Een belangrijke
uitbreiding
KABOUTER
=J
FEUILLETON
VRIJDAG 8 JULI 1927
EERSTE BLAD
BURGERLIJKE STAND
GEBOREN:, 6 Juli. Willempje, d. v. M. A.
van der Ree en G. Rijzer, Leliestraat. Cor
nelia Theresia, d. v. S. A. Sprong en C. S.
Nesse, Mariastraat. 7 Juli. Grietje, d. v. A.
J. Hamerslag en A. Meeder, Pernisschestraat.
Johannes, z. van C. M. Donks en C. M. van
der Kamp, Kleine Baan.
UIT ROTTERDAM.
FLITSEN UIT DE ZUIDERSTAD.
'T IS ONPLEIZIERIG
WAT MEN HOORT EN WAT MEN ZIET
TOT HET VALLEN VAN DEN AVOND
ROTTERDAMSCHE RECHTBANK.
PAGINA 2
MAILVERZENDING
PHILHARMONISCH GENOOTSCHAP
VREEWIJK EN DE RADIO
WEERBERICHT
RADIONIEUWS
PROGRAMMA'S VOOR ZATERDAG
Alle familie-annonces
uit De Maasbode
Het Nieuwe Dagblad
EEN VORSTENDOCHTER
wJ
t
ONDERTROUWD: F. J. Schonk 23 j. en
P. J. J. pverdijk, 23 j. D. van Bommel 25
j. en J. W. de Vries 23 j J. H. W van
Arkel 26 j. en J. Amersfoort 22 j. J.
Overgauw 29 j. en P. Klepke 22 j.
GEHUWD: G. W. Vogelsang 35 j. en J.
Geul 32 j. D. Witter, 23 j. en P. M. Alle-
welt 19 j. G. J. Kostanse, 21 j. en J. P van
den Broek 21 j, J. Vermeulen 23 j. en A.
Voogd 22 j. J. Donkhorst 27 j. en S. J.
Gruteke 25 j. C. van Bragt 26 j. en M. J.
van der Bil 22 j. N. C. Sanders 31 j. en
H. A. de Rooij 25 j.
OVERLEDEN: J Juli M. Vijfvinkel 26 j.
Rozenburgschesh aat. J, Endtz, Singel 67 j.
't Is niet pleizierig, als ja telkens weer
ervaart, hoe weinig de „stadsmenschen" van
je stadsdeel afweten, dat een 139.000 menschen
herbergt, waar een 80-tal groote bedrijven
worden geteld, dat een 60 groote pakhuizen
en loodsen bezit, waar 6 Katholieke kerken
zijn met alsmaar uitgroeiende parochies, dat
bijna 100 seholen rijk is, op pracht van havens
alsmede od een eenig en het eenige vliegveld
kan bogen.
Zeer zeker, we zijn nog niet in alles bij,
want de „stad" is. naar het den schijn heeft,
bang voor een overvleugeling in de toekomst,
hoewel het daar toch van komen zal. Wij heb
ben nog geen bureaux voor den burgerlijken
stand, welke toch zoo hard noodig zijn, we heb
ben nog geen ziekenhuis, het gereed komen
daarvan zal nog wel een tiental jaren in be
slag nemen; we hebben nog geen ambachts
school: de koninklijke posterijen hebben ons
slechts voorzien van 5 wijkkantoortjes. terwijl
13 spuiten en 2 stoombrandspuiten het vuur
in bedwang moeten houden en 3 polïtiebureaux
en 3 posten de geheele veiligheidswacht der
Zuiderstad vormen.
Fabrieken van brandkasten of kasregisters
bezit Rotterdam-Zftid niet, want rijkdom woont
hier niet, al heeft hij hier reeds millioenen
verdiend. De financïeele positie der bevolking
van het Iinker-Maasoevergebied is betrekke
lijk zwak, waarbij zich het merkwaardige feit
voordoet, dat de spaarbanken goed gaan, ter
wijl daarnaast bijna 300 cafê's voor velen een
te ruime en riskante geldbelegging vormen.
Afbetalingsmagazijnen tellen we er officieel 2,
tegenover meer dan 20 in de „sfad". Consuls
of vice-consuls beztiten we er geen. 't Zou te
veel tijd vergen, wanneer men van den. Rech
teroever deze statenvertegenwoordigers moest
bezoeken. Tijd la geld, geldt alleen voor de
„stad".
Deze kleine statistiek geeft zoo den eersten
Indruk van wat je hoort en wat je ziet. Zij is
natuurlijk voor uitbreiding vatbaar, want fa
brieken voor bakovens, doodkisten of azijn telt
de Zuiderstad alweer niet. Men houdt hier trou
wens niet van azijn. „d'Oranjeboom" pronkt
als een der symbolen aan den ingang van het
Overmaassche. Althans van uit de verte zal men
dezen heftoren naast de andere twee van het
Zuiden wel kennen. Van uit de verte! Zoo
kennen dulz°nden Rotterdammers de Zuider
stad met haar bijna 400 straten. Men kent den
Noordelijken en Oostelijken rand, waarlangs de
groote oceaanstoomers liggen, worden gebouwd
of hoog op de hellingen in reparatie zijn, waar
in het Oosten geweldige kuiperijen zijn geves
tigd en in het Westen de serie petr.oleumtanks
schitteren.
Maar daarachter. Daaromtrent heeft men
vage en niet al te gunstige vermoedens. Toch
valt het mee. Toch is de drukte, het verkeer,
de handel en de nijverheid omvangrijk. Anders
zou men niet nog liever vandaag dan mor
gen een tweede brug willen slaan anders
zouden we hier niet zooveel verkeerscentra be
zitten, anders zou nipt telkens weer gevraagd
worden om een verbetering van den Groene
Hilledijk en van de stofleverende en onbestrate
wegen en lanen. De Zuiderstad kennen Is waar
lijk nuttige wetenschap, al was het op de eer
ste plaats alleen maar voor de vroede vade
ren van ons gemeentebestuur. Zoo bezit Feijen-
oord het heet hier overal Feijenoord volgens
vele stedelingen een merkwaardige leven-
digheid langs de Nassaukade, Stieltjesstraat,
Oranjeboom- en Rosestraat en Kreekweg. Hier
vindt men ook het uitgestrekte bolwerk der
R. T. M., de groote veiling van den Persoons-
dam, het spoorwegemplacement IJsselmonde
met zijn dozijnen lijnen, overbrugd door het
viaduct, dat in de middaguren langs de trot
toirs door talrijke lunchende ambachtslieden
wordt gedrapeerd.
Aansluitend aan het oude Feijenoord liggen
Katendrecht en de Afrikaanderbuurt, die naast
het uitgebreide goederenstation der Ned. Spoor
wegen, de drukke Rijn- en Maashaven met hun
serie graanelevators, iaadbruggen, kranen en
loodsen omvatten. Katendrecht bezit voorts
vermaardheid door de wijk met groote en
kleine Chineezen, het wagenveer en het ge
bouw der Scheepvaartvereeniging „Zuid", waar
dagelijks honderden, en o zoo vaak tevergeefs,
zich verdringen om een stuk arbeid machtig
te worden.
Een ander merkwaardig en interessant ge
deelte voert nog den naam Charlois, dat men
kent door de Waalhaven en het vliegveld.
Hier in dit van de 15de eeuw dateereude dorp
wordt het felst de strijd tuqschen den ouden
en modernen tijd gestreden. Want terwijl aan
de Westzijde de vliegtuigen opstijgen en de
massa van masten, ijzerwerk, kolen en ertsen
den polsslag doen voelen van de techniek der
20ste eeuw en van een wereldverkeer, groeien
en rijpen in het Zuiden de aardbeien, bessen,
peren en appelen in prachtige tuinen, die u
wanen in een hoek van het Westland te zijn
met het gevolg, dat naast het H.A. groote vlieg-
haven- en Waalhavengebied de Charloische vei
ling nog een der lories van Zuid-Rotterdam
uitmaakt. Naast fraaie straten vindt men hier
nog hofjes als van een afgelegen dorpje met
schepen van alle naties liggen, vredige landou
wen met koeien, varkens en kippen.
Achter de vier genoemde wijken zijn de meer
stille woonbuurten gebouwd van Bloemhof I en
II, benevens Vreewijk, waarvan wij de schoon
heid reeds meermalen hebben geprezen. Schei
ding tusscheu deze goed gevormde, aanlokke
lijke en nog steeds uitgroeiende woonwijken,
want de bouwactie geschiedt nog altijd op
groote schaal, trekt hier de befaamde Groene
Hilledijk. Doch daarvan zeggen we verder
niets. In dit complex van wijken, nog te ver
meerderen met het „Sluisje", beweegt zich
langs de groote wegen, mogelijk of niet mo
gelijk, de electrische tram, stoomtram, auto
bussen, vrachtauto's, bestelwagens, en goede
rentreinen, allen met hun eigen enerveerend ge-
bel, getjingel, gepiep, geknars en stofwolken.
En terwijl in de havens de rookpluimen weg
zweven en het rumoer van schreeuwende men
schen, draaiende kranen en rijdende cabines
zich dooreenmengen, razen in de lucht de mo
toreu der af- en aanvliegende vliegmachines.
1 usschen dit geraas van een deel en een waar
dig deel van een moderne wereldstad, beweegt
zich de ploeterende bevolking van den vroegen
morgen tot den avond. Want als de avond
valt, verandert het aspect der Zuiderstad aan
zienlijk. Daarover een volgende maal.
EEN GOEDE HOND STAAT
VOOR GEEN SLOOT, MAAR EER
KOMT ER OOK WEL CVERHEEt^
Inbraak in een woonschuit.
Na de schorsing stonden terecht de gedeti
neerden A. S. 26 jaar, los werkman, W. J. K., 38
jaar, stoker en D. R. 23 jaar varensgezel, allen
wonende te Rotterdam, beschuldigd van inbraak
in een woonschuit liggende in de Rotte onder
Hiilegersberg in den avond van 30 April jl„
welke schuit bewoond werd door den uitvoerder
P. de Jong.
Zooals men zich zal herinneren werd bij een
achtervolging door de politie, die een der man
nen op heeterdaad betrapte de eerste verdachte
door een schot verwond.
Deze bekende thans, in de woonschuit,
terwijl hij niet wist, dat daar veel geld aan
wezig was, te zijn ingebroken, doch toevallig
tot deze daad te zijn gekomen toen hij in den
bewusten nacht erlangs loopende merkte dat
niemand in de schuit was, daar Iemand die
schelde geen gehoor kreeg.
Da tweede verdachte IC bekende, gezien te
hebben dat S. door een ruit naar binnen was
geklommen, doch ontkende, op den uitkijk te
hebben gestaan.
De derde verdachte R. gaf toe geweten te heb
ben dat er op dien avond in de schuit vermoe
delijk veel geld zou zijn en de beide vorige
verdachten hiervan in kennis te hebben gesteld,
doch alleen met de bedoeling om hen een nieuw
tje te vertellen.
Hij had niet het plan gehad zelf in te bre
ken. omdat hij. daartoe niet den moed had, zelde
hij.
Na deze verklaring erkende de eerste ver
dachte, van dezen R. te hebben gehoord dat
er veel geld aan boord was en tenslotte gaven
alle drie toe samen de inbraak te hebben be
raamd en te hebben afgesproken de buit te
verdeelen.
De schuitbewoner P. dg Jong werd hierna als
getnige gehoord en verklaarde toen hij op dien
avond thuis kwam. te hebben gemerkt dat een
ruit kapot was, er werd echter niets vermist,
doch er was juist op dien avond geen geld aan
wezig geweest.
De Hillegersbergsche rechercheur van Poli
tie J. S. Lemson, had op den bewusten avond
met een agent op den loer gelegen en verklaar
de toen hij den eersten verdachte in de woon
schuit zag en gesommeerd had, waarop hij ver
stond dat verdachte antwoordde: „verrek", go-
schoten te hebben.
Verdachte zeide hierop, dat de rechercheur
veel te spoedig geschoten had, daar hij niet
had kunnen ontkomen, en dus zonder aanlei
ding verwond was.
De president zeide, niet te kunnen oordeelen
of hier inderdaad te spoedig geschoten was,
doch merkte wel op, dat men pas In het uiter
ste geval tot het gebruiken van vuurwapens
moet overgaan.
De vertegenwoordiger van het O. M. kreeg
hierna gelegenheid tot het nemen van zijn re
quisitoir, daar de rechtbank het niet noodig
achtte de verdere getuigen te hooren. Hij eisch-
te tegen S. vier jaar, tegen k. en R. ieder twee
jaar gevangenisstraf.
Mr. J. J. Mijs als verdediger voor de beide
eerste verdachten pleitte clementie, den derden
verdachte als auctor Intellectualis van deze
inbraak beschouwende. Pl. meende, dat hier
wel voorbarig is gehandeld met schieten. Door
het feit dat verdachte S. getroffen is door een
kogel, in den rug, die niet verwijderd kon
worden, meende pl. dat deze reeds een vrij groo
te straf te pakken heeft, voorts wees hij op een
behoeftig gezin. Voor den tweeden verdachte
achtte pl. het twijfelachtig, of op juridische
gronden veroordeeling zal kunnen volgen. Mocht
toch veroordeeling volgen, zoo verzocht pl.
clementie, daar verdachte in behoeftige om
standigheden verkeerde.
Mr. H. v. d. Belt, verdediger voor verdachte
R., meende dat strikt juridisch genomen alleen
de bekentenis van verdachte als bewijs kan
worden genomen, zoodat geen veroordeeling
zou kunnen volgenr Overigens pleitte ook hij
clementie. Hierna werd nog de getuige T. G.
v. Sanders gehoord, die aan verdachte R. ver
teld had dat er wel geld aan boord zou zijn.
Hij had zelf niet meegedaan, zeide hij, omdat
hij gewaarschuwd was, dat de politie van de
zaak wist. Na dupliek en nadat de verdachten
zelf nog clementie hadden gevraagd werd de
uitspraak bepaald op 12 Juli a.s.
Ontrouw brievenbesteller.
Vervolgens stond terecht de 28-jarige brie
venbesteller J. M. v. O. alhier woonachtig, ver
dacht zich in zijn ambt, omstreeks Januari van
dit jaar, brieven, welke hjj moest bezorgen, te
hebben toegeëigend. Toen men verdenking
tegen hem was gaan koesteren, was men hem
op de proef gaan stellen, doch verdachte had
de verleiding niet kunnen weerstaan opnieuw
een brief, waarvan het gewicht kon doen ver-
moeden, dat er iets bijzonders in zat, bij zich
te houden.
Verdachte vond het feit Zelf verschrikkelijk,
doch ontkende, voordat het bemerkt werd, ook
al brieven te hebben achtergehouden.
De benadeelde, mej. v. DommelenKappen
wonende te Amsterdam werd als getuige ge
hoord en verklaarde een brief waarin 2 zilver
bons van 2.50 verzonden te hebben naar haar
schoonzuster te Rotterdam en bericht te hebben
gekregen dat deze brief niet terecht was ge
komen.
Nadat de heer J. E. Wins, hoofdcommies
der Posterijen, die den verdachte gecontroleerd
en betrapt had als getuige was gehoord, vroeg
de officier, dezen 'diefstal zeer ernstig achtende,
één jaar gevangenisstraf met een proeftijd
van drie jaar.
Mr. de Haan, de verdediger wees'erop, dat
een misdrijf als dit, den laatsten tijd herhaal
delijk voorkomt en ten deele is te wijten aan
de onvoorzichtigheid van het publiek, dat de
verplichting om brieven waarin geldswaarde,
aan te teekenen, in den wind slaat. Op dezen
grond pleitte bij clementie.
Uitspraak 12 Juli a.s.
Noord-Amerika, Chili, Mexico en Canada:' 11
Juli via Cherbourg s. „Leviathan" L. B. voor
gewone 1930 en voor aanget. stukken 19.00; 12
Juli via Southampton s. „Homeric" L.B. voor
gewone en aanget. stukken 9.15; 12 Juli via
Cherbourg s. .Homeric" L.B. voor gewone 19.30
en voor aanget. stukken 19.00; 13 Juli via Cher-
bouig s. „Pres. Roosevelt" L.B. voor gewone
19.30 en voor aanget. stukken 19.00; 15 Juli via
Southampton s, „Mauretania" L.B. voor gewone
en aanget. stukken 9.15; 15 Juli via Cherbourg
s. „Mauretania" L.B. voor gewone 19.30 en voor
aanget. stukken 19.00.
Canada bovendien: 13 Juli via Southampton
s. „Montroyal" L.B. voor gewone en aanget.
stukken 9.15.
Curasao12 Juli via Amsterdam s. „Jason"
L.B. voor gewone 1.30 en voor aanget. stukken
20.00 vorigen dag; 13 en 15 Juli als Noord-
Amerika.
Nieuw-Zeeland15 Juli via Southampton s.
„Mauretania". In Vancouver aansluitende op
het s. Aozangi" L.B.- voor gewone en aanget.
stukken 915 en dien dag via Cherbourg L.B. voor
gewone 19.30 en voor aanget. stukken 19.00.
Saba, Eustatius, St. Martin; 12 Juli via South
ampton s. „Homeric" L.B. voor gewone en aan
get. stukken 9.15.
Argentinië, Uruguay en Brazilië behalve Ba-
hia en Pernambuco: 12 Juli via Southampton
s. „Homeric" L.B. voor gewone en aanget. stuk
ken 9.15; 12 Juli via Genua s. „Re Vittorio"
L.B. voor gewone en aanget. stukken 8.50; 18
Juli via Genua s. „Prlncipessa Giovanna" L.B.
voor gewone en aanget .stukken 8.50. Correspon
dentie voor Rio de Janeiro wordt in deze laatste
verzending niet opgenomen.
Het programma der muziekuitvoering, te
geven door het Harmonie-Orkest van het Rot-
terdamsch Phjlharmonisch Genootschap op
Zaterdag 9 Juli 1927 op het van Alkemade-
plein, des avonds van 6 tot half 8 uur, onder
leiding van den heer Ed. Flipse, luidt als
volgt:
1. Vienne up to Date Marsch C. Comzack.
2. Ouverture La Muette de Portici,
D. F. E. Auber.
3. Espana Walzer, E. v. Waldteufel.
4. Suite L'Arlésienne (4e afdeelingcn)
G. Bizet.
5. Ouverture Pique Dame, F. v. Suppé.
.6. 'sKommt ein vogel geflogen, S. Ochs.
Fantasie, weergevende de manier waar
op onderstaande componisten dit Lied
bewerkt zouden hebben: Bach, Mozart,
Mendelssohn, Meijerbeer, Gounod, Ver
di, Seldel (Carrillon)Bossini, Seidel
(Gavotte), Joh. Strauss, Wagner en als
Mil. Marsch.
Fantaisie Les Pêoheurs de Perles,
(Arr. A. Seidei) G. Bizet.
8. The Honymoon, Marsch, G. Rosey
Morgenavond zal van zes tot kwart voor acht
uur in de muziektent aan de Leede in Tuin
dorp Vreewijk een zang- en muziekprogram
worden uitgevoerd, dat door Hilversum ook per
radio zal worden uitgezonden. De muzieknum
mers zullen worden gegeven door de „Rotter-
damsche Harmoniekapei", terwijl de mannea-
zangvei-eeniging „Vereenigde Zangers" en het
gemengd koof „Zuider Tuindorp" zullen zingen.
De avond wordt geopend door den heer C.
B. H. van Deutekom Jr., den voorzitter van
de vereeniging „Het Zuider Tuindorp".
Verwacht wordt: Zwakke tot matigen wind
uit O, richtingen; gedeeltelijk bewolkt; droog
weer behoudens nog kans op onweer, iets
warmer.
De barometer is onrustig en is na 10 uur
langzaam dalende.
Het weder, krijgt voortdu
rend een beter aanzien, maaï
met de kans op onweders moej
men rekening houden.
Fietsers en motorrijders lichten op van,
's avonds 9.50 tot 's morgens 4.20.
Hilversum (1060 M.): 12.— politieber.ji
12.352.lunchmuziek; 46 concert; 67.46
concert; 7.45 politieber.10.30 nieuwsber.
Da ven try (1600 M,): 2.35—5.15 atkletiefc-
en cricket-wedstrijd; 5.35 kinderuurtje; 6.®
cricket-wedstrijd6.50 nieuws; 7.05 cricket;!
7.20 causerie; 7.35 sonates van Beethoven; 7.45
lezing; 8.05 Moss octet; 8.50 concert; '9.2(1
nieuws; 9.40 lezing; 9.55 „Paris calling", revue)
10.5512.20 dansmuziek.
P a r ij s („Radio-Paris", 1750 M.)10.50^-
11.20 concert; 12.50—2,10 orkest; 5.05—5.55
Jazz symphonic; 8.50—11.20 concert.
Langenberg (469 M.), Dortmund (283
M.), Munster (242 M.): 1.25—2.50 harp-trio;]
5.506.50 (sopraan-cello-piano)8.209.35 kar
mermuziek van Beethoven; 9.40—11.20 vroolijke.
avond. Daarna tot 1.20 dansmuziek.
Königswusterhausen (1250 M.) en,
Berlijn (484 en 566 M.): 3.10—8.05 lezingen'
en lessen; 8.50 een avond in Halssensee; 10.50
12.50 dansmuziek.
Hamburg (394.7 M.): 5.35 concert; 6.20
concert; 8.2011.10 „Brüderlein Fein". Daarna
nieuwsber.
Brussel (509 M.): 5.2o—6.20 dansmuziek)
8.20 orkest; 9.20 concert en 9.5011.20 dans
muziek.
WERKPROGRAMMA PADVINDERS i
Padvinders 1
f
Zaterdag 3 uur clubhuis, oefening Terbreggxj,
Zondag kwart over 8 Plan C. Alg. H. Com
munie, waarna oefening terrein Heyplaat, pl.m,
5 uur thuis. 8 uur Leidersraad Nw. Haven 145;
Donderdag 7 uur Nova-Zembla, bij goed weer#
anders clubhuis.
Welpen
Zaterdag 3 uur clubhuis.
Zondag kwart over 8 Plan C. Alg. H. Com
munie in de kerk van den H. Laurentius, Hout
tuin; pl.m. 4 uur thuis.
Woensdag bij goed weer 7 uur Nova-Zembla,
anders clubhuis.
Welpenleider: P. v. Gennip, Rusthoflaan 8.
Aalmoezenier Kap. J. Schiphorst, Nw. Haven
145. Troepsadres: Pieter de Raadtstraat 28 a,
(adverteiuiën omtrent ver
lovingen, ondertrouw, hu
welijken, geboorten, sterf
gevallen, enz. enz.) worden
zonder prijsverhooging
overgeplaatst in
het Katholieke Volksdagblad
voor Rotterdam en omstreken
27).
Verward in al deze tegenstrijdige gedachten
begon zij zich schuldig te gevoelen, al kon
ze geen weerstand bieden aan de heftigheid,
die haar steeds beroerde. De eerste stap
op dfen gocuen weg was gezet, de tweede
volgde weldra: zij kwam tot het besef, hoe
.weinig zij beteekende, hoe nietig en nutte
loos haar leven was; zij schaamde zich en
zou vtel gewenscht hebben voor altijd in te
slapen.
Ware op dit oogenblik Martini bij üaaar ge
weest wellicht zou de aangeboren edelmoe
digheid van zijn hart; bijgestaan door haar
diepe vereering voor den pa&re, de overwin
ning behaald hebben, het meisje aaanmoedl-
gend den moeilijken weg, die thans vódr haar
lag, geduldig te volgen; doch in plaats van
den beminden beschermer kwam Maria on
verwachts binnen, even nadat Perrine heen
gegaan was.
Zoo bleek als Mariquita was, zoo purper
rood werd ze thans; zij had grooten lust het
uit te schreeuwen: Laat me met rust! Doch
daar ze haar geheim bewaren wilde, sloot
zij de oogen en veinsde te slapen.
Zoo. stil mogelijk verliet Maria de kamer
weder.
Nauwelijks was zij verdwenen, of Mariquita
sprong uit haar zetel op, en met gebalden
vuist vdór de deur staande, zei ze half luid:
- O, wat haat ik haar!
De booze geest had gezegepraald!
Van toen af begon voor Mariquita een
waar martelaarschap. Het hardst viel haar
wellicht het bezoek van Georges. Nadat hij
een en ander over den toestand van zijn vroe
gere speelgenoote gevraagd had, begon hij,
gelijk de meeste pas verloofden, over de
schoone hoedanigheden van zijn welbeminde
wijd en breed en vrij vervelend uitte weiden.
Het meisje antwoordde niet, en hij was te
vol van eigen gedachten om zulks op te mer
ken. Toch vroeg hij op het punt van heen
te gaan:
En wat denk je nu wel van dit alles,
Quita?
Wat ik daarvan denk? antwoordde zij op
een toon, die ieder ander dan een verliefde
vreemd had moeten voorkomen, vraag me dat
maar niet.
Dus mijn geluk maakt ook jou gelukkig?
Je bent een engel, Mariquita, een lief, goed
zusje!
Niets van dat alles, Georges, sprak ze
heftig; ik ben de dolende Cholita, door uw
vader uit barmhartigheid geholpen, en die
vreemde.
Spoedig naar haar geboorteland te kun
nen terugkeeren. Gun mij nog een weinig
tijds, Quita, den tijd, die er noodig Is om te
trouwen.
Mariquita werd lijkbleek;' naamlooze smart
prangde haar de borst, als zou zij er In stik
ken. De jonkman vergiste zich geheol en al
in de oorzaak dezer ontroering.
Arme Quita, sprak hij argeloos, mevrouw
de Mancelle heeft wel degelijk gelijk, je hebt
het heimwee!
Hij kuste haar op het voorhoofd, doch snel
trok het meisje zich terug.
Hoe vreeselijk treurig was toch haar toe
stand; z(j miste zelfs het recht haar droefenis
te laten raden; men zou haar eenvoudig uitge
lachen en nagewezen hebben. Wat is een mis
maakte toch te beklagen! Langen tijd ver
diepte zij zich in deze smart zonder te den
ken ban de goddelijke vertroosting, die het
Evangelie den misdeelden dezer wereld biedt.
Weerspannig als zij Vas, verdubbelde ze haar
pijnen, schikte zich in het gevoeligst lijden,
dat er bestaat: de plicht, dien men kent en
niettemin van zich stoot, den inwendigen vre
de, vurig gewenscht en vrijwillig prijsgegeven.
Martini had zijn officieele toestemming ge-
zonden, en nu raakte het huis van mevrouw
de Mancelle in de groote beroering, die een
huwelijk voorafgaat Zelfs Perrine had het
overdruk met de zaken haars jongen meesters,
doch vond niettemin den tijd over Mariquita
te waken, die door allen verlaten, onrustiger
en somberder was dan ooit.
De dag voor de huwelijksvoltrekking be
paald, Is aangebroken. De deuren van het huis
staan open, en de vloer is met bloemen be
strooid. Midden in het groote salon deelt Ma
ria aan de genoodigden bloeiende takjes uit,
de ghirlandqs der bruid, theeroosjes voor de'
dames, anjelieren voor de heeren.
Perrine in haar sjaal gehuld, die zij ondanks
de hitte bij deze groote gelegenheid wil dra
gen, heeft al de waardigheid van een pleeg
moeder, trillend van ontroering. Nu en dan
brengt zij de hand aan haar oogen.
Mariquita heeft deze plechtigheid onmoge-
lijk kunnen ontwijken. Stap voor stap Is °ze
eindelijk tot berusting in haar ongeluk geko
men. Gewikkeld in een zwart geborduurd
manteltje, waarmee zij zich omhuld heeft on
der voorwendsel daardoor beter haar treurige
mismaaktheid te kunnen verbergen, bekijkt
ze koeltjes maar aandachtig alle aanwezigen
qn let, misschien zonder het zelf te weten, op
de minste kleinigheden. Als bijvoorbeeld een
weerbarstige haarlok uit Maria's kapsel los
raakt en zich op haar blanken hals heen en
weer beweegt, komt Mariquita naderbij en
bevestigt hem weer op zijn plaats.
Ondanks een orkest in een vertrek naast
het salon verscholen, hoort men van alle kan
ten luidruchtige gelukwenschen. Onder uit
gezochte kleeding en hoofsche manieren fclij-
ven deze personen zich zelf. Zijn ze oprecht
bij het uiten van al die -complimenten? De
wereld is slecht en valsch, denkt Mariquita;
die menschen malen wat om de bruid én den
bruidegom, ze zoeken slechts vermaak of wat
verstrooiing. Wat ze heden denken, zullen ze
morgen verloochenen, evenals Georges, t Is
leelijk, en ik.... ik ben geen haar beter dan
heel deze zelfzuchtige wereld!
De plechtigheid in de kerk verliep schitte
rend, de Mis ging voor Mariquita snel voorbij.
Ze zag de handen in elkaar leggen, de ringen
wisselen, ze hoorde het zwakke „ja" van Ma
ria ea de forsche toestemming vaan Georges.
Tusschen de verwanten, onmiddellijk achter
het bruidspaar zittend, kon ze alles volgen,
en met diepe bitterheid ia het hart zag ze, hoe
Maria na den huwelijkszegen zich in een vurig
gebed verdiepte en Georges ontroerd het hoofd
boog.
Ook zij, de arme Cholita, had behoefte haar
hart in een ander hart uit te storten. Ook zij
had zich een vereeniging gedroomd, waarin de
beide zielen samensmolten in het goede, den
plicht en de liefde; doch zij had haar dwaas
heid ingezien en bescheiden haar eenvoudig
leven aanvaard, dat door Georges' huwelijk
ten eenenmale verbroken werd. En nu, hier In
de kerk zelfs, weigerde zij zich te onderwer
pen. Het geloof, dat voorlicht en troost, de
plicht, de rede, alle streden beurtelings maar
te vergeefs tegen haar jaloezie.
De feesten van dezen dag moest zij wel
meemaken, doch het bal ontvluchtte ze. En
terwijl de vroolijke tonen der dansmuziek tot
haar kamer doordrongen, lag Mariquita voor.
haar bed geknield en herhaalde in bittere
droefheid: Mijn God, mijn God!
Dan plotseling opspringend antwoordde zij
zelf op de razende stem haars harten:
Neen, neen! Ook God heeft mij verlaten!,
De tijd, die op dit huwelijk volgde, verliep
zeer rustig. De jonggetrouwden leefden slechts
voor elkander. Georges schreef zelden en dan
nog kort aan zijn vader, hield zich een enkele
maal vrij vervelend met Mariquita bezig en
zei Perrine nauwelijks goeden dag.
Deze toonde haar wrevel op haar eigenaar-
aige manier.
Vasten zeker zullen zij den nek breken,
biomce zij, als ze straks van hun ladder naar
beneden komen om weer op den beganen
grond te wandelen!
En Mariquita dacht: O, wat heeft zij hem
reeds veraderd! Haar gramschap tegen da
jonge vrouw vermeerderde met eiken dag doch
zij had gezworen deze innerlijke gevoelens te
i erbergen Zij leed vooral onder de slechte ga-
dachten, welke haar hart beroerden Onder
Martini's leiding had zij deugd en godsdienst
zin als hooge idealen leeren beschouwen; zl]
kende de vreugd van een nuttig, welbesteed le
ven, maar thans aan zich zelf overgelaten kon
zij zich niet meer beheerschen en den rechten
weg niet terugvinden
Zij had den moed verloren. Al haar geest
kracht richtte zich op één streven: den uiter
lijk en schijn te bewaren. Zij verwierp dus 4fi
raadgevingen van haar pleegvader, die haaij!
echter tot haar straf ais wroeging achter
volgden.
(Wordt vervolgd). J
