Set*hebben Wij ee—- -
9|
uit tut^rr i rj.
wimmm
U
Nieuwe Schiedamsche Courant
Zaterdag 27 Augustus 1927
No. 14949
TWEEDE BLAD
eefLrhordambLna?eerva?gdrStartLÏ
deT ?e\re:L: fstntdWnd te d°°-
H
H Wm 1M
t VOORWAARTS-
MISLEIDING.
t VAN TWEE WALLEN
ETEN.
.,ER GEBEUREN SOMS RARE
DINGEN"
WAAROM GEHEIM KATHOLIEK?
EEN MOEILIJK GEVAL VOOR EEN DOKTER
door0edenalvaderu-tafge,OOT,en Werd de
DE R. K. UNIVERSITEIT
EEN CURSUS VAN 2 JAAR
NA DE SOCIALE STUDIEWtEK
Jp
ALS DE KONINGIN VERJAART
DE VLAGGEN UIT
INDIE EN DÉ STORMRAMP
BOND VAN R.K. KiESVEREENIGINGEN
IN GELDERLAND
INTELLECTUEELE SAMENWERKING
TUSSCHEN NEDERLAND EN BELGIE
IN MEMORIAM PATER
G. A. SCHOORLEMMER S.V.D.
SCHANDELIJKE HOUDING VAN EEN
AUTOBESTUURDER
Als de roode broeders veel „hommeles in
eigen huis hebben, doen ze graag hun best,
de aandacht hunner lezers af te leiden naar
de woning van anderen.
De „Voorwaarts" gaf er eergisteren weer
twee staaltjes van te genieten: eerst moes
ten de Christenen er doorgehaald, die de
vrijheid der vrouw tegenhouden. Vrijheid
aan de vrouw geven de lieden die den
abortus toestaan, de kinderbeperking zege
nen en de vrije liefde verheerlijken!- Als dat,
zooals in Rusland, in de wet wordt vast
gelegd, zijn wij pas in de wereld van vrij
heid die het socialisme aan de vrouw be
looft, maar die in werkelijkheid de gemeenste
vertrapping der vrouw i s.
Vervolgens trekt de „Voorwaarts" van
leer tegen pater Quirinus. Deze capueijner-
monnik, die zich zelf gesocialiseerd heeft
en dus heel wat meer recht tot praten heeft
dan de salon-socialisten, die aan de Slaak
zetelen, heeft den socialistischen propagan
dist Drop op een leugentje betrapt.
Drop had in zijn brochure „R. K. Solida-
risme in theorie en practijk" geschreven.
„Het zou ons te ver voeren indien wij
de vraag gingen bespreken of inderdaad
liet socialisme onvereenigbaar is met- een
godsdienstige levensopvatting. Wij volstaan
hier met een verwijzing naar een uitspraak
als die van een gezaghebbend katholiek,
pater H. Pesch S.J., die van oordeel bleek
dat niet socialisme en christendom, maar
dat kapitalisme en christendom tegenover
elkander staan als vuur en water."
Pater Quirinus vroeg waar dit citaat van
pater Pesch stond. En de socialist antwoord
de, dat Pesch schreef: „Kapitalisme en
Christendom staan tegenover elkaar als
vuur en water".
Nu, dat weet iedere Katholiek: de Pausen
en de Bisschoppen hebben herhaaldelijk het
uitbuit-systeem veroordeeld, dat door som
migen met het vage woord van „kapitalis
me" wordt aangeduid.
En wat doet nu de heer Drop?
Omdat Pater Pesch aan de Katholieken
zei: Strijdt tegen het kapitalisme en neemt
een voorbeeld aan het socialisme, daarom
zou hij het socialisme niet gevaarlijk voor
het Christendom hebben geacht-
Zoo averechts redeneerend kan men
ook zeggen, dat Christus, die ons in een
gelijkenis den onrechtvaardigen rentmeester
ten voorbeeld stelde, ons ook aanraadde
oneerlijk te zijn!
De zaak is eenvoudig genoeg: van de
kinderen der duisternis kunnen wij dikwijls
leeren wat hun werkwijze betreft, maar dit
neemt niet weg, dat wij hun beginselen
Veroordeelen.
Wij kunnen de socialisten navolgen in hun
geestdrift, hun volharding, hun geduld in
het voeren van propaganda voor hun be
ginselen, maar die beginselen achten wij
desniettemin als gif voor onze geloofsover
tuiging.
De pas te Boston terecht gestelde Vanzetti
heeft in een brochure zijn leven beschreven
en vertelt daarin o.a.:
„Ik bezocht de school van mijn zesde
tot mijn dertiende levensjaar. Mijn baas (te
Cavour) was abonné op een katholiek tijd
schrift. Daar was ik blij om, want ik
was toen nog een goed ka
tholiek. In Turijn had ik geen kennis
sen, uitgezonderd mijn mede-arbeiders,
jonge magazijn-bedienden en arbeiders.
Mijn metgezellen noemden
zich socialisten en staken
de draak met mijn gods
dienst, terwijl zij mij bijge-
lovig en schijnheilig noem
den. Op zekeren dag leidde dit tot een
vuistgevecht met één van hen
De invloed van mijn omgeving was zóó
sterk, dat ook jk spoedig het socialisme
omhelsde en van mij zelf dacht, dat ik
ook socialist was.
Alles wel beschouwd, was de graad van
evolutie niettemin heilzaam voor mij en
ik ontwikkelde mij ten zeerste. De prin
cipes van menschelijkheid en gelijkheid van
rechten begonnen in mijn hart post te
vatten.
Bij mijn kostbaas vond ik efen boek van
Augustinus. Daaruit bleef deze zin als het
Ware in mijn ziel gegrift: „Het bloed der
taartelaren is het zaad der Vrijheid".
De laatste dagen van mijn verblijf in
taijn geboorteland (Italië) begon ik te be
grijpen, dat de geesel, die het wreedst
3e menschheid treft, de onwetendheid zijn
511 de degeneratie van natuurlijke gevoe-
'ens. Mijn godsdienst had spoedig geen
tempels;® alt. ar en en gebeden noodig. Hoe-
Wel mijn vader mij dikwijls verteld had,
öat «Ie godsdienst noodzakelijk was, om de
taenschelijke hartstochten in bedwang te
houden en de mensch in zijn moeilijk
heden té troosten, voelde ik in mijn eigen
hart, het ja en nee der dingen. In deze
zielstoestand stak ik de Oceaan over."
**'er hebben wij de proef op de som: de
®°cialisten, die spotten met den godsdienst;
et socialisme, dat den godsdienst aan het
^ankelen brengt en tenslotte totaal yer-
tatigt! Het socialisme dat, consequent door-
c bcht, tot anarchistisch-communisme
v°erl' want Vanzetti stelde zich, niet te»
dooden met 'la'f werk en tr°k de lijn maar
v Zoi'der godsdienst stierf Vanzetti: net als
hn Kol en alle socialisten ten onzent, die
hs Katholiek waren. Toen hij socialist
as geworden, had hij afgerekend met „tem
pels, altaren en gebeden." Precies als ten
onzent Vliegen, Wibaut, v. d. Waerden,
Brautigam, Lührs en zooveel anderen.
De „Voorwaarts" moet nog praten van
„geniepige trucjes"! De Pater sloeg den
spijker op den kop en de heer Drop citeerde
valsch en loochende een feit, dat vast staat
als een paal boven water!
Wij hebben de aandacht reeds gevestigd
op het feit dat de roode pers, die van de
rechtszaak-Sacco en Vanzetti evenveel af
wist als wij, zich toch niet ontzien heeft
mee te doen aan een revolutionaire op-
hitserij, die nu al avonden lang de politie
in meerdere steden de handen vol werk
geeft..
Dat wij niet de eenige zijn die zoo oor-
deelen, blijkt wel uit het vrijzinnige „Vader
land". Ook de politieke hoofdredactie van
dat blad schrijft naar aanleiding der
relletjes:
„Zwaar is dan ook, naar onze meening,
de verantwoordelijkheid van hen, die deze
relletjes in de hand werken, en daartoe
behoort tot onzen spijt Het Volk, het hoofd
orgaan van de S.D.A.P. O, niet direct, dat
zij dadelijk toegegeven, zoo verstandig is
da partij, die ministerieel wil worden, wel.
Maar indirect. De lezer oordeele zelf of wij
in deze iets te veel beweren. Het Volk van
eergisterenavond schrijft over de voltrek
king van het doodvonnis aan Saceo en
Vanzetti, aan het hoofd van het blad met
vette letters „de moord volbracht". Het
blad weet, dat het daarmee eene welbe
wuste onwaarheid schrijft. Er is in het pro
ces van deze beide anarchisten geen enkel
rechtsartikel geschonden, en ook niets ge
beurd wat met de Amerikaansche rechts
procedure In strijid is. Dat is door de
eerste juristen in Amerika zoo nauwgezet
mogelijk onderzocht. Wat men wel kan
doen is betreuren, zooals Prof. Bonger
deed m Het Volk, dat een jury hier het
schuldig uitsprak, die niet de minste ar
gumentatie voor haar verdict behoeft te
geven, maar dat kan het hoofdorgaan van
üe S.D.A.P. juist niet, omdat, zij den vol-
ge uigen jaren lang heeft voorgepreekt, dat
eene jury verre te verkiezen is boven onze
klassenjustitie, met welken naam onze
integere en bekwame rechters worden ver
sierd.
Is het noodig er op te wijzen, dat de licht
ontvlambare lezer door die woorden „De
moord volbracht" in eene mentaliteit komt
die verlichting vindt In het werpen met
straateteenen naar onze onschuldige poli-
Vnn w nog7eeI erser het, dat Het
an Kaa" St' de weigering van gratie
aan de beide ter dood veroordeelden met
vette letters te betitelen als „Het kapita
al™ e vuilst"; d,at is niets anders
dan opruiing en te laffer, omdat zorgvnl-
rnen hïil® ZU,k een vorm> dat
blijft" n van den strafrechter
Dat de „Voorwaarts" niet bij ,Het Volk"
ten achter is gebleven in hit V
meven ln het uitgn van een
taal, die alle perken var,
van verhouding te
Maar natuurlijk hebben de helden, die aan
deze voorlichting schuldig staan, niet de
minste schuld aan wat er gebeurt. Zij durven
de verantwoordelijk van hun geschrijf
met aan. Dat maakt hun daad nog laf
bovendien. 5
„Het is haast niet te gelooven wat ons dezer
dagen een zeer achtenswaardig persoon in de
mijnstreek wonende, vertelde. Maar de gSoof-
dat wij hetgeen hij
vergetelhreid wenschen te ontrnVW' i
nen, om een verlossing Staatsmij-
echtgenoote. g te verrichten hij diens
wonderd aan. Doch met kl J VCT"
werd de vraag herhaald: ik heb het^^
moeder beloofd", zoo hernam do in
ik liet kind onmiddellijk na ri* ^der>
laten doopen." 06 geboorte z°«
De geneesheer stond paf en
wat in den Catechismus staat, over hefdoop
Mldat slechts in tijd v a n n nl:
een ieder mag en moet geschieden. En de paT
geborene was Goddank kerngezond
Weer opperde de geneesheer grondige on
en'toeifT' d<5 bleef SuiS
toea kwam het hooge woord er uit-
- ben geheim Katholiek, anders kan ik
geen promotie maken."
De geneesheer heeft toen het kindje 't H
Doopsel toegediend.
Sinds zijn jaren verloopen. De Staatsmiin
ambtenaar, die niet in het openbaar zijn kath
godsdienst durfde belijden, heeft onze Sni
streek reeds lang verlaten. En toen de knaap
zijn eerste H. Communie moest doen, wwd
vanwege de geestelijkheid een onderzoek inge
naar de, toediening van het H Doopsel
Dit was zoo secuur en devoot door den arts
gedaan, dat de geldigheid van het Doopsel
onvoorwaardelijk werd aangenomen, en geen
nieuw Doopsel meer werd toegediend
Er gebeuren soms rare dingen in de wereld
en ook in onze goede mijnstreek.
EEN NIEUWE THEOLOGISCH-
MAATSCHAPPELIJKE AFDEELING.
De Rector-Magnifieus der Keizer-Karei-Uni-
verslteit te Nijmegen deelt ons mede:
Met ingang van het nieuwe studiejaar zal de
Theologische Faculteit der R. K. Universiteit
ook voor leeken worden opengesteld.
Op de vergadering van 13-^-14 Juni 1.1. heeft
aan de Theologische Faculteit eene „Theolo
het Doorluchtig Episcopaat goedgevonden, dat
gisch-Maatschappelijke Afdeeling" zal worden
verbonden, die ten doel heeft: de uiteenzetting
der beginselen van de katholieke wijsbegeerte
en geloofsleer in hunne theoretische waarde en
in hunne practische toepassing op geheel het
maatschappelijk 'even en de katholieke cultuur.
Door de mogelijkheid van hoofd- en bijvakken
op verschillende wijzen te groepeeren, zal in
deze afdeeling een groot aantal studierichtingen
kunnen worden aangewezen.
In deze afdeeling kunnen als student wor
den ingeschreven: leeken, zoowel als geestelij
ken: mannen, zooveel als vrouwen, die tot eigen
ontwikkeling en betere voorbereiding tot hun
tateren maatsehappelijken werkkring (als jour
nalist', paedagoog, politicus, letterkundige, kun
stenaar, sociale leider enz.) den cursus geheel
of gedeeltelijk wenschen te.volgen.
Voorwaarde voor de inschrijving zullen zijn!
einddiploma Gymnasium, H. B. S. met 5-ja-
rigen cursus, Acte M. O. of diploom van elke
andere inrichting van voorbereidend-hooger of
middelbaar onderwijs, of wel enne voldoende al
gemeen-wetenschappelijke ontwikkeling, in de
beide laatste gevallen volgens het oordeel der
theologische faculteit.
De volledige cursus zal twee jaren duren en
kan door een examen worden afgesloten, waar
na, bij gunstigen uitslag, een theologiscli-maat-
schappelijk diploma zal worden uitgereikt.
Nadere inlichtingen vindt men in den Gids
der R. K. Universiteit voor 1927-1928 en zullen
belangstellenden gaarne worden verstrekt door
de academische overheid, met name door den
voorzitter deir Theologische Faculteit, Prof. Dr.
W. Mulder, Stijn Buysstraat 11 te Nijmegen.
Er zjjn „kerels" onder onze
R. K. Arbeiders
WAT HOOPVOL STEMT VOOR DE
TOEKOMST.
De bekende pater J. Colson houdt in de
„Limburger" een nabeschouwing over de So
ciale Studieweek te Rolduc, waar het „hooien"
was.
Hij prijst, het uithoudingsvermogen van dr.
Poels, de schitterende lessen van de universi
teitsprofessoren mr. Raammakers, en dr. Kors,
de voordrachten der overige lesgevers, die alle
op hoog en zeer hoog pjil stonden.
Mét bïjzoncférë voldoening maakt pater Col-
sen gewag van het woorddat hij uit den
mond van een zeer höpgstaand intellectueel
hoorde: dat er onder onze arbeiders werkelijk
kerels zijn.
Hij schrijft o.a.:
„Ik bedoel hier niet Henri Hermans, on
zen Hermans, of den Duitschen Rijksdagaf
gevaardigde Joos, beide arbeiders vat: huis
uit, en die een sieraad zouden zijn in eiken
stand.
Neen, arbeiders, diè ook heden nog hun
handen vuil maken, en zwoegen voor hun
dagelijiksch brood, arbeiders, die niets dan
plat spreken en hanepooten schrijven, maar
arbeiders met zoo'n uitgebreide kennis, zoo'n
helderen kijk op zaken en toestanden, zoo'n
groot en onbedorven gezond verstand, dat
opk zij een openbaring zijn voor menschen,
die niets deden en doen dan ideeën smeden.
De intellectueel, die mij er op attent maak
te, kon me geen grooter pleizier doen dan
Hoor deze getuigenis: „ik ben blij, dat ik
zulke menschen heb leeren kennen/dat stemt
hoopvol voor de toekomst, met zulke kerels
is werkelijk iets te doen. Die moeten lang
zamerhand wel door iedereen gewaardeerd
worden. En dan geraakt het toch eindelijk
ook eens uit met den dooddoener: „domme
massa, onzalfe gedweep, enz."
Ook arbeiders kunnen denken, en sommi
gen onder hen denken wel zoo gezond en
zoo wijd, dat ze recht hebben om de leiders
te zijn hunner standgenooten, en dat recht
ten slotte ook erkend zullen zien.
Belangrijk lijikt het me, dat intellectueelen
dat nu eens erkennen.
Eén heugelijk feit ook, misschien nog
heuglijker is het, dat onze arbeiders meer
en meer den socialen rijkdom van het chris
tendom beginnen te zien.
Ik heb er verschillende gesproken.
En wat was hun indruk?
„Nóu, nou, die lieeren nemen waarachtig
geen blad „voor den mond", zoo getuigden
ze êénparig.
Als uit zulke bevoegde monden als van pro
fessor Raaymakers, Prof. Kors e.a. zoo forsch
en duidelijk, in het licht der katholieke be
ginselen, de sociale rechtvaardigheid wordt
verkondigd, dan gaat het hart van onze
beste arbeiders aan het gloeien voor de ge
weldige taak, die ze soms hopeloos achten:
de inrichting eener beteremaatschappij.
Dat is zoo schoon, zei me een arbeider,
dat we er alles voor moeten over hebben.
Het vertrouwen in de Kerk en in de ka
tholieke sociologie, het vertrouwen in de toe
komst een zoo noodige factor voor dege
lijk werk staat sterk gereid in hun ge
moed."
De fierheid ook, de rustige zekerheid van
op den goeden weg te zijn, van geen hersen
schimmen na te jagen, van te werken voor
de gansche menschheid, onze eenvoudige wer
kers op sociaal gebied hebben zulks zoo noodig.
En die fierheid, die zekerheid dragen ze
diep in hun hart
'k Vroeg aan één hunner of hij alles be
grepen had.
Dat durf Ik niet te beweren, was zijn
nederig antwoord, maar tocli wel zooveel, dat
ik door biets en door niemand meer van mijn
stuk wordt gebracht,
SUBBSiB
.-v-i
EEN KIJKJE OP DE „KAPEL IN 'T ZAND" TE ROERMOND, waar jaarlijks duizenden
pelgrims heen trekken.
Mgr. p. Hopmans, Bisschop van Breda,
schrijft in „Sancta Maria":
Woensdag, den 31en Aug., viert Hare Majes
teit, onze beminde Koningin, haar verjaardag.
Om een bewijs van eerbied, liefde en aan
hankelijkheid aan onze hooge Vorstinne te ge
ven, moeten we allen dien dag herdenken.
Voor onze kerken is voorgeschreven, dat op
den eerstvolgenden Zondag na haar verjaar
dag het Te Deum wordt gezongen om God te
bedanken voor de zegeningen, over onze Ko
ningin en het Koninklijk Huis uitgestort.
Maar ook buiten de kerk dient een teeken
te worden gegeven van vereering voor onze
Koningin. Aan onze kinderen moet van kinds
been af worden ingeprent, dat zij de Koningin
moeten eerbiedigen en beminnen. Daarom ver
dient het alle aanbeveling, dat op den ver
jaardag van Hare Majesteit de Koningin de
vlag wordt uitgestoken.
Welk een goeden indruk zou het maken, als
op dien gedenkwaardigen dag aan alle huizen
de vaderlandsche driekleur wapperde. Moge
dat gebruik algemeen worden doorgevoerd!
WEDEROM 20.000 VAN HET
SMEROEFONDS
Het bestuur van den Kon. Nationalen Bond
„Het Oranje Kruis" ontving door bemiddeling
van „Het Smeroefonds" te Batavia telegrafisch
weder een gift van 20.000 ten bate van
de slachtoffers van de Stormramp 1927.
De kwestie der splitsing.
BESPREKING IN DEN KAMERKIESKRING
NIJMEGEN.
Zooals bekend, werd in de'algemeene verga
dering van genoemden bond, het voorstel van
de Kiesvereeniging te Nijmegen om tot splitsing
van den bond in twee Rijkskieskring-organisa
ties (Arnhem en Nijmegen) over te gaan, ver
worpen.
Het bestuur besloot in een aparte hoofd-
bestuursvergadering, de aangesloten kiesver-
eenigingen in den Kamer-kieskring Nijmegen
gelegenheid te bieden zich alsnog uit te spre
ken over het al of niet blijven aangesloten bij
den bond, zulks onder leiding van het hoofd
bestuur.
Daartoe is thans een vergadering belegd op
Zaterdag 24 September a.s., in hotel „De Bonte
Os", te Nijmegen.
Het hoofdbestuur blijft de splitsing ln twee
Rijkskieskring-organisaties ten sterkste ont
raden.
DE MOTORVEERBOOT
VLISSINGEN—BRESKENS.
Het oordeel van de Scheepvaartinspectie.
In antwoord op door een Statenlid gevraagde
inlichtingen deelen Ged. Staten van Zeeland
mede dat inderdaad de bestuurbaarheid van de
z.g. ferryboot „Koningin Wilhelmina" aan
vankelijk- te wenschen over liet.
Belangrijke veranderingen zijn niet behoeven
te worden aangebracht.
Ged. Staten achten het niet ondienstig hier
aan toe te voegen, dat de boot bij den op 12
dezer gehouden officieelen proeftocht ruim
schoots aan alle daaraan gestelde eischen heeft
voldaan.
Omtrent de bestuurbaarheid enz. van het
schip heeft op verzoek de Scheepvaartinspectie
een onderzoek ingesteld en ln een schrijven
van 13 Aug. gemeld, dat de bestuurbaarheid van
de boot zoodanig was op 12 Aug. dat zij die
van een normaal vaartuig in hooge mate over
treft. Wat de algemeeno bruikbaarheid van
het vaartuig betreft, maakt volgens het schrij
ven, het vaartuig met zijn zeer soliede en
keurige afwerking een gunstigen indruk, ter
wijl de Inrichting, voorzoover dat door out
siders te beoordeelen is, praetisch lijkt.
Ged. Staten deelen ten slotte mede, dat voor
dat de brief van de inspectie was ontvangen,
reeds besloten was maatregelen te nemen om
den last jan buiswater te voorkomen.
EEN PRINCIPIEELE OVEREENKOMST
GETROFFEN.
Uitwisseling van universitaire leerkrachten
en gelijkstelling van diploma's.
Onze Brusselsche correspondent seint ons:]
In principe is tusschen België en Nederland
een overeenkomst gesloten voor Intellectueeie
samenwerking door uitwisseling van universi
taire leerkrachten en gelijkstelling van de
diploma's onder bepaalde voorwaarden.
De ratificatie van deze overeenkomst zal
eerstdaags langs den dlplomatieken weg ge
schieden.
EEN GROOT VERLIES VOOR DE MISSIES.
Pastoor G. Voskuilen sclirij'ft over den de
zer dagen overleden pater-missionaris G. A.
Schoorlemmer S.V.D. wiens overlijden wij
reeds met een enkel woord vermeld hebben
het volgende:
Het offer is gebracht. Gerard Schoorlemmer
heeft het leven er bij gelaten. Het zwakke voor
de wereld kiest God uit om het sterke te be
schamen, zegt St. Paulus.
Nog jong was G. Schoorlemmer een schuch
tere, droomerige boerenjongen, niet sterk van
gestel, maar diep godsdienstig en nauwgezet,
doch geen brave Hendrik. Door het seminarie
leven en den omgang met z'n vrienden sleet
de bedeesdheid spoedig weg, en G. werd de fer
me, ronde, guitige student, zooals we hem ge
kend hebben: door allen bemind, maar geen al
lemansvriend.
Missionaris worden heeft hem altoos in. den
kop gehangen, maar op Seminarie kwam hij
niet tot een besluit.
Hij werd kapelaan en toen, toen het of
fer tien maal zwaarder werd, toen hij ten
volle besefte, wat hij ging verlaten en wat hem
wachtte, toen deed hij den stap. „Ze kunnen het
hier wel buiten mij stellen en daar ben ik
noodig" zei hij droog, onbewust van het genade
werk, dat in hem voltrokken werd.
Toen naar Flores, naar Badjawa, naar een
dorpenreeks op bergtoppen, knobbeldorpen, zoo
als hij ze noemt: in werkelijkheid wildernissen
van bamboe, waar vieze menschen in huizen.
Hij begint zonder woning, zonder kerx en is
door zijn zwerven en ontbering na anderhalf
jaar tot beneden de honderd „pondjes" uitge
teerd. Zes jaar lang heeft hij daar geploeterd
en prachtig werk geleverd: honderden heeft hij
er gedoopt, het Missiewerk georganiseerd, tal
rijke scholen gebouwd, tot hij in het voorjaar
jubelend naar huis schreef, dat hij nu een nieu
we kerk zou krijgen. De Missie zou nu een pa
radijs gaan worden. En daar is voor hem een
Paradijs open gegaan: een ander dan hij droom
de, maar een beter. En zijn offer zal ook zielen
winnen voor God.
De Missie van Flores verliest veel aan Pater
Schoorlemmer: ware hij in leven gebleven, dan
zou hij ongetwijfeld, naar men uit Uden
schrijft, opvolger geworden zijn van den onlangs
overleden Provicaris (plaatsvervanger van een
Missiebisschop), Pater van Cleef. God heeft het
anders beschikt en wat Hij doet is wel ge-
daan. Zelf heeft Gerard Schoorlemmer de waar
digheid zeker niet begeerd, en heeft gevonden,
wat hij altijd heeft gezocht: zijn God.
Een wielrijder in het water gereden.
DE AUTO REED DOOR.
Donderdag is op den Zijlweg te Leiden de wiel
rijder van den B., door een auto aangereden en
in de Zijl tereohtgekomen. De bestuurder van
den auto reed door. De wielrijder zag geen kans
tegen den hoogen wal op te klauteren en eerst
nadat hij 10 minuten in het water had gelegen
werd hij door een chauffeur van een anderen
auto opgemerkt, die hem op het droge heeft ge
holpen,
