luchtvaart
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1927
DERDE BLAD
PAGINA 3
LIBIRALEN EN KATHOLIEKEN
Voor niet-Katholieken een lesje
STEUN AAN GROOTE GEZINNEN
NOODIG
Gec-n overbodige lnxe
ZOO IS TEGENWOORDIG DE
,-HULP IN DE HUISHOUDING"
Zij correspondeert met meneer
DE RUITEN VAN DEN MISSIONARIS
IN HET IJSGEBIED
MODEPRAATJES.
KROONPRINS TEGEN KE ZER
VERDRONKEN.
SPORT EM SPEL
VOETBAL
ZEILEN.
OM DEN GOUDEN BEKER
ZWEDEN WINT DE TWEEDE RACE.
DAM MEM
SCHAKENi
CAPABLANCA-ALJECHIN
SCHIETEN.
Een Hollandschc overwinning
LUITENANT
VLIEGTUIG
KOPPEN PER
NAAR INDIe.
SPEECHES OP HET AFSCHEIDSDINER
Goede wensehen enwaarschuwingen
WAAR IS KOENNICKE?
Nog altijd geen tceken van leven
BOKSEN
WIE ZAL TUNNEY KLOPPEN?
Voorbereidingen op groote schaal
EEN „EENIG" VOORBEELD
Als naklank Tan het zilveren jubilé der
Ned. R. K. Jonrnaiisten-vereeniging vangen
we volgend* ge-„critieaster" op uit „de Resi
dentiebode"
Het is een algemeen bekend feit dat
eatholica non leguntur het katholicis
me, de katholieke leer, de katholieke prac-
tijk, het katholiek werken en streven, hij
buitenstaanders zoo goed als onbekend is.
Wij katholieken zijn al blij, als „men" ons
maar met rust laat. Als men zich met ons
moeit, dan worden er flaters begaan.
En nu Zaterdag.
Daar verscheen de Katholieke Journa-
listenvereenïging op haar 25-jarig jubilé voor
Utrecht's hoogsten magistraat. Het Gemeen
tebestuur recipieerde. Burgemeester dr.
Fockema Andreae met een drietal wethou
ders ontving de feestvierende menigte. Zoo
als te doen gebruikelijk is, hield de burge
meester een welkomst- en felicitatierede. Tot
dusver alles gewoon. Maar daar komt het.
Deze liberale burgemeester sprak over de
mooie, verheven en zware taak der Pers.
En hij bewees dat verhevene en zware uit...
katholieke geschriften van den eersten rang.
Encyclieken van de Pausen Pius IX, Leo
XIII en Pius XI vormden de argumenten van
dezen eminenten spreker. De Codex Juris
Canonici ligt dezen burgemeester even na
aan het hart als Schaepman's vlammend ge
dicht over „De Pers". En dat de spreker de
verschillende pauselijke stukken meer dan
oppervlakkig bestudeerd had, bleek b. v. uit
net feit, dat hij ook passages, waarin Paus
Leo handelde over het verband van Pers en
gemeentelijke aangelegenheden, ter snede
te berde bracht
Waarlijk, ik kan me de gezichten voorstel
len der katholieke journalisten, die stuk
voor stuk zijn opgegroeid in de dagelijksche
ondervinding, dat geen enkel liberaal hij
zij dan magistraat of polemist ook maar
iets van katholieke dingen weet, toen nu op
eens daar voor hen rees de burgemeester
van Utrecht niet alleen in lichamelijke leng
te, maar in geestelijke statuur, met hoofd
en schouders hoven de besten van zijn ambt.
Ais een vakman, als een geleerd pater Je-
suiet, bet thema der Pers voor katholieken
behandelde, had hij kwalijk gepaster woord
kunnen vinden.
Dr. Fockema Andreae, ik kende u als een
knap magistraat, maar nn ik het verslag
van deze bijeenkomst heb gelezen, zijt gij
nog veel hooger in mijn achting gestegen.
Veel kwaad heb ik in mijn schrijverij van
het liberalisme moeten zeggen en menig
liberaal moest ik een veer uit zijn pluim
trekken. Des. te liever breng ik hier hulde
aan een liberaal, wat Dr. Fockema, naar
ik meen, is die een voorbeeld mag zijn
voor zijn landgenooten, die „Rome" niet
kennen. Moge van Utrecht eindelijk de vic
torie uitgaan, zooals van dit Ultrajectum
reeds eenmaal de waarheid door Willibrord
gebracht werd. Moge eindelijk de niet-katho-
lieke Nederlander eens beseffen, wat voor
schatten er ook voor hem in de Katholieke
geschriften- opgehoopt liggen.
Te Aardenburg heeft zich het feit voorge
daan, dat in het R. K. arbeidersgezin P. van
Waes een drieling is geboren, waardoor dit
gezin thans 9 kinderen telt, van welk het
oudste 7 jaar is.
Men deelt mede. dat die man een oppassend
en werkzaam veld-arbeider is, die.... ƒ11.
per week verdient.
Het huisje, dat het gezin bewoont, bestaat
uit één kamer, één keukentje en een zolder.
Deze menschen, die onvermogend zijn, zijn
niettemin gelukkig met deze gez ins vermeer
dering, maar ieder zal begrijpen dat steun noo-
dig is.
Wie helpt een handje?
De ZserEerw. pastoor J. J. Loos en (le bur
gemeester der gemeente zullen gaarne giften
voor het gezin in ontvangst nemen.
Een lezer uit Den Haag vertelde aan het
„Ov. Dgbl." het volgende:
Onlangs was de vrouw des huizes wegens
familie-omstandigheden een paar dagen uit-
stedig. Meneer was 's avonds nog even dc stad
in geweest en kwam tegen elf uur thuis.
Hij was al wel wat gewoon van de Haag-
sche dienstboden, maar keek toch even vreemd
op, toen hij in de huiskamer de tafel gedekt
en het ontbijt al kant en klaar vond voor den
volgenden motsen.
Bij nadere beschouwing vond hij naast zijn
bord een briefje, waarop hij het krabbelpootje
van „de gedienstige" herkende. Hij las:
Mijnheer.
Ik ga morgenochtend om 9 uur naar Sche-
veningen zwemmen en kom om elf uur thuis
om koffie kïaar te maken. Het ontbijt staat
klaar. U kunt mij nog even aan mijn kamer
kloppen als U mij spreken wilt.
1 Hoogachtend,
i MIA.
M
Meneer is toen maar naar bed gegaan.
OPRICHTING NIEUWE PAROCHIE TE
I OLDENZAAL.
Z. D. H. de Aartsbisschop van Utrecht heeft
belast met de voorbereiding tot oprichting
eener nieuwe parochie te Oldenzaal onder de
parochie van den H. Pleehelmus, den Weleerw.
heer F. II. J. Stokman.
Jhr. C. A. J. METER f.
Te Baarn is gisterennacht op 63-jarigen leef
tijd plotseling overleden jhr. C. A. J. Meyer,
gepensionneerd majoor der infanterie.
ONZE KATHOLIEKE HELDEN.
Een missionaris, die jarenlang heeft doorge
bracht in het gebied van eeuwige sneeuw en
ijs, pater Schafer, hield dezer dagen in den
R. K. Volksbond te Weenen, een lezing over zijn
missie. Wat al ontberingen die helden der
naastenliefde daar In het gebied, waar de win
ter steeds zijn scepter zwaait, te verduren
hebben, dat wist de missionaris in een hartroe
rende toespraak zijn toehoorders te vertolken.
Een der meest frappante verhalen droeg den
titel: „De ruiten van een missionaris". Het
moge hier een plaatsje vinden, om den eerbied
en de liefde van den lezer jegens de pioniers
van ons H. Geloof in bet hooge Noorden, nog
te vermeerderen en te verhoogen.
Pater Seguin werkte met onverdroten ijver
41 jaar lang in de missie, waar de winter zetelt
op eeuwigen troon. Gedurende die 41 jaren,
heeft de ijverige priester nooit het geluk gehad,
eigenaar te zijn van een paar ruiten.
Voor ons, die in een beschaafd land wonen
en gewoon zijn aan ruiten, die het daglicht in
breede strcomen doen vloeien in onze woningen,
voor ons is het eenvoudig niet te begrijpen,
welk een gemis wordt uitgedrukt door de woor
den: geen glazen ruiten. De pater heeft dat
gemis 41 jaren lang in zijn volle zwaarte leeren
kennen.
Al die jaren heeft hij zich moeten behelpen
met het kleine lampje, dat met vischolie wordt
gevoed, en dat ternauwernood de duisternis
verdrijft uit de armzalige hut. Wel schijnt
maandenlang, ook in de poolstreken de dagvor
stin, maar haar bleek licht kan bijna niet door
dringen door de dierenhuiden, die onze ruiten
van glas vervangen. Alle missionarissen in het
hooge Noorden hadden in den beginne zffke
ruiten, die men vervaardigde uit half gelooide
huiden van rendieren. Maar teen langzamer
hand meer hulp kwam uit Europa, begon men
ook do dierenhuiden te verwijderen en ze te
vervangen door ruiten van glas, die veel beter
bet licht der zon doorlaten en veel meer weer
stand bieden tegen de binnendringende koude.
De statie van pater Seguin behoorde niet tot
de gelukkigen, waar de eerste ruiten werden
aangebracht. Lang had pater Seguin reeds in
zoo'n hutje met dierenhuiden geleefd, toen hij
zijn oversten verzocht ook zijn hutje van echte
ruiten van glas te willen voorzien. Drie jaren
gingen voorbij zonder antwoord; of wel de
brief was verloren gegaan of de ruiten; in
ieder geval er kwam niets. Nogmaals deed de
missionaris een poging en thans scheen zijn
werk succes te hebben; de overste antwoordde
hem, dat aan zijn verzoek zou worden voldaan.
Zoo gingen weer een paar jaren voorbij, totdat
men eindelijk zes jaren na het verzenden van
den eersten brief, de ruiten bad gereed ge
maakt voor de verzending.
Netjes door deskundigen Ingepakt, stonden
de ruiten bijeen in een houten kist, die voor
zichtig aan boord werd gedragen. Hoe de teleur
stelling echter te beschrijven van den armen
missionaris, die in de kist niets vond dan on
bruikbare scherven, geen enkele ruit was heel
gebleven. De Indianen hadden de kist met
ruiten, bij het uitladen juist zoo behandeld
als de andere bagage, en hem eenvoudig uit het
schip aan wal gegooid uit was het met de
heerlijkheid.
De arme missionaris had door dit ongelukkig
gebeuren zóózeer den moed verloren, dat bij
het volgend jaar niet eens een nieuw verzoek
schrift durfde indienen. Mij wist, dat ook de
gebroken ruiten een fikscuea greep In de kas
van den oyerste hadden gedaan en daarenboven,
een missionaris heeft nog andore raadsels op
te lossen dan van gebroken ruiten.
Gelukkig kwam echter het jaar daarop de
bisschop op visitatie. Getroffen door de
armoede, den nood en de ellende van den ouden
missionaris, beloofde Mgr. hem, onmiddellijk
na zijn thuiskomst, voor ruiten te zullen zor
gen. Het volgend voorjaar kwam de bisschop
weer bij Pater Seguin; hij deelde den pater
mee, dat men de ruiten moe had genomen,
maar ze op zekeren morgen bij het opbreken
vergeten had; eerste tegen den avond, toen het
onmogelijk was terug te keeren, had men het
verlies bemerkt. Mgr. trachtte het ongeluk
eenigszins goed te maken door het dringend
verzoek aan de hoofdstatie, onverwijld nieuwe
ruiten te zenden. Nu behoefde Pater Seguin
dan ook niet meer zoo lang te wachten als
vroeger; reeds twee jaar later werd een nieuwe
missionaris als hulp voor den grijzen priester
gezonden en aan dezen nieuwen missionaris
had men de ruiten toevertrouwd. Hij had streng
bevel, geen oogenbïik de ruiten uit het oog te
verliezen.
In den nacht van den 14en September landde
de jonge missionaris gelukkig in de nederzet
ting, die bestemd was, het veld te worden van
z:jn arbeid. De 300 Indianen, die door geweer
schoten uit den slaap waren gewekt en van
de aankomst van het schip verwittigd, ontsta
ken groote vreugdevuren en begroetten de
aangekomenen eveneens met een salvo van
geweervuur.
\ro] vreugde, dat hij eindelijk in zijn missie
gebied was aangekomen, snelde de jonge mis
sionaris, omgeven door de eerstelingen van zijn
kudde, naar het hutje van den grijzen priester,
om hem te begroeten. Deze lag ziek en afgemat
op zijn legerstede; maar de tijding, dat er een
jeugdig medewerker was gekomen, gaf hem de
kracht, in weerwil van ouderdom en ziekte, op
te staan. Met tranen in de oogen begroette hij
den vurig verbeiden medewerker en dan was
zijn eerste vraag; En de ruiten, hebt gij ze
meegebracht? Ja, vader, ik heb ze bewaakt als
een kostbare schat! Waar zijn ze dan? Zijn ze
reeds hier? Neen, ik heb ze in de boot achter
gelaten. Bleek van schrik riep de grijsaard uit:
Ach, dan zijn ze stuk; de inboorlingen breken
ze zeker bij het uitladen! Weer stonden hem
de tranen in de oogen, maar nu waren het
geen vreugdetranen meer, zooals enkele oogon-
blikken geleden.
De jonge missionaris kon de smart van den
grijzen priester niet begrijpen; geen wonder,
hij wist niet wat het beteekent veertig jaren
lang in het halfduister te moeten wonen!
Gelukkig was dezen keer niet alles verloren.
W elbehouden kwam den volgenden morgen de
kist met de ongebroken ruiten aan; liefkozend
streelde de grijze priester ze. Helaas! voor hem
zelf zouden ze geen dienst meer doen; neg
slechts een klein sprankje licht was in zijn
bijna uitgedoofde oogen, hij kon het zonnelicht,
dat door da ruiten in breede stroomen naar
binnen vloeide, niet meer verdragen. Men zend
hem terug naar zijn vaderland; misschien dat
het de kunst der bekwame geneesheeren daar
ginds zou gelukken, de oogen nog in het
laatste oogenbïik te redden. IJdele hoop! Kor
ten tijd daarna was de grijze missionaris geheel
Onze oude vrienden, de tailleurs, blijven
ons nog altijd even trouw; zij passen zich ook
zoo makkelijk aan de eischen en algemeene
lijnen van het oogenbïik aan.
Voor het nieuwe seizoen maakt men voor
de tailleurs graag gebruik van fantasie-stoffen
met kleine, discrete dessins, meest smalle
strepen. Die strepen worden dan óf verticaal
óf horizontaal toegepast, hetgeen tot aardige
combinaties gelegenheid biedt. Ook kleine rui
ten en vierkanten worden graag gekozen,
waardoor de Indruk van een parket-dessin
verkregen wordt.
Echter zijn de effen stoffen allerminst uit
de mode. Mei past ze nog toe, zoowel voor
rok en jaquette gelijktijdig, óf voor het jaquette
alleen, dat dan vrij kort gehouden worden,
gecombineerd met een fantasie-rok, óf voor
den rok alleen met een fantasie jaquette.
Wat de kleur betreft, men prefereert de
zachte, bijna pastel-tinten. Grijs is vooral erg
gewild naast groen en enkele vioiet-tinten
het marine-blauw is, wat de tailleurs ten
minste betreft, op den achtergrond geraakt.
Maar ook zwart blijft nog erg in trek, vooral
gecombineerd met een blouse van witte of
zacht-rose cröpe-de-chine, waardoor een bui
tengewoon sierlijk geheel verkregen wordt.
Bovenstaande teekening geeft een heel co
quet tailleur-model weer. Het jaquette is van
zwart rips, de rok, opzij gekruist in porce-
feuiile-model, is van zwart-witte fantasie-stof
met kleine dessins. Een blouse van wit crêpe
voltooid het geheel.
DE BRIEFWISSELING MET MICHAELIS-
De Juli-crisis van 1917.
In aansluiting op het bericht over den brief
van Juli 1917 van den vroegeren Duitschen
kroonprins aan den toenmaligen rijkskanselier
Michaells waarvan wij gisteren reeds melding
maakten geven wij hier de belangrijkste pas
sages uit dit schrijven weer:
„De ongehoorde politiek van den heer von
Bethmann-Hollweg, welke haar bekroning heeft
gevonden in de van den koning van Pruisen
door den Duitschen rijksdag afgeperste demo
cratische kiesrechtshervormïng in Pruisen, zou
nooit mogelijk zijn geweest, als Von Valen
tin! reeds jaren lang zijn plicht had gedaan en
Z. M. den keizer op de hoogte bad gebracht van
de werkelijke stemming onder het volk.
Het heeft mijnerzijds niet aan waarschuwin
gen ontbroken, doch telkens weer zette hij zich
met een glimlach daarover heen. Hij heeft
nooit begrepen, weik een zware bezorgdheid
mij vervulde hij de gedachte aan de erfenis,
welke ik eens zou moeten aanvaarden.
Een kabinetsregeering vormt altijd een ern
stig gevaar voor den staat, wanneer de kabi-
nets-chefs het niet verstaan, het contact van den
monarh met de autoriteiten en de verdere
kringen van het volk duurzaam te handhaven.
De persoonlijkheid van mijn vader is voor een
ontwikkeling van zaken in deze richting he
laas zeer geschikt; het is hem veel gemakke
lijker met zijn kabinetschef te werken, dan de
voordrachten van zijn ministers aan te hooren.
Ik heb het niet willen gelooven, toen de vroege
re minister van binnenlandsche zaken mij eens
zeide, dat hij slechts ééns in de drie maanden
bij Zijne Majesteit rapport uitbracht. Een dus
danige ontwikkeling moest onvoorwaardelijk
leiden tot het isolement van den souverein. De
veelvuldige teleurstellingen en tegenspoeden,
welke wij gedurende de regeering van mijn
vader beleefd hebben, wortelen ten slotte in
dezen misstand.
Het Duitsche volk heeft een zeer fijn gevoel
voor dezen stand van zaken. De dingen zouden
nooit zoo'n betreurenswaardige wending geno
men hebben, wanneer de kabinetschefs en in de
eerste plaats Excellentie von^ Valentini hun
plicht gedaan hadden.
Het is mijn eerste verzoek aan Uwe Excel
lentie, dat U ervoor zal zorg dragen, dat deze
man ter zijde wordt geschoven. Een goed op
volger zou mijn3 inziens zijn Excellentie von
Berg, de vroegere opperpresident in Oost-Prui
sen. Ook de beide andere kabinetschefs zullen
spoedig vervangen moeten werden. Ilc zou
zulke personen niet veertien dagen in mijn
omgeving dulden. Ik ben ervan overtuigd, dat
een vertrouwelijk samenwerken tusschen Uwe
Excellentie en mij, waarop Ik ten zeerste hoop,
van het begin af twijfelachtig is, wanneer Ex
cellentie von Valentini op zijn post blijft
Voorts eischte de vroegere kroonprins in den
brief de ter zijdestelling van generaal von
blind en dan sloot hij spoedig zijn oogen voor
eeuwig, hij stierf, verteerd door heimwee en
Innig zielsverlangen naar zijn arme Indianen
en zijn geliefkoosde missie in het rijk van
eeuwige sneeuw en ijs.
Lyncker, chef van het militaire kabinet en van
admiraal von Müller, chef van het marinekabi-
met. De drie heeren waren „eerste-klas pessi
misten en baissiers".
In zijn antwoord dat door de „Weltam Mon-
tag" slechts beknopt samengevat wordt gepu
bliceerd, gaat Michaelis een beantwoording van
't door den kroonprins aangeroerde personen-
vraagstuk zorgvuldig uit den weg. Des te
belangwekkerder zijn echter de volgende pas
sages in het antwoord, waarin het karakter
van kanselier Michaelis in al zijn harde duide
lijkheid uitkomt:
„Uwe Keizerlijke en Koninklijke Hoogheid
dank ik met verschuldigden eerbied voor den
brief van den 18den dezer en zijn bijlagen, voor
al het mij buitengewoon interesseerende memo
randum over de gebeurtenissen van 11 tot 13
Juli 1917 en over den toestand omstreeks half
Juli. Ik ben nu tien dagen In functie, doch
kan natuurlijk nog geen definitief oordeel heb
ben en ook nog niet definitief over het eindi
gen van de crisis verslag uitbrengen.
De beruchte resolutie is met 212 tegen 126
stemmen en 17 onthoudingen aangenomen. Door
mijn interpretatie van deze resolutie heb ik
haar van de grootste gevaarlijkheid ontdaan.
Men kan ten slotte met do resolutie eiken vrede
maken, welken men wil. Het personenvraag-
stuk is nog niet tot een einde gebracht. De
kwestie is te ingewikkeld; de eene post grijpt
altijd in den anderen wegens de schikking,
welke noodzakelijkerwijs moet worden getrof
fen. Inzake het ministerie van buitenlandsche
zaken zal ik overmorgen met gezant von
Kiihlmann onderbandelen.
Excellentie Kelffericb wordt staatssecreta
ris zonder portefeuille en blijft mijn vertegen
woordiger. Daardoor word ik werkelijk ont
last en heb Excellentie Heifferich ter beschik
king voor de systematische voorbereiding van
de vredesonderhandelingen, waaraan ik zelf
echter intensief zal deelnemen om het minis
terie van buitenlandsehe zaken in handen te
krijgen. Den gewonnen tijd, wil ik namelijk be
nutten voor de handhaving van de vérbinding
tusschen het hoofdkwartier en mij en ik ver
zoek U met den verschuldigden eerbied ook
met het hoofdkwartier van Uwe Keizerlijke
Hoogheid in voortdurende verbinding te blij
ven
In den Schouw onder Schipluiden is giste
renmiddag het 14-jarig tuindersknechtje J. v.
d. 'B., wonende te Vlaardingen, yan een motor
schuit gevallen en verdronken. Het lijkje is
naar de ouderlijke woning te Vlaardingen
overgebracht.
DIOC. HAARLEMSCHE V.B.
De volledige uitslagen van Zondag zijn:
le klasse IA: R.K.A.V. 2—P.V.C.B. 0—1;
Z.P.C. 1Zwaluwen 2 72; G.V.O 1De Meer
2 9—0; 1B: Geel Wit 1—India 1 2—0; Sant
poort 1T.Y.B.B. 2 40; IC: Graaf Floris
Teylingen 11.
2e klasse E: Unity—R.K.A.V. 3 S—2; C:
Victrix 1—T.Z.B. 1 2—2; D: G.D.A, 2—
Westlandia 1 42; E: St. LodewijkDonk 2
I4; AeolusDuiven 2 35.
3e klasse A: Vitesse 2A.R.C. 2 21; B:
India 2—D.O.S.S. 3 63; PurmerendZwaluwen
3 2—0; C: V.V.A. 2—Unity 2 5—0; D:
B.S.M.—Geel Wit 2 42Alliance—Lisse 3 2—2;
E: Edoh 2—Teylingen 2 0—0; G: V.AP.
L. en S. 2 00; H: ActivitasExcelsior 4
II—3.
LUXEMBURG—ZUID-NEDERLAND.
Het Zuidelijk elftal.
De „Sportkroniek" meldt, dat het Zuidelijk
elftal voor den op 9 October te spelen wedstrijd
LuxemburgZuid-Nederland als volgt Is samen
gesteld
Doel: L. v. d. Aa (Willem II): achter: J. v.
Run (P.S.V.) en A. Verlegh (N.A.C.): midden:
P .v. Boxtel (N-A.C.) P. Massy (Roermond) en
H. Sehreurs (Roermond); voor: M. Lommen
(Roermond), C. Kools (N.A.C.), J. Terbeek
(N.A.C.). L. Gherlng (Longa) en W. Franken
(N.O.A.D.).
Reserves: A .v. d. Pol (N.A.C.), C. Paulissen
(Staatsmijn Emma) en E. Wijnperle (Roer
mond).
Dc intern, zesmet er wedstrijden
in Amerika.
Reuter's bijzondere dienst seint uit Oyster
Bay (Amerika):
De „May-Be" (Zweden) heeft de tweede race
van den wedstrijd om den Gouden Beker ge
wonnen. Het jacht kwam 1 min 12 sec. voor
de „Lea" (Amerika) binnen. Amerika Nederland,
Finland, Noorwegen en Denemarken hebben ge
protesteerd tegen dezen uitslag, bewerend dat
de tweede boei een mijl uit den koers lag.
Nader wordt gemeldt:
Het protest van Amerika, Nederland, Finland,
Noorwegen en Duitschiand is afgewezen.
NED. R.-K. DAMBOND.
Persoonlijk bondskampicenschap.
In den gisterenavond gepubliceerden uitslag
is een zetfout geslopen. De totaal eindstand
moet zijn: H. Regouw 10 (6), B. Stevens 8 (6),
H. Leeuwen 7 (6), G. Rump 5 (6), J. Goudriaan
3 (3), L. Voliebregt 2 (3), L. W. Scholtes 1 (3),
H. Lorje 0 (3).
DE VIJFDE PARTIJ AFGEBROKEN.
De vijfde partij van den wedstrijd om het
wereldkampioenschap is afgebroken.
Aljechin was lichtelijk ongesteld.
De voortzetting zal op nader te bepalen da
tum plaats hebben.
BELGIë—NEDERLAND.
Zondag had te Antwerpen de tweede ontmoe
ting plaats tusschen de Nederiandsche en Bel
gische twaalftallen handboogschutters.
De uitslag is als volgt:
Belgisch Twaalftal: G. Simon 232 (182)';'
Wagner 219 (218); M. Smeets 213 (19); L.
Scheers 207 (200); Belang 205 (213); V. Smeets
205 (181); H. V. Innes 205 (187); v. Croen 204
(213); De Bruyn 199 (187); v. Looy 195 (196);
Keersemakers 195 (158)v. d. Meeren 192
(193). (De cijfers tusschen haakjes geven do
punten weer, welke verleden week te Roosen
daal werden behaald).
Nederlandsch Twaalftal; J. Potters 225 (219);'
J. Martens 224 (220); L. v. Montfoort 209 (205);|
J. Notenboom 208 (208)C. Krol 206 (210)B.
Koks 205 (194); A. Theeuwc-s 203 (227); P. v.
Zundert 202 (204); J. Breugelmans 197 (186);'
P. Breeren 192 (182); H. de Bie 190 (191); M.
Bartelen 176 (176).
België behaalde dus een totaal aantal pun
ten (Roosendaal en Antwerpen saamgest-ld)
van 4825 welk totaal-cijfer voor Nederland "9
bedroeg, zcoaat Holland dus ook dit koe
naar bleef.
Maandagavond heeft het Vliegcoraitê Holland
Indiö aan luitenant Koppen een afscheids
diner aangeboden.
Generaal Snijders, die bij het begin van den
maaltijd een dronk had uitgebracht op de leden
van het vorstelijk huis, nam later weer het
woord om te wijzen op de steeds sneller ver
bindingen, waarvan de post gebruik maakt bij
het verzenden van stukken en op de radio
telefonie, die meer en meer duidelijk gaat mar
ken, dat er eigenlijk geen afstanden meer be
staan. De tocht, dien luitenant Koppen gaat
maken, is voor Nederland van nationaal belang,
omdat er een verbinding door gelegd wordt tus
schen de belde hoofddeelen van het rijk. Er mag
aangenomen worden dat de tijd van een geregelde
verbinding niet ver meer is. De tocht moet dan
ook beschouwd worden als een poging om de
levensvatbaarheid van de verbinding aan te
toonen; dit kan den menschen niet genoeg wor
den ingeprent. En in deze meening staat bet
comité niet alleen, getuige de vele blijken van
belangstelling van de zijde van de autoriteiten,
want als aan die zijde geen geloof bestond in
do levensvatbaarheid van de verbinding, zou
geen steun zijn verleend. Dat de bemanning
van het vliegtuig in het volbrengen van den
tocht ook een voldoening van persoonlijke eer
zucht zal vinden, doet aan het nut van de on
derneming niets af. Generaal Snijders wenschte
luitenant Koppen en zi)n metgezellen een goede
reis en een terugkomst over 25 dagen na het
vertrek.
Luitenant-kolonel Hardenberg sloot zich na
mens de luchtvaartafdeeling bij den wensch tot
succes aan.
Jhr. Van den Berch van Heemstede herin
nerde, namens den voorzitter van de vereeniging
den heer Vogel, die verhinderd was, er aan, dat
alle goede dingen uit drieën bestaan en dit ls
de derde tocht naar Indië. De tocht zal ongetwij
feld zwaar zijn, doch is als prestatie niet on
mogelijk, en de kunde van de bemanning ls
een waarborg dat van die zijde alle kans van
slagen aanwezig is, het toestel ls van gelijlc
kaliber en de vliegvelden zijn goed. Maar één
factor heeft men niet in de hand en dat zijn
de weersomstandigheden en spreker wenschte
daarom dat een hoogere macht deze omstandig
heden zoo zou laten zijn, dat het volbrengen
van den tocht een mogelijkheid wordt.
De heer Martin memoreerde de eerste vlucht
in 1908 van Wilbur Wright, toen de Fransche
bladen hoofdjes hadden van een geheele pagina
breedte en dat, wijl een vliegtuig 5 mimiten lang
op 5 meter hoogte had gevlogen.
De K. L. M. slaat den tocht natuurlijk met do
grootste belangstelling gade, ook omdat de heer
Frijns een piloot van deze maatschappij ls, die
ongetwijfeld geheel tegen de te venvachten
moeilijkheden zal zijn opgewassen. De vlucht
moge de verwezenlijking van het doel: de ver
binding Holland-Indlë naderbij brengen.
De heer Stephan, sprekend namens Fokker
en den fabrikant van de motoren, waarschuwde
tegen een te. groote haast bij het volbrengen van
den tocht. De publieke belangstelling in de ver
binding zal veel meer gebaat zijn bij een geslaag
den tocht, dan bij een poging tot doorvoering
van het plan. Hij begrijpt het verlangen om den
afstand in den korst mogelijken tijd af te leggen,
maar hoopt, dat de bemanning zich niet door dit
verlangen zal laten verleiden.
De heer Van der Hoop sloot zich bij deze waar
schuwing aan. Aan het gevaar van een mooieri
tijd te maken, moet weerstand worden geboden
en verder meende hij Koppen er op te moeten
wijzen, dat er veel onaangenaamheid school ln
het wekkertje, dat de vliegers op uren, dat an
deren enkele en mogelijk ook nog vele uren kun
nen slapen, tot hun taak roept. En hij sprak uit
ondervinding.
Luitenant Koppen bracht hulde aan generaal
Snijders, die zijn tijd van rust zeker verdiend
heeft en dankte voor alle vriendelijke woorden
tot hem en zijn metgezellen gericht. Hij hoopte,
dat hij het instinct van de postduif zou bezit
ten en zegde toe zijn best te zullen doen alle
goede wensehen, die tot hem gericht waren, in
vervulling te doen gaan.
Van den vlieger Koennicke zijn nog geen
nadere berichten ontvangen. De overtuiging
wint steeds meer en meer veld, dat het vlieg
tuig gedwongen is geweest een noodlanding
in e-en onherbergzaam gebied te maken. Men
vindt het vreemd, dat in de Turksche garni
zoenen geen teekens zijn opgevangen, hoewel
het vliegtuig een radio-toestel aan boord had.
Tex Rickard is reeds druk bezig wedstrijden
te organiseeren, die den toekomstigen tegen
stander van Gene Tunney moeten voortbren
gen. Zoo zal de Nieuw-Zeelander Tom Heeney
Vrijdag a.s. Jimmy Maloney ontmoeten.
De volgende wedstrijd vindt 25 October
plaats. Dan zal Phil Seott tegen Paolino of
tegen Jack Sharkey uitkomen.
