FEUILLETON
MAANDAG 22 AUGUSTUS 1927
DERDE BLAD
PAGINA 2
f.
Wordt gratis gegeven!
DE LANDSTORMDAG TE BARNEVELD.
DE DAMES MET DE
GROENE HOEDEN.
MEER VRAAG NAAR BOEKEN
Invloed van den omroep
UIT MAASSLUIS
GEMEENTERAAD.
BAKER-OPLEIDING DOOR HET
WIT-GELE KRUIS.
Sinds Januari 1927 is de zuigelingensterfte-
bestrijdlng in het Bossche Diocees wederom
geheel in handen van het Wit-Gele Kruis.
Een van de krachtigste middelen om de zui
gelingensterfte te bestrijden, is een goede des
kundige hulp in het kraambed. Het onderzoek
heeft toch uitgewezen, dat de zuigelingensterf
te nog sterk gedrukt kan worden door de
sterfte van kinderen beneden het jaar tegen
te gaan.
Daarvoor is de deskundige hulp in het
kraambed aan moeder en kind het beste middel.
Die deskundige hulp kan op verschillende
wijzen worden verstrekt: door de kraamver
pleegster, de wijkverpleegster en de onmis
bare baker!
Wij hebben op het oog de nieuw-opgeleide,
deskundige baker, de deskundig opgeleide, die
weet, dat de kraamvrouw goed verzorgd moet
worden, niet te vroeg op mag komen en op
de eerste plaats is aangewezen om haar kind
zelf te voeden.
Zij moet worden gerecruteerd uit eenvoudige
meisjes, maar toch moet zij later iet3 hooger
zien te komen op het maatschappelijk milieu,
dan de gemiddelde gezinnen, waar zij kaar
diensten geeft. Zij moet een deskundige oplei
ding hebben, waarna haar een examen wordt
afgenomen en zij een Staats-diploma met in
signe kan krijgen. Wat is dus de gang van
zaken?
Enkele nette meisjes uit een dorp of andere
plaatsen, willen voor baker opgeleid worden.
Zij mogen niet jonger dan 19 en niet ouder
dan 40 jaar zijn. Ook getrouwden kunnen er
voor in aanmerking komen.
Voor zij zich aanmelden, moeten zij een ge
neeskundige verklaring bezitten, waaruit blijkt
dat zij lichamelijk voor het beroep geschikt
zijn. Zij moeten natuurlijk een gezond ver
stand hebben en van goed zedelijk gedrag zijn.
De opleiding duurt 912 maanden.
Zij krijgt gedurende dien tijd of een deel
daarvan theoretische lessen, te geven door een
dokter en een kraamverpleegster. De lessen
zijn kosteloos. Voor de practifche opleiding
gaat zij mede met den medicus, de kraam
verpleegster of de vroedvrouw bij bevallingen,
terwijl zij tevens goed toeziet, hoe de kleine
wordt verzorgd.
Heeft zij een vijftal bevallingen medege
maakt en is hare theoretische cursus geëin
digd, dan kan zij zelfstandig hare diensten be
wijzen in een vijftal gezinnen onder toezicht
van medicus, kraamverpleegster of vroed
vrouw.
Heeft zij op deze manier haar diensten bij
een tiental moeders verleend, dan kan zij
examen doen.
Candidaten voor den cursus kunnen zich op
geven bij den secretaris van de Dioc. Fed. van
het Wit-Gële Kruis, L. M. J. Hoebens, Elzent-
laan 33, Eindhoven.
INTERNATIONALE CONFERENTIE VOOR
VERKEERSWEZEN.
De christelijke vakbeweging vertegenwoordigd
op de a.s. verkeersconferentie van den
Volkenbond.
De heer F. Brussel in den Haag, bestuurs
lid van den Ned. R. K. Fabrieksarbeidersbond
en secretaris van de internationale federatie
van Christ. Fabrieksarbeidersorganisaties, heeft
van het Volkenbondssecretariaat een uit-
noodiging ontvangen om deel te nemen aan
de derde Volkenbondsconferentie voor verkeer
en doorvoer, welke op 23 Augustus a.s. te
Genève zal worden geopend.
WONINGBOUW.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek deelt
de volgende cijfers mede omtrent de toeneming
van het aantal woningen in Nederland. (I. Ge
reedgekomen woningen; II. Onbewoonbaar ver
klaarde, gesloopte en aan haar bestemming ont
trokken woningen; III. Netto vermeerdering
van den woningvoorraad).
MIDDENSTANDSCONGRES.
Herdenking van het 25-jarig bestaan.
Bij do herdenking van het 25-jarig bestaan
van den Nederl. Middenstandsbond, waartoe
op 23, 24 en 25 Augustus a.s. een nationaal
middenstandscongres in 't gebouw van den Die
rentuin te 's Gravenhage gehouden wordt, zou
den de heeren mr. P. J. M. Aalberse, mr. D.
Fock, prof. mr. M. W. F. Treub, dr. J. Th. de
Visser en mr. A. I. M. J. baron van Wijnbergen,
als sprekers optreden.
Het bureau van genoemden bond meldt thans,
dat de heer Fock wegens gezondheidsredenen
en de heer Treub wegens verblijf in het buiten
land verhinderd zijn.
In plaats van den heer Fock zal nu spreken
dr. I. H. J. Vos, wethouder van Amsterdam,
en in plaats van den heer Treub mr. A. C.
Josephus Jitta, lid van den Raad van advies
van den Nederl. Middenstandsbond en secreta
ris van den Hoogen Raad van Arbeid.
Z, K. H. Prins Hendrik, beschermheer van
het congres, is, naar ingekomen bericht, wegens
verblijf in het buitenland eveneens verhinderd,
het congres te bezoeken.
EEN NIEUW BEROEP....
„COLLECTANT"
1927:
I.
II.
III.
Juni
4.530
517
4.013
Mei
4.731
514
4.217
April
5.422
460
4.962
Maart
3.753
721
3.037
Februari 3.8S9
377'
3.512
Januari
3.499
394
3.105
1926:
Dec.
4.005
416
3.589
Nov.
3.861
436
3.425
October
5.346
788
4.558
Sept.
4.849
955
3.894
Aug.
4.258
483
3.775
Juli
4.311
378
3.933
Juni
4.314
443
3.871
MOTORONGELUKKEN.
Door auto aangereden
Zaterdagmorgen gebeurden te Staphorst,
ongeveer terzelfder tijd, een tweetal motor?
ongelukken.
Ongeveer kwart over elf reed de motorrijder
J. de Boer uit Sappenneer met zijn machine in
de richting Meppei, komende van Zwolle. Op
het moment, dat hij een boerenwagen passeerde,
werd hij aangereden door een volgauto van den
wielrijderstoer door Nederland, die tuschen den
motorrijder en den wagen door trachtte te ko-
men. Tengevolge hiervan brak de man een dij
been. Dr. Beiboer aldaar verleende de eerste
hulp, waarna de patient op zijn verzoek per
Groene Krnisauto naar het ziekenhuis te Gro
ningen werd vervoerd.
Over den weg geslingerd
Een andere motorrijder, de heer Coehoorn
uit Deventer, reed op dezelfden weg met zijn
ecbtgenoote op de duozitting in de richting
Meppei. Toen hij een boerenwagen, die aan
den kant van den weg stond, passeerde, werd
hij van achteren door een Duitschen auto aan
gereden. De motorrijder en de duo-passagieT
werden over den weg geslingerd. De dame
kwam er goed af, doch de motorrijder bleek
ernstig gekwetst te zijn en is in bewusteloozen
toestand op last van dr. Beiboer per auto naar
Zwolle gebracht, ter opneming in het Sophia
Ziekenhuis.
Beide motoren werden ernstig beschadigd.
Liefdadigheid tegen betaling
Het aantal straatcollectes is de laatste jaren
in de hoofdstad zeer toegenomen wat het pu
bliek ontstemt, en thans komt er als tweede
bezwaar bij,, dat sommige vereenigingen er
toe zijn overgegaan, om voor dit werk betaalde
krachten te engageeren. Aanvankelijk geschied
de dit op bescheiden schaal, maar, meldt het
„Volk", allengs is liet aantal beroepscollectan
ten grooter en grooter geworden.
De toestand is, volgens „Het Volk", thans
deze, dat er mannen en vrouwen, jongemannen
en jongedames zijn, die tegen betaling deel
nemen aan collectes van alle vereenigingen,
die daarvoor vergoeding geven.
Het behoeft geen betoog, dat door dezen
gang vam zaken tot het collectewerk ook ele
menten toegang kunnen erlangen, wier sociale
antecedenten van een zoodanigen aard zijn, dat
zij van liefdadigheidswerk beter verre gehou
den worden.
Eenigen tijd geleden verscheen een geheel
gezin wegens ernstige fraude, bij een straat-
collecte gepleegd, voor de rechtbank. En bij
de behandeling van een soortgelijke zaak tegen
een keilner, verklaarde de man uit armoede
gehandeld te hebben. „Hij collecteerde veel
voor vereenigingen, die 40 pet. van de op
brengst van de collecte uitbetalen voor de
moeite.
NAAR DE MISSIE.
De Eerw. Zusters Sr. Supérieure Luciana
(Borculo), Sr. Josephina (Alphen), Sr. Eusta-
sia (Boschkapelle), Sr. Bertha (Delft), Sr. An-
tonia (Wijhe) en Sr. Canuta (Harenkarspel)
van de Eerw. Zusters van Roosendaal, die, zoo
als wij reeds meldden, in de komende week
naar de missie op Curasao zullen vertrekken,
zullen zich op Woensdag 24 Aug. a.s. inschepen
aan boord van het ss. „Almelo" en niet, zoo
als gemeld werd, op 26 Aug. aan boord van het
ss. „Simon Bolivar".
DIEFSTAL VAN KIPPEN.
Bij den heer D. Stam te Heer Ilugowaard zijn
60 kippen gestolen.
ZEVENDE STUDENTEN-
ZOMERBIJEENKOMST.
Georganiseerd door de R.K. Drankweerinter-
academiale cn de „Heemvaart."
De zevende studenten-zomerbijeenkomst, ge
organiseerd door de R. K. Drankweerinteraca-
demiale en de „Heemvaart" zal van 30 Augus
tus tot 3 September wederom gehouden worden
bij Pater Tummers in het St. Dominicus-Col-
lege, dat dit jaar verplaatst werd naar Neer
bosch hij Nijmegen.
Centraal onderwerp van bespreking zal zijn:
Het Offer.
Het programma luidt als volgt:
Dinsdag 30 Augustus: 6 uur n.m.: Openings
lof. Daarna souper; 's avonds: Inleidend woord
door den voorzitter. Inleider: Pater Drs. J,
Tummers Ö.P.: Het offer van den Christen.
Woensdag 31 Augustus: 8 uur v.m.: H. Mis;
's morgens: InleiderHet offer in de
gemeenschap der Heiligen; 's middags: Inleider
Pater A. van Clé O.Praem. (Tongerlo, Vlaan
deren); Christus' offer en ons offer; 's avonds:
Inleider: Louis Spaan (Amsterdam): Het offer- i
voorbeeld der Heiligen. f
Donderdag 1 September: 8 uur v.m.: Plech
tige Hoogmis met preek over: Maria's offer
door den Zeereerw. Hooggel. Pater Prof. Dr.
R. R. Welschen O.P.; 's middags: Groote uit
tocht; Spel in de openlucht: De Vrouw van
Zacheus, geschreven door Wim Snitker (Amster
dam)Uitvoering van reidansen; Gezellige
avond.
Vrijdag 2 September: 8 uur v.m. H. Mis;
's morgens: Inleider: Prof. Dr. G. Brom: De
nieuwe richting in Sobriëtas. Vergaderingen
van de R. K. D. I. en van de Heemvaart. Uit
tocht; 's middags: Inleider: Willem Nieuwen-
huis: De sociale waarde van het offer; 's avonds
Inleider: Mieg Bruna (Utrecht): Het offer van
eiken dag.
Zaterdag 3 September: 8 uur v.m. H. Mis;
's morgens: Inleider: Pater W. Creutz Lechleit-
ner S.J.: Idealisme en offervreugde. Sluitings
lof, waarna middagmaal en vertrek.
Ook het verdere gedeelte van den landdag
van den B. V. L. mag voortreffelijk geslaagd
heeten. Naast de rede van minister Slotema-
ker de Bruine, werd ook die van Pater Bor-
romaeus de Greeve warm toegejuicht.
Dan kregen 'wij een carroussel-rijden op mo
toren en daarna op paarden, te bewonderen,
waarmede zoowel het motor-landstorm-korps,
als de onderofficieren der Veld-artillerie, die
zich in 15e eeuwsche kleedij hadden gestoken,
veel roem inoogstten. Ook 't rijden a la flèche
door onderofficieren der Veld-artillerie viel bij
zonder in den smaak der overtalrijke aanwe
zigen.
Eindelijk werd de optocht opgesteld, die
eerst langs het kasteel „De Schaffelaar" trok
en vervolgens door de dorpsstraten toog.
Deze schitterende stoet was een waardig
slot aan den landdag, die een groot succes van
het Veluwsch Verband mag worden genoemd.
H. W. STOELMAN f.
To 's Gravenhage is overleden de heer H. W.
Stoelman, gepesionneerd kapitein-kwartiermees
ter van het korps Mariniers.
door GERMAINE ACREMONT.
Geautoriseerde vertaling van Christine Kamp.
6.)
Kom mee, wij gaan monseigneur den
Deken groeten
Arlette wordt meegetroond naar de sacristie,
een ruime kamer vol met allerlei paramenten
en gewaden, die wachten om in de hooge eiken
kaften te worden opgeborgen.
De Deken ontvangt de dames met patriar
chale goedmoedigheid. Als men hem aanziet,
begrijpt men, dat de godsdienst van dien waar-
digen, verstandigen en zachtzinnigen priester
heelemaal niet lijkt op dien van de kwezels in
zijn parochie! Er ligt goedheid in zijn blik en
toegevendheid in zijn glimlach. Hij is groot en
krachtig gebouwd, zijn open voorhoofd is blank
onder zijn grijzen haardos. Zijn hand, 'n beetje
te veel gevuld met vingers als worstjes, schijnt
gemaakt om te zegenen.
Hij weet tengevolge van welke rampen
Arlette bij haar nichten is komen wonen en
maakt daarop een zeer kiescke zinspeling,
waarna hij eraan toevoegt: Ik hoop, dat het
«tllle leven van ons Bagijnliof u niet te zwaar
■al vallen. De dames Davernois, uw nichten,
zullen zeker alles doen, wat mogelijk is om het
voor u dragelijk te maken
Er wordt Arlette geen tijd of gelegenheid
gegund om met een paar beleefde woorden
voor die vriendelijke ontvangst te bedanken,
zoozeer is Telcide erop uit om aan Monseigneur
het geval met de bidstoelen te vertellen. Maar
hij is er al van op de hoogte.
Och kom, juffrouw Telcide, het is een
kwajongensstreek! Laten wij dat over het
hoofd zien en eischen wij van kinderen toch
geen ernst, boven hun jaren. Op hun leeftijd
waren wij zeker niet beter.
Maar mijnheer de eerste kapelaan heeft u
toch zeker wel gezegd, hoe boos ik was
Inderdaad, dat heeft hij mij medege
deeldMaar hij heeft eraan toegevoegd,
dat hij er niet aan twijfelde, of U was alweer
gekalmeerd. Bij nader inzien leek hem het
geval van zeer weinig belang. O, u kunt gerust
vertrouwen stellen in het oordeel van mijn.
heer den eersten kapelaan. Hij is zeer verstan
dig, ernstig
O, zeker, roept Telcide uit. Daar twijfel
ik volstrekt niet aan.
HOOFDSTUK V.
Het is negen uur en de dames Davernois
gaan naar bed, Arlette is naar haar kamer ge
gaan. Zij is niet treurig gestemd, maar toch, zij
is vermoeid, omdat zij in een halven dag niets
heeft gedaan wat de moeite waard was. Haar
hoofd lijkt leeg, zij heeft den indruk ver, heel
ver weg te zijn van haar vroegere omgeving.
Maar negen unr, zij kan toch nog niet gaan
slapen?
Dan beziet zij haar bezittingen, die uitge
pakt nog aldoor op het bed, de stoelen, de
fauteuil verspreid liggen. Zij besluit alles te
gaan opruimen en de kasten, die tot haar be
schikking zijn gesteld ermede te vullen. Er is
zooveel, clat zij waarschijnlijk plaats te kort
zal komen. In een lade vindt zij verkleurde en
kreukelde kunstbloemen en als zij die eruit
neemt om plaats te maken, ligt daar onder
een bundel papieren.
Nieuwsgierig neemt zij dien op en ondanks
de stoflaag, die erop ligt, slaat zij het eerste
blad op. En zij leest:
Dit is mijn Dagboek.
Het papier is geel van ouderdom, de inkt
verbleekt door den tijd.
Wel, wel, mompelt het jonge meisje. Zou
ik soms per toeval de hand hebben gelegd op
een schat? Het dagboek van een der dames
Davernois kan niet anders dan iets kostbaars
zijn! Dikwijls heb ik mij afgevraagd: „Hoe
wordt men oude jongejuffrouw? Wat gevoelt
men als men langzamerhand de wereld om
zich heen kleiner ziet worden als de droomen
der jeugd vervliegen, sterven zooals de rozen in
den tuin na een nachtvorst? Dat manuscript
zal mij inlichten. Maar ten eerste wie zou het
geschreven hebben?
Is het Telcide? Rosalie? Jeanne of wel Marie?
Aan het schrift is dit niet te zien. De let
ters zijn regelmatig gevormd klein, schuin.
Alle jonge meisjes die van het pensionaat
komen, schrijven zoo.
Geen onderteekening!
Hindert niet! denkt Arlette. Ik ga het
lezen en zal dan gauw genoeg weten wie
mijner achtenswaardige nichten romanesk ge
noeg is geweest om haar geheimen toe te ver
trouwen aan dat leelijke schoolschrift.
Dit is mijn Dagboek.
Klein cahier, het fs aan i°u, dat ik besloten
heb, om den dag, dat ik het pensionaat ver
laten heb, dagelijks mijn indrukken toe te ver
trouwen. De eer, die ik je wil doen, is groot.
Ik hoop, dat je dat waardeert. Moge je altijd
de meest discrete mijner vrienden zijn!.
Ik zal je niets verbergen. En als ik je soms
iets zeg, iets. Des te erger! Je zult het aan
niemand oververtellen.
Om te beginnen moet ik je waarschuwen,
dat ik geloof een jong meisje van karakter te
zijn. Ik ben achttien jaar en ik heb besloten,
goedschiks of kwaadschiks de heerlijke plan
nen te verwezenlijken die ik al den tijd had
uit te denken gedurende de lange studie-uren,
onder het toegevende oog mijner surveillanten.
Heerlijke plannen, heb ik gezegd, eenige
plannen!
Zuster portierster, toen u voor mij de kloos
terdeur opende, wist u niet, welken prachtigen
horizon u voor mij deed verschijnen. Zuster
Athanase, gij kunt het niet beseffen, hoe mijn
hart van vreugde trilde, toen u uw grooteu
sleutelbos in de hand nam en, mij toefluisterde:
,,Zoo, mijn kind, je gaat nu de wereld bin
nentreden."
En u, mëre Supérieure, die weende, toen ik
afscheid van u nam, wees er niet boos om dat
ik mijn tranen nieit met de uwe heb vermengd.
Ik ben niet ojidankbaar, maar ik was zoo ge
lukkig! Uit, de klassen met het zwarte school
bord! Gedaan, de eetzaal met de lange banken
en het hooge gestoelte, waar onder den maal
tijd uit de levens der Heiligen werd voorge-
EEN PROPAGANDIST VAN
ITALIAANSCHE TAAL EN
CULTUUR
ROMANO GUARNIERI.
„Ik heb ervaren, hoe onjuist het is, de
Hollanders nuchter te noemen. Zij zijn
enthousiast
De maandelijksche karakterschets van
„Morks Magazijn" is deze maand gewijd aan
den propagandist in Holland van de Italiaan-
sche taai en cultuur, Romano Guarnieri. H_ G.
Cannegieter is bij hem op bezoek geweest en
geeft verslag van een interessant gesprek,
waarbij onze gast veel vertelde over zijn bewo
gen jeugd en moeilijke zwerftochten in den
vreemde. Hij is van een voorname Italiaansche
familie, maar moest zich van zijn verwanten
verwijderen toen hij zich met hun denkbeelden
niet langer vereenigen kon. Alleen en zonder
steun heeft hij toen fortuin moeten zoeken.
Spijtig is het te lezen, dat een man als Guar
nieri in het tumult van zijn jeugdjaren met veel
socialistische invloeden het geloof verloor en
het niet, als Giovanni Papini, eenmaal zijn
vriend in Florence, terug vond. Guarnieri zegt
wel als Italiaan niet anders dan katholiek te
kunnen zijn en zich nooit aan het katholicisme
te kunnen ontworstelen, omdat hij katholiek is
geboren en opgevoed, maar tegelijk maakt hij
onderscheid tusschen de Roomsch-Katholieke
Kerk als een zichtbare gemeenschap en het
katholicisme als een historische en nationale
traditie.
Het is maar toevallig, dat Guarnieri zich in
Holland gevestigd heeft. Hij is eerst in Enge
land geweest en vertelt er het volgende van:
„Toen ik Londen een beetje had leeren ken
nen, .begon ik een voetreis door Engeland. In
het costuum van een globe-trotter verdiende
ik den kost met het verkoopen van prent
briefkaarten. Dit leverde al heel weinig op,
maar mijn armoede stelde mij in staat, het
eigenlijke volk te leeren kennen, maarmee ik
in de nacht-asyls communiceerde.
Ik had de taal reeds spoedig te pakken ge
kregen, zoodat ik te Londen mij kon mengen
in de gedachtenwisseling, welke rondom de
openluchtsprekers in het Hyde Park plaats
heeft.
Om in Duitschland ietwat beslagen ten
ijs te komen, riep ik de hulp in van een be
middelingsbureau voor onderwijzers en leera-
ren. De directeur van deze school-agency ried
mij, een bril op te zetten, omdat ik er anders
in het land der geleerden te jong uit zou
zien, om voor paedagoog te kunnen spelen.
Onder di^, voorwaarde kreeg ik eên plaats op
een kostschool te Hannover.
Maar toen ik te Hoek van Holland me had
ontscheept, kon ik de verleiding niet weerstaan
om onderweg met het Hollandsche landschap
en de Hollandsche cultuur, waarover ik in
Italië ook reeds veel had gehoord, nader kennis
te maken. En zoo goed beviel mij uw land, en
zoo gevoel ik er me thuis, dat ik er ben blij
ven hangen tot den huidigen dag."
„Eigenlijk bent u dus nog op doorreis naar
Hannover?"
„Inderdaad! Maar ik zal er wel nooit aan
komen. Die 31 Januari 1907, waarop ik in Ne
derland voet aan wal zette, is een keerpunt in
mijn leven geworden. Als een vogel ben ik over
Holland gevlogen; ik heb er mijn nest ge
bouwd en ik ben zeer tevreden, dat het lot mij
hierheen heeft gevoerd."
„Nu moet u me nog iets vertellen over uw
arbeid hier."
„Het is zoo prettig, dat ik een zoo omvang
rijk gebied bestrijk. Dat houden van cursussen
door heel het land is voor mij geen lesgeven
meer. Ik ben bezig de belangstelling voor
Italië, vroeger het voorrecht van enkele wel-
gestelden, te democratiseeren. Ik heb hier
contact met een volk,dat liefde gevoelt voor
mijn land. Ik heb ervaren, hoe onjuist het is,
de Hollanders nuchter te, noemen. Ze zijn en
thousiast, maar ze missen den moed, voor hun
geestdrift uit te komen. Of misschien is het
hun wijsgeerige levensbeschouwing, welke hen
bezadigder maakt dan de Italianen. Maar ik
bemerk, hoezeer Dante en de overige groote
dichters van mijn land hen bezielen en dat
doet mij me geven, dat maakt het me tot een
genot, met uw landgenooten ten communicee-
ren."
„U staat ook in contact met de academische
kringen?"
„Ik ben docent aan de academies te Leiden
en Utrecht en lector aan de Amsterdamsche
universiteit, waar ik zelf ook den graad van
doctorandus in de Romaansche talen gehaald
heb. Ook voor het examen M. O. leid ik op.
In het afgeloopen seizoen heb ik buiten mijn
lessen en cursussen om 42 lezingen gehouden,
maar ik voel het als mijn roeping, als een
missie, uw landgenooten te doen doordringen
in de onsterfelijke ziel van het Italiaansche
volk, dat naast zijn klassieke grootheid ook
zijn moderne cultuur heeft en een toekomst
leven van beteekenis tegemoet gaat.
„Staat uw missie nog met de politiek in ver
band?"
„Wel heeft de Italiaansche regeering meer
malen van mijn connecties gebruik willen ma
ken door mij in 't buitenland opdrachten te
geven, maar u weet, ik kan me niet hinden
aan uitwendige plichten en moet vrij blijven
om mijn levenstaak te vervullen.
„Denkt u in Holland te zullen blijven?"
„Stellig. Toen de universiteit te Londen mij
een professoraat aanbood, heb ik zonder eenige
aarzeling voor die eer bedankt, omdat ik aan
Nederland zoo gehecht ben geraakt, dat ik het
moeilijk meer kan verlaten."
De bibliothecarissen der openbare bibliothe
ken van geheel Engeland berichten, dat in de
afgeloopen maanden de vraag zeer is toege
nomen naar hoeken, die aanbevolen werden
door degenen, die voor -den draadloozen omroep
over litteraire of wetenschappelijke onderwer
pen he-bben gesproken. De lezingen voor den
draadloozen omroep over muziek en kunst heb
ben eveneens de aanschaffing van tal van nieu
we boeken voor de plaatselijke bibliotheken
noodig gemaakt, om aan de vraag der luiste
raars te voldoen.
Op het internationale congres der bibliothe
carissen, dat de volgen-de maand te Edinburg
wordt gehouden, zal het vraagstuk behandeld
worden, op welke wijze een hetere samenwer
king tusschen de openbare bibliotheken en de
Engelsche omroepmaatschappij tot stand kan
komen.
DIPLOMATIE.
De nieuw benoemde Egyptische gezant Aziz
Izzet Pacha heeft gisteren zijn opwachting ge
maakt bij den minister van buitenlandsclie
zaken.
Ingekomen een schrijven van den heer F. de
Laat, dat hij de benoeming aanneemt als lid
van de commissie tot wering van school
verzuim.
De raad besluit, gelet op de omstandigheid
dat het aantal leerlingen van school A voor
uitgebreid lager onderwijs op 16 Juni 1.1. ge
daald was tot 15, thans tot 12 is teruggeloopen
en binnenkort waarschijnlijk tot 6 zal dalen,
school A voor U.L.O. met ingang van 1 Januari
a.s. op te heffen. Hieruit volgt, dat met ingang
van 1 Januari a.s. eervol entslag wordt ver
leend aan het hoofd der school, den heer S.
de Boer, aan den onderwijzer den heer L. J.
Eveleens en aan mej. T. Kornaat, onderwijzeres
in de fraaie en nuttige handwerken.
Voorts besluit de raad aan school C een
onderwijzer op wachtgeld te stellen, gezien de
voortdurende afname van het aantal leerlingen.
B. en IV. stellen voor een keus te doen uit
het tweetal mej. E. v. Akkeren en den heer
H. v. d. Engel.
Een moeilijke discussie volgde, doch bij stem
ming werd besloten met 7 tegen 6 stemmen en
1 blanco, den heer v. d. Engel op wachtgeld
te stellen.
Naar aanleiding van een adres der ouder
commissie van school C en het daarop uit
gebracht rapport van den directeur vau ge
meentewerken, stellen B. en W. voor, niet in
te gaan op het verzoek tot het maken van een
speelplaats achter school C. Waarmee de raad
zich vereenigt.
Tot slot van de vergadering sprak de voor
zitter een woord tot de vertrekkende leden
Vermaas, van Maris, v. d. Lee en Veltenaar.
De scheidende heeren dankten den vgorzit-
ter voor zijn goede wenschen en voor de aan
gename samenwerking, welke zij ondervonden
hadden.
lezen! Weg, de slaapzaal met het droomerige
nachtlichtje, geen spreekkamer meer met het
groote eeretableau!
O, als mijn vader in leven was gebleven, zou
ik nooit naar kostschool gestuurd zijn! Zooals
de meeste van mijn kameraadjes, zou ik exter
ne geweest zijn en 's avonds naar huis zijn ge
gaan.
Papa hield zooveel van mij; altijd had hij
verrassingen voor mij, want ik was zijn lieve
ling.
Papa was vroolijk! Papa was jong! papa was
'elegant!
Als hij in leven was gebleven, zou ons huis
prettiger zijn geweest. Mama is een uitstekende
vrouw en ik heb allen eerbied voor haar. Zij
is altijd vol goede bedoelingen. Maar zij is niet
vroolijk, mama! Zij is niet jong, zij i3 niet
elegant!
Maar ik heb haar daarom toch lief! Maar ik
vind het zoo jammer, dat bij ons alles zoo som
ber is. De donkere behangsels zijn zoo leelijk. In
het salon worden hoezen van de stoelen geno
men alleen als op 1 Januari er drie visites
komen. De pendules zijn stijf en zitten onder
stolpen met een rood chenillekoord!
Waarom is onze mooie luster in een zak
van gegomd gaas gestopt. Het lijkt wel een
luchtballon en toch, het is zoo aardig, ais men
plotseling de deur openmaakt cn men hoort
dan de prisma's zachtjes tegen elkander rin
kelen.
10 Augustus
Op welken leeftijd wordt men niet meer door
zijn ouders beknord?
Van morgen heeft mama mij verweten, clat
ik een kastje op mijn kamer verplaatst heb. Me
dunkt, dat het veel aardiger staat, waar ik het
heb gezet en ik heb dat mama willen aan-
toonen.
Het is mogelijk, heeft zij geantwoord.
Maar sedert veertig jaar heeft het kastje daar
gestaan en je hebt niet het recht daaraan te
raken.
13 Augustus.
Van morgen zei mama mij:" Ik ben van plan
je een cadeau te geven.Denk eens na en zeg
mij dan, wat je het meest pleizier zou doen."
Ik heb niet terstond willen antwoorden, maar
sedert lang heb ik mijn keus gemaakt. Ilt houd
van sieraden: armbanden, broches, ringen, me
daillons, hangertjes.
O, mijn eerste ring! Dien heb ik zoo dik
wijls in den droom gezien! Het moet een heel
witte parel zijn met lichtmauven weerglans. Ik
voel hem reeds aan mijn vinger. Ik knip eens
met de oogen en dan zie ik hem al. Me dunkt,
dat mijn hand er slanker mee lijkt.
En mijn eerste armband! Een eenvoudige,
gouden ketting, die over den arm glijdt op elke
beweging.
Dan mijn broche! Een klaverblaadje met een
randje van robijnen.. Of een staafje met pa
rels en briljanten
Maar natuurlijk moet ik het aan mama over
laten; zonder uit te weiden zal ik zeggen:
„Daar u mij een cadeau wilt doen, geef mij een
sieraad en ik zal u er zeer dankbaar voor zijn.
Mama heeft geantwoord „Goed, mijn kind!"
Zal het een ring zijn, of een armband of wel
een broche?..
15 Augustus.
Sedert eergisteren popelde ik van verlan
gen naar het beloofde juweel. En zooeven-heeft
mama mij een zilveren horloge gegeven niet
een zwart koord. „Dat kan je om je hals doen,"
zei zij. „Moge het voor je een blijvende en
nuttige herinnering zijn aan mijn goedheid."
Nauwelijks had ik de kracht haar te bedan
ken
Ik ben bedroefd
Mama heeft mij nog teruggeroepen om mij te
laten zien, dat het een remontoirhorloge was.
4 September.
Onmogelijk uit te gaan.. AI sedert vier da
gen regent het voortdurend. Het is een een
tonige, vervelende regen, die tegen de ruiteU
klettert.
Als ik getrouwd ben, moet ik een 'mooi, lic.
huisje hebben, met gebloemde gordijnen, waai-
van ik de plooien zal opnemen met zijden lin
in bijpassende kleur.
Minstens iedere maand ben ik van plan
meubels te verplaatsen, de tafeltjes, de bloeni
tafels, de fauteuils, zelfs de piano. Ais
voortdurend in dezelfde omgeving verblu
wordt men veel gauwer oud.
- v (Wordt vervolgd-I i
