AGENTSCHAP
AFSLAG
f
f
f
f
f
ADVERTENTli
B. SCHERMER ZOON
INRICHTING VOOR ZENUW
EN GEESTESZIEKEN
I Hotel Café Restaurant „De Kroon" 1
VERSTAAT HET WEL!
SANGUINÖSE
AANGEBODEN
:1
MAANDAG 22 AUGUSTUS 1927,
EERSTE BLAD
PAGINA 4
GROOTHERTOGIN MARIA ADELHEID VAN
LUXEMBURG
EEN GETUIGENIS VAN MINISTER PROF. NIC. WELTER
BETROUWD
GEBOREN:
JAN VAN DEN NCGRT
geboren Tijburg
na voorzien te zijn van de
H.H. Sacramenten der Sterven
den, in den ouderdm van 42
jaar.
4*
GUSTAAF ANTON WILHELM
REVERMANN
DIENSTBODE
PIANO's
OPRUIMING
HET IS NIET
ALLES GOUD
wat een
kost.
SCHERMER'S ADVOCAAT.
„DE KENNEMER"
HAARLEM, WESTERHOUTPARK 18, TEL. 12003
DIR, E. C. WESSELS-MEIJNEMA
'isoci
.l0°lj|
IX.
(Met toestemming Tan Prof. Welter overgenomen nit zijn boek „lm Dienste")
„Als mijnheer Tessmar gelijk heeft", zegt
minister Reuter, „en als de beweging om zich
heen grijpt, kan het morgen gevaarlijk worden
in de stad."
„Dan kom ik morgen zelf naar Luxemburg",
zegt ze snel.
Wij raden af.
'n Afstand van den troon, zoo verklaart zij
dan met rustigen stem, valt haar op zichzelf
niet zwaar. Maar zij zou het toch eerst op den
duidelijk uitgesproken volkswil willen laten
aankomen, naar dezen zal zij zich voegen.
Tessmar's plan om met geweld de orde te
herstellen, wordt scherp door haar afgekeurd
en als dwaasheid van de hand gewezen.
Intussehen hadden haar wangen zich weer
gekleurd, de oogen lachten, de geheele houding
duidde op innerlijke sterkte.
Spoedig daarop was de z.g. „Ligue Frangaise"
opgericht. Deze eischte: vereeniging van ons
land met Frankrijk, onttroning van de groot
hertogin, afzetting van de dynastie, en uit
roeping' van de republiek.
In den voormiddag van 11 November werd
de regeering door Maria Adelheid in audiëntie
ontvangen. Het gesprek bewoog zich aanvanke
lijk om de gebeurtenissen van den Zondag. De
oprichting der arbeiders- en landbouwersraden;
de revolutionnaire eischen werden besproken.
Niemand van ons vond den moed om over het
eigenlijke te spreken, dat alleen op het oogen-
blik van belang was, en welks noodzakelijkheid
op aller lippen sidderde. Eindelijk vroegen wij
om 'n langer onderhoud, waarbij het ieder re-
geeringslid mogelijk zou zijn, z'n meening over
den huidigen toestand uiteen te zetten. De
groothertogin hoorde opmerkzaam en zwijgend
toe. Dan verklaarde zij zich gaarne daartoe
bereid, en vroeg of wij misschien liever ieder
afzonderlijk met haar wilden spreken. Twee
heeren uitten den *%nsch, dat de vorstin de
heeren afzonderlijk en wel naar partijen aan-
hooren mocht. Oogenblikkelijk stond zij dit toe;
en wij zouden in den namiddag terugkomen.
Kort daarna meldden zich in de regeering
bij den staatsminister de afgevaardigden der
arbeiders- en landbouwersraden. De woordvoer
der onderhandelde met minister Reuter in
waterige frasen. Ten slotte verlangde hij: wij,
regeeringsleden, zouden de republiek uitroepen,
en wel terstond. Toen kon ook ik mij niet
langer meer inhouden en vroeg, sedert wanneer
het gewoonte was, dat in 'n monarchistisch land
de door 'n constitutioneele vorstin benoemde
ministers in 'n handomdraaien de republiek
uitroepen konden! Of de heeren van meening
waren, dat wij, vorstendienaars, ook niet zoo
iets als 'n geweten hadden!
Nu kregen de heeren bescheid: ook de re-
'geering zou zich tot het volk wenden. Zij doet
dit in opdracht van de groothertogin zelf, die
reeds lang den wensch had geuit, den toekom-
stigen staats- en regeeringsvorm van het groot
hertogdom van 'n volksreferendum te laten af
hangen. Meer konden toch de arbeiders- en
landbouwersraden beslist niet verlangen.
In den avond van 11 November had op de
Wilhelmsplatz een opgewonden vergadering
plaats. De roode vlag wapperde op de stoep
van het oude raadhuis. „Afzetting van de
dynastie!" „Uitroeping der Republiek!" was
ook hier de leus.
Het besluit van de bijeenkomst, waarin de
afzetting van het huis Nassau-Braganza ver
langd werd, werd ons den volgenden dag door
de commissieleden der arbeiders- en landbou
wersraden in de regeering gebracht, die ons
verzochten het aan de kamer te overhandigen.
Eenige uren later botsten in deze bijeenkomst
liefde en haat voor het vorstenhuis tegen elkan
der. Staatsminister Reuter stelde de kamer in
kennis van den vasten wil der groothertogin,
om de vraag over den toekomstigen regeerings
vorm 'n volksreferendum, dus den vrijen wil
van het volk, ter beantwoording voor te leggen.
Dit voorstel vond geen genade. Liberalen en
socialisten brachten 'n dagorde in, waarin de
kamer den wensch uitdrukte, dat de dynastie
tot welzijn van het vaderland van den troon
afstand zou doen.
Steeds meedoogenloozen stormde de politieke
hartstocht voort. Van de straat werden de
klanken van de Marseillaise de parlementaire
branding ingeslingerd. Van de tTibunen werden
opgewonden kreten van bijval en onwil naar
beneden geschreeuwd.
Minister Reuter sprak moedig en verstandig
en vond bij zijn rechtsche vrienden wakkere
ondersteuning.
De vergadering ging in de grootste opgewon
denheid uiteen. Den volgenden dag zou de be
slissing vallen.
De vooruitzichten voor vorstin en land waren
droevig. Aan de regeering ontbrak de sterke
ruggesteun van 'n absolute meerderheid. De
beide vertrouwensmannen der linkerzijde wis
ten zich met hun overtuiging in de grofste te
genspraak met hun partijen. A priori waren
de rechtschen alleen zeker van den steun der
beide onafhankelijke nationale partijen. Van
de vrije volkspartij hing de beslissing af. Deze
vijf heeren verkeerden in uiterst hachelijke om
standigheden. Zij durfden, bij allen goeden wil
van hun kant, van den wil der arbeidersmassa's,
tot welke de groote meerderheid hunner kie
zers behoorde, niet zonder meer afzien. Hun
verlegenheid was groot. De houding, die ze
zouden aannemen, was twijfelachtig. Hun
woordvoerder had zich, als lid van een arbei
dersraad, beslist voor de republiek uitgespro
ken, en verklaarde na de zitting aan den staats
minister, dat hij voor de antidynastieke dagorde
zou stemmen.
Dien avond zag ik het land jammerlijk aan
den rand van den afgrond gebracht. Op veel
liefde voor de dynastie had ik bij de kamer niet
gerekend; nooit echter had ik verwacht, bij
den stormloop der linkschen voor zulk een
stortvloed van afkeer en vijandschap te moe
ten staan.
Den volgenden dag, den 13den November,
werd de door de linkerzijde ingebrachte dag
orde: „De kamer drukt den w.ensch uit, dat dë
dynastie tot welzijn van het land afstand doet
van den troon" met 21 tegen 18 stemmen (3
onthoudingen) verworpen. De linkerzijde zat
verbluft: zoo zeker hadden ze gerekend op de
stemmen van de volkspartij. Deze echter be
stond voor de meerderheid uit gematigde man
nen, die zich niet tot een republikeinsche keuze
verplicht hadden. Hun kiezers hadden hen af
gevaardigd, niet in de eerste plaats om aan
een revolutie mes te helpen, maar om voor een
verbetering van het lot der arbeiders op te
komen. Hun vertrouwensman sprak verzoenen
de woorden en trachtte te sussen. Het naaste
gevaar was daarmee afgewend en wij voelden
ons van een zware patriottische zorg bevrijd.
Maar de vijanden der dynastie hadden na de
nederlaag de wapenen nog niet neergelegd.
„Weg met de Braganza's!" „Het uur der
„Braganza's!" „Het proces van de grootherto
gin!" Deze en dergelijke smaadartikelen in
„Escher Tageblatt", „Volkstribüne" en andere
bladen der linkerpartijen duiden genoeg de
daarin aangeslagen toon aan.
Een hatelijke streek leverden zij 21 Novem
ber den leiders van den, ter eere der Ameri
kanen georganiseerden optocht. Om generaal
Pershing en z'n troepen te overtuigen van de
onbemindheid der groothertogin, hadden zij 60
Luxemburgsche vereenigingen, die den overwin-
nenden troepen eeregeleide gaven, verhinderd
om langs het groothertogelijk paleis voorbij te
trekken. Zij beleedigden daarmea het eigen volk
en oogstten een formeele mislukking: want de
heele demonstratie liep uit op één hulde aan
de groothertogin.
Maar de ridderlijke houding der vreemde
troepenaanvoerders tegenover Maria Adelheid
had de wrok harer tegenstanders nog meer
versterkt. De uitvallen tegen haar uitten zich
meedoogenloozer dan ooit. In een kamerzitting
van 10 December klonken uit de rijen der
socialisten bijzonder scherpe interrupties, die
bewezen, dat men zich de overwinning zeker
waande: „De kroon is veroordeeld!" „Ze moet
heen! En ze zal heen
De afstand van den troon op zichzelf was
geen bijzonder zwaar offer voor Maria Adel-
heids dapper hart. In een aan staatsminister
Reuter gefichten eigenhandig en op persoon
lijk initiatief geschreven brief (Oct. 1918) stel
de zij hem in kennis van haar voornemen om
vrijwillig afstand te doen. Voor de toekomst
van het vorstenhuis, zegt zij in dezen brief, is
de waarborg van nakomelingschap een noodza
kelijke voorwaarde. Maar zij zelf zal in geen
geval huwen. Haar zuster Charlotte wordt reeds
in den familiekring als haar opvolgster be
schouwd. De prinses is verloofd met Felix van
Bourbon-Parma; en een zoo spoedig, mogelijke
voltrekking van het huwelijk is gewenscht.
Waarlijk een veelbeteekenende hoogstgewich-
tige mededeeling
Maar zij wilde den tijd van haar scheiden zelf
vaststellen. Het gedwongen heengaan viel haar
tenslotte toch niet licht. Zij verzette zich be
slist. Voor de omstandigheden en op bevel van
het buitenland wilde zij niet wijken. Toen 14
December de regeering haar over de vijandige
houding der entente te haren opzichte sprak,
viel zij in een eenigsHns bevreemdende terug
houding. Dan richtte zij zich op en sprak op
eenigszins scherpen toon: ,Op bevel van het
buitenland mijne heeren, ga ik niet. Ik mag
zoo niet gaan. In dit geval kon mijn heengaan
ook het verlies der onafhankelijkheid beduiden
of na zich sleepen. Ter liefde van den inner-
lijken vrede van mijn land ben ik eerder tot
afstand bereid. Maar vó<5r ik ga, wil ik dan toch
eerst nog mijn meening zeggen, en wel volko
men en scherp". En zij drukte het teere, ge
sloten handje vastberaden op het tafelvlak.
Zij was zich geen enkele onrechtvaardigheid
bewust. Zij zou het als de bekentenis van
'n onbcganeu misslag gevoeld hebben, wannéér
zij zonder meer toegegeven had, dat haar vrij
willige afstand tot 'n gedwongen offer werd.
Ten slotte bracht zij dit offer toch, ter liefde'
van haar huis" en haar volk. Zij volbracht deté
eenvoudig en in innige overgave aan Gods Wil.
De afstandsoorkonde werd in den nacht van
9 op 10 Januari 1919 opgesteld. De gebeurte
nissen, die zich kort te voren in den namiddag
en 's avonds in.Luxemburg hadden afgespeeld,
hébben het laatste besluit van Maria Adelheid
niet beslissend beïnvloed.
Dë jonge vorstin onderteekende in de held
haftigste zielerust, en troostte den staatsminis
ter, die in zichtbare ontroering voor haar zat,
met de woorden: „Men mag zich door niets
laten terneerslaan, mijnheer Reuter. Men moet
de dingen en gebeurtenissen zien, zooals ze
zijn, en ze ook zoo aanvaarden".
Haar afscheidswoord aan het geliefde land is
ëen getuigenis van het edelste mensch-zijn.
Slot Berg, 28 Januari 1919.
„Uit alle deelen van he( Luxemburgsche land
zijn mij in deze dagen ontelbare bewijzen van
trouw gedenken en roerende aanhankelijkheid
onder woorden gebracht, die mijn hart verblijd
en met dankbaarheid vervuld hebben. Daar hét
mij, helaas, onmogelijk is, ieder afzonderlijk te
zeggen, welk 'n diepe vreugde en voldoening
mij daardoor bereid werd, wil ik op deze wijze
mijn hart uitspreken, en allen mijn warmsten
en innigsten dank brengen.
Ik dank al degenen van harte, die gedurende
mijn geheele regeering en bijzonder in de laat
ste tijden met woord en daad, met gedachten
en gebeden, mij zoo trouw ter zijde stonden; die
met mij gewerkt en gestreden hebben voor het
heil van ons geliefd vaderland. God en onze
landspatrones, de troosteres der bedroefden,
mogen het hun vergelden; ik zal hen niet ver
geten. Dë liefde tot mijn land en mijn volk,
die mij immer tot richtsnoer is geweest en mij
ook het laatste zware offer verlicht heeft, kan
door niets ter wereld verminderd worden. Mijn
gedachten, mijn innigste zegenwenschen, zullen
ook in de toekomst het geliefde vadterland
gelden.
Aan mijn wensch zou ik gaarne nog 'n bede
toevoegen: dat allen, die voor mij zulke goede
onderdanen en trouwe helpers waren, van nu af
met dezelfde trouw en liefde ook hun nieuwe
vorstin ter zijde staan, in wier handen ik vol
vertrouwen het lot van ons land gelegd heb;
dit zal mijn grootste vreugde zijn.
Mijn hartelijkste wensch aan allen is: Houdt
de goede zeden der vaderen hoog; weest trouwe
kinderen van onze H. Kerk; blijft echte, vrije
Luxemburgers S"
MARIA ADELHEID.
Duitsch en Zuidelijk vorstenbloed hadden in
Maria Adelheid's persoonlijkheid 'n waardevolle
en gevaarlijke menging ondergaan. Eerst scheen
zij te luisteren naar de stemmen, die uit de
diepte van den manhaftig bezonnen Nassau-
stam tot haar opklonken, dan kwain bij haar
de beweeglijke eischendo Braganza-geest tot
overheersching. Zij wilde geen constitutioneele
schijn-vorstin zijn; zij voelde zich op dë verant-
woordelijkste plaats met verplichtingen tegen
over God en voor het heil der zielen. De wereld
echter dacht nuchter en koud. Zij kon dezen
heiligen zielenijver niet verstaan; zij wilde hem
niet verontschuldigen. En op eenmaal voelde
Maria Adelheid zich niet meer thuis in de be
dorven lucht van een aan allerlei concessiës
ziekenden tijd. Haar wezen was uit één stuk,
zuiver als kristal. Voor haar godsdienstig ge
voel was dit soort „geven-en-nemen" 'n gruwel.
Zij ging heen, schijnbaar overwonnen, maar in
geweten zichzelf trouw en trouw aan haar, in
En
de vlammen der beproeving gehard, ideaal,
zoo werkt de teere meisjes-gestalte met de
groote, rustige oogen en den peinzen den glim
lach tragisch in verheven zin.
Maar zij beteekemt meoscihelijk nog meer.
Terwijl zij als vorstin en als trouwe doehteir..
der Kerk een gravin Mathilde nastreefde, scheen.1
zij als vrouw het voorbeeld van de H. Elisa
beth van Thurlngen, de mosder der armsai eü!
zieken, verkoren te hebben. Hoewel doordronk
gen van het zelfgevoel van haar ciauwcn-oudenj
adel en vorstelijke afkomst, voelde zij zich pas,
goed op haar gemak in dienst der zwakken en
hulpbehoevenden.
Gedurende den oorlog was hét haar heiligë
eerzucht, voor haar landgsnooten 'n bescherm-"*
ster en 'n toevlucht te zijn. In deze richting f
alleen benutte zij den invloed, dien keizer Wil-j
(helm II de, door zijn tactloos bezoek gekwetsts!
en aan verdachtmakingen blootgestelde, grootij
hertogin toestaan moest. Ons volk weet, hod
in dien tijd van ijzeren nood niemand tevergeefs"
Maria Adelheids bemiddeling en hulp inriep.1
Zij kende daarbij geen onderscheid van stand j
of levensbeschouwing. Vele Luxemburgers dam!
ken aan de, machtige voorspraak van hun vort]
stin leven, vrijheid en terugkeer naar het va
derland. Maria Adelheid was in die jaren vani
ellende met Ik lel de liefde vaar haar hart en met i
al haar krachten de voorzienigheid der gevsntl
genen en de troosteres der hedroefdem.
Maar toch was het niet St. Elisabeth, de echt-*
genoote en moeder, die de dochter van Maria
Anna van Braganza nastreefde, 'n Mystieke
"liefde drong haar naar de van-de-wereld-afge-'
wemide boefcepaden der wonidteTlbare Th-orcsia j
van Avila.
Maria-Adeiheijd dacht aan geen huwelijk. Zij
wilde zich als kloosteribruid d<|u Heer geheel
ten offer brengen. Toch mooht zij deze schrede
van uiterste wereldverzaking niet doen, zonder,
dat tenminste éénmaal jeugd en liefde In dee
moed en in trouwe naar haar hart gedongen";
hadden. Juist om deze laatste uren van haar tra-
gische droefenis weeft de zuiverste liefdee-roi1
mantiek 'n lieflijke, aangrijpende betoovering. 4
Een harer naaste verwanten was het bekoort"
lijk speelgenootje reeds vroeg van harte geno
gen. De families van beide zijden zouden hot
met vreugde begroet helbben, als uit den neief 'a
bruidegom geworden was. De geliefde echter,
bleef vriendelijk afwijzen.
Den 9den Januari, kort voor 't beslissend
oogeuiMik, waarop het groote afstandabesluit zou
onderteekand worden, verschelen de prins, ln-"
oogmito, ais kapitein in Engelschen dienst. Var)
gezaghebbende zijde, verzekerde hij, was heap.'
bevestigd, dat, door 'n huwelijk met hem, dié
in de rijen 'der entente roemvol gestreden liad,;
Maria-Adelheids erkenning door de mogendhe
den toch nog bekomen kon worden. I
De groothertogin werd dit voorstel van dea'j
jeugdvriend meegedeeld. Haar moeder tracht,
haar te overreden. Zij echter verklaart, dat
het haar oprecht leed doet, maar dat zij, gelijk
men weet, niet aan 'n huwelijk denkt.
In den angst voor haar lot bidt den prins,
dat zij tenminste zal toestaan, dat het gerucht
eeuer verloving met hem openbaar wordt; als!
het gevaar bezworen is, zal hij zich bereidwil
lig terugtrekken. Hij ontvangt ten antwoord,3;
dat de oprechtheid verbiedt, aan zulk 'n spel ook
maar te denken. t
De prins vertrekt nog datzelfde uur van Slot
„Berg". Voor hij echter in den tr-cfin plaats
neemt, dringt hem de innigste bezorgdheid, om*
het per telefoon nog miet 'n laatste poging te
beproeven. Hij ontvangt hetzelfde antiwoord, .eij
de grootmoedige man moet wijken voor het oottl
vermijdelijke en voor 'n jonkvrouwelijken hcK,
denwil.
(Wordt vervolgd.) j:j
c. H. F- BARTELSMAN
Gemeente-Secretaris
en
S. A. A- HOUBAER
die mede namens wederzijdsche
families hartelijk dank zeggen
voor de belangstelling bij hun
huwelijk ondervonden.
Hoevelaken, 22 Augustus 1927-
14066 10
ALFRED ALEX JOSEF MARIE
Zoon van
THEO VAN LIER en
JOSE MARIE VAN LIER—Moris.
's-Gravenhage, 20 Augustus 1927.
van Hoornbeekstraat 10.
14050 7
Heden overleed plotseling in het
St. Franciscus-Gesticht te Gilze,
tot onze innige droefheid, onze
geliefdle Broeder, Schoonbroeder
en Oom,
de ZeerEerw. Heer
in den gezegenden ouderdom van
bijna 85 jaren, na een gelukkig
Priesterschap van ruim 60 jaren,
waarvan hij 40 jaren doorbracht
als Missionaris in Noord-Ame-
rika.
Oosteind:
G. v. d. NOORT
Dongen:
Ja. BROOSv. d. Noort
C. BROOS
Dongen:
Gilze:
Familie
AUG. HOEVENAARS—
v. d. Noort.
Gilze, 19 Augustus 1927.
De
ZeerEerw. Heer
J. VAN DEN NOORT
Rustend-Priester in het St.
Franciscus-Gesticht te Gilze,
na denzelfden dag de H. Mis
gelezen te hebben, overleed
zacht en kalm in den gezegen-
den ouderdom van 85 jaar.
Met innige deelnemiag,
ST. FRANCISCUS-GESTICHT
(N-B.)
19 Augustus 1927.
Heden overleed tot onze diepe
droefheid, na een lang en smar
telijk, doch geduldig gedragen
lijden, meermalen gesterkt door
de H-H- Sacramenten, onze ge
liefde Man, Vader en Pleegvader
de Heer
J0HAN GERARD J0SEPHUS
SCHULTE
in den ouderdom van 53 jaren.
Rotterdam, 22 Augustus 1927-
Bergweg 361 -
Wed. J. M. SCHULTE—
Dekkc
FRIE.
ANNIE.
DO.
TO.
RIEK SCHULTE.
PAULA KETTNER.
De II.II. Uitvaartdiensten zullen
plaats hebben op Donderdag 25
Augustus a-s. in de kerk van
O. L. Vr. Koningin v. d. H. Ro
zenkrans (Provenierssingel) ten
7% en 8J4 ure de stille H.H.
Missen en ten 9% ure de plech
tige H- Mis van Requiem,
waarna vanuit de kerk de be
grafenis op het R- K. Kerkhof.
Geen bloemen en geen bezoek.
14047 38
Tot onze diepe droefheid over
leed heden na een kortstondig
lijden, onze innig geliefde Echt-
genoote en Moeder, Mevrouw
CLARA CATHARINA MARIA N00Y
C. NOOY en Kinderen.
Amsterdam, 20 Augustus 1927.
van Woustraat 61.
De Profundis Dinsdag 23 Aug- E
a s. van 2%3% uur in dej
Kapel van het Maria-Paviljoen f
(Ruijschstraat 128).
Heden overleed tot onze diepe
droefheid, voorzien van de H-H.
Sacramenten der Stervenden
mijn innig geliefde Man, onze
Vader, Zoon, Broeder, Behuwd-
broeder en Oom, de Heer
CORNELIS FRANCISCUS
LA HQUSSE
in den ouderdom van 35 jaren.
Uit aller naam,
I. J. LA HOUSSE—Sengers-
en Kinderen.
Rotterdam, 21 Augustus 1927.
Heer Kerstantstraat 65.
De H-H. Uitvaartdiensten zullen
gehouden worden in de paro
chie-kerk van de II. Hildegardis
op Woensdag 24 Aug. a-s- ten
7% en 8 uur de stille en ten
9 uur de gezongen H- Mis van
Requiem, waarna de begrafenis
van uit de kerk, op de R. K.
Begraafplaats, Crooswijk.
14033 29
14049 24
14043 18
Voor de talrijke, hartelijke bewijzen
van deelneming, ontvangen bij het
overlijden van onzen lieven Zoon,
betuigen wij onzen vriendelijken
dank. 1 ..v
Weltevreden. -
Mr. L'. J. A. TRIP 'r b
F. A. J. TRIP—Zegers-Veeckens
14069 8
x
Tot onze diepe droefheid overleed
heden, voorzien van de H-H.
Sacramenten der Stervenden,
onze innig geliefde Man en
Vader,
in den ouderdom van 46 jaren.
M^vr. de Wed.
Gr. REVERMANN-v. d. Heijden
en kinderen.
Voorburg, 19 Augustus 1927.
Rusthoflaan 8.
Verzoeke geen bloemen en geen
bezoeken van rouwbeklag.
Eenige en algemeene kennisgeving.
De II. Uitvaartdienst zal gehou
den worden in de Parochiekerk
van den H- Martinus te Voorburg,
Maandag 22 Augustus a-s. te 9
uur, waarna de begrafenis van
uit de kerk op het R-K. Kerkhof
aan de Kerkhoflaan te 's-Graven
hage.
door bekende Binnenlandsche
Verzekering Mij. (8een leven-)
Alleen zij die van assurantie-
bezorging hun beroep maken,
komen in aanmerking. Zeer
gunstige voorwaarden v. prima
werkkracht. Brieven onder no.
258S bureau van dit blad. 22
op Vrijdag 26 Augustus 1927, v.m.
11 uur in het Gebouw v.d. R.K.
Volksbond te Schiedam, van het
CAFE-PAND „PROMENADE met
afz. bovenwoning, erve en turn,
aan den
SINGEL 114ab, aldaar.
Staande in trekgeld op 10-100.
Nog te bezichtigen Woensdag en
Donderdag a.s. van 2 4 uur, op
vertoon van toegangsbewijs.
P. R. VAN ELLEKQM'gNotaris
GEVRAAGD
voor dag en nacht. Adres: Maria-
straat 17, Schiedarn. 262S 5
1 piano ƒ125, 1 piano ƒ175, 1
piano 200, 1 piano 250, 1 piano
275. Gebruikt orgel 3-spel 225.
Alles onder garantie. Gemakkelijke
betaling. Piano- en Orgelhandel
Firma B. HAKKERT. 261S 10
HOORN—AMSTERDAM
D1749 20
5197R 29
Voor de buitengewone deelne
ming ondervonden bij het over
lijden van onzen dierbaren Broeder,
Behuwd-broeder en Oom, den
Zeer Eerw. Heer
A. M. J. FRANcOIS
in leven Pastoor der St. Antonius-
Parochie te Breda, betuigen wij
onzen hartelijken dank.
t M. FRANcOIS-
14064 10
s= 32
S Ondergeteekende betuigt hiermede zijnen hartelijken dank voor |g
H (|e ve]e blijken van belangstelling, ondervonden bij de opening M
zijner nieuwe zualtA. VAN DER MOST.
liiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiw
259S 20
Daar is geen enkel middel; verstaat het welgeen enkel
middel dat U in alle gevallen van bloedarmoede en. zenuw
zwakte', van lichamelijke en geestelijke uitputting beter en
vlugger helpt dan de
De SANUINOSE is zuiver plantaardig; zij wordt door de deli
caatste gestellen verdragen. Zij wekt den eetlust op, maakt
Uw slaap diep en verkwikkend; schenkt U nieuwe veerkracht,
levenslust, werkkracht.
De SANGUINÖSE kost per flacon van ruim 300 gram 2.-—,
6 fl, li12 11. 21Tweemaal per dag een eetlepel.
Bij alle Apothekers en voorname Drogisten.
WACHT U VOOR NAMAAK.
VAN DAM Co.,
De Riemerstraat 2c|4.
Den Haag.
KEUKENTAFELS met gedraaide
pooten, v.af 2-40, waschkuip eiken
bodem 4.50. Reparaties aan wasch-
kuipen. v. Thienen, St. Anna Zus
terstraat 2, werkplaats. 426C
HAAST EN SPOED is nu Uw voor
deel, profiteert nog van deze on
derstaande lage prijzen. Luxe
Damesschoenen 2.98, 3.58 enz.
Prima box-Heerenschoenen f 4.89,
Molieres 4.79 en 5.18. Kinder
schoentjes vanaf 0-98, fantasie
Damespantoffels 89 cent. voor Hee
ren f 1.48. Sterke werkschoenen
ƒ4.98' Sandalen en Jongensschoenen
Spotgoedkoop- Sterke jongensmo-
lieres 24-27 ƒ2.79, 28-31 ƒ3.34, 32-35
ƒ3.86, 36-39 ƒ4.58. Strandschoenen
36-46 98 cent. Alleen Schóen.mag.
en Lederhandel Eifcelsior Dam
no. 27-36. 324C
SCHITTERENDE COLLECTIE Fijn
rietwerk, zooals: Handwerkmandjes j
Fruitschaaltjes, Papiermanden en^.
Geheel rotting. Ziekenstoelen ƒ12.50,
Dekstoelen vanaf 2.15. Alleen in,
Den Luien Stoel, Hoogstraat 76a. j
418C]
GROOTE EN KLEINE PARTIJEN
gaaf brandhout te koop gevraag^
Adres J. A. v. Beers, Electrisclië
Zagerij en Houthandel, Hagastraa*
37—48 Jl7Gj
JAARLIJKSGHE opruiming. Rotter;,
damsche Spiegel- en Lijstenmakerij,
Lange Kerkstraat 13b. Spiegels van-«l
af ƒ5.90. Inlijsten v. foto's en pl®l
ten, etc. Ruime sorteering van schu^
derslukken enz. Alles tegen
CAPSULEFABHIEK „HOLLAND"
Jongens en meisjes kunnen ge
plaatst worden voor lichte werk
zaamheden. Aanmelding dagelijks
kantoor Schie 88b, Schiedam.
416C
GLYCERINEZEEP per pond 12 ct.
4 pond Soda 10 ct, pond bleek-
poeder 5 ct. pond stijfsel 8 ct.
Closetpapier 10 ct. Vliegenvangers
4 voor 10 ct. Haarlemmerolie 25 ct.
A. Muis, Broersvest 169. 4-21C
P. J. B. WOUTERS, Timmerman en
Aannemer is je adres voor alle voor
laagste prijzen.
MUZIEKHANDEL „DE UITKOMST"'
Broersveld 89. Nieuwe modellen,
bijoukasten met resonnans. bpo*»
prijs. Groote sorteering platen. AfljL
bevelend ,T. v. Gerven.
HET GOEDKOOPSTE ADRES vofffi
uw meubelen is in het Meubeln
Verbrande Erven 5. G.
v' Ede425<
GEVRAAGD ter overname een
hek. Adres Kortlandstraat n0-
winkel.
ilöC;
PARAPLUIEN-
heden
