood.
Volgens een telegram uit New-York aan de
„Chicago Tribune" zijn er bij de viering van
Onafhankelijksdag in de Vereenigde Staten tal
van ongelukken voorgekomen, waarbij in het
geheel ten minste 20 personen het leven hebben
verloren. In 't geheel zijn er 12 personen ver
dronken en 8 overreden, met zoo'n ernstig ge
volg, dat de dood onmiddellijk intrad.
In de gevangenis
Reeds sinds langen tijd speelt te Londen de
jazzband van den Amerikaanschen dirigent
Teddy Brown, die zoo populair is, dat men een
chique danspartij niet mogelijk acht zonder
medewerking van Brown.
Teddy Brown, die een net en gezellig man
schijnt te zijn, heeft een uitgesproken antipathie
tegen belasting betalen, dat hij altijd zoo lang
mogelijk uitstelt. Onlangs nu moest hij weer
eeus 500 pond sterling cijns offeren. Teddy be
taalde eerst heelemaal niet. Toen de fiscus
hem echter te dreigend aansprak, storte hij
op dringend aanraden van zijn vrienden alvast
240 pond.
Daar hij binnenkort zou vertrekken', dacht
Teddy de resteerende 260 pond mee naar Ame
rika te kunnen nemen. In werkelijkheid liep
het echter anders.
Een paar weken -gelgden op een mooien Za
terdagmiddag verscheen een agent van politie
en nam hem in hechtenis wegens 't niet beta
len van belasting. Begeleid door zijn vrien
den ging Teddy naar de gevangenis.
Hier haalde hij een chequeboek te voorschijn
en schreef een cheque van 260 pond, die hij
triomfantelijk aan den begeleidende gevange
nisbeambte overreikte. Maar het was Zaterdag,
de banken waren gesloten en ondanks alle cre-
dietwaardigheid van den bekenden dirigent
kon de .cheque niet in betaling worden geno
men. Dus: contant betalen!
Teddy's vrienden holden weg om het bedrag
in bankpapier bijeen te brengen. Toen het zoo
ver gekomen was, ging de portier met het geld
naar den directeur van de gevangenis. Deze
verklaarde echter tot ontzetting van Teddy en
zijn vriendenschaar, dat hij niet bevoegd was
het geld in ontvangst te nemen. Alleen de rech
ter, die het bevel tot inhechtenisneming uit
gevaardigd had, kon de betaling quitteeren
en de Vrijlating van mr. Brown bevelen.
Dadelijk telefoneerde men aan den betrok
ken rechter. Deze was echter uitgegaan en werd
niet voor den avond terug verwacht. Zoo bleef
er niets anders over: Teddy moest de oei in,
terwijl zijn vrienden alles in het werk stelden
om hem uit de gevangenis te bevrijden.
Zij telefoneerden naar den minister van bin*
nenlandsche zaken, wien het zeer speet, dat
Teddy geen moord begaan had, want dit viel
onder zijn competentie, terwijl bij belasting-
vergrijpen alleen het ministerie van financiën
bevoegd* was. Nu werd dit om de vrijlating van
mr. Brown verzocht, maar hier betreurde men
het grootelijks, dat men in de bevoegdheid van
den rechter, die de arrestatie bevolen had, niet
kon ingrijpen.
Ondertusschen was het reeds Iaat in derf
avond geworden. Men belde den betrokken
rechter op en had het geluk hem In zijn wo
ning te vinden. Maar mijnheer was in het beste
deel van zijn slaap gestoord en gaf zeer kort
ten antwoord; „Mijnheer Brown kan in de,
bureau-uren betalen".
Dit beteekende echter Maandagmorgen. Toen
de onvriendelijke rechter Maandagmorgen in
de gevangenis aangekomen was, betaalde Ted
dy zijn schuld en werd vrijgelaten.
Des avonds dirigeerde Teddy zijn band op
een groot bal in het Fransche gezantschap.
Hij was voorkomend en vriendelijk als altijd.
Doch hij werd wrevelig, wanneer men hem
vroeg, waar hij zijn laatste weekend had
doorgebracht.
Bij het stierengevecht dat Zondag te Madrid
gehouden is, is de matador Gavlra door een
stier gedood.
Te St. Yves (Huntingdonshire) heeft een
schokkend familiedrama plaats gehad.
Een zekere Harrison aldaar, heeft zijn 28-
jarige vrouw en één zijner zoons mét geweer
schoten gedood en daarna zichzelf van het leven
beroofd.
De familie leefde in een uitstekende onder
linge verstandhouding, zoodat men, wat de oor
zaak van het drama betreft, voor een raadsel
staat.
26 Slachtoffers.
Naar gemeld wordt, heeft té Odessa een he
vige orkaan gewoed, welke de daken van dé
huizen rukte, de hoornen ontwortelde en ver
scheidene schepen omverwierp, met het gevolg,
dat een 20-tal personen verdronk. Een traip
derailleerde, waardoor 6 personen gedood en 10
ernstig gewond werden.
EEN HITTEGOLF.
In Turkije en Griekenland heerscht op het
oogenblik een hittegolf. Volgens een telegram
uit Constantinopel bereikte de temperatuur al
daar gisteren een hoogte van 99 graden Fahven-
heit in de schaduw; in Griekenland was (lö
maximum-temperatuur gisteren zelfs 106 gra
den.
door
DETECTIVE DUNN
(naar 't Engelsch).
32.)
Blackstock trad er binnen, ging aan oen ta
feltje dicht bij de deur zitten en bestelde kof
fie. De verschoten gordijnen, de met Indische
matten bedekte wanden, de uitgerafelde f luw ce
len zittingen der stoelen, het halve duister, dat
er keerschte eu de dikke tabakswalm: dat alles
vormde eeu somber beeld, g.eheel in overeen
stemming met Blackstocks gemoedsstemming.
Men hoorde er verschillende talen spreken.
Terwijl hij z'n koffie opslurpte keek hij doel
loos het café rond en naar buiten. Z'n oog viel
op een man met een militair voorkomen, die
met vluggen tred het café passeerde. Vóór de
deur hield hij even stil, alsof hij naar binnen
wilde gaan.
Eensklaps kwam er in Blackstocks oogen een
uitdrukking van grooten angst. De man daar
buiten met z'n puntbaard, korte snor en kroes
haar, die hem scheen te fixeeren was de man
waarmede z'n gedachten zich juist bezig hiel
den: dr. Julius Hardingham! Deze ging echter
Verder.
Eeuige oogenblikken later gingen eeu paar
mannen voorbij, die Blackstock ook hei kende,
namelijk Sam de Spin en de Magere Yv alker
van de King's Cross bende.
Blackstock dronk z'n koffie uit en giog óe
anderen achterop. In een oogenblik zag hij dat
de twee schurken, dr. Hardingham, die in die
buurt blijkbaar verdwaald was, achtervolgden.
Ik zal een oogje in 't zeil houden, mom
pelde hij en zette z'n hoed diep in z'n oogeu cn
den kraag van z'n regenjas op.
Juist toen de dokter voorbij een overdekt
slop liep, vielen de twee bandieten hem aan
en trokken hem in het slop. Het onverwachte
van den aanval gaf hun succes; temeer daar
[Walkers lange armen, rond het lichaam en de
armen van den dokter geslagen, dezen hulpe
loos maakten, daar zijn ellebogen tegen zijn
lijf werden gedrukt.
In de donkere gang begon nu een hevige wor
steling. De krachtig gespierde dokter had een
zijner armen kunnen vrijmaken en sloeg nu
hevig op Sam de Spin los. Walker hield den
anderen arm nog in bedwang, maar hij had alle
moeite om deze vast te houden, daar de dokter
zich wrong als een aal.
Juist toen Blackstock bij den ingang van t
slop was gekomen had dr. Hardingham zich
uit Walkers greep vrijgemaakt, dank zij e<?n
hevigen trap achterwaarts, die juist op z'n knie
terecht kwam. Een volgend oogenblik stond het
slachtoffer tegen den muur, met een bebloed ge
zicht, links en rechts hevige klappen uitdeelend.
Walker noclr de Spin waren op een bokspartij
gesteld; hun eenig doel was een prachtige dia
manten dasspeld geweest, die de dokter droeg
De twee dieven drongen op hem aan; Wal
ker greep naar z'n hals en Sam naar z'n beenen.
Hij viel, maar trok z'n aanvallers mee naar
den grond en daar lagen zij alle drie op de stee-
nen: een verwarde massa trappende en stooten-
de ledematen.
Juist toen Blackstock hen zag vallen hoorde
hij in de stille buurt den regelmatigen tred van
een politieagent.
Het gevecht was in bijna volledige stilte ge
schied, men hoorde slagen vallen, maar geen
stemmen.
Donders! Nu of nooit afgerekend met dien
dokter, mompelde Blackstock. Die agent zal
hier binnen eenige seconden zijn. Wel hoort hij
nu 'niets, maar zien zal hij 't wel. Nou, daar
gaat ie dan!
Blackstock had een stok met een zwaren
looden knop bij zich. Hij sprong op 't drietal
toe, en hief den stok op en liet hem met groote
kracht neerkomen op z'n doel. Zonder 't re
sultaat af te wachten liep hij naar den uitgang
van 't slop. De politieman was nog eenige me
ters ervan verwijderd. Blackstock kwam dood
kalm uit het steegje de straat op, zonder dat
de politieagent eenigen argwaan had of kon
hebben.
Plotseling schoot Walker voorbij den agent,
die juist het vechtend drietal in de gaten had
gekregen en nu nog twee mannen op den grond
vond liggen. Eén stond op, met behulp van
den agent; dat was dr. Hardingham. De andere
bleef roerloos liggen, niet ingeslagen schedel.
Blackstock had den verkeerden man geraakt!
Hij ging naar z'n kamers in de Jermijn Straat
Een brief, geadresseerd aan meneer Dartnoll,
lag op hem te wachten. Het was een schrijven
van den dokter van Chalworth, hem berichtend,
dat de betrapte inbreker in beterschap toenam,
zoodat deze vermoedelijk binnen weinige dagen
voor de rechters zou kunnen gevoerd worden.
Nou, ik had 't liever anders gezien, dacht
Blackstock, z n schouders ophalend en grijns
lachend. Enfin! komt hij voor de rechtbank,
dan krijgt hij zeker drie jaar, als 't niet meer is.
Hij schoof deu brief ter zijde. Op 't oogenblik
was z'n geest niet bezig met Grisdale. De hoop
dat dr. Hardingham van 't tooneel was verdwe
nen verdreef al 't andere. Hij bleef thuis 't een
of andere doen, maar durfde vóór donker niet
uitgaan waarom, wist hij zelf nauwelijks.
Toen de avond gevallen was, ging hij naar
buiten en een restaurant bij Piccadilly Circus
binnen. Hij wilde aan z'n diner, met champagne
beginnen en zou juist z'n glas aan z'n lippen
zptten, toen hem een bekende sonore stem deed
opschrikken. Maar al te goed kende hij die
stem.
Vervloekt! mompelde hij. Droom ik?
Hij dorst niet rondkijken. Hij meende dat z'n
zenuwachtigheid den geest van dr. Hardingham
had opgeroepen. De dokter in levendeiTlijvc kon
het niet zijn, meende hij, na 't geen dien dag
was gebeurd.
Maar 't was geen geestverschijning. Ook geen
verbeelding van hem. De stem kwam van een
tafeltje dicht bij 't zijne, maar rondzien dorst
hij niet. Hij kon alleen maar luisteren. Dat ge
deelte van zijn hals dat het lidteeken had was
naar den kant van de stem gekeerd, maar hij
meende, dat 't nu niet zichtbaar was.
Hij hoorde den dokter zeggen.
O! Erg ben ik niet gewond! Een der kerels
kon aardig vechten, maar ik had wel voor hee-
ter vuren gestaan en stond hem gemakkelijk.
Had ik m'n twee handen vrij gehad zou hij
heelemaal geen kans gehad hebben, maar on-
1 gelukkig kreeg hij mij va*j de been en op dat
moment kwam die derde kerel op 't tooneel,
met z'n stok. Ik bemerkte wel, dat dé slag voor
mij bestemd was maar bukte intijds opzij en
zoo kwam bij terecht op 't hoofd van dien bok
ser. Een vreesclijke schedelfractuur kreeg hij.
Gek dat ik, die eigenlijk ais slachtoffer bedoeld
was, hem moest verbinden. Zeker is 't, dat ik
ternauwernood den dood ben ontkomen.
Maar 't zal toch niet om Uw leven te doen
zijn geweest?
M'n waarde juffrouw Lorrimer, U moet
niet vergeten, dat ik eens gevangenisdokter was.
Ik heb in de menschen d'r oogen leeren lezen.
Het doel van die eerste twee aanvallers was:
mij te beroeven. 't Waren gewone dieven. Maai
de derde man, de man met den stok.
Hij hield even op. Blackstock luisterde adem
loos.
Nu wat? zei Esmé.
De 'derde man had moordlust in z'n oogen.
Zag U z'n gezicht?
Ja.
Eu zou U hem herkennen?
Zonder eenigen twijfel.
Hardingham zei dit. op diep ernstigen toon
Blackstocks eerste minuten van z'n maaltijd
waren een angstperiode geweest, de laatste
echter een marteling. Hij dorst zich niet be
wegen, zeker als bij er van was èn door Har
dingham èn door Esmé te zullen worden
herkend.
Het leek wel, of zij nooit meer zouden op
staan. 't Gesprek werd algemeener, daar eeu
derde stem zich er bij voegde. Ondanks zijn
nerveuslieid maakte Blackstock bij zicb zelf
de bemerking, dat de stem van den dokter
eenigszins teeder klonk, als hij zich tot Esmé
persoonlijk richtte en dat ook zij hem z$er
vriendelijk antwoordde.
Hij is smoor verliefd op haar, mompelde
hij. Wanneer ik een reden noodig heb om van
haar af te komen, dau is die nu voor de hand,
maar ik durf nu dien weg niet opgaan.
Nog een kwartier lang moest Blackstock op
de pijnbank zitten. Toen kwam eindelijk de
verlossing. Men sprak erover om naar den
schouwburg te gaan en binnen vijf minuten
stonden zij op. 't Waren Hardingham, Esmé en
nog een man, vermoedelijk de vriend van den
dokter, Philip Redmayme. Zij vertrokken zonder
hem te hebben opgemerkt.
r— Ziezoo, nu weet ik wat me te doen staat.
mompelde hij. Morgen ga ik naar de Willows
en daarna, zoo spoedig mogelijk, er tussclien
uit Ik heb nu genoeg van dat spelletje.
Hoewel hij wist, dat 't gewaagd was, kon hij
niet laten om, toen hij meende dat t gezel
schap op eeu behoorlijken afstand van hem ms,
hen nog even na te kijken. Alsof een gehe.m-
zinnige schakel hen verbond keek dr. Harding
ham on 't zelfde oogenblik ook om. Hun oogen
ontmoetten elkaar, maar de dokter gmg verdel
en had hem blijkbaar door den afstand met
^Blackstock verwenschte zich zelf, dat hij
zoo'n risico, door eigen schuld, had geloopen.
Vervloekt, ik kon 't niet laten naar den
vent om te zien, maar ik geloof niet, dat lnj
mij herkend heeft, zei hij, z'n droge lippen la
vend met een teug champagne
Een kwartier later verliet hij het ko
een doodelijke vrees in z'n hart.
HOOFDSTUK XVI.
Scotland Yard in actie.
Den volgenden dag ging Blackstock naai- dé
Willows. Hij had tevoren niet aan Harvey ge
schreven en de bottelier verraste bem door te
zeggen, dat hij op 't juiste moment gekomen
waB.
Wat bedoel je met dit juiste moment?
vroeg hij scherp.
Wel, meneer, de Superintendant Bloxkani
gaf zooeven te kennen, dat hij U graag eens
wilde spreken, en natuurlijk heb ik hem gezegd
dat U in Londen was.
Wat wilde hij weten? Zei hij dat tegen u?
Niet precies, daar was geen tijd voor, waait
hij was nauwelijks een paar minuten in huis,
tóen ik U binnen hoorde komen. Ik begreep
namelijk dat 't niemand anders dan U kon
wezen, omdat u alleen een huissleutel hebt.
Dus die man is nog hier?
Ja, meneer, in de biliotbeek.
Blackstock beet op z'n lippen en vervloekte
z'n peeb. Immers, hij had niet den', minsten lust
tot een onderhoud met den superintendant.
Vroeg of laat moet dit échter toch
dacht hij en besloot, daarom nu maar dooi
zuren appel lieeai te bijten. :i
(Wordt vervolgd.) j
v
