IHk-
A
Vrijdag 2 December 1927
Tweede Blad
Pagina 1
"m
f DS. BRUINS EN
PAUL BONCOUR.
f HET BEGIN VAN
HET EINDE
Diefstal van een prijswinnend
lot.
VERLENGING UITKEERINGSTERMIJN DER
WERKLOOZENKASSEN
DE BEGROOTING VAN ARBEID AANGENOMEN
DE GROOTE VRAAG LS OF OOK DE
WERKGEVERS AAN DE WERK-
LOOZEN VERZEKERING MOETEN
BIJDRAGEN
WAAROM HENR. ROLAND HOLST
UIT DE COMM. PARTIJ TRAD
DE RIJSCHOOL TE AMERSFOORT
AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN.
HM
i
ONTAARDE MOEDER
BUITEN DEN WAARD GEREKEND
POGING TOT INBRAAK VERRADEN
r"';
EN BOND HET OP EEN PLANK VAST
PASTOOR J. F. G. SANDFORT f
.3
DE IN- EN UITVOER-CONFERENTIE
DE ONDERTEEKENING DOOR J
NEDERLAND.
„Wij zijn tegen oorlog en oorlogstoerus
ting", verklaart cis. Bruins in de „Voor
waarts" van eergisteravond.
De socialistische predikant deelt niet de
Volle waarheid mee. Hij had moeten schrij
ven: wij streven naar ontwapening, waar
wij er kans voor zien. Daar, waar wij het
noodig achten, wapenen we ons; daar vor-
inen we eigen socialistische burgerwachten,
daar schieten en steken we ook. We houden
er niet van,' maar het kan niet anders.
Dan had de dominee althans de waarheid
gezegd.
Frankrijk's vertegenwoordiger te Genève,
de sociaal-democraat Paul Bohqour, ver
klaarde, vlak voor zijn vertrek naar de
Vol k en bon ciss tad. u i t d r ukkeli jk
Wij zuüen geeu haarbreed vau ons
standpunt afwijken. Wij komen om van
gedachten te wisselen over veiligheid
©n ontwapening. Welnu de kern van het
vraagstuk is zeer eenvoudig: „zooveel
veiligheid men ons kan waarborgen, aan
zooveel ontwapening kunnen wij dan ook
meedoen.''
En dezelfde Paul Boncour heeft dan ook
te Genève stelling 'gevat tegenover den
Russischen vertegenwoordiger, die algeheelo
ontwapening vroeg.
Bonrour heeft uitdrukkelijk gezegd, dat
volledige ontwapening nog geen volledige
Veiligheid beteekencle. Een klein land, dat
Ongewapend naast een ongewapend rnaar
sterk land ligt, kan heel gauw overweldigd
Worden, Eu waar er nog zooveel wantrouwen
in de wereld is, kan men volledige ontwape
ning alleen een utopie noemen. Er moet een
Waarborg bestaan, dat de landen veilig zijn.
oo redeneert een sociaal-democraat. Hij
denkt er blijkbaar anclcrs over dan
<&s. Bruins en andere oppervlakkige praatjes-
Shakers, die wel een grooton mond op kunnen
Uiten omdat zij geen verantwoordelijkheid
fccuben te dragen.
De Nederlandschè liberalen takelen wel
erg af. Niet alleen is hun politieke macht
zoo goed als te niet maar zij beginnen nu
ook de oude beginselen over boord te
Werpen.
Gud-minister Treub hield Zondagmiddag
een radio-rede waarin hij betoogde, dat de
Politiek uit de aether moest Intussclien
hield de spreker zelf een zwaar-politiek
Bpeecbjel Hij toonde zich buitengewoon be
zorgd voor de revolutionaire propaganda
en pleitte er voor, deze onmogelijk te maken.
Dat is wel heel erg on-liberaal.
De heeren hebben altijd beweerd, dat de
vrijheid je ware was, vrije school, vrije
Pers, vrij woord, vrije godsdienst maar
nu zij merken, dat het met de vrijheid de
spuitgaten uitloopt en dal. er zijn, die de
vrijheid willen nemen, op het goed van
anderen beslag te leggen, nu binden zij in.
En zij zouden wel willen, dat allen zwegen
en dat er alleen vrijheid was zooals libe
ralen die verstaan.
Deze vlieger zal echter niet opgaan: de
zeggingschap der liberalen is voorbij en
wij zullen wel zorgen, dat hun heerschappij
hooit meer terugkomt.
Maar nu probeeren de heeren het over een
anderen boeg. De Rotterdamsche oud-
burgemeester Zimmerman hield Woensdag
avond in de aula der handelshoogeschool
een rede over het fascisme en trachtte „het
jonge Nederland" warm te maken voor de
staatkunde, die momenteel in Italië wordt
gevoerd.
Het was wel een verrassing uit den mond
vau den liberalen heer Zimmerman Italië
te hooren noemen „een land met een voor
een groot deel ontwikkelde en intelligente
bevolking", met „oude beschaving", „fijn
geoutilleerde industrie", „hoogstaande ar
beidersklasse".
Men heeft ons altijd trachten wijs te
hiaken, dat Spanje en Italië Katholiek en
dus achterlijk waren. Maar dit schijnt nu
°olc al niet meer verdedigd te worden.
Achterlijk wordt Frankrijk omdat het de
Kerk terugdringt en Haar belet beschavings
arbeid te verrichten.
Maar het is wel eigenaardig te zien, dat
liberalen nu ook een regeersysteem
goedkeuren, dat juist met alle kracht de
beginselen van het liberalisme nekt; dat
dan ongeveer elke vrijheid een einde heeft
gemaakt en in elk geval beginselen huldigt,
Waarvan iedere ras-echte liberaal moet
gruwen.
Nu puntje bij paaltje komt en de heeren
bang worden voor hun bezittingen, zijn ze
gaarne bereid heel hun ideeën-leer te slacht
offeren.
Een rede als Zimmerman, nog wel onder
geestdriftige toejuichingen hield, beteekent
bet begin van den werkelijken ondergang
van het liberalisme.
Do rechtbank te Roermond veroordeelde den
^erzekenngsinspecteur der Aurora-bank J. C.
Ie 's-Hage wegens diefstal van een prijs-
"mend lot dier bank tot 9 maanden gevan-
«eaisstraf,
A De elseh was 1 jaar.
TWEEDE KAMER.
Voor kon worden overgegaan tot bespreking
van het vraagstuk der werkloosheidsverzeke
ring en arbeidsbemiddeling, moest eerst ge
stemd worden over de gisteren na afloop der
beraadslagingen ingediende motie—van den
Bergk, Hierin werd de regeer in g uitgenoodigd
paragraaf 8 van de „Woningwet" uit te voeren
op overeenkomstige wijze als in de laatste
jaren vóór de oorlogscrisis het geval was.
De Kamer heeft deze motie verworpen, om
dat ze overbodig was.
De Kamer heeft daarna nog bijna den ge
heel-en middag volgepraat over de werkloos
heidsverzekering, die thans hij Kon. Besluit
van 1917 geregaLa Is.
Bij deze. bespreking deden zich twee kwesties
voor in wel de verlenging van de uitkeerings-
termijnen der werkloozenkassen en de wette
lijke regeling.
Verlenging van de uitbeeringstermijnen is-
van groote moreele en sociale beteekeuis en
daarom zou er alles voor te zeggen zijn den
termijn met de helft van den tegenwoordigen
duur te verlengen. Wie zal dat echter betalen'
Nu bleek de regeering bereid de bijdrage, dié
zij geeft, met een vierde te verhoogen, maar
de vakverenigingen vinden dat onvoldoende
en eischen ten minste een verhooging van de
helft of drie vierde. Merkwaardig is voor de
tegenwoordige mentaliteit, dat men huiverig
is, zelfs al doet de regeering de toezegging,
zich er accoorcl mee te verklaven, want wie
waarborgt, dat deze bijdrage niet over korter
of langer tijd plotseling verlangd wordt? Men
is bang met de overheid een contract aan te
gaan, dat niet wettelijk geregeld is. Wie zou
daar in vroeger jaren, laat ons maar zeggen
15 jaar geleden, aan hebben gedacht. Nu
r„Pe,Vec onderhandelingen, afgescheiden nog
WJrt h-M d6 regeering mogelijk geen
hoogere bijdrage wil geven, daarop vast.
Wat de wettelijke regeling der werkloosheids-
verzekering aangaat, waarover de Kamer zon-
dei hoofde ijlce stemming een motie-v d.
voorhei heeft aauSen°>»eh. waarin
voorbereiding gevraagd wordt, deze kwestie is
met minder moeilijk. Er bestaat een wette-
Uke wei kloosheidsverzekering in Deneraar-
rf^'f ^Jge'an(I' Ierland, Italië, Noorwegen en
Duitsohland. Hier Is deze geregeld bij Kon.
Besluit,, waarbij de regëerlng en de kassen der
werknemers-vakvereeuigingen geldelijke bij
dragen geven en de gemeenten vrijwillig kun
nen toetreden. Dit laatste is door 95 procent
der gemeenten geschied.
De groote vraag, waarom alles draait bij de
oplossing van het vraagstuk der wettelijke
regeling, is of ook de bedrijven, dus de werk-
gevere, aan de "vverkloozenverzëkering zullen
moeten bijdragen. Tot de verzekering zouden
dan moeten bijdragen rijk, gemeente, werk
nemers en werkgevers. Hierbij zal weder eerst
beslist moeten worden, of de verzekering zal
zijn verplicht, half verplicht of vrijwillig.
Mag nu in deze tijden, waar er een dishar
monie is tusschen de sociale en economische
politiek van ons land, het bedrijfsleven tegelijk
worden belast met de nieuwe uitgaven voor
een ziekteverzekering en voor een werkloos
heidsverzekering? De minister is er ©enigszins
huiverig voor. Aan den minister is in over
weging geven een staatscommissie te benoe
men, maar waar de Werkloosheidsraad er reeds
zoo dikwijls over gesproken heeft, beschikt de
minister over voldoende gegevens en zou een
commissie niet veel anders zijn dap een kap
stok, waar het vraagstuk weer voor een jaar
aan opgehangen werd.
De minister zal nu een ontwerp voorberei
den. Hoe dat zal zijn, kan niemand zeggen.
De eenige, die een leidraad aangaf, was de
heer Kortenhorst, maar daarmede was de heer
Stenhuis het weer niet eens. Men kan in het
algemeen niet zeggen, dat de werkgevers er
afwijzend tegenover staan, maar een werkloos
heidsverzekering, die voor alle bedrijven zal
gelden en in alle omstandigheden, is zooiets
als de quadratuur van den cirkel. Voor som
mige bedrijven kan het zeer goed, maar niét
voor alle. Men zou dus de zaak bectrijfsgewijze
moeten bekijken. Er zijn toch bedrijven, die
gedurende korten tijd een groot aantal werk
lieden noodig hebben, en zouden ook deze alle
werklieden moeten verzekeren? Verschil zal
er moeten worden gemaakt tusschen de nor
male werkloosheid en de crisiswerkloosheid,
zooals we die de laatste jaren gehad hebben,
en bovendien moet er voor gewaakt, dót we
niet krijgen een categorie berocpswerkloozen.
Hiermede was de behandeling van de begroo
ting van Arbeid afgeloopen en tot groote ver
wondering werd ze zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen. De Minister was daar zeer
blij mee, maar of daar wel reden voor is, be
twijfelen we. Hij had aan een" uitspraak van de
Kamer, waaruit duidelijk bleek wie liet met
zijn beleid eens was, meer gehad.
Over de begrooting van Financiën, die daar
op aan de orde was, zal, wel meer te doen zijn.
Reeds dadelijk waren voor de algemeeue be
schouwingen vijftien sprekers ingeschreven,
Door de eerste sprekers worden reeds dade
lijk drie moties ingediend. Over de motie-Oud
voor de oud-gepensioneerden, ontstond een
oogenblik moeilijkheid, omdat de voorzitter,
die op een later te bepalen datum wilde be
handelen. De minister stelde prijs op directe
behandeling. Dat kan nog strijd geven.
Met een eenvoudige verhooging van de oude
pensioenen met 70 proeent inpïaats van met
40, zooals nu het geval is, komt men niet uit
de moeilijkheid. Dat is alleen mogelijk door
ieder geval afzonderlijk te bekijken. Bij hen,
die nu actie voeren dat het pensioen te laag
is om er van te leven, zijn er immers velen,
die pensioen hebben gekregen, op hun 35ste
jaar na 15 jaar diensttijd. Als de Kamer mocht
besluiten tot deze verhooging, dan moet men
niet denken, dat daardoor de, klachten zullen
verminderen, of dat de actie der oud-gepen
sioneerden zal worden gestaakt. Het kan een
interessante- dag worden, want het is niet te
verwachten dat minister de Geer toegeeft.
„De gebeurtenissen der laatste dagen
in Rusland betcekenen de overwinning
van de domperij en de gewelddadige
onderdrukking der vrijheid van
meeningsuiting"
NAAR NIEUWE WEGEN
De „Tribune" bevat de volgende verklaring
van mevr. Henriette Roland Holst, die, zooals
gemeld, dezer dagen uit de Communistische
Partij trad:
De gebeurtenissen der laatste dagen in
Rusland, waar, na een maandenlange ophit-
sings-eampagne tegen de oppositie de twee
voornaamste leiders daarvan uit de partij ge
royeerd en hun medestanders uit het Centrale
Comité en het Centrale Controle Comité ver
wijderd werden, beteekent de overwinning van
de domperij en de gewelddadige onderdruk
king der vrijheid van meeningsuiting, niet
enkel in de Russische C. P., maar in de ge
heele Communistische Internationale.
De uitwerping van Trotzki, den leider,
wiens genie tezamen met dat van Lenin, Sov
jet Rusland in staat heeft gesteld, voor
zoover dit van enkele groote persoonlijkheden
afhing om in de eerste jaren na de revo
lutie zegevierend stand te houden tegen de
aanvallen der nationale en internationale
i-eaotie, die uitwerping moet ieder revolu-
tlonnair socialist, wiens geest niet verleugend
en wiens gemoed niet vergiftigd werd door de
misleidende voorstellingen der Communisti
sche Partij-pers, met walging en verontwaar
diging jegens hen, die dezen misdaad pleeg
den, vervullen. Voor millioenen arbeiders en
boeren over de geheele wereld beteekent Trotz
ki het 'levende symbool van het revolutionnaire
heldendom der jaren 1917/1321. Zijn royement
beteekent de verloochening daarvan. De soli-
dariteit met Trotzki zelf en niet minder met
zijn medestanders, die in de laatste maanden
wegens het opkomen voor hun overtuiging
vervolgd, in de gevangenis geworpen of broo
deloos gemaakt werden, eischt het zich los
maken van de Commintern, de organisatie die
als geheel het optreden der Stalin-Boecharin-
fraetie dekt.
De daad van hen, die als protest tegen „de
toepassing van het geweld op de partij, de ver
stikking van het partijleven, de desorganisa
tie der proletarische voorhoede niet slechts in
Rusland maar in de geheele wereld" (zooal3
Trotzki het uitdrukte in zijn laatste rede in
het Centrale Comité) thans de C. I. verlaten,
behoeft geenszins te beteekenen dat zij zich
in politiek opzicht met de Russische opposi
tie vereenzelvigen. Wel echter is de daad, voor
wat mij zelf betreft, de uitkomst van het al
lengs gerijpte inzicht, dat, om nogmaals met
Trotzki te spreken „het geloof aan de almacht
van het geweld" zelfs met betrekking tot de
eigen partij gedoemd is het voornaamste ken
merk te zijn van den koers, die na de jongste
gebeurtenissen in Rusland, tot alle partijen
der C. I. zal worden uitgestrekt. De partij-pers
zal haar lezers eenzijdiger dan ooit voorlich
ten, De leden der communistische partijen
zullen minder dan ooit in de gelegenheid zijn,
door vrije uitwisseling van gedachten en mee
ningen hun inzicht te verdiepen. De geeste
lijke domperij, het ontbreken van wrijving en
toetsing der denkbeelden, zal ieder ontwikke
lingsproces In de communistische partijen ver
hinderen. Daadwerkelijk demagogisch oppor
tunisme zal samengaan met dogmatische ver
starring. Het bestaan eener diepe, steeds toe
nemende crisis in alle deelen der socialistische
beweging zal dit dogmatisme tegen alle feiten
in blijven loochenen. Naar nieuwe wegen voor
den strijd der arbeidersklasse tot verlossing
der menschheid zal nog slechts bulten het
raam der communistische partijen kunnen
worden gezocht.
Uit hoofde van deze overwegingen voel ik
mij genoopt, voor het lidmaatschap der C.P.H.
te bedanken.
Viering van het 70-jarig bestaan.
KONINKLIJKE BELANGSTELLING
Amersfoort bood gisteren een prettigen
aanblik.
H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Hen
drik met gevolg kwamen ruim 2 uur hier per
trein aan. De hooge gasten werden aan het
station verwelkomd door den burgemeester
mr. J. graaf van Randwijck, waarop gereden
werd naar de feestelijk versierde Rijschool,
waarvan heden het 70-jarig bestaan herdacht
werd.
Bij den ingang van de Rijschool was een
©erewacht opgesteld.
Nadat H. M. deze eerewacht geïnspecteerd
had, werd Zij aan de poort van de Rijschool
ontvangen door majoor J. H. van Reede, den
directeur, terwijl bloemen werden aangeboden
door mej. Camerling Helmont, een dochter
van den ritmeester van dien naam en oud-
instructeur der Rijschool.
Van de rijk gemeubileerde, hooggelegen
manegekamer sloeg men' het ruiterfeest gade.
In het rijgedeelte van de manege waren in
kleuren de jaartallen 18571927 als een Per
zisch tapijt aangebracht.
Het vrijwillig muziekkorps van het le reg.
huzaren speelde het Wilhelmus.
Hierna werd het feestprogramma afgewerkt.
II. M. de Koningin en de Prins betuigden
door hartelijk applaus den tevredenheid over
de demonstraties.
Nadat alle medewerkers de manege weder
om betreden hadden en het Wilhelmus aan de
Kon. familie hulde was gebracht, namen de
vorstelijke personen afscheid en werd naar het
station gereden, waarbij Zij door het talrijke
publiek weer luide werden toegejuicht.
De 34-jarige motorrijder J. van Ginkel,
caféhouder te Stoutenburg, die vorige week
te Woudenberg door een auto werd aange
reden, is thans aan de gevolgen daarvan
overleden.
k me*****?? wwvu
||t vmmtf'p-ï
J
,-/r
DE RIJKSTELEGRAFIB BESTOND 1 DECEMBER 75 JAAR. Een foto van het tegen
woordig in gebruik zijnde telegiaaf'cöstellen-systeem „Bandok", de snelste toestellen van
den tegeuwoordigen tijd. Zij zijn tevens voorzien van een „inverseur".
Stapte haar 4-jarig kind 'ss nachts in een
kolenhok
DE SIXTIJNSCHE ZANGERS.
Op tournee door Amerika.
Te Serooskerke bij Middelburg is een mis
handeling ontdekt van een 4-jarig kind, dooi
de moeder. Deze weinig liefhebbende moeder
had het kind, dat 's nachts niet zindelijk was,
eenmaal als straf in een teil koud water ge
dompeld, en maakte het een volgenden keer
niet veel beter, door het kind des nachts, in
de koude, in een kolenhok te stoppen, waar
het alleen door het medelijden van een dienst
bode, een warme stoof kreeg. Ook moet de
moeder, het kind, dat des nachts nog al woe
lig was en andere kinderen hun dekens af
trok, op een plank hebben vast gebonden. Po
litie en justitie stellen een nader onderzoek
in.
Door een kenteekeu aan de fiets
Door rechercheurs is gisterennacht in zijn
Woning in 'n zijstraatje van 't Bezuidenhout te
's Hage aangehouden den 37-jarige L. D. T., die
verdacht wordt zich een uur te voren te heb
ben schuldig gemaakt aan poging tot inbraak
in een perceel aan de Joan Maetsuyckerstraat,
bewoond door de familie v. d. H.
Een nachtwaker had bemerkt dat een per
soon trachtte in te breken in bedoeld perceel.
Hij ging er heen, cV-'h werd op zij geduwd
door deu inbreker, du er daarop op zijn fiets
vlug van doorging. Evenwel werd hij door
een voorbijganger gevolgd en deze zag den in
breker verdwijnen in de woning in het zij
straatje van het Bezuidenhout; waar de man
dan ook later door de recherche werd aange
troffen.
T. ontkende, maar in zijn woning werd een
fiets gevonden, welke, door een bepaald ken-
toeken, door den nachtwaker werd herkend
als de fiets van den man, die had willen inbre
ken.
Het Romeinsche zangkoor onder leiding van
Mgr. Raffaele Casimiri, dat in ons land onder
den naam van „Sixtijnsche kapel" is opgetre
den en dat officieel „Polifonica Romana" heet,
is weer een groote reis begonnen en met het
s.s. „Duilio" naar de Vereenigde Staten gegaan
waar reeds in 1919 een groote tournée werd
gemaakt.
Dezer dagen is Mgr. Casimiri met zijn schare
te New York aangekomen en werden de zan
gers in de City Hall door burgemeester Walker
officieel ontvangen.
Zondag j.l. gaf het koor een eerste uitvoering,
waarbij kardinaal Hayes, aartsbisschop van
New York en burgemeester Walker tegenwoor
dig waren. Het succes was groot-
DE MEDISCHE WETENSCHAP MAAKT
STEEDS VORDERINGEN. Zoo zien wij hier
een apparaat van Dr. Eisenmenger uit Weo-
nen, waarmede hij iu staat zou zijn personen
dié tengevolge van een hartkwaal zijn gestor
ven, de levensgeesten weder op te wekken.
Men moet met die berichten echter altijd
Voorzichtig zijn.
Plechtige uitvaart te Haarlem.
V
Gistermorgen om half 10 vingen de plechtige
uitvaart plaats van den Zeereerwaarden pater
J. F. G. Sandfort O.F.M. in leven pastoor der
parochie van het H. Hart te Haarlem.
De Metten waren Woensdagavond gezongen
door den Hoogeerwaarden heer mgr. M. P. J,
Möllmann vicaris-generaal van het bisdom.
Gistermorgen te half 10 vingen de plechtige
Lauden aan, gezongen door den hoogeerw. heer
Plebaan L. A. A. M. Westerwoudt, deken van
Haarlem, met assistentie als diakeu van den
zeereerw. pater Prosper Teunissen gardiaan van
het klooster te Maastricht en definitor der pro
vincie, als subdiaken van den zeereerw. pater
Bernitus Woolrink, praeses te Leiden en als
ceremoniarius van den weleerw. pater Ezechiël
v. d. Helm.
De plechtige Hoogmis werd eveneens gecele
breerd door den hoogeerw. plebaan met dezelfde
assistentie als bij de Lauden.
De belangstelling in de kerk was zeer groot.
Na de H. Mis beklom de zeereerw. pastoor
L. J. Willenborg den kansel en hield een ont
roerende lijkrede naar aanleiding van de woor
den: „Benedicamus Patrem et Filium cum
Sancto Spirltu", de laatste woorden van den
overledene, in dienst vau God aangeheven.
De absoute werd verricht door den hoogeerw.
pater provinciaal der Franciscanen Regalatus
Hasebroek met dezelfde assistentie als bij de
H, Mis.
Door liet cöllege van collectanten werd het
stoffelijk overschot daarna de kerk uitgedragen
naar den lijkauto, die vervolgens den tocht
naar het kerkhof te Wychen aanving, tot bui
ten de Amsterdamsche Poort uitgeleide'gedaan
door het college van collectanten, het kerkbe
stuur en afgevaardigden van verschillende cor
poraties.
EEN JONGEN 5 DAGEN VERMIST. ~J
Teruggevonden in een kippenhok. 'f
HIJ WAS BANG VOOR DE POLITIE
Te Helder was sinds Vrijdagavond een jon
gen spoorloos verdwenen. Politie en particu
lieren waren er op uitgetrokken om te trach
ten ham op te sporen, zelfs was per radio het
bericht wereldkundig gemaakt, maar alles
vergeefsch: de jongen was en bleef weg.
Door een toeval Is hij thans gevonden, na-
mei ijk in een kippenhok, waarin hij zich ver-
horgen had. De jongen was thuis meermalen
hang gemaakt voer de politie en uit angst
daarvoor was hij weggeloopen en had zich,
volgens het „HM." vijf dagen en nachten in
diit verblijf schuil gehouden, dun gekleed en
zonder eten of drinken te gebruiken. Hij was,
toen men liam vond, geheel uitgeput en zelfs
niet meer in staat te loopen.
Dr. Posthuma aan het woord.
In de E. S. B. schrijft dr. Posthuma een na
betrachting over de Internationale Conferentie
over de afschaffing van de verboden en beper
kingen bij den invoer en den uitvoer. Aan iiet
slot hiervan bespreekt hü de onderteekening
door Nederland en merkt hierover o.m. op:
„Gesteld eens, dat Nederland niet geteekend
had, omdat het de vrijheid wilde behouden, he
den of morgen, in- of uitvoerbelemmeringen in
het leven te roepen, op grond van het feit, dat
andere Staten bestaande in- of uitvoerverboden
niet lieten verdwijnen, dan zou Nederland ge
durende het bestaan van de Conventie voorgoed
zijn buitengesloten, tenzij het van het verlan
gen om genoemde vrijheid te behouden afstand
wilde doen. Nederland heeft nu eenmaal geen
in- en uitvoerverboden en kon dus ook geen
vrijheid vragen om deze te handhaven op den
dag van teekening der Conventie of vóór 1 Fe
bruari a.s. Terwijl nu de belangrijkste landen
van Europa zich opmaakten om aan de in- en
uitvoerbelemmeringen, zooveel als thans moge
lijk, een einde te maken, zou Nederland zich
buiten deze beweging houden en zichzelf plaat
sen op de achterste plaats van de bevorderaars
van do vrijheid in het handelsverkeer. Maar
bovendien zou deze toestand, als Nederland er
bü bleef volharden ook na 15 Juni 1928, mede
brengen, dat de contracteerende Staten de vrij
heid zouden behouden tegenover Nederland allo
bestaande in- en uitvoerverboden te handhaven
en nieuwe te creëeren. Aan deze vrijheid is door
het toetreden van Nederland positief een einde
gemaakt.
Waar de balans aldus is, deed de Regeering
een goede daad, toen zij hare delegatie machtig
de de Conventie te teekenen".
